قرمه‌سبزی

قرمه‌سبزی

گونه	خورش
بخش	ناهار، شام
خاستگاه	ایران
دمای سرو	گرم
مواد اصلی	لوبیا قرمز، گوشت قرمز، تره، جعفری، شنبلیله،گشنیز ،لیمو عمانی
انرژی مواد خوراکی (به‌ازای سرو)	۱۵۵۰ کیلوکالری کیلوکالری
رسانه: قرمه‌سبزی

قُرمه سبزی

قُرمه‌سبزی، قورمه‌سبزی، سبزی خورشت یا خورشت سبزی از خورشت‌های ایرانیان و یکی از خوراک‌های ملی ایران است که معمولاً با برنج (چلو) و پیاز سرو می‌شود.

روش پخت

این خورشت با سبزی قرمه (دربرگیرندهٔ: تره، جعفری، شنبلیله و گشنیز، اسفناج یا برگ چغندر - زمستان که فصل اسفناج است از اسفناج و هنگامی که برگ چغندر فراهم است، برگ چغندر بکار می‌رود)، لوبیا [لوبیای چشم بلبلی] یا (قرمز یا چیتی)، گوشت قرمز پخته می‌شود. مزّهٔ این خورشت باید کمی ترش باشد، از این رو، به آن کمی لیمو عمانی خشک یا آب لیموی تازه می‌افزایند که پوست لیمو عمانی، اندکی مزهٔ تلخ خوشایندی به خورش می‌دهد. البته لیمو عمانی را قبل از اضافه کردن به خورش، چند دقیقه در آب جوش قرار می‌دهند تا تلخی‌اش کمی گرفته شود. برای جا افتادن قرمه‌سبزی زمان زیادی نیاز است. نکتهٔ مهم این است که در صورت عدم استفاده از لوبیای قرمز در این خورشت، می‌توان مقدار کمی زعفران برای خوش رنگ شدن غذا اضافه کرد و یک قاشق رب هم برای خوش طعم شدن میریزن.

قورمه سبزی با لوبیای چشم بلبلی، قورمه سبزی تبریزی است و سبزیجات آن سرخ نمی شود و پخته می شود که از لذت آن کاسته اما خواص آن را افزایش می دهد.

این خورشت چنانچه برای ۵ نفر پخته شود نزدیک ۱۵۵۰ کیلو کالری انرژی دارد.

روز جهانی

نخستین روز شنبه از ماه آذر را روز جهانی قورمه‌سبزی نامیده‌اند. این روز تقریباً سه روز پس از روز شکرگزاری در غرب است.

قدمت

قورمه سبزی برای ایرانی‌ها یک خوراک ملّی محسوب می‌شود و در همه نقاط ایران از آن استفاده می‌کنند. این خوراک قدمتی بین ۲۰۰۰ تا ۵۰۰۰ سال دارد، ترکیبات سبزی در این خورشت هم بنا بر هر منطقه متفاوت است.

در شهرهای مختلف ایران زیبا نوع ترکیباتی که در پخت این خورشت ملی مورد استفاده قرار می‌گیرد اندکی تفاوت را نشان می‌دهد. اما این تفاوت ظریف در اصل غذا تغییری ایجاد نمی‌کند. در هر صورت، آنچه که بیش از هر امر دیگری اهمیت دارد این است که خورشت قورمه سبزی که یک غذای ملی ایرانی است و از شهرتی جهانی برخوردار است در بین تمام مردم این سرزمین محبوب است و غذایی است که بر سر تمام سفره‌های ایرانی جای دارد و در هر شهر و دیاری پخته می‌شود. به نظر می‌رسد خورشت محبوب قورمه سبزی می‌تواند علاوه بر عنوان غذای ملی، به عنوان نماد همدلی و یگانگی و وحدت ملی ایرانی نیز به شمار رود.

منابع

• کنعانی، علی کنعانی و عل‍ی‌اکب‍ری، مه‍ین. هن‍ر آشپ‍زی به‍ارک. ته‍ران: هدیه، ۱۳۶۲.
• نج‍اتی، فروغ. هن‍ر آشپ‍زی ایرانی. ته‍ران: خش‍ایار، ۱۳۷۴.
• هفته‌نامهٔ سلامت، شمارهٔ ۲۵۶.