نان بربری
نان بربری نوعی نان است که پخت آن در ایران مرسوم است و به هر دو شیوهٔ سنتی و صنعتی تولید میشود.
نام این نان برگرفته از نام ایل بربر (هزاره) است که در مرز بین ایران و افغانستان زندگی میکردند. در اواخر دوران قاجار چند بربر پخت این نان را در تهران آغاز کردند و آن را رواج دادند.[۱][۲]
طعم و بوی ویژه این نان ناشی از استفاده از ترکیب آب و مقدار کمی جوش شیرین است که پیش از پخت به وسیلهٔ نانوا روی خمیر نان مالیده میشود. همچنین گاهی در حین پخت این نان مقداری کنجد به آن اضافه میگردد که قیمت آن را به شکل مضاعفی (حتی تا دو برابر) افزایش میدهد؛ انجام این کار موجب میشود به جای مزهی شیرین و دلخواه و دوست داشتنی نان بربری، فقط مزهی کنجد را در دهان احساس کنید. معمولاً نانوایان این کار (اضافه کردن کنجد) را صرفاً جهت کسب سود بیشتر انجام میدهند و متأسفانه در برخی موارد با کنجد فروشی اجباری سبب نارضایتی مشتری میگردند. [۳]
منابع[ویرایش]
- ↑ «بربری». لغتنامه دهخدا. بایگانیشده از اصلی در ۲۵ اکتبر ۲۰۱۳. دریافتشده در ۳۰ فروردین ۱۳۸۹.
- ↑ «نان». لغتنامه دهخدا. دریافتشده در ۳۰ فروردین ۱۳۸۹.[پیوند مرده]
- ↑
"راهنمای پخت نان بربری". وبگاه 1001Recipe.com. 14 ژوئیه 2009. Retrieved ۳۰ فروردین ۱۳۸۹. Check date values in:
|تاریخ بازدید=
(help)
![]() |
کتاب آشپزی ویکیکتاب یک دستور آشپزی در این رابطه دارد: |