فلفل تند

فلفل تند
رده‌بندی علمی
فرمانرو:	گیاهان
(طبقه‌بندی‌نشده):	آوندداران
(طبقه‌بندی‌نشده):	گیاهان گلدار
(طبقه‌بندی‌نشده):	دولپه‌ای‌های نو
(طبقه‌بندی‌نشده):	آستریدها
راسته:	بادنجان‌سانان
تیره:	بادنجانیان
سرده:	فلفل کارل لینه
گونه:	فلفل تند
نام دوبخشی
Capsicum annuum کارل لینه

فلفل سبز

فلفل قرمز

فلفل سبز تند

فلفل چیلی (نام علمی: Capsicum annuum) میوه گیاهی از سرده فلفل (کپسیکوم) است که عضوی از راسته بادنجانیان می‌باشد. فلفل هالاپینو و فلفل هابانرو از انواع این فلفل هستند.

تاریخچه

ریشه ها

فلفل ها از حدود ۷۵۰۰ سال قبل از میلاد مسیح جزوی از رژیم غذایی انسان ها بوده و از قدیمی ترین گیاهان کشت شده در قاره آمریکا می‌باشند.

کشور پرو دارای بیشترین تنوع فلفل کشت شده است. کشور بولیوی جایی است که در آن بیشترین تنوع فلفل های وحشی مصرف می‌شود.

گسترش به اروپا

هنگامی که کریستف کلمب و گروهش به کارائیب رسیدند اولین اروپایی هایی بودند که با کپسیکوم (فلفل) مواجه شدند. آنها نام این گیاهان را فلفل نهادند زیرا همانند فلفل سیاه که برای آن‌ها شناخته‌شده بود مزه ای تند داشتند.

گسترش به آسیا

رسیدن فلفل های چیلی به آسیا توسط تجار پرتغالی اتفاق افتاد که به ارزش آن و شباهتش به فلفل سیاه واقف بودند. در اواخر قرن پانزدهم میلادی توسط پرتغالی ها به هند معرفی شد.

علت تند بودن فلفل

مقالهٔ اصلی: کپسایسین

علت احساس تندی کردن در دهان به وسیلهٔ فلفل، ماده‌ای به نام کپسایسین است. کپسایسین و تعدادی از ترکیبات مشابه دیگر که توسط برخی از گیاهان سرده کپسیکوم تولید می‌شود موجب رانده شدن بعضی از علف‌خواران می‌گردد. کپسایسین نوعی آلکالوئید است که در برخی از گیاهان مثل فلفل یافت می‌شود که برای پوست و مخاط محرک بوده و برای تهیه انواعی دارو که در تسکین برخی از دردها به کار می‌رود نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد. این ماده هرگاه به مخاط دهان برخورد کند، مغز به اشتباه آن قسمت را داغ احساس می‌کند.

مصارف

چند گونه فلفل در فروشگاهی در برزیل

فلفل های تند علاوه بر مصارف غذایی موارد استفاده دیگری هم دارند.

برای مثال از کپسایسین موجود در فلفل های چیلی برای ساخت اسپری فلفل یا برخی انواع گاز اشک‌آور استفاده می‌شود.

همچنین کپساسین، ماده ای که عامل تندی فلفل های چیلی است؛ به عنوان ضد درد کاربرد دارد.

رینیت آلرژیک در اثر واکنش‌های التهابی اعصاب مخاط بویائی ایجاد می‌گردد. براساس مطالعات و تحقیقات بسیار انجام شده فلفل قرمز بر روی اعصاب فیبرهای C بدون میلین و بعضی از فیبرهای A میلین دار مخاط بویائی اثر گذاشته و به عنوان عامل بلوک‌کننده نوروپپتیدها، رفلکس اکسون را مهار کرده و اثر درمانی ویژه‌ای بر رینیت آلرژیک دارد. مطالعات نوین ثابت کرده‌است که پس از درمان با کپسایسین میزان لکوترین‌های ترشحات بینی تغییری نمی‌کند.

جستارهای وابسته

• کپسایسین

منابع

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Chili pepper». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۳ فوریه ۲۰۱۱.

پیوند به بیرون

• فلفل تند مغذی‌تر است یا شیرین؟ در وبگاه آفتاب نیوز
• فوائد فلفل در وبگاه میگنا