سموری سجزی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
سموری سجزی، از شاعران و کاتبان معروف سیستانی و از شخصیتهای ممتاز قرن ششم هجری قمری است.
عوفی شعر او را از سخن معشوقان، دلکش تر و خط او را از خط دلبران عنبر زلف، خوش تر وصف میکند.
سموری سجزی به مسائل حکمت و تعلیمی توجه زیاد داشته و عزت و آزادگی را تبلیغ میکرده است.
هرکه چون گل، به زر فریفته شد | در عمل آبروی داد به باد | |
دست کوتاه باش و راست، همچون سرو | تا سرافراز باشی و آزاد |
منابع[ویرایش]
- حیدرعلی دهمرده، وحید کیخا مقدم، عبدل علی اویسی (۱۳۸۰)، کتاب شاعران سیستان، ناشر روابط عمومی دانشگاه زابل