محمود شبستری

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه است که توسط Javideh (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۷ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۴:۳۵ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.

شیخ محمود شبستری
(سعدالدّین محمود بن امین‌الدّین عبدالکریم بن یحیی شبستری)
پرونده:Mahmud-shabistari.png
زادهٔ۶۸۷ هجری قمری
شبستر
درگذشت۷۴۰هجری قمری
(۵۳ سالگی)
آرامگاهشبستر
محل زندگیشبستر و تبریز
ملیتایرانی
نژادپارسی [۱]
استادامین‌الدین و بهاءالدین یعقوب تبریزی
شناخته‌شده برایعارف و شاعر
آثارگلشن راز ، حق‌الیقین، شاهدنامه
مکتبتصوف و عرفان

سعدالدّین محمود بن امین‌الدّین عبدالکریم بن یحیی شبستری (معروف به شیخ محمود شبستری) یکی از عارفان و شاعران سدهٔ هشتم هجری‌ست.[۱] با توجه به مطالب مندرج در کتاب روضات الجنان جلد ۲، وی معاصر شیخ بابا ابی شبستری (متوفی به سال ۷۴۰) بوده و در همان سال فوت نموده، لذا سن شیخ محمود شبستری در زمان فوت باید ۵۲ یا ۵۳ بوده باشد.[۲] وی از مشاعر عرفای ایران است و بیشتر شهرت او به خاطر اثر معروفش گلشن راز است.[۳]

زندگی

سال تولّد او را گوناگون و از جمله ۶۶۷ هجری خورشیدی مطابق با ۱۲۸۸ میلادی دانسته‌اند. محل تولّد این عارف نام‌آور قصبهٔ شبستر در نزدیکی شهر تبریز است.

در اوائل زندگیش، تبریز بروز و غلبهٔ قدرت مغول‌ها را شاهد بود.[۱] وی در اواسط زندگی به کرمان رفت و در آنجا ازدواج نمود و حاصل این ازدواج یک پسر بود.[۴]

وی به دقایق حکمت عرفان نظری واقف و به فتوحات مکّیه و فصوص الحکم محی الدین ابن العربی احاطه داشت. وی به جستجوی شمس خود پرداخت و به‌طوری که خود در گلشن راز بیان می‌دارد، شیخ و پیرش، امین الدّین بوده‌است: شیخ و استاد من امین الدّین --- داد الحق جواب‌های چنین / من ندیدم دگر استاد چنین --- کآفرین بر روان پاکش باد[۳]

آثار

آثار وی را می‌توان به دو دسته منظوم و منثور بخش کرد.گل

آثار منظوم


آثار منثور

گلشن راز

مقالهٔ اصلی: گلشن راز

مثنوی گلشن راز مهم‌ترین و مشهورترین اثر منظوم محمود شبستری است که در بردارندهٔ اندیشه‌های عرفانی وی و حدود هزار بیت می‌باشد. با وجود حجم اندکش، این کتاب یکی از یادگارهای پرارزش و بلندنام ادبیات عرفانی کهن فارسی است، که در آن بیان مفاهیم صوفیانه با شور، شوق، و روانی ویژه‌ای همراه گردیده‌است. مطابق شیوهٔ معمول عطار و مولانا، در این‌جا نیز، از حکایات و تمثیلات برای بیان و عرضهٔ مؤثّر معانی عرفانی و حکمی استفاده شده‌است.[۵]

شبستری این مثنوی را در پاسخ به پرسش‌های امیر حسینی هروی سروده‌است. در هفدهم ماه شوال سال ۷۱۷ فرستاده‌ای از خراسان مشکلات و مسائل مربوط به فهم و تبیین پاره‌ای از رموز و اشارات عرفانی را در قالب نامه‌ای منظوم در مجلسی با حضور شبستری می‌خواند.[۶]

این اثر تا کنون به دفعات چاپ گردیده‌است. یکی از موثق‌ترین نسخه‌های چاپ شده به کوشش دکتر جواد نوربخش می‌باشد که براساس ۸ نسخه خطی و ۲ نسخه چاپی معتبر تصحیح و منتشر گردیده‌است.[۳]

این کتاب، تا کنون، به زبان‌های ترکی، آلمانی، فرانسوی، انگلیسی، و نیز اردو ترجمه شده‌است.

شرح‌های بر گلشن راز

عارفانی شروح مفصلی بر «گلشن راز» نگاشته‌اند از آن جمله:[۳]فرانسوی

  • منظومه غنچه باز در شرح گلشن راز جلال الدین علی میر ابوالفضل عنقا عارف قرن سیزدهم هجری
  • شرح کمال الدین حسینی اردبیلی (الهی) معاصر شاه اسماعیل اول
  • نسایم گلشن از شاه داعی الی الله
  • شرح لاهیجی از محمد بن یحیی لاهیجی
  • شرح مظفرالدین علی شیرازی
  • شرح منسوب به عبدالرحمن جامی
  • شرح ادریس بن حسام الدین بدیعی
  • شرح شیخ بابا نعمت‌الله بن محمود نخجوانی
  • شرح حاج میرزا ابراهیم شریعتمدار سبزواری
  • شرح قاضی میر حسین یزدی
  • شرح منظوم اسیری
  • شرح حسام الدین علی بدلیسی (پدر ادریس بدلیسی نویسندهٔ کتاب هشت بهشت)
  • شرح حسین الهی قمشه ای : انتشارات علمی و فرهنگی (۱۳۷۷)

سعادت نامه

مقالهٔ اصلی

.[۱]

سایر آثار

  • ترجمه منهاج العابدین (امام محمد غزالی)
  • جام جهان‌نما
  • رساله احدیّت
  • شرح و تفسیر اسماءالله تعالی[۳]

منابع

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ مفاتیح‌الاعجاز فی شرح گلشن راز، تألیف شمس‌الدّین محمّد لاهیجی (۹۱۲ هجری قمری)، با مقدّمه، تصحیح و تعلیقات محمّد رضا برزگر خالقی، و عفّت کرباسی، انتشارات روزبه، تهران، بهار ۱۳۷۸
  2. حافظ حسین کربلائی (ابن الکربلائی)، روضات الجنان، تصحیح جعفر سلطان القرائی، بنگاه ترجمه و نشر کتاب، تهران ۱۳۴۹ شمسی
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ ۳٫۳ ۳٫۴ گلشن راز، شیخ محمود شبستری، به کوشش و مقدمه و حواشی و تعلیقات دکتر جواد نوربخش، چاپ دوم، انتشارات یلدا قلم، تهران ۱۳۸۲ شابک: ۵-۳۶-۵۷۴۵-۹۶۴
  4. شیروانی، حاج زین العابدین، ریاض السیاحه، تهران ۱۳۳۹ شمسی صفحه ۹۰–۸۹
  5. صفحهٔ پنج، مفاتیح‌الاعجاز فی شرح گلشن راز
  6. صفحهٔ پنج، مفاتیح‌الاعجاز فی شرح گلشن راز
  • لاهیجی، محمد. مفاتیح الاعجازفی شرح گلشن راز با مقدمه کیوان سمیعی. چاپ پنجم انتشارات سعدی ۱۳۷۱

جستارهای وابسته

پیوند به بیرون