نان ساجی
نگارهای از پخت نان ساجی کردی بر روی ساج (در روستای کلور)
نان ساجی (به کردی: نانی ساجی؛ به ترکی: ساج چؤرهیی؛ به لری: نون تاوهای) نوعی نان پهن گرد است که پخت آن در مناطقی از غرب و شمال غرب ایران و نیز در جمهوری آذربایجان متداول است. نان ساجی بر روی یک صفحه چدنی گرد و محدب به نام ساج پخته میشود.[۱]
نان ساجی انواع مختلفی دارد و به گونه و اندازههای مختلف از جمله نان تیری، نان تپتپی، تهکِلِهایی و فهتیره پخته میشود.
از آنجاییکه نان ساجی با حرارت غیرمستقیم آتش پخته میشود و آتش آن نیز معمولاً از هیزم و مواد غیر شیمیایی میباشد از سالمترین و طبیعی ترین نانها به شمار میرود. این نان در میان مردم لک، کرد و لر در استانهای کرمانشاه،[۱] لرستان،[۲] ایلام،[۳] کردستان، آذربایجان غربی، خوزستان و استان فارس و مردم ایل قشقایی پخته میشود.
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ «نان ساجی، یک گام تا جهانی شدن». خبرگزاری فارس. ۱۷ شهریور ۱۳۸۸. بایگانیشده از اصلی در ۹ فوریه ۲۰۱۴. دریافتشده در ۲۷ ژانویه ۲۰۱۴.
- ↑ «در پخت نان باید تنوع ایجاد شود». خبرگزاری فارس. ۱۷ شهریور ۱۳۸۸. بایگانیشده از روی نسخه اصلی در ۳۰ ژوئیه ۲۰۱۲. دریافتشده در ۲۷ ژانویه ۲۰۱۴.
- ↑ «نان ساجی». وبگاه صدا و سیما، مرکز ایلام. دریافتشده در ۲۷ ژانویه ۲۰۱۴.[پیوند مرده]