بامیه یکی از شیرینی‌های ایرانی است. همچنین در بسیاری از کشورها به عنوان تولومبا (ترکی استانبولی: tulumba) نیز شناخته می‌شود چون این دسر در غذاهای سرزمین شام از امپراتوری عثمانی سرچشمه گرفته است و هنوز هم در مناطق امپراتوری سابق باقی مانده است. این شیرینی یک خمیر سرخ شده در شربت است و اغلب با زولبیا جفت می‌گردد. مسلمانان ایرانی غالباً از بامیه و زولبیا در ماه رمضان هنگام افطار برای باز نمودن روزه خود استفاده می‌کنند.
زولبیا و بامیه
از مواد اولیه این نوع شیرینی می‌توان به ماست و نشاسته و خمیرمایه اشاره کرد که بعد از ترش شدن و به اصطلاح ور آمدن آن را به آرد اضافه می‌کنند. سپس از تخم مرغ برای پف کردن بامیه استفاده می‌شود که البته این روش به تازگی به کار می‌رود و در گذشته کاربردی نداشته‌است؛ این تنها تفاوت میان بامیه قدیم با حال است. هنگامی که بامیه آماده شد آن را در شکر قوام‌یافته می‌اندازند تا شیره را به خود جذب کند.
پرونده‌های رسانه‌ای مربوط به 
