فلافل

فلافل
قرص‌های فلافل
وعده	خوراک خیابانی
منطقه یا ناحیه	مصر (پیش از گسترش شمال آن تا شام)
دمای سرو	گرم
ترکیبات اصلی	نخود
انواع	به صورت ساندویچ یا تنها
سایر اطلاعات	دستور تهیه فلافل
پرونده‌های رسانه‌ای مربوط به فلافل در ویکی‌انبار

فلافل گلولهٔ سرخ شدهٔ نخود پخته و ادویه‌جات است. این غذا در خاورمیانه و به‌ویژه اهواز، بیروت، دمشق و بغداد زیاد استفاده می‌شود.

مواد مغذی در هر ۱۰۰ گرم (۳٫۵ اونس)
انرژی	۱٬۳۹۳ کیلوژول (۳۳۳ کیلوکالری)
کربوهیدرات‌ها	۳۱٫۸۴ g
چربی	۱۷٫۸۰ g
پروتئین	۱۳٫۳۱ g
آب	۳۴٫۶۲ g
ویتامین آ	۱۳ IU
تیامین (ویتامین ب۱)	۰٫۱۴۶ میلی‌گرم (۱۱٪)
ریبوفلاوین (ویتامین ب۲)	۰٫۱۶۶ میلی‌گرم (۱۱٪)
نیاسین (ویتامین ب۳)	۱٫۰۴۴ میلی‌گرم (۷٪)
پانتوتنیک اسید (ویتامین ب۵)	۰٫۲۹۲ میلی‌گرم (۶٪)
ویتامین ب۶	۰٫۱۲۵ میلی‌گرم (۱۰٪)
اسید فولیک (ویتامین ب۹)	۷۸ میکروگرم (۲۰٪)
ویتامین ب۱۲	۰٫۰۰ میکروگرم (۰٪)
کلسیم	۵۴ میلی‌گرم (۵٪)
آهن	۳٫۴۲ میلی‌گرم (۲۷٪)
منیزیم	۸۲ میلی‌گرم (۲۲٪)
منگنز	۰٫۶۹۱ میلی‌گرم (۳۵٪)
فسفر	۱۹۲ میلی‌گرم (۲۷٪)
پتاسیم	۵۸۵ میلی‌گرم (۱۲٪)
سدیم	۲۹۴ میلی‌گرم (۱۳٪)
روی	۱٫۵۰ میلی‌گرم (۱۵٪)
درصدها نسبی‌اند منبع: پایگاه اطلاعاتی مواد غذایی آمریکا

واژه‌شناسی

کلمه فلافل برگرفته از کلمه "فلفل" می باشد. این کلمه گسترش پیدا کرده و در زبان های دیگر از جمله زبان فارسی (پلپل) استفاده شده است. اما کلمه فلافل در اصل به معنی گلوله نخود می باشد.

البته بعضی معتقدند که فلافل (به مصری جدید: طعميه) غذایی ساخته شده توسط قبطیان مصر (مسیحیان مصر) برای روزهای روزه داری مسیحیان بوده (مسیحیان باید در زمان این روزه از خوردن هرگونه گوشت پرهیز کنند؛ و تنها از خوراکیهای گیاهی استفاده کنند) و کلمه فلافل از سه بخش "فا" "لا" و "فل" تشکیل شده که در زبان قبطیان به معنی " کاملا از نخود " می‌باشد؛ و این غذا توسط قبطیان به شام و سایر کشورها گسترش یافته است.

جستارهای وابسته

• بازار فلافل اهواز