باقلوا
| باقلوا | |
|---|---|
| دسر | |
 باقلوای ایرانی
|
|
| خاستگاه: | |
| امپراتوری عثمانی | |
| منطقه یا استان: | |
| کشورهای تحت سلطهٔ امپراتوری عثمانی سابق و آسیای مرکزی | |
| دمای سرو: | |
| سرد، برابر با درجه حرارت اتاق یا دوباره گرم شده | |
| مواد تشکیل‌دهنده اصلی: | |
| خمیر فیلو، فندقی (میوه) | |
| انواع: | |
| گوناگون | |
| دستورالعمل‌های پخت در ویکی‌کتاب: | |
 باقلوا |
|
| پرونده‌های مرتبط در ویکی‌مدیا: | |
 Baklava |
باقْلَوا گونه‌ای شیرینی است که در کشورهای ایران، ترکیه، کشورهای آسیای میانه و قفقاز، برخی کشورهای عربی، یونان، قبرس و برخی مناطق روسیه تهیه می‌شود. باقلوا شیرینی سنتی ترکان آسیای میانه نیز هست.[۱] باقلوا در ایران به شکل‌های مختلف همچون لوزی، مربعی و لوله‌ای و در انواع طعم‌های پسته ای، بادامی، نارگیلی وغیره با مواد اولیه نظیر: گلاب، شکر، هل، آرد، بکینگ پودر، زرده تخم مرغ، خاکه قند، شیر، روغن تهیه می‌شود. باقلواهای شهر غازی عِینتاب در ترکیه و باقلوای باکو (باکی پاخلاواسی) از مشهورترین باقلواها می‌باشند. در ایران این شیرینی در شهرهای قزوین، یزد و تبریز تهیه می‌شود.
باقلوای یاس[ویرایش]
در استان گیلان به سبب اینکه گل یاس به فراوانی یافت می‌شود از گل یاس برای خواباندن بادام باقلوا استفاده می‌شود. بدین ترتیب که بادام بعد از پوست گرفتن و کاملاً خشک کردن در ظرفی قرار گرفته و روی آن مقداری گل یاس ریخته می‌شود و در ظرف بسته می‌شود. روز بعد یاس‌های پلاسیده برداشته شده و بجای آن یاس تازه می‌ریزند تا بادام کاملاً طعم و بوی یاس بگیرد. بعد بادام را چرخ می‌کنند و با پودر قند مخلوط می‌نمایند و به مصرف باقلوا می‌رسانند. این باقلوا را باقلوای یاس می‌نامند که بسیار معطر است. در این باقلوا هل بکار نمی‌رود.[۲]
نگارخانه[ویرایش]
جستارهای وابسته[ویرایش]
پانویس[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- خاور (مرعشی)، زری. هنر آشپزی در گیلان. تهران: آشیانه کتاب، ۱۳۷۶. شابک ۹۶۴-۶۳۵۰-۰۰-۳.
پیوند به بیرون[ویرایش]
 |
کتاب آشپزی ویکی‌کتاب یک دستور آشپزی در این ارتباط دارد: |
 |
این یک نوشتار خُرد پیرامون خوردنی‌ها است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
