نان بربری نوعی نان است که پخت آن در ایران مرسوم است و به‌هر دو شیوهٔ سنتی و صنعتی تولید می‌شود.
نام این نان برگرفته از نام ایل بربر (هزاره) است که در مرز بین ایران و افغانستان زندگی می‌کردند. در اواخر دوران قاجار چند بربر پخت این نان را در تهران آغاز کردند و آن را رواج دادند.[۱][۲]
طعم و بوی ویژه این نان ناشی از استفاده از ترکیب آب و مقدار کمی جوش شیرین است که پیش از پخت به وسیلهٔ نانوا روی خمیر نان مالیده می‌شود. همچنین در حین پخت این نان میزان زیادی کنجد به آن اضافه میگردد که آن را بسیار خوشمزه می‌کند. [۳]
