ایمام بایلدی
 یک بشقاب از این غذا | |
| نام‌های جایگزین | İmambayıldı |
|---|---|
| خاستگاه | ترکیه |
| منطقه | خاورمیانه |
| خوراک ملی وابسته | Ottoman |
| دمای سرو | Room temperature |
| مواد اصلی | بادنجان، پیازs, سیر، گوجه‌فرنگیes, روغن زیتون |
ایمام بایلدی (ترکی استانبولی: İmambayıldı)[۱] که ترجمه تحت‌اللفظی آن به معنی «امام غش کرد» است[۲] یک غذای ترکی است که از بادمجان پر شده با پیاز و سیر و گوجه‌فرنگی است که در ظرف روغن زیتون طبخ می‌شود. این غذا یکی از مشهورترین غذاهای پایه زیتون است و در اکثر مناطق سابق عثمانی یافت می‌شود، این غذا معمولاً در دمای اتاق یا به صورت گرم سرو می‌شود. غذی مشابهی هم در ایران با همین محتویات طبخ می‌شود. [۱][نیازمند منبع]
منشأ نام
[ویرایش]این نام ظاهر برگرفته از یک داستان ترکی دربارهٔ یک امام است به علت خوشمزگی زیاد این غذا که توسط همسرش طبخ شده بود غش کرده‌است. گرچه برخی حساب‌های طنز هم علت غش کردن وی را آگاهی او از هزینه مواد مصرف شده و میزان روغن استفاده شده در طبخ این غذا ذکر می‌کنند.[۳]
داستان فولکلور دیگر اشاره به این دارد که یک امام با دختر یک تاجر روغن زیتون ازدواج می‌کند، مهریه دختر شامل ۱۲ شیشه زیتون اعلا بوده‌است که اون با آن‌ها هرشب این غذا را آماده می‌کرد در روز ۱۳ام که بادمجانی در روی میز غذا باقی نمانده بود و امام با آگاهی از اینکه دیگر روغنی باقی نمانده غش می‌کند.[۴]
منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ Jennifer Speake, Mark LaFlaur. "imam bayildi". The Oxford Essential Dictionary of Foreign Terms in English. Oxford University Press. Archived from the original on 8 December 2012. Retrieved 2008-04-16.
- ↑ Hugh Fearnley-Whittingstall (15 October 2010). "Hugh Fearnley-Whittingstall's aubergine recipes". The Guardian. Retrieved 12 May 2015.
- ↑ John Auto, The Glutton's Glossary: A Dictionary of Food and Drink Terms, Routledge, 1990, ISBN 0-415-02647-4, p. 146.
- ↑ Gregory McNamee Movable Feasts: The History, Science, and Lore of Food, Greenwood Publishing Group, 2006, ISBN 0-275-98931-3, p. 82.
پیوند به بیرون
[ویرایش]
 | این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |