شیربرنج

شیربرنج محلی در روستای دویدوخ خراسان شمالی

شیربرنج یا شیربا، یک نوع چاشت می باشد که از شیر و برنج تهیه می‌ شود و بیشتر همراه با شکر و شیره خورده می‌شود و به آن «آش شیر» نیز می گویند.

تاریخچه

«شیربا» در شاهنامه فردوسی نیز به کار رفته‌است.

در مازندران مراسمی تحت عنوان تمنای باران وجود دارد که در یکی از آیین‌های آن، همهٔ اهالی روستا شیر و برنج جمع می‌کنند و با آن شیربرنج درست کرده، می‌خورند و مقداری از آن را با این باور که باران ببارد، روی پشت بام می‌ریزند.

ارزش غذایی

شیربرنج به‌جهت دارا بودن شیر (منبع غنی از کلسیم) و برنج (سرشار از ویتامین‌های گروه ب) و همچنین طعم‌دهنده‌های مقوی و آرام‌بخش اعصاب مانند هل و گلاب، مفید است.

دیگر

شیر برنج را می توان به صورت سرد و به صورت داغ نیز میل کرد. در هر دو صورت طعم خوشمزه خود را دارد. این غذا را می توانید برای صبحانه و حتی وعده های نهار و شام نیز طبخ نمایید.

خواص شیر

حاوی خواص بسیار بی نظیری برای قلب و همچنین تحکیم استخوان ها می باشد.

جستارهای وابسته

• فرنی
• محلبی

منابع

• دهخدا، علی‌اکبر، لغتنامهٔ دهخدا.
• محمد، معین، فرهنگ فارسی معین.

پیوند به بیرون

• طرز تهیهٔ شیربرنج