شرف‌الدین رضای سبزواری

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

شرف‌الدین رضای سبزواری (درگذشتهٔ ۸۵۶ هجری) شاعر ایرانی در سدهٔ نهم هجری است. او از سادات سبزوار یا اصفهان بود.[۱][۲] شعرهایش بیشتر در قالب غزل است.

به نقل محمود بیهقی از کتاب گلزار جاویدان: مردی صاحب حسب و نسب بوده، طبعی لطیف و افعال و اشعاری دلپذیر داشته است و به عهد سربداران و آخرین پادشاه رسمی آن خاندان (خواجه علی مؤید) آباء و اجداد او، وزراء بوده‌اند و به عهد خاقان کبیر، شاهرخ منصب مقدمی و پیشوایی (حکومت و کلانتری) ناحیت سبزوار را که از اعاظم نواحی خراسان می‌باشد. همچنین وی ادامه می‌دهد: و کلاً از مطالعه این کتاب و سایر منابع، چنین برداشت می‌شود که سیدی شریف از سادات خاندان عریضی که از خاندان‌های بزرگ سبزواری بوده‌اند، می‌باشد و سرانجام در عهد حکمرانی امیر بابا حسین یا (امیر بابا حسن) قوچین که نتوانست مبلغ تحمیلی وی را بپردازد در ۸۵۶ ه.ق کشته شده است.[۳]

منابع[ویرایش]

  1. «سبزواری، شرف‌الدین رضا». راسخون. دریافت‌شده در ۱۵ دسامبر ۲۰۱۶.
  2. «رضا». لغت‌نامهٔ دهخدا. دریافت‌شده در ۲۲ فروردین ۱۴۰۰.
  3. سبزوار شهر دانشوران بیدار. ص. ۶۱.