ابوالحسن علی‌الاعلی
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
| ابوالحسن علی‌الاعلی | |
|---|---|
| نام در زمان تولد | سیدابوالحسن اصفهانی |
| زادهٔ | ۷۵۴ ه.ق دستگرد، اصفهان |
| درگذشت | ۸۲۲ ه.ق |
| علت مرگ | به قتل رسید |
| پیشه | شاعر و صوفی |
سید ابوالحسن اصفهانی معروف به ابوالحسن علی‌الاعلی شاعر و صوفی سده هشتم هجری است.
او از نویسندگان و عارفان بزرگ بود و کتاب‌های بشارت نامه، توحید نامه، قیامت نامه و محشر نامه را نوشته‌است.[۱]
زندگی‌نامه[ویرایش]
ابوالحسن علی‌الاعلی (زاده ۷۵۴ ه.ق) دستگرد، اصفهان بود. علی‌الاعلی در نوزده سالگی در سال ۷۷۳ به خدمت فضل‌الله حروفی رسید و دیری نگذشت که با دختر وی ازدواج کرد و بعد از کشته شدن فضل‌الله حروفی، جاشنین او شد.
ابوالحسن علی‌الاعلی پس از قتل حروفی به آناتولی گریخت و در آنجا به خانقاه بکتاشیان وارد شد و عقاید حروفی را به مذهب بکتاشیان وارد کرد.[۲]
ابوالحسن علی‌الاعلی در سال ۸۲۲ به قتل رسید.[۳]
نمونه شعر[ویرایش]
| ای بهشت جاودانم روی تو | با محبت عرش نامه روی تو | |
| تا بخوانم روضهٔ باکوی تو | می‌رسد از نامهٔ نو بوی تو |
منابع[ویرایش]
- ↑ «ابوالحسن علی‌الاعلی».
- ↑ شبکه اینترنتی آفتاب، سیدشاه فضل‌الله حروفی نعیمی استرآبادی، نوشته‌شده در ۲۲ شهریور ۱۳۸۵؛ بازدید در ۱۰ خرداد ۱۳۹۵.
- ↑ نصیری، محمدرضا (۱۳٧٧). اثر آفرینان- جلد ششم. تهران: انجمن آثار و مفاخر فرهنگی.
- ↑ «اثر ابوالحسن علی‌الاعلی».