شله زرد

شله زرد غذای سنتی استان کرمان

یک کاسه شله زرد
وعده	دسر
خاستگاه	ایران
ترکیبات اصلی	برنج، زعفران، گلاب، هل سبز و گاهی اوقات قهوه
پرونده‌های رسانه‌ای مربوط به شله زرد غذای سنتی استان کرمان در ویکی‌انبار

شله زرد یک دسر سنتی ایرانی که منشأ ان استان کرمان است که در بعضی اعیاد و عزاداری‌ها طبخ و توزیع می‌شود. شله‌زرد به خاطر وجود زعفران، زردرنگ است و روی آن را دارچین و خلال بادام و خلال پسته می‌ریزند. شله‌زرد عموماً به یک طریق پخته می‌شود و به‌خصوص از آن در ماه رمضان برای صرف افطار استفاده می‌شود.

از مواد تشکیل‌دهندهٔ این دسر می‌توان به برنج، شکر، زعفران، گلاب، هل، مغز پسته یا بادام، دارچین و روغن یا کره اشاره کرد.

از آنجا که این دسر بیشتر در ایام مذهبی طبخ و توزیع می‌شود، روی آن را با پاشیدن دارچین منقوش به عبارات و اسامی مذهبی می‌کنند.

شله زرد اصالتی ایرانی دارد.

مهم‌ترین خواص شله زرد

شله زردحاوی انواع ویتامین‌های A, C, D، گروه ویتامین‌های B مانند B1, B2, B6، پروتئین، کربوهیدرات، فیبر، آنتی‌اکسیدان، کلسیم، آهن، اسید فولیک، سلنیوم، منیزیم، پتاسیم و فسفر است. این دسر معده و قلب را تقویت و دردهای روماتیسمی را برطرف می‌کند؛ شله زرد خاصیت آنتی‌بیوتیکی دارد و عفونت بدن را از بین می‌برد. این دسر نشاط آور و برای افراد افسرده بسیار مفید است؛ شله زرد از لخته شدن خون و بروز سکته‌های قلبی و مغزی جلوگیری می‌کند. شله زرد برای مبتلایان به سوء هاضمه، نفخ معده، حالت تهوع، اسهال و افرادی که معده اسیدی دارند مفید است و نقش مؤثری در تقویت قوای جنسی و حافظه دارد و برای سلامتی پوست و مو هم مفید هست.

نگارخانه

• 

  شله‌زرد برای افطار

• 

  لقب عباس بن علی (ابوالفضل) که با دارچین آسیاب‌شده بر روی غذای سنتیِ ایرانی موسوم به شله‌زرد نوشته شده‌است. این نوع اسم‌نویسی را عموماً بر روی غذاهای نذری انجام می‌دهند.