پس دانشن کامگ
ظاهر
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
پُس دانشن کامگ یا پسر آرزومند دانش متن کوچکی است، مانند شکند گمانیک وزار، که اصل آن به پارسی میانه از میان رفته و فقط تحریر پازند ش در دست است. پسری دربارهٔ دلیل بستن کستی یا کمربند دینی زردشتیان از پدرش سؤال میکند و پدر بدو پاسخ میدهد و در ضمن پاسخ بعضی مسائل اصولی زرتشتی مانند ثنویت مورد بحث قرار میگیرد. انسان که جهان اصغر است مانند جهان اکبر به دو قسمت خوب و بد تقسیم میشود. بخش بالای بدن اهورایی و بخش پایین بدن اهریمنی است و کمربند حد فاصل این دو است. زبان این متن و نوع استدلالات آن شباهت بسیاری به شکند گمانیک وزار (اواخر قرن سوم هجری) دارد و به احتمال بسیار هم زمان با آن نوشته شدهاست. [۱]
پانویس
[ویرایش]- ↑ تفضلی، احمد، ص ۱۶۴
منابع
[ویرایش]تفضلی، احمد، و به کوشش آموزگار، ژاله. تاریخ ادبیات ایران پیش از اسلام. تهران: انتشارات سخن، ۱۳۷۶ شابک ۹۶۴−۵۹۸۳−۱۴−۲
نوشتههای پارسی میانه | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
دینی | |||||||||||||||
غیر دینی |
|