آمل: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش برچسبها: برگرداندهشده ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسبها: واگردانی دستی برگرداندهشده دارای ادبیات عامیانه افزودن نویسهٔ تکراری افزودن القاب جمع عربی واژگان فارسی متن دارای ویکیمتن نامتناظر پیوندهای ابهامزدایی |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه شهر ایران |
{{جعبه شهر ایران |
||
|نامرسمی= |
|نامرسمی=آمٌل |
||
|روینقشه=آری |
|روینقشه=آری |
||
|عرضجغرافیایی=۳۶٫۴۳ |
|عرضجغرافیایی=۳۶٫۴۳ |
||
خط ۶: | خط ۶: | ||
| فتوکلاژ = بله |
| فتوکلاژ = بله |
||
|تصویر = {{Photomontage |
|تصویر = {{Photomontage |
||
| photo3a = Mazandaran Province Arch.JPG |
|||
|photo1a = Davazdah Cheshmeh And Moalagh Bridge -Amol-Iran.jpg |
|||
| photo2a = Tomb Mausoleum Mir sayyed Heydar Amuli (Seyyed 3 tan)fakhrul islam and rukn al din Amuli.JPG |
|||
|photo2a = Arch 8- Mazandaran - IRAN Walppaper.jpg |
|||
|photo2b = |
| photo2b = Modarres St Amol.jpg |
||
| photo1a = View of the Two Historical Bridges of Amol at Night.jpg |
|||
|photo3a = Mazandaran Province Arch.JPG |
|||
|photo3b = |
| photo3b = ساختمان دارایی قدیم.jpg |
||
| |
| photo4b = Alaviyan square Amol.jpg |
||
| photo4a = 17 Shahrivar Square1.jpg |
|||
|photo4b = |
|||
| spacing = 2 |
|||
| |
| size = 266 |
||
| foot_montage = }} |
|||
|color = |
|||
|foot_montage =}} |
|||
|اندازهتصویر= |
|اندازهتصویر= |
||
|برچسبتصویر= |
|برچسبتصویر= |
||
|استان=مازندران |
|استان= مازندران |
||
|شهرستان=آمل |
|شهرستان= آمل |
||
|بخش= [[بخش مرکزی شهرستان آمل|مرکزی]] |
|بخش= [[بخش مرکزی شهرستان آمل|مرکزی]] |
||
|دهستان= |
|دهستان= |
||
|ناممحلی= آمِل |
|ناممحلی= آمِل |
||
|نامهایقدیمی=<small> آمارد، آمرداد، آمنیوس، آملد، آموی، همو، هفت شهر، طبرستان، آمله، آمل<ref>{{یادکرد وب | نشانی = http://www.iranicaonline.org/articles/iransahri-abul-abbas-mohammad-b-mohammad | عنوان = دانشنامه ایرانیکا (برخط) | تاریخ بازدید = ۲۲ مه ۲۰۱۱ میلادی | نویسنده = DARYOUSH KARGAR | تاریخ = ۲۰۰۶ | سال = ۲۰۰۶ | قالب = مقاله | زبان = انگلیسی | نقل قول = Nišāpur, the city known also as Irānšahr (Moqaddasi, pp. 299-300; Ebn Faqih, p. 321)}}</ref |
|نامهایقدیمی=<small> آمارد، آمرداد، آمنیوس، آملد، آموی، همو، هفت شهر، طبرستان، آمله، آمل<ref>{{یادکرد وب | نشانی = http://www.iranicaonline.org/articles/iransahri-abul-abbas-mohammad-b-mohammad | عنوان = دانشنامه ایرانیکا (برخط) | تاریخ بازدید = ۲۲ مه ۲۰۱۱ میلادی | نویسنده = DARYOUSH KARGAR | تاریخ = ۲۰۰۶ | سال = ۲۰۰۶ | ماه = November | قالب = مقاله | زبان = انگلیسی | نقل قول = Nišāpur, the city known also as Irānšahr (Moqaddasi, pp. 299-300; Ebn Faqih, p. 321)}}</ref> |
||
|سالشهرشدن= |
|سالشهرشدن= |
||
|جمعیت= |
|جمعیت= ۲۷۱٬۲۶۹ نفر<ref name="نتایج سرشماری سال ۱۳۹۵">[https://www.amar.org.ir/Portals/0/census/1395/results/population-urban-95.xlsx نتایج سرشماری سال ۱۳۹۵] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20190921110045/https://www.amar.org.ir/Portals/0/census/1395/results/population-urban-95.xlsx |date=۲۱ سپتامبر ۲۰۱۹}} وبگاه مرکز آمار ایران</ref><ref group="یادداشت">آمار بر اساس سرشماری ۱۳۹۵ است و بر همین اساس، جمعیت شهر آمل ۲۷۱۲۶۹ تن و [[استان مازندران]] ۳٬۲۸۳٬۵۸۲ تن بودهاست.</ref> |
||
|رشدجمعیت= |
|رشدجمعیت= |
||
|تراکمجمعیت= |
|تراکمجمعیت= |
||
|زبان= [[زبان مازندرانی]] |
|زبان= [[زبان مازندرانی|مازنی]] |
||
|مذهب= [[اسلام]] ([[شیعه]] [[دوازده امامی]] و [[شافعی]]) |
|مذهب= [[اسلام]] ([[شیعه]] [[دوازده امامی]] و [[شافعی]]) |
||
|مساحت= ۳ هزار و ۸۰ کیلومتر مربع |
|مساحت= ۳ هزار و ۸۰ کیلومتر مربع |
||
|ارتفاع= ۷۶ متر{{سخ}}<small>از سطح دریاهای آزاد</small> |
|ارتفاع= ۷۶ متر {{سخ}} <small>از سطح دریاهای آزاد</small> |
||
|میانگیندما= |
|میانگیندما= ۱۶ |
||
|میانگینبارشسالانه= |
|میانگینبارشسالانه= ۸۶۵ میلیمتر |
||
|شمارروزهاییخبندان= |
|شمارروزهاییخبندان= |
||
|نماینده مجلس= [[رضا حاجیپور]] |
|||
|شهردار= علی داودی |
|||
|شهردار=علی داوودی<ref>{{یادکرد وب | نشانی=http://www.amol.ir/Mayor-شهردار | عنوان=بیوگرافی هاشمی-شهردار آمل | ناشر=شهرداری آمل}}</ref> |
|||
|رهآورد=<small> [[محصولات کشاورزی]]، [[لبنی|محصولات لبنی و دامی]]، [[صنایع دستی]]، [[مرکبات|محصولات باغداری]]، [[فهرست مواد معدنی|محصولات معدنی]]، [[آبزیپروری|محصولات آبزیپروری]]، [[وسیله|لوازم صنعتی و خانگی]]<small> |
|رهآورد=<small> [[محصولات کشاورزی]]، [[لبنی|محصولات لبنی و دامی]]، [[صنایع دستی]]، [[مرکبات|محصولات باغداری]]، [[فهرست مواد معدنی|محصولات معدنی]]، [[آبزیپروری|محصولات آبزیپروری]]، [[وسیله|لوازم صنعتی و خانگی]]<small> |
||
|پیششماره=۰۱۱ منطقه یک مخابراتی کشور<ref>[http://www.ict-tcm.ir/50926 شرکت مخابرات مازندران] |
|پیششماره=۰۱۱ منطقه یک مخابراتی کشور<ref>[http://www.ict-tcm.ir/50926 شرکت مخابرات مازندران]</ref> |
||
| پلاک اتومبیل = {{IRN}} ۷۲ ب، ۸۲ د، ۸۲ ق، ۹۲ ب |
| پلاک اتومبیل = {{IRN}} ۷۲ ب، ۸۲ د، ۸۲ ق، ۹۲ ب |
||
|وبگاه=[http://amol.ir/ شهرداری آمل] |
|وبگاه=[http://amol.ir/ شهرداری آمل]{{سخ}}[http://amol.gov.ir/ فرمانداری آمل] |
||
|جملهخوشامد= به کهندیار علم و عرفان و حماسه خوش آمدید |
|||
|کد آماری =۱۱۴۹ |
|||
|جملهخوشامد= <!--باید از تابلوهای ورودی شهر عکس بگیریم تا متن درست درج شود. -->به شهر هزارسنگر آمل خوش آمدید |
|||
|پانویس= |
|پانویس= |
||
}} |
}} |
||
'''آمُل''' ({{تلفظ|Amol.ogg}}) {{به مازندرانی|آمِل}} یک شهر توریستی در [[استان مازندران]] و مرکز [[شهرستان آمل]] است. |
|||
'''آمل''' ({{تلفظ|Amol.ogg}}) یک شهر در [[استان مازندران|مازندران]] و مرکز [[شهرستان آمل]] است. اکثریت مردم آمل از [[مردم مازندرانی|قومیت طبری]] هستند و اکثریت مردم آن به [[زبان مازندرانی|زبان طبری]] با [[گویش آملی]] سخن میگویند. |
|||
آمل یکی از قدیمیترین شهرهای [[ایران]]، قطب [[صنعت]] و [[صادرات]] استان مازندران،<ref>[http://www.isna.ir/news/95040108663/68-درصد-صادرات-مازندران-متعلق-به-آمل-است ۶۸ درصد صادرات مازندران متعلق به آمل است]</ref><ref>[http://www.isna.ir/news/94082615715/قلب-صنعت-مازندران-در-انتظار-احیا قلب صنعت مازندران]</ref> پایتخت پرتقال ایران،<ref>[http://mazandasnaf.ir/News/26794/برگزاری-دومین-جشنواره-ملی-برنج-دابو-در-آمل.html جشن خرمن در پایتخت برنج ایران، شهرستان آمل]</ref> یکی از قدیمیترین مراکز [[یکجانشینی]] جهان،<ref>[http://article.tebyan.net/139173/مهاجرت-آریائی-ها-به-ایران-و-تأثیرات-سیاسی-فرهنگی-آن-قسمت-دوم- مهاجرت آریائیها به ایران و تأثیرات سیاسی - فرهنگی آن]</ref> از شهرهای مهم [[ترابری]]، [[کشاورزی]]، [[گردشگری]]، [[معدنی]] و [[صنعتی]] [[ایران]] و از مهمترین شهرهای مرتبط به [[علم]] در تاریخ معروف به شهر [[تاریخ]] و [[فلسفه]] است.<ref>[http://www.farsnews.ir/printable.php?nn=13911221000439 شهر تاریخ و فلسفه در انتظار گردشگران / آمل شهر عمارتهای قجری و مناطق جنگلی بکر]</ref> مردم آمل از [[مردم تبری|قومیت طبری]] هستند<ref>{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی = نصری اشرفی | نام = جهانگیر | ویراستار = جعفر شجاع کیوانی | عنوان = دانشنامهٔ تبرستان و مازندران جلد سوم | سال = ۱۳۹۹ | ناشر = نشرنی = ۴۰}}</ref> که ریشه در [[قوم تپوری]] دارند و به [[زبان مازندرانی]] سخن میگویند.<ref name="ReferenceA">{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی= نصری اشرافی |نام=جهانگیر | پیوند نویسنده = |کتاب=واژهنامه بزرگ تبری |کوشش= حسین صمدی و سید کاظم مداح و کریم الله قائمی و علی اصغر یوسفی نیا و محمود داوودی درزی و محمد حسن شکوری و عسکری آقاجانیان میری و ابوالحسن واعظی و ناصر یداللهی و جمشید قائمی و فرهاد صابر و ناعمه پازوکی |صفحه =صفحه ٣١ جلد اول |ناشر=اندیشه پرداز و خانه سبز |مکان =تهران |سال =١٣٧٧ |شابک=٠-۵-٩١١٣١-٩٦٤}}</ref> پیشینه شهر آمل به زمان [[آماردها]] بر میگردد که قومی در جلگه مازندران بودند و در زمان [[فرهاد یکم|فرهاد اشکانی]] به گرمسار تبعید شدند و تپوریها که در کوهستان مازندران ساکن بودند جایگزین آنان در جلگه شدند.<ref>{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی۱ = مینوی | نام۱ = مجتبی | عنوان = مازیار | سال = ۱۳۴۲ | ناشر = مؤسسه مطبوعاتی امیرکبیر | صفحه = ۹}}</ref> در تاریخ نوشتاری نیز، مانند [[شاهنامه]] و [[تاریخ طبرستان (کتاب)|تاریخ طبرستان]] آمل از مراکز مهم اتفاقات ایران و طبرستان بودهاست.<ref>[http://shomal.ac.ir/fa/amol.html درباره شهر آمل]</ref> روستای ورکه [[بخش لاریجان|لاریجان]] در آمل [[طبرستان]] محل تولد [[فریدون]] پادشاه اساطیری ایران بود.<ref>{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی = نصری اشرفی | نام = جهانگیر | ویراستار = جعفر شجاع کیوانی | عنوان = دانشنامهٔ تبرستان و مازندران جلد سوم | سال = ۱۳۹۹ | ناشر = نشرنی = ۴۶}}</ref> وَرِن تاریخی در آمل قرار داشت و ناحیهای به نام وَرِن در [[دهستان هرازپی جنوبی]] [[شهرستان آمل]] قرار دارد.<ref>{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی۱ = سجادی | نام۱ = محمد تقی | عنوان = تاریخ و جغرافیای تاریخی رامسر | سال = ۱۳۷۸ | ناشر = انتشارات معین | صفحه = ۴۹}}</ref> آمل در زمان [[زیاریان]]، [[علویان (طبرستان)|علویان]] پایتخت ایران و در زمان [[اشکانیان]] یکی از مراکز ایران بود و در زمان [[افریدون]] تا زمان [[بهرام گور]] نیز آمل تختگاه و پایتخت ربع مسکون است.<ref>[https://www.tasnimnews.com/fa/news/1396/01/08/1364710/آمل-شهری-3-هزار-ساله-در-تاریخ-ایران-شهری-به-نام-نخستین-پایتخت-علویان-و-مرکز-اشکانیان شهری به نام نخستین پایتخت علویان و مرکز اشکانیان]</ref> این شهر به دو [[منطقه شهری]] تقسیم میشود.<ref>[http://www.dana.ir/news/790549.html/شهردار-منطقه-دوم-آمل-معرفی-شد--تبدیل-ضلع-شرقی-آمل-به-منطقه-2 شهردار منطقه دوم آمل معرفی شد/ تبدیل ضلع شرقی آمل به منطقه 2]</ref> آمل یکی از پرجمعیتترین شهرهای [[استان مازندران]] است.<ref>[http://yaftenews.ir/notes/other/3739-alexa-google-yahoo1437.html فهرست 100 شهر پرجمعیت ایران + آمار]</ref> شهر آمل<ref>https://www.mehrnews.com/news/3678343/مازندران_قطب_والیبال_کشور_است_ساماندهی_مدارس_والیبال</ref> در کنار [[ارومیه]] و [[گنبد کاووس]] یکی از سه قطب [[والیبال]] کشور میباشد.<ref>https://seyyedeamol.com/آمل_جزء_سه_قطب_اول_والیبال_کشور/{{پیوند مرده|date=ژانویه 2021 |bot=InternetArchiveBot}}</ref> |
|||
آمل یکی از قدیمیترین شهرهای [[ایران]]، قطب [[صنعت]] و [[صادرات]] و [[فرهنگ]] استان مازندران،<ref>[http://www.isna.ir/news/95040108663/68-درصد-صادرات-مازندران-متعلق-به-آمل-است ۷۱ درصد صادرات مازندران متعلق به آمل است]</ref><ref>[http://www.isna.ir/news/94082615715/قلب-صنعت-مازندران-در-انتظار-احیا قلب صنعت مازندران]</ref><ref>[http://safireharaz.ir/n/MTY2Mzc5/75-درصد-صادرات-مازندران-در-سال-97-توسط-واحدهای-صنعتی-آمل-انجام-شد/-فعالیت-30-واحد-صنعتی-و-تجاری-شهرستان-آمل-در-حوزه-صادرات.html ۷۵ درصد صادرات مازندران در سال ۹۷ توسط واحدهای صنعتی آمل انجام شد/ فعالیت ۳۰ واحد صنعتی و تجاری شهرستان آمل در حوزه صادرات]</ref> پایتخت برنج و لبنیات ایران، قطب زیستفناوری،<ref>[http://mazandasnaf.ir/News/26794/برگزاری-دومین-جشنواره-ملی-برنج-دابو-در-آمل.html جشن خرمن در پایتخت برنج ایران، شهرستان آمل]</ref> یکی از مراکز [[یکجانشینی]]،<ref>[http://article.tebyan.net/139173/مهاجرت-آریائی-ها-به-ایران-و-تأثیرات-سیاسی-فرهنگی-آن-قسمت-دوم- مهاجرت آریائیها به ایران و تأثیرات سیاسی - فرهنگی آن]</ref> از شهرهای مهم [[ترابری]]، [[کشاورزی]] و [[معدنی]]، [[صنعتی]] [[ایران]] و از مهمترین شهرهای مرتبط به [[علم]]، معروف به شهر [[علم]] و [[فلسفه]] است.<ref>[https://www.ana.press/news/474038/تاریخچه-و-نقشه-جامع-شهر-آمل-در-ویکی-آنا تاریخچه و نقشه جامع شهر آمل در ویکی آنا]</ref> ۴۸ درصد صنعت، بیش از ۳۵ درصد تولید ناخالص، ۷۴ درصد صادرات، ۳۷ درصد اشتغال و ۳۰ درصد تولیدات معدنی مازندران در آمل قرار دارد.<ref>[https://www.yjc.news/fa/news/6299985/سهم-۴۶-درصدی-آمل-از-صنعت-مازندران سهم ۴۶ درصدی آمل از صنعت مازندران]</ref><ref>[http://www.ostan-mz.ir/Home/PrintPage/104708?DocType=0 جلسه پر برکت با معدن داران و مدیرکل صمت مازندران]</ref> به مردم آمل، آمٌلی گفته میشود.<ref>[http://www.farsnews.com/printable.php?nn=13911221000439 شهر تاریخ و فلسفه در انتظار گردشگران / آمل شهر عمارتهای قجری و مناطق جنگلی بکر]</ref> پیشینه شهر آمل به زمان [[آماردها]] بر میگردد و در تاریخ نوشتاری مانند [[شاهنامه]] نیز، آمل از مراکز مهم اتفاقات بوده و نام آن شانزده مرتبه به صورت مستقیم در آن آمدهاست.<ref>[http://shomal.ac.ir/fa/amol.html درباره شهر آمل]</ref><ref>[https://www.irna.ir/news/83787784/مازندران-در-شاهنامه-و-نگاه-ویژه-مازنی-ها-به-فردوسی مازندران در شاهنامه و نگاه ویژه مازنیها به فردوسی - ایرنا]</ref> آمل در زمان [[زیاریان]]، [[علویان (طبرستان)|علویان]] پایتخت ایران و در زمان [[اشکانیان]] یکی از مراکز ایران بود و در زمان [[افریدون]] تا زمان [[بهرام گور]] نیز آمل تختگاه و پایتخت ربع مسکون بودهاست.<ref>[https://www.tasnimnews.com/fa/news/1396/01/08/1364710/آمل-شهری-3-هزار-ساله-در-تاریخ-ایران-شهری-به-نام-نخستین-پایتخت-علویان-و-مرکز-اشکانیان شهری به نام نخستین پایتخت علویان و مرکز اشکانیان]</ref> موقعیت استراتژیک آمل با قرار گرفتن در کنار [[رودخانه هراز|رود هراز]]، [[جاده هراز]]، [[جنگل هیرکانی]]، [[کوهستان]]، مراتع، دشت، رودهای دیگر، تنوع جانوری، مطرح بودن به عنوان دروازه مازندران و بام ایران و همچنین واقع شدن در مرکز استان دارای اهمیتی ویژه است.<ref>[https://www.irna.ir/news/83465235/میراث-تاریخی-جاده-۷۷ میراث تاریخی جاده ۷۷]</ref><ref>[https://www.mehrnews.com/news/4977664/بام-ایران-به-نام-مازندران-سند-خورد بام ایران به نام مازندران سند خورد]</ref> |
|||
۱۳ تیر روز مازندران نامگذاری شدهاست که مصادف با جشن [[تیرگان]] و رزو ملی [[قله دماوند|کوه دماوند]] است که در این روز [[آرش کمانگیر]] پرتاب تیر معروف خود را انجام داده که بسیاری از منابع مانند [[تاریخ طبری]]، [[طبقات ناصری]]، [[تذکرةالشعرا]] و [[آثار الباقیه عن القرون الخالیه|آثار الباقیه ابوریحان بیرونی]] آمل را محل این اتفاق تاریخی میدانند، از این رو هر سال به همین مناسبت، در شهر [[رینه]] که از توابع آمل است، روز سیزدهم تیرماه را جشن میگیرند.<ref>[https://www.irna.ir/news/82585162/13-تیرماه-روز-ملی-دماوند-بیایید-مراقب-کوه-ها-باشیم-کیومرث-کلانتری تیر ماه روز ملی دماوند]</ref><ref>[https://www.mehrnews.com/news/2166162/جشن-تیرماه-سیزده-شو-در-آمل-برگزار-شد-لزوم-احیای-آیین-های-سنتی جشن "تیرماه سیزده شو" در آمل]</ref><ref>[https://www.isna.ir/news/kermanshah-44121/جشن-تیرگان-یادی-از-تشتر-ایزد-باران-و-آرش-کمانگیر جشن "تیرگان" یادی از "تشتر" ایزد باران و آرش کمانگیر]</ref>همچنین آمل یکی از سه قطب [[والیبال]] ایران نیز میباشد.<ref>[https://www.mehrnews.com/news/3678343/مازندران_قطب_والیبال_کشور_است_ساماندهی_مدارس_والیبال]</ref> |
|||
آب و هوای آمل معتدل است که در نتیجه تابستانهایی گرم و مرطوب و زمستانهایی سرد و ملایم از خصوصیات آب و هوایی آن است.<ref>[http://www.mazmet.ir/index.php/اقلیم-شهرهای-استان/اقلیم-آمل اقلیم آمل - هواشناسی مازندران]</ref> از نظر اداری، آمل به دو [[منطقه شهری]] تقسیم میشود.<ref>[http://www.dana.ir/news/790549.html/شهردار-منطقه-دوم-آمل-معرفی-شد--تبدیل-ضلع-شرقی-آمل-به-منطقه-2 شهردار منطقه دوم آمل معرفی شد/ تبدیل ضلع شرقی آمل به منطقه 2]</ref> آمل سومین شهر [[استان مازندران]] و سی و ششمین شهر ایران بر پایه جمعیت است.<ref>[http://yaftenews.ir/notes/other/3739-alexa-google-yahoo1437.html فهرست ۱۰۰ شهر پرجمعیت ایران + آمار]</ref> |
|||
== نام == |
== نام == |
||
=== لقبها و |
=== لقبها و عنوانها === |
||
این شهر معروف به شهر [[علم]] و [[فلسفه]] و [[تاریخ]]، شهر بام ایران،<ref>[http://www.mazandnume.com/fullcontent/10571/ |
این شهر معروف به شهر [[علم]] و [[فلسفه]] و [[تاریخ]]، شهر بام ایران،<ref>[http://www.mazandnume.com/fullcontent/10571/آمل،شهری-که-بام-ایران-را-بر-سر-دارد/ آمل، شهری که بام ایران را بر سر دارد]</ref> شهر هزار سنگر<ref>[http://kayhan.ir/fa/news/35672 آمل شهر هزار سنگر]</ref> شهر آماردها و اولین شهر [[علویان]]<ref name="آمل، اولین مرکز حکومت دین شیعه">[http://habibebnmazaher.ghasam.ir/h250/fa/news-details/227460/آمل،-اولین-مرکز-حکومت-دین-شیعه-/ آمل، اولین مرکز حکومت دین شیعه]</ref><ref>[http://www.iauamol.ac.ir/fa/contents/About-University/About-Saveh-City/درباره.شهر.آمل.html دربارهٔ شهر آمل]</ref> است. واژه آمل، حرف «آ» در زبان ایرانیان قدیم کاربرد «ضد» داشته و «مُل» به معنی مرگ و «آمل» ترکیبی از ضد مرگ مانند امرداد و مرداد است. به گفته مورخین معنی آمل یعنی، به معنی بی مرگ است یعنی تو را مرگ مباد. هفت شهر، آمرداد، آموی و آمله نیز دیگر نامهای آمل در طول تاریخ از آن یاد شده اشت. بام ایران اشاره به [[دماوند]] است که در بخش لاریجان [[شهرستان آمل]] قرار دارد. همچنین آمل به عنوان دروازه ورود شمال و دروازه مازندران نیز شناخته میشود.<ref>[http://www.mehrnews.com/news/1277764/آمل-با-صدها-جاذبه-گردشگری-دروازه-ورود-مسافران-به-شمال آمل با صدها جاذبه گردشگری دروازه ورود مسافران به شمال]</ref><ref>[http://haraznews.com/18494/آمل-بی-مرگ-است-18494 آمل بی مرگ است]</ref> بر روی سکههای [[ساسانی]]، نام شهرهایی که سکه در آنجا زده شده با علامت اختصاری مشخص گردیدهاست، اِم علامت شهر آمل بودهاست.<ref>[http://www.sekeha.com/ancient-coins/ساسانیان.html سکههای ساسانی]</ref> |
||
=== وجه تسمیه و تاریخچه === |
=== وجه تسمیه و تاریخچه === |
||
نام یکی از اقوام ساکن کرانه جنوبی دریای مازندران [[آمارد]] بودهاست. نام شهر آمل در مازندران را دگرگونشده نام آمارد دانستهاند. |
|||
نام یکی از اقوام ساکن کرانه جنوبی دریای مازندران [[آمارد]] بودهاست. [[ریچارد فرای]] ریشه نام آمل [[مازندران]] را در پیوند با طایفه [[آمارد]] دانسته و این موضوع که دو آمل، یکی در [[آمودریا]] و دیگری در [[استان مازندران|مازندران]] وجود داشته را به کوچ شاخه ای از این طایفه [[مردمان ایرانی|ایرانی]] مرتبط دانستهاست.<ref name="RF">{{cite book |author=Richard N. Frye |chapter=Ancient Central Asian History Notes |title=Proceedings of the Second European Congress of Iranian Studies |publisher=ISMEO |location=Rome |page=188 |quote=town of Amul on the Amu Darya and the Amul in Mazanderan, Iran, both of which may be traced back to the migration of an Iranian tribe called Amardi or Mardi}}</ref> |
|||
واژه آمل که گونه دیگر آن آموی است، احتمالاً از قبیله باستانی |
واژه آمل که گونه دیگر آن آموی است، احتمالاً از قبیله باستانی (آ) مردها یا (آ) ماردها گرفته شدهاست. مورخان باستانی غربی نام این قبیله را مردی یا آمردی آوردهاند. [[آماردها]] قومی نیرومند و جنگجو بودهاند و ناحیه فعلی آمل را به عنوان مرکز خود انتخاب نموده و نام خود را برنهادند و بعدها واژه «آماردها» به سبب کثرت تلفظ به آملد، آمرد و «آمل» بدل شد. نیز وجه تسمیه این شهر به سبب بنیانگذار خود «آمله» نیز میتواند باشد، چنانکه در تاریخ طبرستان [[ابن اسفندیار]] آمدهاست و در جای دیگر [[پیرنیا]] میگوید این قوم مهاجر بادیه نشین بودهاند که به تاخت تاز در اراضی اقوام دیگر میپرداختند و به روزگار [[کوروش]] تا حوالی [[ماد]] پراکنده گردیده بودند، آمردها در حدود سه هزار سال پیش از میلاد نیز در حال پیدا نمودن سرزمین بودهاند. |
||
در تاریخ [[طبرستان]] [[ابن اسفندیار]] چنین آوردهاست: {{نقل قول|در قبالههای کهن مذکور است که معنی آمل به واژه طبری آهوش است وهش وهل مرگ را گویند و کنایه از این است که تو را هرگز مرگ مباد.}} |
|||
در اطلسشناسی آمدهاست، آمل از سرزمینهای قدیمی بوده و دیرینگی آن به درازای بلندی میرسد و مردمانش از آمردها هستند که اولین قوم در کنار دریا پارساند.<ref>{{یادکرد وب |نشانی=http://irantreasure.us/?p=45 |عنوان=معرفی اقوام باستانی کناره دریای مازندران |بازبینی=15 مارس 2016 |archive-date=16 مارس 2016 |archive-url=https://web.archive.org/web/20160316005142/http://irantreasure.us/?p=45}}</ref> |
|||
در اطلسشناسی آمدهاست، آمل از سرزمینهای قدیمی بوده و دیرینگی آن به درازای بلندی میرسد و مردمانش از آمردها هستند که اولین قوم در کنار دریا پارساند.<ref>[http://irantreasure.us/?p=45 معرفی اقوام باستانی کناره دریای مازندران]</ref> |
|||
* [[اردشیر]] میگوید: {{نقل قول|هزاران سال، پیش از آمدن آریاهای ایرانی به فلات ایران چندین گروه مردمان بومی که چهار گروه آن مشهورترند در این فلات جای داشتند که چگونگی دورههای پیشین آن چندان روشن نیست. نام یکی از این چهار گروه مردم بومی فلات ایران مرد بود، نام گروه مرد در نوشتهها «مارد» یا «آمارد» آمده که به زبان ایران و بومی مرد و آیمرد است و واژههای آمرت زبان کهنسال ارامنه و مردی، آی مردی، جوانمرد، جوانمردی، گله و گیله مرد که امروزه در سراسر مازندران و گیلان گویا است از نام باستانی این گروه سرچشمه میگیرد. رابینو معتقد است در میان اقوام تاریخی مازندران یکی تیپرها بودند که در کوههای شمالی [[سمنان]] اقامت داشتند و دیگری آمردها که شهر آمل آمرد همان آمل است چنانکه پرد همان پل میباشد، به اسم آنها نامیده شد اولین گروه در حاشیه دریا در ایران بودند و مرزهای چهارگونه سرزمین مردها بدینگون بود، از خاور به مرز ورگانا، هیرگانا گرگان و قسمتی به پارت خراسان، از شمال به دریاچه دراکسپین یا [[کاسپین]]، کاسو، کازاک یا قزاق و از باخترن تا آن دست لنکران قفقاز و از جنوب خاوری به کومیسین قومس یا دامغان و از جنوب رکا رک یا [[ری]] و جنوب باختری به کسپین قوزوین و سرزمین مدی چسبندگی داشت.<ref>[http://amol.gov.ir/index.php?static&sid=index.php?static&sid=1606 اردشیر از آمل میگوید]</ref>}} |
* [[اردشیر]] میگوید: {{نقل قول|هزاران سال، پیش از آمدن آریاهای ایرانی به فلات ایران چندین گروه مردمان بومی که چهار گروه آن مشهورترند در این فلات جای داشتند که چگونگی دورههای پیشین آن چندان روشن نیست. نام یکی از این چهار گروه مردم بومی فلات ایران مرد بود، نام گروه مرد در نوشتهها «مارد» یا «آمارد» آمده که به زبان ایران و بومی مرد و آیمرد است و واژههای آمرت زبان کهنسال ارامنه و مردی، آی مردی، جوانمرد، جوانمردی، گله و گیله مرد که امروزه در سراسر مازندران و گیلان گویا است از نام باستانی این گروه سرچشمه میگیرد. رابینو معتقد است در میان اقوام تاریخی مازندران یکی تیپرها بودند که در کوههای شمالی [[سمنان]] اقامت داشتند و دیگری آمردها که شهر آمل آمرد همان آمل است چنانکه پرد همان پل میباشد، به اسم آنها نامیده شد اولین گروه در حاشیه دریا در ایران بودند و مرزهای چهارگونه سرزمین مردها بدینگون بود، از خاور به مرز ورگانا، هیرگانا گرگان و قسمتی به پارت خراسان، از شمال به دریاچه دراکسپین یا [[کاسپین]]، کاسو، کازاک یا قزاق و از باخترن تا آن دست لنکران قفقاز و از جنوب خاوری به کومیسین قومس یا دامغان و از جنوب رکا رک یا [[ری]] و جنوب باختری به کسپین قوزوین و سرزمین مدی چسبندگی داشت.<ref>[http://amol.gov.ir/index.php?static&sid=index.php?static&sid=1606 اردشیر از آمل میگوید]</ref>}} |
||
* [[ابراهیم پورداوود]] نوشتهاست: {{نقل قول|[[امیانوس مارسلینوس]] در حدود سال ۳۶۰ میلادی کتاب خود را نوشت وی و چند تن دیگر در طی جغرافیا و تاریخ روزگار هخامنشی و اسکندر و سلوکیه و اشکانی و ساسانی از قومی به نام مردوی یا آمردی یاد میکنند که در سواحل دریای خزر میزیستند و تیرهای از همین مردم در آسیای مرکزی، نزدیکی مرو رود جیحون، آمویه یا [[آمودریا]] بسر میبردند.<ref name="نام شهر آمل به چه معناست">[http://www.vareshnews.ir/detail/News/11974 نام شهر آمل به چه معناست]</ref>}} |
* [[ابراهیم پورداوود]] نوشتهاست: {{نقل قول|[[امیانوس مارسلینوس]] در حدود سال ۳۶۰ میلادی کتاب خود را نوشت وی و چند تن دیگر در طی جغرافیا و تاریخ روزگار هخامنشی و اسکندر و سلوکیه و اشکانی و ساسانی از قومی به نام مردوی یا آمردی یاد میکنند که در سواحل دریای خزر میزیستند و تیرهای از همین مردم در آسیای مرکزی، نزدیکی مرو رود جیحون، آمویه یا [[آمودریا]] بسر میبردند.<ref name="نام شهر آمل به چه معناست">[http://www.vareshnews.ir/detail/News/11974 نام شهر آمل به چه معناست]</ref>}} |
||
با توجه به متن کتیبههای آشوری در نزدیکی شهر کنونی آمل مازندران فرض گردیدهاست، نکته جالب اینجاست که سرزمین اسپاردا یا ساپاردا نیز در همین منطقه در نظر گرفته شدهاست، این نام دقیقاً مشابه با نامی است که در کتیبههای پارسی باستان برای سرزمین لیدیه در غرب کشور کنونی ترکیه به کاربرده میشدهاست، مسلماً این نام با نام اسپارتا که هم نام استانی است در کشور ترکیه و هم نام شهری باستانی در یونان که نبرد ۳۰۰ تن از جنگجویان این شهر با [[خشایارشا]] شهرت جهانی دارد، شباهت بسیار دارد.<ref> |
با توجه به متن کتیبههای آشوری در نزدیکی شهر کنونی آمل مازندران فرض گردیدهاست، نکته جالب اینجاست که سرزمین اسپاردا یا ساپاردا نیز در همین منطقه در نظر گرفته شدهاست، این نام دقیقاً مشابه با نامی است که در کتیبههای پارسی باستان برای سرزمین لیدیه در غرب کشور کنونی ترکیه به کاربرده میشدهاست، مسلماً این نام با نام [[اسپارتا]] که هم نام استانی است در کشور ترکیه و هم نام شهری باستانی در یونان که نبرد ۳۰۰ تن از جنگجویان این شهر با [[خشایارشا]] شهرت جهانی دارد، شباهت بسیار دارد.<ref>[http://www.amolhistory.ir/index.php/تاریخی/وجه-تسمیه-آمل.html قدمت نام آمل]</ref> |
||
واژه آمل، حرف «آ» در زبان ایرانیان قدیم کاربرد «ضد» داشته و «مُل» به معنی مرگ و «آمل» ترکیبی از ضد مرگ مانند امرداد و مرداد است. آمل به معنی بی مرگ است یعنی تو را مرگ مباد. |
واژه آمل، حرف «آ» در زبان ایرانیان قدیم کاربرد «ضد» داشته و «مُل» به معنی مرگ و «آمل» ترکیبی از ضد مرگ مانند امرداد و مرداد است. آمل به معنی بی مرگ است یعنی تو را مرگ مباد. |
||
[[یحیی ذکا]] در کتاب کاروند کسروی آوردهاست: {{نقل قول|آما، آماردان یا ماردان، در زمان لشکر کشی اسکندر به ایران، این تیره در مازندران نشیمن میداشتند و آن هنگام هنوز تپوران به آنجا نیامده بودند، ولی سپس چنانکه از گفتههای استرابون پیداست در [[آذربایجان]] و [[ارمنستان]] و [[پارس]] و دیگر جاها پراکنده شدند. ربودن اسب محبوب اسکندر بنام بوسیفا یا بوسیفالوس کارایی این قوم را در جنگ، آن هم با سپاه ورزیده و مقتدر [[اسکندر مقدونی]] را نشان میدهد.<ref name="نام شهر آمل به چه معناست"/>}} |
[[یحیی ذکا]] در کتاب کاروند کسروی آوردهاست: {{نقل قول|آما، آماردان یا ماردان، در زمان لشکر کشی اسکندر به ایران، این تیره در مازندران نشیمن میداشتند و آن هنگام هنوز تپوران به آنجا نیامده بودند، ولی سپس چنانکه از گفتههای استرابون پیداست در [[آذربایجان]] و [[ارمنستان]] و [[پارس]] و دیگر جاها پراکنده شدند. ربودن اسب محبوب اسکندر بنام بوسیفا یا بوسیفالوس کارایی این قوم را در جنگ، آن هم با سپاه ورزیده و مقتدر [[اسکندر مقدونی]] را نشان میدهد.<ref name="نام شهر آمل به چه معناست">[http://www.vareshnews.ir/detail/News/11974 نام شهر آمل به چه معناست]</ref>}} |
||
دیگر نظریه وجه تسمیه آمل به سبب نام آمله است، چنانکه در [[تاریخ طبرستان]] و [[تاریخ ایران باستان]] آمدهاست: {{نقل قول|اشتاد رستاق صاحب دختری زیبا میشود و این دختر به خواب پادشاه [[بلخ]] کهن میآید و پادشاه بلخ دستور میدهد تا این دختر را پیدا کنند و بابت این امر جایزه خوبی دریافت کنند که این امر محقق نشد و خود پادشاه بلخ به [[ایران]] میآید و بعد از جست جو زیاد این دختر زیبا را در دهستان اهلم که در قدیم بندرگاه تجاری شمال ایران بود پیدا میکند و با شکوه مقام والا به بلخ میبرد و بعد آن پادشاه بلخ گفت ای دختر شاد باش و خواسته خویش را بیان کن و او گفت در ولایت ما آبی است که هزهز رودخانه فعلی [[هراز]] نام دارد و خوب است به دستور شما شهری در آنجا احداث شود که به دستور شاه در آن جا شهری آباد و با کاخها و قصرها و خانقاه ساختند و کناره آن را خندق کندند تا از دشمن آسیبپذیر نباشد و این شهر به نام زن پادشاه شهر کهن بلخ «آمله» گرفته شد که معنی آن این است یعنی تو را مرگ مباد. شهر آمل دارای چهار دروازه به نامهای دروازه گیل، دروازه گرگان، دروازه کوهستان، و دروازه دریا و قلمرو بود.<ref>تاریخ طبرستان (التدوین فی احوال جبال شروین) - تالف: محمدحسنخاناعتمادالسلطنه - مقدمه، تحشیه و تعلیقات: میترا مهرآبادی - انتشارات دنیای کتاب - چاپ اول: ۱۳۷۳</ref>}} |
دیگر نظریه وجه تسمیه آمل به سبب نام آمله است، چنانکه در [[تاریخ طبرستان]] و [[تاریخ ایران باستان]] آمدهاست: {{نقل قول|اشتاد رستاق صاحب دختری زیبا میشود و این دختر به خواب پادشاه [[بلخ]] کهن میآید و پادشاه بلخ دستور میدهد تا این دختر را پیدا کنند و بابت این امر جایزه خوبی دریافت کنند که این امر محقق نشد و خود پادشاه بلخ به [[ایران]] میآید و بعد از جست جو زیاد این دختر زیبا را در دهستان اهلم که در قدیم بندرگاه تجاری شمال ایران بود پیدا میکند و با شکوه مقام والا به بلخ میبرد و بعد آن پادشاه بلخ گفت ای دختر شاد باش و خواسته خویش را بیان کن و او گفت در ولایت ما آبی است که هزهز رودخانه فعلی [[هراز]] نام دارد و خوب است به دستور شما شهری در آنجا احداث شود که به دستور شاه در آن جا شهری آباد و با کاخها و قصرها و خانقاه ساختند و کناره آن را خندق کندند تا از دشمن آسیبپذیر نباشد و این شهر به نام زن پادشاه شهر کهن بلخ «آمله» گرفته شد که معنی آن این است یعنی تو را مرگ مباد. شهر آمل دارای چهار دروازه به نامهای دروازه گیل، دروازه گرگان، دروازه کوهستان، و دروازه دریا و قلمرو بود.<ref>تاریخ طبرستان (التدوین فی احوال جبال شروین) - تالف: محمدحسنخاناعتمادالسلطنه - مقدمه، تحشیه و تعلیقات: میترا مهرآبادی - انتشارات دنیای کتاب - چاپ اول: ۱۳۷۳</ref>}} |
||
[[واسیلی بارتلد]] نوشتهاست: |
|||
{{نقل قول|[[مردم تبری|تپوریها]] در قسمت جنوب شرقی ولایت سکونت داشتند و در قید اطاعت هخامنشیان درآمده بودند و آماردها مغلوب اسکندر مقدونی و بعد مغلوب اشکانیان شدند و اشکانیان در قرن دوم ق. م آنها را در حوالی ری سکونت دادند و اراضی سابق آماردها به تصرف تپوریها درآمد و بطلمیوس در شرح دیلم یعنی قسمت شرقی گیلان در ساحل بحر خزر فقط از [[مردم تبری|تپوریها]] نام میبرد.<ref>{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی = بارتلد | نام = واسیلی | عنوان =تذکره جغرافیای تاریخی ایران | سال = ۱۳۰۸ | ناشر = اتحادیه تهران | صفحه =283}}</ref>}} |
|||
== در ادبیات و نوشتار == |
== در ادبیات و نوشتار == |
||
=== اشعار === |
=== اشعار === |
||
[[پرونده: |
[[پرونده:Arash the Archer Amol.jpg|بندانگشتی|مجسمه [[آرش کمانگیر]] از اسطورههای ایرانی در آمل، که از آمل به مرو تیر انداخت]] |
||
در ادبیات فارسی قدیمی |
در ادبیات فارسی قدیمی اشعاری وجود دارد که آمل در آنها ایفای نقش نماید، از اشعار اساطیری گرفته تا اشعار در وصف ایران زمین و سرزمین مازندران، این شهر نقش بسزایی در تاریخ کهن فارسی داشتهاست. همچنین نام آمل ۱۶ بار به صورت مستقیم و بیش از ۲۲ بار به غیر مستقیم در [[شاهنامه]] [[فردوسی]] آمدهاست.<ref>[http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13901229000378 تکرار ۱۶ باره نام آمل در شاهنامه]</ref> از جمله این اشعار: |
||
* [[فردوسی]]<ref>[http://ganjoor.net/ferdousi/shahname/fereydoon/sh1/فردوسی و شاهنامه، فریدون]</ref> |
* [[فردوسی]]<ref>[http://ganjoor.net/ferdousi/shahname/fereydoon/sh1/فردوسی و شاهنامه، فریدون]</ref> |
||
{{شعر}} |
{{شعر}} |
||
خط ۷۵: | خط ۷۶: | ||
{{ب|بپردازم آمل نیایم به جنگ|سرم را ز نام اندرآرم به ننگ}} |
{{ب|بپردازم آمل نیایم به جنگ|سرم را ز نام اندرآرم به ننگ}} |
||
{{ب|بزرگان ایران ز گفتار اوی|بروی زمین برنهادند روی}} |
{{ب|بزرگان ایران ز گفتار اوی|بروی زمین برنهادند روی}} |
||
{{پایان شعر}} |
|||
* [[فردوسی]]<ref>[http://ganjoor.net/ferdousi/shahname/fereydoon/sh1/فردوسی و شاهنامه، فریدون]</ref> |
|||
{{شعر}} |
|||
{{ب|چو اغریرث آمد ز آمل به ری|وزان کارها آگهی یافت کی}} |
{{ب|چو اغریرث آمد ز آمل به ری|وزان کارها آگهی یافت کی}} |
||
{{ب|بدو گفت کاین چیست کانگیختی|که با شهد حنظل برآمیختی}} |
{{ب|بدو گفت کاین چیست کانگیختی|که با شهد حنظل برآمیختی}} |
||
{{ب|منوچهر با سلم و تور سترگ|بیاورد ز آمل سپاهی بزرگ}} |
{{ب|منوچهر با سلم و تور سترگ|بیاورد ز آمل سپاهی بزرگ}} |
||
{{ب|به چین رفت و کین نیا بازخواست|مرا همچنان داستانست راست}} |
{{ب|به چین رفت و کین نیا بازخواست|مرا همچنان داستانست راست}} |
||
{{پایان شعر}} |
|||
* [[فردوسی]]<ref>[https://ganjoor.net/ferdousi/shahname/hamavaran/sh8فردوسی و شاهنامه، رزم کاووس با شاه هاماوران]</ref> |
|||
{{شعر}} |
|||
{{ب|نگونسار گشتند ز ابر سیاه|کشان بر زمین از هوا تخت شاه}} |
|||
{{ب|سوی بیشهٔ شیرچین آمدند|به آمل بروی زمین آمدند}} |
|||
{{پایان شعر}} |
|||
* [[مولوی]]<ref>[https://eshghabad.com/p/57b6077 مولوی / دیوان شمس / غزلیات]</ref> |
|||
{{شعر}} |
|||
{{ب|ز آه آه تو جوشید بحر فضل اله|مسافر امل تو رسید تا آمل}} |
|||
{{پایان شعر}} |
{{پایان شعر}} |
||
* [[مسعود غزنوی]]<ref>[http://ganjoor.net/manoochehri/divanm/mosammatm/sh10/ در وصف خزان و مدح سلطان مسعود غزنوی]</ref> |
* [[مسعود غزنوی]]<ref>[http://ganjoor.net/manoochehri/divanm/mosammatm/sh10/ در وصف خزان و مدح سلطان مسعود غزنوی]</ref> |
||
{{شعر}} |
{{شعر}} |
||
{{ب|میر باید که چنو راد و ملکزاده بود|ایزدش فر و شکوه ملکی داده بود}} |
|||
{{ب|هند بگشاده و آمل همه بگشاده بود|لشکر صعب سوی ترک فرستاده بود}} |
{{ب|هند بگشاده و آمل همه بگشاده بود|لشکر صعب سوی ترک فرستاده بود}} |
||
{{پایان شعر}} |
{{پایان شعر}} |
||
* [[فخرالدین اسعد گرگانی]]<ref> |
* [[فخرالدین اسعد گرگانی]]<ref>[http://anthropology.ir/node/14760 آرش کمانگیر قهرمان افسانهای صلح در ایران]</ref> |
||
{{شعر}} |
{{شعر}} |
||
{{ب|از آن خوانند آرش را کمانگیر|که از آمل به مرو انداخت یک تیر}} |
{{ب|از آن خوانند آرش را کمانگیر|که از آمل به مرو انداخت یک تیر}} |
||
{{پایان شعر}} |
{{پایان شعر}} |
||
* [[طالب آملی]]<ref> |
* [[طالب آملی]]<ref>[http://sheroadab.ir/archive/index.php?thread-241-2.html شعر نو، طالب آملی]</ref> |
||
{{شعر}} |
{{شعر}} |
||
{{ب|چو من فرزانهای برخاست از آن بوم|طواف خاک آمل بایست کرد}} |
{{ب|چو من فرزانهای برخاست از آن بوم|طواف خاک آمل بایست کرد}} |
||
{{پایان شعر}} |
{{پایان شعر}} |
||
* |
* [[کیکاووس رازی]]<ref>[http://www.irantraveller.ir/iran-states/north-states/state-mazandaran/373-آشنایی-با-شهرستان-آمل.html تاریخچه شهر آمل]</ref> |
||
{{شعر}} |
{{شعر}} |
||
{{ب|رسیدم به آمل شهر هفت رنگ|همه عارف و شاعر و مرد جنگ}} |
{{ب|رسیدم به آمل شهر هفت رنگ|همه عارف و شاعر و مرد جنگ}} |
||
خط ۱۱۶: | خط ۱۳۰: | ||
{{ب|روی به دریا نه و چون بگذری|در طبرستان طربستان طلب}} |
{{ب|روی به دریا نه و چون بگذری|در طبرستان طربستان طلب}} |
||
{{ب|مقصد آمال ز آملشناس|یوسف گم کرده به گرگان طلب}} |
{{ب|مقصد آمال ز آملشناس|یوسف گم کرده به گرگان طلب}} |
||
{{پایان شعر}} |
|||
* [[منوچهری دامغانی]]<ref>[https://ganjoor.net/manoochehri/divanm/ghaside-ghete/sh16/ شمارهٔ ۱۶ - در وصف نوروز]</ref> |
|||
{{شعر}} |
|||
{{ب|تا طرب و مطربست، مشرق و تا مغربست|تا یمن و یثرب است، آمل و استار باد}} |
|||
{{پایان شعر}} |
|||
* [[الماسخان کنولهای]]<ref>نسخه جنگ نامه نادر به زبان هورامی اثر «الماسخان کندوله ای» /، ق ۱۳ق (تهران ـ انجمن آثار ملی ش: ۲۵ درایتی، ج۱۰، ص۴۳۶.</ref> |
|||
{{شعر}} |
|||
{{ب|برج و بال فروش جنگل بند بند|کوی فیروزکوه دورِ دماوند}} |
|||
{{ب|ولاتِ آمل لولو لاریجان|گیلان و گِلک آذربایجان}} |
|||
{{پایان شعر}} |
{{پایان شعر}} |
||
=== سفرنامه === |
=== سفرنامه === |
||
[[ناصر خسرو]]، [[ناصرالدینشاه قاجار |
[[ناصر خسرو]]، [[ناصرالدینشاه قاجار]]، [[رضاشاه]]، [[آلفرد کامین لیال]]، [[انوشیروان]]، [[توماس هربرت]]، [[کارلتون استیونز کون]]، [[غلامحسین افضلالملک]]، [[جیمز بیلی فریزر]]، [[ابن حوقل]]، [[ژان شاردن]]، [[آدام اولئاریوس]]، [[کارلا سرنا]]، [[آرمین وامبری]]، [[ژاک دو مورگان]]، [[جرج کرزن]]، [[یاسنت لویی رابینو]]، [[لارنس لاکهارت]]، [[رابرت کر پورتر]]، [[کای بار]]، [[روسی|ساموئل گوتلیب گملین]] و [[یاکوب ادوارد پولاک]] از جمله افرادی بودند که به آمل سفر کردند و سفرنامه خود را نوشتند.<ref>[http://www.mazandnume.com/fullcontent/6505/سفرنامه-مازندران/ سفرنامه مازندران]</ref> |
||
== جمعیت و موقعیت == |
== جمعیت و موقعیت == |
||
[[پرونده:damavand summit.jpg|بندانگشتی|چپ|200px|عکس هوایی از قلهٔ دماوند، گرفته شده در تاریخ [[۱۵ ژانویه]] [[۲۰۰۵ (میلادی)|۲۰۰۵]]. عکس از [[ناسا]]]] |
[[پرونده:damavand summit.jpg|بندانگشتی|چپ|200px|عکس هوایی از قلهٔ دماوند، گرفته شده در تاریخ [[۱۵ ژانویه]] [[۲۰۰۵ (میلادی)|۲۰۰۵]]. عکس از [[ناسا]]]] |
||
[[پرونده:Amol.Iran.jpg|200px|بندانگشتی|چپ|بخشی از شهر آمل از نمای بالای جنگل [[زیارود]]]] |
[[پرونده:Amol.Iran.jpg|200px|بندانگشتی|چپ|بخشی از شهر آمل از نمای بالای جنگل [[زیارود]]]] |
||
شهر آمل با |
شهر آمل با ۲۷۱٬۲۶۹ نفر جمعیت در جلگه مازندران و در دوسوی رود هراز با ارتفاع ۷۶ متر از سطح دریا در ۵۲ درجه و ۲۱ دقیقه طول شرقی و ۲۶ درجه و ۲۵ دقیقه عرض شمالی و در فاصله ۷۰ کیلومتری غرب [[ساری]] مرکز استان، ۱۸ کیلومتری جنوب [[دریای مازندران]] و ۶ کیلومتری شمال [[البرز مرکزی|دامنه کوه البرز]] و ۱۸۰ کیلومتری شمال شرقی [[تهران]] قرار دارد. رشد جمعیت شهر آمل نسبت به دو دهه اخیر تقریباً قابل توجه است، زیرا تعداد آن که در ۱۳۳۵ حدود ۲۷۱۲۶۹ نفر بوده در ۱۳۶۵ حدود پنج برابر شدهاست. میانگین رشد جمعیت این شهر را سالانه حدود ۸/۴٪ نوشتهاند.<ref>[http://www.amol.ir/aboutcity-جمعیت-و-آمارهای-شهرستان-1-11 جمعیت و موقعیت آمل]</ref><ref>[http://mazandaran.farhang.gov.ir/fa/ostan/mazandaran1 موقعیت و جغرافیای استان مازندران]</ref> |
||
تحولات جمعیت شهر آمل از سال ۱۳۳۵ تا ۱۳۸۵ به شرح زیر است: |
تحولات جمعیت شهر آمل از سال ۱۳۳۵ تا ۱۳۸۵ به شرح زیر است: |
||
{|class="wikitable" |
{|class="wikitable" |
||
خط ۱۵۰: | خط ۱۷۳: | ||
== تاریخ == |
== تاریخ == |
||
=== دوران اولیه === |
=== نظریه دوران اولیه === |
||
[[پرونده:Median Empire.jpg|راست|بندانگشتی|250px|شاهنشاهی [[ماد]] (۵۵۰ پ. م) نخستین شاهنشاهی [[آریایی|آریایی تباران]] در ایران]] |
[[پرونده:Median Empire.jpg|راست|بندانگشتی|250px|شاهنشاهی [[ماد]] (۵۵۰ پ. م) نخستین شاهنشاهی [[آریایی|آریایی تباران]] در ایران]] |
||
در مورد پیدایش آمل سه نظریه وجود دارد که اولین نظریه مربوط به دوران مرد آمارد، دومین نظریه مربوط به دختری به نام آمله و سومین نظریه مربوط به دوران |
در مورد پیدایش آمل سه نظریه وجود دارد که اولین نظریه مربوط به دوران مرد آمارد، دومین نظریه مربوط به دختری به نام آمله و سومین نظریه مربوط به دوران [[طهمورث]]، [[جمشید]]، [[کیومرث]] از پادشاهان [[پیشدادیان]] بودهاست. |
||
طبق تحقیقات باستانشناسی، |
طبق تحقیقات باستانشناسی، استانهای ساحلی دریای خزر احتمالاً از ۰۰۰‘۷۵ سال پیش محل زیست انسان بودهاست.<ref>[http://lib.eshia.ir/23022/2/502 آمل، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی]</ref> در سال ۱۳۳۰ [[کارلتون استیونز کون]] باستانشناس آمریکایی اسکلتهایی از انسان نئاندرتال را که ظاهراً نیای کهن اقوام ساکن کرانهٔ دریای خزر بودهاست، در غارهای [[هوتو]] و [[کمربند]] کشف کرد. از جملهٔ این اقوام ورکانیان یا همان هیرکانیان در [[گرگان]]، تَپوران در منطقهٔ کوهستانی البرز، [[آماردها]] یا همان مَردها در مازندران مرکز آمل، و کادوسان در گیلان و مادها در [[فارس]] بودند. آماردها در کنار ضلع غربی رود هراز سکنی گزیدند و شهر آمل را مرکز خود کردند که اسم شهر آمل به احتمال بسیار زیاد از نام آنان گرفته شدهاست.<ref>(بارتولد ۲۳۳–۲۳۴) تاریخ ایران باستان</ref> |
||
در اساطیر ایرانی از پیکار میان |
در اساطیر ایرانی از پیکار میان آریائیان و دیوان که اشاره به این اقوام است در این ناحیه یاد شدهاست.<ref>(حکیمیان، ۱۷)</ref><ref>(خواندمیر، ۲/۴۰۴)</ref><ref>(رابینو، ۵۸).</ref><ref>(ابن اسفندیار، ۱۸۱).</ref><ref>(زرینکوب، ۵۴۶)</ref><ref>(اقبال، ۴۰).</ref><ref>(رابینو، ۷۰).</ref><ref>(بارتولد، ۲۴۳).</ref><ref>(کرزن، ۲/۶۰۹؛ محبوبی اردکانی، ۴۱).</ref><ref>(فرهنگ جغرافیایی ایران، ۳/۲۵</ref><ref>(کرزن، ۱/۵۰۲–۵۰۳؛ بارتولد، ۲۴۳–۲۴۴).</ref> |
||
[[ایگور دیاکونوف]] ایرانشناس روس نیز اشاره دارد که ماردها در کنار دریای خزر میزیستند: {{نقل قول|حدود سه هزار سال پیش از میلاد انبوهی از مردم هند و اروپایی در مسیر مهاجرت خود به سمت هندوکش و دستهای به سوی فلات ایران سرازیر و چون از خاک ورگانا گذشتند و به سرزمین مردها رسیدند، منطقه را سبز و خرم یافته، رحل اقامت افکندند، آنان میزبانان را دوا، بربر و تور نامیدند. عقب مانده بودن تپورها و آماردها نسبت به آریاییهای مهاجر یا القاب دوا، تور و بربر، هم از نظر زبانشناسی و هم از نظر تاریخی جای تأمل و نقد دارد.}} [[ابن اسفندیار]] در مورد نظریه دوم در کتاب تاریخ تبرستان نوشتهاست، آمل مأخوذ از نام آمله دختر اشتاد است که به اتفاق برادرش یزدن به دلیل کشتن شخصی از تبار دلیم به نواحی آمل فعلی آمد و روستایی را بنا نهادند. وی در تاریخ تبرستان مینویسد: {{نقل قول|بنای آمل به فرمان آمله همسر فیروز شاه بلخ ساخته شد.<ref>[http://www.shevarnews.com/شهر-من-آمل/ تاریخچه شهر آمل، شورا نیوز]</ref>}} آمله دارای پسری به نام خسرو بود که پس از مرگ پادشاه بلخ، پادشاهی مقتدر گردید و آمل را پایتخت خود برگزید و بیشترین سعی و کوشش خود را صرف ساختن قلعههای محکم و ساختمانهای زیبا و آبادانی این شهر نمود. حتی دستور داد در بیرون شهر ساختمان و قصرها بسازند و عمران و آبادی بنمایند. شهر آمل در این دوره دارای چهار دروازه به نامهای دروازه گیلان، دروازه گرگان، دروازه کوهستان و دروازه دریا بود و مقدار زمینی که برای ساختن اولیه شهر فراهم کردند چهار صد هکتار بود.<ref>تاریخ بهبهانی، از ایران تا جیحون ص. ۱۲۹. سال ۱۳۷۹</ref> |
|||
به گفته [[واسیلی بارتلد]] [[مردم تبری|تپوریها]] در قسمت جنوب شرقی ولایت سکونت داشتند و در قید اطاعت هخامنشیان درآمده بودند و آماردها مغلوب اسکندر مقدونی و بعد مغلوب اشکانیان شدند و اشکانیان در قرن دوم ق. م آنها را در حوالی ری سکونت دادند و اراضی سابق آماردها به تصرف تپوریها درآمد و بطلمیوس در شرح دیلم یعنی قسمت شرقی گیلان در ساحل بحر خزر فقط از [[مردم تبری|تپوریها]] نام میبرد.<ref>{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی = بارتلد | نام = واسیلی | عنوان =تذکره جغرافیای تاریخی ایران | سال = ۱۳۰۸ | ناشر = اتحادیه تهران | صفحه =283}}</ref> به گفته [[مجتبی مینوی]] قوم آمارد و [[قوم تپوری]] در سرزمین [[استان مازندران|مازندران]] میزیستند و تپوریها در ناحیه کوهستانی مازندران و آماردها در ناحیه جلگهای مازندران سکونت داشتند. در سال ۱۷۶ ق. م [[فرهاد یکم|فرهاد اول اشکانی]] قوم آمارد را به ناحیه خوار کوچاند و تپوریها تمام ناحیه مازندران را فرو گرفتند و تمام ولایت به اسم ایشان تپورستان نامیده شد.<ref>{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی۱ = مینوی | نام۱ = مجتبی | عنوان = مازیار | سال = ۱۳۴۲ | ناشر = مؤسسه مطبوعاتی امیرکبیر | صفحه = ۹}}</ref> |
|||
برخی دیگر از مورخان، سابقه آمل را به دوره [[پیشدادیان]] و [[کیانیان]] نسبت دادهاند.<ref>[http://www.3eir.com/جمهوری-اسلامی-ایران/مازندران/آمل/contents/619-شهرستان-آمل آمل، جمهوری اسلامی ایران]</ref> |
|||
[[ایگور دیاکونوف]] ایرانشناس روس نیز اشاره دارد که ماردها در کنار دریای خزر میزیستند وی در ادامه مینویسد: {{نقل قول|حدود سه هزار سال پیش از میلاد انبوهی از مردم هند و اروپایی در مسیر مهاجرت خود به سمت هندوکش و دستهای به سوی فلات ایران سرازیر و چون از خاک ورگانا گذشتند و به سرزمین مردها رسیدند، منطقه را سبز و خرم یافته، رحل اقامت افکندند، آنان میزبانان را دوا، بربر و تور نامیدند. عقب مانده بودن تپورها و آماردها نسبت به آریاییهای مهاجر یا القاب دوا، تور و بربر، هم از نظر زبانشناسی و هم از نظر تاریخی جای تأمل و نقد دارد.}} [[ابن اسفندیار]] در مورد نظریه دوم در کتاب [[تاریخ طبرستان]] نوشتهاست، بنای آمل به فرمان آمله همسر فیروز شاه بلخ ساخته شد. آمل مأخوذ از نام آمله دختر اشتاد است که به اتفاق برادرش یزدن به دلیل کشتن شخصی از تبار دلیم به نواحی آمل فعلی آمد و روستایی را بنا نهادند. وی در تاریخ تبرستان مینویسد:<ref>[http://www.shevarnews.com/شهر-من-آمل/ تاریخچه شهر آمل، شورا نیوز]</ref> {{نقل قول|بنای آمل به فرمان آمله همسر فیروز شاه بلخ ساخته شد. هنگام سلطنت فیروز، پادشاه بلخ در سرزمین طبرستان دختری بود که رویش محراب عاشقان و مویش پایبند بیدلان بود. از قضا فیروز او را در خواب میبیند و به مهرفیروز دستور میدهد دختری با صفات را بیابد. مهر فیروز پس از چندی در سرچشمههای رود آمل دختری دید به همان صفات. پس نامه ای به فیروز شاه نوشت و او را از احوال خود مطلع ساخت. فیروز شادمان از این احوال پس از وصلت با دختر از او آرزویی خواست تا برآورده شود، دختر گفت: شهرستانی فرماید، آنجا که پای دشت است به آب هرهز (هراز) و نام من برنهد چون نام دختر آمله بود، شهر را آمل نام نهادند.<ref>{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی۱ = ذبیحی | نام۱ = علی | عنوان = آمل | سال = ۱۳۹۱ | ناشر = رسانش نوین | صفحه = ۱۲}}</ref>}} آمله دارای پسری به نام خسرو بود که پس از مرگ پادشاه بلخ، پادشاهی مقتدر گردید و آمل را پایتخت خود برگزید و بیشترین سعی و کوشش خود را صرف ساختن قلعههای محکم و ساختمانهای زیبا و آبادانی این شهر نمود. حتی دستور داد در بیرون شهر ساختمان و قصرها بسازند و عمران و آبادی بنمایند. شهر آمل در این دوره دارای چهار دروازه به نامهای دروازه گیلان، دروازه گرگان، دروازه کوهستان و دروازه دریا بود و مقدار زمینی که برای ساختن اولیه شهر فراهم کردند چهار صد هکتار بود. |
|||
برخی دیگر از مورخان، سابقه آمل را به دوره پیشدادیان و کیانیان نسبت دادهاند.<ref>[http://www.3eir.com/جمهوری-اسلامی-ایران/مازندران/آمل/contents/619-شهرستان-آمل آمل، جمهوری اسلامی ایران]</ref> |
|||
در این باره [[دولتشاه سمرقندی]] در [[تذکرةالشعرا]] مینویسد: {{نقل قول| اما شهر آمل از بلاد قدیم است و بنای آن گویند [[جمشید]] کرده و بعضی گویند که افریدون ساخته، حالا چهار فرسنگ علامت شهر است که محسوس میشود و هر جا که زمین را بکاوند خشت پخته و سنگ ریخته ظاهر شود و چهار گنبد است در آن شهر که مقبره [[افریدون]] و اولاد او گویند آنجاست. فی کل حال از روزگار [[افریدون]] تا زمان [[بهرام گور]] تختگاه ربع مسکون آمل بود.<ref>[http://www.mchto.ir/content/view/444 آمل - اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان مازندران]</ref>}} |
در این باره [[دولتشاه سمرقندی]] در [[تذکرةالشعرا]] مینویسد: {{نقل قول| اما شهر آمل از بلاد قدیم است و بنای آن گویند [[جمشید]] کرده و بعضی گویند که افریدون ساخته، حالا چهار فرسنگ علامت شهر است که محسوس میشود و هر جا که زمین را بکاوند خشت پخته و سنگ ریخته ظاهر شود و چهار گنبد است در آن شهر که مقبره [[افریدون]] و اولاد او گویند آنجاست. فی کل حال از روزگار [[افریدون]] تا زمان [[بهرام گور]] تختگاه ربع مسکون آمل بود.<ref>[http://www.mchto.ir/content/view/444 آمل - اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان مازندران]</ref>}} |
||
در رسالهٔ جغرافیایی شهرستانهای ایرانشهر که از جمله متون بازمانده به زبان پهلوی عصر ساسانی میباشد از آمل به عنوان شهرهای شمالی ایران یاد شدهاست. در این رساله از بنیاد آمل چنین سخن رفتهاست:<ref>{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی۱ = ذبیحی | نام۱ = علی | عنوان = آمل | سال = ۱۳۹۱ | ناشر = رسانش نوین | صفحه = ۱۳}}</ref> |
|||
{{نقل قول|این شهر پس از اعدام مزدک بنا شدهاست. بعضی از پیروان مزدک که تحت تعقیب قرار داشتند، گریختند و به اینجا آمدند و شهر آمل را بنا نهادند.}} |
|||
=== دوران اساطیری === |
=== دوران اساطیری === |
||
[[پرونده:Damavand Negareh.jpg| |
[[پرونده:Damavand Negareh.jpg|thumb|right|200px|مادام [[ژان دیولافوا]] همسر [[مارسل اوگوست دیولافوا]] مهندس راه و ساختمان و باستانشناس فرانسوی بود و به همراه همسرش از سوی دولت فرانسه برای انجام کاوشهای باستانشناسی سه بار به ایران سفر کردند که سومین سفر آن به آمل بود که جلد کتاب او تصویر [[قله دماوند]] بود که توسط [[ژول لورانس]] نقاشی شد]] |
||
تاریخچه اساطیری شهر در هالهای از اسطوره در پیچیده، و در نگاه کلی از آمل به عنوان یک شهر اساطیری که نبردهای [[فریدون]]، [[آرش کمانگیر]]، [[ضحاک]]، [[کیخسرو]] در زیر پای دیو سفید یعنی [[دماوند]] رخ داده یاد میشود. در تحلیل سیمای این شهر، در کتب مختلف آمده که از لا به لای هزارههای مه گرفته تمدنهای پیش [[مادها]] در فلات ایران رخ نموده و پیشینهٔ تاریخی آن با افسانهها و اساطیر ایرانی در هم آمیختهاست. [[فریدون]]، پادشاه اسطورهای که [[ضحاک]] ماردوش را درون چاهی در دماوند کوه آویخت، خود پرورش یافتهٔ دامان البرز بود و پژوهشگران، پایتخت او را حوالی آمل میدانند و امروز نیز باشندگان [[لاریجان]]، دشت خرمی در پای دماوند را تخت فریدون میخوانند. سالها بعد، در عصر پادشاهی نوادهٔ وی منوچهر، سپاه توران از جیحون گذشت و سراسر شمال و شمال شرقی ایران را تصرف کرد، ولی به واسطهٔ مقاومت ایرانیان، پشت دروازههای آمل زمین گیر شد و به موجب پیمان صلحی، [[آرش کمانگیر]] تیری از دماوند کوه در اطراف آمل تا فرارود در آسیای میانه رها کرد و جان داد و مرزهای ایران را باز تا آن سوی [[جیحون]] کران داد. |
|||
[[پرونده:Manuchehr enthroned.jpg|۱۷۰px|بندانگشتی|چپ|تاجگذاری منوچهر به روایت نسخه خطی [[شاهنامه]]]] |
|||
همچنین به گفته [[ابن خردادبه]]، در زمان [[بهرام گور]] آمل پایتخت ربع مسکون بودهاست.<ref>[http://ghanoondaily.ir/News/56218/آمل-در-یک-نگاه آمل در یک نگاه، روزنامه قانون]</ref><ref>جستاری چند در فرهنگ ایران، ۸۵</ref><ref>تاریخ ایران کمبریج، ۵۳۰</ref>[[منوچهر]] یکی از پادشاهان پیشدادی که از تبار فریدون است در آمل تاجگذاری کرد. منوچهر به کینخواهی نیای خویش ایرج، سلم و تور را کشت. در جنگی که میان منوچهر و افراسیاب درگرفت، منوچهر شکست خورد و در تبرستان گرداگرد راه بر او بسته شد. به ناچار میان ایرانیان و تورانیان آشتی پدید آمد. بنابر شاهنامه فردوسی، پایتخت منوچهر را در آمل طبرستان دانستهاند.<ref>بنیاد نیشابور، فریدون جنیدی. بایگانیشده از اصلی در ۲۸ فوریه ۲۰۱۹. دریافتشده در ۱۱ نوامبر ۲۰۱۹.</ref>پس از فریدون نیز به هنگام فرمانروایی منوچهر نژاد مانوش باشندگان کوهستانهای پیرامون دماوند پایتخت، اندکی از جایگاه خویش به سوی خراسان به پیش میرود و در شهر آمل پای میگیرد و این گفتار چنان مینماید که بدان هنگام آمل پایتخت ایران بودهاست.<ref>آموزگار، ژاله (۱۳۹۱). تاریخ اساطیری ایران. سازمان سمت. ص. ۵۵.</ref><ref>کیا، صادق (۱۳۵۳). شاهنامه و مازندران. تهران: انتشارات وزارت فرهنگ و هنر. صص. ۱۴،۱۹،۲۰،۲۱.</ref> |
|||
=== پیش از اسلام === |
=== پیش از اسلام === |
||
[[پرونده:Ortelius 1580.jpg| |
[[پرونده:Ortelius 1580.jpg|thumb|راست|200px|نقشهای مربوط به ۱۵۸۰ به زبان لاتین که در آن دریای [[آمارد]] ذکر شدهاست]] |
||
[[File:Brue, Adrien Hubert, Asie-Mineure, Armenie, Syrie, Mesopotamie, Caucase. 1839. (CG).jpg|thumb|300px|موقعیت قوم تپوری و آمارد پیش از کوچ آمارد]] |
|||
[[File:Fenner, Rest. Persis, Parthia, Armenia. 1835 (K).jpg|thumb|300px|موقعیت قوم تپوری و آمارد پس از کوچ آمارد]] |
|||
طبق تحقیقات باستانشناسی، استانهای ساحلی دریای خزر احتمالاً از ۰۰۰‘۷۵ سال پیش محل زیست انسان بودهاست. در سال ۱۳۳۰ [[کارلتون استیونز کون]] باستانشناس آمریکایی اسکلتهایی از انسان [[نئاندرتال]] را که ظاهراً نیای کهن اقوام ساکن کرانهٔ دریای خزر بودهاست در مازندران پیدا کرد. |
طبق تحقیقات باستانشناسی، استانهای ساحلی دریای خزر احتمالاً از ۰۰۰‘۷۵ سال پیش محل زیست انسان بودهاست. در سال ۱۳۳۰ [[کارلتون استیونز کون]] باستانشناس آمریکایی اسکلتهایی از انسان [[نئاندرتال]] را که ظاهراً نیای کهن اقوام ساکن کرانهٔ دریای خزر بودهاست در مازندران پیدا کرد. |
||
[[امیانوس مارسلینوس]] سیاح و مورخ نامدار رومی میگوید: {{نقل قول| نام شهر آمل از مردم آمارد گرفته شدهاست.}} |
|||
بیشترین نظریه تاریخ شناسان تاریخ اولیه و پیش از اسلام آمل به قوم [[مردم آمارد]] بر میگردد. مردم این قبیله آریایی پیش از ورود گروههای بعدی آریاییها یعنی [[ماد]]، [[پارس]] و [[پارت]] در قسمتی از [[مازندران]] و [[گیلان]] کنونی زندگی میکردند. نام اصلی این قبیله آمو بود که در فارسی باستان به آمرد یا اَمرد به معنی زیانبخش و ویرانگر تبدیل شد. همچنین در برخی کتابها به آنها «مارد» نیز گفتهاند. آنها مردمی جنگجو و هنرمند بودند و با همسایگان خود در کشمکش دایمی بودند. هم [[اسکندر مقدونی]] با آنها جنگیدهاست هم فرهاد پنجم اشکانی که آنها را به سوی [[قفقاز]] در غرب دریای خزر راندهاست. برخی معتقدند شعبهای از قبیله آماردها در کنار رود [[جیحون]] میزیستهاند.<ref>[http://www.anthropology.ir/node/14521 جغرافیای تاریخی مازندران، آمل]</ref><ref>Pamiatniki arkhitektury Turkmenistana, A. , Karriev, Leningrad, 1974.</ref> |
|||
اردشیر برزگر مینویسد: {{نقل قول|هزاران سال، پیش از آمدن آریاییهای ایرانی به فلات ایران چندین گروه مردمان بومی که چهار گروه آن مشهورترند در این فلات جای داشتند که چگونگی دورههای پیشین آن چندان روشن نیست. نام یکی از این چهار گروه مردم بومی فلات ایران مرد بود، نام گروه مرد در نوشتهها «مارد» یا «آمارد» آمده که به زبان ایران و بومی مرد و آیمرد است و واژههای آمرت زبان کهنسال ارامنه و مردی، آی مردی، جوانمرد، جوانمردی بودهاست.}} قوم ماد به روزگار [[کوروش بزرگ]] تا حوالی ماد پراکنده گردیده بودند.<ref>[http://www.amol.gov.ir/index.php?static&sid=index.php?static&sid=1606 تاریخچهای از کهن شهر آمل]</ref> |
|||
==== |
==== هخامنشیان ==== |
||
پیشینه شهر به شکل واضحی د این دوره بیان نشده اما مراودات مردم در این دوره نمایان است. در دوران [[هخامنشیان]] مردمان آمل در جنگهای مختلفی شرکت کردند. در کتابخانه دانش عمومی آمدهاست که [[کنستانتین چهارم]] در ۶۸۶ میلادی (سده هفتم) دوازده هزار از مردیها را، که قبیلهای جنگجو و ایرانی نژاد بودند که در بخشهای شمالی [[دریای خزر]] میزیستند، برای سد و جلوگیری تاختنهای مسلمانان به سرزمین [[لبنان]] کوچانید.<ref>داندامایف، محمد (۱۳۹۴)، تاریخ سیاسی هخامنشی، ص ۸۰</ref> |
|||
بیشترین نظریه تاریخ شناسان تاریخ اولیه و پیش از اسلام آمل به قوم [[مردم آمارد]] بر میگردد. مردم این قبیله آریایی پیش از ورود گروههای بعدی آریاییها یعنی [[ماد]]، [[پارس]] و [[پارت]] در ایران زندگی میکردند. آماردها که جایگاهشان بین محل استقرار اقوام تپور و کادوس نشان داده شدهاست، در جوار مرو ساکن بودهاند. این قوم مهاجر از مردم مرو بوده و قومی بادیه نشین بودهاند که به تاخت تاز در اراضی اقوام دیگر میپرداختند و به روزگار کوروش تا حوالی ماد پراکنده گردیده بودند. قوم مارد پس از رانده شدن توسط مرویان به طبرستان (آمل) آمدند که در کنار رود هراز (ضلع غربی آن) سکنی گزیدند و شهر آمل پایتخت باستانی آن بودهاست که اسم شهر آمل از نام آنان گرفته شدهاست.<ref>{{یادکرد وب |نشانی=http://www.amol.gov.ir/index.php?static&sid=index.php?static&sid=1606 |عنوان=تاریخچهای از کهن شهر آمل |بازبینی=20 ژانویه 2021 |archive-date=2 مه 2018 |archive-url=https://web.archive.org/web/20180502140352/http://amol.gov.ir/index.php?static&sid=index.php?static&sid=1606}}</ref> نام اصلی این قبیله آمو بود که در فارسی باستان به آمرد یا اَمرد به معنی زیانبخش و ویرانگر تبدیل شد. همچنین در برخی کتابها به آنها «مارد» نیز گفتهاند. آنها مردمی جنگجو و هنرمند بودند و با همسایگان خود در کشمکش دایمی بودند. هم [[اسکندر مقدونی]] با آنها جنگیدهاست هم فرهاد پنجم اشکانی که آنها را به سوی خاراکس در غرب دریای خزر راندهاست. برخی معتقدند شعبهای از قبیله آماردها در کنار رود [[جیحون]] میزیستهاند.<ref>{{یادکرد وب |نشانی=http://www.anthropology.ir/node/14521 |عنوان=جغرافیای تاریخی مازندران، آمل |بازبینی=15 مارس 2016 |archive-date=15 مارس 2016 |archive-url=https://web.archive.org/web/20160315143607/http://www.anthropology.ir/node/14521}}</ref> به گزارش [[دانشنامه ایرانیکا]] [[فرهاد یکم|فرهاد اول اشکانی]] (۱۷۶–۱۷۱ قبل از میلاد) با هدف گسترش کنترل اشکانیان بر البرز و گسترش جاده شرق به غرب ماد، سرزمین آمارد را فتح کرد. این موفقیت با الحاق قبلی هیرکانی به پادشاهی اشکانیان آماده شده بود. فرهاد اول اشکانی آماردیها را در خاراکس (گرمسار)، در نزدیکی گذرگاه دروازههای کاسپین که ماد را به پارت متصل میکند، ساکن کرد. احتمالاً وظیفه مهاجران تأمین امنیت جاده بودهاست.<ref>[http://www.iranicaonline.org/articles/iran-v2-peoples-pre-islamic Mardi. The Arsacid Phraates I (176-171 B.C.E.) conquered the Amardi (Just., 41.5.10) as Parthian control of the Alborz and of the Median east-west road expanded; the way to success here was prepared by the earlier incorporation of Hyrcania into the kingdom (Just., 41.6.7). Phraates is said to have settled Mardi at his foundation Charax, near the pass of the Caspian Gates connecting Media with Parthia; presumably the duty of the settlers was to secure the road (Isid. Char., 6).], IRANICAONlINE IRAN v. PEOPLES OF IRAN (2) Pre-Islamic</ref> به گفته [[ویلفرد مادلونگ]]، [[قوم تپور|تپورها]] که در ابتدا در قسمت جنوب شرقی منطقه زندگی میکردند، در اوایل تحت تسلط هخامنشیان قرار گرفتند، [[مردم آمارد|آماردها]] توسط اسکندر بزرگ و بعداً توسط پارتیان شکست خوردند و در قرن دوم پیش از میلاد آنها را در اطراف ری اسکان دادند. قلمرو سابق [[مردم آمارد|آماردها]] توسط [[قوم تپور|تپورها]] اشغال شده بود. [[بطلمیوس]] در ناحیه شرق [[دیلمستان|دیلم]] در ساحل [[دریای مازندران]] تنها از [[قوم تپور|تپورها]] یاد میکند. دیلم بخش کوهستانی گیلان بود.<ref name="b6s1ddo">{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی=Barthold | نام=V.V. | نام خانوادگی۲=Soucek | نام۲=S. | عنوان=An Historical Geography of Iran | ناشر=Princeton University Press | سری=Modern Classics in Near Eastern Studies | سال=2014 | شابک=978-1-4008-5322-9 | پیوند=https://books.google.com/books?id=Baz_AwAAQBAJ&pg=PA231 | زبان=en | تاریخ بازبینی=2021-12-15 | صفحه=231}}</ref> |
|||
در [[نبرد گوگمل]]، [[داریوش]] با تمام خانواده و نجبای ایرانی، جنگ آوران هندی، کاری، آناپاست و تیراندازان ماردی «آمارد» نیز گرداگردش صف بسته بودند.<ref>[http://www.vareshnews.ir/detail/News/11974 نام "شهر آمل" به چه معناست؟/ از ریشه در افسانهها تا رونقی بی بدیل در عهد کهن]</ref>به هنگام حمله اسکندر در سال ۳۳۱ ق. م، تمامی اقوام کناره خزر یعنی آماردها، کادوسیها، تپوریها، هیرکانیها و کاسپیها سپاهی مرکب از هشت هزار نفر پیاده و سواره تشکیل داده و به کمک [[داریوش سوم]] هخامنشی فرستادند. قوای اسکندر در بیشههای متراکم و ارتفاعات جنگلی با آماردها درگیر شدند و تلفات و خسارات فراوانی متحمل شدند. سرانجام آماردها نمایندگانی اعزام داشتند و راه سازش پیش گرفتند.<ref>اطلس فرهنگی ایران</ref> |
|||
[[هرودوت]]، در کتاب «[[تاریخ هرودوت|هیستوریای]]»، در زمینهٔ پرداختهای [[ساتراپ]]های [[شاهنشاهی هخامنشی|امپراتوری هخامنشی]] به [[داریوش بزرگ|داریوش]]، از مردمان موشی (moschie)، تیبارین (تپور)(tibarenie)، ماکرون(macrones)، موزیکان (mossynoekie)، و مار (آمارد)(mares) در ساتراپ نوزدهم نام بردهاست.<ref>{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی = هدایتی | نام = هادی | عنوان = تاریخ هرودوت جلد سوم | سال = ۱۳۸۴ | ناشر = انتشارات دانشگاه تهران | صفحه = ۱۹۳}}</ref> |
|||
آماردها در جنگ با [[کرزوس]] پادشاه لیدی نیز متحد [[کوروش]] بودهاند و به همراه او و دیگر قبایل متحد به مدت چهارده ماه [[سارد]] را محاصره نمودند و آنطور که سایکس میگوید عامل اصلی نفوذ به درون شهر سارد نیز یک آماردی بودهاست. هی رویاس سردار و جنگجو آماردی بود که در گشودن دروازه سارد کمک زیادی به ارتش ایرانیان نمود.<ref>(سایکس، ۱۳۶۶: ۱۹۰).</ref> |
|||
[[استرابون]] مورخ و جغرافینویس یونانی دربارهٔ مردم آمل در این دوره میگوید: {{نقل قول| مردم آمارد ردای سیاه میپوشیدند و موی بلندی داشتند و از همه شجاعتر بودند. آنها همچنین مجاز به ازدواج با هر زنی بود. در تاریخ امپراتوری پارسی، مردها افراد خوشقیافه، توانا و شجاعی بودند که در قلب ارتش حضور داشتند و مسئول دفاع از فرمانده در نبردها بهشمار میرفتند.}} |
|||
مردم آمل در دوره ساسانیان [[ساتراپ]] و نگهبانان دریاهای ایران بودند. [[کوینت کورس]] و دیگر مؤخران ذکر کردهاند که مردم آمارد در [[نبرد ترموپیل]] و [[نبرد گوگمل]] جزو [[گارد جاویدان (هخامنشی)]] بودند.<ref>بررسی نقش و جایگاه نظامی ساتراپنشنهای ایران در ارتش شاهنشاهی هخامنشی (از 550 تا 330 پ. م)</ref><ref>Babur-Nama, by Beveridge, vols. I, II; Bartold, V. V. , Sochineniia, vol. I, Moskva, 1963-1965, vols. I, II(1)</ref> در جنگ خانگی مشهور به [[نبرد کوناکسا]] بین اردشیر هخامنشی و برادرش کوروش کوچک، کادوسیان به حمایت از اردشیر پرداختند. در این جنگ فرمانده قوای کادوسی به نام آرته گرس کشته شد. بعد از این جنگ آماردها و کادوسیان همچنان در حلقه اتحاد کوروش باقی ماندند و در اکثر جنگهای زمان او شرکت فعال داشتند.<ref>نورورززاده چگینی، ۱۳۶۶: ۲۱، شایان، ۱۳۶۷: ۱۹</ref><ref>نوروززاده چگینی، ناصر، ۱۳۶۶، مازندران در دوره ساسانی (بخش دوم)</ref> |
|||
==== ساسانیان و اشکانیان ==== |
|||
[[هرودوت]] از قبیله مارد (mardes) در کنار دائیها (daens)، [[دربیکها|دروپیکها]] (dropiques)، و [[ساگارتی]]ها (sagarties) به عنوان پارسهای کوچنشین و صحراگرد یاد کردهاست.<ref>{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی = هدایتی | نام = هادی | عنوان = تاریخ هرودوت جلد اول | سال = ۱۳۸۴ | ناشر = انتشارات دانشگاه تهران | صفحه = ۲۱۱}}</ref> |
|||
پیش از اسلام، آمل از مهمترین شهرهای این منطقه و مرکز مازندران به حساب میآمد. برخی منابع، زمان ساخت شهر آمل را در دوره [[ساسانیان]] و توسط پیروان [[مزدک]] میدانند، و طبق گفته تاریخ پارتی، نام آمل از اَمردها گرفته شده که در این صورت باید گفت، شهر آمل پیش از [[ساسانیان]] و در دوره [[اسکندر]] وجود تاریخی داشت. در دوره [[ساسانیان]] به دلیل فرار پیروان [[مزدک]] به این شهر، بر اهمیت این آمل افزوده شد. در این دوره بر روی سکههای ساسانی، نام شهرهایی که سکه در آنجا زده شده با علامت اختصاری مشخص میگردید که علامت آمل آم 𐭠𐭬 بودهاست. آمل تنها شهر شمال ایران بود که در آن [[ضرابخانههای ساسانی]] به شکل ثابت وجود داشت و دایر بود.<ref>[https://donya-e-eqtesad.com/بخش-تاریخ-اقتصاد-31/1075428-واگذاری-ضرابخانه-به-بانک-مر-کزی واگذاری ضرابخانه به بانک مرکزی]</ref> در طول دوره [[بهرام گور]]، آمل مرکز ایران و در دوره [[خسرو پرویز]] و [[دودمان گاوباریان]] آمل به عنوان مرکز مازندران قرار داشت. در این دوره در شهر آمل، پل، بازار و آتشکده بنا شد. [[ابن حوقل]] در کتاب خود آمل را از [[قزوین]] باشکوه تر خواند.<ref>شهرنشینی و ساختارهای آن در طبرستان</ref> |
|||
[[پرونده:Coin of Khosrow II, minted in Amol.jpg|بندانگشتی|چپ|سکه ضرب شده [[خسرو پرویز]] در آمل]] |
|||
با توجه به اسناد تاریخی این شهر حداقل از دوره [[شاهنشاهی ساسانی|ساسانی]] تا دوره [[مغول]] پایتخت مازندران بودهاست. آمل در دوره [[اشکانیان]] آباد بود و در این زمان تحت سلطه سیاسی اداری ساتراپی هیرکانیه قرار داشت.<ref>[http://ostani.hamshahrilinks.org/Ostan/Iran/Mazandaran/Contents/خاستگاه-و-پیشینه-امل-در-دوره-ساسانیان?magazineid= خاستگاه و پیشینه آمل در دوره ساسانیان]</ref> یوستین، مورخ رومی هم در اشاره خود به جنگ [[فرهاد]]، آمردها را مردمی دلاور و نیرومند میداند. با توجه به موقعیت جغرافیایی قلمرو امردها میتوان اهمیت این قلمرو را برای فرهاد در راه ارتباطی [[پارت]] و [[جرجان|هیرکانیه]] و پیرامون آن دانست.<ref>[http://www.irancities.ir/showcity.aspx?code=866& مرجع شهرهای ایران، آمل]</ref> در عهد [[ساسانیان]] فرمانروایان [[طبرستان]] عنوان [[اسپهبد]] داشتند و شهر آمل از عمران و آبادانی برخوردار بود و مرکز ایالت مهم طبرستان بودهاست. آمل در این دوره در طی مراحل تکوین خود از زیرساختها و عناصری چون ارگ حکومتی، محلات، آتشکده و بازار برخوردار گردید. در این الگوی استقرار قصر و عمارت حکومتی در موضع مکانی برتر با حصاری به دور آن قرار داشتهاست. بخشهای ورای آن نیز شبستان یا سواد یا حومه را در بر میگرفته که مامن سکونت قشر اشراف و مردم عادی بودهاست. در این دوره معبد آتشگاه و دژبانی در منطقه ای که به نام عوام کوی نامیده میشد احداث شد.<ref>آتشکده آمل | آتشکدهای به یادگار از دوران ساسانیان</ref> در این دوره در زمان سلسله [[باوندیان]] که دومین سلسله طولانی تاریخ ایران بودند حریم آمل مکان بزرگی را متشکل بود و مرز وسیع آن، از قائمشهر کنونی تا رویان را تشکیل میداد. ماقبل از باوندیان اولین سلسله یعنی [[پادوسبانیان]] آمل را کرسی منطقه جلگه ای و اراضی پست ساحلی انتخاب نمودند. شاهنشاهی ساسانی از بخشهای جغرافیایی مختلفی تشکیل شده بود. یکی از این مناطق جغرافیایی مازندران بود که در منابع قدیم با نام تبرستان ذکر شدهاست که احتماال بعد از آماردها و اسکان تازه قوم تپور در این مکان و تشکیل شهربی در اواخر دوره ساسانی به این منطقه تبرستان اطالق میگشت. سرزمین تبرستان در اواخر دوره ساسانی در گوشه جنوب شرقی دریای خزر و به مرکزیت شهر آمل قرار داشت.<ref>مارکوارت، یوزف، ایرانشهر بر مبنای جغرافیای موسی خورنی، ترجمه مریم میر احمدی، چاپ اول، تهران: انتشارات اطالعات، ۱۳۷۳، ص ۲۴۵.</ref> |
|||
[[پرونده:Bandboride.jpg|بندانگشتی|چپ|آثار به جای مانده از [[تنگه بند بریده]]، راه باستانی ری - آمل]] |
|||
[[هرودوت]] در کتاب [[تواریخ]] در توضیح عایدات داریوش از ممالک و اقوام زیر نفوذ، از اقوام تیبارینها، ماکروینها، موزیکانها و مارد یا آمردها نام بردهاست. در زمان [[ساسانیان]] شهر آمل از عمران و آبادانی برخوردار بود و مرکز ایالت مهم طبرستان بودهاست. بهطور کلی بر اساس اسناد و مدارک تاریخی، تکوین شهر به زمان ساسانی بر میگردد. شهر طی مراحل تکوین خود از زیر ساختها و عناصری چون ارگ حکومتی، محلات، آتشکده و بازار برخوردار بود. در این دوره امیر ساسانی دستور به ساخت جاده آمل به ری را دادند که به نام [[تنگه بند بریده]] معروف است.<ref>[http://www.amol.ir/aboutcity-معرفی%20شهر%20و%20پیشینه-1-6 معرفی شهر و پیشینه]</ref> در کتاب [[حدود العالم]] در مورد آمل گفتهاست که، شهر بزرگی با بیشترین خندق و قلعه بوده و منشأ بازرگانان برای خرید و فروش فرش، حصیر، شمشاد، آجر و مدال طلا یافت است. سرزمین تبرستان در اواخر دوره ساسانی در گوشه جنوب |
|||
شرقی دریای خزر و به مرکزیت شهر آمل قرار داشت. به نقل از [[ابن فضلالله عمری]]، تبرستان دارای سرزمینی وسیع و شهرهای زیادی بود و در همسایگی جبال و دیلمان قرار داشت و از شهرهای مهم آن را آمل قلمداد کردهاست.<ref>ابن فضل اهلل عمری، احمد بن یحیی، مسالک األبصار فی ممالک األمطار، محقق و مصحح مصطفی مسلم و دیگران، ابوظبی، المجمع الثقافی، بیتا، ص ۱۶۴؛ ابن مستوفی، مبارک بن احمد، تاریخ اربل، محقق و مصحح صقار سامی بن السید خماس، عراق: دار الرشید للنشر، ۱۹۸۰م، جلد دوم، ص ۳۲۷–۳</ref> |
|||
آمل در زمان [[اشکانیان]] نیز معمور و آبادان بود که آن را همو مینامیدند.<ref>تاریخ ایران از زمان باستان تا امروز، ا.آ. گرانتوسکی – م.آ. داندامایو، مترجم، کیخسرو کشاورزی، ناشر: مروارید ۱۳۸۵</ref> در دوران امپراتوری اشکانی، آمل به عنوان یکی از مراکز ایران شمرده میشد. [[اسکندر مقدونی]] با لشکرکشی به ناحیه دریا آماردیا به جنگ پرداخت ولی در مطیع ساختن ماردها توفیق نیافت. ربودن اسب محبوب اسکندر بنام بوسیفا یا بوسیفالوس کارایی این قوم را در جنگ با او را نشان داد. [[فرهاد یکم]] پادشاه اشکانی، با مردم آمل به جنگ پرداخت و از آنجا که جنگ با این مردم سخت بود جنگ فرهاد با ماردها چندین سال به دراز کشید و بعد از مدتها آماردها را در منطقه آمل مغلوب کرد و وی گروهی از این قوم را به سرزمین پارت در شمال [[خراسان]] کوچ داد و آنان در غرب [[آمودریا]] که آن را آمُلِ زَم نیز میخوانند ساکن شدند.<ref>تاریخ ایران باستان / از جاده ابریشم تا فلات ایران / ص. ۳۷۵</ref>در دوره ساسانیان، باوندیان به عنوان دومین سلسله طولانی تاریخ ایران بر طبرستان حکمرانی می کردنند که در کنار فریم، آمل به عنوان پایتخت آنها بودهاست.<ref>بررسی نقش باوندیان در تحولات دینی و مذهبی طبرستان</ref><ref>ایران در صورة الارض. ترجمه دکتر جعفر شعار. تهران: امیرکبیر، چ۲.</ref> |
|||
=== پس از اسلام === |
|||
[[پلینیوس]] مورخ یونانی محل آماردها را قسمت شرقی [[مرو|مارگانیا]] شناسایی کردهاست.<ref>{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی۱ = مارکوارت | نام۱ = یوزف | عنوان = ایرانشهر بر مبنای جغرافیای موسی خورنی | سال = ۱۳۷۳ | ناشر = انتشارات اطلاعات | صفحه = ۲۵۶}}</ref> |
|||
==== عباسیان، علویان و زیدیان ==== |
|||
بهطور کلی آمل، در دوره دو سلسله [[علویان]] و [[مرعشیان]]، پایتخت شمال ایران یعنی [[دیلمان]] و [[طبرستان]] بود. |
|||
در قرن چهارم هجری اکثر مناطق [[ایران زمین]] به دین [[اسلام]] درآمدهبودند؛ ولی در [[طبرستان]] و [[گیلان]] وضع متفاوت بود. مردم این نواحی هنوز به دیانت [[زرتشت]]ی وفادار بودند. چون تا آن زمان حاکمان مسلمان نتوانسته بودند بر این مناطق چیره شوند، نوعی [[آزادی دینی]] و [[آزادی سیاسی|سیاسی]] در منطقه حاکم بود. بخشی از مردم تحت تأثیر [[زیدیه در گیلان و مازندران|علویان زیدی]]، که از دست خلفا به منطقه میگریختند، به مذهب [[تشیع]] گرویدند<ref>{{پک|مفرد|۱۳۸۶|ک=ظهور و سقوط آل زیار|ص=۱۶۰–۱۶۱}}</ref> و تا قرون چهارم و پنجم هجری هنوز نیمی از مردم [[زرتشتی]] بودند و نیمی دیگر [[شیعه]] شدهبودند.<ref>{{پک|مفرد|۱۳۸۶|ک=ظهور و سقوط آل زیار|ص=۱۵۰–۱۵۳}}</ref> |
|||
ساکنان آمل در دوران حکومت [[مهدی (خلیفه)|مهدی]] (۷۷۵–۷۸۵)، [[خلافت عباسی|خلیفه عباسی]] به اسلام روی آوردند. آمل بعد از اسلام پایتخت سلسله [[باوندیان]] و سلسله [[زیاریان]] بود. [[باوندیان]] دومین سلسله طولانی تاریخ ایران است و خاندانی ایرانی از پادشاهان طبرستان بودند که در حدود ۷۰۰ سال، بیشتر در مناطق کوهستانی آن ناحیه، فرمان راندند. مردم آمل در ابتدا در برابر اعراب مقاومت کردند چون آنها مردمانی بسیار ستیزهجو بودند و در برابر اعراب ایستادگی کردند، اما بیعدالتی اجتماعی و اختلافات طبقاتی مردم را به دین اسلام سوق داد. در زمان حکومت [[خلافت عباسی]] در سده نهم میلادی، آمل یکی از بزرگترین شهرهای مهم منطقه بهشمار میرفت. [[خالد بن برمک]] قصری را در شهر بنا و چندین سال حکومت کرد. در این دوره افراد خاندان [[کارنوندیان]] پس از چند سال از راه رسیدند و با خلافت [[عباسیان]] میجنگیدند تا پادشاهی را به دست آورند.<ref>تاریخ تحلیلی اسلام از ظهور عباسیان تا سقوط بغداد - دانشگاه پیام نور</ref> در زمان [[هارون الرشید]] در ۱۷۷ قمری [[مسجد جامع آمل]] به فرمان ابراهیمبن عثمان بن نَهیک بنا شد.<ref>سامی، علی. "سیردانش و فرهنگ ایران درادوار مختلفه بعدازاسلام، مساجد بزرگ نخستین مراکز و مجامع درسی درسدههای نخستین اسلام".</ref> دیوارهای آمل نیز به فرمان عبدالملک بن قعقاع تعمیر و مرمت گردید.<ref>زوال والیان عباسی در طبرستان - پژوهش در تاریخ</ref> |
|||
در دوره [[خلافت اموی]]، در دوران حکومت [[معاویة بن ابیسفیان]]، [[سعید بن عاص]] عهدهدار فتح حاکمیت در آمل شد و با ارتشی از ۴۰۰۰ سرباز به آنجا هجوم برد و جنگ بین او [[فرخان بزرگ]] دو سال تمام به طول انجامید، اما پس از مدتی به تعویق افتاد. این اختلاف تا زمان عباسی به طول انجامید و تا حمله [[ونداد هرمزد]] به پایان رسید.<ref>EI2, suppl. fascs. 5-6, Leiden 1982, s.v. "Al-Hasan b. al Kasim" (by W. Madelung).</ref> فتح طبرستان تا زمان خلافت [[عباسیان]] به تعویق افتاد تا آنکه ابوالخصیب نخستین والی طبرستان از سوی [[عباسیان]] پس از فتح این ناحیه به آمل آمد و دو سال فرمان راند. عمربن علاء از سوی ابوالخصیب با ۰۰۰‘۱۰ مرد به آمل آمد. مرزبان که از جانب [[اسپهبد]] بر آمل گمارده شده بود به مقابله او پرداخت، ولی در جنگ کشته شد.<ref>مبارزهٔ مردم طبرستان برابر تازیان / عبد الرفیع حقیقت (رفیع)</ref> |
|||
پس از خالد عدهای دیگر در طبرستان حکومت کردند تا آنکه نوبت به [[عبدالحمید مضروب]] رسید. مردم که از ستم او به ستوه آمده بودند، با کمک خاندان کهن ایرانی که این زمان بر کوهستان حکومت داشتند، به رهبری ونداد هرمزد از خاندان قارنوند در یک روز همهٔ مأموران خلیفه را کشتند و مدتی دست امرای بنیعباس را از طبرستان کوتاه کردند. |
|||
[[پرونده:Alavids-map.png|thumb|left|212px|نقشه قلمرو [[علویان]]]] |
|||
شهر آمل در سال ۱۴۰ هجری قمری توسط اعراب مسلمان تسخیر شد. پیش از وردود علویان در ابتدا به ورود اعراب واکنش نشان دادند و نزدیک به دو هزار نفر از مردمان شهر و دو مرزبان آملی شهر به روی آنها گشوده شد. این دوره مصادف با به قدرت رسیدن [[علویان]] میباشد و شهر آمل به عنوان مرکز [[طبرستان]] مورد توجه قرار گرفت. مرکزیت سیاسی، موقعیت سوق الجیشی و مجاورت شهر با گذرگاههای بین منطقهای، رشد و توسعه شهر را در ابعادی اجتماعی رقم زد.<ref>[http://iec-md.org/farhangi/alavian_jaafarian.html روزگار علویان طبرستان]</ref><ref>[http://tamaddonha.ir/داعی-کبیر-بنیانگذار-سلسله-علویان-طبرس/ امیر حسن بن زید علوی]</ref> |
|||
[[علویان]] گروهی از بزرگان اولاد [[علی ابن ابیطالب]] به نام ائمه علوی بایزیدی در قرن دوم هجری در [[طبرستان]] قیام کردند. در نتیجه [[عمر بن علاء]] آمل را تصرف کرد و آمل پایتخت والیان خلفا در طبرستان شد.<ref>(خواندمیر، ۲ / ۴۰۴)</ref> |
|||
طبرستان در دوران [[طاهریان]]، تحت نظر آنان اداره میشد. شخصی به نام محمد بن اوس بلخی از نمایندگان طاهری در طبرستان، با اشغال کردن زمینی بایر و بدون مالک، که مردم از آن بهره میبردند، موجب نارضایتی مردم از کارگزاران طاهری شد. حسن بن زید ملقب به [[داعی کبیر]] از [[آل حسن|سادات حسنی]] اهل [[مدینه]] بود که از [[حجاز]] به [[شهر ری|ری]] کوچ کرد و در سال ۲۵۰ هجری در ناحیه طبرستان ظهور کرد و عده بسیاری از افراد ناراضی و دستنشاندگان خلیفه [[طاهریان]] او را تقویت کردند و وی به دعوت و نشر آئین تشیع [[زیدیه|زیدی]] پرداخت. حسن بن زید پس از تحقیق و اطمینان از پدیدار شدن زمینههای قیام در منطقهٔ طبرستان، این دعوت را پذیرفت و به همراه خویشان و بستگان از [[ری]] به طبرستان کوچید. سرانجام در رمضان ۲۵۰ هجری وارد منطقه ای در آمل به نام [[رویان]] شد و دودمان علویان را بنیان نهاد. داعی کبیر پس از رسیدن به حکومت طبرستان، پایتخت خود را از ساری که جایگاه [[طاهریان]] بود به آمل منتقل کرد تا به حامیان و هوادارانش نزدیکتر باشد.<ref>[http://www.pajoohe.com/fa/index.php?Page=definition&UID=10692 علویان طبرستان]</ref><ref>[http://tamaddonha.ir/داعی-کبیر-بنیانگذار-سلسله-علویان-طبرس/ بنیانگذار سلسله علویان طبرستان]</ref> |
|||
در ابتدا پس از آنکه [[مردم روس (واریاگ)|روسها]] متوجه اعلام [[استقلال]] طبرستان شدند، در زمان [[ایگور کییف|ایگور]]، شاهزادهٔ [[کییف]]ی حاکم بر روسهای واریاگ، با لشکری مجهز به این منطقه حملهور گشتند. این افراد که از راه دریا آمدهبودند، توانستند بر [[آبسکون|جزیرهٔ آبسکون]] تسلط پیدا کنند. داعی پس از اطلاع از ورود مهاجمان روس به آبسکون، سپاهی را برای مقابله با آنان به درون جزیره فرستاد و توانست آنان را شکست بدهد.<ref>{{پک|واردی کولایی|۱۳۸۹|ص=۷۰}}</ref><ref>{{پک|حقیقت (رفیع)|۱۳۵۶|ص=۵۴۵}}</ref> |
|||
[[پرونده:Abbasid Caliphate 891-892.png|210px|بندانگشتی|راست|نقشه سرزمینهای تحت حاکمیت خلافت عباسی در سالهای پایانی حکومت [[معتمد (خلیفه)|معتمد]] (۸۹۱–۸۹۲){{-}}سرزمینهایی که به صورت مستقیم تحت کنترل دستگاه خلافت بودند به رنگ سبز تیره و سرزمینهایی که دارای حکومت خودمختار یا حاکمان شورشی بودند، به رنگ سبز روشن به نمایش درآمدهاند]] |
|||
در سال ۲۶۰ قمری، [[یعقوب لیث]] به طبرستان لشکر کشید و پس از خروج داعی کبیر وارد آمل شد، اما حکومت او نیز دوام چندانی نمییابد و بار دیگر علویان این شهر را به تصرف خود درمیآورند. علویان حکومت این شهر را تا زمان [[زیاریان]] و [[آل بویه]] که دست پروردهٔ آنان و شیعی مذهب بودند در اختیار داشتند.<ref>تاریخ یعقوبی - صفحهٔ ۷۳۰</ref> [[یعقوب لیث]] صفار، حاکم [[صفاریان]]، پس از برانداختن دودمان [[طاهریان]] از [[نیشابور]] راهی آمل شد. [[یعقوب لیث]] پیش از ورود به خاک طبرستان، مخفیانه با احمد بن سکنی ارتباط برقرار کرده و او را با خود متحد نمود و در برابر به او قول باقی ماندن بر سر حکومتش را داد سپس نامهای به داعی کبیر نوشت و عبدالله بن صالح و دو برادر او را از داعی خواست. داعی کبیر آنها را تحویل نداد و یعقوب از دهستان و [[گرگان]]، به سوی ساری رفت و آنجا حسن بن محمد عقیقی، به مقابله با او برخاست. سرانجام صفاریان توانستند ساری را در سال ۲۶۰ هجری قمری، فتح کنند. سید عقیقی به آمل عقبنشینی نمود و نیروهای علوی در آن شهر متمرکز گشتند ولیکن یعقوب با شکست دادن علویها، داعی را وادار به گریختن سوی گیلان و دیلم کرد. یعقوب چهار ماه به تعقیب و گریز در طبرستان ادامه داد ولی مردم از تحویل دادن حسن بن زید، که حال متواری شدهبود، به یعقوب خودداری میکردند. [[یعقوب لیث]]، در این نبردها فقط توانست مقداری غنیمت کسب کند و محمد بن زید، برادر داعی، را دستگیر کرده و به [[سیستان]] بفرستد. سرانجام برای جبران کردن تلفات سنگینش در طبرستان، خراج دو ساله را به زور از مردم گرفت و پس از شنیدن اخبار نامطلوب از [[خراسان]]، مجبور به ترک طبرستان شد. سرانجام داعی کبیر در سال ۲۶۱ قمری، دوباره حکومت طبرستان را به دست گرفت.<ref>طبرستان و دیلمان و جیلان، چاپ ویلفرد مادلونگ، بیروت: المعهد الالمانی للابحاث الشرقیة، ۱۹۸۷؛</ref> |
|||
[[ناصرالحق اطروش]] در سال ۳۰۱ هجری قمری اقدام به دعوت مردم برای قیام کرد. وی امیر طبرستان که ابو العباس صعلوک بود را شکست داد و بر طبرستان تسلط یافت. این زمان بود که علمهای سفید که نشانه علویان و شیعیان بود در همه [[طبرستان]] و [[دیلم]] و [[جرجان]] بر پا گردید. وی ۱۲ سال در آمل حکومت کرد و دین اسلام اثنیعشری را رونق بخشید. در دوره حاکمیت وی اولین مدرسه اسلامی ساخته شد که بعدها امام حسن عسکری نام گرفت.<ref>[http://www.ilna.ir/بخش-اخبار-108/16970-آمل-نخستین-سرزمین آمل نخستین سرزمین تشکیل حکومت علویان]</ref><ref>[http://www.aftabir.com/government/iran/history/duration/afterislam_alavian.php علویان طبرستان، حدود ۲۵۰ تا ۳۱۶ هجری قمری]</ref> |
|||
در ۴۲۶ قمری شهر آمل مورد حملهٔ [[سلطان مسعود غزنوی]] قرار گرفت و خرابی زیادی بر شهر وارد آمد و آمل به ویرانهای بدل شد. در ۶۰۶ قمری در آمل [[علاءالدین محمد خوارزمشاه]] نامدارترین پادشاه [[خوارزمشاهیان]] خطبه خواند و از آن پس خراج آنجا را به [[خوارزم]] میفرستاد. این وضع تا حملهٔ مغول به آمل نیز ادامه داشت. [[اردشیر دوم باوندی]] در دوره باوندیان ابتدا به آبادانی خرابیهای مغولان پرداخت و با پادشاهان رستمدار همپیمان شد و چون ساری در معرض یورش مغولان بود، مرکز حکومتش را به آمل منتقل کرد و در خراط کلاته خانهای ساخت و بارگاهش را بر لب جوی هِرهِر قرار داد و آمل مرکز کینخواریه شد و این شاخه از باوندیان از سال ۶۳۵ تا ۷۵۰ هجری قمری بر طبرستان حکومت داشتند.<ref>حسینعلی رزم آرا، فرهنگ جغرافیایی ایران (آبادیها)، ج۳، ص۲۰۴، ج ۳: استان دوم، تهران ۱۳۵۵ ش.</ref> سلطان محمد خوارزمشاه در روزگار دربهدری، زمانی به آمل پناه برد که به هنگام یورش مغولان، آمل مورد حمله قرار گرفت و بیش از دیگر شهرهای این ناحیه صدمه دید. ولی در عهد [[ایلخانیان]] آمل دوباره آباد شد، بهگونهای که شهر ۷۰ مدرسه داشت.<ref>گیرشمن، پیشین، ص۷، دیباچه</ref> |
|||
[[پرونده:Iran, Amul, 11th-12th century - Bowl - 1953.373 - Cleveland Museum of Art.jpg|بندانگشتی|راست|کاسه مرتبط به سده ۱۱ آمل که در [[موزه هنر کلیولند]] اوهایو نگهداری میشود]] |
|||
پس از مرگ [[قابوس بن وشمگیر]]، [[منوچهر زیاری|منوچهر]] رسماً در سال ۴۰۳ هجری بر تخت امارت [[زیاریان]] نشست و سکه و خطبه به نام خود کرد. منوچهر نیز در سال ۴۲۰ هجری کشته شد و پسرش [[انوشیروان زیاری|نوشیروان]] بر تخت حاکمیت نشست. در طول این دوره، در سال ۱۰۳۵ آمل به عنوان پایتخت ایران برگزیده شد و تا سال ۱۰۹۰ پایتخت ماند. تا این زمان از آغاز حکومت [[طاهریان]] تا دوره [[غزنویان]] تجارت از راه دریا و همچنین به وسیله کاروانها در قرن دهم میلادی رونقی بسزا داشت، آمل و ساری بندرگاههای مهم ایران در کرانه [[دریای مازندران]] بهشمار میرفتند که با [[خوارزم]] و [[قفقاز]] و نواحی [[رود ولگا]] و روس تجارت میکردند و جهاز روسها در سواحل آمل پهلو گرفته و کالاهای خود را با کالاهای ایرانی مبادله میکردند.<ref>[https://www.ettelaat.com/mobile/?p=60315&device=phone تاریخچه راههای ایران / محمد بهمنی قاجار / روزنامه اطلاعات]</ref><ref>حسن پیرنیا مشیرالدوله، تاریخ ایران باستان، چاپ چهارم، تهران، ابنسینا، ۱۳۴۴، ص۱۴۸۹، ۱۴۹۰ کتاب ششم.</ref> |
|||
سلسله [[چلاویان]] در دوره قبل از صفویه شکوفا شد. این سلسله در آمل توسط [[کیا افراسیاب چلاوی]] بنیان نهاده شد و در سال ۱۳۴۹ پادشاهی [[باوندیان]] را شکست داد و خود به عنوان پادشاه منطقه در آمل بر روی تخت نشست. بار دیگر در آمل بیماری وبا شیوع یافت و کیا افراسیاب چلاوی که رقیب خاندان آل باوند بود، فخرالدوله حسن را در حمام آمل به قتل رسانید و تا ۷۶۰ قمری بر منطقهٔ آمل فرمان راند. در این دوره شیخ [[خلیفه مازندرانی]] از آمل، رهبر جنبش [[سربداران]] بود.<ref>ابن اسفندیار کاتب، بهاءالدوله محمدبن حسن. (۱۳۶۶). تاریخ طبرستان. تصحیح عباس اقبال. تهران: خاور. چ۲.</ref>در همین دوره پس از بدون حکومت ماندن طبرستان پس از [[حمله مغول به ایران|حمله مغولان]]، موجب شد مردم [[اردشیر دوم باوندی|حسامالدوله اردشیر]] ملقب به کینخوار را به عنوان حاکم بخشی از طبرستان برگزینند. پایتخت کینخواریه به شهر آمل منتقل شد و این شاخه از باوندیان از سال ۶۳۵ تا ۷۵۰ هجری قمری بر طبرستان حکومت داشتند. ابتدا مغولان در حکومتشان دخالت میکردند. آنان پس از سلطنت [[حسن دوم]]، توسط [[کیا افراسیاب چلاوی]] منقرض شدند.<ref name="بریل">Frye, R.N. , “Bāwand”, in: Encyclopaedia of Islam, Second Edition, Edited by: P. Bearman, Th. Bianquis, C.E. Bosworth, E. van Donzel, W.P. Heinrichs. Consulted online on 28 March 2018</ref> |
|||
[[پرونده:Tabaristan.png|212px|بندانگشتی|چپ|سرزمین طبرستان قرن دوم از لاهیج تا جرجان به مرکزیت آمل]] |
|||
در سال ۳۲۰ [[آل بویه]] بر تمامی ایران و عراق عرب غیر از خراسان سلطه داشتند، در رونق بخشیدن به شهرهای آمل، [[ری]]، [[اصفهان]]، [[شیراز]] و شهرهای [[خوزستان]] کوشیدند. در این دوره [[طبرستان]] بزرگترین مرکز پرورش [[کرم ابریشم]] بود و آل بویه مراکز را برای تولید پارچههای ابریشمی و نخی را تشویق میکردند.<ref>(مک داول، ص ۱۵۵).</ref> |
|||
در سال ۳۳۳ هجری اولین حاکم [[پادوسبانیان|پادوسپانی]] که لقب خود را به استندار تغییر داد، به حکومت رسید و در یکی از درگیریهای این دوره توانست برای مدتی شهر آمل را تصرف کند و در این شهر سکه به نام خود ضرب کرد.<ref>جامعهشناسی تاریخی آمل ص. ۲۵</ref>پس از آن، زرینکمر یکم و باحرب استندار شدند که هر دو با [[آل بویه]] وصلت کردند و سرانجام در زمان [[اردشیر یکم]] بود که [[طغرل بیگ]] به طبرستان لشکر کشید، ولی به قلمرو پادوسپانیان خللی وارد نکرد. در دوره هزار اسپ یکم [[اسماعیلیان الموت]] به دست [[حسن صباح]] در جوار پادوسپانیان قدرت یافتند و زین پس [[سلجوقیان]] در آمل به حاکمیت پرداختند.<ref>Iran", in The Cambridge history of Iran , vol.4, ed. R. N. Frye, Cambridge 1975;</ref> |
|||
آمل در قرن پنجم هجری، در عصر صدارت [[خواجه نظام الملک طوسی]] در دولت سلجوقیان، همپای فرهنگ شهرهای بزرگ آن روزگار جهان یعنی [[نیشابور]]، [[بلخ]]، [[هرات]]، [[بغداد]] و [[اصفهان]] دارای مدرسهٔ معتبر [[نظامیه]] شد. دو قرن پیش از آن [[محمد بن جریر طبری]]، مفسر و مورخ نامدار در این شهر متولد شد. شهر آمل اولین شهری بود که بعد از اسلام به زنان حق رای و امور سیاسی داد.<ref>[http://www.shomal.ac.ir/fa/amol.html درباره آمل]</ref> |
|||
==== صفویان و مرعشیان ==== |
|||
استرابون(۶۳ ق. م) از اقوام آمارد در کنار اقوام [[قوم تپور|تپوری]] و [[کادوسیان|کادوسی]] به عنوان اقوام کوهستان نشین در شمال کشور یاد میکند. استرابو مینویسد: تمام مناطق این کشور به استثنای بخشی به سمت شمال که کوهستانی و ناهموار و سرد است و محل زندگی کوهنشینانی به نام کادوسی (Cadusii) و آماردی (Amardi) و تپوری (Tapyri) و سایر مردمان دیگراست، حاصلخیز است.<ref>All regions of this country are fertile except the part towards the north, which is mountainous and rugged and cold, the abode of the mountaineers called Cadusii, Amardi, Tapyri, Cyrtii and other such peoples, who are migrants and predatory. strabo (11.13.3)</ref> |
|||
پس از برافتادن [[مغول]]، [[مرعشیان]] در مازندران ظهور کردند. در سال ۷۶۰ هجری قمری [[میربزرگ|میر قوام الدین مرعشی]]، معروف به میربزرگ حکومت مرعشیان را تأسیس کرد.<ref>[http://www.marashiha.ir/f/index.php/2012-02-12-11-40-33/2012-02-12-12-01-11/99-2014-09-30-18-16-54 میر قوام الدین مرعشی معروف به میر بزرگ]</ref> قیام مرعشیان از آمل آغاز شد. قوامالدین، ملقب به میربزرگ، که از سادات مرعشی بود در ۷۶۰ هجری قمری مقارن ۱۳۵۹ میلادی، با قیام علیه چلاویان حکومت مرعشی را تأسیس کرد. مرعشیان پس از کسب قدرت در اندک مدتی تمام سرزمینها و نواحی اطراف مازنداران را تصرف کردند و قلمرو خود را از [[استرآباد]] تا [[قزوین]] گسترش دادند.<ref>همگونی تصوف با تشیع و کارکردهای اجتماعی و سیاسی آن در مازندران (760-795 ه.ق)</ref> میربزرگ با استفاده از بعد ستم ستیزی تشیع توانست بر حکام ظالم و ستمگر منطقه پیروز شود، از ویژگیهای دیگر این قیام بسط عدالت و مساوات اجتماعی بود. با آزاد شدن سید قوام به دست مردم و قدرت یافتن میر بزرگ، [[کیا افراسیاب چلاوی]] که با رسیدن به هدف خود از مسلک درویشی خارج شده بود به جهت قدرت و حکومت خود به طرف رقیبان قدیمی خود یعنی کیا [[جلالیان]] رفته و جهت مبارزه با میربزرگ ایشان را دعوت به همکاری کرد. جلالیان نیز از ترس قدرت گرفتن سید قوام با افراسیاب چلاوی متحد شدند و تصمیم به از بین بردن میر بزرگ گرفتند. این اتحاد چلاویان و جلالیان منجر به بروز جنگی میان ایشان و یاران سید قوام الدین مرعشی که این جنگ در پایان به علت انگیزه بالای یاران میر بزرگ به نفع یاران او به اتمام رسید. در این جنگ کیاافراسیاب چلاوی همراه با سه پسر وی کشته شدند. این پیروزی باعث قدرت یافتن میربزرگ در منطقه گردید. سید قوام پس از قتل کیا افراسیاب آمل را فتح کرده و حکومت [[مرعشیان]] را تأسیس کرد.<ref>[https://newspaper.hamshahrionline.ir/id/159897/زندگی-زمانه-%C2«Ù
Ûربزرگ%C2».html زندگی و زمانه «میربزرگ» | روزنامه همشهری]</ref> |
|||
[[پرونده:Coins of Marashiyan 03.png|بندانگشتی|چپ|سکه ضرب شده [[مرعشیان]] در آمل]] |
|||
دولت مرعشیان از سال ۷۶۰ هجری تأسیس شد و تا سال ۱۰۰۵ هجری قمری با فراز و نشیبهای فراوان به دست سادات مرعشی اداره گردید. اوج قدرت این دولت از زمان تأسیس تا سال ۸۹۶ هجری بود که با جمله [[تیمور|تیمور گورکانی]] این دولت به صورت کامل متلاشی شده اما پس از مرگ تیمور با بازگشت فرزندان و نوادگان مؤسس این دولت به صورت محلی و تابع حکومتهای وقت دوباره تشکیل حکومت داد. در سال ۷۹۴ هجری جنگ سختی بین مرعشیان و لشکر تیمور روی داد که مرعشیان شکست خورد و به قلعه ماهانه سر پناه بردند.<ref>حمله تیمور به مازندران و عوامل سقوط مرعشیان - SID.ir</ref> [[تیمور|امیر تیمور گورکانی]] پس از گشودن [[قلعه ماهانهسر]]، به قتلعام اهالی آمل و ساری و دیگر نقاط مازندران پرداخت. ماهانه سَر در پایان قرن هشتم ه.ق به دست امیر تیمور تخریب شد. تیمور، قلعه ماهانه سَر را که سادات مرعشی بدانجا پناه بردند با مساعدت یک بحریه که کشتیبانان جیحون برای وی فراهم ساخته بودند، متصرف شده و پس از تصرف آن به ساری مراجعت نمود. در زمان صفویه مرعشیان تابع آنان شدند. در زمان شاه عباس یکم شورشهای پیاپی در [[طبرستان]]، وی را بدان واداشت که از پایتخت حاکم را تعیین کند. صفویان در سال ۹۰۷ هجری قمری بهدست [[شاه اسماعیل یکم]] بنیان گذاشته شد و در ۹۱۸ هجری قمری شاه اسماعیل یکم به مازندران یورش برد و پس از زد و خوردهایی آمل را ترک کرد. به دستور شاه اسماعیل صفوی دریاچه کوهستان لاریجان که [[دشت و آبشار دریوک|دریوک]] نامداشته به جهت جبران خسارت جنگی، شکافته و آب دریاچه عظیم به طرف آمل جاری شد و شبانه تمامی شهر و آبادیهای اطراف را فرو گرفت و هیچ جنبندهای زنده نماند و تمام خانهها و بناها در اثر سیل ویران شدند. در دوره صفویان به صورت تدریجی و نهایتاً در عصر شاه عباس، در سال ۹۹۰ قمری، مازندران کلاً تحت سیطره مستقیم [[صفویان]] درآمد و سادات مرعشی به [[شیراز]]، [[هند]]، [[اصفهان]]، [[کاشمر]] و [[کرمان]] تبعید شدند. در دوره [[شاه عباس یکم]] پادشاهان و ملاکین محلی تا حدود زیادی برچیده شدند و ملک بهمن لاریجانی و ملک عزیز سلطان دو نفری بودند که در عهد [[شاه تهماسب یکم]] در مازندران علیه او قیام کردند.<ref>Samuel Miklos Stern, " The coins of A ¦mul", in Coins and documents from the medieval Middle East , London 1986.</ref> شاه اسماعیل یکم بعد از آرام شدن نسبی شرایط در منطقه برای شکست قاتل پدرش از خوانین لاریجان کمک گرفت. شاه اسماعیل میرزا، به همراه هفت تن از اعیان صوفیه [[لاریجان]]، عازم [[اردبیل]] شد و هر چه به این شهر نزدیکتر میشد، بر تعداد یارانش افزوده میشد. او در سال ۹۰۵ با نیروی هفت هزار نفری به جنگ [[فرخ یسار]]، قاتل پدرش رفت و او را شکست داد. در ادامه، قلعه [[باکو]] را فتح کرد، بناها را با خاک یکسان کردو بعد وارد [[تبریز]] شد. [[قلعه کهرود]] دیگر بنا موجود در آمل بود که تا اواسط دوران حکومت صفوی باقی مانده بود، و زمانی که صفویه حکومتهای ملوک الطّوایفی را برانداختند این قلعه را مانند سایر قلعههای [[طبرستان]] ویران کردند.<ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/news/129819/شاه-اسماعیل-اول-صفوی شاه اسماعیل اول صفوی]</ref> |
|||
در عصر [[صفوی]] آمل رونق فراوان گرفت و حکام صفویه به [[مازندران]] دلبستگی خاص داشتند. [[شاه عباس]] که به آمل علاقه زیاد داشت به دستور او جاده کنار رودخانه هراز، آباد شد و در طول راه برای توقف چهارپایان و افراد کاروانسرا ایجاد کردند. جاده شوسهای که ساری و گرگان را به آمل وصل میکرد، در زمان او احداث شد.<ref>[http://www.badomeh.com/iranshenasi-irangardi/mazandaran-didaniha/aml_mazndran_aka_iran.html آمل در یک نگاه]</ref> آمل، یکی از محلهای مورد علاقه [[شاه عباس دوم]] بود که اغلب به آن رفت و آمد میکرد. در این زمان چندین پل در این منطقه، از آن سوی رودخانه هراز ساخته شد. در دوران صفویه، به ویژه در زمان شاه عباس دوم، مازندران مورد توجه قرار گرفت و جاده ای از [[استرآباد]] و [[ساری]] به آمل ساخته شد. در آمل از طریق موقعیت شهر یک مرکز تجارت تأسیس شد. در این دوره با کاوشهای انجام شده، سرامیک و شیشههای لعاب دار مربوط به دورههای اسلامی و مدرن کشف شد. اما پس از حمله مغول این منطقه در معرض ویرانی قرار گرفت و در این زمان بود که [[ساری]] به عنوان پایتخت اعلام شد. در آغاز قرن هفتم، حسام الدین اردشیر، پایتخت را از ساری به آمل منتقل کرد و کاخ خود را در آمل بنیان نهاد. در این زمان، یک کاخ و آب انبار به دستور شاه عباس ساخته شد و مقبره میربزرگ مرعشی که توسط سپاه تیمور تخریب شده بود، به صورت باشکوهی بازسازی شد. از این زمان به بعد، آمل به دلیل حملات متعدد افول کرد و دیگر نقشی برجسته در امور ملی نداشت، زیرا [[بابل]] که روزی یکی از قصبههای آمل بود و مرکز مازندران یعنی ساری از نظر جمعیت از آمل پیشی گرفتند. در این دوره در کنار رودخانه هراز معدن ذغال سنگ و آهن ایجاد شد و آهن زیادی نیز از آن استخراج گردید.<ref>زنان و زمامداران صفوی / ص ۳۵۱</ref><ref>آشنایی با معماری ایران در دوره صفویه/ عصر شکوفایی نبوغ</ref><ref>تلاش شاه عباس صفوی برای صادرات فرش و منسوجات به اروپا</ref><ref>مجهول المولف. (۱۳۶۲). حدود العالم من المشرق الی المغرب. به کوشش منوچهر ستوده. تهران: طهوری</ref> |
|||
ابن فریغون در سفرنامه خود این شهر را نیکوترین و جامعترین و آبادترین و پرآبترین و پر علمترین شهر سرزمین پارسیگویان شرح دادهاست: {{نقل قول|آمل شهریست عظیم و زیبا و پرآب و بزرگترین مرکز علمی پارسیان و بزرگترین قلمرو حکومتی طبرستان است و او شهری است با خندقهای فراوان و مقر ملوک آریاییها در طبرستان و جای بازرگانانست و خواسته بسیار است و اندر وی علمای هر علمی بسیارند و افضل عرفاً و آبهای روان است و از وی جامعه کتان و برنج و دستار حنین و فرش و چوب شمشاد و حصیر طبری و طلا که به همه جای جهان جای دگر نبود و از وی ترنج و نارنج خیزد و گلیم سپید و گلیم دیلمی زربافت گوناگون و کمیخته خیزد و از ی آلات چوبین خیزد و چون کفشه و شانه و شانه نیام و ترازو و خانه و کاسه و از طلاهایش داغگین.<ref>[http://www.vareshnews.ir/TextVersionDetail/11974 آمل به چه معناست]</ref>}}[[ابن حوقل]] در کتاب صوره الارض در مورد آمل [[ابن حوقل]] مینویسد: {{نقل قول|آمل بزرگترین شهر طبرستان و در قرن چهارم هجری قمری حاکم نشین طبرستان بودهاست. آمل از قزوین بزرگتر است و دارای بنا و عمارات در هم آمیخته و از نواحی دیگر قدیمی تر و بزرگسال تر است. در تمامی طبرستان ابریشم به دست میآید که به همه جا میفرستند، هیچ جای دنیا در کثرت ابریشم به پای طبرستان نمیرسد و جامههای طبری را گرانقیمت و با کیفیت توصیف میکند که از همین ابریشم تهیه میشدهاست.<ref>کتاب صوره الارض، صفحهٔ ۲۷</ref>}} |
|||
[[ایزیدور خاراکسی]] به اقوام آمارد در رشته کوه البرز اشاره میکند که در زمان فرهاد اشکانی به خاراکس (گرمسار) کوچانده شدند. [[ایزیدور خاراکسی]] مینویسد: ماردیها مردم فقیری در رشته کوههای [[البرز]] بودند که [[فرهاد یکم|فرهاد اول]] آنها را شکست داد و آنها را مطیع خود ساخت.<ref>{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی۱ = خاراکسی | نام۱ = ایزیدور | نام خانوادگی مترجم = صنعتی | نام مترجم = همایون | عنوان = کاروانسراهای اشکانی | سال = ۱۳۸۱ | ناشر = انتشارات کتابخانه تخصصی تاریخ ایران و اسلام| صفحه = ۲۹}}</ref> فرهاد اول ماردیها را در خاراکس اسکان داد.<ref>{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی۱ = خاراکسی | نام۱ = ایزیدور | نام خانوادگی مترجم = صنعتی | نام مترجم = همایون | عنوان = کاروانسراهای اشکانی | سال = ۱۳۸۱ | ناشر = انتشارات کتابخانه تخصصی تاریخ ایران و اسلام| صفحه = ۵}}</ref> |
|||
[[پرونده:Davazdah-cheshmeh-JBF.jpg|بندانگشتی|چپ|نگاره پل دوازده چشمه در سالهای ۱۸۲۲ تا ۱۸۲۵ که توسط [[جیمز بیلی فریزر]] کشیده شد]] |
|||
==== افشاریان و زندیان ==== |
|||
به گفته [[واسیلی بارتلد]] [[مردم تبری|تپوریها]] در قسمت جنوب شرقی ولایت سکونت داشتند و در قید اطاعت هخامنشیان درآمده بودند و آماردها مغلوب اسکندر مقدونی و بعد مغلوب اشکانیان شدند و اشکانیان در قرن دوم ق. م آنها را در حوالی ری سکونت دادند و اراضی سابق آماردها به تصرف تپوریها درآمد و بطلمیوس در شرح دیلم یعنی قسمت شرقی گیلان در ساحل بحر خزر فقط از [[مردم تبری|تپوریها]] نام میبرد.<ref>{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی = بارتلد | نام = واسیلی | عنوان =تذکره جغرافیای تاریخی ایران | سال = ۱۳۰۸ | ناشر = اتحادیه تهران | صفحه =283}}</ref> |
|||
آمل در زمان [[افشاریه]] و [[زندیه]] دچار تحول دیگری شد و بر اساس موقعیت خود به عنوان شهری برای تجارت و ساخت و ساز ادوات جنگی بود. به واسطه موقعیت شهر در آمل توپ خانهها بنا نهاده شد و مراکز داد و ستد از پیش بیشتر شد. پس از سقوط کامل صفویان و مقارن با قیام [[جهانشاهخان امیرافشار]] در آمل و شورش محمد علی خان و ذوالفقار خان و متعاقباً لشکر کشی [[نادرشاه]] به مازندران برای مهار شورش [[نعیم شاه کلاردشتی]] بود که نهایتاً قیام نعیمشاه توسط نادر سرکوب شد. |
|||
درر زمان [[نادرشاه]] در شهر کارگاه برای ساخت گلوله توپ، باروت، نعل اسب و لنگر کشتی تأسیس شد.<ref>[https://donya-e-eqtesad.com/بخش-تاریخ-اقتصاد-31/579125-کارخانه-هایی-که-ساخته-نابود-شدند کارخانههایی که ساخته و نابود شدند]</ref> این اولین کارگاه ساخت توپخانه و کوره تولید آهن در [[ایران]] بود.<ref>کرزن، ۲ / ۶۰۹؛ محبوبی اردکانی، ۴۱</ref> [[جوناس هنوی]] که در زمان [[نادر شاه]] به ایران آمده بود و از آمل دیدن کرد در مورد این شهر نوشت: {{نقل قول|آمل شهرت و اعتبار خود را کمی از دست داده بود ولی به واسطه کانیهای سنگ آهن فراوان به فرمان نادر آنجا را مهمترین مرکز ریختهگری و ذوب آهن نمود و در آنجا گلوله توپ و تفنگ و نعل اسب تهیه میشد و حتی تصمیم گرفته شد که نیروی دریایی ایران را در آمل بسازند. این امر بعدها در [[بوشهر]] شکل گرفت.<ref>سفرنامه هنوی به ایران، سازمان میراث فرهنگی</ref><ref>اضمحلال صفویه و توجه به صنعت کشتی سازی در دوران افشاریه</ref>در سال ۱۱۵۳ ه.ق لشکر نادرشاه از راه مازندران و استرآباد، عازم [[داغستان]] شد.<ref>تاریخ ایران تألیف سرجان ملکم ترجمهٔ حیرت</ref>}} |
|||
حوادث سیاسی اواخر عهد [[زندیان|زندیه]] نقطه عطفی در تاریخ بین دو شهر آمل و [[بابل (مازندران)|بارفروش]] محسوب میشود. در این دوره [[محمدحسنخان قاجار]] که توانسته بود پس از غلبه بر [[آزادخان افغان]]، [[اصفهان]] را اشغال کند، برای تأمین آذوقه سپاهش به غارت اموال مردم مبادرت ورزید و طبق روایت نویسنده رستم التواریخ، فریاد ستمدیدگان از ظلم محمدحسن خان به آسمان برخاست. همین رفتار، مقدمه ای برای شکستهای پی درپی خان قاجار شد. وی از پس [[کریمخان زند]] در [[شیراز]] برنیامد و به دنبال آن، [[اصفهان]] را هم به خان زند واگذاشت. کریم خان، به سرعت دفاع را به حمله تبدیل کرد و محمدحسن خان در برابر فوج سپاهیان زند، از آمل و بابل به [[استرآباد]] گریخت، اما هم طایفه ایهای وی، با کریم خان سازش کردند و پس از شکست محمدحسن خان در استرآباد، او را که در صدد فرار بود، به قتل رساندند و سر او را نزد کریمخان زند فرستادند.<ref>تاریخ زندیه در آرامش و قدرت / ص. ۴۱۷. انتشارات صبح سپید</ref><ref>[https://justclip.ir/post/کینه-شتری-آقامحمدخان-از-زندیه-3257 کینه شتری آقامحمدخان از زندیه]</ref>ساموئل گوتلیب گملین، گیاهشناس آلمانی که در سالهای آخر حکومت زندیه به ایران سفر کرده در سال ۱۱۸۵ هجری به آمل رفت و در باب شهر مینویسد: {{نقل قول|معلوم میشود که آمل از تمام بلاد دیگر ایران بیشتر استحکام داشته زیرا ارگ آن خصوصاً هنوز موضع مستحکم خوبی است و برج و باروهای آن که از هر سو آن را جهت دفاع آماده ساخته، سالم و پایدار است.<ref>سفر به شمال ایران / ساموئل گتلیب گملین پزشک و گیاهشناس آلمانی، نشر فرهنگ ایلیا</ref>}} |
|||
==== قاجاریان ==== |
|||
==== نبرد آماردها و تپورها با اسکندر ==== |
|||
[[پرونده:Iran - Haraz Road - Vana - Naseredin Shah's old stony Inscription - panoramio.jpg|بندانگشتی|راست|کتیبه شکل شاه، به دستور [[ناصرالدین شاه قاجار]] از شمایل وی و وزیران و رجال قاجار در تاریخ ۱۲۹۵ ه.ق در جاده هراز حجاری شدهاست]] |
|||
[[کوینت کورس]] مینویسد: در همسایگی هیرکانیا مردمی میزیستند که موسوم به '''ماردها''' بودند. اینها حاضر نشدند رسولانی نزد [[اسکندر مقدونی|اسکندر]] فرستاده و تمکین کنند. این قضیه بسیار به اسکندر گران آمد و گفت: خیلی غریب است که یک مشت '''مارد''' نمیخواهند مرا فاتح بدانند. پس از آن از قشون خود عده ای از سپاهیان زبده برداشته و قصد ماردها حرکت کرد و در طلیعه صبح مقابل آنها پدید آمد. ماردها بلندیها را اشغال کرده بودند و اسکندر پس از جنگ آنها را از مواقعشان براند. بر اثر این احوال آنها به داخل مملکت خود عقب نشستند و دهات همجوار به دست مقدونیها افتاد. ولی پس از آن حرکت قشون مقدونی به درون ولایت آنها دچار مشکل گردید، توضیح آنکه جنگلهای وسیع و کوههای بلند در اینجا زیاد بود و بومیها جلگهها را هم با استحکاماتی سد کرده بودند.<ref>{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی۱ = پیرنیا | نام۱ = حسن | عنوان = تاریخ ایران باستان جلد دوم | سال = ۱۳۹۱ | ناشر = انتشارات نگاه | صفحه = ۱۳۴۵}}</ref> |
|||
در شکلگیری حکومت قاجاریان در ابتدا مردم و حاکمان [[لاریجان]] و آمل در حمایت از [[زندیان|خاندان زند]] در برابر [[آغا محمدخان قاجار]] مقاومت کردند و وی را شکست دادند. در کنار همراهان و موافقان قاجار، دسته ای از طوایف و خوانین در راس آنان بزرگان [[سوادکوه]] و [[لاریجان]] به رهبری سبزعلی خان لاریجانی در شمار مخالفان جدی حضور و قدریابی قاجاران در مازندران محسوب میگشتند. در طغیان بزرگان لاریجان پیش از تأسیس قاجاریه، مقیم خان بیگلربیگی ساری و شماری از بزرگان دیگر که از موافقان قاجار محسوب میشدند، از سوی لاریجانیها جریمه یا کشته شدند.<ref>کتاب احسن التواریخ / فتحالله محمد بن محمد تقی ساروی. س ۱۳۷۱</ref> |
|||
در محرم ۱۱۹۵ در بارفروش، آقا محمدخان به اسارت لاریجانیها درآمد و با وساطت حاجی خان حلال خور و عباسقلی بیگ لاریجانی به همراه همسر و فرزندان برادر در بندپی تحت الحفظ نگهداری میشد. مدتی نگذشته بود جماعت حلال خوریه با نیروی نظامی، او و حرمش را در بازگشت به بار فروش و رهایی کمک کردند. پس از فتح تهران در ۱۱۹۸، آقا محمد خان دستور داد آسیه خانم و دو فرزندش از مازندران به تهران بیایند و از آن پس محل استقرار آنان تهران بود. آقا محمدخان در ۱۲۰۰ رسماً بر تخت سلطنت تکیه زد و سلسله قاجار، حکومت بر ایران را آغاز کرد.<ref>[http://www.qudsonline.ir/news/245703/زنی-که-سنگ-قبر-آقا-محمدخان-قاجار-را-به-نجف-برد زنی که سنگ قبر آقا محمدخان قاجار را به نجف برد]</ref> در کتاب [[خواجه تاجدار]] نوشته ژان گور که [[ذبیحالله منصوری]] آن را به پارسی برگرداندهاست آمدهاست: {{نقل قول|محمد قلی خان سیاه و سفید دو سردار لاریجان از هالی گزنک حاضر به سرسپردن به حکومت آقا محمد قاجار نمیشوند و این امر نبرد سختی را میان خوانین لاریجان و آقا محمد خان قاجار به میان آورد در اولین نبرد که در حوالی پارک میرزا کوچک خان هراز امروزه آمل به وقوع پیوست لاریجانیها به رهبری محمد قلی سیاه و سفید به پیروزی میرسند و [[آقامحمدخان قاجار]] را به اسارت میبرند که بعدها توسط حاجی حلال خور بابلی موجبات آزادی او فراهم میشود در نبر بعدی خوانین لاریجان شکست میخورند املاک آنها مصادره میشود و محمد قلی سفید را در رودخانه هراز غرق میکنند و محمد قلی خان سیاه را پس از کشتن در یکی از روستاهای طراف آمل دفن میکنند و از سر سربازانش در سبزه میدان آمل مناره میسازند.}}<ref>[http://fkg.iust.ac.ir/resource/گزنک Knowledge Graph / تاریخچه لاریجان و گزنک]</ref> |
|||
در باب گسترش خانات آمل و لاریجان تا این دوره قبل از اعلام شدن [[تهران]] به عنوان پایتخت، [[شمیرانات]] به همراه [[لواسانات]] و رودبار [[قصران]]، جزئی از استان مازندران ([[تبرستان]]) بودهاست.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=دانشنامه مازندران و تبرستان به زودی رونمایی میشود|نشانی= https://www.irna.ir/news/83658967|ناشر=ایرنا}}</ref> در سال ۱۳۲۶ با تشکیل استان مرکزی تابع این استان شده و در سال ۱۳۳۵ بنا به تصمیم دولت وقت استان مرکزی به مرکزیت تهران منحل و ری و شمیران در تهران ادغام گردید.<ref name="shemiran.ostan-th.ir">{{یادکرد وب| نشانی = http://shemiran.ostan-th.ir/index.php?option=com_content&view=article&id=697%20&Itemid=79=| عنوان = سایت فرمانداری شمیران| تاریخ بازدید = | ناشر =}}{{پیوند مرده|date=اکتبر ۲۰۱۹ |bot=InternetArchiveBot}}</ref>پیش از این روستاهای آمل تا سر حد لاریجان و قصران ادامه داشت و بخشهای بزرگ تاریخی تبرستان باستانی و آغاز اسلام عبارت از، [[رویان]]، [[رستمدار]]، [[پتشخوارگر]] پیروز کوه، قصران که شامل شمیرانات، لواسانات و [[دماوند]] که هر یک فرمانروایی جداگانه داشته و برخی از آنها مانند دماوند در آغاز اسلام و مازندران در سده دوم و فرشوادگر در سده سوم به دست خلفای راشدین و عباسی منقرض و پاره ای مانند گذشته در دست فرمانروایان بومی بود و یک جور خود آزادی داشتند که در آینده یعنی در سده یازدهم اسلامی به دست شاهان [[صفوی]] منقرض و بعضی از آنها در سده اخیر به مقتضیات سیاسی و تقسیمات کشوری دوره [[قاجار]] و [[پهلوی]] از [[تبرستان]] و آمل جدا و پیوست شهرستانهای همسایه شدهاست.<ref>[https://www.ical.ir/LoadModule.aspx?Command=PCIKpehTAtSPLnN8Q%2BKh5phBGoCrlE7tSYoffD%2FGA7s%3D&view=print جغرافیای رودبار قصران / محمد میرزا مهندس / به کوشش: مصطفی نوری]</ref> در نزدیکی به سال ۱۲۰۰، [[فتحعلیشاه]] با توجه به علاقه خود به مازندران و آمل، نوا را به عنوان خوش نشین خود انتخاب کرد و یک مولود خانه در این محل دایر نمود. در سال ۱۲۰۳ دو فرزند او یعنی [[محمدعلی دولتشاه]] و [[عباس میرزا]] که از شاهزادگان قاجار و مادرشان [[آسیهخانم دولو]] بود در [[نوا (آمل)|نوا آمل]] به دنیا آمدند. در ادامه نیز مردمان این دیار به تدریج به مناسبات حکومتی در دربار قاجار رسیدند.<ref>سردار بیدار قاجار / ایمنا</ref><ref>سفرنامه اعتضادالسلطنه به لاریجان - پرتال جامع علوم انسانی</ref> |
|||
در عصر قاجار، جاده و راهآهن از تهران به آمل، آمل از محمودآباد کشیده شد. بندر آمل در [[دریای خزر]] در قصبه کوچکی به نام [[اهلم]] وجود داشت. [[جیمز فریزر]] که در سال ۱۲۳۸ به عنوان تاجر و دانشمند وارد ایران شد و در سفرنامه خود دربارهٔ آمل گفت، شهری واقعاً بزرگ و وسیع است. مردم ساکن آن بزرگ اندیش، آراسته و قابل احترام بودند. چندین رهبر انقلاب مشروطه ایران در سالهای ۱۹۰۵ و ۱۹۱۱ از آمل ورود کردند. [[ملا علی کنی]]، یکی از اصلاحطلبان آملی و رهبر مخالفت با [[امتیازنامه رویتر]] بود که مردم را هدایت میکرد و در دستیابی به اهداف [[انقلاب مشروطه]] ایران نقش داشت.<ref>ملاعلی کنی و لغو نخستین امتیاز استعماری</ref> در این دوره، خانههای زیادی در شهر ساخته شدهاست. کارخانه پنبه پاک کنی آمل در سال ۱۹۰۶ توسط روسها ساخته شد.<ref>«نساجی در عصر قاجار: تولید و تجارت پنبه»، گنجینه اسناد، ۱۳۹۱.</ref> پیش از آن، دو شرکت روزنبلوم و اوسر در یکی از مناطق آمل، یعنی [[بارفروش]] فعال بودند. در قرن نوزدهم، آهن و کالاهای مربوط، از آمل به سراسر ایران و تا خارج از کشور مانند [[بغداد]]، [[موصل]] و [[دمشق]] تجارت میشد. امروزه صنایع اصلی شهر فرآوری مواد غذایی، برنج، مغازههای کوچک نجاری و چند کوره پزی آجر است. آمل شهری باشکوه با چهار دروازه است. اگرچه هیچیک از دروازه ای به جا نماندهاست، یعنی دروازه تهران یا لاریجان، بارفروش، تلیک سر و نور.<ref>[http://www.ichodoc.ir/p-a/CHANGED/129/html/129-26.HTM آذری دمیرچی، علاءالدین. "نظری کوتاه به مازندران و آثار تاریخی آن، آمل منطقهای سرشار از آثار باستانی و از کانونهای نخستین ذوب آهن"]</ref> اگرچه امروزه آمل در هر دو طرف رودخانه هراز بسیار گسترش یافتهاست، اما عملکردهای آن همچنان مانند هفتاد یا هشتاد سال پیش است. |
|||
[[کوینت کورس]] این استحکامات را چنین شرح میدهد: [[قوم تپور|تپوریها]] مخصوصاً (به عمد) درختان را خیلی نزدیک به هم کاشتهاند. پس از آنکه این درختها قدری نشو و نما کرد، ماردها جوانههای درختان را با دست در خاک فرو میبرند و هر یک از جوانهها جوانههای دیگری را بیرون میدهد ولی [[قوم تپور|تپوریها]] نمیگذارند جوانهها بهطور طبیعی برویند بلکه آنها را بهم نزدیک کرده گره میزنند و بعد این ترکهها دارای برگهای ضخیم میگردد تمام این زمین را فرو میگیرد. بدین ترتیب از جوانهها و شاخ و برگهای آنها دامی مانند تور ایجاد شده تمام راه را مسدود میدارد. برای حرکت قشون اسکندر چاره ای جز استعمال تبر نبود ولی آنهم در مقابل سختی درختان که از گرههای زیاد و از شاخههای درهم دویده حاصل شده بود به کار نمیآمد.<ref>{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی۱ = پیرنیا | نام۱ = حسن | عنوان = تاریخ ایران باستان جلد دوم | سال = ۱۳۹۱ | ناشر = انتشارات نگاه | صفحه = ۱۳۴۶}}</ref> |
|||
[[پیر آمدی ژوبر]] سفیر اعزامی [[ناپلئون]] به دربار [[فتحعلی شاه قاجار]] از آمل دیدن کرده و مطالبی دربارهٔ رودخانه هراز و تمرکز کارگاههای ذوب آهن در کرانههای آن در کتاب خود ذکر کردهاست: {{نقل قول|خیلی کارگر آهنکار در آمل بچشم میخورد، در پیرامون قلمرو آنجاست که معدنهای مازندران را استخراج میکنند. بیشتر کورهها و کارگاههای آهنگری در قلمرو نور و بر روی رود هراز و شعبههایش گردهم آمدهاند، میبینیم که این محصولات بهیچوجه کافی برای نیازمندیهای ایران و بینالنهرین نیست، روسها کمبود آنراپر میکنند، با این همه آهنهای مازندران را به [[بغداد]]، [[موصل]] و تا [[دمشق]] میبرند. من نمیدانم که اینکار برای آنست که جنس آهن آنجا برای برخی کارها مناسبتر است یا آنکه بهای آن ازمال [[اروپا]] ارزانتر تمام میشود، با اینکه این همه راه میان آنجا و دریای خزر است یک بازرگان به من گفت که او هر کنتال را تقریبأ شصت فرانک در [[موصل]] میفروشد. آمل از زلزله و طغیانهای رودخانه هراز صدمات بسیار دیدهاست.<ref>لسترنج، گی. (۱۳۷۷). جغرافیای تاریخی سرزمینهای خلافت شرقی. ترجمه محمود عرفان. چ۳. تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.</ref> در آمل و سایر نواحی استان مازندران تاکنون تحقیقات باستانشناسی بسیار کم صورت گرفته معهذا از کاوشهای گذشته آثاری از مدنیت شکوفان این منطقه بدست آمدهاست، سفال نقاشی شده متعلق بدوره سامانی در نواحی غربی ایران و بیشتر در آمل و ایالت مازندارن پیدا شدهاست، تزیینات چند رنگ آنها شامل شکل پرندگان و برگ و نوشته بخط کوفی و شکل ترنجی مدور در وسط به ظروف زیبای ارغوانی و قرمز و سبز زیتونی است. در ادامه این با عبور ناصرالدین شاه از [[لاریجان]] با توجه به اهمیت راه آمل به عراق عجم، دستور مرمت راه لاریجان به [[امیرنظام گروسی]] وزیر فوائد عامه داده شد، [[آلبرت ژوزف گاستیگر]] مهندس اتریشی جادهای ارابه رویی ساخت که شهر آمل را از دامنهٔ شرقی کوه دماوند به تهران متصل میکرد.<ref>[http://www.ichodoc.ir/p-a/CHANGED/129/html/129-26.HTM آمل. منطقهای سرشار از آثارباستانی و ازکانونهای نخستین ذوب آهن]</ref>}} |
|||
در میانه این دوره عین الهم یا علمده امروزی و آبسکون مهمترین بندرگاههای حاشیه جنوبی دریای خزر در این دوره بود که به احتمال فراوان مسیر ارتباطی مردم طبرستان با [[قفقاز]] و [[ترکستان]]، [[روسیه]] و [[شرق اروپا|اروپای شرقی]] بودهاست. در میان این دوره در سال ۱۲۴۸ طاعون بزرگ در ایران به خصوص در آمل شدت یافت و در زمان ورود فریزر به شهر آمل در همین سال طاعون در این شهر بیداد میکرد.<ref>تاریخ ایران و مه آلوده به خون / ص ۳۲۶ / نشر اول</ref> طاعون در آمل شدیدتر از سایر مناطق گیلان و مازندران بود و تلفات فراوانی گرفته بود. به گفته او در آمل دیّاری دیده و صدایی شنیده نمیشد، تنها چند نفر که از طاعون در این زمان جان سالم به در برده بودند، حضور داشتند و اکثر سکنه به ییلاقات مهاجرت کرده بودند. این چند نفر از حضور فریزر در این زمان بحرانی در آمل تعجب کرده بودند.<ref>حدود العالم، ۱۳۶۲: ۱۴۶</ref> در این دوره کل درآمد مالیاتی منطقه مازندران ۱۷۱۱۸ تومان و ۹۰ قران و دو شاهی بودهاست که سهم مالیات شهر آمل ۸۱۶ تومان برآورد شدهاست. این گزارش توسط کنسول ابوت به [[هنری جان تمپل]] داده شد.<ref>گزارش سفر کنسول ابوت به ساحل بحر خزر در طول اول نوامبر ۱۸۴۷ تا ۱۷ فوریه ۱۸۴۸ (اسناد وزارت امور خارجه انگلستان: محرمانه، شماره ۱۳۶) ترجمه دکتر احمد سیف.</ref> |
|||
در فاصله زمانی بین [[اشغال ایران در جنگ جهانی اول]]، [[اتحاد ملی طبرستان]] که با نام انجمن طبرستان نیز معروف بود توسط [[امیرمؤید سوادکوهی]]، با پشتیبانی مردم مازندران و استرآباد از جمله افراد با نفوذ آمل، برای مخالفت با [[انگلیس]] و [[روسیه]] تأسیس شد. [[استاروسلسکی]] مرکز فرماندهی را در آمل برای تصرف سایر شهرهای مازندران ایجاد کرد. [[میرزا کوچک خان جنگلی]] برای مقابله با وی، از طریق بندر اهلم با خان آمل وارد شهر شد و پس از درگیری طولانی با [[قوای قزاق]]، شهر را ترک کرد. پیشدرآمد نخستین جلوه نارضایتی و تحرکات مردمی در ولایت در آستانه انقلاب مارس ۱۹۷۱ روسیه در میان اقشار شهرنشین به منصة ظهور رسیده بود. در پی حریق در آمل، چند آتشسوزی نیز در بارفروش بوقوع پیوست. به دنبال آن، اعلامیه و |
|||
در میان آنها ۵۸ شبنامه در شهر منتشر شد که سواد تعدادی از آنها در دست است. دو اعلامیه از سوب گروهب صادر شده که خود را دوازده نفر فدایب مرتبط با کمیتة مرکزی سری تهران معرفی کرده بودند.<ref>BSE3; The Cambridge history of IRAN, Vol, V, ed. J. A. Boyle, Cambridge, 1968; Gafurov, B. G. , Tadzhiki, Moskva, 1972</ref> |
|||
[[پرونده:Nasser-aldin-shah-hunt.jpg|بندانگشتی|چپ|اردو شاهی [[ناصرالدینشاه]] به همراه درباریان در دشت لار آمل]] |
|||
در پی تحولات متعدد داخلی در این دوره با حمایت شاه و ثروت [[محمدحسین امینالضرب]] که قدرتمندترین تاجر کشور بود، آمل به عنوان مرکز صنعتی مورد توجه قرار گرفت<ref>امینالضرب، محمدحسین، «زندگینامه حاج امینالضرب»، سواد و بیاض، به کوشش ایرج افشار، تهران، ۱۳۴۹</ref> و از همین رو اولین خط راهآهن مدرن ایران در آمل تأسیس شد.<ref>اعتمادالسلطنه، روزنامه، ۵۹۹،۶۲۴</ref> ساخت راهآهن به طول بیست و یک کیلومتر از آمل و معادن آهن ماهان نور به بندر محمودآباد به نام ناصریه تصویب شد.<ref>کرزن، ۱ / ۵۰۲–۵۰۳؛ بارتولد، ۲۴۳–۲۴۴</ref> در سال ۱۸۸۷، امینالضرب پس از سه بار بازدید از [[اروپا]]، قرارداد ساخت راهآهن را در [[پاریس]] با شرکت انگلیسی قوزی و یک شرکت بلژیکی به امضا رسانید.<ref>راهآهن ناصری به روایت جرج کرزن در ایران و قضیه ایران</ref> در اواخر سلطنت ناصرالدین شاه قاجار، این خط آهن در سال ۱۸۹۱ تکمیل شد اما به دلیل درگیری مردم محلی بخاطر منفعت طلبی شخصی با روسها هرگز مورد استفاده قرار نگرفت و تنها ساختمان آجری ایستگاه آمل برجای ماند. برای ساخت این راهآهن حدود ۷۰۰٬۰۰۰ تومان سرمایهگذاری شد که شامل یک دستگاه لکوموتیو و دوازده واگن باری بود. در ادامه به دنبال سیاستهای توسعه تکنوکراسی [[ایران]] توسط امینالضرب، ساخت اولین کارخانه تولید فولاد و ریختهگری ذوب آهن ایران در آمل تأسیس شد.<ref>جلسه: ۶۶ صورت مشروح مجلس مورخه سهشنبه ۲ اسفندماه ۱۳۰۵ مطابق ۱۸ شعبه آن ۱۳</ref> در سال ۱۸۸۷، امین الضرب برای تأسیس کارخانه ذوب به مدت ۳۰ سال از ناصرالدین شاه مجوز انحصاری گرفت و کوره ای هشت متری با ظرفیت تولید ۱۵ تن آهن را به مدت ۲۴ ساعته از [[فرانسه]] خریداری کرد و در آمل مستقر کرد؛ اقدامات امینالضرب نه در میان تفکر توسعهستیز آن زمان جایگاهی داشت و نه به مذاق دولتهای استعمارگر وقت خوش آمد و همین باعث شد وی به تقلب در ضرب سکه متهم و با این اتهام به زندان بیفتد تا این تجربه مسکوت بماند.<ref>[https://www.isna.ir/news/97080502008/اینجا-قرار-بود-نخستین-کارخانه-ذوب-آهن-ایران-باشد-تصاویر نخستین کارخانه ذوبآهن ایران]</ref><ref>[http://www.iichs.ir/News-965/حاج-محمدحسن-امین-الضرب/?id=965 حاج محمدحسن امین الضرب - مؤسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران]</ref><ref>تاریخچه صنایع سنگین در ایران: History of heavy industries in</ref><ref>[https://psri.ir/?id=qtloxjuu تاریخچه احداث کارخانه ذوب آهن در ایران]</ref> در اواخر این دوره با بازدید [[ویلیام اوزلی]] تأیید شد که بیش از هشت اثر تاریخی و کارگاهها در آمل بر اثر آتشسوزی و زمین لرزه به کلی از بین رفت. همچنین در ۷ جمادی الثانی ۱۳۳۵ قمری مصادف با ۱۲۹۶ خورشیدی حریقی در آمل درگرفت که وزش باد به آن دامن زد. آتش سریعاً در سطح شهر گسترش یافت و علاوه بر ابنیه و خانهها، انبارهای برنج را نیز به کام خود فرو برد. انعکاس وسعت خسارات فاجعهٔ هولناک آتشسوزی [[احمدشاه]] را به واکنش واداشت. [[احمدشاه]]، در غیاب [[مجلس شورای ملی]]، کمیسیونی با ۷ عضو را به ریاست [[مستوفی الممالک]] و نیابت [[مشیرالدوله]] مأمور گردآوری اعانه جهت کمک به اهالی آمل کرد و خود نیز در پرداخت اعانه پیشقدم شد. منشأ این آتشسوزی دکان آهنگری بود. وزش شدید باد آتش را شعلهور ساخت و آن را به سمت بازار و خانهها کشاند. این آتشسوزی که دو ساعت و نیم طول کشید قدرت جلوگیری و توان مهار را از مردم سلب کرد و چهارصد و هفتاد باب از ۵۰۰ باب مغازه بازار به آتش کشیده شد. آتش به محلات شهر نیز گسترش پیدا کرده و مساجد و کاروانسراهای زیادی نیز از بین رفت و شماری از اهالی نیز جان باختند. بنا به اسناد مشهوده، از شش دانگ آمل فقط یک دانگ آن سالم ماند. به دنبال وقوع آتشسوزی بسیاری از مردم تنگدست و تاجران و پیشه وران سرمایههای خود را از دست دادند و نامه برای دریافت اعانه به هیئت دولت فرستادند. به دستور شاه کمیسیونهایی در تهران و شهرستانها برای جمعآوری کمک تشکیل و وزارت داخله دستور بررسی علت وقوع حادثه و برآورد میزان خسارتهای وارده را صادر کرد.<ref>[http://www.nlai.ir/exhibition?p_p_id=exhibitionview_WAR_nlaiportlet&p_p_lifecycle=0&_exhibitionview_WAR_nlaiportlet_exid=258870&inheritRedirect=true ۱۱ فروردین، سالروز آتشسوزی در آمل / سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران]</ref> |
|||
در بخش بیرون از شهر تا پایان این دوره خوانین [[لاریجان]] قدرت منطقهای زیادی داشتند و دارای املاک شخصی با پشتیبانه قدرت مالی و حمایتی دولت مرکزی بودند. متنفذان محلی و خاندانهای سرشناس مازندرانی یکی از گروههایی بودند که با تکیه بر جایگاه اقتصادی و اجتماعی خود به تجاوز در املاک عمومی و خالصجات و تیولها پرداخته و آنها را وارد ملک شخصی خود میکردند و از طرفی برای سرکوب طوایف دیگر به نقاط مختلف ایران سفر میکردند. در پایان دوره قاجار شهر آمل با توجه به پایان نیافتن طرح راهآهن، تخریب کاروانسراها و همچنین وقوع آتشسوزی رو به افول رفت و بیماری دوباره در این شهر شدت یافت و در پی این مشکلات، فقر در شهر بیش از پیش پدیدار شد.<ref>Ouseley, III, pp. 297-99.</ref><ref>عین السلطنه، روزنامه خاطرات، به کوشش م. سالوروا. افشار، ج ۶، تهران، اساطیر، ۱۳۷۸ش</ref> |
|||
=== معاصر === |
|||
از طرف دیگر [[مردم طبری|تپوریها]] در پناه استحکامات خود به مقدونیها باران تیر میباریدند. بالاخره اسکندر امر کرد که این جنگلها را از هر طرف احاطه کنند و اگر روزنهای یافتند حمله برند. مقدونیها چنین کردند و چون محل را نمیشناختند اغلب مقدونیها راه را گم کردند. در این احوال [[قوم تپور|تپوریها]] اسب اسکندر که بوسیفال نام داشت را ربودند. اسکندر چون این اسب را خیلی دوست میداشت در خشم فرورفت جارچی فرستاده، تهدید کرد که اگر اسب او را پس ندهند به احدی امان نخواهد داد. پس از این تپوریها اسب را به او رد کردند با وجود این اسکندر امر کرد درختان را بیندازند از کوه خاک آورده روی جوانهها و شاخ و برگها بریزند. مقدونیها به اجرایی امر اسکندر پرداختند و [[قوم تپور|تپوریها]] چون دیدند استحکامات آنها بدین ترتیب خراب خواهد شد فرستادهای فرستادند و تمکین کردند. پس از آن اسکندر فرادات را حاکم آنها قرار داده و به اردوی خود برگشت.<ref>{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی۱ = پیرنیا | نام۱ = حسن | عنوان = تاریخ ایران باستان جلد دوم | سال = ۱۳۹۱ | ناشر = انتشارات نگاه | صفحه = ۱۳۴۷}}</ref> |
|||
[[File:17 Shahrivar Square1.jpg|thumbnail|right|میدان ۱۷ شهریور]] |
|||
==== پهلوی ==== |
|||
[[فرادات]] حاکم [[قوم تپور|تپورهای]] بخش شمالی [[طبرستان|تپورستان]] (دشت و هامون) بوده که با اسکندر مصالحه نمود و [[قوم تپور|تپوریهای]] بخش جنوبی تپورستان (کوهپایه و کوهستان) فرمانروای دیگری داشتند که حاضر به مصالحه با اسکندر نبودند و در نهایت فرادات بر سرزمین تپورهای کوهستان و آماردها دست یافت.<ref>{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی = برزگر | نام = اردشیر | عنوان =تاریخ تبرستان پیش از اسلام (جلد اول) | سال = ۱۳۸۰ | ناشر = نشر رسانش | صفحه =51}}</ref> |
|||
[[پرونده:Bazdidshah3.jpg|بندانگشتی|راست|بازدید [[محمدرضا پهلوی]] از پروژههای آمل در سال ۱۳۲۷]] |
|||
[[پرونده:Bahman Square-Amol.jpg|بندانگشتی|چپ|میدان بهمن آمل در زمان پهلوی در سال ۱۳۵۰]] |
|||
==== نبرد آماردها با اسکندر ==== |
|||
پس از یک دوره رکود و فترت در اواخر دوره [[قاجار]]، شهر شاهد گامهایی چند در جهت احیای خود بودهاست در این دوره خندقهای اطراف شهر خشک شد. در دوره پهلوی اول خندق دور شهر خشک گردید، معابر تنگ و باریک را خراب کردند و مجدداً بر اساس نقشههای غربی ساخته شد. |
|||
[[آریان (مورخ)|آریان]] مینویسد: اسکندر با هیپاسپیستها و تیراندازان آگریانی و دستههای سنوس و آمینتاس و کمانداران سواره و نیمی از سواره نظام به ولایت [[مردم آمارد|ماردها]] رفته و اسرای زیاد گرفت و اکثر اشخاصی را که جنگ کرده بودند کشت. چون محلهای این مردم سخت و به علاوه این ولایت فقیر است هیچ مرد جنگی قبل از اسکندر به اینجا نیامده بود. فاتح ناگهان از ولایت آنها گذشت و قبل از اینکه متوجه شوند بر آنها تاخت. این مردم به جاهای سخت کوهها پناه بردند و اسکندر در آنجا هم بر ماردها فایق آمد و پیروز شد. ماردها فرستادهای فرستادند و مطیع اسکندر گشتند. اسکندر ولایت ماردها را به به [[طبرستان|تپورستان]] که والی آن [[فرادات]] بود ضمیمه کرد.<ref>{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی۱ = پیرنیا | نام۱ = حسن | عنوان = تاریخ ایران باستان جلد دوم | سال = ۱۳۹۱ | ناشر = انتشارات نگاه | صفحه = ۱۳۴۵}}</ref> |
|||
در زمان [[رضاشاه پهلوی]]، کلیت چهره شهر تغییر کرد. در حال حاضر نیز بیشتر مدارس و خیابانها و ساختمانهای دولتی فعلی آمل مربوط به همین دوره است. در این دوره، به دستور [[رضاشاه]]، مهندسان [[اتریش|اتریشی]] و [[آلمان|آلمانی]]، پل معلق، عمارت شهرداری، هتل شهرداری، کاخ چایخوری، ساختمان دارایی و انبار برنج را ساختند. در طول این دوره، ساخت یک جاده جایگزین جاده هراز توسط شرکت روسی به دستور رضاشاه صادر شد و ساخت جاده به شرکت روسی ترسکینسکی واگذار گشت.<ref>توسعه و نوسازی ایران در دوره رضا شاه: ٠٢٣١-٩٩٢١ - محمد خلیلی خو،</ref><ref>روزشمار تاریخ معاصر ایران جلد پنجم</ref> |
|||
[[جیمز فریزر]] که در سال ۱۲۳۸ به عنوان بازرگان و دانشمند وارد ایران شد در سفرنامه خود مینویسد: {{نقل قول|آمل به راستی شهری عالی و وسیع بود. سکنه شهر مردمانی آبرومند و محترم بودند.<ref>کتاب جغرافیای تاریخی آمل، صفحهٔ ۳۳</ref>}} تزریق عملکردهای جدید شهر، آن را از تحرکی چند برخوردار میسازد و این تحرک در بعد کالبدی با توسعههای جدید به دور شهر قدیم تشدید گردید. الگوی تقلیدی مداخله کالبدی در تهران، از این پس با حضور حیات انتشاری، دامنگیر شهرهای دیگر از جمله آمل نیز میگردد. شکل این مداخله با ایجاد فعالیتهای مستقیم در محور خیابان مهدیه و انقلاب در ضلع جنوبی بازار شهر و احداث خیابانهای چاکسر فعلی تحقق یافت و این در حالی است که هسته اولیه شهر، علیرغم چنین مداخلاتی در محیط خود و استقرار عناصر جدید تزریق شده به تدریج انسجام کالبدی خود را با بافتهای مجاورش کاهش داد.<ref>ارزیابی کیفیت زندگی شهری / شهر آمل</ref> |
|||
==== فرادات حاکم تپورها در عصر اسکندر ==== |
|||
در زمان [[رضا شاه]] [[دودمان پهلوی|پهلوی اول]] بروز [[جنگ جهانی اول]] تحولات زیادی در [[مازندران]] رخ داد. [[رضا شاه]] با فروش نفت ایران با پیاده کردن طرحهای مختلف از جمله طرحهای عمرانی در مازندران رونقی تازه به این منطقه بخشید. وی در آمل ادارات جدید، مدارس، پل و مراکز درمانی جدیدی ایجاد نمود.<ref>محبوبی اردکانی، حسین. (۱۳۷۴). چهل سال تاریخ ایران. تصحیح ایرج افشار. تهران: اساطیر.</ref> در منش سیاسی این خطه نیز در ۲۸ تیرماه ۱۳۲۹ لایحه [[قرارداد گس–گلشائیان|قرار داد الحاقی نفت گس گلشاییان]] از سوی دولت ساعد به مجلس داده شد در استانهای کشور از جمله در مازندران و شهرهای آن به ویژه در آمل و بابل روحانیونی به جمعیت ایرانی هواداران صلح پیوستند و اعلامیهها و بیانیههایی را امضا و منتشر کردند. |
|||
[[فرادات]] فرمانده [[قوم تپور]] در نبرد [[هخامنشیان]] و یونانیان و همچنین والی [[طبرستان|تپورستان]] در عهد [[خشایارشا|خشیارشاه]] و [[اسکندر مقدونی]] میباشد. |
|||
با روی کار آمدن [[محمدرضا شاه]] [[پهلوی]] دوم در جهت سهولت جریان روابط کالایی وابسته، مداخلات کالبدی بیشتری در بافت شهر صورت گرفت. در این دوره نیز مداخلات تحقق یافته در دوره قبل با احداث خیابان طالب آملی در ضلع غربی محدوده شهر قدیم و تعریض آن در سالهای ۱۳۵۲ تا ۱۳۵۴ تکمیل و انقطاع کالبدی بافت با مجموعههای جدید پیرامونی را موجب شد. در این دوره خیابان شاهپور، خیابان رضا شاه کبیر، بیمارستان شیر و خورشید، خیابان فرهنگ، شهناز، کاخ شمالی و سعدی ساخته شده و توسعه یافتند. در این دوره به دستور محمدرضا پهلوی با مشارکت دو کارخانه بزرگ [[کوبوتا]] و [[گروندیگ]] کارخانههای نساجی، تولید پوشاک جین و شالیکوبی در آمل احداث شدند و مراکز گردشگری در [[رینه]] و [[آبعلی]] توسعه یافتند و در نزدیکی شهر امامزاده عبدالله مرمت گشت. در طول این دوره با پیگیری وزارت خانه مرتبط و همچنین نماینده آمل در [[مجلس شورای ملی]]، سیستم فاضلاب شهری در سال ۱۳۳۷ و احداث چاه در سال ۱۳۳۳ و مدرنیزه کردن برق شهر اجرا شد و تسهیلات بین راهی تقویت و استفاده از زمینهای کشاورزی تسطیح گشت. در پایان این دوره قراردادی بین وزارت کشاورزی ایران و وزارت امور اقتصادی [[جمهوری خلق چین]] در زمینه توسعه همکاریهای فنی کشاورزی برای توسعه تحقیقات و افزایش تولید برنج به امضا رسید و در محل فعلی مؤسسه تحقیقاتی برنج ایران در سال ۱۳۴۰ در آمل به اجرا درآمد.<ref>[https://www.irna.ir/news/81250366/معاونت-موسسه-تحقیقات-برنج-کشور-در-آمل-نیم-قرن-قدمت-یک-دنیا-مشکلات معاونت مؤسسه تحقیقات برنج کشور در آمل/ نیم قرن قدمت یک دنیا مشکلات]</ref> در دهه آخر دوره پهلوی نیز [[جاده هراز|جاده اتوموبیل رو هراز]] در سال ۱۳۴۲ به عنوان یک راه دسترسی اصلی در دره هراز، به بهرهبرداری رسید. کار ساخت این جاده ۲۳ سال به طول انجامید.<ref>شهرام نصیری (۲۵ تیر ۱۳۸۳)، «نگرشی بر زمینلغزشهای ایران: بررسی موردی ناپایداری شیبها در جاده هراز»، پایگاه ملی دادههای علوم زمینی کشور، ص. ۱۶</ref>در اواخر این دوره قرار بود یکی از بزرگترین دانشگاههای دولتی کشور با نام رضاشاه با تلاش نماینده شهر [[سید جلال تقوی لاریجانی]] در آمل ایجاد شود. ساخت فاز اول دانشگاه که باید در زمینی به وسعت هزار هکتار در اهلم بنا میشد، با یک و نیم میلیون دلار بودجه آغاز شد. بر اساس طرحی که برای هدف گذاری مشخص شده بود، این دانشگاه دارای یک فرودگاه اختصاصی بود و در صورت تکمیل میتوانست چهره آمل را به عنوان یکی از بزرگترین شهرهای دانشگاهی، تحقیقاتی جهان عوض کند. در انتها ساخت این دانشگاه بعد از مدتی متوقف شد و به سرانجام نرسید.<ref>کتاب گنجینه تصاویر آمل در گذر زمان</ref> |
|||
به گزارش [[آریان (مورخ)|لوسیوس فلاویوس آریان گزنفون]] مورخ یونانی زمانی که اسکندر به ولایت [[هیرکانیا]] رفت قشون خود را سه قسمت کرد؛ قسمتی که از همه زیاد تر بود با خود به زادراکرات برد و قسمت دیگر را با کراتر به مملکت تپوریها (تپوریهای ساکن در هیرکانیا) برد و قسمت سوم را به سرداری اری گیوس مأمور بود که با بار و بنه و خارجیها حرکت کند.<ref>حسن پیرنیا، ''تاریخ ایران باستان، ج2، انتشارات نگاه، 1391، ج 2، ص 1344</ref> |
|||
پس از اینکه اسکندر از معابر هیرکانیا گذشت وارد زادراکرات (ساری یا استراباد) شد در اینجا کراتر به او رسید. در این هنگام ارته باذ با سه پسر خود که نامشان سوفن و آریو برزن و ارسام بود نزد اسکندر آمد. فرادات فرمانده تپوریها و نمایندگان یونانیهای اجیر هم با اینها آمدند. اسکندر ارته باذ را به احترام پذیرفت و فرادات را فرمانده تپورها و والی تپورستان ابقا کرد.<ref>حسن پیرنیا، ''تاریخ ایران باستان، ج2، انتشارات نگاه، 1391، ج 2، ص 1344</ref> |
|||
پس از آنکه اسکندر وارد شهر آروس گردید و کراتر و اریگسوس را در اینجا یافت. آنها فرادات حاکم تپوریها را همراه آورده بودند. اسکندر این اسیر را خوب پذیرفت. پس از آن آن مناپیس را که در زمان اُخُس فرار کرده و به دربار فلیپ پناهنده شده بود والی [[جرجان|هیرکانیا]] کرد و فرادات را به حکومت [[طبرستان|تپورستان]] ابقا داشت.<ref>حسن پیرنیا، ''تاریخ ایران باستان، ج2، انتشارات نگاه، 1391، ج 2، ص 1345</ref> |
|||
==== شکلگیری ساتراپ تپوری در دوران اسکندر ==== |
|||
اسکندر پس از دست یابی به سرزمین [[مردم آمارد|آمارد]] ولایت آمارد را به [[طبرستان|تپورستان]]<ref>Alexsander dimissed Mardians and appointed as their satrap Autophradates also made satrap of the Tapurians. anabasis of alexsander. ariian (24.2.5)</ref> که والی آن [[فرادات]] بود ضمیمه کرد.<ref>حسن پیرنیا، ''تاریخ ایران باستان، ج2، انتشارات نگاه، 1391، ج 2، ص 1346</ref> |
|||
==== آماردها در عصر سلوکیان و اشکانیان ==== |
|||
در دوران [[اسکندر مقدونی]] سرزمین [[مردم آمارد|آمارد]] به سرزمین [[طبرستان|تپور]] ضمیمه گشت.<ref>م. م. دیاکونوف، ترجمه کریم کشاورز، ''اشکانیان، انتشارات پیام، 1351، ص 10</ref> |
|||
[[تیرداد یکم|تیرداد اشکانی]] دومین پادشاه اشکانی هیرکانیا و کومس و کنارههای جنوبی دریای مازندران که ممکلت اقوام [[قوم تپور|تپوری]] بود را به تصرف خود درآورد و پایتخت خود را به شهر سلوکی [[شهر قومس|صد دروازه]] در ناحیه کومس انتقال داد. [[تیرداد یکم|تیرداد اشکانی]] در سال ۲۲۱ پیش از میلاد در گذشت و ارشک دوم به پادشاهی رسید و قلمروی پارتیان تا سال ۲۰۹ پیش از میلاد تا همدان در ماد میرسید. سرزمین تپوریه در زمان [[ارشک دوم]] مورد حمله [[آنتیوخوس سوم]] قرار گرفت. [[آنتیوخوس سوم]] در عین اینکه با پایداری سختی مواجه بود به سرزمین تپوریه در البرز تاخت و هیرکانیا را نیز به تصرف خود درآورد و با [[ارشک دوم]] پیمان یگانگی بست. در این دوره پادشاهی اشکانی با وجود اینکه با فتوحات [[امپراتوری سلوکی|سلوکیان]] محدود و کوچک شده بود ولی بر پا ماند. پس از آن نیز با تاخت و تازهای [[دولت یونانی بلخ]] بار دیگر قلمرو [[شاهنشاهی اشکانی]] کوچکتر شد. پس از مرگ [[ارشک دوم]] در سال ۱۹۱ پیش از میلاد [[فریاپت]] شاه شد و دو پسر به نامهای [[فرهاد یکم|فرهاد]] و [[مهرداد یکم|مهرداد]] داشت که فرزند بزرگتر فرهاد شاه شد. در این دوره [[آنتیوخوس سوم]] در جنگ با روم شکست خورده بود و در دفاع از قلمروی خود ناتوان شده بود. فرهاد اول بر '''آماردیان''' و دیگر اقوام ساکن رشته کوههای البرز تاخت و سرزمین تپوریه و هیرکانیا و سایر نواحی را به تصرف خود درآورد و مرز پارت را تا مغرب دربند خزر گشود و '''آماردیان''' را به شهر [[خاراکس (راگیانا)|خاراکس]] (خوار) کوچ داد. پس از فرهاد قدرت به برادرش [[مهرداد یکم]] رسید. در این دوره سرزمین تپوریه مدتی تحت تسلط [[اوکراتید یکم|اوکراتید]] حاکم [[دولت یونانی بلخ]] درآمد ولی [[مهرداد یکم]] در سال ۱۶۰ پیش از میلاد سرزمین تپوریه را بار دیگر به تصرف خود درآورد. [[طبرستان|سرزمین تپوریه]] تا زمان [[بلاش یکم]] تحت سیطره اشکانیان باقی ماند ولی در زمان بلاش اول سرزمین تپوریه و دیگر نواحی جنوبی دریای مازندران مورد حمله و تاخت و تاز [[الانان|آلانها]] قرار گرفت و حتی آلانها از جنوب دریای مازندران و سرزمین تپوریه گذشته و به این طرف و آن طرف [[ارس]] در حال تاخت و تاز بودند ولی به نظر میرسد بلاش توانست کنترل سرزمین تپوریه را در دست بگیرد و بطوریکه در اواخر عهد اشکانیان خاندان [[گشنسب شاهان|گشنسب شاهان گرشاهی]] بر ولایت تپوریه حکم میراندند و حتی در دوران [[شاهنشاهی ساسانی]] قلمروی خود را تا [[گیلان]] توسعه دادند.<ref>{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی۱ = کالج | نام۱ = ماکوم | نام خانوادگی مترجم = رجب نیا | نام مترجم = مسعود | عنوان = پارتیان | سال = ۱۳۵۷ | ناشر = انتشارات سحر| صفحه = ۲۴–۲۵}}</ref><ref>{{یادکرد ژورنال |نام خانوادگی۱=آقاجانی الیزه |نام۱=هاشم |تاریخ=1392 |عنوان=خاستگاه تپوریها تا تشکیل شهربی تبرستان |پیوند= http://history.bojnourdiau.ac.ir/article_520194_8965e00ce990b8483cffe4e9767bf599.pdf |ژورنال= |دوره=8 |شماره=31 |صفحات=7-8 |doi= |تاریخ بازبینی=}}</ref> |
|||
==== کوچ آماردها به خاراکس ==== |
|||
[[ایزیدور خاراکسی]] به اقوام آمارد در رشته کوه البرز اشاره میکند که در زمان فرهاد اشکانی به خاراکس (گرمسار) کوچانده شدند. [[ایزیدور خاراکسی]] مینویسد: ماردیها مردم فقیری در رشته کوههای [[البرز]] بودند که [[فرهاد یکم|فرهاد اول]] آنها را شکست داد و آنها را مطیع خود ساخت.<ref>{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی۱ = خاراکسی | نام۱ = ایزیدور | نام خانوادگی مترجم = صنعتی | نام مترجم = همایون | عنوان = کاروانسراهای اشکانی | سال = ۱۳۸۱ | ناشر = انتشارات کتابخانه تخصصی تاریخ ایران و اسلام| صفحه = ۲۹}}</ref> فرهاد اول ماردیها را در خاراکس اسکان داد.<ref>{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی۱ = خاراکسی | نام۱ = ایزیدور | نام خانوادگی مترجم = صنعتی | نام مترجم = همایون | عنوان = کاروانسراهای اشکانی | سال = ۱۳۸۱ | ناشر = انتشارات کتابخانه تخصصی تاریخ ایران و اسلام| صفحه = ۵}}</ref> پس از کوچ قوم آمارد اقوام [[قوم تپور|تپوری]] جایگزین آنان گشتند.<ref>{{یادکرد ژورنال |نام خانوادگی۱=آقاجانی الیزه |نام۱=هاشم |تاریخ=1392 |عنوان=خاستگاه تپوریها تا تشکیل شهربی تبرستان |پیوند= http://history.bojnourdiau.ac.ir/article_520194_8965e00ce990b8483cffe4e9767bf599.pdf |ژورنال= |دوره=8 |شماره=31 |صفحات=5-9 |doi= |تاریخ بازبینی=}}</ref> |
|||
[[واسیلی بارتلد]] نوشتهاست: |
|||
{{نقل قول|[[مردم تبری|تپوریها]] در قسمت جنوب شرقی ولایت سکونت داشتند و در قید اطاعت هخامنشیان درآمده بودند و آماردها مغلوب اسکندر مقدونی و بعد مغلوب اشکانیان شدند و اشکانیان در قرن دوم ق. م آنها را در حوالی ری سکونت دادند و اراضی سابق آماردها به تصرف تپوریها درآمد و بطلمیوس در شرح دیلم یعنی قسمت شرقی گیلان در ساحل بحر خزر فقط از [[مردم تبری|تپوریها]] نام میبرد.<ref>{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی = بارتلد | نام = واسیلی | عنوان =تذکره جغرافیای تاریخی ایران | سال = ۱۳۰۸ | ناشر = اتحادیه تهران | صفحه =283}}</ref>}} |
|||
==== نظریات ==== |
|||
اردشیر برزگر مینویسد: {{نقل قول|هزاران سال، پیش از آمدن آریاییهای ایرانی به فلات ایران چندین گروه مردمان بومی که چهار گروه آن مشهورترند در این فلات جای داشتند که چگونگی دورههای پیشین آن چندان روشن نیست. نام یکی از این چهار گروه مردم بومی فلات ایران مرد بود، نام گروه مرد در نوشتهها «مارد» یا «آمارد» آمده که به زبان ایران و بومی مرد و آیمرد است و واژههای آمرت زبان کهنسال ارامنه و مردی، آی مردی، جوانمرد، جوانمردی بودهاست.}} قوم ماد به روزگار [[کوروش بزرگ]] تا حوالی ماد پراکنده گردیده بودند.<ref>{{یادکرد وب |نشانی=http://www.amol.gov.ir/index.php?static&sid=index.php?static&sid=1606 |عنوان=تاریخچهای از کهن شهر آمل |بازبینی=20 ژانویه 2021 |archive-date=2 مه 2018 |archive-url=https://web.archive.org/web/20180502140352/http://amol.gov.ir/index.php?static&sid=index.php?static&sid=1606}}</ref> |
|||
پیش از اسلام، آمل از بزرگترین و مهمترین شهرهای این منطقه بهشمار میرفت و مرکز مازندران به حساب میآمد. برخی منابع، زمان ساخت شهر آمل را در دوره [[ساسانیان]] و توسط پیروان [[مزدک]] میدانند، ولی به نظر میرسد نام آمل از اَمردها گرفته شده که در این صورت باید گفت، شهر آمل پیش از [[ساسانیان]] و در دوره [[اسکندر]] وجود تاریخی داشت. در دوره [[ساسانیان]] به دلیل فرار پیروان [[مزدک]] به این شهر، بر اهمیت این آمل افزوده شد. |
|||
در تاریخ [[طبرستان]] [[ابن اسفندیار]] چنین آوردهاست: {{نقل قول|در قبالههای کهن مذکور است که معنی آمل به واژه طبری آهوش است وهش وهل مرگ را گویند و کنایه از این است که تو را هرگز مرگ مباد.}} با توجه به اسناد تاریخی این شهر حداقل از دوره [[شاهنشاهی ساسانی|ساسانی]] تا دوره [[مغول]] پایتخت مازندران بوده و در سلسله [[اشکانیان]] پایتخت رسمی ایران بودهاست. آمل در دوره [[اشکانیان]] آباد بود و در این زمان تحت سلطه سیاسی اداری ساتراپی هیرکانیه قرار داشت.<ref>[http://ostani.hamshahrilinks.org/Ostan/Iran/Mazandaran/Contents/خاستگاه-و-پیشینه-امل-در-دوره-ساسانیان?magazineid= خاستگاه و پیشینه آمل در دوره ساسانیان]{{پیوند مرده|date=ژانویه 2021 |bot=InternetArchiveBot}}</ref> یوستین، مورخ رومی هم در اشاره خود به جنگ [[فرهاد]]، امردها را مردمی دلاور و نیرومند میداند. با توجه به موقعیت جغرافیایی قلمرو امردها میتوان اهمیت این قلمرو را برای فرهاد در راه ارتباطی [[پارت]] و هیرکانیه و پیرامون آن دانست.<ref>[http://www.irancities.ir/showcity.aspx?code=866& مرجع شهرهای ایران، آمل]</ref> |
|||
آمل در زمان [[اشکانیان]] نیز معمور و آبادان بود که آن را همو مینامیدند. [[فرهاد یکم]] پادشاه اشکانی، با مردم آمل به جنگ پرداخت و از آنجا که جنگ با این مردم سخت بود جنگ فرهاد با ماردها چندین سال به درازا کشید و بعد از مدتها آماردها را در منطقهٔ آمل مغلوب کرد و وی گروهی از این قوم را به سرزمین پارت در شمال خراسان کوچ داد و آنان در غرب [[آمودریا]] که آن را آمُلِ زَم نیز میخوانند ساکن شدند. |
|||
در عهد [[ساسانیان]] فرمانروایان [[طبرستان]] عنوان اسپهبد داشتند و شهر آمل از عمران و آبادانی برخوردار بود و مرکز ایالت مهم طبرستان بودهاست. شهرطی مراحل تکوین خود از زیرساختها و عناصری چون ارگ حکومتی، محلات، آتشکده و بازار برخوردار گردید. در این الگوی استقرار قصر و عمارت حکومتی در موضع مکانی برتر با حصاری به دور آن قرار داشتهاست. بخشهای ورای آن نیز شبستان یا سواد یا حومه را در بر میگرفته که مامن سکونت قشر اشراف مردم عادی بودهاست. |
|||
در زمان [[ساسانیان]] شهر آمل از عمران و آبادانی برخوردار بود و مرکز ایالت مهم طبرستان بودهاست. بهطور کلی بر اساس اسناد و مدارک تاریخی، تکوین شهر به زمان ساسانی بر میگردد. شهر طی مراحل تکوین خود از زیر ساختها و عناصری چون ارگ حکومتی، محلات، آتشکده و بازار برخوردار بود.<ref>{{یادکرد وب |نشانی=http://www.amol.ir/aboutcity-معرفی%20شهر%20و%20پیشینه-1-6 |عنوان=معرفی شهر و پیشینه |بازبینی=20 ژانویه 2021 |archive-date=2 اکتبر 2018 |archive-url=https://web.archive.org/web/20181002144811/http://amol.ir/aboutcity-معرفی%20شهر%20و%20پیشینه-1-6}}</ref> |
|||
در زمان [[کاووس (ساسانی)|کاووس]] پسر ارشد [[قباد یکم|کواد]]، که عنوان ''پدشخوارشاه'' داشت، این شهر جمعیت قابل توجهی از مسیحیان [[نسطوری]] داشت و همراه با گیلان در سال ۵۵۳ پس از میلاد به عنوان اسقفنشین نسطوری یاد شدهاست.<ref>{{یادکرد وب | نشانی = https://iranicaonline.org/articles/amol-a-town-on-the-caspian-shore#pt1 | عنوان = دانشنامه ایرانیکا (برخط) | بازبینی = ۱۰ دسامبر ۲۰۲۱ | نویسنده = C. E. Bosworth, S. Blair, E. Ehlers | سال = ۱۹۸۹ | قالب = مقاله | زبان = انگلیسی | نقل قول = (I. Guidi, “Ostsyrische Bischöfe und Bischöfssitze im V. , VI. und VII. Jahrhundert,” ZDMG 43, 1889, pp. 403, 407)}}</ref> |
|||
مردمان آمل در جنگهای مختلفی شرکت کردند. در کتابخانه دانش عمومی آمدهاست که [[کنستانتین چهارم]] در ۶۸۶ میلادی (سده هفتم) دوازده هزار از مردیها را، که قبیلهای جنگجو و ایرانی نژاد بودند که در بخشهای شمالی [[دریای خزر]] میزیستند، برای سد و جلوگیری تاختنهای مسلمانان به سرزمین [[لبنان]] کوچانید. |
|||
در [[نبرد گوگمل]]، [[داریوش]] با تمام خانواده و نجبای ایرانی، جنگ آوران هندی، کاری، آناپاست و تیراندازان ماردی «آمارد» نیز گرداگردش صف بسته بودند.<ref>{{یادکرد وب |نشانی=http://www.vareshnews.ir/detail/News/11974 |عنوان=نام "شهر آمل" به چه معناست؟ / از ریشه در افسانهها تا رونقی بی بدیل در عهد کهن |بازبینی=15 مارس 2016 |archive-date=16 مارس 2016 |archive-url=https://web.archive.org/web/20160316011508/http://www.vareshnews.ir/detail/News/11974}}</ref> |
|||
=== پس از اسلام === |
|||
[[پرونده:Alavids-map.png|بندانگشتی|چپ|220px|قلمرو علویان [[تبرستان]]]] |
|||
[[پرونده:Mazandaran 1814.jpg|چپ|بندانگشتی|220px|نقشه قدیم مازندران ۱۸۱۴ میلادی]] |
|||
شهر آمل در سال ۱۴۰ هجری قمری توسط اعراب مسلمان تسخیر شد. این دوره مصادف با به قدرت رسیدن [[علویان]] است و شهر آمل به عنوان مرکز [[طبرستان]] مورد توجه قرار گرفت. مرکزیت سیاسی، موقعیت سوقالجیشی و مجاورت شهر با گذرگاههای بین منطقهای، رشد و توسعه شهر را در ابعادی اجتماعی رقم زد.<ref>[http://iec-md.org/farhangi/alavian_jaafarian.html روزگار علویان طبرستان]</ref><ref>{{یادکرد وب |نشانی=http://tamaddonha.ir/داعی-کبیر-بنیانگذار-سلسله-علویان-طبرس/ |عنوان=امیر حسن بن زید علوی |بازبینی=20 ژانویه 2021 |archive-date=28 ژوئن 2016 |archive-url=https://web.archive.org/web/20160628202340/http://tamaddonha.ir/داعی-کبیر-بنیانگذار-سلسله-علویان-طبرس/}}</ref> |
|||
[[علویان]] طبرستان گروهی از بزرگان اولاد [[علی ابن ابیطالب]] به نام ائمه علوی بایزیدی در قرن دوم هجری در طبرستان قیام کردند. حسن بن زید ملقب به [[داعی کبیر]] در سال ۲۵۰ هجری در ناحیه طبرستان ظهور کرد و عده بسیاری از افراد ناراضی و دستنشاندگان خلیفه [[طاهریان]] او را تقویت کردند. وی به دعوت و نشر آئین تشیع [[زیدیه|زیدی]] پرداخت. داعی کبیر پس از رسیدن به حکومت طبرستان، پایتخت خود را از ساری که جایگاه طاهریان بود به آمل منتقل کرد تا به حامیان و هوادارانش نزدیکتر باشد.<ref>[http://www.pajoohe.com/fa/index.php?Page=definition&UID=10692 علویان طبرستان]</ref><ref>{{یادکرد وب |نشانی=http://tamaddonha.ir/داعی-کبیر-بنیانگذار-سلسله-علویان-طبرس/ |عنوان=بنیانگذار سلسله علویان طبرستان |بازبینی=20 ژانویه 2021 |archive-date=28 ژوئن 2016 |archive-url=https://web.archive.org/web/20160628202340/http://tamaddonha.ir/داعی-کبیر-بنیانگذار-سلسله-علویان-طبرس/}}</ref> |
|||
مرکز حکومت آنان معمولاً آمل بود و انقراض آنان به دست [[آل زیار]] و [[سامانیان]] صورت گرفت.<ref>فرهنگ فارسی دکتر معین</ref> |
|||
[[ناصرالحق اطروش]] در سال ۳۰۱ هجری قمری اقدام به دعوت مردم برای قیام کرد. وی امیر طبرستان که ابو العباس صعلوک بود را شکست داد و بر طبرستان تسلط یافت. این زمان بود که علمهای سفید که نشانه علویان و شیعیان بود در همه طبرستان و [[دیلم]] و [[جرجان]] بر پا گردید. وی ۱۲ سال در آمل حکومت کرد و دین اسلام اثنیعشری را رونق بخشید.<ref>[http://www.ilna.ir/بخش-اخبار-108/16970-آمل-نخستین-سرزمین آمل نخستین سرزمین تشکیل حکومت علویان]</ref><ref>[http://www.aftabir.com/government/iran/history/duration/afterislam_alavian.php علویان طبرستان، حدود ۲۵۰ تا ۳۱۶ هجری قمری]</ref>{{مشکوک}} |
|||
پس از برافتادن مغول [[مرعشیان]] در مازندران ظهور کردند. در سال ۷۶۰ هجری قمری [[میربزرگ|میر قوام الدین مرعشی]]، حکومت مرعشیان را تأسیس کرد.<ref>{{یادکرد وب |نشانی=http://www.marashiha.ir/f/index.php/2012-02-12-11-40-33/2012-02-12-12-01-11/99-2014-09-30-18-16-54 |عنوان=میر قوام الدین مرعشی معروف به میر بزرگ |بازبینی=15 مارس 2016 |archive-date=7 ژوئیه 2015 |archive-url=https://web.archive.org/web/20150707122725/http://www.marashiha.ir/f/index.php/2012-02-12-11-40-33/2012-02-12-12-01-11/99-2014-09-30-18-16-54}}</ref> قیام مرعشیان از آمل آغاز شد. مرعشیان پس از کسب قدرت در اندک مدتی تمام سرزمینها و نواحی اطراف مازنداران را تصرف کردند و قلمرو خود را از [[استرآباد]] تا [[قزوین]] گسترش دادند. |
|||
آمل در قرن پنجم هجری، در عصر صدارت [[خواجه نظام الملک طوسی]] در دولت [[سلجوقیان]]، همپای فرهنگ شهرهای بزرگ آن روزگار جهان اسلام دارای مدرسهٔ معتبر [[نظامیه]] شد. دو قرن پیش از آن [[محمد بن جریر طبری]]، مفسر و مورخ نامدار در این شهر متولد شد. شهر آمل اولین شهری بود که بعد از اسلام به زنان حق رأی و امور سیاسی داد.<ref>[http://www.shomal.ac.ir/fa/amol.html درباره آمل]</ref> |
|||
در عصر [[صفوی]] آمل رونق فراوان گرفت و حکام صفویه به [[مازندران]] دلبستگی خاص داشتند. [[شاه عباس]] که به آمل علاقه زیاد داشت به دستور او جاده کنار رودخانه هراز، آباد شد و در طول راه برای توقف چهارپایان و افراد کاروانسرا ایجاد کردند. جاده شوسهای که ساری و گرگان را به آمل وصل میکرد، در زمان او احداث شد. در زمان شاه صفی شهر آمل مورد حمله بازماندگان مغول قرار گرفت که در جنگ سیاه بیشه سپاه آمل به رهبری مازیار شکست سختی بر قوم مغول وارد ساخته و فرمانده آنها به نام نوشین اسیر و کشته شد. بازماندگان قوم مغول نیز اسیر و به دشت مشا تبعید گردیدند که طایفه مشائی از بازماندگان آنان میباشند.<ref>{{یادکرد وب |نشانی=http://www.badomeh.com/iranshenasi-irangardi/mazandaran-didaniha/aml_mazndran_aka_iran.html |عنوان=آمل در یک نگاه |بازبینی=15 مارس 2016 |archive-date=15 مارس 2016 |archive-url=https://web.archive.org/web/20160315172924/http://www.badomeh.com/iranshenasi-irangardi/mazandaran-didaniha/aml_mazndran_aka_iran.html}}</ref> |
|||
ابن فریغون در سفرنامه خود این شهر را نیکوترین و جامعترین و آبادترین و پرآبترین و پر علمترین شهر سرزمین پارسیگویان شرح دادهاست: {{نقل قول|آمل شهریست عظیم و زیبا و پرآب و بزرگترین مرکز علمی پارسیان و بزرگترین قلمرو حکومتی طبرستان است و او شهری است با خندقهای فراوان و مقر ملوک آریاییها در طبرستان و جای بازرگانانست و خواسته بسیار است و اندر وی علمای هر علمی بسیارند و افضل عرفاً و آبهای روان است و از وی جامعه کتان و برنج و دستار حنین و فرش و چوب شمشاد و حصیر طبری و طلا که به همه جای جهان جای دگر نبود و از وی ترنج و نارنج خیزد و گلیم سپید و گلیم دیلمی زربافت گوناگون و کمیخته خیزد و از ی آلات چوبین خیزد و چون کفشه و شانه و شانه نیام و ترازو و خانه و کاسه و از طلاهایش داغگین.<ref>[http://www.vareshnews.ir/TextVersionDetail/11974 آمل به چه معناست]</ref>}}[[ابن حوقل]] در کتاب صوره الارض در مورد آمل این زمان مینویسد: {{نقل قول|آمل بزرگترین شهر طبرستان و در قرن چهارم هجری قمری حاکم نشین طبرستان بودهاست. آمل از قزوین بزرگتر است و دارای بنا و عمارات در هم آمیخته و از نواحی دیگر قدیمی تر و بزرگسال تر است.<ref>کتاب صوره الارض، صفحهٔ ۲۷</ref>}} |
|||
ژوبر سفیر اعزامی [[ناپلئون]] بدربار [[فتحعلی شاه قاجار]] از آمل دیدن کرده و مطالبی دربارهٔ رودخانه هراز و تمرکز کارگاههای ذوب آهن در کرانههای آن در کتاب خود ذکر کردهاست: {{نقل قول|خیلی کارگر آهنکار در آمل بچشم میخورد، در پیرامون قلمرو آنجاست که معدنهای مازندران را استخراج میکنند. بیشتر کورهها و کارگاههای آهنگری در قلمرو نور و بر روی رود هراز و شعبههایش گردهم آمدهاند، میبینیم که این محصولات بهیچوجه کافی برای نیازمندیهای ایران و بینالنهرین نیست، روسها کمبود آنراپر میکنند، با این همه آهنهای مازندران را به [[بغداد]]، [[موصل]] و تا [[دمشق]] میبرند. من نمیدانم که اینکار برای آنست که جنس آهن آنجا برای برخی کارها مناسبتر است یا آنکه بهای آن ازمال اروپا ارزانتر تمام میشود، با اینکه اینهمه راه میان آنجا و دریای خزر است یک بازرگان یمن گفت که او هرکنتال را تقریبأ شصت فرانک در موصل میفروشد. آمل از زلزله و طغیانهای رودخانه هراز صدمات بسیار دیده، آمل شهری باشکوه است، چهاردروازه دارد هرچند دری وجود ندارد. درآمل و سایر نواحی استان مازندران تاکنون تحقیقات باستانشناسی بسیار کم صورت گرفته معهذا از کاوشهای گذشته آثاری از مدنیت شکوفان این منطقه بدست آمدهاست، سفال نقاشی شده متعلق بدوره سامانی در نواحی غربی ایران و بیشتر در آمل و ایالت مازندارن پیدا شدهاست، تزیینات چند رنگ آنها شامل شکل پرندگان و برگ و نوشته بخط کوفی و شکل ترنجی مدور در وسط به ظروف زیبای ارغوانی و قرمز و سبز زیتونی است.<ref>[http://www.ichodoc.ir/p-a/CHANGED/129/html/129-26.HTM آمل. منطقهای سرشار از آثارباستانی و ازکانونهای نخستین ذوب آهن]</ref>}} |
|||
=== معاصر === |
|||
[[پرونده:17 Shahrivar Square1.jpg|بندانگشتی|راست|میدان ۱۷ شهریور]] |
|||
[[پرونده:Amol city Steet at Night.jpg|بندانگشتی|بخشی از خیابان هراز در شب]] |
|||
==== جمهوری اسلامی ==== |
|||
پس از یک دوره رکود و فترت تا اواخر دوره [[قاجار]]، شهر شاهد گامهایی چند در جهت احیای خود بودهاست در این دوره خندقهای اطراف شهر را خشک کردند. ایجاد عمارت شهرداری کاخ چایخوران، تأسیس دبیرستان امام فعلی، اداره اقتصاد و دارای، ایجاد انبار برنج برای صادرات آن به نقاط دیگر کشور، احداث مغازههای جدید در بیرون بازار، از جمله اقدامات این دوره است. [[جیمز فریزر]] که در سال ۱۲۳۸ به عنوان بازرگان و دانشمند وارد ایران شد در سفرنامه خود مینویسد: {{نقل قول|آمل به راستی شهری عالی و وسیع بود. سکنه شهر مردمانی آبرومند و محترم بودند.<ref>کتاب جغرافیای تاریخی آمل، صفحهٔ ۳۳</ref>}} تزریق عملکردهای جدید شهر، آن را از تحرکی چند برخوردار میسازد و این تحرک در بعد کالبدی با توسعههای جدید به دور شهر قدیم تشدید گردید. الگوی تقلیدی مداخله کالبدی در تهران، از این پس با حضور حیات انتشاری، دامنگیر شهرهای دیگر از جمله آمل نیز میگردد. شکل این مداخله با ایجاد فعالیتهای مستقیم در محور مهدیه و انقلاب در ضلع جنوبی بازار شهر و احداث خیابانهای چاکسر تحقق یافت و این در حالی است که هسته اولیه شهر، علیرغم چنین مداخلاتی در محیط خود و استقرار عناصر جدید تزریق شده به تدریج انسجام کالبدی خود را با بافتهای مجاورش کاهش داد. |
|||
در بین شهرها، شهر آمل در در دوران [[انقلاب ۱۳۵۷ ایران]] به عنوان شهری که با مشارکت مردم و حکومت مردمی اداره میشد، شهرت پیدا کرده بود.<ref>[http://mazandaran.farsnews.com/news/13960627001208 ساماندهی مبارزات مردم در آمل]</ref>در جریان انقلاب ۱۳۵۷، آبان ماه همین سال نقطه پررنگ اعتراضات مردم ایران در شهرهای مختلف بود. در این بین شهرهای آمل و بابل جزو شهرهایی بودند که پیشتاز برپایی تظاهرات بودند.<ref>[https://www.irdc.ir/fa/news/6336/قیام-عمومی-۱۲-آبان-مردم-آمل-و-بابل-اوجگیری-تظاهرات-انقلابی-با-تشییع-شهدا قیام عمومی ۱۲ آبان مردم آمل و بابل]</ref>هفت روز ما قبل از پیروزی انقلاب اسلامی در روز ۱۵ بهمن نیز بازاریان و کسبه مغازهها را تعطیل کردند و راهپیمایی پر جمعیتی در آمل رقم خورد، تظاهراتی که عکس آن روز ۱۶ بهمن در صفحه اول [[اطلاعات (روزنامه)|روزنامه اطلاعات]] چاپ شد.<ref>[https://www.irna.ir/news/84644245/روزشمار-دهه-فجر-۱۳۵۷-در-مازندران روزشمار دهه فجر ۱۳۵۷ در مازندران]</ref> |
|||
در زمان [[رضا شاه]] [[دودمان پهلوی|پهلوی اول]] بروز [[جنگ جهانی اول]] تحولات زیادی در [[مازندران]] رخ داد. [[رضا شاه]] با فروش نفت ایران با پیاده کردن طرحهای مختلف از جمله طرحهای عمرانی در مازندران رونقی تازه به این منطقه بخشید. وی در آمل ادارات جدید، مدارس، پل و مراکز درمانی جدیدی ایجاد نمود. در این دوره انجمن طبرستان برای مقابله با روسها و انگلیسیها تأسیس شد. |
|||
[[پرونده:SarBeDaran, Amol, Mazandaran.jpg|بندانگشتی|چپ|تعدادی از اعضای سربداران در جنگلهای آمل]] |
|||
در زمان [[محمدرضا شاه]] [[دودمان پهلوی|پهلوی]] دوم در جهت سهولت جریان روابط کالایی وابسته، مداخلات کالبدی بیشتری در بافت صورت گرفت. در این دوره نیز مداخلات تحقق یافته در دوره قبل با احداث خیابان طالب آملی در ضلع غربی محدوده شهر قدیم و تعریض آن در سالهای ۱۳۵۲ تا ۱۳۵۴ تکمیل و انقطاع کالبدی بافت با مجموعههای جدید پیرامونی را موجب شد. |
|||
با آغاز شکلگیری [[نظام جمهوری اسلامی ایران|نظام جمهوری اسلامی]] و [[جنگ ایران و عراق]]، [[واقعه ۱۳۶۰ آمل|آمل در سال ۱۳۶۰]] دچار واقعهای شد و قیام جنگلیها به اجرا درآمد. این واقعه که به اختصار قیام آمل نامیده میشود، به مبارزه مسلحانه صد نفر از گروهی مائوئیست به نام [[اتحادیه کمونیستهای ایران]] علیه نظام جمهوری اسلامی ایران در شهر و جنگلهای اطراف شهر آمل در شمال [[ایران]] اشاره دارد. گروههای اپوزیسیون جناح چپ، از جمله [[سازمان مجاهدین خلق ایران]]، به فعالیتهای چریکی دست زدند. در این بین مردم آمل در قالب [[لشکر ۲۵ کربلا]] به جبههها اعزام میشدند. در خردادماه سال ۱۳۶۰ و همزمان با عزل [[بنیصدر]] و درگیری شدید اپوزیسیون و نیروهای مکتبی جمهوری اسلامی، اتحادیه به رهبری [[سیامک زعیم]] به این باور رسید که جمهوری اسلامی با به اجرا گذاشتن یک کودتا خواستار یکدست نمودن و تصفیه درونی حکومت از طریق بیرون راندن عناصری چون بنیصدر و سرکوب تودهها خصوصاً دگراندیشان چپگرا هستند. از این رو آنان برای نجات انقلاب از مسیری که به ادعای آنان به انحراف کشیده شده بود به مبارزه مسلحانه تودهای روی آورده و اهداف خود را در شماره ۱۴۷ نشریه حقیقت که در آذرماه سال ۱۳۶۰ انتشار یافت و در شهر آمل پخش کردند.<ref>[https://psri.ir/?id=ncayk4dn سی و ششمین روزِ زمستان / مؤسسه مطالعات و پژوهشهای سیاسی]</ref> |
|||
در دوره [[جمهوری اسلامی]] نیز شهر با شکل فعلی خود رو به گسترش رفت و بزرگراهها و خیابانهای متعددی ساخته شد و همچنین ساختمان ادارات زیادی نوسازی شد و در بخش شهرسازی نیز زیباسازی و ایجاد فضای سبز و نظم شهری رونق گرفت.<ref>{{یادکرد وب |نشانی=http://www.amol.gov.ir/index.php?static&sid=index.php?static&sid=1606 |عنوان=سیر تحول شهر در دوران معاصر |بازبینی=20 ژانویه 2021 |archive-date=2 مه 2018 |archive-url=https://web.archive.org/web/20180502140352/http://amol.gov.ir/index.php?static&sid=index.php?static&sid=1606}}</ref> |
|||
مهمترین نکته انختاب آمل بحث ظرفیتهای جغرافیایی این منطقه بود، آمل برای فعالیت کمونیستها دارای عمق استراتژیک بود و شهر به دلیل اینکه از کوههای جنگلی تا لب دریا فاصله و عمق قابل توجهی بود که برای برای جنگ و گریز بسیار خوب بود. شاخص مهم دیگر این بود که باید منطقهٔ انتخابی به مرز نزدیک باشد. وجود جاده هراز برای بستن آن و پخش اعلامیه در بین خودروهای عبوری و حمل و نقل گسترده بین آمل و تهران، وجود سلسلهکوههای البرز و زمینههای مردمی برای همراهی با آنها و استتار در جنگل وسیع و تأمین آسان غذا و آب و همسایگی استانهای شمالی ایران با کشورهای شوروی سابق به عنوان قطب اصلی کمونیسم جهانی از مهمترین دلایل انتخاب آمل بود. اتحادیه با استقرار دهها نفر از اعضا و هواداران خود در جنگلهای آمل درصدد برآمد با حملهٔ نظامی ناگهانی شهر آمل را به تسخیر خود درآورد و مردم شهر را با این قیام خود همراه کند و به تدریج دیگر شهرهای شمالی یکی پس از دیگری به اشغال خود درآورد و به این شیوه قیام سراسری به وجود آورد.<ref>اسناد اتحادیهٔ کمونیستهای ایران در واقعهٔ آمل، صفحه ۵۵؛ مقاومت اسلامی مردم هزار سنگر آمل، صفحهٔ ۱۰۱</ref> |
|||
[[جوناس هنوی]] که در زمان [[نادر شاه]] به ایران آمده بود و از آمل دیدن کرد در مورد این شهر نوشت: {{نقل قول|آمل شهرت و اعتبار خود را کمی از دست داده بود ولی به واسطه کانهای سنگ آهن فراوان به فرمان نادر آنجا را مهمترین مرکز ریختهگری و ذوب آهن نمود و در آنجا گلوله توپ و تفنگ و نعل اسب تهیه میشد و حتی تصمیم گرفته شد که نیروی دریایی ایران را در آمل بسازند.<ref>سفرنامه هنوی به ایران، سازمان میراث فرهنگی</ref>}} |
|||
پس از چند روز درگیری در ژولای ۱۹۸۱، اعضای [[اتحادیه کمونیستهای ایران]] (گروه سربداران) آماده حرکت به سمت آمل شد، اما از قبل، تعدادی وانت و مینیبوس را از جاده هراز ربودند[ و رانندگان را به اسارت گرفتند. پس از ورود به شهر سعی کردند تا کنترل شهر و ساختمان بسیج، اداره دادگستری، شهربانی و بیمارستان را به دست بگیرند. سربداران پس از درگیری ۱۸ آبان در سازماندهی خود تغییراتی را ایجاد کرده بود. نیرویی متشکل از سپاه، بسیج و ارتش با اعزام به منطقه دست به اجرای عملیات چکش و سندان زد که منجر به عقبنشینی سربداران تا جنگلهای منطقه عالی کیا سلطان شد. سربداران در پنجم بهمن با ۱۱۰ از نیروهای خود با طرح عملیاتی با نام [[اسب تروآ]] به شهر حمبه کردند. این حمله ساعت ۲۳:۴۵ با شلیک یک موشک آر پیجی به ساختمان بسیج آغاز شد. برنامه اصلی، از کار انداختن نیروی سپاه و بسیج و دعوت مردم به قیام بود. تیراندازی و تسخیر شهر تا صبح ادامه داشت اما با آغاز صبح ششم بهمن، ستاد عملیات مرکب از سپاه، اطلاعات و ژاندارمری تشکیل شده و صدها نیروی داوطلب مردمی با روی آوردن به این نیرو و گرفتن اسلحه، به مقابله سربداران رفتند.<ref>اسناد اتحادیهٔ کمونیستهای ایران در واقعهٔ آمل، صفحهٔ ۶۶</ref> به گفته منابع رسمی جمهوری اسلامی از زن و مرد و پیر و جوان همگی با آوردن شن و گونی اقدام به سنگرسازی و نبرد سنگر به سنگر کردند. طبق ادعای منابع جمهوری اسلامی عصر روز چهارشنبه ۷ بهمن ۱۳۶۰، شهر آمل آرام شد و محور هراز نیز پس از ۴۰ ساعت باز شد. سرانجام نیز این شورش به شکست انجامید و برخی از رهبران [[اتحادیه کمونیستهای ایران]] و [[حزب رنجبران ایران]] به دار آویخته شدند. این درگیریها به مدت شش ماه به درازا کشید. پس از این واقعه [[روحالله خمینی]] تنها نام شهر آمل را در وصیتنامه سیاسی الهی خود آورد و نوشت: {{نقل قول|باید از مردم آمل تشکر کنیم.<ref>[http://www.imam-khomeini.com/web1/persian/showitem.aspx?cid=969&h=1&f=2&pid=1055 وصیتنامة سیاسی ـ الهی امام خمینی]</ref><ref>[http://farsi.khamenei.ir/imam-content?id=8638 باید از مردم آمل تشکر کنیم]</ref>}} این روز در سال ۱۳۸۶ وارد تقویم رسمی ایران شد و به نام حماسه ۶ بهمن یا حماسه مردم آمل معروف شد.<ref>[https://iqna.ir/fa/news/1594103/ششم-بهمن-به-عنوان-روز-حماسه-مردم-آمل-وارد-تقویم-رسمی-کشور-شد- ششم بهمن به عنوان روز «حماسه مردم آمل» وارد تقویم رسمی کشور شد]</ref> |
|||
در بین شهرهای کشور ایران، شهر آمل در در دوران [[انقلاب ۱۳۵۷ ایران]] به عنوان شهری که حکومت مردمی دارد شهرت پیدا کرده بود.<ref>{{یادکرد وب |نشانی=http://mazandaran.farsnews.ir/news/13960627001208 |عنوان=ساماندهی مبارزات مردم در آمل |بازبینی=8 ژانویه 2018 |archive-date=8 ژانویه 2018 |archive-url=https://web.archive.org/web/20180108174953/http://mazandaran.farsnews.ir/news/13960627001208}}</ref> |
|||
[[File:Amol city Steet at Night.jpg|thumb|خیابان هراز در شب]] |
|||
علمای مازندران و آمل نیز در دوران جنبش مشروطه نقش فراوانی داشتند و همچنین [[واقعه ۱۳۶۰ آمل|آمل در سال ۱۳۶۰]] دچار واقعهای شد. این واقعه که به اختصار قیام آمل نامیده میشود، به مبارزه مسلحانه حدود صد نفر از گروهی مائوئیست به نام اتحادیه کمونیستهای ایران علیه نظام جمهوری اسلامی ایران در شهر و جنگلهای اطراف شهر آمل در شمال ایران اشاره دارد. پس از این واقعه [[روحالله خمینی]] تنها نام شهر آمل را در وصیتنامه سیاسی الهی خود آورد و نوشت: {{نقل قول|باید از مردم آمل تشکر کنیم.<ref>[http://www.imam-khomeini.com/web1/persian/showitem.aspx?cid=969&h=1&f=2&pid=1055 وصیتنامة سیاسی ـ الهی امام خمینی]</ref><ref>[http://farsi.khamenei.ir/imam-content?id=8638 باید از مردم آمل تشکر کنیم]</ref>}} |
|||
[[پرونده:Ghaem sq Amol.jpg|بندانگشتی|میدان قائم]] |
|||
در دوره [[جمهوری اسلامی]] در مورد فعالیت ساختاری، شهر با شکل فعلی خود گرچه با روندی کند اما رویه گسترشی به خود گرفت و بزرگراه و خیابانهای متعددی ساخته شد و برخی از ساختمانهای ادارای نوسازی شد و در بخش شهرسازی نیز زیباسازی و ایجاد فضای سبز تا حدودی رونق گرفت. در دهه ۷۰ توجه به توسعه روستایی بیشتر از شهر مورد توجه قرار گرفت و به این امر سرعت بخشیده شد. در دهه آغازین جمهوری اسلامی شهرهای [[محمودآباد]] و [[سرخرود]] و [[نور]] از حوزه شهری آمل جدا گشتند.<ref>[http://www.amol.gov.ir/index.php?static&sid=index.php?static&sid=1606 سیر تحول شهر در دوران معاصر]</ref> |
|||
برخی از جدیدترین پروژههای دهه ۸۰ و ۹۰، بازسازی کامل بازار و خیابان امام رضا و یک طرح جامع برای حفاظت از محلههای قدیمی شهر بودهاند و همچنین پایانه مسافربری و چهار ایستگاه آتشنشانی جدید تأسیس شد. در حال حاضر نیز پروژههای ساختوساز در حال انجام است که قصد توسعه فضای شهری را دارند. در چند سال گذشته، بسیاری از میادین، برج، بولوارها و پلها در شهر ساخته شدند. توسعه فضای سبز در دهه ۷۰ با شهردار جدید قوت گرفت و برای مثال، در حال حاضر [[خیابان هراز]] به یکی از مدرنترین خیابانهای مازندران تبدیل شدهاست. بهطور کلی در دوره جمهوری اسلامی بخصوص در دهه ۸۰ اجرای پروژههای زیربنایی و ملی در آمل تضعیف شد و در گزارش سال ۱۳۸۷ ذکر شد که تنها چهار پروژه با بودجه ملی در یک دهه اخیر در آمل مصوب گشت. در یک دهه اخیر برخی از طرحها مانند طرح توسعه شهری مردم محور با پروژه پیادهراهسازی هسته مرکزی شهر و پروژه توسعه گردشگری پارک ساحلی هراز در سال ۱۴۰۰ آغاز شد. آمل امروزه در حال تبدیل شدن به یک شهر صنعتی است، گرچه در این دوره معظلاتی مانند معظل زباله و عدم تمرکز در گسترش شهر و عدم توجه به زیرساختها و ترمیم بافت فرسوده به وجود آمدهاست.<ref>[https://www.mehrnews.com/news/4943141/آمل-در-محاصره-زباله-آب-شرب-در-معرض-آلودگی آمل در محاصره زباله/ آب شرب در معرض آلودگی]</ref> |
|||
=== کاوشها و تاریخچه === |
=== کاوشها و تاریخچه === |
||
[[پرونده:Silver gilt dish Tabaristan 7th 8th century.jpg|180px| |
[[پرونده:Silver gilt dish Tabaristan 7th 8th century.jpg|180px|thumb|بشقابی ساختهشده از نقره و طلا مربوط به قرنهای ۷ یا ۸ که به سبک [[ساسانیان|ساسانی]] ساختهشدهاست و اکنون در [[موزه بریتانیا]] نگهداری میشود]] |
||
در طول تاریخ به خصوص در دهه اخیر کاوشهای زیادی بر روی تپهها و منطقههای مختلف از جمله تپه قلعه کش و روستای بلیران صورت گرفتهاست.<ref>[http://anthropology.ir/article/6499 گزارش حریم محوطه تاریخی آمل]</ref> همچنین کاوشهای جدیدی در شهر قدیم آمل در سال ۱۳۹۴ در حال انجام گرفتن است.<ref>[http://www.ichodoc.ir/p-a/changed/129/html/129-26.htm آمل منطقهای سرشار از آثارباستانی و از کانونهای نخستین ذوب آهن]</ref><ref>[http://www.isna.ir/fa/news/94120302236/کاوش-در-تاریخ-گمشده-آمل کاوش در تاریخ گمشده آمل]</ref> در این کاوشها به دست آمدهاست که آمل اولین کانون ذوب آهن ایران بودهاست. در اولین کاوشها آثاری همچون پیکره حیوانی، ابزار سنگی، ظروف خاکستری و همینطور یک تدفین انسانی، ظرف خاکستری و یک دستبند نقرهای از دوران و عصر [[عصر برنز|برنز]]، [[مسسنگی]] و [[عصر آهن|آهن]] به دست آمد.<ref> |
در طول تاریخ به خصوص در دهه اخیر کاوشهای زیادی بر روی تپهها و منطقههای مختلف از جمله تپه قلعه کش و روستای بلیران صورت گرفتهاست.<ref>[http://anthropology.ir/article/6499 گزارش حریم محوطه تاریخی آمل]</ref> همچنین کاوشهای جدیدی در شهر قدیم آمل در سال ۱۳۹۴ در حال انجام گرفتن است.<ref>[http://www.ichodoc.ir/p-a/changed/129/html/129-26.htm آمل منطقهای سرشار از آثارباستانی و از کانونهای نخستین ذوب آهن]</ref><ref>[http://www.isna.ir/fa/news/94120302236/کاوش-در-تاریخ-گمشده-آمل کاوش در تاریخ گمشده آمل]</ref> در این کاوشها به دست آمدهاست که آمل اولین کانون ذوب آهن ایران بودهاست. در اولین کاوشها آثاری همچون پیکره حیوانی، ابزار سنگی، ظروف خاکستری و همینطور یک تدفین انسانی، ظرف خاکستری و یک دستبند نقرهای از دوران و عصر [[عصر برنز|برنز]]، [[مسسنگی]] و [[عصر آهن|آهن]] به دست آمد و کشفیات در عمق ۴ متری شهر و پایین بازار آمل، شامل سیستم فاضلاب شهری بود که نشان از فرهنگ توسعه یافته آمل در زمان گذشته بودهاست.<ref>[http://mosaferan.ir/main.asp?ID=00794 نخستین فصل کاوش وجود معماری عصر مفرغ در آمل]</ref><ref>[http://www.mehrnews.com/news/846080/کاوشهای-باستان-شناسی-در-تپه-تاریخی-قلعه-کش-آمل-آغاز-شد کاوشهای باستانشناسی در تپه تاریخی قلعه کش آمل]</ref> در کاوشهای بلیران نیز موجودیت انسان [[پارینهسنگی|پارینه سنگی]] فوقانی حدود ۳۵ هزار سال پیش که به ساخت ابزار سنگها و شکار حیوانات میپرداخته نمایان شد.<ref>[http://www.aftabir.com/news/view/2007/jul/10/c5c1184082048_art_culture_ministry_cultural_heritage_human.php/انسان-پارینه-سنگی-فوقانی-۳۵هزار-سال-پیش-در-آمل انسان پارینه سنگی فوقانی ۳۵ هزار سال پیش در آمل ابزار سنگها را میساختهاست]</ref><ref>[http://www.mehrnews.com/news/493422/دومین-فصل-کاوش-در-محوطه-تاریخی-گرم-رود-بلیران-آمل-آغاز-شد دومین فصل کاوش در محوطه تاریخی گرم رود بلیران آمل]</ref> در کاوشهایی که در سال ۱۳۸۶ توسط باستان شناسان فرانسوی صورت گرفت، قدمتی بیش از ۳۶ هزار سال برای بلیران تخمین زده شد.<ref>[http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=8910010172 روستایی به قدمت ۳۶ هزار سال]</ref> در دیگر کاوش شکل گرفته در [[لاریجان]] [[امیری]]، [[دلارستاق]]، [[اسک]] و [[شاهاندشت]] و در انتها قلادوش ملک بهمن در سال ۱۳۵۳ با حضور کارشناسان [[لهستانی]] صورت گرفت و آثار مرتبط به دوره [[هفت خاندان پارتی]] یافت شد.<ref>تاریخچه باستانشناسی در حاشیه زیست مردم ایران ص. ۵۰۱</ref> |
||
[[ژاک دو مورگان]] در حفاریهایی که در اطراف آمل انجام داد ابزاری به دست آورد و دانشمندان [[دانشگاه پنسیلوانیا]] با تحقیقات خود متوجه شدند که این ابزار خشن متعلق به انسانهای اولیه است.<ref>کتاب دوازده هزارسال پیش - صفحهٔ ۸۷</ref> |
|||
طی آخرین کاوشها در سال ۱۳۹۹ که در منطقه و [[تپه قلعه کش]]، توسط معاونت پژوهشی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری با همکاری باستانشناسان [[آلمانی]] صورت گرفت ظرف پیکرک، سفالهای خاکستری، گور نوزادان، زیورالاتی همچون گوشواره آویزهای تراش خورده سنگ لاجورد و صدف، سکههای برنزی و سفال کشف شد.<ref>[https://www.ilna.news/بخش-فرهنگ-هنر-6/965927-جزئیات-کشف-گورهای-نوزادان-کودکان-مفرغی-بیمار-در-شمال-ایران جزئیاتِ کشفِ گورهای نوزادان و کودکان مفرغی بیمار در شمال ایران]</ref> |
|||
== وضعیت طبیعی == |
== وضعیت طبیعی == |
||
=== جغرافیا === |
=== جغرافیا === |
||
شهر آمل واقع در جلگه مازندران و طرفین رود هراز با ارتفاع ۷۶ متر از سطح دریا در ۵۲ درجه و ۲۱ دقیقه طول شرقی و ۲۶ درجه و ۲۵ دقیقه عرض شمالی و در فاصله ۷۰ کیلومتری غرب [[ساری]]، مرکز استان هجده کیلومتری جنوب [[دریای مازندران|دریای خزر]]، و شش کیلومتری شمال دامنه [[کوه البرز]] و ۱۸۰ کیلومتری شمال شرقی [[تهران]] قرار دارد. |
شهر آمل واقع در جلگه مازندران و طرفین رود هراز با ارتفاع ۷۶ متر از سطح دریا در ۵۲ درجه و ۲۱ دقیقه طول شرقی و ۲۶ درجه و ۲۵ دقیقه عرض شمالی و در فاصله ۷۰ کیلومتری غرب [[ساری]]، مرکز استان هجده کیلومتری جنوب [[دریای مازندران|دریای خزر]]، و شش کیلومتری شمال دامنه [[کوه البرز]] و ۱۸۰ کیلومتری شمال شرقی [[تهران]] قرار دارد.<ref>دانشنامه ایران زمین - مازندران</ref> |
||
=== موقعیت === |
=== موقعیت === |
||
خط ۲۷۶: | خط ۳۰۸: | ||
| تصویر = IranMazandaran.png |
| تصویر = IranMazandaran.png |
||
}} |
}} |
||
[[پرونده:Alimastan2.jpg|بندانگشتی|پوششهای گیاهی در [[الیمستان|جنگل الیمستان]]]] |
|||
=== پوششهای گیاهی === |
=== پوششهای گیاهی === |
||
ارتفاعات آمل را پوشش گیاهی جنگلی تشکیل داده و انواع رستنیها در این منطقه میرویند. درختان اوجا، توسکا، بلوط، افرا، ازگیل، زرشک، گیاه صنعتی گون، گیاهان خاکشیر، گل ختمی، کاسنی، گل گاوزبان، بمبارمنگ که کاربرد دارویی دارند و پوشش گیاهی در این شهر به فراوانی برای چرای دام موجود است. |
ارتفاعات آمل را پوشش گیاهی جنگلی تشکیل داده و انواع رستنیها در این منطقه میرویند. درختان اوجا، توسکا، بلوط، افرا، ازگیل، زرشک، گیاه صنعتی گون، گیاهان خاکشیر، گل ختمی، کاسنی، گل گاوزبان، بمبارمنگ که کاربرد دارویی دارند و پوشش گیاهی در این شهر به فراوانی برای چرای دام موجود است. مساحت جنگلهای تجاری حوضهٔ آبریز هراز به ۴۷۵ یعنی یک پنجم کل مساحت این شهرستان میرسد و ۶/۳٪ جنگلهای تجاری شمال ایران را دربرمیگیرد. انواع درختان تجاری که جنبهٔ صنعتی نیز دارند به ترتیب کمیت عبارتند از مَمْرَز، توسکا، افرا، بلوط، نَمدار، ناروَن، انجیلی، خُرْمَندی، آزاد، زبان گنجشک، شب خُسْب، لیلکی، لَرْگ، سرخدار، انجیر، زربین، گردو، شمشاد، راش و غیره هستند.<ref>آمارنامه استان مازندران ۱۳۶۲، سازمان برنامه و بودجه استان مازندران، تهران، ۱۳۶۴ ش</ref><ref>[http://istta.ir/social.aspx?ID=2503 درمورد پوشش گیاهی آمل]</ref> |
||
[[کارلا سرنا]] جهانگرد ایتالیایی در سفرنامه خود یاد کردهاست که: {{نقل قول|آمل ناحیه ای باتلاقی اما سرشار از بیشه و پوشش جنگلی بودهاست. این جنگلها، انباشته از ببر، یوزپلنگ، گراز، گرگ و شغال بودهاست.}}<ref>سفرنامهٔ کارلا سرنا - رادیو فرهنگ</ref>آمل با ۳۱ هزار و ۵۲۰ هکتار در ۶۳ سامانه مرتعی، بیشترین سطح مراتع مازندران را دار است.<ref>[https://www.isna.ir/news/94121912742/آمل-بیشترین-سطح-مراتع-مازندران-را-دارد آمل بیشترین سطح مراتع مازندران را دارد]</ref> |
|||
=== گونه جانوری === |
|||
[[پرونده:BGD Ranch's Caspians.jpg|بندانگشتی|چپ|[[اسب کاسپین]] یا اسبچه خزری با قدمت بیش از ۵ هزار سال که خاستگاه آن در آمل بودهاست]] |
|||
* [[اسب کاسپین]]: یا اسبچه خزری با قدمت بیش از ۵ هزار سال به عنوان یکی از قدیمیترین نژاد اسبهای موجود در جهان تا سال ۱۳۴۵ پیش منحصراً در ایران وجود داشت. اسب کاسپین یک نماد از وضعیت خانوادگی در ایران باستان بوده و بهطور معمول به شاهها و ملکهها تعلق داشتهاست. این اسب مدتی در حالت انقراض قرار داشت، این نژاد اسپ برای اولین بار بعد از مدتها در سال ۴۴–۱۳۴۳ شمسی توسط خانم [[لوئیز فیروز]] و با انگیزه دستیابی به اسپ ای مناسب جهت آموزش سوارکاری و سواری آزاد به کودکان و نوجوانان در اطراف آمل به صورت تصادفی مورد شناسایی قرار گرفت.<ref>[https://www.isna.ir/news/9002-09550/بقایای-قدیمی-ترین-اسب-کاسپین-در-ایران-کشف-شد بقایای قدیمیترین اسب کاسپین در ایران کشف شد]</ref> |
|||
* [[مرال]] و [[شوکا]]: مرال یکی از بزرگترین انواع گوزن است که بومی بسیاری مناطق اروپا، آسیای صغیر، غرب آسیا و آسیای میانه است. مرال یا همان گوزن قرمز خزری بزرگترین پستاندار جنگلهای هیرکانی مازندران است که در چند دهه اخیر به دلیل شکار بیرویه در خطر انقراض قرار گرفت. این گونه جانوری در حال حاضر پس از حدود یک دهه حفاظت رو به افزایش گذاشته و در حال حاضر ۶۰۰ راس از آن در جنگلهای آمل تحت مراقبت زندگی میکنند.<ref>[https://www.irna.ir/news/83555456/عبور-مرال-های-آمل-از-خطر-انقراض]</ref>شوکا نیز در همین منطقه در حال زیستن است. منطقه شکار ممنوع چلاو یکی از زیستگاههای اصلی مرال و شوکای جنگلی در ایران است.<ref>[https://www.isna.ir/news/mazandaran-33715/چلاو-زیستگاه-شمالی-وزیبای-شوکا-و-مرال-در-ایران "چلاو"؛ زیستگاه شمالی وزیبای شوکا و مرال در ایران]</ref> |
|||
* [[خرس قهوهای]]: گونهای خرس بزرگجثه و درشتاندام است که در بسیاری از مناطق آمریکای شمالی و شمال اورآسیا پراکندهاست. منطقه لاریجان آمل یکی از زیستگاهای این حیوان است. |
|||
* [[عقاب طلایی]]: لار آمل یکی از زیستگاهای این پرنده است. عقاب طلایی در این حوزه از شمال ایران زیست میکند و بومی این منطقه است. |
|||
* [[سمندر جویباری ایران]]: گونهای سمندر از خانواده سمندرهای آسیایی است. تاکنون فقط این گونه از جویبارهای مناطق کوهستانی آمل و توسط یک دبیر زیستشناسی در سال ۱۳۶۴ جمعآوری شده واطلاعات بیشتری در این مورد وجود ندارد. |
|||
* [[پلنگ]]، [[افعی البرزی]]، [[بزمجه]]، [[گراز]]، [[شغال]]، [[روباه]]، [[کل و بز]]، [[کبک (پرنده)|کبک]]، [[بلدرچین معمولی|بلدرچین]]، [[باکلان]]، [[حواصیل]]، [[افعی لطیفی]]، [[قزلآلای خالسرخ]]، [[سارگپه]]، [[هما (پرنده)|هما]]، [[عروسغاز]]، [[مرغابی]]، [[کلمره]]، [[قورباغه جنگلی]]، [[بز]]، [[خروس]]، خفاش، راسو، سنجابک، زنگولهبال، فوش، لکلک، دراج، [[گربه جنگلی]] و [[تشی]] از جمله گونههای جانوری هستند که مناطق جنگلی و کوهستانی آمل زیستگاه آنان است.<ref>[http://www.iew.ir/1394/12/07/45499 ثبت تصاویر شگفتانگیز از تنوع زیستی در یکی از مناطق جنگلی آمل]</ref> |
|||
=== بارندگی === |
=== بارندگی === |
||
وجود سلسله جبال البرزدر جنوب سواحل دریای مازندران در شمال این شهر صعود تودههای مرطوب بر دامنههای پرشیب کوههای ساحلی را سبب شده و سرد شدن این هوا تا نقطه شبنم یا پایینتر آن، تشکیل سیستمهای ابری و متعاقباً وقوع بارندگیهای شدید در منطقه را موجب میگردد. متوسط بارندگی در بخش جنگلی آمل ایستگاه تحقیقات برنج ۸۱۷ میلیمتر |
وجود سلسله جبال البرزدر جنوب سواحل دریای مازندران در شمال این شهر صعود تودههای مرطوب بر دامنههای پرشیب کوههای ساحلی را سبب شده و سرد شدن این هوا تا نقطه شبنم یا پایینتر آن، تشکیل سیستمهای ابری و متعاقباً وقوع بارندگیهای شدید در منطقه را موجب میگردد. متوسط بارندگی در بخش جنگلی آمل ایستگاه تحقیقات برنج ۸۱۷ میلیمتر میباشد.<ref>پژوهش و عمران ۱، ۱۳۷۸، ص ۷۴</ref><ref>(کسمائی، ۱۳۷۲، ص ۱۵۷)</ref> |
||
=== رودخانهها === |
=== رودخانهها === |
||
آمل دارای رودهای مختلفی است. [[رودخانه هراز]] از مرکز شهر آمل عبور میکند.<ref>[http://af.samta.ir/atlas/index.php?title=منابع_آب_استان_مازندران منابع آب استان مازندران]</ref>هراز که از ارتفاعات امامزاده هاشم سرچشمه میگیرد و پس از طی مسافتی آب لار را که از کوه پالون گردن سرازیر میشود در پلور دریافت مینماید، آنگاه پس از طی قوسی از جنوب دماوند و الحاق رود لاسم به آن، به طرف شمال شرق و شمال متوجه میگردد و سرانجام پس از عبور از درهٔ تنگ و عمیق و دریافت شعبهٔ پرآب نور، وارد جلگه میشود و از وسط شهر آمل میگذرد و در سرخرود به دریای مازندران میریزد. بستر این رود در منطقهٔ کوهستانی در بعضی جاها بسیار پرشیب و تند است، بنابراین فرسایش تخریبی آن در کوهستان زیاد است، ولی به محض ورود به جلگهٔ آمل حالت فرسایشِ تخریبی خود را از دست میدهد و بیشتر مواد آبرفتی خود را به سرعت برجای میگذارد و مخروط افکنهٔ هراز را پدیدمیآورد که حاوی سفرههای آب شیرین بسیار غنی است. این ذخایر برای تأمین قسمتی از آب آشامیدنی شهرهای آمل، بابلسر، دریاکنار، خزرشهر، فریدونکنار و محمودآباد مورد بهرهبرداری قرار میگیرد.<ref>حدود العالم، ۴۹: هَرهِز؛ ابن اسفندیار، ۷۱: هرهز</ref><ref>فرهنگ جغرافیایی ایران، سازمان جغرافیایی کشور، تهران؛ ۱۳۲۸–۱۳۳۳ ش</ref> |
|||
آمل دارای رودهای مختلفی است. [[رودخانه هراز]] از مرکز شهر آمل عبور میکند.<ref>{{یادکرد وب |نشانی=http://af.samta.ir/atlas/index.php?title=منابع_آب_استان_مازندران |عنوان=منابع آب استان مازندران |بازبینی=20 ژانویه 2021 |archive-date=9 سپتامبر 2016 |archive-url=https://web.archive.org/web/20160909220830/http://af.samta.ir/atlas/index.php?title=منابع_آب_استان_مازندران}}</ref> |
|||
=== آب و هوا === |
=== آب و هوا === |
||
شهر آمل از نظر تقسیمات اقلیمی جزو اقلیم معتدل و مرطوب |
شهر آمل از نظر تقسیمات اقلیمی جزو اقلیم معتدل و مرطوب میباشد. آب و هوای آمل معتدل و مرطوب بوده و بیشترین درجهٔ حرارت در تابستانها ۳۶ درجه بالای صفر و کمترین درجهٔ حرارت در زمستانها ۱- درجه سانتی گراد زیر صفر است و میزان متوسط بارش سالیانه شهرستان آمل ۷۵۰ میلیمتر برآورد شدهاست.<ref>[http://www.irimo.ir/far/wd/701-پیش-بینی-وضع-هوای-آمل.html?id=312 وضع هوای آمل، ایستگاه هواشناسی]</ref> |
||
=== دما === |
=== دما === |
||
خط ۲۹۴: | خط ۳۳۷: | ||
=== زمینلرزهها === |
=== زمینلرزهها === |
||
۷۵ درصد مازندران روی گسل زلزله قرار دارند. از این رو آمل نیز به دلیل وجود خط مستقیم روی گسل چند زلزله بیش از ۴ ریشتری را تجربه کردهاست. در مجموع شهرستان آمل بر روی سه گسل کوه، جلگه و بایجان واقع شدهاست.<ref>[http://www.yjc.ir/fa/news/5411234/قرار-گرفتن-شهرستان-آمل-روی-3-گسل-زلزله قرار گرفتن شهرستان آمل روی ۳ گسل زلزله]</ref> |
۷۵ درصد مازندران روی گسل زلزله قرار دارند. از این رو آمل نیز به دلیل وجود خط مستقیم روی گسل چند زلزله بیش از ۴ ریشتری را تجربه کردهاست. در مجموع شهرستان آمل بر روی سه گسل کوه، جلگه و بایجان واقع شدهاست.<ref>[http://www.yjc.ir/fa/news/5411234/قرار-گرفتن-شهرستان-آمل-روی-3-گسل-زلزله قرار گرفتن شهرستان آمل روی ۳ گسل زلزله]</ref> |
||
=== معضل زیستمحیطی === |
|||
یکی از مسائلی که در آمل محیط زیست را تهدید میکند مسئله منطقه عمارت آمل و انتقال آبهای زیرزمینی است.<ref>[https://www.isna.ir/photo/98031406386/کوه-زباله-در-دل-جنگل کوه زباله در دل جنگل]</ref> عمارت که محل دپو زباله ۱۵ شهر و روستاهای تابعه آنها برای مدت چند دهه بوده، نماد جانسختی این معضل زیستمحیطی در [[مازندران]] بهشمار میرود چرا که از دو دهه پیش که ظرفیت منطقه برای انباشت زباله پر شد تا به امروز هر راهکاری که پیشنهاد شد به بنبست رسید تا این منطقه هر روز شاهد ورود زبالههای جدید از روی ناچاری دستگاههای متولی باشد که از این رو به یک معظل ملی تبدیل گشتهاست.<ref>[https://www.irna.ir/news/82698220/انباشت-زباله-در-منطقه-عمارت-آمل-تهدید-زیست-محیطی-و-مشکل-ملی انباشت زباله در منطقه 'عمارت' آمل تهدید زیستمحیطی و مشکل ملی]</ref> در این منطقه ۱۶ هکتاری زباله چند شهر استان، انباشت و آتش زده میشود و با وزش باد، بوی بد زباله در منطقه میپیچد و این درحالی است که شیرآبه این کوه زباله از اعماق کوه به [[رودخانه هراز]] میرسد. از طرفی به علت انبوده شیرابههای جمع شده طی این سالها دیواره این مخزن در حال شکسته شدن است و به علت تولید گازهای مختلف احتمال انفجار نیز وجود دارد.<ref>[https://www.isna.ir/news/99062518877/از-بحران-زباله-تا-نهایی-شدن-زمین-جایگزین-دپو-در-آمل از "بحران زباله" تا "نهایی شدن زمین جایگزین دپو" در آمل]</ref> عمارت منطقه ای در ۳۰ کیلومتری جنوب شهر آمل در مسیر [[جاده هراز]] است که روزانه ۴۱۰ تن زباله از شهرها و روستاهای اطراف در ۹ هکتار زمین آن انباشت میشدهاست. گفته شد که برای حل این معظل تا سال ۱۴۰۰ زمین جایگزین برای ساخت و اجرای طرحهای ساماندهی پسماند وارد مرحله اجرایی میشود. در دو دوره مختلف [[وزارت نیروی ایران]] برای حل این مشکل وعده داد اما هیچگاه به سرانجام نرسید. در طی ده سال اخیر، بارها مسئله تعیین زمین برای زباله سوز، به مناقصه رفتن زباله سوز و تعیین زمین برای احداث مرکزی برای رفع معضل زباله این شهرستان مورد بررسی قرار گرفته و تا به امروز ابتر باقی ماندهاست.<ref>[https://www.hamshahrionline.ir/news/564676/طلسم-عمارت-آمل-شکست طلسم عمارت زباله شکسته شد]</ref><ref>[https://ir.voanews.com/a/iran-trash-environment/6350963.html تداوم معضل پسماند در آمل]</ref> |
|||
==== وضعیت آماری اقلیم ==== |
|||
{|class="wikitable" |
|||
|- |
|||
!style="background: #B2FFFF; color:#000000" | موضوع |
|||
!style="background: #B2FFFF ; color:#000000" | آمار اداره هواشناسی آمل (فروردین ۱۳۸۰-اسفند ۱۳۹۶) |
|||
|-style="background: #EEEEEE; color:#000000" |
|||
| تعداد روزهای بارانی|| ۱۱۴ روز |
|||
|-style="background: #FFFFFF; color:#000000" |
|||
| حداکثر بارش ۲۴ ساعته || ۹۲ میلیمتر، ۲۵ مهر ۱۳۹۶ |
|||
|-style="background: #EEEEEE; color:#000000" |
|||
| حداکثر ارتفاع برف ۲۴ ساعته || ۲۴ سانتیمتر، ۱۸ دی ۱۳۸۶ |
|||
|-style="background: #FFFFFF; color:#000000" |
|||
| میانگین رطوبت نسبی سالانه || ۷۸ درصد، ۱۷ دی ۱۳۹۶ |
|||
|-style="background: #EEEEEE; color:#000000" |
|||
| بیشینه سرعت و جهت باد || ۳۰ متر بر ثانیه ۱۰۸ کیلومتر در ساعت، ۱۳ آذر ۱۳۹۴ |
|||
|-style="background: #FFFFFF; color:#000000" |
|||
| بیشینه مطلق دما || ۴۰/۲ درجه سانتی گراد، ۱۰ خرداد ۱۳۹۴ |
|||
|-style="background: #FFFFFF; color:#000000" |
|||
| نوع اقلیم || نیمه مرطوب با تابستان گرم و شرجی - زمستان کمی سرد |
|||
|} |
|||
== مردم == |
== مردم == |
||
خط ۳۰۷: | خط ۳۷۴: | ||
=== قومیت === |
=== قومیت === |
||
==== آمارد ==== |
==== آمارد ==== |
||
[[مردم آمارد|آماردها]] ساکنان اولیه آمل بودند. [[هرودوت]] از قبیله مارد (mardes) در کنار دائیها (daens)، [[دربیکها|دروپیکها]] (dropiques)، و [[ساگارتی]]ها (sagarties) به عنوان [[پارس]]های کوچنشین و صحراگرد یاد کردهاست.<ref>{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی = هدایتی | نام = هادی | عنوان = تاریخ هرودوت جلد اول | سال = ۱۳۸۴ | ناشر = انتشارات دانشگاه تهران | صفحه = ۲۱۱}}</ref> [[پلینیوس]] مورخ یونانی محل آماردها را قسمت شرقی [[مرو|مارگانیا]] شناسایی کردهاست.<ref>{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی۱ = مارکوارت | نام۱ = یوزف | عنوان = ایرانشهر بر مبنای جغرافیای موسی خورنی | سال = ۱۳۷۳ | ناشر = انتشارات اطلاعات | صفحه = ۲۵۶}}</ref> استرابو(۶۳ ق. م) از آمارد در کنار اقوام [[قوم تپور|تپور]] و [[کادوسیان|کادوسی]] به عنوان اقوام کوهستان نشین در شمال کشور یاد میکند. استرابو مینویسد: تمام مناطق این کشور به استثنای بخشی به سمت شمال که کوهستانی و ناهموار و سرد است و محل زندگی کوهنشینانی به نام کادوسی (Cadusii) و آماردی (Amardi) و تپوری (Tapyri) و سایر مردمان دیگراست، حاصلخیز است.<ref>All regions of this country are fertile except the part towards the north, which is mountainous and rugged and cold, the abode of the mountaineers called Cadusii, Amardi, Tapyri, Cyrtii and other such peoples, who are migrants and predatory. strabo (11.13.3)</ref> به اعتقاد [[دیاکونوف]] آماردها در نواحی کوهستانی شمال شرق میزیستند و در دو منطقه کنارههای دریای مازندران و سرزمین پارت سکونت داشتند.<ref>{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی۱ = دیاکونوف | نام۱ = م.م. | نام خانوادگی مترجم = روحی | نام مترجم = ارباب | عنوان = تاریخ ایران باستان | سال = ۱۳۴۶ | ناشر = بنگاه ترجمه و نشر کتاب| صفحه = ۹۷–۹۶}}</ref> به اعتقاد حسن پیرنیا آماردها در محدوده آمل تا [[تنکابن]] میزیستند.<ref>{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی۱ = پیرنیا | نام۱ = حسن | عنوان = تاریخ ایران باستان جلد سوم | سال = ۱۳۹۱ | ناشر = انتشارات نگاه | صفحه = ۱۸۲۸}}</ref> |
[[مردم آمارد|آماردها]] ساکنان اولیه آمل بودند. [[هرودوت]] از قبیله مارد (mardes) در کنار دائیها (daens)، [[دربیکها|دروپیکها]] (dropiques)، و [[ساگارتی]]ها (sagarties) به عنوان [[پارس]]های کوچنشین و صحراگرد یاد کردهاست.<ref>{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی = هدایتی | نام = هادی | عنوان = تاریخ هرودوت جلد اول | سال = ۱۳۸۴ | ناشر = انتشارات دانشگاه تهران | صفحه = ۲۱۱}}</ref> [[پلینیوس]] مورخ یونانی محل آماردها را قسمت شرقی [[مرو|مارگانیا]] شناسایی کردهاست.<ref>{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی۱ = مارکوارت | نام۱ = یوزف | عنوان = ایرانشهر بر مبنای جغرافیای موسی خورنی | سال = ۱۳۷۳ | ناشر = انتشارات اطلاعات | صفحه = ۲۵۶}}</ref> استرابو(۶۳ ق. م) از آمارد در کنار اقوام [[قوم تپور|تپور]] و [[کادوسیان|کادوسی]] به عنوان اقوام کوهستان نشین در شمال کشور یاد میکند. استرابو مینویسد: تمام مناطق این کشور به استثنای بخشی به سمت شمال که کوهستانی و ناهموار و سرد است و محل زندگی کوهنشینانی به نام کادوسی (Cadusii) و آماردی (Amardi) و تپوری (Tapyri) و سایر مردمان دیگراست، حاصلخیز است.<ref>All regions of this country are fertile except the part towards the north, which is mountainous and rugged and cold, the abode of the mountaineers called Cadusii, Amardi, Tapyri, Cyrtii and other such peoples, who are migrants and predatory. strabo (11.13.3)</ref> به اعتقاد [[دیاکونوف]] آماردها در نواحی کوهستانی شمال شرق میزیستند و در دو منطقه کنارههای دریای مازندران و سرزمین پارت سکونت داشتند.<ref>{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی۱ = دیاکونوف | نام۱ = م.م. | نام خانوادگی مترجم = روحی | نام مترجم = ارباب | عنوان = تاریخ ایران باستان | سال = ۱۳۴۶ | ناشر = بنگاه ترجمه و نشر کتاب| صفحه = ۹۷–۹۶}}</ref> به اعتقاد حسن پیرنیا آماردها در محدوده آمل تا [[تنکابن]] میزیستند.<ref>{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی۱ = پیرنیا | نام۱ = حسن | عنوان = تاریخ ایران باستان جلد سوم | سال = ۱۳۹۱ | ناشر = انتشارات نگاه | صفحه = ۱۸۲۸}}</ref>استان مازندران پیش از [[اسلام]] [[طبرستان|تپورستان]] (به [[فارسی میانه|پهلوی]]: [[پرونده:Tapurstan.png|55px]]) نامیده میشد که برگرفته از نام [[قوم تپور|قوم تپوری]] (به [[زبان یونانی|یونانی]]: Τάπυροι) میباشد که پس از اسلام [[مردم تبری|قوم طبری]] نام گرفتند و سرزمینشان [[طبرستان]] نامیده شد.<ref>{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی۱ = عمادی | نام۱ = اسدالله | عنوان = بازخوانی تاریخ مازندران | سال = ۱۳۷۲ | ناشر = نشر فرهنگ خانه مازندران | صفحه = ۷۲}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی = مارکوارت | نام = یوزف | عنوان =ایرانشهر بر مبنای جغرافیای موسی خورنی | مترجم = مریم میر احمدی | سال = ۱۳۷۳ | ناشر = تهران انتشارات اطلاعات | صفحه =245}}</ref><ref>{{یادکرد ژورنال |نام خانوادگی۱=BORJIAN |نام۱=HABIB |تاریخ=2004 |عنوان=Mazandaran: Language and People (The State of Research) |پیوند= https://academiccommons.columbia.edu/doi/10.7916/D85B1DDR/download|ژورنال=Yerevan State University |دوره= |شماره= |صفحات=289 |doi=10.1163/1573384043076045 |تاریخ بازبینی= |زبان=en}}</ref> شهرهای آمل، چالوس، کلار، سعیدآباد و رویان جزئی از سرزمین [[قوم تپوری]] بودند.<ref>{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی۱ = محمدپور | نام۱ = صفرعلی | عنوان = چالوس در آیینه تاریخ | سال = ۱۳۸۶ | ناشر = انتشارات کلام مسعود | صفحه = ۳۷۰}}</ref> |
||
به گفته [[واسیلی بارتلد]] [[مردم تبری|تپوریها]] در قسمت جنوب شرقی ولایت سکونت داشتند و در قید اطاعت هخامنشیان درآمده بودند و آماردها مغلوب اسکندر مقدونی و بعد مغلوب اشکانیان شدند و اشکانیان در قرن دوم ق. م آنها را در حوالی ری سکونت دادند و اراضی سابق آماردها به تصرف تپوریها درآمد و بطلمیوس در شرح دیلم یعنی قسمت شرقی گیلان در ساحل بحر خزر فقط از [[مردم تبری|تپوریها]] نام میبرد.<ref>{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی = بارتلد | نام = واسیلی | عنوان =تذکره جغرافیای تاریخی ایران | سال = ۱۳۰۸ | ناشر = اتحادیه تهران | صفحه =283}}</ref> به گفته [[مجتبی مینوی]] قوم آمارد و [[قوم تپوری]] در سرزمین [[استان مازندران|مازندران]] میزیستند و تپوریها در ناحیه کوهستانی مازندران و آماردها در ناحیه جلگهای مازندران سکونت داشتند. در سال ۱۷۶ ق. م [[فرهاد یکم|فرهاد اول اشکانی]] قوم آمارد را به ناحیه خوار کوچاند و تپوریها تمام ناحیه مازندران را فرو گرفتند و تمام ولایت به اسم ایشان تپورستان نامیده شد.<ref>{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی۱ = مینوی | نام۱ = مجتبی | عنوان = مازیار | سال = ۱۳۴۲ | ناشر = مؤسسه مطبوعاتی امیرکبیر | صفحه = ۹}}</ref> |
|||
قوم [[آمارد]] از مردمان [[آریاییها|آریایی]] بودند که در آمل زندگی میکردند. نام شهر آمل دگرگونشده همان نام آمارد است. آماردها قومی نیرومند و جنگجو بودهاند و ناحیه فعلی آمل را به عنوان مرکز خود انتخاب نموده و نام خود را برنهادند و بعدها واژه آماردها به سبب کثرت تلفظ به آملد، آمرد و آمل بدل شد. اما در زمان سلسله [[اشکانیان]] و حکومت اشک سوم یا [[اردوان یکم]] پسر تیریدات یکم (۲۴۷/۵۳–۲۱۴/۱۷ پ. م) طبرستان بهطور کامل تصرف شد، آماردها که از این پیشامد رنجیده و دل خوشی نداشتند و پی فرصت میگشتند، در آغاز پادشاهی اشک پنجم ([[فرهاد یکم]]) با گرگانیها یکی شده، دم از خودسری زدند و نبردی خونین میان آنها و اشک پنجم به وجود. اشک ابتدا گرگان را کوبید و از [[طبرستان]] گذشت و به سرزمین آماردها (طبرستان باختری) رسید و سه سال با آنان جنگید تا چیره و پیروز شد؛ همه سرکشان را کشت و بازماندگان را به دو بخش کرد: بخشی را به خراسان کوچاند و بخشی را به سرزمین خوارکس فرستاد و به کارهای بیگاری واداشت. سپس فرمان داد تیره ای از [[مردم مازندرانی|مردم تپوری]] از خاور و جنوب باختری به سرزمین آماردها کوچانده شوند. دیگر از این دسته از مردم (آماردها) در تاریخ طبرستان و آمل نامی نمیبینم.<ref>تاریخ تبرستان، پدید آورنده اردشیر برزگر، سال 1379، جلد اول، ص 58-59</ref><ref>تاریخ مازندران باستان، پدید آورنده: طیار یزدان پناه لموکی، سال 1383، جلد اول</ref> |
|||
تمام ساکنان [[مازندران]] از نسل و نژاد دو قوم تپوری و آمارد بودند. بهطوریکه از نوشتههای تاریخی استنباط میشود که ما قبل آریایی مارد یا مازد چندین سال قبل از [[میلاد مسیح]] بر بخشهایی از این ناحیه با قدرت حکومت میکردند و باج به پادشاهان ایران نمیدادند. [[مردم آمارد|آماردها]] در اولین ورود خود به آمل آمدهاند. تپوریها قومی گسترده پیش از [[آریایی]]ها بودهاند که به وسیلهٔ اقوام مهاجر ایرانی به نواحی کوهستانی عقب رانده شدند.<ref>{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی = مارکوارت | نام = یوزف | عنوان =ایرانشهر بر مبنای جغرافیای موسی خورنی | مترجم = مریم میر احمدی | سال = ۱۳۷۳ | ناشر = تهران انتشارات اطلاعات | صفحه =245}}</ref> محققین تپوریها را از بومیهای مازندران و نواحی آن از زمان قبل از آمدن [[آریایی|آریانها]] به ایران میدانند.<ref>{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی۱ = پیرنیا | نام۱ = حسن | عنوان = تاریخ ایران باستان جلد دوم | سال = ۱۳۹۱ | ناشر = انتشارات نگاه | صفحه = ۱۳۴۷}}</ref> مردم آمل بهطور عمده از [[مردم تبری|قوم طبری]] میباشند. البته بعضی از بزرگان بهائی و علویان از کشورهای خارجه در این شهر زندگی میکنند.<ref>[http://www.iranatlas.info/regional%20prehistoric/marlik/amardian.htm آماردها در آمل]</ref><ref>{{یادکرد وب |نشانی=http://af.samta.ir/atlas/index.php?title=نژاد_و_تیره_در_استان_مازندران |عنوان=نژاد و تیره در استان مازندران |بازبینی=20 ژانویه 2021 |archive-date=9 سپتامبر 2016 |archive-url=https://web.archive.org/web/20160909222303/http://af.samta.ir/atlas/index.php?title=نژاد_و_تیره_در_استان_مازندران}}</ref> |
|||
قوم [[آمارد]] از مردمان [[آریاییها|آریایی]] بودند که در آمل زندگی میکردند. نام شهر آمل دگرگونشده همان نام آمارد است. آماردها قومی نیرومند و جنگجو بودهاند و ناحیه فعلی آمل را به عنوان مرکز خود انتخاب نموده و نام خود را برنهادند و بعدها واژه آماردها به سبب کثرت تلفظ به آملد، آمرد و آمل بدل شد. اما در زمان سلسله [[اشکانیان]] و حکومت اشک سوم یا [[اردوان یکم]] پسر تیریدات یکم (۲۴۷/۵۳–۲۱۴/۱۷ پ. م) طبرستان بهطور کامل تصرف شد، آماردها که از این پیشامد رنجیده و دل خوشی نداشتند و پی فرصت میگشتند، در آغاز پادشاهی اشک پنجم ([[فرهاد یکم]]) با گرگانیها یکی شده، دم از خودسری زدند و نبردی خونین میان آنها و اشک پنجم به وجود. اشک ابتدا گرگان را کوبید و از [[طبرستان]] گذشت و به سرزمین آماردها (طبرستان باختری) رسید و سه سال با آنان جنگید تا چیره و پیروز شد؛ همه سرکشان را کشت و بازماندگان را به دو بخش کرد: بخشی را به خراسان کوچاند و بخشی را به سرزمین خوارکس فرستاد و به کارهای بیگاری واداشت. سپس فرمان داد تیره ای از [[مردم مازندرانی|مردم تپوری]] از خاور و جنوب باختری به سرزمین آماردها کوچانده شوند. دیگر از این دسته از مردم (آماردها) در تاریخ طبرستان و آمل نامی نمیبینم.<ref>تاریخ تبرستان، پدید آورنده اردشیر برزگر، سال 1379، جلد اول، ص 58-59</ref><ref>تاریخ مازندران باستان، پدید آورنده: طیار یزدان پناه لموکی، سال 1383، جلد اول</ref>[[ایزیدور خاراکسی]] به اقوام آمارد در رشته کوه البرز اشاره میکند که در زمان فرهاد اشکانی به خاراکس (گرمسار) کوچانده شدند. [[ایزیدور خاراکسی]] مینویسد: ماردیها مردم فقیری در رشته کوههای [[البرز]] بودند که [[فرهاد یکم|فرهاد اول]] آنها را شکست داد و آنها را مطیع خود ساخت.<ref>{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی۱ = خاراکسی | نام۱ = ایزیدور | نام خانوادگی مترجم = صنعتی | نام مترجم = همایون | عنوان = کاروانسراهای اشکانی | سال = ۱۳۸۱ | ناشر = انتشارات کتابخانه تخصصی تاریخ ایران و اسلام| صفحه = ۲۹}}</ref> فرهاد اول ماردیها را در خاراکس اسکان داد.<ref>{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی۱ = خاراکسی | نام۱ = ایزیدور | نام خانوادگی مترجم = صنعتی | نام مترجم = همایون | عنوان = کاروانسراهای اشکانی | سال = ۱۳۸۱ | ناشر = انتشارات کتابخانه تخصصی تاریخ ایران و اسلام| صفحه = ۵}}</ref> پس از کوچ قوم آمارد اقوام [[قوم تپور|تپوری]] جایگزین آنان گشتند.<ref>{{یادکرد ژورنال |نام خانوادگی۱=آقاجانی الیزه |نام۱=هاشم |تاریخ=1392 |عنوان=خاستگاه تپوریها تا تشکیل شهربی تبرستان |پیوند= http://history.bojnourdiau.ac.ir/article_520194_8965e00ce990b8483cffe4e9767bf599.pdf |ژورنال= |دوره=8 |شماره=31 |صفحات=5-9 |doi= |تاریخ بازبینی=}}</ref> بر اساس آزمایشها و تحقیقات مؤسسه ماکس پلانک برای ژنتیک مولکولی آلمان مشخص شد، مردمان مازندران از دیرباز اصیلترین مردمان ساکن سرزمین ایران بودهاند. همچنین تجزیه و تحلیل ام دی اس به صورت شفاف نشان داد که گیلانیها و مازندرانیها بسیار نزدیک به مردمان جنوب قفقاز هستند.<ref>[http://caspiland.com/مردمان-گیلان-و-مازندران-نژاد-کاسپی.html تحقیقات و آزمایشها آلمانیها بر روی نژاد مردمان شمال ایران]</ref> در هسته داخل شهر نیز مردمان شهر آمل در طایفههای مختلف قرار میگیرند. بر اساس آزمایشات و تحقیقات [[انجمن ماکس پلانک]] مردم مازندران از مدتها قبل از اصیلترین مردم مقیم ایران بودهاند. در هسته داخل شهر نیز مردمان شهر آمل در طایفههای مختلف قرار میگیرند. |
|||
==== تپوری ==== |
==== تپوری ==== |
||
خط ۳۴۱: | خط ۴۱۰: | ||
همچنین فرودسی در شاهنامه در دوران لشکرکشی اعراب به ایران در زمان [[یزدگرد سوم]] به اقوام طبری اشاره میکند: |
همچنین فرودسی در شاهنامه در دوران لشکرکشی اعراب به ایران در زمان [[یزدگرد سوم]] به اقوام طبری اشاره میکند: |
||
{{شعر}} |
{{شعر}} |
||
{{ب|چو |
{{ب|چو میروی طبری و چون ارمنی | به جنگاند با کیش آهرمنی}} |
||
{{ب|چو کلبوی سوری و این مهتران | که گوپال دارند و گرز گران}} |
{{ب|چو کلبوی سوری و این مهتران | که گوپال دارند و گرز گران}} |
||
{{ب|همی سر فرازند که ایشان کیند | به ایران و مازندران برچیند}} |
{{ب|همی سر فرازند که ایشان کیند | به ایران و مازندران برچیند}} |
||
خط ۳۵۱: | خط ۴۲۰: | ||
}} |
}} |
||
=== |
=== زبان === |
||
بعد از اسلام زبان و خط پهلوی در مازندران بیشتر از سایر مناطق ایران متداول بودهاست. زبان طبرستانی کمتر از زبانهای دیگر تحت تأثیر زبانهای بیگانه قرار گرفتهاست. زبان مردم آمل، [[زبان مازندرانی|مازندرانی]] همراه با [[گویش آملی]] میباشد.<ref>[http://gardeshgariiran.ir/زبان-و-گویش-مردم-مازندران/ زبان و گویش مردم مازندران]</ref>[[گویش آملی]] زیر شاخه [[زبان مازندرانی]] است ولی وجود برخی قواعد زبان شرقی [[زبان سغدی|سغدی]] در آن جای تأمل دارد.<ref>{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی۱ = ذبیحی | نام۱ = علی | عنوان = آمل | سال = ۱۳۹۱ | ناشر = رسانش نوین | صفحه = ۳۸}}</ref> |
|||
مردمان این منطقه در روزگار [[هوشنگ]] پیشدادی به تناوب دارای آیینهای زروانی، مغانی، مهری و زرتشتی بودند.<ref>کتاب تاریخچه مازندران - صفحه ۳۴ - مجید رجایی</ref> |
|||
ولایات شمالی ایران، محتملاٌ در دوره [[اشکانی]] یا [[ساسانی]]، [[زرتشت]]ی شدند. وجود آتشکدهها در استان مازندران مبین این حقیقت است. حدود قرن دوم هجری قمری مردم مازندران به دین اسلام گرویدند. در حال حاضر [[اسلام]] دین نخست شهر محسوب میشود و آمل به عنوان اولین مرکز حکومت مذهب [[شیعه]] دوازده امامی بودهاست.<ref name="آمل، اولین مرکز حکومت دین شیعه"/><ref>[http://lib.eshia.ir/23022/2/502 دین مردم آمل]</ref> |
|||
=== قومیت === |
|||
{{bar box |
|||
قوم [[آمارد]] از مردمان آسیانینژاد بودند که پیش از کوچ [[آریاییها]] به سرزمین ایران در آمل زندگی میکردند. نام شهر آمل دگرگونشده همان نام آمارد است. آماردها قومی نیرومند و جنگجو بودهاند و ناحیه فعلی آمل را به عنوان مرکز خود انتخاب نموده و نام خود را برنهادند و بعدها واژه آماردها به سبب کثرت تلفظ به آملد، آمَرد و آمل بدل شد.<ref>[http://www.traavel.ir/m-pagecenter1-pview.aspx?p=374 گردشگری- قوم و طوایف شهر آمل]</ref> آمل از شهرهای طایفهای ایران است که دارای طوایف مختلف میباشد.<ref>[http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13910830000904 گزارش از مراسم طایفههای آمل]</ref> |
|||
|عنوان=دین در آمل |
|||
[[استرابون]] دربارهٔ قومهای ساکن مازندران مینویسد: قبیلههایی که در کناره دریای کاسپین [[جرجان|هیرکانیان]]، [[آماردها]]، آناریها، [[کادوسیان|کادوسها]]، [[آلبانیای قفقاز|آلبانیها]] و [[کاسیان]] بودند.<ref>[http://www.ion.ir/News/144349.html?catid=15&title=کاهش-سرسبزی-مازندران-به-روایت-خبرنگار--گاردین- مازندران به روایت خبرنگار گاردین]</ref><ref>10 - بارتلد، ویلهلم، جغرافیای تاریخی ایران، ترجمه همایون صنعتی زاده، تهران: انتشارات بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار ،۱۳۷۷، ص ۱۴۲؛ پیگولوسکایا، ن، شهرهای ایران در روزگار پارتیان و ساسانیان، ترجمه عنایت الله رضا، چاپ چهارم، تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی، ۱۳۸۷، ص ۱۰۸.</ref>[[پلینیوس]] مورخ یونانی محل آماردها را قسمت شرقی مارگانیا شناسایی کردهاست.<ref>مارکوارت، یوزف (۱۳۷۳). ایرانشهر بر مبنای جغرافیای موسی خورنی. انتشارات اطلاعات. ص. ۲۵۶.</ref>مردم آمل از قوم طبری میباشند که قوم طبری معرب قوم تپور میباشد و نام طبرستان (تپورستان) از نام این قوم گرفته شدهاست. پس از اسلام مردم طبرستان با نام طبری شناخته میشدند که این واژه معرب لفظ تپوری و تپری میباشد. یعقوبی در تاریخ یعقوبی مردم طبرستان را از قوم تبر معرفی میکند.<ref>گلیجانی مقدم، ندا (۱۳۹۵). «تحول معنایی واژه دیلم» (PDF). مطالعات تاریخ اسلام: ۱۱۶.</ref>به گزارش [[قاضی نورالله شوشتری]] در کتاب [[مجالسالمؤمنین]] مردم آمل را طبری میگویند و نسبت ایشان به غیر از طبری اندک است.<ref>شوشتری، نورالله (۱۳۷۷). مجالس المونین. نشر اسلامیه. ص. ۹۸.</ref> |
|||
|titlebar=#ddd |
|||
همچنین فرودسی در شاهنامه در دوران لشکرکشی اعراب به ایران در زمان [[یزدگرد سوم]] به اقوام طبری اشاره میکند: |
|||
|چپ۱='''دین''' |
|||
{{شعر}} |
|||
|راست۱='''درصد''' |
|||
{{ب|چو میروی طبری و چون ارمنی | به جنگاند با کیش آهرمنی}} |
|||
|چینش=left |
|||
{{ب|چو کلبوی سوری و این مهتران | که گوپال دارند و گرز گران}} |
|||
|نوارها= |
|||
{{ب|همی سر فرازند که ایشان کیند | به ایران و مازندران برچیند}} |
|||
{{bar percent|[[اسلام]]|darkgreen|۹۸}} |
|||
{{پایان شعر}} |
|||
{{bar percent|[[مسیحیت]]|green|۱}} |
|||
{{bar percent|[[زرتشتی]]|red|۱}} |
|||
[[محمدصادق نامی اصفهانی]] مورخ قرن ۱۲ عصر [[زندیان|زندیه]] در [[تاریخ گیتیگشا]] از سکنه [[استان مازندران|مازندران]] به عنوان اقوام طبری یاد میکند وی مینویسد:<ref>{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی = نامی اصفهانی | نام = محمد صادق | عنوان = تاریخ گیتی گشا در عصر زندیه | سال = ۱۳۶۳ | ناشر = نشر اقبال | صفحه = ۷۱}}</ref> |
|||
{{نقل قول| |
|||
[[محمدخان سوادکوهی|محمد دادویی سوادکوهی]] چهل پنجاه نفر از طبریان (طبریها) را که در آن هنگام ترقی عوامل نشین و گاو سوار بودند جمع آورده و بجانب اردوی شیخ علی خان شتافت. چون مومی الیه (فرد اشاره شده) اولین کسی بود که از مازندران به اردوی جناب شیخعلی خان رسیده از جمله سایر طبریان پیشترطریق خدمت گردیده، بجهت تألیف قلوب سایر طبریان و امیدواری جمهور اهل مازندران اورا لقب خانی داده و محمد خان نام نهاده. |
|||
}} |
}} |
||
=== دین و آئین === |
|||
مردمان این منطقه در روزگار [[هوشنگ]] پیشدادی به تناوب دارای آیینهای ژروانی، مغانی، مهری و زرتشتی بودند.<ref>کتاب تاریخچه مازندران - صفحه ۳۴ - مجید رجایی</ref> |
|||
ولایات شمالی ایران، محتملاٌ در دوره [[اشکانی]] یا [[ساسانی]]، [[زرتشت]]ی شدند. وجود آتشکدهها در استان مازندران مبین این حقیقت است. در ۵۳۳ از [[گیلان]] همراه با آمل به عنوان پایگاه کشیشی [[نسطوری]] نام برده شدهاست.<ref>[https://gilanikar.ir/blog/a/32/گیلان-باستان-پیش-از-اسلام-بخش-پایانی گیلان باستان / تاریخ شمال ایران]</ref> |
|||
[[محمد حسن خان اعتمادالسلطنه]] دربارهٔ مذهب مردم آمل چنین میگوید: اهالی آمل مرکب اند از مسلمانان، یهودی، عیسوی، گبر، پادشاه این شهر و رجال دولت و خواص او یهودی مذهب اند.<ref>مرآت البلدان</ref> |
|||
در حدود قرن دوم هجری قمری مردم مازندران به دین اسلام گرویدند. در حال حاضر [[اسلام]] مانند دیگر شهرها، دین نخست شهر آمل محسوب میشود.<ref name="آمل، اولین مرکز حکومت دین شیعه"/><ref>[http://lib.eshia.ir/23022/2/502 دین مردم آمل]</ref> |
|||
=== گاهشمار === |
=== گاهشمار === |
||
مازندران دارای تقویم مستقل است که به آن [[گاهشماری طبری]] میگویند. علاوه بر ماههای رسمی از ماه تبری استفاده میکنند که در زمان [[یزدگرد]] آغاز شدهاست.<ref>[http://www.golbagh.com/?PageID=83&MID=2&PMID=22&MRID=456 گاه شمار مازندرانی]</ref> |
|||
=== فرهنگ === |
=== فرهنگ و مراسم === |
||
آمل از دیرباز به دلیل وجود فرهیختگان و |
آمل از دیرباز به دلیل وجود فرهیختگان و پیشینیان، دارای مراسمهای متفاوت محلی و ملی بودهاست. با توجه به فرهنگ و تمدن اصیل مازندران، مراسمهای باستانی و به دلیل علاقه به دین و مذهب، مراسم مذهبی نیز در این دیار برگزار میگردد. پس از گرویدن مردم آن به اسلام، برخی از مراسمات کهن بسته به فرهنگ مردمان مختلف مازندرانی با آداب اسلامی درآمیخته و بنا بر این شیوه اجرای آن در هر روستا با روستای دیگر متفاوت است. |
||
[[پرونده:Tirgan-Iran-Amol.jpg|بندانگشتی|چپ|سیزدهمین دوره جشن ملی و باستانی تیرگان در آمل]] |
|||
* [[تیرگان]]: تیرماسیزه شو یا [[تیرگان]] یکی از جشنهای ایرانی در روز تیر از ماه تیر برابر با سیزدهم تیرماه است. عدهای این جشن را در روزهای دیگر و از جمله در دهم تیر برگزار میکنند که به اعتقاد استادان ایرانشناس نادرست است. این جشن در آمل همه ساله در جوار قله دماوند برگزار میشود. این جشن در کنار آبها، همراه با مراسمی وابسته با آب و آب پاشی و آرزوی بارش باران در سال پیش رو همراه بودهاست و تیرگان یادآور رشادت آرش کمانگیر نیز است.<ref>[http://www.iranboom.ir/jashnha/73-tir/13068-jashn-tirgan-yadavar-hamase-arash.html جشن تیرگان، یادآور حماسۀ آرش کمانگیر]</ref><ref>{{یادکرد وب |نشانی=http://www.iranbild.com/1462/جشن-تیرگان-مازندران-آرش-کمانگیر/ |عنوان=جشن تیرگان در مازندران |بازبینی=20 ژانویه 2021 |archive-date=13 ژوئیه 2018 |archive-url=https://web.archive.org/web/20180713135549/http://www.iranbild.com/1462/جشن-تیرگان-مازندران-آرش-کمانگیر/}}</ref> |
|||
* [[تیرگان]]: تیرماسیزه شو یا [[تیرگان]] یکی از جشنهای ایرانی در روز تیر از ماه تیر برابر با سیزدهم تیرماه است. عدهای این جشن را در روزهای دیگر و از جمله در دهم تیر برگزار میکنند که به اعتقاد استادان ایرانشناس نادرست است. این جشن در آمل همه ساله در جوار قله دماوند برگزار میشود. این جشن در کنار آبها، همراه با مراسمی وابسته با آب و آب پاشی و آرزوی بارش باران در سال پیش رو همراه بودهاست و تیرگان یادآور رشادت آرش کمانگیر نیز میباشد.<ref>[http://www.iranboom.ir/jashnha/73-tir/13068-jashn-tirgan-yadavar-hamase-arash.html جشن تیرگان، یادآور حماسۀ آرش کمانگیر]</ref><ref>[http://www.iranbild.com/1462/جشن-تیرگان-مازندران-آرش-کمانگیر/ جشن تیرگان در مازندران]</ref> |
|||
* ورف چال: از آیینهای قابل توجه مازندران که مراسمی ملی هم بهشمار میرود در ارتباط با آب، مراسم ورف چال در روستای اسک واقع در جاده هراز انجام میشود. این رسم قدیمی و باستانی در زمانی که آخرین برفهای زمستانی منطقه در حال ذوب شدن است در یکی از جمعههای نیمه دوم اردیبهشت ماه برگزار میشود. مراسم آیینی سنتی ورفِ چال حدود ۶۰۰ سال قدمت دارد.<ref>[http://www.mehrnews.com/news/1596417/نگاهی-گذرا-به-سنت-ورف-چال-در-مازندران-زن-سالاری-یک-روزه-در نگاهی گذرا به سنت ورف چال در مازندران/زن سالاری یک روزه در اسک وش]</ref> |
* ورف چال: از آیینهای قابل توجه مازندران که مراسمی ملی هم بهشمار میرود در ارتباط با آب، مراسم ورف چال در روستای اسک واقع در جاده هراز انجام میشود. این رسم قدیمی و باستانی در زمانی که آخرین برفهای زمستانی منطقه در حال ذوب شدن است در یکی از جمعههای نیمه دوم اردیبهشت ماه برگزار میشود. مراسم آیینی سنتی ورفِ چال حدود ۶۰۰ سال قدمت دارد.<ref>[http://www.mehrnews.com/news/1596417/نگاهی-گذرا-به-سنت-ورف-چال-در-مازندران-زن-سالاری-یک-روزه-در نگاهی گذرا به سنت ورف چال در مازندران/زن سالاری یک روزه در اسک وش]</ref> |
||
* مارمه: مارمه یا مادرمه مراسمی است که هنگام تحویل سال افراد خانواده دور سفره یا مشابه آن هفت سین که با ظرافت و سلیقه خانم خانه چیده شده مینشینند و در حالیکه پدر خانواده دعای تحویل میخواند منتظر سال نو میشوند. در گذشته که امکانات ارتباطی مانند رادیو و تلویزیون نبود با تیراندازی یا گفتن اذان سال جدید را به همه اعلام میداشتند. بعد از این که سال نو شد کسی معمولاً بچهها که به عنوان مادرمه انتخاب شده با مجمعی که در ان قرآن، آیینه، آب، سبزه و شاخههای سبز جوان قرار دارد وارد خانه میشود و به این نیت که سال سرسبز و خوش و خرمی برای خانواده باشد شاخه سبز را جلوی در اتاق آویزان یا روی طاقچه اتاق میگذارد. در این روز مادر خانه، غذای عید، سبزی پلو درست میکند.<ref>[http://www.irna.ir/fa/News/81999555/ مارمه ، آیین سنتی نو شدن ماه در مازندران]</ref> |
* مارمه: مارمه یا مادرمه مراسمی است که هنگام تحویل سال افراد خانواده دور سفره یا مشابه آن هفت سین که با ظرافت و سلیقه خانم خانه چیده شده مینشینند و در حالیکه پدر خانواده دعای تحویل میخواند منتظر سال نو میشوند. در گذشته که امکانات ارتباطی مانند رادیو و تلویزیون نبود با تیراندازی یا گفتن اذان سال جدید را به همه اعلام میداشتند. بعد از این که سال نو شد کسی معمولاً بچهها که به عنوان مادرمه انتخاب شده با مجمعی که در ان قرآن، آیینه، آب، سبزه و شاخههای سبز جوان قرار دارد وارد خانه میشود و به این نیت که سال سرسبز و خوش و خرمی برای خانواده باشد شاخه سبز را جلوی در اتاق آویزان یا روی طاقچه اتاق میگذارد. در این روز مادر خانه، غذای عید، سبزی پلو درست میکند.<ref>[http://www.irna.ir/fa/News/81999555/ مارمه ، آیین سنتی نو شدن ماه در مازندران]</ref> |
||
* علم گردانی و نخل گردانی: علم گردانی و نخل گردانی از قدیمیترین سنت ایرانی و [[مازندران]] است که همه ساله در تمامی مناطق آمل در دستههای مختلف و محلهها انجام میشود. از ویژگیهای عزاداری ماه محرم در مازندران، وجود سقانفار و تکیهها در این استان است.<ref>[http://www.mehrnews.com/news/2946113/پیرعلم-و-نخل-گردانی-آیین-های-۳۰۰-ساله-روستاییان-مازندران پیرعلم و نخلگردانی؛ آیینهای ۳۰۰ ساله روستاییان مازندران]</ref><ref>[http://haraznews.com/87973/نگاهی-به-آیینهای-محرم-در-مازندران-87973 نگاهی به آیینهای محرم در مازندران]</ref> |
* علم گردانی و نخل گردانی: علم گردانی و نخل گردانی از قدیمیترین سنت ایرانی و [[مازندران]] است که همه ساله در تمامی مناطق آمل در دستههای مختلف و محلهها انجام میشود. از ویژگیهای عزاداری ماه محرم در مازندران، وجود سقانفار و تکیهها در این استان است.<ref>[http://www.mehrnews.com/news/2946113/پیرعلم-و-نخل-گردانی-آیین-های-۳۰۰-ساله-روستاییان-مازندران پیرعلم و نخلگردانی؛ آیینهای ۳۰۰ ساله روستاییان مازندران]</ref><ref>[http://haraznews.com/87973/نگاهی-به-آیینهای-محرم-در-مازندران-87973 نگاهی به آیینهای محرم در مازندران]</ref> |
||
* [[نوروز خوانی]]: یکی دیگر از مراسمهای معمول و جالب شهرهای مازندران به خصوص شهر آمل است. نوروزخوانان معمولاً چند روز قبل از فرارسیدن عید نوروز به داخل روستاها میآیند وبا خواندن اشعار در مدح امامان و ترانههای محلی، طلیعه سال نو را به آنها مژده میدهند. نوروز خوانان چند نفر هستند که یک نفر اشعار را می خوند، یک نفر ساز میزند و نفر دیگر که به آن کوله کش یا همان بارکش میگویند به در خانههای مردم میروند و صاحب خانه با دادن پول، شیرینی یا تخم مرغ از آنان پذیرایی میکند و به آنان عیدی میدهد.<ref>[http://fararu.com/fa/news/226888/تصاویر-آئین-نوروزخوانی-در-مازندران آئین نوروزخوانی در مازندران]</ref> |
* [[نوروز خوانی]]: یکی دیگر از مراسمهای معمول و جالب شهرهای مازندران به خصوص شهر آمل است. نوروزخوانان معمولاً چند روز قبل از فرارسیدن عید نوروز به داخل روستاها میآیند وبا خواندن اشعار در مدح امامان و ترانههای محلی، طلیعه سال نو را به آنها مژده میدهند. نوروز خوانان چند نفر هستند که یک نفر اشعار را می خوند، یک نفر ساز میزند و نفر دیگر که به آن کوله کش یا همان بارکش میگویند به در خانههای مردم میروند و صاحب خانه با دادن پول، شیرینی یا تخم مرغ از آنان پذیرایی میکند و به آنان عیدی میدهد.<ref>[http://fararu.com/fa/news/226888/تصاویر-آئین-نوروزخوانی-در-مازندران آئین نوروزخوانی در مازندران]</ref> |
||
[[پرونده:نوروزخوانی آمول دله.jpg|بندانگشتی|راست|مراسم نوروزخوانی در آمل]] |
|||
* موسیقی: موسیقی منطقه آمل در قالب مناطق مرکزی شمال ایران بررسی نمود از همین رو تقریباً همه نغماتی در مناطق مرکزی شمال ایران رایج است در این منطقه مورد استفاده قرار میگیرد که از مشهورترین آنها نجوا و [[امیری]] خوانی و گهره سری و [[مازندرانی]] خونش و طالبا است. شهرهای طالبا و امیری و لاره از شعرهایی هستند که با سوز خوانده میشود و بر روی شنونده تأثیر خاصی میگذارد. نوروز خوانی سنت اصیلی است که اولین منطقه قبل از اسلام در آمل اجرا شد و بعدها به جاهای دیگر مازندران و ایران گسترش یافت و بعد از اسلام این اشعار این نو خواندن با مدح و منقبت ائمه در هم آویخت و از این شکل قدیمی حیث اشکالی نو یافت.<ref>[http://www.shomalnews.com/view/5684/نگاهي%20به%20برخي%20رسم%20هاي%20نوروزي%20در%20مازندران/ نگاهی به برخی رسمهای نوروزی در مازندران]</ref> |
|||
* موسیقی: موسیقی منطقه آمل را میتوان در قالب مناطق مرکزی شمال ایران بررسی نمود از همین رو تقریباً همه نغماتی در مناطق مرکزی شمال ایران رایج است در این منطقه مورد استفاده قرار میگیرد که از مشهورترین آنها نجوا و [[امیری]] خوانی و گهره سری و [[مازندرانی]] خونش و طالبا است. شعرهای طالبا و امیری و لاره از شعرهایی هستند که با سوز خوانده میشود و بر روی شنونده تأثیر خاصی میگذارد. نوروز خوانی سنت اصیلی است که اولین منطقه قبل از اسلام در آمل اجرا شد و بعدها به جاهای دیگر مازندران و ایران گسترش یافت و بعد از اسلام این اشعار این نو خواندن با مدح و منقبت ائمه در هم آویخت و از این شکل قدیمی حیث اشکالی نو یافت.<ref>[http://www.shomalnews.com/view/5684/نگاهی%20به%20برخی%20رسم%20های%20نوروزی%20در%20مازندران/ نگاهی به برخی رسمهای نوروزی در مازندران]</ref> |
|||
* ادبیات: ادبیات و نظم مازندرانی تاریخی هزار و صد ساله دارد که قدیمیترین آثار آن اشعار متعلق به مسته مرد و مرزبان باوندی و علی پیروزه است و همچنین پیشینهٔ نثر طبری به قبل از اسلام میرسد که متنی در باب بنای شهر آمل از زبان بانو آمله، دختر استاد دیلمی گفته شده و در کتاب تاریخ تبرستان ابن اسفندیار آورده شدهاست. بسیاری از شاعران مازندرانیزبان را به واسطهٔ کتابهای تاریخی [[ابن اسفندیار]]، [[ظهیرالدین مرعشی]] و [[اولیاءالله آملی]] شناخته میشوند. |
|||
=== بازیها === |
=== بازیها === |
||
خط ۳۸۲: | خط ۴۶۳: | ||
=== دیگر مراسم === |
=== دیگر مراسم === |
||
از دیگر مراسم میتوان به خرج دادان امام حسین، سفره ابوالفضل، |
از دیگر مراسم میتوان به شبنشینیها، خرج دادان امام حسین، سفره ابوالفضل، مراسم دندان سری، ولیمه و مراسم بین شهری اشاره کرد. |
||
=== |
=== جشنواره === |
||
==== معاصر ==== |
==== معاصر ==== |
||
[[پرونده:Iran Rice Festival Amol.jpg|بندانگشتی|راست|جشنواره ملی برنج کشور در آمل]] |
|||
آمل هرساله میزبان جشنوارههای ملی و استانی است. جشنواره فرهنگی هنری تیتی، جشنواره مطبوعات مازندران، جشنواره برنج هرساله در این شهر برگزار میشود. چهل و چهارمین دوره [[جشنواره بینالمللی فیلم رشد]] به همراه شش شهر استان مازندران در آمل با نمایش ۱۱۰ فیلم در سال ۱۳۹۳ برگزار شد. برای اولین بار نیز [[جشنواره بینالمللی تئاتر فجر]] به میزبانی و محوریت یک شهر به غیر از تهران در سال ۱۳۹۵ به میزبانی آمل برگزار شد.<ref>[https://www.tasnimnews.com/fa/news/1395/10/18/1290098/مازندران-میزبان-جشنواره-تئاتر-فجر-شد مازندران میزبان جشنواره تئاتر فجر شد]</ref><ref>[http://www.ifilmtv.ir/News/NewsIn/21846/آغاز-جشنواره-بین-المللی-تئاتر-فجر-در-آمل جشنواره بینالمللی تئاتر فجر در آمل آغاز شد]</ref> جشنواره بینالمللی فیلم یاس سال ۱۳۹۳ نیز به محوریت و میزبانی آمل در استان مازندران برگزار گردید. یک دوره جشنواره اقوام ایرانی نیز به میزبانی شهر آمل برپا شد. همچنین ششمین جشنواره بینالمللی فیلم سبز ایران به محوریت آمل در ۱۴ شهرستان استان مازندران برگزار گردید.<ref>[http://www.yjc.ir/fa/news/5137704/نمایش110فيلم-در-چهل-وچهارمین-جشنواره-بین-المللی-رشد-در-آمل نمایش 110 فیلم در چهل وچهارمین جشنواره بینالمللی رشد در آمل]</ref> |
|||
آمل تقریباً هر سال میزبان برخی از جشنوارههای ملی و استانی است. جشنواره فرهنگی هنری تیتی، جشنواره مطبوعات مازندران، جشنواره برنج هرساله در این شهر برگزار میشود. چهل و چهارمین دوره [[جشنواره بینالمللی فیلم رشد]] به همراه شش شهر استان مازندران در آمل با نمایش ۱۱۰ فیلم در سال ۱۳۹۳ برگزار شد. برای اولین بار نیز [[جشنواره بینالمللی تئاتر فجر]] به میزبانی و محوریت یک شهر به غیر از تهران در سال ۱۳۹۵ به میزبانی آمل برگزار شد.<ref>[https://www.tasnimnews.com/fa/news/1395/10/18/1290098/مازندران-میزبان-جشنواره-تئاتر-فجر-شد مازندران میزبان جشنواره تئاتر فجر شد]</ref><ref>[http://www.ifilmtv.ir/News/NewsIn/21846/آغاز-جشنواره-بین-المللی-تئاتر-فجر-در-آمل جشنواره بینالمللی تئاتر فجر در آمل آغاز شد]</ref> جشنواره بینالمللی فیلم یاس سال ۱۳۹۳ نیز به محوریت و میزبانی آمل در استان مازندران برگزار گردید. یک دوره جشنواره اقوام ایرانی نیز به میزبانی شهر آمل برپا شد. همچنین ششمین جشنواره بینالمللی فیلم سبز ایران به محوریت آمل در ۱۴ شهرستان استان مازندران برگزار گردید.<ref>[http://www.yjc.ir/fa/news/5137704/نمایش110فیلم-در-چهل-وچهارمین-جشنواره-بین-المللی-رشد-در-آمل نمایش 110 فیلم در چهل وچهارمین جشنواره بینالمللی رشد در آمل]</ref>جشنواره اسبهای ایرانی، جشنواره ملی برنج ایران، جشنواره ملی فرهنگی هنری هزار سنگر و جشنواره فرهنگی و هنری تیتی نیز به صورت سالانه در آمل برگزار میشود.<ref>[http://darsi.areeo.ac.ir/fa-IR/Berenjamol.areeo.ac/4877/news/view/21009/98455/Staging جشنواره ملی برنج ایران در آمل]</ref>تا کنون نیز بیش از شش دوره همایش اقوام خطه شمال با حضور با حضور گروههایی از مازندران، گلستان و گیلان در آمل برگزار شدهاست.<ref>[https://www.mehrnews.com/photo/4163892/نهمین-همایش-اقوام-خطه-شمال-کشور-در-آمل طنین موسیقی و آئینهای سنتی اقوام خطه شمال کشور در آمل]</ref> |
|||
=== روز ملی === |
=== روز ملی استان === |
||
[[جشن تیرگان]]، روز ملی دماوند و ۱۴ آبان روز ملی مازندران نیز مرتبط با شهر آمل است که مراسمات این جشن با عنوان روز ملی [[قله دماوند]] |
[[جشن تیرگان]]، روز ملی دماوند و ۱۴ آبان روز ملی مازندران نیز مرتبط با شهر آمل است که مراسمات این جشن با عنوان روز ملی [[قله دماوند]] و جشن [[تیرگان]] همه ساله در شهر آمل برگزار میشود.<ref>[http://www.shomalnews.com/view/119659/جشن%20تیرگان%20و%20همایش%20روز%20ملی%20دماوند%20در%20آمل/ جشن تیرگان و همایش روز ملی دماوند در آمل]</ref> همچنین روز [[واقعه ۱۳۶۰ آمل|۶ بهمن]] نیز در تقویم ایران به عنوان روز ملی ثبت شدهاست.<ref>[http://www.mehrnews.com/news/2450380/ثبت-حماسه-۶-بهمن-آمل-در-تقویم-ملی ثبت حماسه ۶ بهمن آمل در تقویم ملی]</ref> |
||
== |
=== افراد سرشناس === |
||
{{اصلی|فهرست اهالی آمل}} |
|||
[[الیکایی (ایل)|ایل الیکایی]]، یکی از ایلهای پرجمعیت و مهم [[مردم تبری|طبریتبار]] در شهرستانهای آرادان، گرمسار، ورامین، فیروزکوه، دماوند و شمیرانات است که در حال حاضر، شماری اندکی از آنها زندگی عشایری دارند. به نقل از دانشنامه تبرستان و مازندران؛ برپایه سرشماری ادارهٔ کل ثبت احوال استان سمنان، جمعیت الیکاییها استان سمنان ۲۱٬۴۲۶ نفر میباشد.<ref>{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی = نصری اشرفی | نام = جهانگیر | ویراستار = جعفر شجاع کیوانی | عنوان = دانشنامهٔ تبرستان و مازندران جلد دوم | سال = ۱۳۹۹ | ناشر = نشرنی = ۲۳۸}}</ref> امروزه حدود۳۰٬۰۰۰ الیکایی در سراسر ایران زندگی میکنند که اکثر آنها یکجانشین شدهاند و بخش بسیار کوچکی از این ایل به کوچ و زندگی عشایری ادامه دادهاند.<ref>{{پک| علیرضا شاهحسینی|۱۳۹۱|ک=در قلمرو فرهنگ مردم ایل الیکایی (جلد 1)|ص=۱۳۲}}</ref> بخشی از جمعیت شهرستان آمل را ایل الیکایی تشکیل میدهد. |
|||
{{multiple image |
|||
<!-- Essential parameters --> |
|||
| perrow = 5 |
|||
| total_width = 400 |
|||
|align = left |
|||
|caption_align = center |
|||
|direction = horizontal |
|||
|header = |
|||
| header = |
|||
| align = left |
|||
| image1 = Al-Tabari-Sts.jpg |
|||
| width1 = ۷۰ |
|||
| alt1 = |
|||
| caption1 = [[محمد بن جریر طبری]] |
|||
| image2 = Fakhrrazi.jpg |
|||
| width2 = ۶۰ |
|||
| alt2 = |
|||
| caption2 = [[فخر رازی]] |
|||
| image3 = Talibamuli.jpg |
|||
| width3 = ۷۰ |
|||
| alt3 = |
|||
| caption3 = [[طالب آملی]] |
|||
| image4 = Msc 2009-Friday, 16.00 - 19.00 Uhr-Dett 007 Larijani.jpg |
|||
| width4 = ۶۳ |
|||
| alt4 = |
|||
| caption4 = [[علی لاریجانی]] |
|||
| image5 = Abu-sahle-Kuhi.jpg |
|||
| width5 = ۸۰ |
|||
| alt5 = |
|||
| caption5 = [[ابوسهل ویجن بن رستم کوهی|ابوسهل کوهی]] |
|||
| image6 = Rabban-tabari-s.jpg |
|||
| width6 = ۷۱ |
|||
| alt6 = |
|||
| caption6 = [[ابن ربن طبری]] |
|||
| image7 = Mirhayder1.jpg |
|||
| width7 = ۷۲ |
|||
| alt7 = |
|||
| caption7 = [[میر حیدر آملی]] |
|||
| image8 = Tdpajouh.jpg |
|||
| width8 = ۶۸ |
|||
| alt8 = |
|||
| caption8 = [[محمدتقی دانشپژوه]] |
|||
| image9 = Abbas Mirza (Hermitage).jpeg |
|||
| width9 = ۶۶ |
|||
| alt9 = |
|||
| caption9 = [[عباس میرزا]] |
|||
| image10 = Farkhuntabari.jpg |
|||
| width10 = ۶۶ |
|||
| alt10 = |
|||
| caption10 = [[ابن فرخان طبری]] |
|||
| image11 = Manouchehr Khosrowdad.jpg |
|||
| width11 = ۷۱ |
|||
| alt11 = |
|||
| caption11 = [[منوچهر خسروداد]] |
|||
| image12 = Ahmad Moshir al-Saltaneh.jpg |
|||
| width12 = ۷۰ |
|||
| alt12 = |
|||
| caption12 = [[احمد مشیرالسلطنه]] |
|||
| image13 = Hassan Hasanzadeh Amoli02 (1).jpg |
|||
| width13 = ۶۸ |
|||
| alt13 = |
|||
| caption13 = [[حسن حسنزاده آملی]] |
|||
| image14 = Abdollah Javadi Amoli عبدالله جوادی آملی 29 (cropped).jpg |
|||
| width14 = ۶۸ |
|||
| alt14 = |
|||
| caption14 = [[عبدالله جوادی آملی]] |
|||
| image15 = Lotfii.jpg |
|||
| width15 = ۶۸ |
|||
| alt15 = |
|||
| caption15 = [[عبدالعلی لطفی]] |
|||
| image16 = Farhang Sharif.jpg |
|||
| width16 = ۶۸ |
|||
| alt16 = |
|||
| caption16 = [[فرهنگ شریف]] |
|||
| image17 = Ghasem Rezaei at the 2016 Summer Olympics.jpg |
|||
| width17 = ۶۹ |
|||
| alt17 = |
|||
| caption17 = [[قاسم رضایی]] |
|||
| image18 = Merooj-Adel.jpg |
|||
| width18 = ۵۰ |
|||
| alt18 = |
|||
| caption18 = [[عادل غلامی]] |
|||
| image19 = Allahyar Sayyadmanesh 16.jpg |
|||
| width19 = ۵۰ |
|||
| alt19 = |
|||
| caption19 = [[اللهیار صیادمنش]] |
|||
| image20 = Gholam-Ali Soleimani.jpg |
|||
| width20 = ۵۰ |
|||
| alt20 = |
|||
| caption20 = [[غلامعلی سلیمانی]] |
|||
| image21 = Shariatzadehmoshaver.jpg |
|||
| width21 = ۵۰ |
|||
| alt21 = |
|||
| caption21 = [[احمد شریعتزاده]] |
|||
| image22 = Monfaredst.jpg |
|||
| width22 = ۵۰ |
|||
| alt22 = |
|||
| caption22 = [[مسعود منفرد نیاکی]] |
|||
| image23 = Mirzagholinavaei.jpg |
|||
| width23 = ۵۰ |
|||
| alt23 = |
|||
| caption23 = [[اسدالله مشارالسلطنه]] |
|||
| image24 = Mohammad Ali Sadjadi.jpg |
|||
| width24 = ۵۰ |
|||
| alt24 = |
|||
| caption24 = [[محمدعلی سجادی]] |
|||
| image25 = Wrestling at the 2020 Summer Olympics – Men's Greco-Roman 67 kg – Mohammad Reza Geraei (IRI) vs. Ramaz Zoidze (GEO) (13) (cropped).jpg |
|||
| width25 = ۵۰ |
|||
| alt25 = |
|||
| caption25 = [[امیرحسین زارع]] |
|||
}} |
|||
== اولینها == |
|||
جمعیت کوچنده ایل الیکایی در بالا لاریجان آمل:<ref>{{پک| مرکز آمار ایران|۱۳۸۷|ک=سرشماری اجتماعی اقتصادی عشایر کوچنده کشور در سال ۸۷|ص=۱۹}}</ref> |
|||
{| class="wikitable" |
|||
{|class="wikitable" border="2" cellpadding="4" cellspacing="0" style="margin: 1em 1em 1em 0; background: white; border: 1px #aaa solid; border-collapse: collapse; font-size: 95%;" style="border: 1em solid white") |
|||
|- |
|- |
||
! ردیف !! عنوان !! توضیحات |
|||
|'''سال''' |
|||
|۱۳۸۷{{سخ}}خورشیدی |
|||
|- |
|- |
||
| ۱|| اولین کارخانه تولید فولاد و ذوب آهن در ایران || نخستین تلاشها برای استقرار صنعت ذوبآهن در ایران در سال ۱۸۸۷ میلادی توسط محمدحسین امینالضرب صورت گرفت. وی با اخذ اجازه و انحصار تأسیس کارخانه ذوبآهن از ناصرالدین شاه به مدت ۳۰ سال، اقدام به خرید توربینهای بخار، کورههای دمشی، و سایر تجهیزات یک واحد فولادسازی از فرانسه در آمل کرد. |
|||
|'''جمعیت کوچنده''' |
|||
|۲۷۷ (کوچرو) |
|||
|} |
|||
جمعیت کوچنده ایل الیکایی در دابوی جنوبی آمل:<ref>{{پک| مرکز آمار ایران|۱۳۸۷|ک=سرشماری اجتماعی اقتصادی عشایر کوچنده کشور در سال ۸۷|ص=۱۹}}</ref> |
|||
{|class="wikitable" border="2" cellpadding="4" cellspacing="0" style="margin: 1em 1em 1em 0; background: white; border: 1px #aaa solid; border-collapse: collapse; font-size: 95%;" style="border: 1em solid white") |
|||
|- |
|- |
||
| ۲|| اولین کارخانه ریختهگری، ساخت توپخانه و باروت در ایران || به نوشته لرد کرزن و هانوی که این دومی مدتی را در سالهای ۱۱۵۴ ه در گیلان، مازندران و استراباد به کار تجارت گذرانده بود، در زمان نادرشاه افشار اولین کارخانه آهن سازی و ریختهگری برای ساخت توپخانه و باروت در نزدیکی آمل احداث شد تا در آنجا گلوله توپ، خمپاره و نعل اسب برای نظام بسازند. |
|||
|'''سال''' |
|||
|- |
|||
| ۳|| اولین کارخانه تولید آب معدنی در ایران || با نام آمولو در سال ۱۳۵۰ با استفاده از آب خروجی از چشمه آب معدنی پرسم واقع در دامنه رشته کوههای البرز تأسیس گردید. |
|||
|۱۳۸۷{{سخ}}خورشیدی |
|||
|- |
|||
| ۴|| اولین خط راهآهن مدرن در ایران || در سال ۱۸۸۶ میلادی احداث خط راهآهن از سواحل آمل (محمودآباد) توسط بخش خصوصی آغاز گردید. این طرح اگرچه در نظر بود تا تهران ادامه یابد، ولی با کارشکنیهای پیمانکارهای بلژیکی به شکست انجامید و خطوط آن، برچیده و برای احداث تلگراف استفاده شد. قرارداد احداث خط راهآهن در توافقی در سال ۱۳۰۳ در پاریس بین کمپانی انگلیسی قوزی و محمدحسین امینالضرب نوشته شد. |
|||
|- |
|||
| ۶|| اولین کارخانه تولیدکننده امدیاف در ایران || در سال ۱۳۶۹ تأسیس شد. |
|||
|- |
|||
|۷ |
|||
|اولین کارخانه چاپ اسکناس ایران || در سال ۱۳۷۶ عملیات اجرایی پروژه کارخانه تولید کاغذ اسناد بهادار آغاز شد و در سال ۱۳۸۱ این کارخانه پس از اتمام عملیات نصب ماشینآلات و پشت سرگذاردن تولید آزمایشی به بهرهبرداری رسید و هماینک پس از جذب پرسنل متخصص و استقرار سازمانی آنها، بصورت شبانهروزی در حال تولیدانبوه انواع کاغذ امنیتی میباشد. |
|||
|- |
|||
|۸ |
|||
|اولین بندر تجاری شمال ایران || گای لسترنج نقل کردهاست، عین الهم یا علمده امروزی و آبسکون مهمترین بندرگاه حاشیه جنوبی دریای خزر بود و مسیر ارتباطی مردم طبرستان با قفقاز و ترکستان، روسیه و اروپای شرقی بودهاست. پیشینه این بندر به زمان هخامنشیان میرسد. |
|||
|- |
|||
|۹ |
|||
|اولین مدرسه بعد از اسلام در ایران || به همراه مدرسه بیهقیه نیشابور، در کنار مسجد فعلی امام حسن عسگری آمل توسط ناصر الحق ساخته شدهاست. |
|||
|- |
|||
|۱۰ |
|||
| اولین جاده ساسانی، مرکز - شمال ایران || در محل تنگه بند بریده، آثاری از راه باستانی ری به آمل به چشم میخورد. این آثار حکایت از آن دارد که حداقل از زمان ساسانیان، محور رودخانه هراز، به عنوان یک جاده مستقل مورد استفاده بودهاست. در داستان فریدون در شاهنامه از مسیر البرزکوه و دماوند نیز یاد شدهاست و آن هنگامی است که ایرانیان ضحاک را به بند کرده، به شیرخوان در البرزکوه میبرند که طبق نقشه شاهنامه محلی است بین ری و آمل. |
|||
|- |
|||
|۱۱ |
|||
| اولین واکسن هاری || در سال ۱۳۹۶ توسط انستیتو پاستور ایران به بهرهبرداری رسید. |
|||
|- |
|- |
||
|۱۲ |
|||
|'''جمعیت کوچنده''' |
|||
| پیدایش اولین اسب اصیل ایرانی (اسب کاسپین) || اسبچه خزری با قدمت بیش از ۵ هزار سال به عنوان یکی از قدیمیترین نژاد اسبهای موجود در جهان است که در سال ۱۳۴۳ توسط لوئیز فیروز در اطراف آمل شناسایی شد. |
|||
|۶۳ (کوچرو) |
|||
|} |
|} |
||
== جاذبههای دیدنی و گردشگری == |
== جاذبههای دیدنی و گردشگری == |
||
آمل بارها در طول تاریخ بر اثر زمینلرزه آسیب جدی دیده و |
آمل بارها در طول تاریخ بر اثر حوادث طبیعی مانند زمینلرزه و طغیان رود هراز آسیب جدی دیده و در اثر حملههای سلجوقیان، مغولان و در اوایل دوره صفویان، تخریب آمل توسط این سه سلسله صورت گرفتهاست که شهر دچار خرابیهای شدیدی شدهاست. بر اساس دفترچه راهنمای گردشگری میراث فرهنگی و گردشگری استان، آمل بیشترین جاذبههای گردشگری مازندران را به خود اختصاص دادهاست<ref>[https://mazandaran.ict.gov.ir/fa/ostan/map/page5-جاذبه-های-گردشگری جاذبههای گردشگری مازندران]</ref> که هر ساله هزاران گردشگر داخلی و خارجی از این جاذبهها دیدن میکنند. مهمترین جاذبهها و بناهای تاریخی، طبیعی و علمی تحقیقاتی آمل عبارت اند از:<ref>[http://www.shomal.ac.ir/fa/amol.html درباره آمل، دانشگاه شمال]</ref><ref>[http://www.tishine.com/tourstate/156/156 جاذبههای گردشگری آمل]</ref><ref>[http://aryazamyn.com/pages/iran/state-mazandaran/amol مکانهای دیدنی و جاذبههای گردشگری آمل]</ref><ref>[http://www.shomalinfo.ir/260/راهنمای-مسافرت-به-آمل--دیدنی-ها-و-مراکز-تفریحی-آمل راهنمای مسافرت، دیدنیها و مراکز تفریحی آمل]</ref><ref>[http://www.hamshahrionline.ir/details/130976 آشنایی با جاذبههای گردشگری آمل، مازندران]</ref><ref>[https://www.iribnews.ir/fa/news/3394658/برترین-جاذبههای-گردشگری-آمل-در-سال-۱۴۰۱ برترین جاذبههای گردشگری آمل در سال ۱۴۰۱]</ref> |
||
=== جاذبههای تاریخی === |
=== جاذبههای تاریخی === |
||
[[پرونده:Atashkadeh (fireplace).jpg|200px|بندانگشتی|راست|[[آتشکده آمل]]]] |
[[پرونده:Atashkadeh (fireplace).jpg|200px|بندانگشتی|راست|[[آتشکده آمل]]]] |
||
* [[پل دوازده چشمه]]: یک پل |
* [[پل دوازده چشمه]]: یک پل بر روی رود هراز با معماری صفوی که در عصر سلطنت [[شاه عباس صفوی]] بر روی رود هراز در مرکز شهر آمل در ابتدای خیابان سبزه میدان احداث گردیده و در دوران قاجار بهطور کامل مرمت و بازسازی شده و دو بخش شرقی و غربی شهر را بهم متصل میکند. گرچه قدمت این پل قبل از دوره صفوی یعنی ساسانیان میرسد در دوره صفوی نیز وجود داشته ولی در زمان شاه عباس صفوی بهطور کامل احداث گردیدهاست. از خصوصیات این پل این است که دارای ۱۲ طاق و دهنه میباشد که هر یک بر پایههای مستطیل شکل استوار شدهاند به صورتی که ارتفاع آخرین نقطه طاقهای قوسی شکل در محل تیزی تا سطح رودخانه حدود ۷ متر میباشد. فاصله بین هر پایه با پایه دیگر ۶ متر بوده که در ضلع جنوبی و در قسمت مخالف جریان آب دارای سیل برگردان میباشد. طول این پل تاریخی و دیدنی ۱۲۰ متر و عرض آن ۴۰/۶ متر است. |
||
* [[پل معلق آمل|پل معلق]]: پل فلزی یا پل معلق آمل مربوط به دوره پهلوی است و در داخل شهر، جنب پل دوازده چشمه واقع شدهاست. پل معلق دو پل معلق یک سان کنار هم است که یکی از بناهای با شکوه و ارزشمند توریستی شهر آمل محسوب میشود. یکی از اولین نمونههای پلهای |
* [[پل معلق آمل|پل معلق]]: پل فلزی یا پل معلق آمل مربوط به دوره پهلوی است و در داخل شهر، جنب پل دوازده چشمه واقع شدهاست. پل معلق دو پل معلق یک سان کنار هم است که یکی از بناهای با شکوه و ارزشمند توریستی شهر آمل محسوب میشود. یکی از اولین نمونههای پلهای جدید التاسیس ایران است و این اثر در تاریخ این پل به نام پل معلق هم شناخته میشود. به این علت آن را پل معلق میخوانند که اگر پایههای زیرین آن بر اثر سیل تخریب شود کمانهایی بالای آن را نگه میدارند. این پل در سال ۱۳۱۵ تا ۱۳۱۸ توسط مهندسان آلمانی و روسی شرکت اشکودا طراحی و توسط شرکت آلمانی سنتاب ساخته شد. این اثر در تاریخ ۱۳۵۳/۱۲/۰۳ با شمارهٔ ثبت ۱۵۲۴ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیدهاست. وضعیت امکانات و تسهیلات تفریحی، گردشگری، حمل و نقل، اسکان در کنار و زیر این پل در فضایی باز پارک بزرگ شهر و رودخانه هراز واقع شده که محل اسکان مسافران و تفریح گردشگران شدهاست. |
||
{{multiple image |
{{multiple image |
||
| header = |
| header = |
||
خط ۴۳۵: | خط ۶۴۰: | ||
| caption2 = [[پل دوازده چشمه]] در روز |
| caption2 = [[پل دوازده چشمه]] در روز |
||
}} |
}} |
||
* [[آرامگاه میر حیدر آملی]]: برج آرامگاهی میر حیدرآملی یا آرامگاه سه سید، مقبره میر حیدر آملی مربوط به سدهٔ ۹ هجری قمری است و در آمل، محله پائین بازار، چاکسر واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۵ دی ۱۳۱۰ با شمارهٔ ثبت ۶۱ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیدهاست. این بنا در محیطی |
* [[آرامگاه میر حیدر آملی]]: برج آرامگاهی میر حیدرآملی یا آرامگاه سه سید، مقبره میر حیدر آملی مربوط به سدهٔ ۹ هجری قمری است و در آمل، محله پائین بازار، چاکسر واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۵ دی ۱۳۱۰ با شمارهٔ ثبت ۶۱ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیدهاست. این بنا در محیطی قدیمی با وجود حیاط و موزه بنا شده و یکی از نمادهای معماری آرامگاهسازی در ایران است. حکیم عارف صوفی، بهاء الدین سید حیدر بن علی بن حیدر معروف به شیخ حیدر آملی یا [[میر حیدر آملی]] عارف و صوفی و مفسر شیعه دوازده امامی قرن هشتم است. وی از نوادگان علویان مازندران است. این بنا آجری با برج ۸ ضلعی و گنبد هرمی با ارتفاع ۱۲ متر میباشد. قسمت پایین بنا چهارگوش است و در ورودی با طاق جناقی در ضلع شرقی است؛ و ضلع مقابل آن از خارج دارای دو طاقنمای باریک است به خلاف ضلع دیگر که هر کدام یک طاقنما به پهنای ۲۰۷ سانتیمتر در میان آن بنا شدهاست بالای طاق نما محلی برای نصب کتیبه دارد؛ و بالای آنها در هر ضلع ده قرنیس سینه کفتری و کشکولی است و بالای هر دو قرنیس کشکولی نیم دایرهای از کاشی است. چهار کنج بالای نما را از داخل جمع کرده و چهار ضلع دیگر بوجود آوردهاند که با چهار ضلع اصلی مجموعاً ۸ ضلع میشود که کمربند گنبد را تشکیل میدهد و سقف را بر آن بنا کردهاند و با آن از خارج گنبد مثمن القاعده است. مصالحی که در این بنا به کار رفته آجر و گچ میباشد که در نوع خود در بین برجها و مقبرههای چهار ضلعی و قرنیس جالب توجه و خاص است. در داخل حیاط مقبره پارک کوچک و مقبره ۶ شهید گمنام هم دیده میشود. متن کتیبه صراحت دارد که در این گور جد ابوالقاسم پسر ابوالمحاسن رویانی آملی به خاک سپرده شدهاست نه خود ابوالمحاسن رویانی که به دست اسماعیلیان کشته شد. بسم الله الرحمن الرحیم. لا اله الا الله. محمد رسولالله الملک لیله العزه لله الحمدلله هذه قبر الامام السعید القاضی القضاه تاج الدین فخرالاسلام ابوالقاسم بن الامام الشهید فخر الاسلام ابوالمحاسن الرویانی آملی قدس الله الروحه این کتیبه سنگی قبر سید سه تن یا میر حیدر آملی است. |
||
* [[شهر قدیم آمل]]: که شامل بازار قدیم آمل است مربوط به دورانهای تاریخی پس از اسلام و بعد اسلام است در محله پائین بازار واقع شدهاست. این منطقه در دورانهای [[ساسانیان]]، [[قاجار]] و [[صفوی]] آباد بود. |
|||
* مسجد میرزا محمد علی: این بنا در نیاکی محله ذآمل و متصل به تکیه نیاکی واقع گردیده که در سال ۱۲۵۵ هجری قمری توسط میرزا محمد علی نیاکی بنا گردیده و در دورههای بعد، تغییرات و تعمیراتی در آن انجام شدهاست. بر بالای محراب، لوحهای چوبین متضمن کتیبهای مورخ ۱۲۵۵ هجری قمری نصب شدهاست. |
|||
* [[بقعه شمس آل رسول]]: برج آرامگاهی شمس آل رسول در شهر قدیم آمل قرار دارد، بنا مربوط به قرن نهم هجری قمری بوده و از وسعت قابل ملاحظه نسبت به بناهای دوره خود برخورداراست بقعه به صورت چهار گوشه و گنبد مخروطی است و گنبد آن دو پوش میباشد که هر دو پوش آن در اثر زلزله و عوامل جوی منطقه خراب شدهاست عمده تزیینات بنا طاق و قوس و قرنیسهای آجری و کاشیکاری در قسمت فوقانی است. در طوماری که در زمان صفویان نوشتهاست شمس آل رسول به نام امام زاده شمس آل رسول خوانده شدهاست. نکته جالب در بنای این برج، کاربرد آجرهای با ابعاد و اندازههای مختلف است که تاریخگذاری بنا را از راه مصالحشناسی دچار مشکل میکند، اما با توجه به شکل کلی و شباهت بسیار آن با برجهای شناخته شده در منطقه، از آثار قرن هشتم هجری دانسته شدهاست. ابن اسفندیار در تاریخ خود دو بار از این گنبدها یاد کردهاست و چنین مینویسد، السید شمس آل رسول صلی الله علیه و آله فقیه و صاحب حدیث و از جمله سفاک و عباد، هنوز تربت او برقرار است و [[مشهد]] و مزار مشهور، به محله عوامع کوی بر در دروازه آمل اراضی گنبدین امروزین که قسمتی از محله پایین بازار است در زمان ابن اسفندیار محلهای جداگانه به نام عوامه کوی بوده و بر در دورازه آمل قرار داشتهاست. در این اراضی پاره آجر و سفال فراوان دیده میشود. سابقاً با کندن این اراضی آجرهای فراوان به دست میآوردند و همچنین ابن اسفندیار در جای دیگر در کتاب خود میآورد، قاضی حجیم زاهد و عالم و تربت بر در مشهد شمس آل رسول، به محله عوامه کوی مکلنوف ذیل عنوان سه گنبد مینویسد که در خارج شهر آمل بقاعی قدیمی است در حالیکه به جای سه گنبد پنج گنبد است. رابینو دربارهٔ گنبد شمس طبرسی یاد کرده و مینویسد، این گنبد مدور و به شکل برجی است. جسد شمس آملی در اینجا به خاک سپرده شدهاست مزار او در عوامه کوی که از کویهای شهر قدیم آمل بوده بنا شدهاست طاق این برج دو پوش بوده و گنبد خارجی و داخلی داشت که بر اثر زلزله خراب شد؛ که از این نطرات میتوان گفت اینجا مقبره محمد بن محمود آملی با نام کامل شمس الدین [[محمد بن محمود آملی]] از دانشمندان پزشکان شهیر ایرانی بودهاست. |
|||
* [[شهر قدیم آمل]]: گه شامل بازار قدیم آمل است مربوط به دورانهای تاریخی پس از اسلام و بعد اسلام است در محله پائین بازار واقع شدهاست. این منطقه در دورانهای [[ساسانیان]]، [[قاجار]] و [[صفوی]] آباد بود. |
|||
* [[بقعه شمس آل رسول]]: برج آرامگاهی شمس آل رسول در شهر قدیم آمل قرار دارد، بنا مربوط به قرن نهم هجری قمری بوده و از وسعت قابل ملاحظه نسبت به بناهای دوره خود برخورداراست بقعه به صورت چهار گوشه و گنبد مخروطی است و گنبد آن دو پوش است که هر دو پوش آن در اثر زلزله و عوامل جوی منطقه خراب شدهاست عمده تزیینات بنا طاق و قوس و قرنیسهای آجری و کاشیکاری در قسمت فوقانی است. در طوماری که در زمان صفویان نوشتهاست شمس آل رسول به نام امام زاده شمس آل رسول خوانده شدهاست. نکته جالب در بنای این برج، کاربرد آجرهای با ابعاد و اندازههای مختلف است که تاریخگذاری بنا را از راه مصالحشناسی دچار مشکل میکند، اما با توجه به شکل کلی و شباهت بسیار آن با برجهای شناخته شده در منطقه، از آثار قرن هشتم هجری دانسته شدهاست. ابن اسفندیار در تاریخ خود دو بار از این گنبدها یاد کردهاست و چنین مینویسد، السید شمس آل رسول صلی الله علیه و آله فقیه و صاحب حدیث و از جمله سفاک و عباد، هنوز تربت او برقرار است و [[مشهد]] و مزار مشهور، به محله عوامع کوی بر در دروازه آمل اراضی گنبدین امروزین که قسمتی از محله پایین بازار است در زمان ابن اسفندیار محلهای جداگانه به نام عوامه کوی بوده و بر در دورازه آمل قرار داشتهاست. در این اراضی پاره آجر و سفال فراوان دیده میشود. سابقاً با کندن این اراضی آجرهای فراوان به دست میآوردند و همچنین ابن اسفندیار در جای دیگر در کتاب خود میآورد، قاضی حجیم زاهد و عالم و تربت بر در مشهد شمس آل رسول، به محله عوامه کوی مکلنوف ذیل عنوان سه گنبد مینویسد که در خارج شهر آمل بقاعی قدیمی است در حالیکه به جای سه گنبد پنج گنبد است. رابینو دربارهٔ گنبد شمس طبرسی یاد کرده و مینویسد، این گنبد مدور و به شکل برجی است. جسد شمس آل رسول که عارف و محدثی بود و بازهد و تقوی میزیست در اینجا به خاک سپرده شدهاست مزار او در عوامه کوی که از کویهای شهر قدیم آمل بوده بنا شدهاست طاق این برج دو پوش بوده و گنبد خارجی و داخلی داشت که بر اثر زلزله خراب شد؛ که از این نطرات میتوان گفت اینجا مقبره محمد بن محمود آملی با نام کامل شمس الدین [[محمد بن محمود آملی]] از دانشمندان پزشکان شهیر ایرانی بودهاست. |
|||
[[پرونده:Amol Cantilever bridge arch Pahlavi IRAN.JPG|220px|بندانگشتی|راست|نمایی از پل معلق]] |
[[پرونده:Amol Cantilever bridge arch Pahlavi IRAN.JPG|220px|بندانگشتی|راست|نمایی از پل معلق]] |
||
* [[آتشکده آمل|آتشکده]]: مربوط به دوره [[ساسانیان]] است و در محله پائین بازار، در شهر قدیم یا عوام کوی واقع شده و این اثر در تاریخ {{جلالی حروف|۰۶|۰۲|۱۳۵۴|پیوند=نه}} با شمارهٔ ثبت ۱۰۶۰ بهعنوان یکی از [[فهرست آثار ملی ایران|آثار ملی ایران]] به ثبت رسیدهاست.<ref>{{یادکرد وب |
* [[آتشکده آمل|آتشکده]]: مربوط به دوره [[ساسانیان]] است و در محله پائین بازار، در شهر قدیم یا عوام کوی واقع شده و این اثر در تاریخ {{جلالی حروف|۰۶|۰۲|۱۳۵۴|پیوند=نه}} با شمارهٔ ثبت ۱۰۶۰ بهعنوان یکی از [[فهرست آثار ملی ایران|آثار ملی ایران]] به ثبت رسیدهاست.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده = |نشانی =http://iranshahrpedia.ir/fa/پروندههای_آثار_ثبتشدۀ_ایران_در_فهرست_آثار_ملی |عنوان = دانشنامهٔ تاریخ معماری ایرانشهر | ناشر = سازمان میراث فرهنگی و گردشگری ایران |تاریخ = |تاریخ بازدید =۱۹/۵/۲۰۱۱}}</ref> این بنا با توجه به ویژگیهای خاص معماری در شمار بناهای قرن نهم هجری قمری است و در مقایسه با سایر برجهای این دوره از وسعت قابل ملاحظهای برخوردار است. ساختمان این بقعه شامل بدنه چهار گوشه و برج مخروطی شکل است و در قسمت فوقانی بدنه دارای مقرنسهای تزیینی است. |
||
آتشکده به صورت چهار گوشه و گنبد مخروطی است و گنبد آن دو پوش |
آتشکده به صورت چهار گوشه و گنبد مخروطی است و گنبد آن دو پوش میباشد که هر دو پوش آن در اثر زلزله و عوامل جوی منطقه خراب شدهاست عمده تزیینات بنا طاق و قوس و قرنیسهای آجری و کاشیکاری در قسمت فوقانی است. نکته جالب در بنای این برج، کاربرد آجرهای با ابعاد و اندازههای مختلف است، با توجه به شکل کلی و شباهت بسیار آن با برجها و آتشکدهها شناخته شده در [[ایران]]، از آثار قرن هشتم هجری یا نهم یعنی دوره [[ساسانیان]] دانسته شدهاست. این گنبد مدور و به شکل برجی است. بنا به گفته برخی از منابع، جسد شمس آل رسول [[محمد بن محمود آملی]] با نام کامل شمس الدین محمد بن محمود آملی از دانشمندان و پزشکان شهیر ایرانی در داخل این آتشکده به خاک سپرده شدهاست. طاق این برج دو پوش بوده و گنبد خارجی و داخلی داشت که بر اثر زلزله خراب شد. |
||
[[پرونده:Jameh Mosque of Amol.JPG| |
[[پرونده:Jameh Mosque of Amol.JPG|thumb|right|210px|ورودی [[مسجد جامع آمل]]]] |
||
* [[مسجد جامع آمل]]: از مساجد جامع قدیمی |
* [[مسجد جامع آمل]]: از مساجد جامع قدیمی ایران است که طبق منابع ذکر شده از سال ۱۱۰۰ به دستور [[شاه سلطان حسین صفوی]] ساخته شده و بعد از گذر از زلزله و آتشسوزی کماکان پابرجاست. یگانه کتیبه تاریخ دار بنا سنگ نبشتهای است در دهلیز مسجد، حاوی فرمانی از شاه سلطان حسین صفوی، مورخ به ۱۱۰۶. در منابع بررسی شده، از چند نفر به عنوان بانی نام برده شدهاست، از جمله، عثمان بن نهیک و ابراهیم بن عثمان بن نهیک، عبداله بن قحطبه، عمربن علاو ابوالخصیب و هانی بن هانی. خطاط سنگ نبشته مسجد محمد ابراهیم همدانی بودهاست. مَقدِسی در کتاب خود به دو مسجد در شهر آمل اشاره کردهاست، جامع عتیق، در کنار بازار، و جامع دیگر در نزدیک آن. وجود دو [[مسجد جامع]] در این شهر از دیگر منابع نیز استنباط میشود. [[ابن اسفندیار]] در تاریخ طبرستان آوردهاست که ابراهیم بن عثمان بن نهیک در سال ۱۷۷، در زمان خلافت [[هارون الرشید]]، این مسجد را بنا کردهاست، و در جای دیگر، عثمان بن نهیک، پدر ابراهیم را بانی مسجد خواندهاست. او در توصیف ساختمان این مسجد آوردهاست، چون عمارت تمام شد و خواستند تا قبله پدید کنند، چهل شبانه روز باران بود. وضع و تعیین به حقیقت میسر نشد، به حدس و تخمین فرو نهادند. در کتاب از آستارا تا استارباد آمده که امروزه در مسجد جامع آمل محراب مستقیم منطبق بر محور بنا است، ولی نمازگزاران به سمت راست منحرف میشوند، و این انحراف ظاهراً به همان سبب است که ابن اسفندیار دربارهٔ مسجد ابراهیم بن عثمان بن نهیک یادآور شدهاست. چنانکه گذشت، قدمت این مسجد به قرن اولیه هجری قمری میرسد، ولی بنا در طی زمان دچار تغییرات فراوانی شدهاست. این بنا یک بار در اثر زلزله تخریب و در سال ۱۲۲ به دست آقا علی اشرف مشایی و حاجی گرشاسب بازسازی شد. در سال ۱۳۳۵، مسجد طعمه حریق شد و بار دیگر متولیان آن را مرمت کردند. در سالهای اخیر، شبستان جنوبی بنا را تخریب و شبستان دیگری با سازه فلزی به جای آن احداث کردهاند. |
||
* [[مشهد میربزرگ]]: از بناهای تاریخی مهم و بزرگ مازندران |
* [[مشهد میربزرگ]]: از بناهای تاریخی مهم و بزرگ مازندران بهشمار میرود. ساختمان اصلی بقعه میربزرگ متعلق به قرن هشتم هجری قمری است که با طرحی چهار ضلعی ساخته شده ولی ساختمان کنونی آن به قرن یازدهم هجری و دوره صفوی مربوط میباشد. این بقعه از نظر ویژگیهای معماری، تزئینات، کاشیکاری نماها و خصوصاً سر در ورودی، اهمیت تاریخی دارد. کتیبه قدیمی در زیر طاق آن وجود دارد و کاشی کاری آن منحصر به فرد در داخل بنا و بیرون آن موجود است. داشتن حوز در بالای بقعه یکی از شاهکارهای آن زمان بودهاست که بعضی وقتها طلبهها در قدیم برای خواند درس به بالای عمارت میرفتند و درس میخواندند. در زیر گنید و شبستانهای و اتاقهای جانبی دوطرف و سر در مقبره روی جرزهای آن قطعات خشت کاشی مربوط به دوران صفوی باقیمانده همچنین مقداری کمربند داخلی گنبد نمایان است. این بقعه را اسکندر شیخی پسر افراسیاب چلابی که حکومت آمل را از طرف تیمور عهدهدار بود به دشمنی اجدادی در سنه ۷۹۶ قمری خراب و ویران کرده ولی پس از فوت امیرتیمور و مراجعت بازماندگان سادات به مازندران در سال ۸۱۴ قمری به همت سید قوام الدین پسر سید رضی الدین و کمک اهالی بقعه بزرگ به شکل اول ساخته شد. سپس در عهد سلاطین صفویه خصوصاً شاه عباس اول از لحاظ قرابت و علاقه دینی بقعه مزبور با بهترین کاشیکاری و تزیینات نفیس تکمیل گردیده؛ ولی به مرور ایام این بنای عظیم بر اثر عدم مراقبت دولتهای وقت خراب شده و تمام آجرهای کاشی و اشیای نفیس موزه آن که در دو دروه سلطنت طولانی سلسه مرعشی و صفویه در این بقعه عالی جمعآوری شده بود و همچنین آثار گرانبهای تجاری صندوق ضریح و غیره به وسیله عدهای از سودجویان به یغما رفت و جز خرابهای بیش باقی نمانده و حتی موقوفات بقعه نیز به مرور ایام چپاول گردیدهاست؛ ولی در اواخر یک مرمت کوتاهی شدهاست. دربارهٔ نسب میر بزرگ گفتهاند که او از فرزندان علی المرعش پسر عبدالله بن محمد بن حسن بن حسین الاصغر از فرزندان امام چهارم است. [[قاضی نورالله شوشتری]] دربارهٔ علی المرعش مینویسد که، کبوتر بلند پرواز مرعش می گوینند و چون به علوشان و رفعت منزلت ومکان انصاف معروف بود، بنابراین وصف او به مرعش به جهت علو منزلت او بودهاست و همو فرموده سادات مرعشیه به او منتسبند. این بقعه که آرامگاه میر قوامالدین مرعشی سرسلسله شاخهای از سادات مرعشی به نام مرعشیان تبرستان است، صندوق چوبی نفیسی داشت که دراثر آتشسوزی نابود شد و تنها چهار چوب آن باقی ماندهاست. بر روی این چهارچوب تاریخ ۱۰۳۳ هجری قمری حک شدهاست. بنای فعلی بقعه در دو طبقه احداث گردیده که با توجه به کثرت اتاقها و شیوهٔ معماری، به احتمال قریب به یقین به عنوان مدرسه، خانقاه، مسجد وعمارت و غیره مورد استفاده قرار میگرفتهاست.<ref>سیدظهیرالدین مرعشی (۱۳۴۵)، تاریخ طبرستان و رویان و مازندران، به کوشش محمد جواد مشکور، تهران: انتشارات مؤسسه مطبوعاتی شرق.</ref> |
||
* [[مسجد آقا عباس]]: یک مسجد با سنگفرشهای زیبا |
* [[مسجد آقا عباس]]: یک مسجد با سنگفرشهای زیبا است که در بازارچه آمل در شرق کاردگر محله واقع است؛ و بنابه گفته خادمین مسجد، مؤسس آن آقا عباس دلارستاقی است که در حدود سه قرن پیش آن را ساختهاست و مربوط به سال ۱۴۴۰ قمری است. این مسجد که در شرق کلاگر محله قرار دارد، از مساجد قدیمی آمل به حساب میآید. بنای فعلی این مسجد متعلق به دورهٔ [[صفویه]] است که در دورهٔ قاجار مرمتهای اولیه بر روی آن صورت پذیرفت. ورودی مسجد در ضلع شمالی است و بر فراز سردر آن مناره هشت ضلعی با تزیینات خاص آجرکاری قرار دارد. قدمت این مناره احتمالاً بیشتر از بنای فعلی مسجد است و به نوعی میتوان گفت که منارهای مسجد جامع و امام حسن عسگری برگرفته از آن است. |
||
[[پرونده:MosqueAghaabbas.jpg|بندانگشتی|راست|[[مسجد آقا عباس]]]] |
[[پرونده:MosqueAghaabbas.jpg|بندانگشتی|راست|[[مسجد آقا عباس]]]] |
||
* [[آرامگاه ناصرالحق]]: برج آرامگاهی مربوط به سدهٔ ۹ ه.ق است و در آمل، محله پایین بازار، چاکسر واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۵ دی ۱۳۱۰ با شمارهٔ ثبت ۶۰ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیدهاست. ملگنوف میگوید: گنبد ناصرالحق که یکی از سادات حسنی است در آمل قرار دارد، |
* [[آرامگاه ناصرالحق]]: برج آرامگاهی مربوط به سدهٔ ۹ ه.ق است و در آمل، محله پایین بازار، چاکسر واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۵ دی ۱۳۱۰ با شمارهٔ ثبت ۶۰ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیدهاست. ملگنوف میگوید: گنبد ناصرالحق که یکی از سادات حسنی است در آمل قرار دارد، بهرحال این گنبد دارای چند درب ورودی و گنبدی مدور که در سابق دارای سرامیک الوان بود و هنوز تکههایی از ان آثار باقی است. در داخل بنا، سقف مدور وجود دارد که در بالای آن سوراخی وجود دارد و به گنبد بنا میرسد. مولانا [[اولیاءالله آملی]] می نوسید مقبره ناصر الحق در قرن نهم هجری قمری توسط سیدعلی ساخته شدهاست. |
||
* [[موزه تاریخ آمل]] ([[ساختمان دارائی]]): که به موزه تاریخ آمل تبدیل شدهاست، یکی از موزههای فعال استان مازندران است که مقابل بیمارستان امام رضا قرار دارد و بنیاد این ساختمان به دوره پهلوی بر میگردد. ساختمان موزه تاریخ آمل در سال ۱۳۱۵ به عنوان اداره مالیه شهرستان آمل تأسیس گردید و تا سال ۱۳۸۷ با همین عنوان استفاده میشد تا اینکه در سال ۱۳۸۹ این بنا با کاربری فرهنگی در اختیار اداره کل میراث فرهنگی مازندران قرار گرفت و بعد از کمی مرمت و تغییرات لازم به عنوان موزه تاریخ آمل در سال ۱۳۹۰ افتتاح گردید و با استقبال تعداد زیادی روبرو شد. موزه تاریخ شهر آمل دارای سه طبقه است که طبقه اول مربوط به مردمشناسی و طبقه دوم مربوط به باستانشناسی و طبقه سوم مربوط به اسناد تاریخی ایران و مازندران است. در بخش اشیای مردمشناسی نمونههایی از هنرهای بافت محلی مانند جاجیم، گلیم، ظروف چوبی، ظروف مسی مانند آفتابه، لگن، کاسه، سینی و چندین اثر دیگر قرار داده شدهاست. بخش باستانشناسی نیز با قسمتهای دیگر موزه متمایز شده و اشیای با ارزش تاریخی قرار داده شدهاست که قدمتشان به بیش از چهار هزار سال قبل از میلاد مسیح و دوره آهن بر میگردد. در بخش اسناد تاریخی این موزه، گزارشهای ادارات وقت در خصوص زلزله وآتش سوزی آمل مربوط به سالهای ۱۳۳۵ و ۱۳۳۶ و دست نوشتههای شاهان دوره قاجار و مکاتبات اداری دربار قاجار با رؤسای حاکمان آمل به چشم میخورد. قدیمیترین دست نوشتههای اسناد تاریخی موزه صورت اسامی علما در آمل در سال ۱۲۸۶ هجری قمری است. |
|||
* [[موزه تاریخ آمل]] ([[ساختمان دارائی]]): که به موزه تاریخ آمل تبدیل شدهاست، یکی از موزههای زیبا و فعال است که روبرو بیمارستان امام رضا فرار دارد و بنیاد این ساختمان به دوره پهلوی بر میگردد. |
|||
* [[گلدسته مسجد امام حسن عسگری]]: یک مناره یا گلدسته که مربوط به دوره قاجار است و در آمل، محله پایین بازار واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۵ اسفند ۱۳۷۹ با شمارهٔ ثبت ۳۳۳۰ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیدهاست. |
|||
* عمارت شهرداری: کاخ شهرداری از جمله بناهای زیبا دوره پهلوی در کنار رودخانه هراز است این کاخ از پلان و معماری قابل توجهی برخوردار است که همچنان هم استوار است. |
|||
* [[مسجد حاج علی کوچک]]: از بناهای عهد قاجار بوده که در پایین بازار واقع است که دارای دو مناره بلند است. بنای اولیه این مسجد بیش از دو قرن میرسد اما اخیراً ساختمان آن خراب و مسجد جدیدی بر سرجای آن احداث شد. در سابق این مسجد دارای گلدستهای آجرنما بود که پوششی سفالین داشت. |
|||
* [[گلدسته مسجد امام حسن عسگری]]: یک مناره یا گلدسته بلند که مربوط به دوره قاجار است و در آمل، محله پایین بازار واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۵ اسفند ۱۳۷۹ با شمارهٔ ثبت ۳۳۳۰ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیدهاست. |
|||
* [[مسجد امام حسن عسگری]]: کهنترین [[خانقاه]] ایران مسجد امام حسن عسگری است که کهنترین مسجد آمل هم میباشد. سازمان میراث فرهنگی مازندران تاریخ بنای این مسجد را سال ۱۴۰هـ ق میدانند. بنای اصلی آن متعلق به قرن دوم-سوم قمری است و گلدسته هشت ضلعی با بامی سفالین ساخته شده که بر فراز مسجد واقع که متعلق به قرن ششم هجری قمری است. در برخی منابع نام این مسجد، مسجد امام حسن آمده و برخی معتقدند که کلمه عسگری بعدها به آن اضافه شدهاست و در برخی منابع آمده که امام حسن عسگری در این مسجد نماز گزارده و نام مسجد به نام او گردیدهاست این مسجد در پایین بازار آمل واقع است. موضوع ورود حسن بن علی به مازندران هنوز مورد تردید است. احتمالاً این مسجد توسط حسن الطروش حسن کبیر ساخته شدهاست. ناصر کبیر که نام او حسن بود و از آنجایی که ناصر فرمانروایی مذهبی بوده مردم او را امام مینامیدند و این مسجد به نام اوست که بعدها کلمه عسگری به آن اضافه شدهاست. ناصر کبیر مسجد رادر قرن سوم هجری قمری ساختهاست. |
|||
* [[مسجد حاج علی کوچک]]: از بناهای عهد قاجار بوده که در پایین بازار واقع است که دارای دو مناره بلند عظیم است. بنای اولیه این مسجد بیش از دو قرن میرسد اما اخیراً ساختمان آن خراب و مسجد باشکوهی بر سرجای آن در حال احداث است. در سابق این مسجد دارای گلدستهای آجرنما بود که پوششی سفالین داشت. |
|||
* [[مسجد امام حسن عسگری]]: کهنترین [[خانقاه]] ایران مسجد امام حسن عسگری است که کهنترین مسجد آمل هم است. سازمان میراث فرهنگی مازندران تاریخ بنای این مسجد را سال ۱۴۰هـ ق میدانند. بنای اصلی آن متعلق به قرن دوم-سوم قمری است و گلدسته هشت ضلعی با بامی سفالین ساخته شده که بر فراز مسجد واقع است متعلق به قرن ششم هجری قمری است. در برخی منابع نام این مسجد، مسجد امام حسن آمده و برخی معتقدند که کلمه عسگری بعدها به آن اضافه شدهاست؛ و در برخی منابع آمده که امام حسن عسگری در این مسجد نماز گزارده و نام مسجد به نام او گردیدهاست این مسجد در پایین بازار آمل واقع است. موضوع ورود حسن بن علی به مازندران هنوز مورد تردید است. احتمالاً این مسجد توسط حسن الطروش حسن کبیر ساخته شدهاست. ناصر کبیر اسمش حسن بود و از آنجایی که ناصر فرمانروایی مذهبی بود مردم او را امام مینامیدند و این مسجد به نام اوست که بعدها کلمه عسگری به آن اضافه شدهاست. ناصر کبیر مسجد را در قرن سوم هجری قمری ساختهاست. |
|||
* حمام اشرف السلطان: امروز این حمام به نام حمام اشرف معروف است که رابینو آن را به نام حمام اشرف سلطان خواندهاست. این حمام شامل سربینه یا رختکن است. سر بینه شامل سه وسط حوض و راهرو و دو طرف آن دو قسمت رختکن است. از رختکن به گرمخانه و از آنجا به صحن حمام وارد میشود. نوره خانه قدیمی دراز و طولانی بود و نور کافی نداشت. امروز قسمتی از گرمخانه را اختصاص به این دو دادهاند. کاشیهای قدیمی سربینه بر جای بود که قدمت پارهای از آنها به زمان صفوی میرسد. |
* حمام اشرف السلطان: امروز این حمام به نام حمام اشرف معروف است که رابینو آن را به نام حمام اشرف سلطان خواندهاست. این حمام شامل سربینه یا رختکن است. سر بینه شامل سه وسط حوض و راهرو و دو طرف آن دو قسمت رختکن است. از رختکن به گرمخانه و از آنجا به صحن حمام وارد میشود. نوره خانه قدیمی دراز و طولانی بود و نور کافی نداشت. امروز قسمتی از گرمخانه را اختصاص به این دو دادهاند. کاشیهای قدیمی سربینه بر جای بود که قدمت پارهای از آنها به زمان صفوی میرسد. |
||
* دخمه و فجه عالی: در محله راست گوی آمل دخمه وقبه عالی برای داعی کبیر ساختند. هنوز آن عمارت باقی است و مولانا اولیاءالله نوشتهاست، در ایام طفولیت اگر چه عمارت رو به خرابی نهاده بود، اما صندوق کهنهای آنجا دیدم و در میان دیوار گنبد، راه گرد میگردد و بر بالا میرود و هفتاد پاره دید در نواحی آن بغیر از باغ و ضیعه و حمام و دکان بر آنجا وقف فرمود روز دوشنبه نیمه رجب سنه ۲۷۰ وفات یافتاین مکان مرقد داعی کبیر است. عمارت و مقبره میر بزرگ مشهد میر بزرگ عمارت و مقبرهای است که مربوط به دوره صفوی -قرن ۸ ه.ق است و در آمل، سبزه میدان، محوطه مصلی آمل واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۵ دی ۱۳۱۰ با شمارهٔ ثبت ۵۹ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیدهاست. |
* دخمه و فجه عالی: در محله راست گوی آمل دخمه وقبه عالی برای داعی کبیر ساختند. هنوز آن عمارت باقی است و مولانا اولیاءالله نوشتهاست، در ایام طفولیت اگر چه عمارت رو به خرابی نهاده بود، اما صندوق کهنهای آنجا دیدم و در میان دیوار گنبد، راه گرد میگردد و بر بالا میرود و هفتاد پاره دید در نواحی آن بغیر از باغ و ضیعه و حمام و دکان بر آنجا وقف فرمود روز دوشنبه نیمه رجب سنه ۲۷۰ وفات یافتاین مکان مرقد داعی کبیر است. عمارت و مقبره میر بزرگ مشهد میر بزرگ عمارت و مقبرهای است که مربوط به دوره صفوی -قرن ۸ ه.ق است و در آمل، سبزه میدان، محوطه مصلی آمل واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۵ دی ۱۳۱۰ با شمارهٔ ثبت ۵۹ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیدهاست. |
||
خط ۴۶۷: | خط ۶۷۰: | ||
| caption2 = [[مشهد میر بزرگ|عمارت میر بزرگ]] در شب |
| caption2 = [[مشهد میر بزرگ|عمارت میر بزرگ]] در شب |
||
}} |
}} |
||
* [[امامزاده ابراهیم (آمل)|امامزاده ابراهیم]]: یکی از مقبرههای بلند متبرکه در ایران و از دو امامزادهٔ معروف شهر آمل است و هماکنون از بناهای تاریخی شهر آمل محسوب میشود. این امامزاده به دلیل آثار نفیس چوبی از قبیل در، صندوق و همچنین تزئینات و کتیبههای زیبای قاجار اهمیت هنری و تاریخی دارد. این بنا با پلان مربع شکل و بدنهٔ آجری و گنبد هرمیشکل در قرن نهم هجری در شهر آمل ساخته شدهاست. از ویژگیهای خاص این بنا میتوان به ارتفاع بلند آن، دیوارهای محصورکنندهاش، برج مکعب شکل و گنبد هشت ضلعی آن اشاره کرد. این بنا در سال ۹۲۵ هجری قمری به وسیلهٔ خواجه عبدالله نامدار، فرزند درویش حاج کفشگر، ساخته شده و بانی آن عبدالله ابن شاه حسین قاضی بودهاست. سازندهٔ مقبره آن نیز محمد حسین نجار است. چهار چوبهٔ این مقبره از شاهکارهای نجاری باستانی است که آیات قرآنی در آن حک شدهاست. در خارج دیوار محوطهٔ گنبد امامزاده ابراهیم آب انباری موجود است که در سال ۱۳۱۵ قمری توسط امیر مکرم لاریجانی اسکی ساخته شد. این بقعه از سمت غرب به خیابان طالب آملی و از سمت شرق به قادی محله و گرجی محله محدود است. |
|||
* [[برج هشتل]]: مجموعه پنج برج آرامگاهی است که در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیدهاست. این برجها یکی از خاصترین مکانهای تاریخی طبرستان هستند که به شکل مثلث کنار هم چیده شدهاند. بزرگترین برج آن مربوط به یکی از سردارانِ سلسله مرعشیان است. |
|||
* [[امامزاده قاسم (آمل)|امامزاده قاسم]]: بنای امامزاده قاسم متعلق به قرن هشتم هجری قمری است و در محله پایینبازار آمل و در مجاورت بلوار شهید بهشتی قرار دارد. از لحاظ شکل و پلان دارای ویژگیهایی است که آن را منحصر بفرد نمودهاست. بنای ۸ ضلعی با گنبدی کوتاه بر روی یک صفحه قرار دارد که با ملاط بر روی آجر، تزئیناتی روی آن صورت گرفتهاست. بالای طاقنماها، سه قرنیس سینه کفتری دیده میشود. بام بنا سفالپوش است و ورودی آن در جهت شرقی بنا قرار دارد. سه پنجره نورگیر چوبی، در اضلاع شمالی و جنوبی و غربی تعبیه شدهاست. در کنار این برج کوتاه یک مسجد و یک حیاط که قبرستان است وجود دارد. |
|||
* [[امامزاده ابراهیم (آمل)|امامزاده ابراهیم]]: یکی از مقبرههای بلند در ایران و از دو امامزادهٔ معروف شهر آمل است و یکی از خاصترین امامزادههای ایران است و هماکنون از بناهای تاریخی شهر آمل محسوب میشود. این امامزاده به دلیل آثار نفیس چوبی از قبیل در، صندوق و همچنین تزئینات و کتیبههای زیبای قاجار اهمیت هنری و تاریخی دارد. این بنا با پلان مربع شکل و بدنهٔ آجری و گنبد هرمیشکل در قرن نهم هجری در شهر آمل ساخته شدهاست. از ویژگیهای خاص این بنا میتوان به ارتفاع بلند آن، دیوارهای محصورکنندهاش، برج مکعب شکل و گنبد هشت ضلعی آن اشاره کرد. این بنا در سال ۹۲۵ هجری قمری به وسیلهٔ خواجه عبدالله نامدار، فرزند درویش حاج کفشگر، ساخته شده و بانی آن عبدالله ابن شاه حسین قاضی بودهاست. سازندهٔ مقبره آن نیز محمد حسین نجار است. چهار چوبهٔ این مقبره از شاهکارهای نجاری باستانی است که آیات قرآنی در آن حک شدهاست. در خارج دیوار محوطهٔ گنبد امامزاده ابراهیم آب انباری موجود است که در سال ۱۳۱۵ قمری توسط امیر مکرم لاریجانی اسکی ساخته شد. این بقعه از سمت غرب به خیابان طالب آملی و از سمت شرق به قادی محله و گرجی محله محدود است. در داخل حرم کتابخانه عظیم برای مطالعه ساخته شدهاست. |
|||
[[پرونده:Tomb Mausoleum Mir sayyed Heydar Amuli (Seyyed 3 tan)fakhrul islam and rukn al din Amuli.JPG|thumb|left|200px|[[آرامگاه میر حیدر آملی]]]] |
|||
* [[امامزاده قاسم (آمل)|امامزاده قاسم]]: بنای امامزاده قاسم متعلق به قرن هشتم هجری قمری است و در محله پایینبازار آمل و در مجاورت بلوار شهید بهشتی قرار دارد. از لحاظ شکل و پلان دارای ویژگیهایی است که آن را منحصر بفرد نموده، بهطوریکه نظیر آن در مازندران دیده نمیشود. بنای ۸ ضلعی با گنبدی کوتاه بر روی یک صفحه قرار دارد که با ملاط بر روی آجر، تزئیناتی روی آن صورت گرفتهاست. بالای طاقنماها، سه قرنیس سینه کفتری دیده میشود. بام بنا سفالپوش است و ورودی آن در جهت شرقی بنا قرار دارد. سه پنجره نورگیر چوبی، در اضلاع شمالی و جنوبی و غربی تعبیه شدهاست. در کنار این برج کوتاه یک مسجد و یک حیاط که قبرستان است وجود دارد. |
|||
* [[امامزاده عبدالله آمل|امامزاده عبدالله]]: از امامزادههای قدیمی، در پنج کیلومتر مانده به آمل، جادهای از راه اصلی جدا میشود که از میان جنگلهای انبوه، به امامزاده عبدالله میرسد. امامزاده عبدالله در واقع روستایی کوچک است که آرامگاه امامزاده عبدالله را دربرگرفته است. این آرامگاه، گذشته از صحن و بقعهاش، حجرههایی برای اقامت مسافران و زایران و نیز بازاری در ضلع غربیاش دارد. در حال حاضر این مقبره خراب شده و به جای آن یک حرم عظیم در حال احداث است. |
|||
[[پرونده:Tomb Mausoleum Mir sayyed Heydar Amuli (Seyyed 3 tan)fakhrul islam and rukn al din Amuli.JPG|بندانگشتی|چپ|200px|[[آرامگاه میر حیدر آملی]]]] |
|||
* [[خانه منوچهری (آمل)|عمارت منوچهری]]: این عمارت در بافت قدیم آمل قرار دارد و بنا مزبور به دوره قاجار است که در زمان قدیم یک عمارت و خانه ایانی بودهاست، که یک مجموعه کامل میباشد. این بنا به صورت ورودی هشت ضلعی و عمارت پهن ساخته شدهاست. این بنا در سال ۱۳۹۸ طی مزایده توسط وزارت میراث فرهنگی جهت مرمت و احیا و بهر برداری به بخش خصوصی واگذار شد و اکنون با کاربری فرهنگی و پذیرایی و تحت عنوان مجموعه فرهنگی، اقامتی و پذیرایی عمارت منوچهری در حال فعالیت است. |
|||
* [[امامزاده عبدالله آمل|امامزاده عبدالله]]: از امامزادههای عظیم و قدیمی، هنگامی که در جادهٔ هراز به سوی آمل در راهید، پنج کیلومتر مانده به آمل، جادهای از راه اصلی جدا میشود که از میان جنگلهای انبوه، به امامزاده عبدالله میرسد. امامزاده عبدالله در واقع روستایی کوچک است که آرامگاه امامزاده عبدالله را دربرگرفته. این آرامگاه، گذشته از صحن و بقعهاش، حجرههایی برای اقامت مسافران و زایران و نیز بازاری در ضلع غربیاش دارد. در حال حاضر این مقبره خراب شده و به جای آن یک حرم عظیم در حال احداث است. |
|||
* [[خانه شفاهی]]: یکی از زیباترین خانهها در شهر که با وجود به المانهای موجود در این بنا نقاشیها و گچبریها و پنجرههای اروسی و طاق و قوسهای موجود در بنا میتوان گفت متعلق به دوره [[قاجار]] است، در طبقه دوم آن تزئینات زیادی دیده میشود و گمان میرود که خانه شاه نشینی بودهاست، که میتوان به گچبریهای آن با نقشهای گل و بوته و اروسیها و طاقها با قوس زیاد داخلی و شیشههای نور گیر مشبک اشاره کرد. |
|||
* [[امامزاده هاشم آمل]]: |
|||
'''امامزاده هاشم'''، [[امامزاده]]ای برفراز گردنهٔ امامزاده هاشم [[روستای کتل امامزاده هاشم]] در لاریجان آمل است. دیرینگی ساختمان اصلی امامزاده از [[دوران صفویه]] است که با شمارهٔ ثبت ۶۱۷ در تاریخ {{جلالی حروف|۲۳|۱۲|۱۳۴۵|پیوند=نه}} بهعنوان یکی از [[آثار ملی ایران]] به ثبت رسیدهاست.< |
|||
* [[خانه|عمارت منوچهری]]: این عمارت در بافت قدیم آمل قرار دارد و بنا مزبور به دوره قاجار است که در زمان قدیم یک عمارت و خانه ایانی بودهاست، که یک مجموعه کامل است. این بنا یکی از شاهکارهای دوره قاجاریه است که به صورت ورودی هشت ضلعی و عمارت پهن ساخته شدهاست. |
|||
* آرامگاه فخر و فضل: مرقد آنان به صورت دو گنبد کوچک هشت ترکی است که بلندی آن گنبدها چندان زیاد نیست، اینجا زیارتگاه بود و مردم بر مرقد آنان شمع روشن میکنند. محوطه بقعهها تقریباً کمتراز ۱۰۰ مترمربع هست. این مرقدها در قادی محله در کنار رود واقع است و مربوط به سال ۱۲۹۳ قمری است. |
|||
* [[خانه شفاهی]]: یکی از زیباترین خانهها ایرانی که با وجود به المانهای موجود در این بنا نقاشیها و گچبریها و پنجرههای اروسی و طاق و قوسهای موجود در بنا میتوان گفت متعلق به دوره قاجار است، در طبقه دوم آن تزئینات زیبایی دیده میشود و گمان میرود که خانه شاه نشینی بودهاست، گچبریهای زیبا با نقشهای گل و بوته و اروسیها و طاقها با قوس زیاد داخلی و شیشههای نور گیر مشبک اشاره کرد. |
|||
[[پرونده:Haj Ali koochak Mosque.JPG|بندانگشتی|چپ|200px|مسجد حاج علی کوچک]] |
|||
* [[حمام میر صفی]]: مربوط به دوره صفوی است و در آمل روستای امین آباد واقع شده و این اثر در تاریخ ۷ مرداد ۱۳۸۲ با شمارهٔ ثبت ۹۳۵۲ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیدهاست. این حمام دارای پلانهای بسته و گنبدهای کوچک گرد است که هر کدام را با زاویه به هم متصل کردهاست. |
* [[حمام میر صفی]]: مربوط به دوره صفوی است و در آمل روستای امین آباد واقع شده و این اثر در تاریخ ۷ مرداد ۱۳۸۲ با شمارهٔ ثبت ۹۳۵۲ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیدهاست. این حمام دارای پلانهای بسته و گنبدهای کوچک گرد است که هر کدام را با زاویه به هم متصل کردهاست. |
||
* [[برج هشتل]]: برج هشتل مجموعه عظیم پنج برج آرامگاهی است. این برجها |
* [[برج هشتل]]: برج هشتل مجموعه عظیم از پنج برج آرامگاهی است. این برجها به شکل مثلث کنار هم چیده شدهاند. بزرگترین برج آن مربوط به یکی از سرداران میرقوام الدین مرعشی، سر سلسله مرعشیان است. شهرت این سردار به دلیل مقاومتی ست که در زمان حمله تیمور از خود نشان داد میباشد. سردار سپاه میر قوام الدین جان خود را برای حفاظت مردمش در مقابل حمله چنگیز از دست دادهاست. بنای اصلی بقعه چهار ضلعی است که مسجدی متصل به آن است و ایوانی در جلوی مسجد ساخته شدهاست. بنای اصلی از داخل چهار گوشه است. در هر یک از اضلاع یک طاقنمای بلند است. با چهار گوشواره گود، چهار ضلعی تبدیل به دایرهٔ کامل شده و بر روی این دایره گنبدی بلند نوک تیز زدهاند. نمای خارجی بنا چهار ضلعی است که میان هر یک از اضلاع طاقنمای بزرگی است. بالای هر یک از بدنهها سیزده قرنیس سینه کفتری است. گنبد بنا از خارج از نوع گنبدهای زاویه دار مخروطی است سه [[گنبد]] دیگر در گورستان به بقعه متصل است. این بنا به شماره ۹۳۵۱ در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیدهاست. |
||
[[پرونده:Imamzadeh-Ibrahim Amol.jpg|205px|بندانگشتی|امامزاده ابراهیم]] |
[[پرونده:Imamzadeh-Ibrahim Amol.jpg|205px|بندانگشتی|امامزاده ابراهیم]] |
||
{{multiple image |
{{multiple image |
||
خط ۴۹۳: | خط ۶۹۱: | ||
| caption2 = ورودی یک مسجد |
| caption2 = ورودی یک مسجد |
||
}} |
}} |
||
* [[حسینیه آمل]]: از جمله حسینیههای قابل توجه است و بنای آن مربوط به دوره قاجار است و در محله پشت بازار، کوچه حسینیه قرار دارد. |
* [[حسینیه آمل]]: معروف به خانه حسینیه آقای مدنی از جمله حسینیههای قابل توجه است و بنای آن مربوط به دوره قاجار است و در محله پشت بازار، کوچه حسینیه قرار دارد. |
||
* [[پل فیروز کلای آمل|تکیه و پل فیروزکلا]]: قدیمیترین تکیه مذهبی مازندران و پل تاریخی که در روستا فیروزکلا قرار دارد، از پل فقط خرابههای آن باقیمانده ولی تکیه بهطور کامل باقیمانده و برای مراسمات مذهبی از آن استفاده میشود، از معماری چوبی نفیس آن میتوان به دست نوشته و نقشهها و شکلهای منده کاری و کشیده روی چوب آن اشاره کرد و همچنین سنگفرش تکیه فیروزکلا به صورت تکه سنگها است. |
* [[پل فیروز کلای آمل|تکیه و پل فیروزکلا]]: قدیمیترین تکیه مذهبی مازندران و یک پل تاریخی که در روستا فیروزکلا قرار دارد، از پل فقط خرابههای آن باقیمانده ولی تکیه بهطور کامل باقیمانده و برای مراسمات مذهبی از آن استفاده میشود، از معماری چوبی نفیس آن میتوان به دست نوشته و نقشهها و شکلهای منده کاری و کشیده روی چوب آن اشاره کرد و همچنین سنگفرش تکیه فیروزکلا به صورت تکه سنگها است. |
||
* [[آرامگاه خضر (قدمگاه خضر)|آرامگاه خضر نبی]]: بقعه خضر یا قدمگاه خضر مربوط به سدهٔ ۹ ه.ق است و در آمل، خیابان رضوانیه، جنب کتابخانه عمومی شهر واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۷ خرداد ۱۳۳۵ با شمارهٔ ثبت ۱۲۴۸ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیدهاست. در هویت این بقعه معروف به قدمگاه خضر در آمل، منوچهر ستوده، در جلد چهارم کتاب از آستار نا استار آباد، چنین مینگارد؛ در تاریخ طبرستان و رویان و تاریخ رویان، مؤلف میگوید؛ " حسن بن علی بن عبدالرحمن شجری معروف به داعی صغیر، دستور داد خانهای برای سادات علوی و حسنی این شهر در مصلای آمل بنا کنند و فرمود؛ مجموع سادات آنجا خانهها ساختند. گمان میرود این محله، که سادات در آن خانه بنا نهادند، احتمالاً میتواند همان رضوانیه امروزی باشد. در این محله، امروزه هم مصلی است که نماز جمعه منعقد میشود و هم دارای یک بیمارستان مجهز به نام هفده شهریور و کتابخانه عمومی قرار دارد، که این کتابخانه از موقوفات بقعه [[خضر]] است. ستوده در صفحه ۲۹ کتاب از آستارا تا استارآباد، در بخش معرفی آثار تاریخی آمل مینویسد، در محل هلال احمر ایران، سرپل مصلی، پشت کتابخانه عمومی شهر، گنبدی است به نام خضر، که ممکن است مدفن یکی از سادات باشد. داخل این گنبد محلی معروف به هفت تن است، که امکان دارد هفت تن از سادات حسینی در اینجا به خاک سپرده باشند. در روایت دیگر آمده که خضر نبی در گذر از ایران بوده که به آمل آمده و اولین جایی که نقل مکان کرد همین قدمگاه خضر نبی است. |
* [[آرامگاه خضر (قدمگاه خضر)|آرامگاه خضر نبی]]: بقعه خضر یا قدمگاه خضر مربوط به سدهٔ ۹ ه.ق است و در آمل، خیابان رضوانیه، جنب کتابخانه عمومی شهر واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۷ خرداد ۱۳۳۵ با شمارهٔ ثبت ۱۲۴۸ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیدهاست. در هویت این بقعه معروف به قدمگاه خضر در آمل، منوچهر ستوده، در جلد چهارم کتاب از آستار نا استار آباد، چنین مینگارد؛ در تاریخ طبرستان و رویان و تاریخ رویان، مؤلف میگوید؛ " حسن بن علی بن عبدالرحمن شجری معروف به داعی صغیر، دستور داد خانهای برای سادات علوی و حسنی این شهر در مصلای آمل بنا کنند و فرمود؛ مجموع سادات آنجا خانهها ساختند. گمان میرود این محله، که سادات در آن خانه بنا نهادند، احتمالاً میتواند همان رضوانیه امروزی باشد. در این محله، امروزه هم مصلی است که نماز جمعه منعقد میشود و هم دارای یک بیمارستان مجهز به نام هفده شهریور و کتابخانه عمومی قرار دارد، که این کتابخانه از موقوفات بقعه [[خضر]] است. ستوده در صفحه ۲۹ کتاب از آستارا تا استارآباد، در بخش معرفی آثار تاریخی آمل مینویسد، در محل هلال احمر ایران، سرپل مصلی، پشت کتابخانه عمومی شهر، گنبدی است به نام خضر، که ممکن است مدفن یکی از سادات باشد. داخل این گنبد محلی معروف به هفت تن است، که امکان دارد هفت تن از سادات حسینی در اینجا به خاک سپرده باشند. در روایت دیگر آمده که خضر نبی در گذر از ایران بوده که به آمل آمده و اولین جایی که نقل مکان کرد همین قدمگاه خضر نبی است. |
||
* گرمابه خواجه یعقوب: پس از اینکه علاءالدوله علی در مازندران به سلطنت نشست -هیبت او زیادت شد و اصحاب اطراف از فتنه جویی و تحکیم بنشستند واو سلقام خاتون را به ساری بنشاند و خواجه یعقوب جوسی را وزیر او گردانید و آرم چمنو و تلار و اهلم و دیگر مواضع به نان او پدید کرد. بعد از مدتی خواجه یعقوب مسلمان شد و اسپهد علاءالدوله علی وزارت خویش بدو داد و هنوز به آمل و گرمابهٔ او را عمارت پدید است. |
* گرمابه خواجه یعقوب: پس از اینکه علاءالدوله علی در مازندران به سلطنت نشست -هیبت او زیادت شد و اصحاب اطراف از فتنه جویی و تحکیم بنشستند واو سلقام خاتون را به ساری بنشاند و خواجه یعقوب جوسی را وزیر او گردانید و آرم چمنو و تلار و اهلم و دیگر مواضع به نان او پدید کرد. بعد از مدتی خواجه یعقوب مسلمان شد و اسپهد علاءالدوله علی وزارت خویش بدو داد و هنوز به آمل و گرمابهٔ او را عمارت پدید است. |
||
* [[آرامگاه یوسف اسماعیل آمل|آرامگاه یوسف اسماعیل]]: مربوط به سدهٔ ۹ هجری قمری است. مقبره این شیخ زاهد دارای نمای خارجی بقعه چهار گوش است این چهارگوش را بالاتر از تزئینات کشکولی و سینه کفتری گچی، بریده و هشت ضلعی به وجود آوردهاند. |
* [[آرامگاه یوسف اسماعیل آمل|آرامگاه یوسف اسماعیل]]: مربوط به سدهٔ ۹ هجری قمری است. مقبره این شیخ زاهد دارای نمای خارجی بقعه چهار گوش است این چهارگوش را بالاتر از تزئینات کشکولی و سینه کفتری گچی، بریده و هشت ضلعی به وجود آوردهاند. |
||
* تکیه اوجی آباد: تکیه سردار روستای اوجی آباد را عباسقلی خان لاریجانی حاکم موروثی آمل و لاریجان در اوایل سلطنت ناصرالدین شاه قاجار احداث نمودهاست. |
* تکیه اوجی آباد: تکیه سردار روستای اوجی آباد را عباسقلی خان لاریجانی حاکم موروثی آمل و لاریجان در اوایل سلطنت ناصرالدین شاه قاجار احداث نمودهاست. |
||
{{multiple image |
|||
* [[تکیه سقا نفار هندوکلا|تکیه سقانفار هندوکلا]]: از قدیمیترین مکانهای محلی است، سقانفاری در روستای هندوکلا در شرق آمل و در مسیر جادهٔ بابل به آمل قرار دارد. در گوشهای از میدان کوچک روستا، دو سقانفار به چشم میخورد که یکی از آنها ساده و فاقد نقش و دیگری دارای نقوش بیشمار است. گستردگی خط و نوشته، موجب تمایز این سقانفار با نمونههای همسان خود شدهاست. به گونهای که از تمام اشعار مرثیه دوازده بند محتشم کاشانی به صورت گزیده استفاده شدهاست. |
|||
| header = |
|||
| align = left |
|||
| image1 =Hashtal Tower 8172.jpg |
|||
| width1 = ۱۰۹ |
|||
| alt1 = |
|||
| caption1 = [[برج هشتل]] |
|||
| image2 = Haj Ali koochak Mosque.JPG |
|||
| width2 = ۱۸۳ |
|||
| alt2 = |
|||
| caption2 = [[مسجد حاج علی کوچک]] |
|||
}} |
|||
* [[تکیه سقا نفار هندوکلا|تکیه سقانفار هندوکلا]]: مربوط به سدهٔ ۱۳ ه.ق، دارای گستردگی خط و نوشته بسیار است که موجب تمایز این سقانفار با نمونههای همسان خود شدهاست. این سقانفار در روستای هندوکلا در شرق آمل و در مسیر جادهٔ بابل به آمل قرار دارد. در گوشهای از میدان روستا، دو سقانفار به چشم میخورد که یکی از آنها ساده و فاقد نقش و دیگری دارای نقوش بیشمار است. در این مجموعه به گونهای که از تمام اشعار مرثیه دوازده بند محتشم کاشانی به صورت گزیده استفاده شدهاست. در پایان نام خادم، نقاش، کاتب و تاریخ و حدیث بدین شرح آمدهاست، خادم درگه شاهمردان حاجی قربان بن کربلایی رمضان که معروف به حاج قربان خان هندوئی مشاور حقوقی میرزا حسینخان سپهسالار بودهاست. |
|||
* [[سقانفار اورطشت]]: مربوط به دوره قاجار است و در شهرستان آمل، دهستان هزار پی شمالی، روستای اورطشت واقع شدهاست. |
* [[سقانفار اورطشت]]: مربوط به دوره قاجار است و در شهرستان آمل، دهستان هزار پی شمالی، روستای اورطشت واقع شدهاست. |
||
* خانه عبادی: خانه عبادی یکی از آثار ملی ثبت شده ایران در آمل است که قدمت آن مربوط به پهلوی اول میباشد و در سال ۱۳۸۵ در مجموعه آثار تاریخی ایران ثبت شدهاست. نشانی این اثر ملی ثبت شده آمل شهر آمل، منطقه سبز میدان، نزدیکی بقعه میر بزرگ میباشد. این مکان به عنوان نخستین مجتمع تلفیقی فرهنگی میراثی کشور در این شهر فعال است. |
|||
* خانه حاج مهدی سلطان: این خانه مربوط به اواخر دوره قاجار است و در روستای پاشاکلا در شرق آمل واقع شدهاست. این خانه از نظر فنون تزیینی و نقشمایهها بسیار غنی است. تنوع نقوش، این خانه را به موزهای برای نمایش هنر هنرمندان این دوره بدل کردهاست. که به حاج مهدی سلطان از صاحب منصبان نظامی و در عین حال مذهبی اواخر قاجار تعلق دارد، شامل یک تالار، اتاقهای سه دری، دو ایوان تابستانی و زمستانی و دو انبار آذوقه است. |
|||
* عمارت شهرداری: کاخ شهرداری از جمله بناهای دوره پهلوی در کنار رودخانه هراز است این کاخ از پلان و معماری قابل توجهی برخوردار است که همچنان هم استوار است. |
|||
* خانه قریشی: متعلق به دوره قاجاری در بافت قدیم شهر قرار دارد. بنا با پلان مستطیل در راستای شرق به غرب در دو طبقه و یک انبار نگهداری مواد غذایی با چند خمره بزرگ سفالی نسب شده در کف آن ساخته شدهاست. قدمت این اثر متعلق به قرون متأخر اسلامی (قرن ۱۰ الی ۱۳ ه.ق) بودهاست. |
|||
* خانه درزیها: خانه حاج علی ارباب معروف به خانه درزیهای آمل در فهرست آثار ملی ثبت شدهاست. این خانه قدیمی یکهزار متر مربعی که در کوچه ملکزاده، سر نبش خیابان آیت الله جوادی آملی قرار دارد، به شماره ۳۱۲۱۰ در فهرست آثار ملی ثبت شدهاست. خانه تاریخی درزیهای آمل با دارا بودن حیاط اندرونی و بیرونی است که گچ بری و نقاشیهای این خانه متعلق به دوره قاجاریه است. |
|||
=== جاذبههای ورزشی === |
=== جاذبههای ورزشی === |
||
* [[رودخانه هراز|رود هراز]]: رودخانه هراز که در قدیم، رودخانه هرهز نیز نامیده میشد از دره لار در جنوب دماوند سرچشمه میگیرد و روانابهای دره قاضیکلا و جنگلدره نیز از کوههای شمیمکوه، آب زیارو و لاسم که از کوههای غربی قزقانچای فیروزکوه و آب رودهای جاری از دهکدههای دلارستاق، نیز به این رود وارد میشوند. رودخانه هراز در یک دره نسبتاً پهن به طرف شمال جریان یافتهاست و در مسیر آن چندین روستا و محله و حداقل ۸ کارخانه شن و ماسه وجود دارد؛ و بیش از ۱۵۰۰ کیلومتر مربع است. آب زارعی کشاورزان آمل، [[فریدونکنار]]، بخشی از [[بابل (شهر)|بابل]] و [[نور]] نیز از این رودخانه تأمین میگردد. مهمترین شهرهایی که بر روی مخروط افکنه رودخانه هراز توسعه یافتهاند عبارتند از شهرستانهای آمل و فریدونکنار. شیب رودخانه هراز در محدوده کوهستانی بسیار متغیر است. شیب رودخانه هراز از مرز کوهستان تا شمال شهر آمل ۱۳ در هزار و در محدوده شهر آمل ۷ در هزار |
* [[رودخانه هراز|رود هراز]]: رودخانه هراز که در قدیم، رودخانه هرهز نیز نامیده میشد از دره لار در جنوب دماوند سرچشمه میگیرد و روانابهای دره قاضیکلا و جنگلدره نیز از کوههای شمیمکوه، آب زیارو و لاسم که از کوههای غربی قزقانچای فیروزکوه و آب رودهای جاری از دهکدههای دلارستاق، نیز به این رود وارد میشوند. رودخانه هراز در یک دره نسبتاً پهن به طرف شمال جریان یافتهاست و در مسیر آن چندین روستا و محله و حداقل ۸ کارخانه شن و ماسه وجود دارد؛ و بیش از ۱۵۰۰ کیلومتر مربع است. آب زارعی کشاورزان آمل، [[فریدونکنار]]، بخشی از [[بابل (شهر)|بابل]] و [[نور]] نیز از این رودخانه تأمین میگردد. مهمترین شهرهایی که بر روی مخروط افکنه رودخانه هراز توسعه یافتهاند عبارتند از شهرستانهای آمل و فریدونکنار. شیب رودخانه هراز در محدوده کوهستانی بسیار متغیر است. شیب رودخانه هراز از مرز کوهستان تا شمال شهر آمل ۱۳ در هزار و در محدوده شهر آمل ۷ در هزار میباشد. |
||
* پیست و آکادمی گلف استار: پیست و آکادمی استار در سال ۱۳۸۸ توسط گروه سرمایهگذاری خارجی طراحی و آغاز شده و یکی از مدرنترین آکادمی گلف در ایران است، این آکادمی در جاده هراز قرار داشت ولی بعدها تخریب شد. |
|||
=== جاذبههای علمی تحقیقی === |
=== جاذبههای علمی تحقیقی === |
||
* طرح آبریز هراز: طرح آبریز هراز یکی از |
* طرح آبریز هراز: طرح آبریز هراز یکی از بزرگترین طرحها آبریزی خاورمیانه است که در آن به پرورش گوناگون ماهیها پرداخته میشود و به عنوان یک جاذبه طبیعی هم استفاده میشود. |
||
* مؤسسه تحقیقات برنج کشور: آمل از |
* مؤسسه تحقیقات برنج کشور: آمل از بزرگترین شهرهای کاشت و برداشت برنج و تجارت صنعتی برنج است که معاونت مؤسسه تحقیقات برنج کشور در مازندران با سابقه بیش از ۴ دهه فعالیت تحقیقاتی، در حال حاضر یکی از مؤثرترین واحدهای پژوهشی دارای فعالیتهای تحقیقاتی کاربردی و اثرگذاری شاخص در تولید برنج کشور میباشد. فعالیتهای تحقیقاتی معاونت در بخشهای مختلفی از جمله اصلاح و تهیه بذر، آفات، بیماریها و علفهای هرز، خاک و آب و فنی و مهندسی بوده و در زمینه بهنژادی، به زراعی، خاک و تغذیه، شناسایی و مدیریت آفات، بیماریها و علفهای هرز، آبیاری، صنایع غذایی و همچنین تولید بذور سوپرالیت و مادری ارقام پرمحصول برنج فعالیت مینماید. |
||
* کارگاه زغال: یکی از فعالترین کارگاههای زغال است که در منطقه بلیران قرار دارد و تمامی کارهای آن به صورت دستی انجام میشود. |
* کارگاه زغال: یکی از فعالترین کارگاههای زغال است که در منطقه بلیران قرار دارد و تمامی کارهای آن به صورت دستی انجام میشود. |
||
* منطقه حفاظت شده [[چلاو]] چلاو یک |
* منطقه حفاظت شده [[چلاو]] چلاو یک سر سبز با آب هوای بسیار معتدل است که دارای تپهها و مراتع بیشمار که در آن به صورت جاذبه طبیعی و تحقیقاتی استفاده میشود. |
||
* منطقه حفاظت شده سیاه بیشه: منطقه سیاه بیشه از مراکز حفاظت شده مخابراتی ایران است که در آن چندین دکل مخابراتی و آنتنهای ارتعاشی نصب شدهاست. |
* منطقه حفاظت شده سیاه بیشه: منطقه سیاه بیشه از مراکز حفاظت شده مخابراتی ایران است که در آن چندین دکل مخابراتی و آنتنهای ارتعاشی نصب شدهاست. |
||
* قلعه کش: محوطه باستانی قلعه کش در حاشیه غربی و جنوب غربی روستای قلعه کش بخش دابودشت شهرستان آمل قرار دارد. در مجموع تعداد ۱۶ گمانه آزمایشی در پیرامون بلافصل محوطه قلعه کش به منظور تعیین حریم در این محوطه زده شد، که علاوه بر مشخص کردن عرصه واقعی محوطه(۱۷ هکتار)، یافتههای بسیار ویژهای مربوط به ادوار پیش از تاریخی [[عصر آهن]]، مفرغ، کلکولتیک بدست آمد که از جمله آنها میتوان به پیکره حیوانی، تدفین انسانی، مجموعه سفالین قابل گاهنگاری نسبی و.. اشاره کرد. |
* قلعه کش: محوطه باستانی قلعه کش در حاشیه غربی و جنوب غربی روستای قلعه کش بخش دابودشت شهرستان آمل قرار دارد. در مجموع تعداد ۱۶ گمانه آزمایشی در پیرامون بلافصل محوطه قلعه کش به منظور تعیین حریم در این محوطه زده شد، که علاوه بر مشخص کردن عرصه واقعی محوطه (۱۷ هکتار)، یافتههای بسیار ویژهای مربوط به ادوار پیش از تاریخی [[عصر آهن]]، مفرغ، کلکولتیک بدست آمد که از جمله آنها میتوان به پیکره حیوانی، تدفین انسانی، مجموعه سفالین قابل گاهنگاری نسبی و.. اشاره کرد. |
||
[[پرونده:Yellow Flowers on The Baliran Jungle.JPG|200px|بندانگشتی|کلزا در جنگل بلیران]] |
[[پرونده:Yellow Flowers on The Baliran Jungle.JPG|200px|بندانگشتی|کلزا در جنگل بلیران]] |
||
=== جاذبههای تفریحی و طبیعی === |
=== جاذبههای تفریحی و طبیعی === |
||
* [[پارک جنگلی میرزا کوچکخان]] و هلومسر: به عنوان دو پارک جنگلی نزدیک به شهر آمل هستند. پارک جنگلی نمونه گردشگری میرزا کوچکخان هراز در ۱۶ کیلومتری شهر آمل در جاده هراز در منطقه رزکه قرار دارد. این پارک توسط سهام عدالت مازندران اداره میشود. این پارک دارای امکانات تفرجگاهی آلاچیق، آب آشامیدنی، سرویس دستشویی، اجاق، میز و نیمکت، رستوران و قهوهخانه، سکوی چادر و وسایل بازی کودکان، جایگاه سوارکاری و سه مدخل ورودی است و همچنینی دارای جاذبه دو آبشار و درختان کهنسال و فضای سبز است. پارک جنگلی امامزاده عبدالله که به هلومسر معروف است نیز در ۵ کیلومتری شهر آمل قرار دارد و توسط شهرداری آمل اداره میشود و دارای امکانات رفاهی و جاذبه درختان مرتفع است. پارک جنگلی میرزا کوچک خان دومین پارک جنگلی شمال ایران از نظر مساحت است و در مسیر جاده هراز و فست فود مجموعه توریستی رفاهی نارنجستان قرار دارد. |
* [[پارک جنگلی میرزا کوچکخان]] و [[هلومسر]]: به عنوان دو پارک جنگلی نزدیک به شهر آمل هستند. پارک جنگلی نمونه گردشگری میرزا کوچکخان هراز در ۱۶ کیلومتری شهر آمل در جاده هراز در منطقه رزکه قرار دارد. این پارک توسط سهام عدالت مازندران اداره میشود. این پارک دارای امکانات تفرجگاهی آلاچیق، آب آشامیدنی، سرویس دستشویی، اجاق، میز و نیمکت، رستوران و قهوهخانه، سکوی چادر و وسایل بازی کودکان، جایگاه سوارکاری و سه مدخل ورودی است و همچنینی دارای جاذبه دو آبشار و درختان کهنسال و فضای سبز است. پارک جنگلی امامزاده عبدالله که به هلومسر معروف است نیز در ۵ کیلومتری شهر آمل قرار دارد و توسط شهرداری آمل اداره میشود و دارای امکانات رفاهی و جاذبه درختان مرتفع است. پارک جنگلی میرزا کوچک خان دومین پارک جنگلی شمال ایران از نظر مساحت است و در مسیر جاده هراز و فست فود مجموعه توریستی رفاهی نارنجستان قرار دارد. |
||
* پارک دهکده طلایی: |
* [[پارک دهکده طلایی]]: بزرگترین پارک بازی مازندران است و به عنوان یکی از زیباترین پارکهای ایران هم نام برده میشود، امکانات این پارک یک دریاچه برای قایق و یک شهربازی برای بزرگسالان و یک شهربازی برای خردسالان دارد، این پارک از پل میر بزرگ آغاز میشود و به پارک نارنجستان ختم میشود. |
||
* [[الیمستان]]: یکی از زیباترین مناظر را در فصل بهار و تابستان به گردش گران و طبیعت دوستان نوید میدهد. این جنگلها محل رویش گیاه الیما ست که در اردیبهشت ماه رشد میکند. که گفته شده، نام جنگل الیمستان نیز برگرفته از آن میباشد. الیمستان یکی از مناطق توریستی در آمل است که تورهای زیادی از افراد برای تفریج و سفر به دل طبیعت الیمستان میزنند این منطقه نگاه عکاسان داخلی و خارجی راه هم به خود جذب کرده دارای طبیعت بکر و جنگل و مراتع سر سبز است. آب مردم این منطقه از چشمه تأمین میشود و محصول آن غلات، لبنیات و عسل است. قله الیمستان هم یکی دیگر از جاذبههای این روستا است که در زمستان و بهار کوهنوردان زیادی را به خود جذب میکند. قلهای که حدود ۲۵۱۰ متر ارتفاع دارد و یکی از بهترین گزینههای کوهنوردی در زمستان بهشمار میرود. اگر اهل کوهنوردی باشید، این قله با تمام جاذبههای طبیعی اطرافش بهترین گزینه سفر کوهنوردی شما بهشمار خواهد رفت. |
|||
* دهکده '''''[[پرن]]''''': ییلاق پرن به عنوان نزدیکترین کوهستان به شهر آمل و به دلیل داشتن مسیرهای بکر و دست نخورده کوهستانی و جنگلی درارتفاع ۱۷۰۰ متری از سطح دریا همه ساله میزبان طبیعت دوستان و کوهنوردان از اقصی نقاط استان و کشور میباشد. |
|||
* دهکده [[الیمستان]]: یکی از زیباترین مناظر را در فصل بهار و تابستان به گردش گران و طبیعت دوستان نوید میدهد. این جنگلها محل رویش گیاه الیما ست که در اردیبهشت ماه رشد میکند. میگویند نام جنگل الیمستان نیز برگرفته ازآن است. الیمستان یکی از مناطق توریستی ایران در آمل است که تورهای زیادی از جوانان برای تفریج و سفر به دل طبیعت الیمستان میزنند این منطقه نگاه عکاسان داخلی و خارجی راه هم به خود جذب کرده و طبیعت بکر و زیبایی جنگلها و مراتع و سر سبزی آن وصف نشدنیست. آب مردم آن از چشمه تأمین میشود و محصول آن غلات، لبنیات و عسل است. اما از همه اینها گذشته، قله الیمستان هم یکی دیگر از جاذبههای این روستا است که در زمستان و بهار کوهنوردان زیادی را به خود جذب میکند. قلهای که حدود ۲۵۱۰ متر ارتفاع دارد و یکی از بهترین گزینههای کوهنوردی در زمستان بهشمار میرود. اگر اهل کوهنوردی باشید، این قله با تمام جاذبههای طبیعی اطرافش بهترین گزینه سفر کوهنوردی شما بهشمار خواهد رفت. |
|||
{{multiple image |
{{multiple image |
||
| header = |
| header = |
||
خط ۵۳۷: | خط ۷۴۹: | ||
| caption3 = جنگل زیارو |
| caption3 = جنگل زیارو |
||
}} |
}} |
||
* [[بلیران]]: بلیران از مناطق ویژه گردشگری است که با دارا بودن |
* [[بلیران]]: بلیران از مناطق ویژه گردشگری روستایی است که با دارا بودن پتانسیلهای گردشگری و آب درمانی رودخانه (گرمارود) مورد توجه مسئولین استانی و منطقه قرار گرفته بدین لحاظ وبا توجه به استقبال گروههای مختلف گردشگری این منطقه به عنوان یک منطقه بکر با چشمه و رودخانه و فضای سبز زیبا قرار گرفته و غیر از طبیعت آن به تاریخی بودن این منطقه میشود اشاره کرد که سر نیزهها دوره عصر آهن در این منطقه زیاد پیدا میشود. اجرای تور در بلیران و حومه هر هفته در گروههای مختلف وبا برنامههای متنوع اجرا میگردد و همچنین خانوادهها برای تفریح در کنار طبیعت و رود به این روستا زیبا میروند. رودخانه گرمارود یا گرمرو و چشمههای آب معدنی نظیر «گرو» و «لالهزار» را در خود جای دادهاست. |
||
* چشمه آب معدنی آلامل: این چشمه در مسیر جاده هراز و چهر کیلومتری آمل قرار دارد آب فراوان آن چون پودری نمناک در هوا پخش میشود. |
* چشمه آب معدنی آلامل: این چشمه در مسیر جاده هراز و چهر کیلومتری آمل قرار دارد آب فراوان آن چون پودری نمناک در هوا پخش میشود. |
||
* سروچمان هزار پله: در امتداد پارک جنگلی هراز واقع شدهاست و دارای چند پله جوبی است که یکی از جاذبههای زیبا این منطقه است شامل قوس چوب قدیمی و چندین پله که برای عبور و مرور ساخته شدهاست. |
* سروچمان هزار پله: در امتداد پارک جنگلی هراز واقع شدهاست و دارای چند پله جوبی است که یکی از جاذبههای زیبا این منطقه است شامل قوس چوب قدیمی و چندین پله که برای عبور و مرور ساخته شدهاست. |
||
* جنگل [[زیارو]]: زیارو یا زیارود، آمل از غنیترین مناطق فضای سبز و طبیعت گردی است که با جنگلهایی انبوه به بام آمل مشهور است و در بلندای آن دریای محمودآباد به خوبی مشاهده میشود. |
* جنگل [[زیارو]]: زیارو یا زیارود، آمل از غنیترین مناطق فضای سبز و طبیعت گردی است که با جنگلهایی انبوه به بام آمل مشهور است و در بلندای آن دریای محمودآباد به خوبی مشاهده میشود. |
||
=== بناهای تاریخی تخریب شده === |
|||
=== گسترش و سرمایهگذاری === |
|||
بسیاری از بناهای تاریخی دیگر در آمل که در گذشته وجود داشته در طول تاریخ تخریب یا از بین رفتهاست. بنا به اطلاعات موجود نزدیک به ۶۰ اثر تاریخی و فرهنگی بخصوص در حملات [[سلطان مسعود غزنوی]]، حمله [[تیمور لنگ]]، به آتش کشیده شدن شهر در دوران [[شاه عباس یکم]]، طغیان رود هراز، حریق و زلزله سال ۱۳۳۵ ویران شد.<ref>جامع التواریخ، ۵۰۹.</ref><ref>Blarr, “Amul, Islamic Monuments,” Encyclopaedia Iranica, vol. 1, pp. 980-81.</ref><ref>لسانالملک سپهر، ۱۰۸؛ اعتمادالسلطنه</ref><ref>طبری، محمد بن جریر، تاریخ الرسل و الملوک، سری III /ج ۲، به کوشش م.ی. دخویه، لیدن، بریل، ۱۸۸۱م.</ref><ref>آرشیو وزارت امور خارجه، اسناد کارگزاری مازندران، سال ۱۳۳۵–۱۳۳۶ق</ref><ref>Rabino, Journey to Astarabad, Diary April 26th to May 16th 1908, FO 248/940</ref> لیستی از معروف ترینها آثارهایی که دیگر وجود ندارد عبارت انداز: |
|||
در سالهای مختلف برای گسترش بخش گردگشری و تفریحی آمل مباحث مختلفی بیان شد و بیشتر به بخش سرمایهگذاری به مناطق محلی و روستایی توجه بیشتری شد. در بخش سرمایهگذاری خارجی در سالهای گذشته شرکتهای مختلفی از کشورهای [[کویت]]، [[ترکیه]] و [[ایتالیا]] برای سرمایهگذاری در واحدهای مختلفی همچون ساخت هتل، تله کابین و مجموعه توریستی به شهر آمل ورود پیدا کردند.<ref>[http://www.isna.ir/news/95050116150/واقعیت-هایی-از-سرمایه-گذاری-خارجی-ها-در-گردشگری-ایران واقعیتهایی از سرمایهگذاری خارجیها در گردشگری ایران]</ref><ref>[http://amolshora.ir/دیدار-سرمایه-گذاران-ترکیه-با-اعضای-شور/ دیدار سرمایهگذاران ترکیه با اعضای شورای اسلامی شهر آمل]</ref> |
|||
دارالحکومه آمل، گنبد ایرج پسر فریدون، سرای و حمام خواجه یعقوب مجوسی، قصر و گور آمله، خالد سرا، مشهد شیخ ابوتراب، آرامگاه شیخ زاهد فیروی، خانقاه و تربت شیخ ابوالعباس قصاب، مرقد حسن بن حمزه علوی، مرقد شرفالدین، مزار تاجالدولهٔ شهریار، مسجد و مناره مالک اشتر، قصر فیروزآباد، قلعه قدیمی هوشنگ، کاخ خسرو پرویز، قلعه دختر، گنبد محمد آملی، اردوگاه سربازان نادرشاه افشار، باروی شهر آمل، برج گبری و زرتشتیان آمل، قلعه ماهانهسر، هشت کاروانسرا، شش حمام، دوازده آب انبار متعدد، باغ و عمارت شاهعباس صفوی در کنار رود هراز، آب انبار خسروخان، کاروانسرای وزیری شاه عباس و قیصری، قصر باوندیان، کاخ چای خوری.<ref>فهرست بناهای تاریخی و اماکن باستانی ایران، تهران، ۱۳۴۹ ش؛ مهجوری، اسماعیل</ref><ref>دانشنامه اسلامی، آمل</ref><ref>جامعهشناسی تاریخ آمل ص. ۷۵</ref> |
|||
[[ویلیام اوزلی]]، [[جوناس هنوی]]، [[یاسنت لویی رابینو]]، [[ژاک دو مورگان]] و [[نینا ویکتوروونا پیگولوسکایا]] در گزارشی از آثار مخروبه در آمل سخن گفتهاند.<ref>پیگولوسکایا، ن. شهرهای ایران در روزگار پارتیان و ساسانیان: از شیخ صفی تا شاه صفی، به کوشش ا. اشراقی، تهران، علمی، ۱۳۶۴ش.</ref><ref>دومرگان، ژ، هیئت علمی فرانسه در ایران: مطالعات جغرافیایی، ترجمهٔ ک. ودیعی، ج ۱</ref><ref>جوینی، عطاملک، تاریخ جهانگشای، به کوشش م. قزوینی، ج ۱، لیدن، بریل،</ref><ref>Fraser, J. B. , Travels and Adventures in the Persian Provinces on |
|||
the Southern Banks of the Caspian Sea, London, Longman, 1826.</ref> |
|||
=== سرمایهگذاری === |
|||
در سالهای مختلف برای گسترش بخش گردگشری و تفریحی آمل مباحث مختلفی بیان شد و بیشتر به بخش سرمایهگذاری به مناطق محلی و روستایی توجه بیشتری شد. در بخش سرمایهگذاری خارجی در سالهای گذشته شرکتهای مختلفی از کشورهای [[کویت]]، [[ترکیه]] و [[ایتالیا]] برای سرمایهگذاری در واحدهای مختلفی همچون ساخت هتل، تله کابین و مجموعه توریستی به شهر آمل ورود پیدا کردند اما شرایط تحریم در ایران و میل کم مسئولین مانع همکاری بین این افراد در آمل شدهاست.<ref>[http://www.isna.ir/news/95050116150/واقعیت-هایی-از-سرمایه-گذاری-خارجی-ها-در-گردشگری-ایران واقعیتهایی از سرمایهگذاری خارجیها در گردشگری ایران]</ref><ref>[http://amolshora.ir/دیدار-سرمایه-گذاران-ترکیه-با-اعضای-شور/ دیدار سرمایهگذاران ترکیه با اعضای شورای اسلامی شهر آمل]</ref> |
|||
== سیاست == |
== سیاست == |
||
=== فرمانداری ویژه === |
=== فرمانداری ویژه === |
||
فرمانداری آمل شامل فرمانداری مرکزی است که در سال ۱۳۲۴ |
فرمانداری آمل شامل فرمانداری مرکزی است که در سال ۱۳۲۴ شروع به کار کردهاست. در سال ۱۳۹۰ مصوبه فرمانداری آمل به [[فرمانداری ویژه]] صادر و تصویب شد.<ref>[http://www.yjc.ir/fa/news/4377678/فرمانداری-ویژه-آمل-در-هیات-دولت-تصویب-شد فرمانداری ویژه آمل در هیئت دولت تصویب شد]</ref> |
||
=== شهرداری === |
=== شهرداری === |
||
شهرداری آمل سازمانی نیمه دولتی مربوط به شهر آمل است که زیر نظر شهردار اداره میشود. شهرداری آمل در سال ۱۳۰۱ از سوی وزارت کشور ابلاغی برای محمود حکیمی که ریاست مرکز بهداشت را نیز به عهده داشتند صادر گردید و او را به عنوان ریاست بلدیه منصوب داشت. بلدیه آمل کار خود را با سه نفر پرسنل آغاز کرد که مسئولیت نظافت و رفت و روب خیابانها و بهداشت محیط شهر و ساختار را به عهده داشتند. در حال حاضر شهرداری آمل در دو منطقه فعال است.<ref>[http://www.amol.ir/aboutcitizen-تاریخچه-شهرداری-آمل-2-9 تاریخچه شهرداری آمل]</ref> |
|||
== اماکن تفریحی و خدماتی == |
== اماکن تفریحی و خدماتی == |
||
=== پارکها === |
=== پارکها === |
||
* [[پارک دهکده طلایی]] به عنوان تنها پارک داخل شهری آمل است که به عنوان |
* [[پارک دهکده طلایی]] به عنوان تنها پارک داخل شهری آمل است که به عنوان بزرگترین پارک دارای فضای سبز در مازندران نیز نام برده میشود. این پارک در سال ۱۳۷۲ احداث شد. وسعت این پارک از پل میر بزرگ آغاز میشود و به پارک نارنجستان منتهی میگردد. همچنین رود هراز از کنار این پارک میگذرد. این پارک دارای امکاناتی مانند دریاچه و قایق پدالی، شهربازی برای بزرگسالان، شهربازی برای خردسالان، پیست اسکیت، پلاژ، پارکینگ، باغ وحش، فست فود و سوپر مارکت و سرویس بهداشتی است. |
||
{{wide image|دریاچه پارک آمل.jpg|700px|نمای پانوراما از دریاچه شهربازی پارک دهکده طلایی}} |
{{wide image|دریاچه پارک آمل.jpg|700px|نمای پانوراما از دریاچه شهربازی پارک دهکده طلایی}} |
||
* پارک جنگلی میرزا کوچک خان و هلومسر به عنوان دو پارک جنگلی نزدیک به شهر آمل هستند. پارک جنگلی نمونه گردشگری میرزا کوچکخان هراز در ۱۶ کیلومتری شهر آمل در جاده هراز در منطقه رزکه قرار دارد. این پارک توسط سهام عدالت مازندران اداره میشود. این پارک دارای امکانات تفرجگاهی آلاچیق، آب آشامیدنی، سرویس دستشویی، اجاق، میز و نیمکت، رستوران و قهوهخانه، سکوی چادر و وسایل بازی کودکان، جایگاه سوارکاری و سه مدخل ورودی است و همچنینی دارای جاذبه دو آبشار و درختان کهنسال و فضای سبز است. پارک جنگلی امامزاده عبدالله که به هلومسر معروف است نیز در ۵ کیلومتری شهر آمل قرار دارد و توسط شهرداری آمل اداره میشود و دارای امکانات رفاهی و جاذبه درختان مرتفع است.<ref>[http://seeiran.ir/پارک-جنگلی-هلومسر/ پارک جنگلی هلومسر]</ref><ref>[http://seeiran.ir/پارک-جنگلی-میرزا-کوچک-خان-آمل/ پارک جنگلی هراز]</ref> |
* پارک جنگلی میرزا کوچک خان و هلومسر به عنوان دو پارک جنگلی نزدیک به شهر آمل هستند. پارک جنگلی نمونه گردشگری میرزا کوچکخان هراز در ۱۶ کیلومتری شهر آمل در جاده هراز در منطقه رزکه قرار دارد. این پارک توسط سهام عدالت مازندران اداره میشود. این پارک دارای امکانات تفرجگاهی آلاچیق، آب آشامیدنی، سرویس دستشویی، اجاق، میز و نیمکت، رستوران و قهوهخانه، سکوی چادر و وسایل بازی کودکان، جایگاه سوارکاری و سه مدخل ورودی است و همچنینی دارای جاذبه دو آبشار و درختان کهنسال و فضای سبز است. پارک جنگلی امامزاده عبدالله که به هلومسر معروف است نیز در ۵ کیلومتری شهر آمل قرار دارد و توسط شهرداری آمل اداره میشود و دارای امکانات رفاهی و جاذبه درختان مرتفع است.<ref>[http://seeiran.ir/پارک-جنگلی-هلومسر/ پارک جنگلی هلومسر]</ref><ref>[http://seeiran.ir/پارک-جنگلی-میرزا-کوچک-خان-آمل/ پارک جنگلی هراز]</ref> |
||
* [[جنگل بلیران|پارک جنگلی بلیران]] از دیگر پارکهای و منطقههای طبیعی نزدیک به شهر است که در روستای [[بلیران]] در [[بخش دشت سر]] قرار گرفتهاست و دارای طبیعتی |
* [[جنگل بلیران|پارک جنگلی بلیران]] از دیگر پارکهای و منطقههای طبیعی نزدیک به شهر است که در روستای [[بلیران]] در [[بخش دشت سر]] قرار گرفتهاست و دارای طبیعتی قابل توجه میباشد و همه ساله گردشگران زیادی را در سطح منطقه ملی به سمت خود میکشاند. بلیران دارای چشمه آب، رود و درختان انبوه است.</small><ref>[http://www.etedaal.ir/fa/news/3926 پایگاه خبری تحلیلی اعتدال]</ref><ref>[http://www.icana.ir/Fa/News/156189 خبرگزاری مجلس شورای اسلامی]</ref> |
||
=== هتلها === |
=== هتلها === |
||
[[پرونده:Hotel City of Amol.jpg|150px|بندانگشتی|راست|نمایی از [[هتل شهر (آمل)|هتل شهر]]]] |
[[پرونده:Hotel City of Amol.jpg|150px|بندانگشتی|راست|نمایی از [[هتل شهر (آمل)|هتل شهر]]]] |
||
[[هتل شهر (آمل)|هتل شهر]] به عنوان هتل اصلی شهر |
در دو دهه اخیر نبود هتل فعال در شهر آمل دچار مشکلاتی برای مسافران شده بود. [[هتل شهر (آمل)|هتل شهر]] به عنوان هتل اصلی شهر آمل، به دست معماران [[اتریش|اتریشی]] در زمان [[رضا شاه|پهلوی اول]] ساخته شد. نام قدیمی این هتل، هتل شهرداری آمل بود که در سال ۱۳۹۰ به هتل شهر تغییر نام داده و در سوم خرداد ۱۳۹۲ برای اولین بار پس از [[انقلاب ۱۳۵۷]] به عنوان هتل، مورد بهرهبرداری مجدد قرار گرفت. مساحت کل زمین ۳۴۰۰ متر مربع،<ref name="farsnews-hotelamol"/> بنای مفید هتل ۱۷۶۰ متر مربع و دارای ۲۱ اتاق مجهز به سرویس بهداشتی و حمام، قهوهخانه سنتی، رستوران، لابی، اتاق مدیریت و پارکینگ خودرو برای حدود ۹۰ دستگاه است.<ref name="yjc-hotelamol">{{یادکرد وب | تاریخ بازبینی=۰۴ دسامبر ۲۰۱۳ | عنوان=بهرهبرداری از تنها هتل شهر آمل | ناشر=باشگاه خبرنگاران جوان | نشانی=http://www.yjc.ir/fa/news/4379996/بهره-برداری-از-تنها-هتل-شهر-آمل | کد زبان=fa}}</ref> هتل در ۲ طبقه و در جوار [[پل معلق آمل]] و [[پل دوازده چشمه]] واقع شدهاست.<ref name="farsnews-hotelamol">{{یادکرد وب | تاریخ بازبینی=۰۴ دسامبر ۲۰۱۳ | عنوان=پس از ۳۰ سال از آغاز طرح هتل شهر آمل آماده پذیرایی از مسافران شد | ناشر=خبرگزاری فارس | تاریخ=4 خرداد 1392 | نشانی=http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13920304000895 | کد زبان=fa}}</ref> از این هتل در زمان [[واقعه ۱۳۶۰ آمل]] به عنوان ساختمان مرکزی بسیج استفاده میشد که مورد حمله [[اتحادیه کمونیستهای ایران|اتحادیه کمونیستها]] قرار گرفت. هتل اکسین در ابتدای ورودی شهر در جاده هراز تنها هتل چهار ستاره موجود در آمل است که در سال ۱۳۹۷ افتتاح شد. این هتل دارای امکانات متعددی از جمله اینترنت بیسیم در همه قسمتهای هتل به صورت رایگان، پارکینگ اختصاصی، روم سرویس ۲۴ ساعته، لابی، رستوران، صبحانه رایگان، سالن همایش و کافی شاپ است. |
||
{| class="wikitable" |
|||
|- |
|||
! ستاره !! نام !! تعداد اتاق |
|||
|- |
|||
| ★★★★ || هتل اکسین || ۳۶ |
|||
|- |
|||
| ★★★ || هتل المپیک شمال || ۳۰ |
|||
|- |
|||
| ★★★ || [[هتل شهر (آمل)|هتل شهر]] || ۱۷ |
|||
|- |
|||
| ★★★ || هتل نیلوفر || ۲۶ |
|||
|- |
|||
| ★ || هتل ویشه || ۷ |
|||
|} |
|||
=== |
=== مراکز درمانی === |
||
==== در گذشته ==== |
|||
آمل از جمله شهرهای مهم پزشکی است که در مازندران در دو دهه اخیر پیشرفت چشمگیر داشتهاست. آمل در زمان قدیم قرای طبرستان بودهاست و ابن فاتح و جیمز کارتن از تاریخ نویسان میگویند:{{نقل قول|آمل دارای سه مسجد جامع که برتری خاصی به مساجد منطقه دارد و دارای طبیب خانههای عظیمی است که در کنار قصر و در کنار دارالحکومه آمل ساخته شدهاست و هر کس به دردی دچار شود به این طبیب خانهها رجوع میکند.}} در حال حاضر آمل دارای چهار بیمارستان مجهز و کلینیکهای متعدد است.<ref>{{یادکرد وب |نشانی=http://www.amol.gov.ir/index.php?news&sid=115 |عنوان=بیمارستان امام رضا آمل |بازبینی=15 مارس 2016 |archive-date=15 مارس 2016 |archive-url=https://web.archive.org/web/20160315181650/http://www.amol.gov.ir/index.php?news&sid=115}}</ref><ref>[http://www.ilna.ir/بخش-مازندران-108/246619-بیمارستان-تخت-خوابی-امام-خمینی-ره-آمل-در-دهه-فجر-افتتاح-خواهد-شد افتتاح بیمارستان ۲۱۷ تخت خوابی امام خمینی]</ref> بیمارستان تخصصی و فوق تخصصی شمال نیز یکی از مجهزترین بیمارستانهای خاورمیانه بهشمار میآید و همچنین در آینده دو بیمارستان دیگر در شهر افتتاح میشود.<ref>[http://www.khazarnama.ir/افتتاح-بیمارستان-تخصصی-و-فوق-تخصصی-شما/ افتتاح بیمارستان شمال]</ref> |
|||
آمل در زمان قدیم قرای طبرستان بودهاست و ابن فاتح و جیمز کارتن از تاریخ نویسان میگویند: {{نقل قول|آمل دارای سه مسجد جامع که برتری خاصی به مساجد منطقه دارد و دارای طبیب خانههای عظیمی است که در کنار قصر و در کنار دارالحکومه آمل ساخته شدهاست و هر کس به دردی دچار شود به این طبیب خانهها رجوع میکند.}} اولین مرکز طبابت در شهر، مریضخانه بلدیه آمل بود که با پیگیری طبیب مریضخانه به رئیس صحیه کل مملکتی در سال ۱۳۱۳ و ارسال بودجه در سال ۱۳۱۴ به بهرهبرداری رسید. قدیمیترین بیمارستان شهر، بیمارستان امام رضا است که در سال ۱۳۱۶ با نام شیر و خورشید تأسیس و در حال حاضر با ۲۰۵ تخت دائر است.<ref>[http://www.nlai.ir/document/-/document-view/214543?inheritRedirect=true سند، در بردارنده صورت بودجه مریضخانه بلدیه آمل در سال 1313ش.]</ref> |
|||
==== در حال حاضر ==== |
|||
در حال حاضر آمل دارای شش بیمارستان و چند کلینیک است.<ref>[http://www.amol.gov.ir/index.php?news&sid=115 بیمارستان امام رضا آمل]</ref><ref>[http://www.ilna.ir/بخش-مازندران-108/246619-بیمارستان-تخت-خوابی-امام-خمینی-ره-آمل-در-دهه-فجر-افتتاح-خواهد-شد افتتاح بیمارستان ۲۱۷ تخت خوابی امام خمینی]</ref> بیمارستان تخصصی و فوق تخصصی شمال نیز یکی از مجهزترین بیمارستانهای شمال کشور بهشمار میآید.<ref>[http://www.khazarnama.ir/افتتاح-بیمارستان-تخصصی-و-فوق-تخصصی-شما/ افتتاح بیمارستان شمال]</ref> |
|||
=== سینماها و تئاترها === |
=== سینماها و تئاترها === |
||
[[پرونده:Erikeh Aryaei event.jpg|بندانگشتی|190px|سالن اریکه آریایی]] |
[[پرونده:Erikeh Aryaei event.jpg|بندانگشتی|190px|سالن اریکه آریایی]] |
||
اولین سینما آمل، فرهنگ نام داشت که در سال ۱۳۳۰ احداث شد. سینما بعدی سینما متروپل بود که در سال ۱۳۳۶ در خیابان ۱۷ شهریور بنا شد. سینما مولن روژ در سال ۱۳۴۰ جنب سینما فرهنگ با مالکیت صاحبان سینما فرهنگ تأسیس گردید. شهر آمل در حال حاضر دارای سه سینما است، سینما بهمن که در سال ۱۳۴۵ با نام آرش تأسیس شد<ref>[http://khazar24.ir/faq/item/784-2015-12-09-13-43-11 سینما آرش آمل قبل از انقلاب + تاریخچه و تصاویر]</ref> و فعلاً گرید یک بهشمار میآید و ظرفیتی بالغ بر ۳۷۵ را نیز داراست. سینما بهمن دو که در سال ۱۳۷۹ تأسیس شد، سالن آن دارای ظرفیت ۲۵۰ نفره است.<ref>[http://haraznews.com/186482/حسن-مصطفایی،-مدیر-سینما-بهمن-آمل-سکوت-د-186482 سکوت در سینما بهمن، صندلیها را هم به حرف آورد]</ref> |
|||
شهر آمل دارای سه |
شهر آمل دارای سه سالن کوچک تئاتر است. در سال ۱۳۹۴ مجوز احداث هشتمین تئاتر شهر کشور ایران برای آمل اخذ گشت. اولین پردیس سینمایی آمل نیز با نام اکسین در سال ۱۳۹۸ با ظرفیت و گنجایش ۳۵۰ نفری احداث شد.<ref>[http://www.tasnimnews.com/fa/news/1394/12/25/1028759?ref=tnews آمل صاحب خانه تئاتر شهر شد]</ref> |
||
{| class="wikitable" |
|||
|- |
|||
! نام !! تعداد سالن !! وضعیت !! سال ساخت |
|||
|- |
|||
| پردیس سینمایی اکسین || ۳ || فعال || ۱۳۹۸ |
|||
|- |
|||
| سینما بهمن || ۲ || فعال || ۱۳۴۵ |
|||
|- |
|||
| سینما فرهنگ || ۲ || منحل شد || ۱۳۳۰ |
|||
|- |
|||
| سینما متروپل || ۱ || منحل شد || ۱۳۳۶ |
|||
|- |
|||
| سینما مولنروژ || ۱ || منحل شد || ۱۳۴۰ |
|||
|} |
|||
=== مراکز خرید === |
=== مراکز خرید === |
||
==== بازار قدیم ==== |
==== بازار قدیم ==== |
||
[[بازار آمل|بازار قدیم آمل]] معروف به پایین بازار یا چهارسوق آمل یکی از بازارهای قدیمی |
[[بازار آمل|بازار قدیم آمل]] معروف به پایین بازار یا چهارسوق آمل یکی از بازارهای قدیمی موجود است که در مرکز شهر قرار دارد. بازار قدیم رکن و هسته اصلی و اولیه سازمان دهنده شهر بهشمار میآید که وجود اولیه این بازار به قبل از اسلام و هسته اصلی آن به ۹۰۰ سال پیش میرسد. با این که در بعضی از قسمتهای این بازار تغییرات شتاب زده و نوسازی غیراصولی انجام شده و به دلیل مقتضیات اقتصادی، اجتماعی روزگار، زیبایی قبلی را از دست دادهاست، اما هنوز دارای اهمیت و اعتبار است. این بازار همچنان ارتباط خود را با محلات مسکونی مجاور، به میزان قابل توجهی حفظ کردهاست و به صورت مرکز تجمع و داد و ستد مردم، دارای عملکردی بسیار قابل توجه است. مغازههای این بازار با سقف سفالی شیب دار و جلو آمده به خاطر محافظت از باران و آفتاب دارای فضاهای باز داخلی برای تشکیل بازارهای هفتگی در روزگار گذشتهاست. این بازار نیز مانند بازارهای قدیمی دیگر، علاوه بر وظیفه اصلی خود یعنی مبادله کالا، نقش فرهنگی و مبادله افکار و عقاید، نشر اخبار و مرکز ارتباطات اجتماعی مردم نیز بودهاست. در حال حاضر این بازار نقش بسیار مهمی را در زندگی اقتصادی، اجتماعی مردم ایفا میکند. ساختار فضایی، عناصر معماری و کالاهای صنایع دستی و محصولات بومی آن از جاذبههای بازار به حساب میآیند. بازار قدیم آمل دارای راستههای مختلف است. راسته اصلی بازار قدیم آمل به همراه راستههای فرعی منشعب از آن که شامل راسته عطاران، راسته پالان دوزان، راسته نمدمالان و نو راسته است نقش مهمی در تشکیل و تعریف محدوده بافت ایفا کردهاند. راسته اصلی دقیقاً و بلافاصله بعد از پل دوازده چشمه در جنوب شرقی بافت آغاز و به صورت قطری و طولی در بافت حرکت کرده و تا نزدیکیهای مرکز اصلی کاشی محله یعنی مسجد جامع علی کوچک ادامه مییابد.<ref>[http://hamgardi.com/place/31054 بازار قدیمی آمل]</ref><ref>[http://bazaartv.ir/program/1/گزارش-بازار/session/12669/بازار-قدیم-آمل بازار قدیم آمل - شبکه بازار]</ref> |
||
تجارت در بازار قدیم آمل هموراه یک اصل برای مردمان شهر بود که در دورههای مختلف شکلهای مختلفی از نظر کالایی به خود گرفتهاست. از سال ۱۲۸۰ اجناس انگلیسی، آلمانی، روسی و بلژیکی و در چهار دهه اخیر اجناس ایرانی، کرهای و چینی در این بازار یافت میشود.<ref>بافت بازار آمل - صفحهٔ ۹۲</ref> |
|||
==== مراکز خرید سنتی ==== |
|||
== طرحهای عمرانی == |
|||
[[پرونده:Oxincitycenter.jpg|بندانگشتی|150px|راست|سیتی سنتر اکسین]] |
|||
=== طرح احداث دانشگاه علوم پزشکی آمل === |
|||
در شهر چندین بازار محلی و سنتی وجود دارد که به صورت هفتگی دایر میشود. در این بازارها دستفروشان و دکه داران در آن محصولات خود را میفروشد.<ref>[http://www.asriran.com/fa/news/357657/بازارهای-محلی-آمل-عکس بازار محلی آمل]</ref> |
|||
آمل با داشتن دانشکده پرستاری و مامایی و اخذ مجوز دانشکده پیراپزشکی و پردیس پزشکی از طرف نماینده سابق آمل دکتر یوسفیان ملا به سوی مجوز دانشگاه علوم پزشکی مستقل گام برداشت چون شرط مستقل شدن آمل از دانشگاه علوم پزشکی مازندران داشتن سه دانشکده علوم پزشکی بود. |
|||
همچنین مجوز دانشکده دندانپزشکی نیز در حال انجام است. |
|||
==== مراکز خرید جدید ==== |
|||
=== طرح احداث فرودگاه آمل === |
|||
آمل دارای فروشگاه و مغازههای متعددی است که بیشتر آن در خیابان هراز، خیابان مهدیه و منطقه سبزه میدان قرار دارند.<ref>[http://tripbama.com/fa/Shopping/41/مراکز-خرید-آمل مراکز خرید آمل]</ref> |
|||
عزتالله یوسفیان ملاء با اشاره به راهاندازی فرودگاه اجراشدن این پروژه راحتمی اعلام کرد و گفت: مجوز آن صادرشده و در لیست ردیف بودجه قرارگرفته است و پروژهای که در این کتابچه بودجه قرار بگیرد مطمئناً اجرایی میشود اگرچه ممکن است سالها به طول انجامد.<ref>https://www.tinn.ir/بخش-هوایی-42/201316-مجوز-ساخت-فرودگاه-در-آمل-صادر-شد</ref> |
|||
=== موزهها === |
|||
=== طرح توسعه راهآهن شمال === |
|||
[[پرونده:Museum history Amol.JPG|thumb|left|200px|[[موزه تاریخ آمل]]]] |
|||
این طرح که در دست مطالعات است، به طول بیش از ۲۰۰ کیلومتر میباشد، با اجرایی شدن آن نقش مفیدی در توسعه گردشگری خواهد داشت، نه تنها غرب و مرکز مازندران را به یکدیگر متصل میکند، بلکه کریدور ترانزیتی مناسبی برای بندر نوشهر میگردد، از طرفی امکان زیارت آسانتر مشهد الرضا برای غربی نشینان مازندران فراهم میکند.<ref>[http://mazandnume.com/?PNID=V5430 طرحی بدون توجیه<!-- عنوان تصحیح شده توسط ربات -->]</ref> |
|||
آمل دارای دو موزه به نامهای موزه تاریخ و موزه شهدا است. |
|||
براساس این طرح شهرهای بابل، آمل، چمستان، نور، رویان، نوشهر و چالوس صاحب خط راه آهن میشوند. |
|||
موزه تاریخ آمل در سه طبقه، شامل گالریهای آثار باستانشناسی، مردمشناسی و اسناد تاریخی استان مازندران است. گالری بخش اشیاء مردمشناسی موزه آمل نمونهای از بافتههای محلی شامل جاجیم، گلیم و نیز ظروف چوبی، ظروف مسی مانند آفتابه لگن، کاسه، سینی ودهها اثر دیگر را در خود جمع آوردهاست و دربخش اسناد تاریخی این موزه، اسنادی از گزارشهای ادارای دورانهای مختلف از جمله در مورد زلزله و آتشسوزی آمل مربوط به سالهای ۱۳۳۵ و۱۳۳۶ و نیز دست نوشتههای شاهان دوره [[قاجار]] و مکاتبات اداری دربار قاجاریه با رؤسای حاکمان این شهر و استان به چشم میخورد.<ref>[http://www.yjc.ir/fa/news/5166082/بازدید-بیش-از-هزار-و-300-مسافر-نوروزی-از-موزه-تاریخ-و-شهدای-آمل بازدید بیش از هزار و ۳۰۰ مسافر نوروزی از موزه تاریخ و شهدای آمل]</ref> قدیمیترین دست نوشتههای اسناد تاریخی موزه صورت اسامی علما درآمل در سال ۱۲۸۶ هجری قمری است. اما دربخش باستانشناسی که این بخش را از دیگر قسمتهای موزه متمایز کرده وجود اشیاء با ارزش تاریخی است که قدمت تعدادی از این آثار به بیش از [[پیش از میلاد|سه هزار سال قبل از میلاد مسیح]] میرسد. بخش باستانشناسی موزه تاریخ آمل آثاری همچون سفال، فلز، سنگ و شیشه که به جای مانده از دوران پیش از تاریخ تا زمان قاجار درمحدوده شمال ایران و نیز معرفی اشیای سفالینه از سایر استانهای ایران و فرهنگهای تأثیرگذار و تأثیرپذیر منطقه شمال ایران است. در موزه آمل یکی از بخشهای جالب توجه که بازدیدکنندگان و محققان تاریخی را برای دقایقی بیشتر کنار خود نگه میدارد، ویترینهای سکهها است. موزه تارخ آمل از وجود سکهها که تاریخ مصوری از خط، آداب و رسوم کهن، آرایش صورت و نوع پوشش شاهان را نشان میدهد، بیبهره نمانده و سکههای مربوط به دورههای [[هخامنشی]]، [[اسکندر]]، [[سلوکیان]]، [[اشکانیان]]، [[ساسانیان]] و دورههای اسلامی تا [[قاجار]] را در خود جای دادهاست.<ref>[http://www.irna.ir/fa/News/81551929/ موزه تاریخ شهرآمل، مقصد فرهنگ دوستان نوروزی به کهنترین شهر مازندران]</ref> |
|||
[[پرونده:کتاب شهر.jpg|180px|بندانگشتی|راست|سر در [[شهر کتاب]]]] |
|||
آثار به دست آمده از کاوشهای علمی باستان شناسان در سال ۱۳۸۸ درمحوطه باستانی [[قلعهکش (آمل)|قلعه کش]] که مربوط به دوره مفرغ و آهن است نیز در موزه تاریخ آمل به نمایش گذاشته شدهاست. موزه تاریخ آمل در خیابان امام رضا و در وسط دو پل معلق و پل دوازده چشمه قرار دارد. این ساختمان در سال ۱۳۱۵ به عنوان اداره مالیه شهرستان آمل بنا شده و در سال ۱۳۸۷ با کاربری فرهنگی در اختیار اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری مازندران قرارگرفته و پس از مرمت و احیا، بهمن ماه سال ۱۳۸۹ افتتاح شد. موزه شهدا نیز در [[مشهد میر بزرگ|مقبره میر بزرگ]] در دو طبقه مجهز دایر است. آثار به جا مانده از شهدا وصیتنامه و کروکیها و نقشههای [[جنگ ایران و عراق|هشت سال جنگ تحمیلی]] و واقعه شش بهمن در این مکان برای بازدید قرار دارد. در بخش نمایشگاه نیز آمل مانند هر شهر دیگری دارای نمایشگاههای فصل به فصل است که میتوان به نمایشگاه لباس، دکور و مبلمان و نمایشگاه تخصصی گل و گیاه اشاره نمود.<ref>[http://www.shevarnews.com/معرفی-کامل-موزه-تاریخ-و-موزه-شهدای-آمل/ معرفی موزه تاریخ و موزه شهدای آمل]</ref><ref>[http://www.amolfair.com/ نمایشگاه تخصصی آمل]</ref><ref>[http://vareshnews.ir/TextVersionDetail/10483 انتقال کاشیهای مقبره سلطان شهاب سهروردی از انگلستان به آمل]</ref> |
|||
=== [[راه آهن آمل|متروی آمل]] === |
|||
راهآهن برقی (مترو) رودهن-آبعلی-لاریجان-آمل، خط مترو-راهآهن در دست مطالعه در کناره [[جاده هراز]] است، که مسیر تهران به آمل و بلعکس را در ۵۵ دقیقه طی نمود.<ref>[http://archive.mardomsalari.com/template1/News.aspx?NID=118618 راه اندازی متروی آمل - تهران با اعتبار ۷۵۳ میلیارد تومانی - روزنامه مردم سالاری]{{پیوند مرده|date=اکتبر ۲۰۱۹ |bot=InternetArchiveBot }}</ref><ref>[http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13940622000961 آغاز فعالیت پروژه راهآهن برقی آمل-تهران - فارس نیوز ۲۲ مهر ۱۳۸۴]</ref><ref>[http://www.arp-gr.com/fa/projects/show/id/330/format/html زیر سازی قطعه یک راهآهن یکخطه آمل-لاریجان-رودهن]</ref> |
|||
طول مسیر این مترو از [[تهران]]، [[پردیس (تهران)|پردیس]]، [[رودهن]]، [[آبعلی]] و [[آمل]] حدود ۱۴۰ کیلومتر است که بین ۲۰ تا ۳۰ کیلومتر آن تونلهایی در زیر کوهها و پلهای بزرگ است و برآورد هزینه اجرای این پروژه نیز بین یک تا ۱٬۵ میلیارد یورو است.<ref>[http://donya-e-eqtesad.com/SiteKhan/1136497 سودآورترین راهآهن محبوسشده در ایران - روزنامه شرق ۷ دی ۱۳۹۵]</ref> |
|||
کل پروژه از [[رودهن]] شروع و پس از طی مسیری به طول ۱۳۷ کیلومتر به [[آمل]] میرسد. |
|||
=== کتابخانهها === |
|||
=== طرح احداث مونوریل ساری-آمل === |
|||
آمل دارای اندکی کتابخانه است. کتابخانههای عمومی آمل شامل کتابخانه شهیدان عباسزاده، کتابخانه عمومی دانشپژوه، کتابخانه عمومی امام خمینی و کتابخانه عمومی شهدا میباشد. فروشگاه [[شهر کتاب]] نیز در خیابان هراز، نبش آفتاب چهلم واقع شدهاست.<ref>[http://www.amolpl.ir/ فهرست کتابخانههای عمومی آمل]</ref> |
|||
به گزارش روابط عمومی استانداری مازندران ، در ۶ دی ۱۴۰۰ سیدمحمود حسینی پور در نشستی با متخصصین حوزه منوریل با اظهار این که منوریل تاثیر زیادی در تسهیل ترافیک استان دارد ، افزود : برای وارد شدن این پروژه به فاز اجرایی نیاز است که یک شرکت بین المللی مجری در این حوزه باحضور در مازندران، جنبه های مختلف این طرح را بررسی و پایش کند. |
|||
== آموزش == |
|||
وی با بیان اینکه بخش عمده ادارات و نهادهای دولتی در شهرهای مرکزی استان قرار دارد، گفت : فاز اول این طرح در شهرهای [[ساری]]، [[بابل (مازندران)|بابل]]، [[قائمشهر]] و [[آمل]] و فاز دوم در شهرهای غربی استان اجرایی می شود. |
|||
=== در قدیم === |
|||
در قرن سوم تا نهم، آمل دارای هفتاد خانقه بود.<ref>Alexander, C. (۲۰۰۷). Architecture and the secret of Immortality: timeless way of building.</ref> ترویج علم در دروههای مختلف دستخوش تغییرات شد اما با وجود مصائب و جنگها و خساراتهای ناشی از آن، مردم شهر آمل از تمکین به علم عقب نکشیدند. در دوره [[طاهریان]] و [[علویان]] مدارس مختلفی در آمل وجود داشت. مدارسی چون داعی کبیر، مدرسه ناصر کبیر، مدرسه زین الشرف، مدرسه امام خطیب و مدرسه پیشوایان از جمله مراکز علمی در این دو دوره بودند.<ref>پیشینه علمی - فرهنگی آمل / صفحهٔ ۳۰۲</ref><ref>کلیات جغرافیای ایران، تهران، ۱۳۵۰ ش؛ هرینگتون</ref> |
|||
[[خواجه نظامالملک طوسی]] در [[سیاستنامه]] نوشتهاست: آمل در زمان قدیم دارای هفتاد مرکز علمی بوده و به همراه [[بلخ]]، [[بغداد]]، [[دمشق]]، [[بخارا]] و [[نیشابور]] جزو هفت شهر دارای دانشگاه قدیم یا همان [[نظامیه]] بودهاست.<ref>[https://www.roshdmag.ir/Roshdmag_content/media/article/32.33%20from%20(98-99)%20MATN%20TARIKH%2074-13_-1.pdf نقشه مراکز علمی در تمدن اسلامی]</ref> آمل به دلیل اینکه دارای خانقاهها و مدارس مختلف اسلامی بود، از همین جهت افراد متعددی از دیگر شهرها برای تحصیل به آمل میآمدند.<ref>[http://www.arianica.com/مقالات/مدارس-نظامیه مدارس نظامیه، دانشنامه آریانیکا، تاریخ، فرهنگ و تمدن مردم ایران]</ref> به عنوان مثال، [[ابوسعید ابوالخیر]]، [[زکریای رازی]]، [[خواجه نصیرالدین طوسی]] و [[ابن سینا]]، سه فیلسوف بزرگ ایران به ترتیب شاگردان [[ابوالعباس قصاب آملی]]، [[ابن ربن طبری]]، [[سراج قمری]] و [[ابو عبدالله ناتلی]] بوده که هر چهار تن متولد و ساکن آمل بودند. همچنین [[محمد بن جریر طبری]] مورخ بزرگ اهل آمل است.<ref>زندگینامه محمد بن جریر طبری | مشاهیر تاریخ ما</ref> |
|||
اولین مدرسه منطقه شمال ایران بعد از احداث مدرسه [[نیشابور]] توسط [[ناصر للحق اطروش|ناصر کبیر]] در آمل واقع گردید.<ref>جامعهشناسی تاریخی آمل - صفحهٔ ۲۲۴</ref> [[شمسالدین مقدسی]] در مورد اهمیت علمی آمل نوشتهاست: {{نقل قول|یکی از مراکزی که همواره توجه به علم و دانش در آن وجود داشته، آمل بودهاست. این شهر هیچگاه از امام و نظار و ادیبان، فقیهان و اهل فلاسفه خالی نبودهاست.<ref>مقدسی، احسن التقاسیم فی معرفة الاقالیم، ج ۲, ص ۵۲۷</ref>}} در دوره [[باوندیان]] نیز آمل مرکز تدریس آمار، میرزایی، سیاق و مساحی در مدارس قرن ششم و هشتم در منطقه بود.<ref>جامعهشناسی تاریخی آمل، ص. ۲۲۵</ref> |
|||
=== مدرسه === |
|||
نماینده عالی دولت در مازندران با اشاره به ظرفیت های مهم گردشگری و اقتصادی در استان، تاکید کرد: احداث منو ریل منجر به تسهیل فعالیت های اقتصادی و سرمایه گذاری در استان می شود و این مهم؛ رونق و توسعه مازندران را به دنبال دارد.<ref> |
|||
اولین مدرسه جدید در آمل در نیاکی محله در نزدیکی و جنب خانه مسکونی سید حسن عطار، متعلق به شیر محمد علی گزانه ای، با سه کلاس درس به نام مدرسه ملی اسلامی تأسیس شد. آنها توانستند با دو برادر معلم به نامهای حاج خان و محمود خان گلپایگانی قراردادی امضا کنند. بعد از این اتفاق احداث مدرسه دیگری با مدیریت حاجی خان و محمود خان در سال ۱۹۰۴، یک سال پیش از پیروزی [[انقلاب مشروطه]] ایران آغاز شد. سایر مدارس، مانند دبیرستان ملکزاده، مدرسه فرهنگ، مدرسه شاه دوخت، مدرسه ابتدایی دخترانه، مدرسه نصرت، دبیرستان طبری، مدرسه متوسطه ملی و دبیرستان پهلوی در طول دودمان پهلوی ساخته شدهاند. نخستین دبیرستان دولتی در مازندران در سال ۱۲۸۷ شمسی با نام دبیرستان نصرت پهلوی در آمل گشایش یافت.<ref>بررسی تحولات آموزشی وفرهنگی مازندران در دوره پهلوی اول / فصلنامه علمی - پژوهشی پژوهشنامه تاریخ سال یازدهم، بهار - ۱۳۹۵</ref> این دبیرستان یک دبیرستان یک کلاسه بود و ۱۶ دانش آموز داشت. یکی از مرسومه مهم دوره پهلوی پیشآهنگی بود که در سال ۱۳۰۷ [[سازمان پیشاهنگی ایران|مؤسسات ورزشی پیشآهنگی مازندران]] تأسیس شد و در طول دوران رضاشاه، دستههای پیشآهنگی مازندران در شهرهای مختلف بابل، ساری، آمل و شهسوار در مراسم ورود رضاشاه یا ولیعهد به مازندران، مراسم سالگرد ولادت، جشن تاجگذاری و نیز جشن آیین درختکاری بیشترین توجهات را به خود جلب مینمودند. مهمترین مدرسه به جا مانده، دبیرستان پهلوی است که امروزه با عنوان دبیرستان امامخمینی شناخته میشود، این دبیرستان در سال ۱۹۳۴ توسط مهندسین و معماران آلمانی ساخته و در سال ۱۳۹۷ در [[آثار ملی ایران|فهرست میراث ملی ایران]] به عنوان مدرسه ماندگار ثبت شدهبود.<ref>[https://www.caspian24.ir/خبر/مدرسه-امام-خمینی-آمل-در-فهرست-میراث-ملی-ثبت-شد مدرسه امام خمینی آمل در فهرست میراث ملی ثبت شد]</ref> |
|||
{{یادکرد وب |نویسنده = | |
|||
نشانی=https://irna.ir/xjH39D |
|||
|عنوان=◄ استاندار: مطالعه طرح منوریل در شهرهای مرکزی مازندران آغاز شد | ناشر =ایرنا |تاریخ = |تاریخ بازبینی=}}</ref> |
|||
=== دانشکده و دانشگاهها === |
|||
=== [[آزادراه دریایی شمال ایران]] === |
|||
[[پرونده:Shomal university.jpg|بندانگشتی|چپ|دانشگاه شمال]] |
|||
این آزادراه که به آزادراه گرگان-ساری-رشت معروف است، از آمل عبور خواهد کرد. سه طرح آزادراهی برای این شهر مطرح است که عبارتند از: آزادراه قائمشهر-آمل، آزادراه آمل-چالوس و آزادراه آمل-تهران (این آزادراه از آزادراه دریایی شمال جدا است). در میان آنها، فعلا فاز قائمشهر-آمل در دست مطالعه است و دو طرح دیگر در انتظار تصویب توسط هیئت دولت هستند. |
|||
{| class="wikitable" |
|||
|- |
|||
! نام !! نوع و سطح |
|||
|- |
|||
| [[دانشگاه شمال]] || [[آموزش عالی]] غیرانتفاعی - غیردولتی |
|||
|- |
|||
| دانشگاه تخصصی فناوریهای نوین آمل || [[دانشگاه دولتی]] [[وزارت علوم، تحقیقات و فناوری]] |
|||
|- |
|||
| [[دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات آیتالله آملی|دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات آیتالله آملی]] || [[دانشگاه آزاد اسلامی|دانشگاه آزاد اسلامی واحد بینالملل]] |
|||
|- |
|||
| دانشگاه پیام نور آمل || [[دانشگاه پیام نور|پیام نور سراسری-دولتی]] |
|||
|- |
|||
| مؤسسه آموزش عالی آمل || [[وزارت علوم، تحقیقات و فناوری]] نیمه دولتی |
|||
|- |
|||
| دانشگاه هراز || [[وزارت علوم، تحقیقات و فناوری]] غیرانتفاعی - غیردولتی |
|||
|- |
|||
| مؤسسه آموزش عالی سبز آمل || [[وزارت علوم، تحقیقات و فناوری]] غیرانتفاعی - غیردولتی |
|||
|- |
|||
| مؤسسه آموزش عالی غیرانتفاعی سمنگان || [[وزارت علوم، تحقیقات و فناوری]] غیرانتفاعی - غیردولتی |
|||
|- |
|||
| دانشکده پرستاری آمل || [[وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی]] |
|||
|- |
|||
| دانشکده پیراپزشکی آمل || [[وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی]] |
|||
|- |
|||
| دانشکده دامپزشکی آمل || [[دانشگاه دولتی]] |
|||
|- |
|||
| دانشگاه فذا || [[دانشگاه جامع علمی کاربردی]] نیمه دولتی |
|||
|- |
|||
| دانشگاه علمی کاربردی فرهنگ و هنر || [[دانشگاه جامع علمی کاربردی]] نیمه دولتی |
|||
|- |
|||
| مؤسسه آموزش عالی بیت الهدی || [[دانشگاه فرهنگیان]] |
|||
|- |
|||
| دانشکده علوم قرآنی آمل || دانشکده علوم قرآنی |
|||
|- |
|||
| مؤسسه آموزش عالی علمی کاربردی ساخا || [[دانشگاه جامع علمی کاربردی]] وابسته |
|||
|- |
|||
| دانشکده فنی و حرفهای پسران علامه حسنزاده آملی || [[دانشگاه فنی و حرفهای (ایران)|دانشگاه فنی و حرفهای]] |
|||
|- |
|||
| دانشکده فنی و حرفهای دختران توحید || [[دانشگاه فنی و حرفهای (ایران)|دانشگاه فنی و حرفهای]] |
|||
|} |
|||
== پزشکی و فناوری == |
|||
=== معاصر === |
|||
[[انستیتو پاستور ایران|انستیتو پاستور]] آمل به عنوان مرکز فوق تخصصی پژوهشکده شمال ایران نام گرفتهاست نخستین مرکز زیرساختی ملی ارتباطات رایانش زیستی کشور است. هماکنون این مرکز در بخشهای آزمایشگاهی بیماری هاری بخش هاری، انگلشناسی، کشت سلولی، علوم حیوانات آزمایشگاهی، آب وغذا، سیاه سرفه و بخش ژنتیک فعالیت میکند و رایانش زیستی به ۵ استان شمالی میپردازد.<ref>[http://www.shomalnews.com/view/26221/آمل%20مرکز%20فوق%20تخصصی%20پژوهشکده%20انستیتوپاستور%20شمال/ آمل مرکز فوق تخصصی پژوهشکده انستیتوپاستور شمال]</ref> در سال ۱۳۹۴ نیز آمل با اجرای طرح بیوتکنولوژی دانشآموزی به عنوان قطب زیست فناوری ایران انتخاب شد.<ref>[https://www.tasnimnews.com/fa/news/1394/11/08/984093/آمل-قطب-زیست-فناوری-کشور-شد «آمل» قطب زیست فناوری کشور شد]</ref> همچنین در همین سال اولین مرکز تولید و انجماد اسپرم و اصلاح نژاد گاوهای سیمینتال ایران نیز به عنوان اولین مرکز فناوری زایش دام در آمل افتتاح شد.<ref>[http://www.mehrnews.com/news/2578524/اولین-مرکز-اصلاح-نژاد-گاوهای-سیمینتال-کشور-در-آمل-راه-اندازی اولین مرکز اصلاح نژاد گاوهای سیمینتال کشور در آمل]</ref> |
|||
[[دانشگاه علوم پزشکی تهران]] و دانشگاه تخصصی فناوریهای نوین آمل دو مرکز اولیه شبکه جهانی آموزش و تحقیقات علمی موسوم به یوسرن در ایران بودهاند. مرکز آمل به صورت همزمان به همراه مراکز [[آلمان]]، [[فرانسه]] و [[اوکراین]] افتتاح شد و دانشمندانی از کشورهای [[فرانسه]]، [[سوئیس]]، [[ایتالیا]]، [[هلند]]، [[سنگاپور]] و [[مالزی]] با همکاری [[دانشگاه عالی دفاع ملی]] در اولین اولین کنفرانس بینالمللی مدرسه تابستانه یوسرن شرکت نمودند.<ref>[http://mazandaran.farsnews.com/news/13951012000017 همزمان با ۳ کشور اروپایی / رونمایی از دومین شبکه جهانی پژوهشهای علمی ایران در آمل]</ref> آمل به عنوان یکی از چهار مرکز رشد پارک علم و فناوری مازندران نیز میباشد.<ref>[http://www.fzaco.com/fzaco/pages/show.php?id=11 آغاز بهرهبرداری از ساختمان جدید مرکز رشد پارک علم و فناوری مازندران در شهرستان آمل با حضور معاون وزیرعلوم]</ref> در سال ۱۳۹۵ نیز با همکاری سازمان پژوهشهای علمی و صنعتی ایران، توسعه فناوریهای مرتبط با گیاهان دارویی ایران برای اولین بار در آمل رقم خورد.<ref>[http://irost.org/news/316/توسعه_فناوریهای_مرتبط_با_گیاهان_دارویی_در_دانشگاه_آمل توسعه فناوریهای مرتبط با گیاهان دارویی در دانشگاه آمل]</ref> |
|||
آمل با داشتن دانشکده پرستاری و مامایی و اخذ مجوز دانشکده پیراپزشکی و پردیس پزشکی از طرف نماینده سابق آمل به سوی مجوز [[فهرست دانشگاههای علوم پزشکی ایران|دانشگاه علوم پزشکی]] گام برداشت چون شرط مستقل شدن آمل از دانشگاه علوم پزشکی مازندران داشتن سه دانشکده علوم پزشکی بود. همچنین مجوز ایجاد دانشکده دندانپزشکی نیز اخذ گردیدهاست.<ref>[http://ostan-mz.ir/news/93038 راه اندازی رشته پزشکی در شهرستان آمل]</ref> |
|||
== صنعت و تجارت و تولیدات == |
|||
{{multiple image |
|||
| align = left| direction = vertical |
|||
| header = |
|||
| header_align = center |
|||
| header_background = |
|||
| footer = |
|||
| footer_align = center |
|||
| footer_background = |
|||
| image1 = 500 IRR 1981 Back.jpg |
|||
| width1 = ۱۹۱ |
|||
| alt1 = |
|||
| caption1 = پانصد ریالی چاپ شده در آمل |
|||
| image2 = IRN0151r.jpg |
|||
| width2 = ۱۹۰ |
|||
| alt2 = |
|||
| caption2 = ده هزار تومانی چاپ شده در آمل |
|||
}} |
|||
در طول تاریخ این شهر، آمل به واسطه مرکزیت در منطقه البرز و واقع بودن در یک منطقه حاصل خیز به محل طبیعی برای مبادلات خارجی و ایرانی تبدیل شده بود، صاحب کتاب [[حدود العالم]] نقل میکند: {{نقل قول|وقتی داخل شهر آمل شدم صدها تاجر [[عراقی]]، [[هندوستانی]] و [[یونانی]] دیدهام که برای خرید طلا و نمد طبری آمده بودند، آمل در مرکز راه تاریخی و کهن ایرانی قرار داشته و دارای مبادر خانههای عظیم بین راهی در قرنهای سوم تا سیزدهم بودهاست. فرش و حصیر آمل را شهرتی بسیار بود.<ref>حدود العالم، ۱۴۵ ،۱</ref>}} |
|||
[[ایلیا پائولوویچ پطروشفسکی]] نقل میکند: {{نقل قول|ابریشم صادرتی آمل در دوران خود زبانزد بود. ترنج، برنج، سنگ، شمشاد و حصیر و فرش طبری، کاسه و آلات چوبین و فولاد آهنین و انواع کتانها در آمل فراوان بود و کارگاهای چینی سازی، سفالگری و آهن ریزی در آمل فعالیت داشتند. کاشت نیشکر و برنج در اقتصاد آمل بسیار اثربخش بود، در قرن ۵ بیشترین فروش نیشکر آمل به [[بغداد]] بود. سقسین و [[بلغار (سرزمین)|بلغار]] با [[طبرستان]] در تجارت بودهاند و شهر آمل که از راه دریایی با سقسین ارتباط داشت، بازار کالاهای سقسینی و بلغاری بود. تجار از مناطق مختلف چون [[عراق]]، [[شام]]، [[خراسان]] و [[هندوستان]] برای خرید کالاها به آمل میآمدند.<ref>''تاریخ اجتماعی ایران'' ''(جلد: ۵)''، ''مرتضی راوندی''، [[نشر روزبهان]]، تهران، سال ١٣۵۴، ص۱۲۵</ref><ref>ابن اسفندیار، ۱۳۸۶ :۹۲</ref><ref>اصطخری: مسالک الممالک، ص ۲۱۲ و بعد</ref>}} |
|||
[[محمد بن منور]] در کتاب [[اسرارالتوحید]] در باب کیفیت دستار طبری اشاره کردهاست: {{نقل قول|از آمل برای هدیه به [[نیشابور]] آورده میشد و ده دینار نیشابوری قیمت داشت و کاملاً مناسب فخرفروشی بود. علاوه بر این از نواحی دوردست خراسان به طبرستان سفرهایی میشد که از شهرهای باورد، شاد، میهنه و نسا که سرانجام با عبور از سرزمینهای شرقی طبرستان به آمل میرسید.<ref>محمدبن منور، ۶۲ ،۶۳</ref><ref>ابن ابی سعد، ۱۳۶۶: ۶۷</ref>}} |
|||
زکی محمدحسن در کتاب تاریخ صنایع ایران ذکر کردهاست که: {{نقل قول|پس از شوشتر، اصفهان، ری، نیشابور، یزد و کاشان، شهرهای آمل، شیراز و مرو دارای بیتشرین پارچههای نخی، پشمی و ابریشمی بودند که اکثر آنها به بازار [[بغداد]] روانه میشد.<ref>تاریخ صنایع ایران بعدازاسلام ناشر: اقبال - مؤلف: زکی محمدحسن</ref><ref>• Markus, T. and Cameron, D. (۲۰۰۲). The Words Between The Spaces: Building and Language.London: Routledge</ref>}} |
|||
[[ابن فقیه همدانی]] در کتاب خود از اهمیت بازار آمل نوشتهاست: {{نقل قول|پارچههای ابریشمی که مایه اشتهارد طبرستان بود در آمل بیش از هر جا تهیه میشد و نیشکر، سنگهای قیمتی و جامههای کتان برای خریداران بسیار موجود بود.<ref>(ابن فقیه، ۱۳۴۹: ۳۰۴</ref>}} |
|||
[[پرونده:Karchikola1.jpg|205px|بندانگشتی|چپ|نمایی از [[فراوردههای لبنی کاله|کارخانه فراوردههای لبنی کاله]] از دور]] |
|||
آمل یکی از شهرهای صنعتی ایران میباشد که به تنهایی ۴۸٪ صنعت [[مازندران]] را در خود جای دادهاست، که از صنایع آن میتوان به صنعت کارخانهای، تولید برنج، تنباکو، چای، لبنیات، گندم، دامپروری، صنایع دستی، محصولات مرکبات و سبزیجات، گلخانه، چوب و کاغذ، آهن آلات و ذوب آهن، سنگ و زغال و آب معدنی نام برد که بعضی از ارقامهای صادراتی ایران هستند. آمل در یک دهه گذشته سالانه حدود ۷۴٪ صادرات استان مازندران را به خود اختصاص دادهاست.<ref>[http://haraznews.com/176417/فرماندار-46-درصد-صنعت-مازندران-در-آمل-اس-176417 ۴۶ درصد صنعت مازندران در آمل است]</ref><ref>[http://isna.ir/fa/news/94082615715/قلب-صنعت-مازندران-در-انتظار-احیا قلب صنعت مازندران در انتظار احیا]</ref> همچنین محصولات شهر که اغلب لبنی هستند به کشورهای [[آمریکا]]، [[روسیه]]، [[عراق]]، [[آلمان]]، [[پاکستان]]، [[عربستان سعودی]]، [[ترکیه]]، [[آنگولا]]، [[عمان]]، [[امارات]] و [[آذربایجان]] صادر میشود. در سال ۱۳۹۵ از مجموع ۴۲۴ میلیون دلار صادرات [[مازندران]] به میزان ۶۶ درصد یعنی بیش از ۲۸۲ میلیون دلار سهم شهرستان آمل بودهاست. گمرک آمل در سال ۱۳۹۶ به تنهایی ۷۴ درصد صادرات مازندران را به خود اختصاص داد.<ref>[https://www.tasnimnews.com/fa/news/1395/04/15/1122977/آمل-به-قطب-برتر-صادرات-مواد-صنعتی-و-معدنی-مازندران-تبدیل-شد آمل به قطب برتر صادرات مواد صنعتی و معدنی مازندران تبدیل شد]</ref> |
|||
{| class="wikitable" |
|||
|- |
|||
! آمار !! درصد در استان |
|||
|- |
|||
| کل صعنت || ۴۸٪ |
|||
|- |
|||
| صادرات || ۷۴٪ |
|||
|- |
|||
|} |
|||
=== شهرک صنعتی === |
|||
[[پرونده:Wagon Pars co- Arak .Iran.jpg|۲۰۰px|بندانگشتی|راست|[[لوکوموتیو AD43C]] که موتور آن در [[شرکت صنعتی و تولیدی دیزل سنگین ایران|دسا آمل]] ساخته میشود]] |
|||
آمل دارای چهار شهرک صنعتی است. شهرکهای صنعتی آمل پس از سال ۱۳۴۵ با احداث کارخانهها رونق پیدا کردند و این شهر بهعنوان یک قطب صنعتی در سطح منطقه شناخته شد. در حال حاضر بیش از ۵۷۰ واحد صنعتی در این چهار واحد صنعتی مستقر است. [[شهرک صنعتی آمل|شهرک صنعتی امامزاده عبدالله آمل]] دارای ۹۵ هکتار وسعت و ۲۳۷ واحد بهرهبردار است.<ref>[http://www.mehrnews.com/news/2873661/۲۳۷-واحدی-تولیدی-در-شهرک-صنعتی-آمل-فعال-هستند ۲۳۷ واحدی تولیدی در شهرک صنعتی آمل فعال هستند]</ref> امروزه ۵۰٪ درصد از صنعت استان مازندران در آمل مستقر شدهاند که این امر سبب مهاجرت نیروی کار مورد نیاز برای فعالیت در این کارگاهها از نقاط مختلف استان به آمل گردیدهاست.<ref>[http://www.mazandiec.ir/index.php?customers&do=search&submit=1&..&page=50 شرکتهای شهرک صنعتی]</ref><ref>[http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13940511001456 ۹۸ درصد شرکتهای مستقر در شهرک صنعتی امامزاده عبدالله آمل بومی هستند]</ref> |
|||
دیگر شهرک صنعتی مهم آمل [[بابکان (مازندران)|بابکان]] نام دارد که در سال ۱۳۸۳ در زمینی به مساحت ۲۱ هکتار در کیلومتر ۷ جاده قدیم آمل به بابل و با هدف توسعه، تولید و اشتغال احداث گردیدهاست.<ref>[http://www.babakan.org/about.php تاریخچه شهرک صنعتی بابکان]</ref> |
|||
بزرگترین شهرک صنعتی تخصصی دیزل یعنی [[شرکت صنعتی و تولیدی دیزل سنگین ایران]] با نام دسا و بزرگترین کوره تونلی ایران با نام دیرگداز، بزرگترین کارخانه صنعت آلومینیوم ایران با نام آبسکون و بزرگترین کارخانه تولیدی طیور با نام زربال و بزرگترین شرکت دانش بنیان دستگاه کشاورزی و صنعتی با نام خزر الکتریک در آمل قرار دارد.<ref>[http://donya-e-eqtesad.com/بخش-بیشتر-26/596373-احداث-نخستین-شهرک-صنعتی-تخصصی-دیزل-کشور-در-دسا احداث نخستین شهرک صنعتی تخصصی دیزل کشور در (دسا)]</ref><ref>[http://www.minews.ir/fa/doc/news/27049/بهره-برداری-بزرگترین-کوره-تونلی-مدور-پخت-آجرهای-نسوز-ایران-دیرگداز-آمل بهرهبرداری از بزرگترین کوره تونلی مدور پخت آجرهای نسوز ایران در دیرگداز آمل]</ref>کارخانه [[کارخانه تولید کاغذ اسناد بهادار|تکاب]] که به عنوان تنها کارخانه تولید کاغذ اسناد بهادار، کاغذ اسکناس، چک، صفحات پاسپورت، کاغذ شناسنامه، چاپ پول در سطح کشور ایران محسوب میشود در سال ۱۳۶۱ در آمل افتتاح شد.<ref>[http://mazandaranphoto.ir/news-detail.aspx?id=7642&title=%20واحد%20تولیدی%20تکاب%20مازندران؛%20تنها%20کارخانه%20چاپ%20اسکناس%20در%20کشور واحد تولیدی تکاب مازندران؛ تنها کارخانه چاپ اسکناس در کشور]</ref>همچنین دفتر نمایندگی اتاق بازرگانی مازندران در آمل به عنوان بخش بازرگانی اتاق مازندران انتخاب شد و در سال ۱۳۹۸ کلنگ ساخت ساختمان جدید این سازمان در آمل به زمین زده شد.<ref>[http://www.kamalonline.ir/page.aspx?ViewNewsId=17282 ساختمان دفتر نمایندگی اتاق بازرگانی مازندران در آمل]</ref> |
|||
{| class="wikitable" |
|||
|- |
|||
! نوع !! تعداد |
|||
|- |
|||
| تعداد واحد صنعتی مستقر در چهار شهرک صنعتی || ۵۸۰ عدد |
|||
|- |
|||
| واحد بزرگ مازندران با پرسنل بیش از ۵۰ نفر || ۶۴ واحد از ۳۱۳ عدد |
|||
|- |
|||
| کلیت تعداد واحدها || ۱۵۰۰ واحد تولیدی |
|||
|- |
|||
|} |
|||
=== صنایع غذایی و معدنی === |
|||
آمل به عنوان یکی از شهرهای سازنده و تأمینکننده مواد غذایی کشور بهشمار میرود و از این رو معروف به پایتخت لبنیات ایران میباشد.<ref>[https://www.dana.ir/news/1249840.html/74-درصد-صادرات-مازندران-به-آمل-اختصاص-دارد آمل پایتخت لبنیات کشور است]</ref> کارخانه لبنی و گوشتی [[کاله]] که یکی از بزرگترین شرکتهای تولیدی ایران و بزرگترین کارخانه [[آسیای غربی|غرب آسیا]] است در آمل قرار دارد. [[فراوردههای لبنی کاله|شرکت فراوردههای لبنی کاله]] مدال افتخار ملی صادرات ایران را کسب کرد و در سالهای متوالی به عنوان صادرکننده برتر کشور انتخاب شد.<ref>[http://www.kalleh.com/Default.aspx?tabid=331 تاریخچه کاله]</ref>[[شرکت لبنی هراز]]، شرکت لبنی صالح و لبنیات گلا دیگر کارخانههای تولیدی محصولات لبنی مستقر در آمل میباشند.<ref>[https://www.tahlilbazaar.com/news/121226/پیشتازی-لبنیات-مازندران-در-صادرات-برندسازی-جای-فله-فروشی پیشتازی لبنیات مازندران در صادرات]</ref> |
|||
[[پرونده:Paddy field Amol IRI 1.jpg|بندانگشتی|یک مزرعه برنج در آمل]] |
|||
اولین همایش ملی تکنولوژیهای نوین در علوم و صنایع غذایی و گردشگری ایران نیز به محوریت آمل شکل گرفت.<ref>[http://tftconf.ir/fa/ اولین همایش ملی تکنولوژیهای نوین در علوم و صنایع غذایی و گردشگری]</ref> |
|||
همچنین اولین کارخانه بستهبندی [[آب معدنی]] در [[ایران]] به نام تجاری آمولو در سال ۱۳۵۰ با استفاده از آب خروجی از چشمه آب معدنی پرسم واقع در دامنه رشته کوههای البرز در جاده هراز آمل تأسیس شد. همچنین آمل با تعداد ۴۰ واحد معدنی قطب اصلی تأمین مصالح ساختمانی و مواد زیر بنایی استان مازندران است.<ref>[http://www.megadrizzle.ir/index.php/مقالات-سایت/11-نگاه-کلی-به-تاریخچه-مصرف-آّب-معدنی-در-جهان نگاه کلی به تاریخچه مصرف آّب معدنی در جهان]</ref>دیگر کارخانه مطرح تولید آب معدنی، شرکت نستله واترز، یکی از شرکتهای زیرشاخه [[نستله]] شرکت صنایع غذایی سوئیسی-چندملیتی است که در شرکت آناهیتا پلور سرمایهگذاری کرده و تولید و توزیع آب آشامیدنی را تحت نام تجاری نستله پیور لایف، از سرچشمه پلور آمل را بر عهده دارد.<ref>[https://www.nestle.ir/fa/aboutus/nestle-in-iran نستله در ایران]</ref> |
|||
=== اقتصاد === |
|||
اقتصاد استان مازندران و آمل بیشتر بر پایه کشاورزی، دامداری، باغداری، زنبورداری، پرورش ماهی و صنایع دستی است. [[کشاورزی]] و [[صنعتگری]] در این میان از اهمیت بیشتری برخوردار است.<ref>[http://anthropology.ir/node/4086 شناخت مازنداران]</ref> |
|||
در این میان آمل ۷۲ درصد صادرات مازندران را به خود اختصاص دادهاست و ۴۷ درصد صنعت مازندران را در اختیار دارد.<ref>[http://safireharaz.ir/n/MTYzMjY1/72-درصد-صادرات-مازندران-به-آمل-اختصاص-دارد/-لزوم-توجه-به-صادرات-در-کنار-ایجاد-تولید-پایدار.html 72 درصد صادرات مازندران به آمل اختصاص دارد]</ref><ref>[https://www.tasnimnews.com/fa/news/1395/04/15/1122977/آمل-به-قطب-برتر-صادرات-مواد-صنعتی-و-معدنی-مازندران-تبدیل-شد آمل به قطب برتر صادرات مواد صنعتی و معدنی مازندران تبدیل شد]</ref> |
|||
=== توسعه === |
|||
صنعت در آمل گاهی دچار رکود و گاهی دچار توسعه در بخشهای تولید بودهاست. در سالهای گذشته به خصوص بعد از [[برجام]] مسئولان متععد کشورهای دیگر مانند رئیس مجلس کشور [[قرقیزستان]]، استاندار مارکه [[ایتالیا]]، استاندار مانغیستاو [[قزاقستان]]، استاندار ایسیککول [[قرقیزستان]]، استاندار آستراخان [[روسیه]]، رئیس اتاق بازرگانی کشور [[بلژیک]]، هیئت اقتصادی و تجاری کشور [[عمان]]، شهردار کپنهاگ [[دانمارک]]، فرماندار [[سانتورینی]] [[یونان]] و رئیس پارلمان [[هلند]] به همراه وزیر و معاون [[وزارت صنعت، معدن و تجارت ایران|صنعت و معدن ایران]] از واحدهای صنعتی آمل بازدید کردند.<ref>[http://www.khabare-shomal.ir/index.php/item/16125.html گشایش دروازههای اروپا به روی مازندران]</ref> |
|||
در سالهای اخیر شرکتهای [[اندریتز]] [[اتریش]]، هیون وو [[کره جنوبی]]، [[نستله]] [[سوئیس]]، جِی جی سی [[ژاپن]] به صورت مستقیم با صنعت آمل تفاهمنامه امضا نمودند.<ref>[https://www.iribnews.ir/fa/news/1734962/شرکت-خودروسازی-هیون-وا-کره-جنوبی-در-آمل شرکت خودروسازی هیون وا کره جنوبی در آمل]</ref>در دوره اخیر نیز با رکود جمعی اقتصاد ایران نیز شهرکها و واحدهای صنعتی امل نیز دارای رکود شدند. |
|||
=== برنج === |
|||
[[پرونده:Rice iran OG.jpg|بندانگشتی|چپ|مرکز بینالمللی تجارت و پایانه صادرات برنج ایران در آمل]] |
|||
آمل به عنوان پایتخت برنج ایران و مرکز بینالمللی تجارت و پایانه صادرات برنج ایران شناخته شدهاست.<ref>[http://www.yjc.ir/fa/news/5349067/تلاش-برای-ثبت-آمل-به-عنوان-پایتخت-برنج-ایران ثبت آمل به عنوان پایتخت برنج ایران]</ref> یکی از دو ایستگاه تحقیقات برنج ایران یکی در [[رشت]] و دیگری در آمل قرار دارد که در سال ۱۳۴۲ واقع در کیلومتر ۱۰ جاده جدید آمل به بابل تأسیس شد. مؤسسه تحقیقات برنج کشور در راستای توسعه همکاریهای بینالمللی قرارداد مشترکی با مؤسسه بینالمللی تحقیقات برنج واقع در [[فیلیپین]] دارد. مرکز تجارت برنج و صادرات برنج ایران در ۲۱ اوت ۲۰۱۹ در حضور معاون اول، [[حسن روحانی]] افتتاح شد. این مرکز با سرمایهگذاری خصوصی بالغ بر ۱ تریلیون ریال (۸٫۵۸ میلیون دلار) بر روی زمین بیش از ۱۷ هکتار تأسیس شدهاست. همچنین هر ساله جشن برنج در آمل برگزار میشود. اولین صادرات برنج تولیدی آمل به مقصد کشور [[کانادا]] در سال ۱۳۹۹ صورت گرفت.<ref>[https://www.yjc.ir/fa/news/7637169/برنج-آمل-روی-سفره-کانادایی-ها برنج آمل روی سفره کاناداییها]</ref> |
|||
[[وینستون چرچیل]] [[نخستوزیر بریتانیا]] دربارهٔ برنج آمل بیان داشت: به دلیل امکانات حمل و نقل و کیفیت، برنج [[تهران]] از طریق آمل عرضه میشد. در مراسم گشایش جاده هراز، [[محمدرضا شاه پهلوی]] آمل را به عنوان شهر برنج و علم معرفی کرد.<ref>[http://lib.eshia.ir/23019/1/1052 نام کتاب : دانشنامه جهان اسلام نویسنده : مؤسسه دائرة المعارف الفقه الاسلامی / جلد : 1 صفحه : 1052]</ref> در [[نوروزنامه]] نیز در پرحاصلی شالیزارهای آمل سخن گفته شدهاست.<ref>(ص ۲۴). خیّام و نوروزنامه</ref> |
|||
{| class="wikitable" |
|||
|- |
|||
! موضوع !! اندازه |
|||
|- |
|||
| شالیزار || ۳۸ هزار و ۳۵۲ هکتار زمین کشاورزی |
|||
|- |
|||
| برداشت || ۱۸۰ هزار تن برای تأمین برنج ۶ میلیون ۳۰۰ هزار نفر |
|||
|- |
|||
|} |
|||
{| class="wikitable" |
|||
|- |
|||
! نوع !! تعداد |
|||
|- |
|||
| شالیکوبی || ۱۷۰ واحد فعال |
|||
|- |
|||
| سورتینگ || ۴۶ واحد فعال |
|||
|- |
|||
|} |
|||
=== دیگر رشتهها === |
|||
{{multiple image |
|||
| header = |
|||
| align = left |
|||
| image1 =دامپروری سنتی در مازندران.jpg |
|||
| width1 = ۱۲۹ |
|||
| alt1 = |
|||
| caption1 = دامپروری سنتی |
|||
| image2 = Green House Flowers Apartment - panoramio (1).jpg |
|||
| width2 = ۱۱۴ |
|||
| alt2 = |
|||
| caption2 = پرورش گیاه زینتی |
|||
}} |
|||
آمل به عنوان اولین شهر ساخت [[امدیاف (صنعت چوب)]] و نخستین کارخانه تولید تخته فیبر در خاورمیانه و اولین شهر تولید محصولات مدرن [[کوره آجرپزی سنتی]] در [[ایران]] و به عنوان یکی از قطبهای صادرات [[گیاه زینتی|گلهای زینتی]] ایران شناخته میشود. همچنین بزرگترین کارخانه چوب مداد سازی خاورمیانه و بزرگترین کوره ذوب فولاد آلیاژی خاورمیانه و بزرگترین کشتارگاه مدرن خاورمیانه در آمل قرار دارد. آمل با داشتن سطح زیر کشت دو میلیون مترمربع پرورش گلهای زینتی و تولید ۹۵ میلیون انواع گل زینتی، رتبه اول [[استان مازندران]] را به خود اختصاص دادهاست.<ref>[https://www.farsnews.ir/mazandaran/news/13991109000055/تولید-95-میلیون-واحد-انواع-گل-زینتی-در-آمل تولید ۹۵ میلیون واحد انواع گل زینتی در آمل]</ref> |
|||
== تصویر عمومی == |
|||
=== رتبههای آماری === |
|||
{| class="wikitable" |
|||
|- |
|||
! شاخص !! رتبه در استان |
|||
|- |
|||
| {{کوچک}}جمعیت{{پایان کوچک}} || {{کوچک}}سوم{{پایان کوچک}} |
|||
|- |
|||
| {{کوچک}}کیفیت زندگی شهری{{پایان کوچک}} || {{کوچک}}دوم (۰/۷۱){{پایان کوچک}} |
|||
|- |
|||
| {{کوچک}}تولید ناخالص داخلی{{پایان کوچک}} || {{کوچک}}اول{{پایان کوچک}} |
|||
|- |
|||
| {{کوچک}}مشارکت در صنعت، معدن و تجارت{{پایان کوچک}} || {{کوچک}}اول{{پایان کوچک}} |
|||
|- |
|||
| {{کوچک}}شاخص توسعه انسانی{{پایان کوچک}} || {{کوچک}}دوم (۹۶٫۰۳٪){{پایان کوچک}} |
|||
|- |
|||
| {{کوچک}}امکانات بهداشتی و درمانی {{پایان کوچک}} || {{کوچک}}سوم{{پایان کوچک}} |
|||
|- |
|||
| {{کوچک}}جاذبههای تاریخی و طبیعی {{پایان کوچک}} || {{کوچک}}اول (۰/۰۲۳۰){{پایان کوچک}} |
|||
|- |
|||
| {{کوچک}}مشارکت در کارآفرینی و اشتغال زایی{{پایان کوچک}} || {{کوچک}}اول (۷۷٫۰){{پایان کوچک}} |
|||
|- |
|||
| {{کوچک}}لگاریتم سرانه درآمد و مخارج کلی{{پایان کوچک}} || {{کوچک}}اول{{پایان کوچک}} |
|||
|- |
|||
| {{کوچک}}زیرساخت توسعه رفاهی و عمومی{{پایان کوچک}} || {{کوچک}}دوم{{پایان کوچک}} |
|||
|- |
|||
| {{کوچک}}سرانه مطالعه{{پایان کوچک}} || {{کوچک}}اول{{پایان کوچک}} |
|||
|- |
|||
| {{کوچک}}نرخ باسوادی بر پایه جمعیت خانوار{{پایان کوچک}} ||{{کوچک}}سوم{{پایان کوچک}} |
|||
|- |
|||
| {{کوچک}}ساخت و ساز و تراکم ساختمان شهری{{پایان کوچک}} || {{کوچک}}اول{{پایان کوچک}} |
|||
|- |
|||
| {{کوچک}}مشارکت در کشاورزی و باغداری{{پایان کوچک}} || {{کوچک}}سوم{{پایان کوچک}} |
|||
|- |
|||
| {{کوچک}}تمایل به سرمایهگذاری در امور عمرانی{{پایان کوچک}} || {{کوچک}}اول{{پایان کوچک}} |
|||
|- |
|||
| {{کوچک}}میزان بارندگی سالیانه{{پایان کوچک}} || {{کوچک}}سوم{{پایان کوچک}} |
|||
|- |
|||
| {{کوچک}}تسهیلات رونق تولید{{پایان کوچک}} || {{کوچک}}دوم{{پایان کوچک}} |
|||
|- |
|||
| {{کوچک}}شرکتهای تعاونی معدنی{{پایان کوچک}} || {{کوچک}}اول (۷/۷۴۸){{پایان کوچک}} |
|||
|- |
|||
| {{کوچک}}وسعت فضای سبز{{پایان کوچک}} || {{کوچک}}دوم (۲۴۳۴۶۷){{پایان کوچک}} |
|||
|- |
|||
| {{کوچک}}نرخ توسعه و مشارکت در ورزش{{پایان کوچک}}|| {{کوچک}}سوم{{پایان کوچک}} |
|||
|- |
|||
| {{کوچک}}نرخ ازدواج و طلاق{{پایان کوچک}} || {{کوچک}}سوم{{پایان کوچک}} |
|||
|- |
|||
| {{کوچک}}مشارکت در فرهنگ خاص و عمومی{{پایان کوچک}} || {{کوچک}}دوم{{پایان کوچک}} |
|||
|- |
|||
| {{کوچک}}حمل و نقل و ارتباطات شهری{{پایان کوچک}} || {{کوچک}}چهارم (۰/۰۲۹۳){{پایان کوچک}} |
|||
|- |
|||
| {{کوچک}}سرانه سازمانهای دولتی در شهر{{پایان کوچک}} || {{کوچک}}چهارم{{پایان کوچک}} |
|||
|- |
|||
| {{کوچک}}تعداد شاغلین کارگاههای صنعتی، اداری{{پایان کوچک}} || {{کوچک}}اول (۱۸/۹۸۳){{پایان کوچک}} |
|||
|- |
|||
| {{کوچک}}تولید زغال و فلورین، محصولات دامی و گوشتی و گیاهان {{پایان کوچک}} || {{کوچک}}اول{{پایان کوچک}} |
|||
|- |
|||
| {{کوچک}}نیروی انسانی و متخصص{{پایان کوچک}} || {{کوچک}}دوم (۰/۰۴۷۸){{پایان کوچک}} |
|||
|- |
|||
| {{کوچک}}مشارکت در امور پژوهشمحور{{پایان کوچک}} || {{کوچک}}اول (۶۰/۰۰۰){{پایان کوچک}} |
|||
|- |
|||
| {{کوچک}}میل و مشارکت سرمایهگذاری بخش خصوصی{{پایان کوچک}} || {{کوچک}}اول{{پایان کوچک}} |
|||
|- |
|||
| {{کوچک}}نرخ هزینه خانوار برای تحصیل{{پایان کوچک}} || {{کوچک}}اول{{پایان کوچک}} |
|||
|- |
|||
| {{کوچک}}شاخص قانون مندی{{پایان کوچک}} || {{کوچک}}سوم (۰٬۰۳۹۲){{پایان کوچک}} |
|||
|- |
|||
| {{کوچک}}جذب مشارکتهای مردمی در موسسات بهزیستی و خیریه{{پایان کوچک}} || {{کوچک}}اول{{پایان کوچک}} |
|||
|- |
|||
| {{کوچک}}قابلیت پذیرش اجتماعی سیاسی{{پایان کوچک}} || {{کوچک}}سوم{{پایان کوچک}} |
|||
|- |
|||
| {{کوچک}}تعداد شعبههای فعال دادگاهها، دادسراها و شورای حل اختلاف{{پایان کوچک}} || {{کوچک}}سوم{{پایان کوچک}} |
|||
|- |
|||
| {{کوچک}}تعداد دانشجویان موسسات آموزش عالی{{پایان کوچک}} || {{کوچک}}سوم{{پایان کوچک}} |
|||
|- |
|||
| {{کوچک}}جاذبههای گردشگری از نظر جذب گردشگر خارجی{{پایان کوچک}} || {{کوچک}}ششم{{پایان کوچک}} |
|||
|- |
|||
| {{کوچک}}توسعه تسهیالت و امکانات اقامتی و رفاهی مربوط به گردشگری{{پایان کوچک}} || {{کوچک}}هفتم (۳٫۴){{پایان کوچک}} |
|||
|- |
|||
| {{کوچک}}استقبال از دیدنیها و مناظر طبیعی از طرف گردشگر داخلی{{پایان کوچک}} || {{کوچک}}سوم (۰٫۳۱){{پایان کوچک}} |
|||
|} |
|||
* {{کوچک}}آمارها بر اساس دادههای: فصلنامه شهر پایدار، اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی، پرتال جامع علوم انسانی، سیویلیکا، فصلنامه جغرافیا و آمایش شهری-منطقهای، جغرافیا و توسعه فضای شهری، سامانه نشریات علمی ایران-کتابخانه ملی، دانشگاه تهران و درگاه ملی آمار است.{{پایان کوچک}} |
|||
== هسته شهر == |
|||
[[پرونده:Amol City Bridge.jpg|400px|بندانگشتی|وسط|عبور و مرور ([[پل دوازده چشمه]]) - ([[پل معلق]])]] |
|||
[[پرونده:پل شهدای شش بهمن.JPG|400px|بندانگشتی|وسط|[[پل شهدای شش بهمن]] پنجمین پل آمل]] |
|||
=== مناطق === |
|||
نوع قشر و آهنگ توسعه شهری، گسترش شهر آمل را در دورههای بعد از تأسیس و خاصه در ابتدای دوره [[صفویان]] علاوه بر رشد طبیعی شهر و مهاجرت شهر را به جنوب، جنوب شرقی و شرق آمل گسترش داد. آمل در گذشته دارای هشت دروازه بوده که ورود و خروج از شهر از طریق آنها انجام میپذیرفتهاست.<ref>[http://www.bargozideha.com/share/4p57sdvi-معرفی-کامل-شهر-آمل معماری شهری و گسترش شهر آمل]</ref> |
|||
=== محلههای تاریخی === |
|||
محلههای تاریخی شامل نیاکی محله (حسینیه ارشاد)، اسپه کلاً (تکیه اسک)، قادی محله (تکیه شهدا)، کاردگر محله (مسجد امیریها)، مشائی محله (چهار سوق)، شاهاندشت محله (تکیه هاشمی)، چاکسر محله (امامزاده قاسم)، کاشی محله (مسجد حاج علی کوچک)، پائین بازار محله (تکیه آملیها)، گلباغ محله (مسجد جامع) و گرجی محله (امامزاده تقی) میباشد.<ref>[http://100raz.com/دیدنیهای-آمل-جاذبه-گردشگری/ محلات تاریخی آمل]</ref><ref>• Talbot, M. (۲۰۱۲). Holographic universe. Translated by dariush, D. Tehran: Hermes.</ref> |
|||
=== هسته اولیه شهر === |
|||
مقر اولیه شهر سکونتی آمل به صورت اتفاقی برگزیده نشد، بلکه اندیشه در انتخاب آن محل نقش داشته اشت. در کتاب تاریخ شهرسازی آمده که قصد داشتهاند ابتدا شهر سکونتی آمل را در پای دشت بسازند ولی چون آوردن رود هراز به این مکان امکانپذیر نبود شهر را در نزدیکی رود هراز ساختند، چون در قدیم هر جا که آب بود تمدن حیات بشری نیز پایدار بود.<ref>آمل خاستگاه آمارد</ref> |
|||
بهطور کلی مقر ابتدایی شهر آمل از حوالی سبزه میدان و مصلای قدیم تا منطقه پائین بازار و کمی پائینتر از محله پائین بازار یعنی اراضی گنبدین که در گذشته دور به آنجا عوامه کوی میگفتند، بودهاست.<ref>خاطرات لونجی، ۱۳۷۱</ref> باغ و دژهای اطراف و آتشکده مقر [[ساسانیان]] بوده و بعد از ورود [[اسلام]] به منطقه و احداث مسجد و اردوگاه اعراب در بخش ربض شهر [[ساسانی]] کُهندژ عملاً شهر به نقطه و موقعیت جدید گلباغ محله و محدوده مسجد جامع منتقل شد و کهن دژ سابق را ویران کرده و تنها آتشکده و دیواره سنگی آن دوره از حوادث روزگار سالم ماند.<ref>[http://fa.journals.sid.ir/ViewPaper.aspx?id=187876 بررسی و مطالعه برج - مقبرههای قرن ۸ و ۹ هجری قمری در مازندران]</ref> |
|||
{{Clear}} |
|||
<gallery mode="packed"> |
|||
File:Baazar Amol (Chaharsoogh).jpg|سردر [[بازار قدیم آمل]] |
|||
File:Houseofold.jpg|نمایی از عمارت منوچهری در آمل قدیم |
|||
File:Architecture.ShafaheHouse.Amol.006.jpg|درون خانه شفاهی |
|||
</gallery> |
|||
=== گسترش === |
|||
آمل در گذشته دارای هشت دروازه بوده که ورود و خروج از شهر از طریق آنها انجام میگرفت. بعدها در امتداد این دروازههای تاریخی، بازارچههایی احداث گردیدند تا نیاز مردم هر منطقه را تأمین نمایند و از مراجعهٔ مستمر مردم به بازارهای مرکزی جلوگیری شود. رفتهرفته در پیرامون این بازارچهها واحدهای مسکونی شروع به ساخت گردیدند و از همین روی بازارچهها به هم متصل شدند و محلههای جدیدی در گوشه و کنار شهر پدید آمدند. همچنین چهار دروازه اصلی به این شهر باز میشد و بعدها بعد خرابی خندقها زیاد شکل شمایل دیگر در مکانهای مرکزی و کناری شهر صورت گرفت. در دو دوره پهلوی با ایجاد تأسیسات مختلف با مهندسی ایرانی، آلمانی و اتریشی در آمل در دوره پهلوی تحولاتی به عنوان زیر ساخت و برای ادامه راه در سالهای بعدی شکل گرفت.<ref>[http://www.bargozideha.com/share/4p57sdvi-معرفی-کامل-شهر-آمل گسترش اولیه شهری آمل]</ref><ref>Islami Moghadam, A. R. (2010). Amol, the origin of Amard. Noshahr: Caspian.</ref> |
|||
=== مشکلات و معضلات حاشیهنشینی === |
|||
در یک دهه گذشته مشکلات متعددی در سه محله شهر به نام امت آباد، رضوان ۳۸ و شادمحل پدید آمدهاست. این سه منطقه حاشیهنشین به عنوان یکی از مناطق آسیبپذیر و کم برخوردار استان مازندران بوده و عدم توسعه و امکانات شهری از جمله امکانات بهداشتی در آن مشهود است. در چند سال گذشته سعی شد در طرح بازآفرینی با ساخت مرکز سلامت، پارک محله و ترمیم زیرساختها مانند آسفالت و اتصال لوله گاز اندکی از مشکلات این محلات کاسته شود. طبق آمار بیش از ۲۰۰ خانوار که بیشتر مهاجر و غیربومی هستند، در مناطق آسیبپذیر شهرستان آمل سکونت دارند.<ref>[http://ostan-mz.ir/news/97704 جلسه ستاد بازآفرینی و بازدید میدانی از مناطق آسیب رضوان ۳۸ و امت آباد]</ref><ref>[https://www.iribnews.ir/fa/news/2999163/اختصاص-اعتبار-۲۵میلیاردی-برای-مناطق-محروم-مازندران اختصاص اعتبار ۲۵ میلیاردی برای مناطق محروم مازندران]</ref> |
|||
=== تراکم و قیمت === |
|||
شهر آمل یکی از گرانترین شهرهای استان مازندران در زمینه مسکن است. اگرچه افزایش قیمتها در شهر آمل به نسبت سایر شهرها بیشتر صورت میگیرد اما بخش مسکن نسبت به سایر بخشها با رشد فزاینده تری روبرو است.<ref>[https://www.isna.ir/news/96052817210/رکود-و-گرانی-مسکن-در-شهر-آمل-گران-ترین-شهریم رکود و گرانی مسکن در شهر آمل]</ref> |
|||
=== معضل ترافیک درونشهری === |
|||
عدم تناسب زیرساختها با حجم ترافیک ورودی به معابر مرکزی شهر آمل از قبیل خیابانهای انقلاب، مهدیه، سبزه میدان موجب شده بحث ترافیک به یک معضل در شهر آمل تبدیل شود. بریدگیهای زائد در شهر آمل یکی از دیگر مشکلات مربوطه به بحث ایجاد ترافیک است. |
|||
== حمل و نقل == |
|||
=== خیابانها === |
|||
آمل به عنوان یک شهر مرکزی در استان است که دارای میان برهای متعددی است. با توجه به گسترش شهری که مناطق مختلف هم کشانده شدهاست و معماری تردد شهری آمل از پیش بازتر شده، معماری برونشهری توسط بزرگراهها و کمربندیها به داخل شهر و پنج خیابان اصلی مرکز شهر ختم میشود. شهر آمل دارای هشت میدان مرکزی است. |
|||
=== پایگاه هوایی === |
|||
فرودگاه امداد آمل به عنوان اولین پایگاه امداد نجات ایران یا اورژانس هوایی با یک فروند هلیکوپتر آغاز به کار کرد. یک فروند هلیکوپتر این مرکز در حادثهای سقوط کرد و سرنگون شد و بعد از این حادثه، یک فروند هلیکوپتر دیگر جایگزین شد.<ref>[http://shomalefarda.com/entekhabat/365-vijeh/2494-1394-07-27-19-51-50 بالگرد امداد و نجات ، آماده پرواز + تصاویر]</ref> |
|||
=== ترمینال === |
|||
[[پرونده:Central Bus Station of Amol 01.jpg|180px|بندانگشتی|بخشی از ترمینال مسافربری]] |
|||
پایانه مسافربری فیروزی که همانند یک شهرک داخلی بوده دارای طرح فرودگاهی است، در زمینی به مساحت ۲۰ هزار و ۵۰۰ متر مربع و با زیربنای ۸ هزار متر مربع بنا شدهاست. این ترمینال به عنوان بزرگترین پایانه مسافربری شمال کشور شناخته شدهاست و دارای امکانات جانبی مانند رستوران، کافی شاپ و سالن انتظار میباشد.<ref>[http://www.donya-e-eqtesad.com/news/660779/ بزرگترین پایانه مسافربری شمال در آمل بهرهبرداری شد]</ref> |
|||
=== راهآهن === |
|||
==== پیشینه ==== |
|||
پیشینه احداث موفق اولین راهآهن در ایران که از آمل آغاز میشد به سال [[۱۸۸۶ (میلادی)|۱۸۸۶ میلادی]] با احداث خط راهآهن محمودآباد یعنی سواحل جنوبی [[دریای مازندران]] به آمل برمیگردد.<ref>[http://press.jamejamonline.ir/Newspreview/1473365776908669277 ط آهن آمل - محمودآباد نخستین تجربه تلخ بخش خصوصی در ایران]</ref> این طرح اگرچه در نظر بود تا تهران ادامه یابد، ولی با کارشکنیهای پیمانکارهای [[بلژیکی]] به شکست انجامید و خطوط آن برچیده و از آن به عنوان تیرکهای تلگراف استفاده شد، طرح احداث راهآهن توسط [[محمدحسین امینالضرب]] صورت گرفته بود. [[محمدحسین صدر اصفهانی|کمپانی]] شوال ۱۳۰۴ قمری، همراه با برادرش محمدرحیم و میرزا جعفر برادر [[حاجی سیاح]] به [[پاریس]] رفت تا مقدمات راهآهن را تدارک ببیند و اواخر سلطنت [[ناصرالدین شاه قاجار]] شروع به ساخت راهآهن آمل محمودآباد کرد. امین دارالضرب برنامههای بسیاری برای گسترش این کار داشت، امّا منفعتطلبی شاه و دخالت بیگانگان از جمله [[روسیه]] هرگز اجازه تحقق آنها را به او نداد و نخستین تجربه تجاری بخش خصوصی در این زمینه با شکست مواجه شد.<ref>[http://jamejamonline.ir/online/2060694987279251961 راهآهن در ایران - جام جم آنلاین]</ref> |
|||
==== حال حاضر ==== |
|||
در حال حاضر پروژه [[راهآهن آمل]] که به شکل قطار برقی است در سال ۱۳۹۰ به تصویب ملی در [[مجلس شورای اسلامی]] رسید که عملیات ساخت آن در سال ۱۳۹۳ آغاز شد و در حال حاضر در دست ساخت است. این پروژه در سال ۱۳۹۴ به مرحله اجرایی رسید.<ref>[http://www.yjc.ir/fa/news/5322584/آغاز عملیات-اجرایی-قطعه-اول-مترو-آمل-تهران آغاز عملیات اجرایی قطعه اول مترو آمل - تهران]</ref><ref>[http://www.mazandnume.com/fullcontent/25370/آغاز-عملیات-احداث-متروی-تهران-–-شمال/ آغاز عملیات احداث متروی تهران – شمال]</ref> |
|||
را آهن برقی [[رودهن]]، [[آبعلی]]، [[لاریجان]]، آمل در کناره [[جاده هراز]] در حال ساخت است. با این خط مترو میتوان مسیر تهران به آمل و بلعکس را در ۵۵ دقیقه طی نمود.<ref>[http://archive.mardomsalari.com/template1/News.aspx?NID=118618 راه اندازی متروی آمل - تهران با اعتبار ۷۵۳ میلیارد تومانی - روزنامه مردم سالاری]</ref><ref>[http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13940622000961 آغاز فعالیت پروژه راهآهن برقی آمل-تهران - فارس نیوز ۲۲ مهر ۱۳۸۴]</ref> |
|||
=== اتوبوس و تاکسی === |
|||
سازمان مدیریت و نظارت بر تاکسیرانی آمل یکی از سازمانها فعال در شهر است که در تمامی خیابانهای آمل یک یا دو ایستگاه در نظر گرفتهاست و همچنین هشت ایستگاه اتوبوس بین شهری آمل در نظر گرفته شده که نقاط مختلف شهر را به یکدیگر متصل مینماید. در شهر آمل سه هزار تاکسی فعال وجود دارد.<ref>[http://www.irna.ir/fa/NewsPrint.aspx?ID=2000235458 تعداد تاکسیهای فعال آمل]</ref> |
|||
=== راهها === |
|||
{{multiple image |
|||
| align = left| direction = vertical |
|||
| header = |
|||
| header_align = center |
|||
| header_background = |
|||
| footer = |
|||
| footer_align = center |
|||
| footer_background = |
|||
| image1 = Harazroad2.jpg |
|||
| width1 = ۲۲۰ |
|||
| alt1 = |
|||
| caption1 = جاده هراز - نارنجستان |
|||
| image2 = Nice road of Haraz - panoramio.jpg |
|||
| width2 = ۲۲۰ |
|||
| alt2 = |
|||
| caption2 = جاده هراز - کلرد |
|||
}} |
|||
[[اصطخری]] دربارهٔ پیشینه راه در آمل نوشتهاست: «راه از ری به طبرستان، از ری به برزیان یک منزل سبک است، از برزیان به نامهند یک مرحله بزرگ است از نامهند به آسک یک مرحله از آسک به بلور یک مرحله از بلور به کنازل یک مرحله از کنازل به قلعه لارز یک مرحله پنج فرسنگ و از آنجا به فرست یک مرحله شش فرسنگ و از آنجا به آمل یک مرحله».<ref>[http://www.safarpedia.com/index.php/information/info/راه%20قدیم%20دره%20هراز راه قدیم دره هراز]</ref>نکته قابل توجه این بود که جاده یاد شده مورد توجه سیاحان اروپایی نیز قرار گرفت. دربارهٔ مسیر راه قدیمی تهران-هراز، دو تن از محققان فرانسوی نیز مطالبی دارند. [[ژاک دو مورگان]] در کتاب خود از این راه چنین یاد میکند: «تهران- حصارک- بومهن- چشمه علی- علیآباد- امامزاده هاشم - پلور- رینه (کوه دماوند در سمت چپ جاده قرار دارد) - وهنه- محمودآباد- کیالوبند - عمارت و آمل، که این جاده مهمترین راهی است که همه کاروانها از آن میگذرند.<ref>[http://www.mspir.ir/نوشته-ها/مطالب-مجله/112-مجله-ساختمان-شماره-مرداد1393/3011-نگاهی-به-کهن-راه-ری-به-مازندران.html نگاهی به کهن راه ری به مازندران]</ref><ref>دمرگان، ۱۳۳۸ :۱۶۰–۱</ref> |
|||
[[جاده هراز]] به عنوان ورودی شهر آمل و یکی از دو ورودیهای اصلی به [[شمال ایران]] است. این جاده از درهٔ [[رود هراز]] میگذرد و نزدیکترین راه اصلی به [[قله دماوند]] است. این جاده یکی از زیباترین و تاریخیترین جادههای موجود است. همچنین این جاده تاریخ منطقه البرز، لاریجان - آمل را بیان میکند. برآورد صورت گرفته این است که فقط در ایام نوروز، این جاده میزبان ۵ میلیون مسافر است. حجم زیاد تردد در کنار ظرفیت کم جاده گاهی موجب به وجود آمدن ترافیکهای بسیار طولانی میشود. این جاده دارای جاذبههای گردشگری بسیاری نیز میباشد. جاده هراز یکی از چهار محور ارتباطی شهر تهران به شمال ایران است.<ref name="bbc.co.uk"/> در سال ۱۳۸۹ فقط در ایام نوروز نزدیک به ۴ میلیون نفر، یعنی حدود ۳۰٪ از مسافران نوروزی استان مازندران، از طریق این جاده وارد استان شدهاند.<ref>{{یادکرد وب |
|||
| نشانی = http://prinfo-mz.ir/news/332-ostan/3414-30---- |
|||
| عنوان = ۳۰ درصد مسافران نوروزی از طریق محور هراز وارد مازندران میشوند |
|||
| تاریخ بازدید = ۲۶ مارس ۲۰۱۱ |
|||
| تاریخ = ۱۸ اسفند ۱۳۸۹ |
|||
| ناشر = استانداری مازندران |
|||
}}</ref> استقبال تردد کنندگان از این جاده باعث شدهاست تا در برخی از روزهای سال، ترافیک ۱۷۰ کیلومتری در این جاده شکل بگیرد.<ref>{{یادکرد وب |
|||
| نشانی = http://www.jamejamonline.ir/newstext.aspx?newsnum=100881797111 |
|||
| عنوان = ترافیک ۱۷۰ کیلومتری در جاده هراز |
|||
| تاریخ بازدید = ۲۶ مارس ۲۰۱۱ |
|||
| تاریخ = ۸ مرداد ۱۳۸۹ |
|||
| ناشر = جام جم آنلاین |
|||
}}</ref><ref>[http://alef.ir/vdci5vazvt1a5q2.cbct.html?14txt الف، آشنایی با جاده هراز]</ref><ref>[http://www.hamshahrionline.ir/details/164691 همشهری، جاده هراز مازندران]</ref> |
|||
بر اساس طرح مصوبه مجلس و دولت تا پایان سال ۱۳۸۹ حدود نیمی از مسیر این جاده چهاربانده شد<ref>{{یادکرد وب |
|||
| نشانی = http://www.aftabir.com/news/view/2010/dec/30/c2_1293695949.php/50-درصد-جاده-هراز-تعریض-و-چهار-بانده-شد |
|||
| عنوان = ۵۰ درصد جاده هراز تعریض و چهار بانده شد |
|||
| تاریخ بازدید = ۲۶ مارس ۲۰۱۱ |
|||
| تاریخ = ۹ دی ۱۳۸۹ |
|||
| ناشر = آفتاب |
|||
}}</ref> و قرار است است این جاده تا پایان سال ۱۳۹۹ بهطور کامل چهاربانده شود.<ref name="bbc.co.uk">{{یادکرد وب |
|||
| نشانی = http://www.bbc.co.uk/persian/iran/2010/08/100820_l44_road_khatam.shtml |
|||
| عنوان = توسعه جاده هراز به قرارگاه خاتمالانبیاء سپرده شد |
|||
| تاریخ بازدید = ۲۶ مارس ۲۰۱۱ |
|||
| تاریخ = ۲۹ مرداد ۱۳۸۹ |
|||
| ناشر = بیبیسی فارسی |
|||
}}</ref><ref>{{یادکرد وب |
|||
| نشانی = http://www.jamejamonline.ir/newstext.aspx?newsnum=100892386687 |
|||
| عنوان = بهبهانی: جاده هراز چهار بانده میشود |
|||
| تاریخ بازدید = ۲۶ مارس ۲۰۱۱ |
|||
| تاریخ = ۹ آذر ۱۳۸۹ |
|||
| ناشر = جام جم آنلاین |
|||
}}</ref> |
|||
==== دیگر جادهها ==== |
|||
به غیر از جاده هراز جاده آمل به بابل به طول چهل کیلومتر، جاده آمل به محمودآباد به طول هجده کیلومتر، جاده آمل به فریدونکنار به طول سی و پنج کیلومتر و جاده آمل به چمستان به طول بیست و پنج کیلومتر راههای مواصلاتی اطراف آمل هستند.<ref>[http://www.behrah.com/map.php?id=462 نقشه و راههای آمل]</ref> |
|||
=== بلوارها === |
|||
{{چندستونه|ستونها=۲}} |
|||
* خیابان امام رضا |
|||
* [[خیابان هراز]] |
|||
* خیابان ملکالشعرا طالب آملی |
|||
* خیابان دماوند |
|||
* خیابان مهدیه |
|||
* خیابان محمد بن جریر طبری |
|||
* خیابان مصطفی خمینی |
|||
* خیابان انقلاب |
|||
* خیابان آیتالله طالقانی |
|||
* خیابان جانبازان |
|||
* خیابان فرهنگ |
|||
* خیابان هروی |
|||
* خیابان آیتالله مدرس |
|||
* خیابان شهید احمد امین طبرسی |
|||
* خیابان شهید بهشتی |
|||
* خیابان بسیج |
|||
* خیابان نور |
|||
* خیابان ولایت شمالی و جنوبی |
|||
* خیابان پاسداران |
|||
* خیابان آزادگان |
|||
* خیابان شهید مطهری |
|||
* خیابان شهید سرلشکر منفرد نیاکی |
|||
* خیابان آیتالله میرزا هاشم آملی |
|||
* خیابان شهید حسین قاسمی |
|||
* خایابان کارگر |
|||
* خیابان آموزش و پرورش |
|||
{{پایان چندستونه}} |
|||
{{Clear}} |
|||
<gallery mode="packed"> |
|||
File:Harazstreetview.jpg|نمای خیابان هراز (فصل زمستان) |
|||
File:Modarres St Amol.jpg|خیابان مدرس ورودی آمل از سمت تهران |
|||
File:Bridge at Amol.jpg|پل روگذر بلوار طالب آملی |
|||
File:Chaharombridge1.jpg|پل بلوار طبرسی |
|||
</gallery> |
|||
==== فاصلهٔ آمل با شهرهای دیگر ==== |
|||
{| class="wikitable sortable" |
|||
|- |
|||
! style="background: #FBEC5D; color:#000000"|شهر مقصد |
|||
! style="background: #FBEC5D; color:#000000"|فاصله (کیلومتر) |
|||
|- |
|||
| style="background: #FFF700; color:#000000"|[[محمودآباد]] ||style="background: #FFE88C; color:#000000"| ۲۰ |
|||
|- |
|||
| style="background: #FFF700; color:#000000"|[[ساری]] ||style="background: #FFE88C; color:#000000"| ۷۰ |
|||
|- |
|||
| style="background: #FFF700; color:#000000"|[[نوشهر]] ||style="background: #FFE88C; color:#000000"| ۹۴ |
|||
|- |
|||
| style="background: #FFF700; color:#000000"|[[تهران]] ||style="background: #FFE88C; color:#000000"| ۱۸۴ |
|||
|- |
|||
| style="background: #FFF700; color:#000000"|[[گرگان]] ||style="background: #FFE88C; color:#000000"| ۲۰۶ |
|||
|- |
|||
| style="background: #FFF700; color:#000000"|[[آستارا]] ||style="background: #FFE88C; color:#000000"| ۴۷۷ |
|||
|- |
|||
| style="background: #FFF700; color:#000000"|[[همدان]] ||style="background: #FFE88C; color:#000000"| ۵۰۱ |
|||
|- |
|||
| style="background: #FFF700; color:#000000"|[[اصفهان]] ||style="background: #FFE88C; color:#000000"| ۶۲۵ |
|||
|- |
|||
| style="background: #FFF700; color:#000000"| [[کرمان]]||style="background: #FFE88C; color:#000000"| ۶۸۰ |
|||
|- |
|||
| style="background: #FFF700; color:#000000"|[[یزد]] ||style="background: #FFE88C; color:#000000"| ۷۹۶ |
|||
|- |
|||
| style="background: #FFF700; color:#000000"|[[مشهد]] ||style="background: #FFE88C; color:#000000"| ۸۰۱ |
|||
|- |
|||
| style="background: #FFF700; color:#000000"|[[ایلام]] ||style="background: #FFE88C; color:#000000"| ۸۵۴ |
|||
|- |
|||
| style="background: #FFF700; color:#000000"| [[اهواز]]||style="background: #FFE88C; color:#000000"| ۱۰۰۱ |
|||
|- |
|||
|} |
|||
== ورزش == |
|||
[[والیبال]] و [[کشتی (ورزش)|کشتی]] به عنوان ورزش اول شهر آمل به حساب میآیند. [[فوتبال]]، [[بوکس]]، [[فوتسال]] و [[هنرهای رزمی|ورزشهای رزمی]] نیز به عنوان دیگر ورزشهای رایج در شهر آمل بهشمار میآیند. آمل دارای چند تیم لیگ برتری در لیگهای مختلف از جمله والیبال است. [[باشگاه والیبال کاله مازندران]] تا به حال دو دوره به عنوان قهرمان [[لیگ برتر والیبال ایران|سوپر لیگ والیبال ایران]] و یک دوره به عنوان قهرمان [[والیبال قهرمانی باشگاههای آسیا|جام باشگاههای آسیا]] در سال [[والیبال قهرمانی باشگاههای مردان آسیا ۲۰۱۳|۲۰۱۳]] رسیدهاست.<ref>[http://www.tasnimnews.com/fa/news/1392/02/09/48944/کاله-قهرمان-آسیا-شد کاله قهرمان آسیا شد]</ref> تیم والیبال کاله جزو تیمهای پرطرفدار قاره آسیا محسوب میشود. مجموعه باشگاه ورزشی کاله دارای چندین تیم دیگر از جمله تیم [[باشگاه والیبال کاله جوان|تیم والیبال کاله جوان]] و [[باشگاه بسکتبال کاله مازندران|تیم بسکتبال کاله]] و [[باشگاه بسکتبال کوچین آمل|تیم بسکتبال کوچین]] است.<ref>[http://www.hamshahrionline.ir/details/205424 کاله قهرمان لیگ برتر شد]</ref> [[باشگاه والیبال هراز آمل]] نیز در سال ۱۳۹۹ تأسیس شد و در سوپرلیگ والیبال ایران فعالیت میکند. باشگاه دماوند آمل در لیگ دسته سوم فوتبال و لیگ یک فوتسال بانوان، تیم شهروند آمل و تیم تجهیزات پزشکی عمرانی آمل در لیگ برتر بسکتبال با ویلچر، تیم هیئت بدمینتون آمل در لیگ برتر بدمینتون و تیم هیئت آمل در لیگ دسته یک فوتسال دیگر تیمهای فعال به عنوان نمانده شهر در مسابقات ملی هستند. باشگاه فولادین ذوب آمل نیز در سال ۱۴۰۰ برای فعالیت در رشته وزنهبرداری و کشتی تأسیس شد. فولادین ذوب در اولین سال فعالیت خود به قهرمانی در لیگ کشتی فرنگی و نایب قهرمانی در لیگ کشتی آزاد رسید. آمل از دیر باز در کشتی نیز دارای کشتی گیران متعددی در سطح ملی بودهاست. [[قاسم رضایی]] یکی از اعضای [[ایران در بازیهای المپیک تابستانی ۲۰۱۲]] توانست مدال طلا [[کشتی در بازیهای المپیک تابستانی ۲۰۱۲ – ۹۶ کیلوگرم فرنگی مردان|المپیک]] را به دست آورد.<ref>[http://www.olympic.ir/fa/historymedals/olympicmedals/goldmedalist/ghasemrezaei سایت کمیته ملی المپیک جمهوری اسلامی ایران - قاسم رضایی]</ref> به غیر از این چهار رشته تقریباً تمامی رشتههای ورزشی در آمل فعال است اما کمبود برخی از زیرساختهای ورزشی در آمل از جمله مشکلاتی است که شهر با آن مواجه است. |
|||
=== مدال المپیک === |
|||
* {{Gold medal}} - [[قاسم رضایی (ورزشکار)|قاسم رضایی]]: [[بازیهای المپیک تابستانی ۲۰۱۲|۲۰۱۲ لندن]] |
|||
* {{Bronze medal}} - [[قاسم رضایی (ورزشکار)|قاسم رضایی]]: [[بازیهای المپیک تابستانی ۲۰۱۶|۲۰۱۶ ریو]] |
|||
* {{Bronze medal}} - [[محمدهادی ساروی]]: [[بازیهای المپیک تابستانی ۲۰۲۰|۲۰۲۰ توکیو]] |
|||
* {{Bronze medal}} - [[امیرحسین زارع]]: [[بازیهای المپیک تابستانی ۲۰۲۰|۲۰۲۰ توکیو]] |
|||
=== ورزشگاهها === |
|||
مجموعه مرعش، [[سالن پیامبر اعظم]] و نشاط، مجموعه ورزشی آدمرس، ورزشگاه چمران، ورزشگاه و سالن شهید حسن نژاده، ورزشگاه چهل شهید، پارک و سالن بانوان غدیر، سالن حجاب، سالن المپیا و فردوس، سالنهای بیلیارد، بولینگ و پیست اسکیت پارک طلایی از امکانات ورزشی آمل محسوب میشوند. [[ورزشگاه کاله|ورزشگاه ده هزار نفری کاله]] نیز به عنوان بزرگترین سالن ورزشی ایران با امکانات مختلف در حال تأسیس است.<ref>[http://www.kalleh-sports.com/px_gallery/10000-stadium/ سالن ده هزار نفری باشگاه کاله مازندران]</ref><ref>[http://www.khabare-shomal.com/index.php/varzeshi/1922-سجادی-ورزشگاه-کاله-را-دید.html نصرالله سجادی ورزشگاه کاله را دید]</ref> |
|||
=== میزبانی بینالمللی === |
|||
* [[مسابقات قهرمانی فوتسال غرب آسیا]] |
|||
* مسابقات قهرمانی بسکتبال جوانان غرب آسیا |
|||
* مسابقات قهرمانی هندبال باشگاههای آسیا |
|||
* مسابقات اسنوکر قهرمانی آسیا |
|||
* مسابقات بینالمللی شطرنج جام فجر |
|||
* دوره مربیگری [[فدراسیون بینالمللی والیبال]] |
|||
== رسانهها == |
|||
=== نشریهها === |
|||
از دوران اولیه مطبوعات، تاکنون نشریات و روزنامههایی در آمل به چاپ رسیدهاست که بعد از [[مشروطه]] قوت بسزایی گرفت. فعالیت چشمگیر روزنامهنگاری در مازندران در اواخر دهه ۱۳۲۰ بود که حدود ۲۶ نشریه فعالیتشان را در ساری، بابل، آمل و بابلسر آغاز کردند. از جمله این نشریات، هفتهنامه مازندران بود که با همکاری زنان روزنامهنگار در ۱۳۲۸ در آمل به چاپ رسید.<ref>نوری کوتنائی، ص ۵۱۴ تا ۵۲۵؛ گذری بر مطبوعات استان مازندران، ۱۳۸۴ ش</ref> از نشریات آمل در طول تاریخ میتوان به رساله کبیر، هفتهنامه مازندران، لسان ملّت، لاریجان، امواج خزر، شمشیر ملت، فر آزاد، الآمل، از خزر تا، امید مازندران، خورشید طبرستان، سرای امید، آمل شهر اولینها، پیام آمل، هفتهنامه صبح آمل و پیک شمال اشاره کرد.<ref>[http://www.mazandnume.com/fullcontent/9905/پیشینه-ی-مطبوعات-در-مازندران/ پیشینه ی مطبوعات در مازندران]</ref> |
|||
== امکانات == |
|||
[[پرونده:Shomalhospital.jpg|بندانگشتی|بیمارستان تخصصی و فوق تخصصی شمال]] |
|||
=== بیمارستانها === |
|||
{| class="wikitable" |
|||
|- |
|||
! نام !! مالکیت !! تعداد تخت خواب !! نوع !! سال ساخت |
|||
|- |
|||
| بیمارستان امام رضا || دولتی || ۲۰۵ || عمومی || ۱۳۱۶ |
|||
|- |
|||
| بیمارستان شمال || خصوصی || ۱۵۰ || فوق تخصصی و توریسم سلامت || ۱۳۹۳ |
|||
|- |
|||
| بیمارستان امام خمینی || دولتی || ۲۱۷ || عمومی و قلب || ۱۳۹۵ |
|||
|- |
|||
| بیمارستان امام علی || دولتی || ۱۷۵ || عمومی و زنان زایمان || ۱۳۷۶ |
|||
|- |
|||
| بیمارستان ۱۷ شهریور || دولتی || ۱۴۰ || عمومی و سوانح سوختگی || ۱۳۴۴ |
|||
|- |
|||
| بیمارستان پیمان آرین || خصوصی || ۴۰ || عمومی و شیمی درمانی || ۱۳۹۰ |
|||
|- |
|||
| بیمارستان نیک درمان || خصوصی || ۵۰ || تخصصی و عمومی || در دست احداث |
|||
|} |
|||
=== مرکز خرید === |
|||
* سیتی سنتر اکسین شمال |
|||
* مرکز خرید قائم |
|||
* مرکز خرید آفتاب |
|||
* بازار بزرگ قائم |
|||
* پاساژ بزرگ آمل |
|||
* پاساژ مروارید |
|||
* پاساژ میرداماد |
|||
* مجتمع تجاری و اداری سپهر |
|||
* پاساژ فرزانه |
|||
== رهآوردها == |
|||
=== غذاهای سنتی === |
|||
خورشت آلو، شامی، اسفناج پته، آغوز مسما، مرغ شکم پر، اردک شکم پر، ماهی شکم پر، ترشه کباب، آلو اناردون، بادمجان کباب، خورشت ناردون، آش دوغ، آش ترش، کئی انار، ترشی تره و قلیه از جمله غذاهای محلی و سنتی آمل میباشند.<ref name="hamshahrionline.ir">[http://hamshahrionline.ir/details/206012 آشنایی با غذاها و شیرینیهای سنتی و محلی استان مازندران]</ref> |
|||
=== شیرینی و ترشیها === |
|||
انواع شیرینی، مرباجات و ترشیها مانند آب دندان، [[اغوزکنا]]، کماج، ساق عروس، نان کوهی، [[پیس گندله]]، پشت زیک، رشته به رشته، قطاب محلی، حلوا محلی، بادمجان ترشی، رب انار، نازخاتون، سیر ترشی، هفت بیجار، ترشی یارمسی، دلال، مربای به، مربای آلبالو، مربای سیب، مربای پرتقال، مربای انجیر، مربای بهار نارنج، مربای تمشک و مربای بالنگ از رهآوردهای آمل در این بخش هستند.<ref name="hamshahrionline.ir"/> |
|||
=== صنایع دستی === |
|||
معرق، منبت کاری، [[سفال]]، [[گلیم]]، [[گل]]، لاک تراشی، نمد مالی، حصیر بافی، جاجیم بافی، ابریشم بافی، جوراب بافی و محصولات آهنی از جمله رهآوردهای آمل در بخش صنایع دستی هستند.<ref>[http://www.oic-trtn.ir/Default.aspx?tabid=175 صنایع دستی آمل، سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری]</ref> |
|||
=== محصولات === |
|||
در بخش محصولات نیز [[برنج]] طارم آمل یکی از مرغوبترین و بنامترین محصولات کشاورزی ایران است. [[گردو]]، [[سیب]]، [[گیلاس]]، [[آلبالو]]، [[هلو]]، [[عسل]]، [[پرتغال]]، [[نارنگی]]، [[تمشک]]، [[کیوی]]، [[روغن کلزا]]، [[فرش]] و [[سبزی]] نیز از دیگر محصولات و رهآوردهای این شهر میباشد.<ref>[http://www.tishine.com/محصولات-مازندران محصولات شهرهای استان مازندران]</ref> |
|||
{{وسطچین}} |
|||
<gallery> |
|||
پرونده:2014 uncooked Thai jasmine rice.jpg|برنج خام |
|||
پرونده:MazandaraniPastry.jpg|انواع شیرینی محلی |
|||
پرونده:Local Orange Variety of Kozan - Kozan Yerli Portakal 04.jpg|مرکبات |
|||
پرونده:Pirot kilim serbian rug.png|گلیم |
|||
</gallery> |
|||
{{پایان}} |
|||
== بندرگاه و گمرک == |
|||
آمل در زمان قدیم دارای بندرگاه بودهاست که این بندرگاه یکی از تجارتگاههای مطرح شمال ایران به حساب میآمد، در گذشت زمان این بندر تبدیل به شهر فعلی [[محمودآباد]] شد. گمرک فعلی آمل در شهر قرار دارد و صادرات محصولات در این مرکز انجام میشود. ساختمان جدید اداره گمرک و پایانه صادراتی آمل در سال ۱۴۰۰ افتتاح شد.<ref>[http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13930904000542 گمرک واردات در آمل راهاندازی میشود]</ref><ref>[http://www.farsnews.com/printable.php?nn=8809230278پنجمین شعبه گمرک مازندران آماده بهرهبرداری شد]</ref><ref>[http://avayeshomal.ir/?page_id=671&print=1 معرفی بندرگاه محمودآباد]</ref> |
|||
== حوادث و وقایع == |
|||
=== واقعه آمل === |
|||
[[پرونده:Hezarsangar1.jpg|190px|بندانگشتی|تندیس میدان هزار سنگر]] |
|||
واقعه سال ۱۳۶۰ شهر آمل که در منابع رسمی [[نظام جمهوری اسلامی]] و رسانههای داخلی، همچنین با عنوان حماسه مردم آمل یا حماسه اسلامی مردم آمل، از آن یاد شده<ref>[http://www.pajoohe.com/fa/index.php?Page=definition&UID=32993 حماسه مردم آمل در برابر اتحادیه کمونیستهای داخلی]؛ [http://mazandaran.isna.ir/mainnews.php?ID=News-18237 ۶ بهمن ۱۳۶۰ در تثبیت انقلاب نقشی انکار ناشدنی دارد (خبرگزاری دانشجویان ایران)]؛ [http://www.kayhannews.ir/860210/10.htm روزنامه کیهان]</ref> و در منابع برخی گروههای اپوزیسیون جمهوری اسلامی به اختصار قیام آمل نامیده میشود، به مبارزه مسلحانه حدود صد نفر از گروهی [[مارکسیست]]-[[لنینیست]]-[[مائوئیست]] به نام [[اتحادیه کمونیستهای ایران (سربداران)|اتحادیه کمونیستهای ایران سربداران]] علیه [[نظام جمهوری اسلامی ایران]] در شهر و جنگلهای اطراف شهر آمل اشاره دارد. این مبارزه پس از ساعتها درگیری سرانجام در تاریخ [[۶ بهمن]] با تمرکز قوای نیروهای [[سپاه پاسداران]]، پلیس و بسیجیان و مردم با سرکوبی آن پایان یافت.<ref>جنبش چپ در ایران معاصر، سپهر ذبیح، صفحه ۱۶۳، ۱۸۰ و ۱۸۲. ؛ [http://www.questia.com/PM.qst?a=o&docId=27332782 مائوئیسم در ایران]، وبگاه ''مائوئیسم بینالملل در دنیای در حال توسعه''</ref> منابع نیروهای مردمی<ref>شهر هزار سنگر، صفحهٔ ۵۸. ؛ مقاومت اسلامی مردم هزار سنگر آمل، صفحهٔ ۱۵۶</ref> در این درگیریها و خنثی نمودن آن نقشی فزاینده داشتهاند.<ref>پرنده نوپرواز، صفحه ۱۱۲–۱۱۳و ۱۱۹</ref> و حکومت برای سرکوبی از انبوه نیروهای مسلح بهره جستهاست.<ref>پرنده نوپرواز، صفحهٔ ۱۳۴</ref> |
|||
حماسه مردم آمل یا حماسه اسلامی مردم آمل اصطلاحی است که رسانههای داخلی ایران<ref>[http://www.pajoohe.com/fa/index.php?Page=definition&UID=32993 حماسه مردم آمل در برابر اتحادیه کمونیستهای داخلی]</ref><ref>[http://mazandaran.isna.ir/mainnews.php?ID=News-18237 ۶ بهمن ۱۳۶۰ در تثبیت انقلاب نقشی انکار ناشدنی دارد (خبرگزاری دانشجویان ایران)]</ref><ref>[http://www.kayhannews.ir/860210/10.htm روزنامه کیهان]</ref> و مقامات جمهوری اسلامی ایران، به دلیل آنچه مقاومت مردم<ref>[http://www.qudsdaily.com/archive/1386/html/5/1386-05-17/page56.html#12 ششم بهمن روز حماسه مردم آمل نامگذاری شد]</ref> این شهر در مقابل سربداران در واقعه آمل در ۶ بهمن سال ۱۳۶۰ نامیدهاند به کار میبرند.<ref>کتاب حماسه اسلامی مردم آمل، پژوهشکده علوم دفاعی استراتژیک دانشگاه امام حسین، ۱۳۴۷.</ref><ref>کتاب حماسه مردم آمل، ستاد مرکزی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، بهمن ۱۳۶۱.</ref><ref>[http://www.ibna.ir/vdcgxu9w.ak9xw4prra.html کتابشناسی حماسه مردم آمل]</ref> |
|||
این روز در تقویم رسمی ایران نیز با نام «حماسه مردم آمل» به ثبت رسیدهاست.<ref>[http://iqna.ir/fa/news_detail.php?ProdID=181122 ششم بهمن به عنوان روز «حماسه مردم آمل» وارد تقویم رسمی کشور شد]</ref><ref>[http://www.ettelaat.com/new/index.asp?fname=2007\11\11-08\13-28-36.htm&storytitle=اخبار%20کوتاه ثبت ششم بهمنماه به عنوان روز حماسه مردم آمل، روزنامه اطلاعات]</ref><ref>[http://www.qudsdaily.com/archive/1386/html/5/1386-05-17/page56.html#12 ششم بهمن روز حماسه مردم آمل نامگذاری شد (روزنامه قدس)]</ref> |
|||
=== وقایع تلخ تاریخی === |
|||
شهر آمل از حوادث تلخ روزگار بیبهره نبوده و نشیب و فراز جهان را اعم از عوامل سیاسی و طبیعی بسیار دیدهاست دربارهٔ شهرت آن هم مورخان اسلامی و غیر اسلامی بسیار مینوشتهاند که آمل از جمله آسیب پذیرترین شهرها بوده که دو بار به کلی به زیر آب رفت و چندین بار بر اثر تهاجمات و زلزله به ویران تبدیل شد و دوباره شهری جدید بر روی آن نهاده شد. چندین بار مردم شهر گرفتار بیماری چون وبا، مشمشه و طاعون گشتند. چندین بار در سالهای ۱۳۲۹ و ۱۲۰۸ بر اثر آتشسوزی آمل به کلی سوخت شد و بعد ار پیگیریهای حکام و خانهای محلی و همدردی برخی از حاکمان جهان آمل دوباره مرمت شد.<ref>[http://mescatcable.ir/newsview.aspx?id=33 حادثههای تلخ در تاریخ شهر آمل]</ref><ref>[http://www.amoleh.ir/history/نقش-موقوفات-در-پایداری-زندگی-اجتماعی-آ.html نقش موقوفات در پایداری زندگی اجتماعی آمل پس از آتشسوزی سال ۱۳۳۵ قمری در بازار آمل]</ref> |
|||
ازجمله حوادثی که منجر به کشتار و ویرانی در شهر آمل گردید کی توان به حادثههای زیر اشاره کرد: |
|||
* در نمارستاق آب دریا وک با دریوک در تنگه کوه طغیان کرد و کوه را پاره کرد که بر اثر شکستن سد طبیعی دریاوک نمارستاق سیلی مهیب ایجاد شد که شهر آمل و روستاهای اطراف آن ویران و در زیر رسوبات منهدم گردید. در قسمت شرقی شهر، زمین نسبتاَ مسطحی دیده میشود که سابقاَ ساختمانهای زیادی داشته و اگر زیر خاک را کاوش کنند آثار خانههایی که رسوبات رودخانه انباشته شده به خوبی مشاهده میشود. بعضی این سیلاب را در سال ۱۰۸ هجری میدانند. |
|||
* آتشسوزی بزرگی که در دوره جدید در شهر آمل اتفاق افتاد که باعث خرابی زیاد و ویرانی شدید شهر گردید. این آتشسوزی و حریق در سال ۱۳۳۵ هجری قمری شد که ابتدا از نزدیک تکیه نیاکیهای شروع شد و بر اثر وزش تند باد همه شهر را فرا گرفته و به رودخانه هراز رسید و بر اثر سرایت آتش به مغازه باروت و معمات و اسلحه فروشی، آن مغازه منفجر گردید و آتش مهیب به آن طرف رودخانه افتاد و بعد بواسطه شدت باد تمامی شهر آمل در گرداب آشت فرورفت. [[تجارتخانه تومانیانس]] کمک هزینهای برای بازسازی شهر فرستاد. |
|||
* معروف است که این حریق در فروردین ماه، هنگامی که ساکنین شهر مشغول خوشگذرانی و برگزار کردن مراسم [[نوروز]] بودند واقع شد و بخش اعظم شهر به تل خاکستری تبدیل گردید. |
|||
* بروز بیماری خطرناک [[طاعون]] که در سال ۱۱۹۸ هجری رخ داد شهروندان بیشمار را نابود گرداند و شهر به ویرانه تبدیل گشت. |
|||
* در سال ۱۲۶۹ هجری بیماری و با در آمل به جان مردم افتاد و عدهای از مردم را از بین برد و دستخوش فنا نمود. |
|||
* جنگ اسکندر شیخی و تیمور لنگ در آمل که نیمی از مردم دو بخش شهر کشته شدند |
|||
* در سال ۱۳۳۶ هجری شمسی بیماری خطرناکی به نام بیماری مشمشمه به آمل حمله کرد که افراد زیادی از شهروندان نابود شدند. |
|||
* حمله [[چنگیز خان مغول]] و فرزندانش به [[تبرستان]] که طی آن شهرهای زیادی از جمله آمل ویران گرید ولی دوباره و به سرعت بازسازی شد. |
|||
* حمله [[امیر مسعود]] به شهر آمل و جنگ با [[علویان]] که این سلسله را منقرض کردند و مازندران و آمل را ضمیمه قلمرو حکومت خود نمودند. |
|||
[[پرونده:Samanid dynasty (819–999).GIF|بندانگشتی|چپ|گسترهٔ فرمانروایی سامانیان در نقشه]] |
|||
* حمله [[سامانیان]] با [[اسپهبدان]] آمل و [[رویان]] که ویرانی و کشتار بیشمار در پی داشت. در این جنگها شهر و روستا به کلی ویران نشدند، زیرا ساکنین شهر که معدودی باقیماندند دوباره شهر را آباد و به سرعت بازسازی کردند و کشاورزی و بازار را رونق دادند. |
|||
* حمله [[آقا محمد خان قاجار]] به [[لاریجان]] و شهر آمل که چندین ماه به طول انجامید و سرانجام با حمله آقا محمد خان قاجار و حمله محمد قلی خان مردم لاریجان و آمل را کشتند و شهر را ویران کردند. |
|||
* در سال ۹۷۹ سیلاب هراز رود شهر آمل و روستاهای اطراف آن را ویران کرد و هزاران نفر را کشت. |
|||
* حمله [[تیمور لنگ]] و [[رومیان]] به آمل که باعث نابودی کل آم از جمله چهار دژ کناری شهر شد. |
|||
* این شهر در طول تاریخ بارها مورد تهاجم اقوام گوناگون قرار گرفته که آخرین حمله از سوی قوم مشایی (از بازماندگان و نوادگان چنگیز مغول) در سال ۱۰۰۵ ه.ق صورت پذیرفته و در جنگ سیاه بیشه این قوم شکست سختی از اقوام بومی ساکن آمل خورده و فرمانده آنها به نام نوشین به دست مازیار به هلاکت رسیده و قوم مشایی به محلی در دامنه دماوند با نام فعلی مشا تبعید گشتند. |
|||
* در ۴۲۶ شهر آمل مورد حملهٔ [[سلطان مسعود غزنوی]] قرار گرفت و خرابی زیادی بر آن وارد آمد و بهشت آمل به ویرانهای بدل شد و در ۶۰۲ در آمل [[علاءالدین محمد خوارزمشاه]] خطبه خواند و از آن پس خراج آنجا را به [[خوارزم]] فرستاد. این وضع تا حملهٔ مغول در ۶۱۶ ادامه داشت. [[سلطان محمد خوارزمشاه]] در روزگار دربهدری، زمانی به آمل پناه برد. به هنگام یورش [[مغولان]]، آمل مورد حمله قرار گرفت و بیش از دیگر شهرهای این ناحیه صدمه دید ولی در عهد [[ایلخانیان]] آمل دوباره آباد شد، به گونهای که شهر ۷۰ مدرسه داشت.<ref>کتاب رابینو، صفحه ۶۰، حمله به طبرستان</ref><ref>[http://www.ghasrnameh.ir/Magazine/(اردیبهشت-و-خرداد1394)-280/سلطان-مسعود-تعطیلاتش-را-چگونه-میگذراند؟-8797.aspx سلطان مسعود تعطیلاتش را چگونه میگذراند]</ref> |
|||
* [[تیمور لنگ]] پس از گشودن قلعهٔ ماهانه سر، به قتلعام اهالی آمل و [[ساری]] و دیگر نقاط مازندران پرداخت.<ref>[http://www.tebyan.net/newmobile.aspx/index.aspx?pid=192890 حمله تیمور لنگ به ایران]</ref> |
|||
== شهرهای خواهر == |
|||
{{اصلی|فهرست شهرهای دارای خواهرخوانده در ایران}} |
|||
آمل با دو شهر از کشورهای ویتنام و پاکستان دارای پیوند [[خواهرخواندگی (شهرها)|خواهرخواندگی]] است. |
|||
{|class="sortable wikitable" |
|||
|- |
|||
! |
|||
!نام کشور |
|||
!شهر خواهرخوانده |
|||
|- |
|||
|{{پرچمک|پاکستان}} |
|||
|[[پاکستان]] |
|||
|[[لاهور]]<ref>[http://www.mehrnews.com/news/1314647/آمل-با-شهر-محل-دفن-طالب-در-هندوستان-خواهر-خوانده-می-شود آمل و لاهور با طالب آملی]</ref> |
|||
|- |
|||
|{{پرچمک|ویتنام}} |
|||
|[[ویتنام]] |
|||
|[[کان تو]]<ref>[http://www.mehrnews.com/news/2538484/کانتو-ویتنام-و-آمل-خواهر-خوانده-شدند-شناسایی-نخبگان-مازنی کانتو ویتنام و آمل خواهر خوانده شدند]</ref> |
|||
|- |
|||
|} |
|||
{{پاککن}} |
|||
== پانویس و منابع == |
|||
{{پانویس|۲|اندازه=ریز}} |
|||
== جستارهای وابسته == |
== جستارهای وابسته == |
||
{{درگاه|آمل|طبرستان}} |
|||
* [[فهرست شهرهای استان مازندران]] |
|||
* [[شهرستان آمل]] |
|||
== پیوند به بیرون == |
|||
* [http://amol.gov.ir/ فرمانداری آمل] |
|||
* [http://www.amol.ir/ شهرداری آمل] |
|||
* [http://amolshora.ir/ شورای شهر آمل] |
|||
* [http://amolfav.ir/ سازمان فرهنگی، اجتماعی و ورزشی شهرداری آمل] |
|||
* [http://amolparks.ir/ سازمان پارکها و فضای سبز شهرداری آمل] |
|||
{{ویکیانبار-رده|Amol}} |
|||
{{ویکیسفر}} |
|||
== منابع == |
|||
<references group="یادداشت"/> |
|||
{{پانویس|۲}} |
|||
{{شهرستان آمل}} |
{{شهرستان آمل}} |
||
{{پایتختهای ایران}} |
|||
{{فرمانداری ویژه}} |
|||
{{استان مازندران}} |
{{استان مازندران}} |
||
{{پایتختهای طبرستان}} |
|||
{{نقشه شهرستانهای مازندران}} |
|||
[[رده:آمل|آمل]] |
[[رده:آمل|آمل]] |
||
[[رده:پایتختهای ایران]] |
|||
[[رده:پایتختهای پیشین ایران]] |
[[رده:پایتختهای پیشین ایران]] |
||
[[رده:جایها در شاهنامه]] |
[[رده:جایها در شاهنامه]] |
||
[[رده:شهرستان آمل]] |
|||
[[رده:شهرهای استان مازندران]] |
[[رده:شهرهای استان مازندران]] |
||
[[رده:شهرهای اشکانیان]] |
[[رده:شهرهای اشکانیان]] |
||
[[رده:شهرهای ساسانیان]] |
[[رده:شهرهای ساسانیان]] |
||
[[رده:شهرهای شهرستان آمل]] |
|||
[[رده:محوطههای باستانشناختی در ایران]] |
[[رده:محوطههای باستانشناختی در ایران]] |
||
[[رده:مرعشیان]] |
[[رده:مرعشیان]] |
نسخهٔ ۲ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۱۱
آمٌل آمِل | |
---|---|
کشور | ایران |
استان | مازندران |
شهرستان | آمل |
بخش | مرکزی |
نام(های) پیشین | آمارد، آمرداد، آمنیوس، آملد، آموی، همو، هفت شهر، طبرستان، آمله، آمل[۱] |
مردم | |
جمعیت | ۲۷۱٬۲۶۹ نفر[۲][یادداشت ۱] |
جغرافیای طبیعی | |
مساحت | ۳ هزار و ۸۰ کیلومتر مربع |
ارتفاع | ۷۶ متر از سطح دریاهای آزاد |
آبوهوا | |
میانگین دمای سالانه | ۱۶ |
میانگین بارش سالانه | ۸۶۵ میلیمتر |
اطلاعات شهری | |
شهردار | علی داوودی[۴] |
رهآورد | محصولات کشاورزی، محصولات لبنی و دامی، صنایع دستی، محصولات باغداری، محصولات معدنی، محصولات آبزیپروری، لوازم صنعتی و خانگی |
پیششمارهٔ تلفن | ۰۱۱ منطقه یک مخابراتی کشور[۳] |
وبگاه | |
شناسهٔ ملی خودرو | ایران ۷۲ ب، ۸۲ د، ۸۲ ق، ۹۲ ب |
آمل ( تلفظ راهنما·اطلاعات) یک شهر در مازندران و مرکز شهرستان آمل است. اکثریت مردم آمل از قومیت طبری هستند و اکثریت مردم آن به زبان طبری با گویش آملی سخن میگویند. آمل یکی از قدیمیترین شهرهای ایران، قطب صنعت و صادرات و فرهنگ استان مازندران،[۵][۶][۷] پایتخت برنج و لبنیات ایران، قطب زیستفناوری،[۸] یکی از مراکز یکجانشینی،[۹] از شهرهای مهم ترابری، کشاورزی و معدنی، صنعتی ایران و از مهمترین شهرهای مرتبط به علم، معروف به شهر علم و فلسفه است.[۱۰] ۴۸ درصد صنعت، بیش از ۳۵ درصد تولید ناخالص، ۷۴ درصد صادرات، ۳۷ درصد اشتغال و ۳۰ درصد تولیدات معدنی مازندران در آمل قرار دارد.[۱۱][۱۲] به مردم آمل، آمٌلی گفته میشود.[۱۳] پیشینه شهر آمل به زمان آماردها بر میگردد و در تاریخ نوشتاری مانند شاهنامه نیز، آمل از مراکز مهم اتفاقات بوده و نام آن شانزده مرتبه به صورت مستقیم در آن آمدهاست.[۱۴][۱۵] آمل در زمان زیاریان، علویان پایتخت ایران و در زمان اشکانیان یکی از مراکز ایران بود و در زمان افریدون تا زمان بهرام گور نیز آمل تختگاه و پایتخت ربع مسکون بودهاست.[۱۶] موقعیت استراتژیک آمل با قرار گرفتن در کنار رود هراز، جاده هراز، جنگل هیرکانی، کوهستان، مراتع، دشت، رودهای دیگر، تنوع جانوری، مطرح بودن به عنوان دروازه مازندران و بام ایران و همچنین واقع شدن در مرکز استان دارای اهمیتی ویژه است.[۱۷][۱۸] ۱۳ تیر روز مازندران نامگذاری شدهاست که مصادف با جشن تیرگان و رزو ملی کوه دماوند است که در این روز آرش کمانگیر پرتاب تیر معروف خود را انجام داده که بسیاری از منابع مانند تاریخ طبری، طبقات ناصری، تذکرةالشعرا و آثار الباقیه ابوریحان بیرونی آمل را محل این اتفاق تاریخی میدانند، از این رو هر سال به همین مناسبت، در شهر رینه که از توابع آمل است، روز سیزدهم تیرماه را جشن میگیرند.[۱۹][۲۰][۲۱]همچنین آمل یکی از سه قطب والیبال ایران نیز میباشد.[۲۲] آب و هوای آمل معتدل است که در نتیجه تابستانهایی گرم و مرطوب و زمستانهایی سرد و ملایم از خصوصیات آب و هوایی آن است.[۲۳] از نظر اداری، آمل به دو منطقه شهری تقسیم میشود.[۲۴] آمل سومین شهر استان مازندران و سی و ششمین شهر ایران بر پایه جمعیت است.[۲۵]
نام
لقبها و عنوانها
این شهر معروف به شهر علم و فلسفه و تاریخ، شهر بام ایران،[۲۶] شهر هزار سنگر[۲۷] شهر آماردها و اولین شهر علویان[۲۸][۲۹] است. واژه آمل، حرف «آ» در زبان ایرانیان قدیم کاربرد «ضد» داشته و «مُل» به معنی مرگ و «آمل» ترکیبی از ضد مرگ مانند امرداد و مرداد است. به گفته مورخین معنی آمل یعنی، به معنی بی مرگ است یعنی تو را مرگ مباد. هفت شهر، آمرداد، آموی و آمله نیز دیگر نامهای آمل در طول تاریخ از آن یاد شده اشت. بام ایران اشاره به دماوند است که در بخش لاریجان شهرستان آمل قرار دارد. همچنین آمل به عنوان دروازه ورود شمال و دروازه مازندران نیز شناخته میشود.[۳۰][۳۱] بر روی سکههای ساسانی، نام شهرهایی که سکه در آنجا زده شده با علامت اختصاری مشخص گردیدهاست، اِم علامت شهر آمل بودهاست.[۳۲]
وجه تسمیه و تاریخچه
نام یکی از اقوام ساکن کرانه جنوبی دریای مازندران آمارد بودهاست. نام شهر آمل در مازندران را دگرگونشده نام آمارد دانستهاند. واژه آمل که گونه دیگر آن آموی است، احتمالاً از قبیله باستانی (آ) مردها یا (آ) ماردها گرفته شدهاست. مورخان باستانی غربی نام این قبیله را مردی یا آمردی آوردهاند. آماردها قومی نیرومند و جنگجو بودهاند و ناحیه فعلی آمل را به عنوان مرکز خود انتخاب نموده و نام خود را برنهادند و بعدها واژه «آماردها» به سبب کثرت تلفظ به آملد، آمرد و «آمل» بدل شد. نیز وجه تسمیه این شهر به سبب بنیانگذار خود «آمله» نیز میتواند باشد، چنانکه در تاریخ طبرستان ابن اسفندیار آمدهاست و در جای دیگر پیرنیا میگوید این قوم مهاجر بادیه نشین بودهاند که به تاخت تاز در اراضی اقوام دیگر میپرداختند و به روزگار کوروش تا حوالی ماد پراکنده گردیده بودند، آمردها در حدود سه هزار سال پیش از میلاد نیز در حال پیدا نمودن سرزمین بودهاند.
در تاریخ طبرستان ابن اسفندیار چنین آوردهاست:
در قبالههای کهن مذکور است که معنی آمل به واژه طبری آهوش است وهش وهل مرگ را گویند و کنایه از این است که تو را هرگز مرگ مباد.
در اطلسشناسی آمدهاست، آمل از سرزمینهای قدیمی بوده و دیرینگی آن به درازای بلندی میرسد و مردمانش از آمردها هستند که اولین قوم در کنار دریا پارساند.[۳۳]
- اردشیر میگوید:
هزاران سال، پیش از آمدن آریاهای ایرانی به فلات ایران چندین گروه مردمان بومی که چهار گروه آن مشهورترند در این فلات جای داشتند که چگونگی دورههای پیشین آن چندان روشن نیست. نام یکی از این چهار گروه مردم بومی فلات ایران مرد بود، نام گروه مرد در نوشتهها «مارد» یا «آمارد» آمده که به زبان ایران و بومی مرد و آیمرد است و واژههای آمرت زبان کهنسال ارامنه و مردی، آی مردی، جوانمرد، جوانمردی، گله و گیله مرد که امروزه در سراسر مازندران و گیلان گویا است از نام باستانی این گروه سرچشمه میگیرد. رابینو معتقد است در میان اقوام تاریخی مازندران یکی تیپرها بودند که در کوههای شمالی سمنان اقامت داشتند و دیگری آمردها که شهر آمل آمرد همان آمل است چنانکه پرد همان پل میباشد، به اسم آنها نامیده شد اولین گروه در حاشیه دریا در ایران بودند و مرزهای چهارگونه سرزمین مردها بدینگون بود، از خاور به مرز ورگانا، هیرگانا گرگان و قسمتی به پارت خراسان، از شمال به دریاچه دراکسپین یا کاسپین، کاسو، کازاک یا قزاق و از باخترن تا آن دست لنکران قفقاز و از جنوب خاوری به کومیسین قومس یا دامغان و از جنوب رکا رک یا ری و جنوب باختری به کسپین قوزوین و سرزمین مدی چسبندگی داشت.[۳۴]
- ابراهیم پورداوود نوشتهاست:
امیانوس مارسلینوس در حدود سال ۳۶۰ میلادی کتاب خود را نوشت وی و چند تن دیگر در طی جغرافیا و تاریخ روزگار هخامنشی و اسکندر و سلوکیه و اشکانی و ساسانی از قومی به نام مردوی یا آمردی یاد میکنند که در سواحل دریای خزر میزیستند و تیرهای از همین مردم در آسیای مرکزی، نزدیکی مرو رود جیحون، آمویه یا آمودریا بسر میبردند.[۳۵]
با توجه به متن کتیبههای آشوری در نزدیکی شهر کنونی آمل مازندران فرض گردیدهاست، نکته جالب اینجاست که سرزمین اسپاردا یا ساپاردا نیز در همین منطقه در نظر گرفته شدهاست، این نام دقیقاً مشابه با نامی است که در کتیبههای پارسی باستان برای سرزمین لیدیه در غرب کشور کنونی ترکیه به کاربرده میشدهاست، مسلماً این نام با نام اسپارتا که هم نام استانی است در کشور ترکیه و هم نام شهری باستانی در یونان که نبرد ۳۰۰ تن از جنگجویان این شهر با خشایارشا شهرت جهانی دارد، شباهت بسیار دارد.[۳۶] واژه آمل، حرف «آ» در زبان ایرانیان قدیم کاربرد «ضد» داشته و «مُل» به معنی مرگ و «آمل» ترکیبی از ضد مرگ مانند امرداد و مرداد است. آمل به معنی بی مرگ است یعنی تو را مرگ مباد.
یحیی ذکا در کتاب کاروند کسروی آوردهاست:
آما، آماردان یا ماردان، در زمان لشکر کشی اسکندر به ایران، این تیره در مازندران نشیمن میداشتند و آن هنگام هنوز تپوران به آنجا نیامده بودند، ولی سپس چنانکه از گفتههای استرابون پیداست در آذربایجان و ارمنستان و پارس و دیگر جاها پراکنده شدند. ربودن اسب محبوب اسکندر بنام بوسیفا یا بوسیفالوس کارایی این قوم را در جنگ، آن هم با سپاه ورزیده و مقتدر اسکندر مقدونی را نشان میدهد.[۳۵]
دیگر نظریه وجه تسمیه آمل به سبب نام آمله است، چنانکه در تاریخ طبرستان و تاریخ ایران باستان آمدهاست:
اشتاد رستاق صاحب دختری زیبا میشود و این دختر به خواب پادشاه بلخ کهن میآید و پادشاه بلخ دستور میدهد تا این دختر را پیدا کنند و بابت این امر جایزه خوبی دریافت کنند که این امر محقق نشد و خود پادشاه بلخ به ایران میآید و بعد از جست جو زیاد این دختر زیبا را در دهستان اهلم که در قدیم بندرگاه تجاری شمال ایران بود پیدا میکند و با شکوه مقام والا به بلخ میبرد و بعد آن پادشاه بلخ گفت ای دختر شاد باش و خواسته خویش را بیان کن و او گفت در ولایت ما آبی است که هزهز رودخانه فعلی هراز نام دارد و خوب است به دستور شما شهری در آنجا احداث شود که به دستور شاه در آن جا شهری آباد و با کاخها و قصرها و خانقاه ساختند و کناره آن را خندق کندند تا از دشمن آسیبپذیر نباشد و این شهر به نام زن پادشاه شهر کهن بلخ «آمله» گرفته شد که معنی آن این است یعنی تو را مرگ مباد. شهر آمل دارای چهار دروازه به نامهای دروازه گیل، دروازه گرگان، دروازه کوهستان، و دروازه دریا و قلمرو بود.[۳۷]
در ادبیات و نوشتار
اشعار
در ادبیات فارسی قدیمی اشعاری وجود دارد که آمل در آنها ایفای نقش نماید، از اشعار اساطیری گرفته تا اشعار در وصف ایران زمین و سرزمین مازندران، این شهر نقش بسزایی در تاریخ کهن فارسی داشتهاست. همچنین نام آمل ۱۶ بار به صورت مستقیم و بیش از ۲۲ بار به غیر مستقیم در شاهنامه فردوسی آمدهاست.[۳۸] از جمله این اشعار:
بیاراست گیتی بسان بهشت | به جای گیا سرو گلبن بکشت | |
از آمل گذر سوی تمیشه کرد | نشست اندر آن نامور بیشه کرد | |
بپردازم آمل نیایم به جنگ | سرم را ز نام اندرآرم به ننگ | |
بزرگان ایران ز گفتار اوی | بروی زمین برنهادند روی |
چو اغریرث آمد ز آمل به ری | وزان کارها آگهی یافت کی | |
بدو گفت کاین چیست کانگیختی | که با شهد حنظل برآمیختی | |
منوچهر با سلم و تور سترگ | بیاورد ز آمل سپاهی بزرگ | |
به چین رفت و کین نیا بازخواست | مرا همچنان داستانست راست |
نگونسار گشتند ز ابر سیاه | کشان بر زمین از هوا تخت شاه | |
سوی بیشهٔ شیرچین آمدند | به آمل بروی زمین آمدند |
ز آه آه تو جوشید بحر فضل اله | مسافر امل تو رسید تا آمل |
میر باید که چنو راد و ملکزاده بود | ایزدش فر و شکوه ملکی داده بود | |
هند بگشاده و آمل همه بگشاده بود | لشکر صعب سوی ترک فرستاده بود |
از آن خوانند آرش را کمانگیر | که از آمل به مرو انداخت یک تیر |
چو من فرزانهای برخاست از آن بوم | طواف خاک آمل بایست کرد |
رسیدم به آمل شهر هفت رنگ | همه عارف و شاعر و مرد جنگ | |
بزرگان ایران زمین و بزرگان شهیر | ز میر حیدر و فخر رازی و ابن جریر | |
چو باشد نگینی بروی رود هراز | در آنجا شدم با خدا راز و نیاز |
ز بس می خوردن و خوشی در آمل | تو گفتی بودش آب رودها مل |
یا فکند آرش کمانی تیری از آمل به مرو | کز طرف فرخنده جشنی تیرگان آراستند | |
یا نه امطار مطر شد بعد چندین سال قحط | جشن شایانی به روز مهرگان آراستند |
همتی در کار ما ای عارفان و عاشقان | بر در دل حلقه شوق سیر کابل میزند | |
هر که چون صائب به طرز تازه، دیرین آشناست | دم به ذوق عندلیب باغ آمل میزند |
روی به دریا نه و چون بگذری | در طبرستان طربستان طلب | |
مقصد آمال ز آملشناس | یوسف گم کرده به گرگان طلب |
تا طرب و مطربست، مشرق و تا مغربست | تا یمن و یثرب است، آمل و استار باد |
برج و بال فروش جنگل بند بند | کوی فیروزکوه دورِ دماوند | |
ولاتِ آمل لولو لاریجان | گیلان و گِلک آذربایجان |
سفرنامه
ناصر خسرو، ناصرالدینشاه قاجار، رضاشاه، آلفرد کامین لیال، انوشیروان، توماس هربرت، کارلتون استیونز کون، غلامحسین افضلالملک، جیمز بیلی فریزر، ابن حوقل، ژان شاردن، آدام اولئاریوس، کارلا سرنا، آرمین وامبری، ژاک دو مورگان، جرج کرزن، یاسنت لویی رابینو، لارنس لاکهارت، رابرت کر پورتر، کای بار، ساموئل گوتلیب گملین و یاکوب ادوارد پولاک از جمله افرادی بودند که به آمل سفر کردند و سفرنامه خود را نوشتند.[۵۳]
جمعیت و موقعیت
شهر آمل با ۲۷۱٬۲۶۹ نفر جمعیت در جلگه مازندران و در دوسوی رود هراز با ارتفاع ۷۶ متر از سطح دریا در ۵۲ درجه و ۲۱ دقیقه طول شرقی و ۲۶ درجه و ۲۵ دقیقه عرض شمالی و در فاصله ۷۰ کیلومتری غرب ساری مرکز استان، ۱۸ کیلومتری جنوب دریای مازندران و ۶ کیلومتری شمال دامنه کوه البرز و ۱۸۰ کیلومتری شمال شرقی تهران قرار دارد. رشد جمعیت شهر آمل نسبت به دو دهه اخیر تقریباً قابل توجه است، زیرا تعداد آن که در ۱۳۳۵ حدود ۲۷۱۲۶۹ نفر بوده در ۱۳۶۵ حدود پنج برابر شدهاست. میانگین رشد جمعیت این شهر را سالانه حدود ۸/۴٪ نوشتهاند.[۵۴][۵۵] تحولات جمعیت شهر آمل از سال ۱۳۳۵ تا ۱۳۸۵ به شرح زیر است:
سال | جمعیت | رشد سالیانه |
---|---|---|
۱۳۳۵ | ۲۲۲۵۱ | - |
۱۳۴۵ | ۴۰۰۷۶ | ۵/۹ |
۱۳۵۵ | ۶۸۹۶۳ | ۵/۴ |
۱۳۶۵ | ۱۱۸۲۴۲ | ۵/۴ |
۱۳۷۰ | ۱۳۹۹۲۳ | ۳/۴ |
۱۳۷۵ | ۱۵۹۰۹۲ | ۲/۶ |
۱۳۸۵ | ۲۰۱۰۴۴ | ۴/۸ |
۱۳۹۰ | ۲۲۰۷۴۴ | ۶/۸ |
تاریخ
نظریه دوران اولیه
در مورد پیدایش آمل سه نظریه وجود دارد که اولین نظریه مربوط به دوران مرد آمارد، دومین نظریه مربوط به دختری به نام آمله و سومین نظریه مربوط به دوران طهمورث، جمشید، کیومرث از پادشاهان پیشدادیان بودهاست. طبق تحقیقات باستانشناسی، استانهای ساحلی دریای خزر احتمالاً از ۰۰۰‘۷۵ سال پیش محل زیست انسان بودهاست.[۵۶] در سال ۱۳۳۰ کارلتون استیونز کون باستانشناس آمریکایی اسکلتهایی از انسان نئاندرتال را که ظاهراً نیای کهن اقوام ساکن کرانهٔ دریای خزر بودهاست، در غارهای هوتو و کمربند کشف کرد. از جملهٔ این اقوام ورکانیان یا همان هیرکانیان در گرگان، تَپوران در منطقهٔ کوهستانی البرز، آماردها یا همان مَردها در مازندران مرکز آمل، و کادوسان در گیلان و مادها در فارس بودند. آماردها در کنار ضلع غربی رود هراز سکنی گزیدند و شهر آمل را مرکز خود کردند که اسم شهر آمل به احتمال بسیار زیاد از نام آنان گرفته شدهاست.[۵۷] در اساطیر ایرانی از پیکار میان آریائیان و دیوان که اشاره به این اقوام است در این ناحیه یاد شدهاست.[۵۸][۵۹][۶۰][۶۱][۶۲][۶۳][۶۴][۶۵][۶۶][۶۷][۶۸]
ایگور دیاکونوف ایرانشناس روس نیز اشاره دارد که ماردها در کنار دریای خزر میزیستند:
حدود سه هزار سال پیش از میلاد انبوهی از مردم هند و اروپایی در مسیر مهاجرت خود به سمت هندوکش و دستهای به سوی فلات ایران سرازیر و چون از خاک ورگانا گذشتند و به سرزمین مردها رسیدند، منطقه را سبز و خرم یافته، رحل اقامت افکندند، آنان میزبانان را دوا، بربر و تور نامیدند. عقب مانده بودن تپورها و آماردها نسبت به آریاییهای مهاجر یا القاب دوا، تور و بربر، هم از نظر زبانشناسی و هم از نظر تاریخی جای تأمل و نقد دارد.
ابن اسفندیار در مورد نظریه دوم در کتاب تاریخ تبرستان نوشتهاست، آمل مأخوذ از نام آمله دختر اشتاد است که به اتفاق برادرش یزدن به دلیل کشتن شخصی از تبار دلیم به نواحی آمل فعلی آمد و روستایی را بنا نهادند. وی در تاریخ تبرستان مینویسد:
بنای آمل به فرمان آمله همسر فیروز شاه بلخ ساخته شد.[۶۹]
آمله دارای پسری به نام خسرو بود که پس از مرگ پادشاه بلخ، پادشاهی مقتدر گردید و آمل را پایتخت خود برگزید و بیشترین سعی و کوشش خود را صرف ساختن قلعههای محکم و ساختمانهای زیبا و آبادانی این شهر نمود. حتی دستور داد در بیرون شهر ساختمان و قصرها بسازند و عمران و آبادی بنمایند. شهر آمل در این دوره دارای چهار دروازه به نامهای دروازه گیلان، دروازه گرگان، دروازه کوهستان و دروازه دریا بود و مقدار زمینی که برای ساختن اولیه شهر فراهم کردند چهار صد هکتار بود.[۷۰]
برخی دیگر از مورخان، سابقه آمل را به دوره پیشدادیان و کیانیان نسبت دادهاند.[۷۱]
در این باره دولتشاه سمرقندی در تذکرةالشعرا مینویسد:
اما شهر آمل از بلاد قدیم است و بنای آن گویند جمشید کرده و بعضی گویند که افریدون ساخته، حالا چهار فرسنگ علامت شهر است که محسوس میشود و هر جا که زمین را بکاوند خشت پخته و سنگ ریخته ظاهر شود و چهار گنبد است در آن شهر که مقبره افریدون و اولاد او گویند آنجاست. فی کل حال از روزگار افریدون تا زمان بهرام گور تختگاه ربع مسکون آمل بود.[۷۲]
دوران اساطیری
تاریخچه اساطیری شهر در هالهای از اسطوره در پیچیده، و در نگاه کلی از آمل به عنوان یک شهر اساطیری که نبردهای فریدون، آرش کمانگیر، ضحاک، کیخسرو در زیر پای دیو سفید یعنی دماوند رخ داده یاد میشود. در تحلیل سیمای این شهر، در کتب مختلف آمده که از لا به لای هزارههای مه گرفته تمدنهای پیش مادها در فلات ایران رخ نموده و پیشینهٔ تاریخی آن با افسانهها و اساطیر ایرانی در هم آمیختهاست. فریدون، پادشاه اسطورهای که ضحاک ماردوش را درون چاهی در دماوند کوه آویخت، خود پرورش یافتهٔ دامان البرز بود و پژوهشگران، پایتخت او را حوالی آمل میدانند و امروز نیز باشندگان لاریجان، دشت خرمی در پای دماوند را تخت فریدون میخوانند. سالها بعد، در عصر پادشاهی نوادهٔ وی منوچهر، سپاه توران از جیحون گذشت و سراسر شمال و شمال شرقی ایران را تصرف کرد، ولی به واسطهٔ مقاومت ایرانیان، پشت دروازههای آمل زمین گیر شد و به موجب پیمان صلحی، آرش کمانگیر تیری از دماوند کوه در اطراف آمل تا فرارود در آسیای میانه رها کرد و جان داد و مرزهای ایران را باز تا آن سوی جیحون کران داد.
همچنین به گفته ابن خردادبه، در زمان بهرام گور آمل پایتخت ربع مسکون بودهاست.[۷۳][۷۴][۷۵]منوچهر یکی از پادشاهان پیشدادی که از تبار فریدون است در آمل تاجگذاری کرد. منوچهر به کینخواهی نیای خویش ایرج، سلم و تور را کشت. در جنگی که میان منوچهر و افراسیاب درگرفت، منوچهر شکست خورد و در تبرستان گرداگرد راه بر او بسته شد. به ناچار میان ایرانیان و تورانیان آشتی پدید آمد. بنابر شاهنامه فردوسی، پایتخت منوچهر را در آمل طبرستان دانستهاند.[۷۶]پس از فریدون نیز به هنگام فرمانروایی منوچهر نژاد مانوش باشندگان کوهستانهای پیرامون دماوند پایتخت، اندکی از جایگاه خویش به سوی خراسان به پیش میرود و در شهر آمل پای میگیرد و این گفتار چنان مینماید که بدان هنگام آمل پایتخت ایران بودهاست.[۷۷][۷۸]
پیش از اسلام
طبق تحقیقات باستانشناسی، استانهای ساحلی دریای خزر احتمالاً از ۰۰۰‘۷۵ سال پیش محل زیست انسان بودهاست. در سال ۱۳۳۰ کارلتون استیونز کون باستانشناس آمریکایی اسکلتهایی از انسان نئاندرتال را که ظاهراً نیای کهن اقوام ساکن کرانهٔ دریای خزر بودهاست در مازندران پیدا کرد.
امیانوس مارسلینوس سیاح و مورخ نامدار رومی میگوید:
نام شهر آمل از مردم آمارد گرفته شدهاست.
بیشترین نظریه تاریخ شناسان تاریخ اولیه و پیش از اسلام آمل به قوم مردم آمارد بر میگردد. مردم این قبیله آریایی پیش از ورود گروههای بعدی آریاییها یعنی ماد، پارس و پارت در قسمتی از مازندران و گیلان کنونی زندگی میکردند. نام اصلی این قبیله آمو بود که در فارسی باستان به آمرد یا اَمرد به معنی زیانبخش و ویرانگر تبدیل شد. همچنین در برخی کتابها به آنها «مارد» نیز گفتهاند. آنها مردمی جنگجو و هنرمند بودند و با همسایگان خود در کشمکش دایمی بودند. هم اسکندر مقدونی با آنها جنگیدهاست هم فرهاد پنجم اشکانی که آنها را به سوی قفقاز در غرب دریای خزر راندهاست. برخی معتقدند شعبهای از قبیله آماردها در کنار رود جیحون میزیستهاند.[۷۹][۸۰]
اردشیر برزگر مینویسد:
هزاران سال، پیش از آمدن آریاییهای ایرانی به فلات ایران چندین گروه مردمان بومی که چهار گروه آن مشهورترند در این فلات جای داشتند که چگونگی دورههای پیشین آن چندان روشن نیست. نام یکی از این چهار گروه مردم بومی فلات ایران مرد بود، نام گروه مرد در نوشتهها «مارد» یا «آمارد» آمده که به زبان ایران و بومی مرد و آیمرد است و واژههای آمرت زبان کهنسال ارامنه و مردی، آی مردی، جوانمرد، جوانمردی بودهاست.
قوم ماد به روزگار کوروش بزرگ تا حوالی ماد پراکنده گردیده بودند.[۸۱]
هخامنشیان
پیشینه شهر به شکل واضحی د این دوره بیان نشده اما مراودات مردم در این دوره نمایان است. در دوران هخامنشیان مردمان آمل در جنگهای مختلفی شرکت کردند. در کتابخانه دانش عمومی آمدهاست که کنستانتین چهارم در ۶۸۶ میلادی (سده هفتم) دوازده هزار از مردیها را، که قبیلهای جنگجو و ایرانی نژاد بودند که در بخشهای شمالی دریای خزر میزیستند، برای سد و جلوگیری تاختنهای مسلمانان به سرزمین لبنان کوچانید.[۸۲]
در نبرد گوگمل، داریوش با تمام خانواده و نجبای ایرانی، جنگ آوران هندی، کاری، آناپاست و تیراندازان ماردی «آمارد» نیز گرداگردش صف بسته بودند.[۸۳]به هنگام حمله اسکندر در سال ۳۳۱ ق. م، تمامی اقوام کناره خزر یعنی آماردها، کادوسیها، تپوریها، هیرکانیها و کاسپیها سپاهی مرکب از هشت هزار نفر پیاده و سواره تشکیل داده و به کمک داریوش سوم هخامنشی فرستادند. قوای اسکندر در بیشههای متراکم و ارتفاعات جنگلی با آماردها درگیر شدند و تلفات و خسارات فراوانی متحمل شدند. سرانجام آماردها نمایندگانی اعزام داشتند و راه سازش پیش گرفتند.[۸۴] آماردها در جنگ با کرزوس پادشاه لیدی نیز متحد کوروش بودهاند و به همراه او و دیگر قبایل متحد به مدت چهارده ماه سارد را محاصره نمودند و آنطور که سایکس میگوید عامل اصلی نفوذ به درون شهر سارد نیز یک آماردی بودهاست. هی رویاس سردار و جنگجو آماردی بود که در گشودن دروازه سارد کمک زیادی به ارتش ایرانیان نمود.[۸۵]
استرابون مورخ و جغرافینویس یونانی دربارهٔ مردم آمل در این دوره میگوید:
مردم آمارد ردای سیاه میپوشیدند و موی بلندی داشتند و از همه شجاعتر بودند. آنها همچنین مجاز به ازدواج با هر زنی بود. در تاریخ امپراتوری پارسی، مردها افراد خوشقیافه، توانا و شجاعی بودند که در قلب ارتش حضور داشتند و مسئول دفاع از فرمانده در نبردها بهشمار میرفتند.
مردم آمل در دوره ساسانیان ساتراپ و نگهبانان دریاهای ایران بودند. کوینت کورس و دیگر مؤخران ذکر کردهاند که مردم آمارد در نبرد ترموپیل و نبرد گوگمل جزو گارد جاویدان (هخامنشی) بودند.[۸۶][۸۷] در جنگ خانگی مشهور به نبرد کوناکسا بین اردشیر هخامنشی و برادرش کوروش کوچک، کادوسیان به حمایت از اردشیر پرداختند. در این جنگ فرمانده قوای کادوسی به نام آرته گرس کشته شد. بعد از این جنگ آماردها و کادوسیان همچنان در حلقه اتحاد کوروش باقی ماندند و در اکثر جنگهای زمان او شرکت فعال داشتند.[۸۸][۸۹]
ساسانیان و اشکانیان
پیش از اسلام، آمل از مهمترین شهرهای این منطقه و مرکز مازندران به حساب میآمد. برخی منابع، زمان ساخت شهر آمل را در دوره ساسانیان و توسط پیروان مزدک میدانند، و طبق گفته تاریخ پارتی، نام آمل از اَمردها گرفته شده که در این صورت باید گفت، شهر آمل پیش از ساسانیان و در دوره اسکندر وجود تاریخی داشت. در دوره ساسانیان به دلیل فرار پیروان مزدک به این شهر، بر اهمیت این آمل افزوده شد. در این دوره بر روی سکههای ساسانی، نام شهرهایی که سکه در آنجا زده شده با علامت اختصاری مشخص میگردید که علامت آمل آم 𐭠𐭬 بودهاست. آمل تنها شهر شمال ایران بود که در آن ضرابخانههای ساسانی به شکل ثابت وجود داشت و دایر بود.[۹۰] در طول دوره بهرام گور، آمل مرکز ایران و در دوره خسرو پرویز و دودمان گاوباریان آمل به عنوان مرکز مازندران قرار داشت. در این دوره در شهر آمل، پل، بازار و آتشکده بنا شد. ابن حوقل در کتاب خود آمل را از قزوین باشکوه تر خواند.[۹۱]
با توجه به اسناد تاریخی این شهر حداقل از دوره ساسانی تا دوره مغول پایتخت مازندران بودهاست. آمل در دوره اشکانیان آباد بود و در این زمان تحت سلطه سیاسی اداری ساتراپی هیرکانیه قرار داشت.[۹۲] یوستین، مورخ رومی هم در اشاره خود به جنگ فرهاد، آمردها را مردمی دلاور و نیرومند میداند. با توجه به موقعیت جغرافیایی قلمرو امردها میتوان اهمیت این قلمرو را برای فرهاد در راه ارتباطی پارت و هیرکانیه و پیرامون آن دانست.[۹۳] در عهد ساسانیان فرمانروایان طبرستان عنوان اسپهبد داشتند و شهر آمل از عمران و آبادانی برخوردار بود و مرکز ایالت مهم طبرستان بودهاست. آمل در این دوره در طی مراحل تکوین خود از زیرساختها و عناصری چون ارگ حکومتی، محلات، آتشکده و بازار برخوردار گردید. در این الگوی استقرار قصر و عمارت حکومتی در موضع مکانی برتر با حصاری به دور آن قرار داشتهاست. بخشهای ورای آن نیز شبستان یا سواد یا حومه را در بر میگرفته که مامن سکونت قشر اشراف و مردم عادی بودهاست. در این دوره معبد آتشگاه و دژبانی در منطقه ای که به نام عوام کوی نامیده میشد احداث شد.[۹۴] در این دوره در زمان سلسله باوندیان که دومین سلسله طولانی تاریخ ایران بودند حریم آمل مکان بزرگی را متشکل بود و مرز وسیع آن، از قائمشهر کنونی تا رویان را تشکیل میداد. ماقبل از باوندیان اولین سلسله یعنی پادوسبانیان آمل را کرسی منطقه جلگه ای و اراضی پست ساحلی انتخاب نمودند. شاهنشاهی ساسانی از بخشهای جغرافیایی مختلفی تشکیل شده بود. یکی از این مناطق جغرافیایی مازندران بود که در منابع قدیم با نام تبرستان ذکر شدهاست که احتماال بعد از آماردها و اسکان تازه قوم تپور در این مکان و تشکیل شهربی در اواخر دوره ساسانی به این منطقه تبرستان اطالق میگشت. سرزمین تبرستان در اواخر دوره ساسانی در گوشه جنوب شرقی دریای خزر و به مرکزیت شهر آمل قرار داشت.[۹۵]
هرودوت در کتاب تواریخ در توضیح عایدات داریوش از ممالک و اقوام زیر نفوذ، از اقوام تیبارینها، ماکروینها، موزیکانها و مارد یا آمردها نام بردهاست. در زمان ساسانیان شهر آمل از عمران و آبادانی برخوردار بود و مرکز ایالت مهم طبرستان بودهاست. بهطور کلی بر اساس اسناد و مدارک تاریخی، تکوین شهر به زمان ساسانی بر میگردد. شهر طی مراحل تکوین خود از زیر ساختها و عناصری چون ارگ حکومتی، محلات، آتشکده و بازار برخوردار بود. در این دوره امیر ساسانی دستور به ساخت جاده آمل به ری را دادند که به نام تنگه بند بریده معروف است.[۹۶] در کتاب حدود العالم در مورد آمل گفتهاست که، شهر بزرگی با بیشترین خندق و قلعه بوده و منشأ بازرگانان برای خرید و فروش فرش، حصیر، شمشاد، آجر و مدال طلا یافت است. سرزمین تبرستان در اواخر دوره ساسانی در گوشه جنوب شرقی دریای خزر و به مرکزیت شهر آمل قرار داشت. به نقل از ابن فضلالله عمری، تبرستان دارای سرزمینی وسیع و شهرهای زیادی بود و در همسایگی جبال و دیلمان قرار داشت و از شهرهای مهم آن را آمل قلمداد کردهاست.[۹۷] آمل در زمان اشکانیان نیز معمور و آبادان بود که آن را همو مینامیدند.[۹۸] در دوران امپراتوری اشکانی، آمل به عنوان یکی از مراکز ایران شمرده میشد. اسکندر مقدونی با لشکرکشی به ناحیه دریا آماردیا به جنگ پرداخت ولی در مطیع ساختن ماردها توفیق نیافت. ربودن اسب محبوب اسکندر بنام بوسیفا یا بوسیفالوس کارایی این قوم را در جنگ با او را نشان داد. فرهاد یکم پادشاه اشکانی، با مردم آمل به جنگ پرداخت و از آنجا که جنگ با این مردم سخت بود جنگ فرهاد با ماردها چندین سال به دراز کشید و بعد از مدتها آماردها را در منطقه آمل مغلوب کرد و وی گروهی از این قوم را به سرزمین پارت در شمال خراسان کوچ داد و آنان در غرب آمودریا که آن را آمُلِ زَم نیز میخوانند ساکن شدند.[۹۹]در دوره ساسانیان، باوندیان به عنوان دومین سلسله طولانی تاریخ ایران بر طبرستان حکمرانی می کردنند که در کنار فریم، آمل به عنوان پایتخت آنها بودهاست.[۱۰۰][۱۰۱]
پس از اسلام
عباسیان، علویان و زیدیان
بهطور کلی آمل، در دوره دو سلسله علویان و مرعشیان، پایتخت شمال ایران یعنی دیلمان و طبرستان بود. در قرن چهارم هجری اکثر مناطق ایران زمین به دین اسلام درآمدهبودند؛ ولی در طبرستان و گیلان وضع متفاوت بود. مردم این نواحی هنوز به دیانت زرتشتی وفادار بودند. چون تا آن زمان حاکمان مسلمان نتوانسته بودند بر این مناطق چیره شوند، نوعی آزادی دینی و سیاسی در منطقه حاکم بود. بخشی از مردم تحت تأثیر علویان زیدی، که از دست خلفا به منطقه میگریختند، به مذهب تشیع گرویدند[۱۰۲] و تا قرون چهارم و پنجم هجری هنوز نیمی از مردم زرتشتی بودند و نیمی دیگر شیعه شدهبودند.[۱۰۳] ساکنان آمل در دوران حکومت مهدی (۷۷۵–۷۸۵)، خلیفه عباسی به اسلام روی آوردند. آمل بعد از اسلام پایتخت سلسله باوندیان و سلسله زیاریان بود. باوندیان دومین سلسله طولانی تاریخ ایران است و خاندانی ایرانی از پادشاهان طبرستان بودند که در حدود ۷۰۰ سال، بیشتر در مناطق کوهستانی آن ناحیه، فرمان راندند. مردم آمل در ابتدا در برابر اعراب مقاومت کردند چون آنها مردمانی بسیار ستیزهجو بودند و در برابر اعراب ایستادگی کردند، اما بیعدالتی اجتماعی و اختلافات طبقاتی مردم را به دین اسلام سوق داد. در زمان حکومت خلافت عباسی در سده نهم میلادی، آمل یکی از بزرگترین شهرهای مهم منطقه بهشمار میرفت. خالد بن برمک قصری را در شهر بنا و چندین سال حکومت کرد. در این دوره افراد خاندان کارنوندیان پس از چند سال از راه رسیدند و با خلافت عباسیان میجنگیدند تا پادشاهی را به دست آورند.[۱۰۴] در زمان هارون الرشید در ۱۷۷ قمری مسجد جامع آمل به فرمان ابراهیمبن عثمان بن نَهیک بنا شد.[۱۰۵] دیوارهای آمل نیز به فرمان عبدالملک بن قعقاع تعمیر و مرمت گردید.[۱۰۶] در دوره خلافت اموی، در دوران حکومت معاویة بن ابیسفیان، سعید بن عاص عهدهدار فتح حاکمیت در آمل شد و با ارتشی از ۴۰۰۰ سرباز به آنجا هجوم برد و جنگ بین او فرخان بزرگ دو سال تمام به طول انجامید، اما پس از مدتی به تعویق افتاد. این اختلاف تا زمان عباسی به طول انجامید و تا حمله ونداد هرمزد به پایان رسید.[۱۰۷] فتح طبرستان تا زمان خلافت عباسیان به تعویق افتاد تا آنکه ابوالخصیب نخستین والی طبرستان از سوی عباسیان پس از فتح این ناحیه به آمل آمد و دو سال فرمان راند. عمربن علاء از سوی ابوالخصیب با ۰۰۰‘۱۰ مرد به آمل آمد. مرزبان که از جانب اسپهبد بر آمل گمارده شده بود به مقابله او پرداخت، ولی در جنگ کشته شد.[۱۰۸] پس از خالد عدهای دیگر در طبرستان حکومت کردند تا آنکه نوبت به عبدالحمید مضروب رسید. مردم که از ستم او به ستوه آمده بودند، با کمک خاندان کهن ایرانی که این زمان بر کوهستان حکومت داشتند، به رهبری ونداد هرمزد از خاندان قارنوند در یک روز همهٔ مأموران خلیفه را کشتند و مدتی دست امرای بنیعباس را از طبرستان کوتاه کردند.
شهر آمل در سال ۱۴۰ هجری قمری توسط اعراب مسلمان تسخیر شد. پیش از وردود علویان در ابتدا به ورود اعراب واکنش نشان دادند و نزدیک به دو هزار نفر از مردمان شهر و دو مرزبان آملی شهر به روی آنها گشوده شد. این دوره مصادف با به قدرت رسیدن علویان میباشد و شهر آمل به عنوان مرکز طبرستان مورد توجه قرار گرفت. مرکزیت سیاسی، موقعیت سوق الجیشی و مجاورت شهر با گذرگاههای بین منطقهای، رشد و توسعه شهر را در ابعادی اجتماعی رقم زد.[۱۰۹][۱۱۰] علویان گروهی از بزرگان اولاد علی ابن ابیطالب به نام ائمه علوی بایزیدی در قرن دوم هجری در طبرستان قیام کردند. در نتیجه عمر بن علاء آمل را تصرف کرد و آمل پایتخت والیان خلفا در طبرستان شد.[۱۱۱] طبرستان در دوران طاهریان، تحت نظر آنان اداره میشد. شخصی به نام محمد بن اوس بلخی از نمایندگان طاهری در طبرستان، با اشغال کردن زمینی بایر و بدون مالک، که مردم از آن بهره میبردند، موجب نارضایتی مردم از کارگزاران طاهری شد. حسن بن زید ملقب به داعی کبیر از سادات حسنی اهل مدینه بود که از حجاز به ری کوچ کرد و در سال ۲۵۰ هجری در ناحیه طبرستان ظهور کرد و عده بسیاری از افراد ناراضی و دستنشاندگان خلیفه طاهریان او را تقویت کردند و وی به دعوت و نشر آئین تشیع زیدی پرداخت. حسن بن زید پس از تحقیق و اطمینان از پدیدار شدن زمینههای قیام در منطقهٔ طبرستان، این دعوت را پذیرفت و به همراه خویشان و بستگان از ری به طبرستان کوچید. سرانجام در رمضان ۲۵۰ هجری وارد منطقه ای در آمل به نام رویان شد و دودمان علویان را بنیان نهاد. داعی کبیر پس از رسیدن به حکومت طبرستان، پایتخت خود را از ساری که جایگاه طاهریان بود به آمل منتقل کرد تا به حامیان و هوادارانش نزدیکتر باشد.[۱۱۲][۱۱۳] در ابتدا پس از آنکه روسها متوجه اعلام استقلال طبرستان شدند، در زمان ایگور، شاهزادهٔ کییفی حاکم بر روسهای واریاگ، با لشکری مجهز به این منطقه حملهور گشتند. این افراد که از راه دریا آمدهبودند، توانستند بر جزیرهٔ آبسکون تسلط پیدا کنند. داعی پس از اطلاع از ورود مهاجمان روس به آبسکون، سپاهی را برای مقابله با آنان به درون جزیره فرستاد و توانست آنان را شکست بدهد.[۱۱۴][۱۱۵]
در سال ۲۶۰ قمری، یعقوب لیث به طبرستان لشکر کشید و پس از خروج داعی کبیر وارد آمل شد، اما حکومت او نیز دوام چندانی نمییابد و بار دیگر علویان این شهر را به تصرف خود درمیآورند. علویان حکومت این شهر را تا زمان زیاریان و آل بویه که دست پروردهٔ آنان و شیعی مذهب بودند در اختیار داشتند.[۱۱۶] یعقوب لیث صفار، حاکم صفاریان، پس از برانداختن دودمان طاهریان از نیشابور راهی آمل شد. یعقوب لیث پیش از ورود به خاک طبرستان، مخفیانه با احمد بن سکنی ارتباط برقرار کرده و او را با خود متحد نمود و در برابر به او قول باقی ماندن بر سر حکومتش را داد سپس نامهای به داعی کبیر نوشت و عبدالله بن صالح و دو برادر او را از داعی خواست. داعی کبیر آنها را تحویل نداد و یعقوب از دهستان و گرگان، به سوی ساری رفت و آنجا حسن بن محمد عقیقی، به مقابله با او برخاست. سرانجام صفاریان توانستند ساری را در سال ۲۶۰ هجری قمری، فتح کنند. سید عقیقی به آمل عقبنشینی نمود و نیروهای علوی در آن شهر متمرکز گشتند ولیکن یعقوب با شکست دادن علویها، داعی را وادار به گریختن سوی گیلان و دیلم کرد. یعقوب چهار ماه به تعقیب و گریز در طبرستان ادامه داد ولی مردم از تحویل دادن حسن بن زید، که حال متواری شدهبود، به یعقوب خودداری میکردند. یعقوب لیث، در این نبردها فقط توانست مقداری غنیمت کسب کند و محمد بن زید، برادر داعی، را دستگیر کرده و به سیستان بفرستد. سرانجام برای جبران کردن تلفات سنگینش در طبرستان، خراج دو ساله را به زور از مردم گرفت و پس از شنیدن اخبار نامطلوب از خراسان، مجبور به ترک طبرستان شد. سرانجام داعی کبیر در سال ۲۶۱ قمری، دوباره حکومت طبرستان را به دست گرفت.[۱۱۷] ناصرالحق اطروش در سال ۳۰۱ هجری قمری اقدام به دعوت مردم برای قیام کرد. وی امیر طبرستان که ابو العباس صعلوک بود را شکست داد و بر طبرستان تسلط یافت. این زمان بود که علمهای سفید که نشانه علویان و شیعیان بود در همه طبرستان و دیلم و جرجان بر پا گردید. وی ۱۲ سال در آمل حکومت کرد و دین اسلام اثنیعشری را رونق بخشید. در دوره حاکمیت وی اولین مدرسه اسلامی ساخته شد که بعدها امام حسن عسکری نام گرفت.[۱۱۸][۱۱۹] در ۴۲۶ قمری شهر آمل مورد حملهٔ سلطان مسعود غزنوی قرار گرفت و خرابی زیادی بر شهر وارد آمد و آمل به ویرانهای بدل شد. در ۶۰۶ قمری در آمل علاءالدین محمد خوارزمشاه نامدارترین پادشاه خوارزمشاهیان خطبه خواند و از آن پس خراج آنجا را به خوارزم میفرستاد. این وضع تا حملهٔ مغول به آمل نیز ادامه داشت. اردشیر دوم باوندی در دوره باوندیان ابتدا به آبادانی خرابیهای مغولان پرداخت و با پادشاهان رستمدار همپیمان شد و چون ساری در معرض یورش مغولان بود، مرکز حکومتش را به آمل منتقل کرد و در خراط کلاته خانهای ساخت و بارگاهش را بر لب جوی هِرهِر قرار داد و آمل مرکز کینخواریه شد و این شاخه از باوندیان از سال ۶۳۵ تا ۷۵۰ هجری قمری بر طبرستان حکومت داشتند.[۱۲۰] سلطان محمد خوارزمشاه در روزگار دربهدری، زمانی به آمل پناه برد که به هنگام یورش مغولان، آمل مورد حمله قرار گرفت و بیش از دیگر شهرهای این ناحیه صدمه دید. ولی در عهد ایلخانیان آمل دوباره آباد شد، بهگونهای که شهر ۷۰ مدرسه داشت.[۱۲۱]
پس از مرگ قابوس بن وشمگیر، منوچهر رسماً در سال ۴۰۳ هجری بر تخت امارت زیاریان نشست و سکه و خطبه به نام خود کرد. منوچهر نیز در سال ۴۲۰ هجری کشته شد و پسرش نوشیروان بر تخت حاکمیت نشست. در طول این دوره، در سال ۱۰۳۵ آمل به عنوان پایتخت ایران برگزیده شد و تا سال ۱۰۹۰ پایتخت ماند. تا این زمان از آغاز حکومت طاهریان تا دوره غزنویان تجارت از راه دریا و همچنین به وسیله کاروانها در قرن دهم میلادی رونقی بسزا داشت، آمل و ساری بندرگاههای مهم ایران در کرانه دریای مازندران بهشمار میرفتند که با خوارزم و قفقاز و نواحی رود ولگا و روس تجارت میکردند و جهاز روسها در سواحل آمل پهلو گرفته و کالاهای خود را با کالاهای ایرانی مبادله میکردند.[۱۲۲][۱۲۳] سلسله چلاویان در دوره قبل از صفویه شکوفا شد. این سلسله در آمل توسط کیا افراسیاب چلاوی بنیان نهاده شد و در سال ۱۳۴۹ پادشاهی باوندیان را شکست داد و خود به عنوان پادشاه منطقه در آمل بر روی تخت نشست. بار دیگر در آمل بیماری وبا شیوع یافت و کیا افراسیاب چلاوی که رقیب خاندان آل باوند بود، فخرالدوله حسن را در حمام آمل به قتل رسانید و تا ۷۶۰ قمری بر منطقهٔ آمل فرمان راند. در این دوره شیخ خلیفه مازندرانی از آمل، رهبر جنبش سربداران بود.[۱۲۴]در همین دوره پس از بدون حکومت ماندن طبرستان پس از حمله مغولان، موجب شد مردم حسامالدوله اردشیر ملقب به کینخوار را به عنوان حاکم بخشی از طبرستان برگزینند. پایتخت کینخواریه به شهر آمل منتقل شد و این شاخه از باوندیان از سال ۶۳۵ تا ۷۵۰ هجری قمری بر طبرستان حکومت داشتند. ابتدا مغولان در حکومتشان دخالت میکردند. آنان پس از سلطنت حسن دوم، توسط کیا افراسیاب چلاوی منقرض شدند.[۱۲۵]
در سال ۳۲۰ آل بویه بر تمامی ایران و عراق عرب غیر از خراسان سلطه داشتند، در رونق بخشیدن به شهرهای آمل، ری، اصفهان، شیراز و شهرهای خوزستان کوشیدند. در این دوره طبرستان بزرگترین مرکز پرورش کرم ابریشم بود و آل بویه مراکز را برای تولید پارچههای ابریشمی و نخی را تشویق میکردند.[۱۲۶] در سال ۳۳۳ هجری اولین حاکم پادوسپانی که لقب خود را به استندار تغییر داد، به حکومت رسید و در یکی از درگیریهای این دوره توانست برای مدتی شهر آمل را تصرف کند و در این شهر سکه به نام خود ضرب کرد.[۱۲۷]پس از آن، زرینکمر یکم و باحرب استندار شدند که هر دو با آل بویه وصلت کردند و سرانجام در زمان اردشیر یکم بود که طغرل بیگ به طبرستان لشکر کشید، ولی به قلمرو پادوسپانیان خللی وارد نکرد. در دوره هزار اسپ یکم اسماعیلیان الموت به دست حسن صباح در جوار پادوسپانیان قدرت یافتند و زین پس سلجوقیان در آمل به حاکمیت پرداختند.[۱۲۸] آمل در قرن پنجم هجری، در عصر صدارت خواجه نظام الملک طوسی در دولت سلجوقیان، همپای فرهنگ شهرهای بزرگ آن روزگار جهان یعنی نیشابور، بلخ، هرات، بغداد و اصفهان دارای مدرسهٔ معتبر نظامیه شد. دو قرن پیش از آن محمد بن جریر طبری، مفسر و مورخ نامدار در این شهر متولد شد. شهر آمل اولین شهری بود که بعد از اسلام به زنان حق رای و امور سیاسی داد.[۱۲۹]
صفویان و مرعشیان
پس از برافتادن مغول، مرعشیان در مازندران ظهور کردند. در سال ۷۶۰ هجری قمری میر قوام الدین مرعشی، معروف به میربزرگ حکومت مرعشیان را تأسیس کرد.[۱۳۰] قیام مرعشیان از آمل آغاز شد. قوامالدین، ملقب به میربزرگ، که از سادات مرعشی بود در ۷۶۰ هجری قمری مقارن ۱۳۵۹ میلادی، با قیام علیه چلاویان حکومت مرعشی را تأسیس کرد. مرعشیان پس از کسب قدرت در اندک مدتی تمام سرزمینها و نواحی اطراف مازنداران را تصرف کردند و قلمرو خود را از استرآباد تا قزوین گسترش دادند.[۱۳۱] میربزرگ با استفاده از بعد ستم ستیزی تشیع توانست بر حکام ظالم و ستمگر منطقه پیروز شود، از ویژگیهای دیگر این قیام بسط عدالت و مساوات اجتماعی بود. با آزاد شدن سید قوام به دست مردم و قدرت یافتن میر بزرگ، کیا افراسیاب چلاوی که با رسیدن به هدف خود از مسلک درویشی خارج شده بود به جهت قدرت و حکومت خود به طرف رقیبان قدیمی خود یعنی کیا جلالیان رفته و جهت مبارزه با میربزرگ ایشان را دعوت به همکاری کرد. جلالیان نیز از ترس قدرت گرفتن سید قوام با افراسیاب چلاوی متحد شدند و تصمیم به از بین بردن میر بزرگ گرفتند. این اتحاد چلاویان و جلالیان منجر به بروز جنگی میان ایشان و یاران سید قوام الدین مرعشی که این جنگ در پایان به علت انگیزه بالای یاران میر بزرگ به نفع یاران او به اتمام رسید. در این جنگ کیاافراسیاب چلاوی همراه با سه پسر وی کشته شدند. این پیروزی باعث قدرت یافتن میربزرگ در منطقه گردید. سید قوام پس از قتل کیا افراسیاب آمل را فتح کرده و حکومت مرعشیان را تأسیس کرد.[۱۳۲]
دولت مرعشیان از سال ۷۶۰ هجری تأسیس شد و تا سال ۱۰۰۵ هجری قمری با فراز و نشیبهای فراوان به دست سادات مرعشی اداره گردید. اوج قدرت این دولت از زمان تأسیس تا سال ۸۹۶ هجری بود که با جمله تیمور گورکانی این دولت به صورت کامل متلاشی شده اما پس از مرگ تیمور با بازگشت فرزندان و نوادگان مؤسس این دولت به صورت محلی و تابع حکومتهای وقت دوباره تشکیل حکومت داد. در سال ۷۹۴ هجری جنگ سختی بین مرعشیان و لشکر تیمور روی داد که مرعشیان شکست خورد و به قلعه ماهانه سر پناه بردند.[۱۳۳] امیر تیمور گورکانی پس از گشودن قلعه ماهانهسر، به قتلعام اهالی آمل و ساری و دیگر نقاط مازندران پرداخت. ماهانه سَر در پایان قرن هشتم ه.ق به دست امیر تیمور تخریب شد. تیمور، قلعه ماهانه سَر را که سادات مرعشی بدانجا پناه بردند با مساعدت یک بحریه که کشتیبانان جیحون برای وی فراهم ساخته بودند، متصرف شده و پس از تصرف آن به ساری مراجعت نمود. در زمان صفویه مرعشیان تابع آنان شدند. در زمان شاه عباس یکم شورشهای پیاپی در طبرستان، وی را بدان واداشت که از پایتخت حاکم را تعیین کند. صفویان در سال ۹۰۷ هجری قمری بهدست شاه اسماعیل یکم بنیان گذاشته شد و در ۹۱۸ هجری قمری شاه اسماعیل یکم به مازندران یورش برد و پس از زد و خوردهایی آمل را ترک کرد. به دستور شاه اسماعیل صفوی دریاچه کوهستان لاریجان که دریوک نامداشته به جهت جبران خسارت جنگی، شکافته و آب دریاچه عظیم به طرف آمل جاری شد و شبانه تمامی شهر و آبادیهای اطراف را فرو گرفت و هیچ جنبندهای زنده نماند و تمام خانهها و بناها در اثر سیل ویران شدند. در دوره صفویان به صورت تدریجی و نهایتاً در عصر شاه عباس، در سال ۹۹۰ قمری، مازندران کلاً تحت سیطره مستقیم صفویان درآمد و سادات مرعشی به شیراز، هند، اصفهان، کاشمر و کرمان تبعید شدند. در دوره شاه عباس یکم پادشاهان و ملاکین محلی تا حدود زیادی برچیده شدند و ملک بهمن لاریجانی و ملک عزیز سلطان دو نفری بودند که در عهد شاه تهماسب یکم در مازندران علیه او قیام کردند.[۱۳۴] شاه اسماعیل یکم بعد از آرام شدن نسبی شرایط در منطقه برای شکست قاتل پدرش از خوانین لاریجان کمک گرفت. شاه اسماعیل میرزا، به همراه هفت تن از اعیان صوفیه لاریجان، عازم اردبیل شد و هر چه به این شهر نزدیکتر میشد، بر تعداد یارانش افزوده میشد. او در سال ۹۰۵ با نیروی هفت هزار نفری به جنگ فرخ یسار، قاتل پدرش رفت و او را شکست داد. در ادامه، قلعه باکو را فتح کرد، بناها را با خاک یکسان کردو بعد وارد تبریز شد. قلعه کهرود دیگر بنا موجود در آمل بود که تا اواسط دوران حکومت صفوی باقی مانده بود، و زمانی که صفویه حکومتهای ملوک الطّوایفی را برانداختند این قلعه را مانند سایر قلعههای طبرستان ویران کردند.[۱۳۵] در عصر صفوی آمل رونق فراوان گرفت و حکام صفویه به مازندران دلبستگی خاص داشتند. شاه عباس که به آمل علاقه زیاد داشت به دستور او جاده کنار رودخانه هراز، آباد شد و در طول راه برای توقف چهارپایان و افراد کاروانسرا ایجاد کردند. جاده شوسهای که ساری و گرگان را به آمل وصل میکرد، در زمان او احداث شد.[۱۳۶] آمل، یکی از محلهای مورد علاقه شاه عباس دوم بود که اغلب به آن رفت و آمد میکرد. در این زمان چندین پل در این منطقه، از آن سوی رودخانه هراز ساخته شد. در دوران صفویه، به ویژه در زمان شاه عباس دوم، مازندران مورد توجه قرار گرفت و جاده ای از استرآباد و ساری به آمل ساخته شد. در آمل از طریق موقعیت شهر یک مرکز تجارت تأسیس شد. در این دوره با کاوشهای انجام شده، سرامیک و شیشههای لعاب دار مربوط به دورههای اسلامی و مدرن کشف شد. اما پس از حمله مغول این منطقه در معرض ویرانی قرار گرفت و در این زمان بود که ساری به عنوان پایتخت اعلام شد. در آغاز قرن هفتم، حسام الدین اردشیر، پایتخت را از ساری به آمل منتقل کرد و کاخ خود را در آمل بنیان نهاد. در این زمان، یک کاخ و آب انبار به دستور شاه عباس ساخته شد و مقبره میربزرگ مرعشی که توسط سپاه تیمور تخریب شده بود، به صورت باشکوهی بازسازی شد. از این زمان به بعد، آمل به دلیل حملات متعدد افول کرد و دیگر نقشی برجسته در امور ملی نداشت، زیرا بابل که روزی یکی از قصبههای آمل بود و مرکز مازندران یعنی ساری از نظر جمعیت از آمل پیشی گرفتند. در این دوره در کنار رودخانه هراز معدن ذغال سنگ و آهن ایجاد شد و آهن زیادی نیز از آن استخراج گردید.[۱۳۷][۱۳۸][۱۳۹][۱۴۰]
ابن فریغون در سفرنامه خود این شهر را نیکوترین و جامعترین و آبادترین و پرآبترین و پر علمترین شهر سرزمین پارسیگویان شرح دادهاست:
آمل شهریست عظیم و زیبا و پرآب و بزرگترین مرکز علمی پارسیان و بزرگترین قلمرو حکومتی طبرستان است و او شهری است با خندقهای فراوان و مقر ملوک آریاییها در طبرستان و جای بازرگانانست و خواسته بسیار است و اندر وی علمای هر علمی بسیارند و افضل عرفاً و آبهای روان است و از وی جامعه کتان و برنج و دستار حنین و فرش و چوب شمشاد و حصیر طبری و طلا که به همه جای جهان جای دگر نبود و از وی ترنج و نارنج خیزد و گلیم سپید و گلیم دیلمی زربافت گوناگون و کمیخته خیزد و از ی آلات چوبین خیزد و چون کفشه و شانه و شانه نیام و ترازو و خانه و کاسه و از طلاهایش داغگین.[۱۴۱]
ابن حوقل در کتاب صوره الارض در مورد آمل ابن حوقل مینویسد:
آمل بزرگترین شهر طبرستان و در قرن چهارم هجری قمری حاکم نشین طبرستان بودهاست. آمل از قزوین بزرگتر است و دارای بنا و عمارات در هم آمیخته و از نواحی دیگر قدیمی تر و بزرگسال تر است. در تمامی طبرستان ابریشم به دست میآید که به همه جا میفرستند، هیچ جای دنیا در کثرت ابریشم به پای طبرستان نمیرسد و جامههای طبری را گرانقیمت و با کیفیت توصیف میکند که از همین ابریشم تهیه میشدهاست.[۱۴۲]
افشاریان و زندیان
آمل در زمان افشاریه و زندیه دچار تحول دیگری شد و بر اساس موقعیت خود به عنوان شهری برای تجارت و ساخت و ساز ادوات جنگی بود. به واسطه موقعیت شهر در آمل توپ خانهها بنا نهاده شد و مراکز داد و ستد از پیش بیشتر شد. پس از سقوط کامل صفویان و مقارن با قیام جهانشاهخان امیرافشار در آمل و شورش محمد علی خان و ذوالفقار خان و متعاقباً لشکر کشی نادرشاه به مازندران برای مهار شورش نعیم شاه کلاردشتی بود که نهایتاً قیام نعیمشاه توسط نادر سرکوب شد.
درر زمان نادرشاه در شهر کارگاه برای ساخت گلوله توپ، باروت، نعل اسب و لنگر کشتی تأسیس شد.[۱۴۳] این اولین کارگاه ساخت توپخانه و کوره تولید آهن در ایران بود.[۱۴۴] جوناس هنوی که در زمان نادر شاه به ایران آمده بود و از آمل دیدن کرد در مورد این شهر نوشت:
آمل شهرت و اعتبار خود را کمی از دست داده بود ولی به واسطه کانیهای سنگ آهن فراوان به فرمان نادر آنجا را مهمترین مرکز ریختهگری و ذوب آهن نمود و در آنجا گلوله توپ و تفنگ و نعل اسب تهیه میشد و حتی تصمیم گرفته شد که نیروی دریایی ایران را در آمل بسازند. این امر بعدها در بوشهر شکل گرفت.[۱۴۵][۱۴۶]در سال ۱۱۵۳ ه.ق لشکر نادرشاه از راه مازندران و استرآباد، عازم داغستان شد.[۱۴۷]
حوادث سیاسی اواخر عهد زندیه نقطه عطفی در تاریخ بین دو شهر آمل و بارفروش محسوب میشود. در این دوره محمدحسنخان قاجار که توانسته بود پس از غلبه بر آزادخان افغان، اصفهان را اشغال کند، برای تأمین آذوقه سپاهش به غارت اموال مردم مبادرت ورزید و طبق روایت نویسنده رستم التواریخ، فریاد ستمدیدگان از ظلم محمدحسن خان به آسمان برخاست. همین رفتار، مقدمه ای برای شکستهای پی درپی خان قاجار شد. وی از پس کریمخان زند در شیراز برنیامد و به دنبال آن، اصفهان را هم به خان زند واگذاشت. کریم خان، به سرعت دفاع را به حمله تبدیل کرد و محمدحسن خان در برابر فوج سپاهیان زند، از آمل و بابل به استرآباد گریخت، اما هم طایفه ایهای وی، با کریم خان سازش کردند و پس از شکست محمدحسن خان در استرآباد، او را که در صدد فرار بود، به قتل رساندند و سر او را نزد کریمخان زند فرستادند.[۱۴۸][۱۴۹]ساموئل گوتلیب گملین، گیاهشناس آلمانی که در سالهای آخر حکومت زندیه به ایران سفر کرده در سال ۱۱۸۵ هجری به آمل رفت و در باب شهر مینویسد:
معلوم میشود که آمل از تمام بلاد دیگر ایران بیشتر استحکام داشته زیرا ارگ آن خصوصاً هنوز موضع مستحکم خوبی است و برج و باروهای آن که از هر سو آن را جهت دفاع آماده ساخته، سالم و پایدار است.[۱۵۰]
قاجاریان
در شکلگیری حکومت قاجاریان در ابتدا مردم و حاکمان لاریجان و آمل در حمایت از خاندان زند در برابر آغا محمدخان قاجار مقاومت کردند و وی را شکست دادند. در کنار همراهان و موافقان قاجار، دسته ای از طوایف و خوانین در راس آنان بزرگان سوادکوه و لاریجان به رهبری سبزعلی خان لاریجانی در شمار مخالفان جدی حضور و قدریابی قاجاران در مازندران محسوب میگشتند. در طغیان بزرگان لاریجان پیش از تأسیس قاجاریه، مقیم خان بیگلربیگی ساری و شماری از بزرگان دیگر که از موافقان قاجار محسوب میشدند، از سوی لاریجانیها جریمه یا کشته شدند.[۱۵۱]
در محرم ۱۱۹۵ در بارفروش، آقا محمدخان به اسارت لاریجانیها درآمد و با وساطت حاجی خان حلال خور و عباسقلی بیگ لاریجانی به همراه همسر و فرزندان برادر در بندپی تحت الحفظ نگهداری میشد. مدتی نگذشته بود جماعت حلال خوریه با نیروی نظامی، او و حرمش را در بازگشت به بار فروش و رهایی کمک کردند. پس از فتح تهران در ۱۱۹۸، آقا محمد خان دستور داد آسیه خانم و دو فرزندش از مازندران به تهران بیایند و از آن پس محل استقرار آنان تهران بود. آقا محمدخان در ۱۲۰۰ رسماً بر تخت سلطنت تکیه زد و سلسله قاجار، حکومت بر ایران را آغاز کرد.[۱۵۲] در کتاب خواجه تاجدار نوشته ژان گور که ذبیحالله منصوری آن را به پارسی برگرداندهاست آمدهاست:
محمد قلی خان سیاه و سفید دو سردار لاریجان از هالی گزنک حاضر به سرسپردن به حکومت آقا محمد قاجار نمیشوند و این امر نبرد سختی را میان خوانین لاریجان و آقا محمد خان قاجار به میان آورد در اولین نبرد که در حوالی پارک میرزا کوچک خان هراز امروزه آمل به وقوع پیوست لاریجانیها به رهبری محمد قلی سیاه و سفید به پیروزی میرسند و آقامحمدخان قاجار را به اسارت میبرند که بعدها توسط حاجی حلال خور بابلی موجبات آزادی او فراهم میشود در نبر بعدی خوانین لاریجان شکست میخورند املاک آنها مصادره میشود و محمد قلی سفید را در رودخانه هراز غرق میکنند و محمد قلی خان سیاه را پس از کشتن در یکی از روستاهای طراف آمل دفن میکنند و از سر سربازانش در سبزه میدان آمل مناره میسازند.
در باب گسترش خانات آمل و لاریجان تا این دوره قبل از اعلام شدن تهران به عنوان پایتخت، شمیرانات به همراه لواسانات و رودبار قصران، جزئی از استان مازندران (تبرستان) بودهاست.[۱۵۴] در سال ۱۳۲۶ با تشکیل استان مرکزی تابع این استان شده و در سال ۱۳۳۵ بنا به تصمیم دولت وقت استان مرکزی به مرکزیت تهران منحل و ری و شمیران در تهران ادغام گردید.[۱۵۵]پیش از این روستاهای آمل تا سر حد لاریجان و قصران ادامه داشت و بخشهای بزرگ تاریخی تبرستان باستانی و آغاز اسلام عبارت از، رویان، رستمدار، پتشخوارگر پیروز کوه، قصران که شامل شمیرانات، لواسانات و دماوند که هر یک فرمانروایی جداگانه داشته و برخی از آنها مانند دماوند در آغاز اسلام و مازندران در سده دوم و فرشوادگر در سده سوم به دست خلفای راشدین و عباسی منقرض و پاره ای مانند گذشته در دست فرمانروایان بومی بود و یک جور خود آزادی داشتند که در آینده یعنی در سده یازدهم اسلامی به دست شاهان صفوی منقرض و بعضی از آنها در سده اخیر به مقتضیات سیاسی و تقسیمات کشوری دوره قاجار و پهلوی از تبرستان و آمل جدا و پیوست شهرستانهای همسایه شدهاست.[۱۵۶] در نزدیکی به سال ۱۲۰۰، فتحعلیشاه با توجه به علاقه خود به مازندران و آمل، نوا را به عنوان خوش نشین خود انتخاب کرد و یک مولود خانه در این محل دایر نمود. در سال ۱۲۰۳ دو فرزند او یعنی محمدعلی دولتشاه و عباس میرزا که از شاهزادگان قاجار و مادرشان آسیهخانم دولو بود در نوا آمل به دنیا آمدند. در ادامه نیز مردمان این دیار به تدریج به مناسبات حکومتی در دربار قاجار رسیدند.[۱۵۷][۱۵۸]
در عصر قاجار، جاده و راهآهن از تهران به آمل، آمل از محمودآباد کشیده شد. بندر آمل در دریای خزر در قصبه کوچکی به نام اهلم وجود داشت. جیمز فریزر که در سال ۱۲۳۸ به عنوان تاجر و دانشمند وارد ایران شد و در سفرنامه خود دربارهٔ آمل گفت، شهری واقعاً بزرگ و وسیع است. مردم ساکن آن بزرگ اندیش، آراسته و قابل احترام بودند. چندین رهبر انقلاب مشروطه ایران در سالهای ۱۹۰۵ و ۱۹۱۱ از آمل ورود کردند. ملا علی کنی، یکی از اصلاحطلبان آملی و رهبر مخالفت با امتیازنامه رویتر بود که مردم را هدایت میکرد و در دستیابی به اهداف انقلاب مشروطه ایران نقش داشت.[۱۵۹] در این دوره، خانههای زیادی در شهر ساخته شدهاست. کارخانه پنبه پاک کنی آمل در سال ۱۹۰۶ توسط روسها ساخته شد.[۱۶۰] پیش از آن، دو شرکت روزنبلوم و اوسر در یکی از مناطق آمل، یعنی بارفروش فعال بودند. در قرن نوزدهم، آهن و کالاهای مربوط، از آمل به سراسر ایران و تا خارج از کشور مانند بغداد، موصل و دمشق تجارت میشد. امروزه صنایع اصلی شهر فرآوری مواد غذایی، برنج، مغازههای کوچک نجاری و چند کوره پزی آجر است. آمل شهری باشکوه با چهار دروازه است. اگرچه هیچیک از دروازه ای به جا نماندهاست، یعنی دروازه تهران یا لاریجان، بارفروش، تلیک سر و نور.[۱۶۱] اگرچه امروزه آمل در هر دو طرف رودخانه هراز بسیار گسترش یافتهاست، اما عملکردهای آن همچنان مانند هفتاد یا هشتاد سال پیش است.
پیر آمدی ژوبر سفیر اعزامی ناپلئون به دربار فتحعلی شاه قاجار از آمل دیدن کرده و مطالبی دربارهٔ رودخانه هراز و تمرکز کارگاههای ذوب آهن در کرانههای آن در کتاب خود ذکر کردهاست:
خیلی کارگر آهنکار در آمل بچشم میخورد، در پیرامون قلمرو آنجاست که معدنهای مازندران را استخراج میکنند. بیشتر کورهها و کارگاههای آهنگری در قلمرو نور و بر روی رود هراز و شعبههایش گردهم آمدهاند، میبینیم که این محصولات بهیچوجه کافی برای نیازمندیهای ایران و بینالنهرین نیست، روسها کمبود آنراپر میکنند، با این همه آهنهای مازندران را به بغداد، موصل و تا دمشق میبرند. من نمیدانم که اینکار برای آنست که جنس آهن آنجا برای برخی کارها مناسبتر است یا آنکه بهای آن ازمال اروپا ارزانتر تمام میشود، با اینکه این همه راه میان آنجا و دریای خزر است یک بازرگان به من گفت که او هر کنتال را تقریبأ شصت فرانک در موصل میفروشد. آمل از زلزله و طغیانهای رودخانه هراز صدمات بسیار دیدهاست.[۱۶۲] در آمل و سایر نواحی استان مازندران تاکنون تحقیقات باستانشناسی بسیار کم صورت گرفته معهذا از کاوشهای گذشته آثاری از مدنیت شکوفان این منطقه بدست آمدهاست، سفال نقاشی شده متعلق بدوره سامانی در نواحی غربی ایران و بیشتر در آمل و ایالت مازندارن پیدا شدهاست، تزیینات چند رنگ آنها شامل شکل پرندگان و برگ و نوشته بخط کوفی و شکل ترنجی مدور در وسط به ظروف زیبای ارغوانی و قرمز و سبز زیتونی است. در ادامه این با عبور ناصرالدین شاه از لاریجان با توجه به اهمیت راه آمل به عراق عجم، دستور مرمت راه لاریجان به امیرنظام گروسی وزیر فوائد عامه داده شد، آلبرت ژوزف گاستیگر مهندس اتریشی جادهای ارابه رویی ساخت که شهر آمل را از دامنهٔ شرقی کوه دماوند به تهران متصل میکرد.[۱۶۳]
در میانه این دوره عین الهم یا علمده امروزی و آبسکون مهمترین بندرگاههای حاشیه جنوبی دریای خزر در این دوره بود که به احتمال فراوان مسیر ارتباطی مردم طبرستان با قفقاز و ترکستان، روسیه و اروپای شرقی بودهاست. در میان این دوره در سال ۱۲۴۸ طاعون بزرگ در ایران به خصوص در آمل شدت یافت و در زمان ورود فریزر به شهر آمل در همین سال طاعون در این شهر بیداد میکرد.[۱۶۴] طاعون در آمل شدیدتر از سایر مناطق گیلان و مازندران بود و تلفات فراوانی گرفته بود. به گفته او در آمل دیّاری دیده و صدایی شنیده نمیشد، تنها چند نفر که از طاعون در این زمان جان سالم به در برده بودند، حضور داشتند و اکثر سکنه به ییلاقات مهاجرت کرده بودند. این چند نفر از حضور فریزر در این زمان بحرانی در آمل تعجب کرده بودند.[۱۶۵] در این دوره کل درآمد مالیاتی منطقه مازندران ۱۷۱۱۸ تومان و ۹۰ قران و دو شاهی بودهاست که سهم مالیات شهر آمل ۸۱۶ تومان برآورد شدهاست. این گزارش توسط کنسول ابوت به هنری جان تمپل داده شد.[۱۶۶] در فاصله زمانی بین اشغال ایران در جنگ جهانی اول، اتحاد ملی طبرستان که با نام انجمن طبرستان نیز معروف بود توسط امیرمؤید سوادکوهی، با پشتیبانی مردم مازندران و استرآباد از جمله افراد با نفوذ آمل، برای مخالفت با انگلیس و روسیه تأسیس شد. استاروسلسکی مرکز فرماندهی را در آمل برای تصرف سایر شهرهای مازندران ایجاد کرد. میرزا کوچک خان جنگلی برای مقابله با وی، از طریق بندر اهلم با خان آمل وارد شهر شد و پس از درگیری طولانی با قوای قزاق، شهر را ترک کرد. پیشدرآمد نخستین جلوه نارضایتی و تحرکات مردمی در ولایت در آستانه انقلاب مارس ۱۹۷۱ روسیه در میان اقشار شهرنشین به منصة ظهور رسیده بود. در پی حریق در آمل، چند آتشسوزی نیز در بارفروش بوقوع پیوست. به دنبال آن، اعلامیه و در میان آنها ۵۸ شبنامه در شهر منتشر شد که سواد تعدادی از آنها در دست است. دو اعلامیه از سوب گروهب صادر شده که خود را دوازده نفر فدایب مرتبط با کمیتة مرکزی سری تهران معرفی کرده بودند.[۱۶۷]
در پی تحولات متعدد داخلی در این دوره با حمایت شاه و ثروت محمدحسین امینالضرب که قدرتمندترین تاجر کشور بود، آمل به عنوان مرکز صنعتی مورد توجه قرار گرفت[۱۶۸] و از همین رو اولین خط راهآهن مدرن ایران در آمل تأسیس شد.[۱۶۹] ساخت راهآهن به طول بیست و یک کیلومتر از آمل و معادن آهن ماهان نور به بندر محمودآباد به نام ناصریه تصویب شد.[۱۷۰] در سال ۱۸۸۷، امینالضرب پس از سه بار بازدید از اروپا، قرارداد ساخت راهآهن را در پاریس با شرکت انگلیسی قوزی و یک شرکت بلژیکی به امضا رسانید.[۱۷۱] در اواخر سلطنت ناصرالدین شاه قاجار، این خط آهن در سال ۱۸۹۱ تکمیل شد اما به دلیل درگیری مردم محلی بخاطر منفعت طلبی شخصی با روسها هرگز مورد استفاده قرار نگرفت و تنها ساختمان آجری ایستگاه آمل برجای ماند. برای ساخت این راهآهن حدود ۷۰۰٬۰۰۰ تومان سرمایهگذاری شد که شامل یک دستگاه لکوموتیو و دوازده واگن باری بود. در ادامه به دنبال سیاستهای توسعه تکنوکراسی ایران توسط امینالضرب، ساخت اولین کارخانه تولید فولاد و ریختهگری ذوب آهن ایران در آمل تأسیس شد.[۱۷۲] در سال ۱۸۸۷، امین الضرب برای تأسیس کارخانه ذوب به مدت ۳۰ سال از ناصرالدین شاه مجوز انحصاری گرفت و کوره ای هشت متری با ظرفیت تولید ۱۵ تن آهن را به مدت ۲۴ ساعته از فرانسه خریداری کرد و در آمل مستقر کرد؛ اقدامات امینالضرب نه در میان تفکر توسعهستیز آن زمان جایگاهی داشت و نه به مذاق دولتهای استعمارگر وقت خوش آمد و همین باعث شد وی به تقلب در ضرب سکه متهم و با این اتهام به زندان بیفتد تا این تجربه مسکوت بماند.[۱۷۳][۱۷۴][۱۷۵][۱۷۶] در اواخر این دوره با بازدید ویلیام اوزلی تأیید شد که بیش از هشت اثر تاریخی و کارگاهها در آمل بر اثر آتشسوزی و زمین لرزه به کلی از بین رفت. همچنین در ۷ جمادی الثانی ۱۳۳۵ قمری مصادف با ۱۲۹۶ خورشیدی حریقی در آمل درگرفت که وزش باد به آن دامن زد. آتش سریعاً در سطح شهر گسترش یافت و علاوه بر ابنیه و خانهها، انبارهای برنج را نیز به کام خود فرو برد. انعکاس وسعت خسارات فاجعهٔ هولناک آتشسوزی احمدشاه را به واکنش واداشت. احمدشاه، در غیاب مجلس شورای ملی، کمیسیونی با ۷ عضو را به ریاست مستوفی الممالک و نیابت مشیرالدوله مأمور گردآوری اعانه جهت کمک به اهالی آمل کرد و خود نیز در پرداخت اعانه پیشقدم شد. منشأ این آتشسوزی دکان آهنگری بود. وزش شدید باد آتش را شعلهور ساخت و آن را به سمت بازار و خانهها کشاند. این آتشسوزی که دو ساعت و نیم طول کشید قدرت جلوگیری و توان مهار را از مردم سلب کرد و چهارصد و هفتاد باب از ۵۰۰ باب مغازه بازار به آتش کشیده شد. آتش به محلات شهر نیز گسترش پیدا کرده و مساجد و کاروانسراهای زیادی نیز از بین رفت و شماری از اهالی نیز جان باختند. بنا به اسناد مشهوده، از شش دانگ آمل فقط یک دانگ آن سالم ماند. به دنبال وقوع آتشسوزی بسیاری از مردم تنگدست و تاجران و پیشه وران سرمایههای خود را از دست دادند و نامه برای دریافت اعانه به هیئت دولت فرستادند. به دستور شاه کمیسیونهایی در تهران و شهرستانها برای جمعآوری کمک تشکیل و وزارت داخله دستور بررسی علت وقوع حادثه و برآورد میزان خسارتهای وارده را صادر کرد.[۱۷۷] در بخش بیرون از شهر تا پایان این دوره خوانین لاریجان قدرت منطقهای زیادی داشتند و دارای املاک شخصی با پشتیبانه قدرت مالی و حمایتی دولت مرکزی بودند. متنفذان محلی و خاندانهای سرشناس مازندرانی یکی از گروههایی بودند که با تکیه بر جایگاه اقتصادی و اجتماعی خود به تجاوز در املاک عمومی و خالصجات و تیولها پرداخته و آنها را وارد ملک شخصی خود میکردند و از طرفی برای سرکوب طوایف دیگر به نقاط مختلف ایران سفر میکردند. در پایان دوره قاجار شهر آمل با توجه به پایان نیافتن طرح راهآهن، تخریب کاروانسراها و همچنین وقوع آتشسوزی رو به افول رفت و بیماری دوباره در این شهر شدت یافت و در پی این مشکلات، فقر در شهر بیش از پیش پدیدار شد.[۱۷۸][۱۷۹]
معاصر
پهلوی
پس از یک دوره رکود و فترت در اواخر دوره قاجار، شهر شاهد گامهایی چند در جهت احیای خود بودهاست در این دوره خندقهای اطراف شهر خشک شد. در دوره پهلوی اول خندق دور شهر خشک گردید، معابر تنگ و باریک را خراب کردند و مجدداً بر اساس نقشههای غربی ساخته شد. در زمان رضاشاه پهلوی، کلیت چهره شهر تغییر کرد. در حال حاضر نیز بیشتر مدارس و خیابانها و ساختمانهای دولتی فعلی آمل مربوط به همین دوره است. در این دوره، به دستور رضاشاه، مهندسان اتریشی و آلمانی، پل معلق، عمارت شهرداری، هتل شهرداری، کاخ چایخوری، ساختمان دارایی و انبار برنج را ساختند. در طول این دوره، ساخت یک جاده جایگزین جاده هراز توسط شرکت روسی به دستور رضاشاه صادر شد و ساخت جاده به شرکت روسی ترسکینسکی واگذار گشت.[۱۸۰][۱۸۱]
جیمز فریزر که در سال ۱۲۳۸ به عنوان بازرگان و دانشمند وارد ایران شد در سفرنامه خود مینویسد:
آمل به راستی شهری عالی و وسیع بود. سکنه شهر مردمانی آبرومند و محترم بودند.[۱۸۲]
تزریق عملکردهای جدید شهر، آن را از تحرکی چند برخوردار میسازد و این تحرک در بعد کالبدی با توسعههای جدید به دور شهر قدیم تشدید گردید. الگوی تقلیدی مداخله کالبدی در تهران، از این پس با حضور حیات انتشاری، دامنگیر شهرهای دیگر از جمله آمل نیز میگردد. شکل این مداخله با ایجاد فعالیتهای مستقیم در محور خیابان مهدیه و انقلاب در ضلع جنوبی بازار شهر و احداث خیابانهای چاکسر فعلی تحقق یافت و این در حالی است که هسته اولیه شهر، علیرغم چنین مداخلاتی در محیط خود و استقرار عناصر جدید تزریق شده به تدریج انسجام کالبدی خود را با بافتهای مجاورش کاهش داد.[۱۸۳]
در زمان رضا شاه پهلوی اول بروز جنگ جهانی اول تحولات زیادی در مازندران رخ داد. رضا شاه با فروش نفت ایران با پیاده کردن طرحهای مختلف از جمله طرحهای عمرانی در مازندران رونقی تازه به این منطقه بخشید. وی در آمل ادارات جدید، مدارس، پل و مراکز درمانی جدیدی ایجاد نمود.[۱۸۴] در منش سیاسی این خطه نیز در ۲۸ تیرماه ۱۳۲۹ لایحه قرار داد الحاقی نفت گس گلشاییان از سوی دولت ساعد به مجلس داده شد در استانهای کشور از جمله در مازندران و شهرهای آن به ویژه در آمل و بابل روحانیونی به جمعیت ایرانی هواداران صلح پیوستند و اعلامیهها و بیانیههایی را امضا و منتشر کردند. با روی کار آمدن محمدرضا شاه پهلوی دوم در جهت سهولت جریان روابط کالایی وابسته، مداخلات کالبدی بیشتری در بافت شهر صورت گرفت. در این دوره نیز مداخلات تحقق یافته در دوره قبل با احداث خیابان طالب آملی در ضلع غربی محدوده شهر قدیم و تعریض آن در سالهای ۱۳۵۲ تا ۱۳۵۴ تکمیل و انقطاع کالبدی بافت با مجموعههای جدید پیرامونی را موجب شد. در این دوره خیابان شاهپور، خیابان رضا شاه کبیر، بیمارستان شیر و خورشید، خیابان فرهنگ، شهناز، کاخ شمالی و سعدی ساخته شده و توسعه یافتند. در این دوره به دستور محمدرضا پهلوی با مشارکت دو کارخانه بزرگ کوبوتا و گروندیگ کارخانههای نساجی، تولید پوشاک جین و شالیکوبی در آمل احداث شدند و مراکز گردشگری در رینه و آبعلی توسعه یافتند و در نزدیکی شهر امامزاده عبدالله مرمت گشت. در طول این دوره با پیگیری وزارت خانه مرتبط و همچنین نماینده آمل در مجلس شورای ملی، سیستم فاضلاب شهری در سال ۱۳۳۷ و احداث چاه در سال ۱۳۳۳ و مدرنیزه کردن برق شهر اجرا شد و تسهیلات بین راهی تقویت و استفاده از زمینهای کشاورزی تسطیح گشت. در پایان این دوره قراردادی بین وزارت کشاورزی ایران و وزارت امور اقتصادی جمهوری خلق چین در زمینه توسعه همکاریهای فنی کشاورزی برای توسعه تحقیقات و افزایش تولید برنج به امضا رسید و در محل فعلی مؤسسه تحقیقاتی برنج ایران در سال ۱۳۴۰ در آمل به اجرا درآمد.[۱۸۵] در دهه آخر دوره پهلوی نیز جاده اتوموبیل رو هراز در سال ۱۳۴۲ به عنوان یک راه دسترسی اصلی در دره هراز، به بهرهبرداری رسید. کار ساخت این جاده ۲۳ سال به طول انجامید.[۱۸۶]در اواخر این دوره قرار بود یکی از بزرگترین دانشگاههای دولتی کشور با نام رضاشاه با تلاش نماینده شهر سید جلال تقوی لاریجانی در آمل ایجاد شود. ساخت فاز اول دانشگاه که باید در زمینی به وسعت هزار هکتار در اهلم بنا میشد، با یک و نیم میلیون دلار بودجه آغاز شد. بر اساس طرحی که برای هدف گذاری مشخص شده بود، این دانشگاه دارای یک فرودگاه اختصاصی بود و در صورت تکمیل میتوانست چهره آمل را به عنوان یکی از بزرگترین شهرهای دانشگاهی، تحقیقاتی جهان عوض کند. در انتها ساخت این دانشگاه بعد از مدتی متوقف شد و به سرانجام نرسید.[۱۸۷]
جمهوری اسلامی
در بین شهرها، شهر آمل در در دوران انقلاب ۱۳۵۷ ایران به عنوان شهری که با مشارکت مردم و حکومت مردمی اداره میشد، شهرت پیدا کرده بود.[۱۸۸]در جریان انقلاب ۱۳۵۷، آبان ماه همین سال نقطه پررنگ اعتراضات مردم ایران در شهرهای مختلف بود. در این بین شهرهای آمل و بابل جزو شهرهایی بودند که پیشتاز برپایی تظاهرات بودند.[۱۸۹]هفت روز ما قبل از پیروزی انقلاب اسلامی در روز ۱۵ بهمن نیز بازاریان و کسبه مغازهها را تعطیل کردند و راهپیمایی پر جمعیتی در آمل رقم خورد، تظاهراتی که عکس آن روز ۱۶ بهمن در صفحه اول روزنامه اطلاعات چاپ شد.[۱۹۰]
با آغاز شکلگیری نظام جمهوری اسلامی و جنگ ایران و عراق، آمل در سال ۱۳۶۰ دچار واقعهای شد و قیام جنگلیها به اجرا درآمد. این واقعه که به اختصار قیام آمل نامیده میشود، به مبارزه مسلحانه صد نفر از گروهی مائوئیست به نام اتحادیه کمونیستهای ایران علیه نظام جمهوری اسلامی ایران در شهر و جنگلهای اطراف شهر آمل در شمال ایران اشاره دارد. گروههای اپوزیسیون جناح چپ، از جمله سازمان مجاهدین خلق ایران، به فعالیتهای چریکی دست زدند. در این بین مردم آمل در قالب لشکر ۲۵ کربلا به جبههها اعزام میشدند. در خردادماه سال ۱۳۶۰ و همزمان با عزل بنیصدر و درگیری شدید اپوزیسیون و نیروهای مکتبی جمهوری اسلامی، اتحادیه به رهبری سیامک زعیم به این باور رسید که جمهوری اسلامی با به اجرا گذاشتن یک کودتا خواستار یکدست نمودن و تصفیه درونی حکومت از طریق بیرون راندن عناصری چون بنیصدر و سرکوب تودهها خصوصاً دگراندیشان چپگرا هستند. از این رو آنان برای نجات انقلاب از مسیری که به ادعای آنان به انحراف کشیده شده بود به مبارزه مسلحانه تودهای روی آورده و اهداف خود را در شماره ۱۴۷ نشریه حقیقت که در آذرماه سال ۱۳۶۰ انتشار یافت و در شهر آمل پخش کردند.[۱۹۱] مهمترین نکته انختاب آمل بحث ظرفیتهای جغرافیایی این منطقه بود، آمل برای فعالیت کمونیستها دارای عمق استراتژیک بود و شهر به دلیل اینکه از کوههای جنگلی تا لب دریا فاصله و عمق قابل توجهی بود که برای برای جنگ و گریز بسیار خوب بود. شاخص مهم دیگر این بود که باید منطقهٔ انتخابی به مرز نزدیک باشد. وجود جاده هراز برای بستن آن و پخش اعلامیه در بین خودروهای عبوری و حمل و نقل گسترده بین آمل و تهران، وجود سلسلهکوههای البرز و زمینههای مردمی برای همراهی با آنها و استتار در جنگل وسیع و تأمین آسان غذا و آب و همسایگی استانهای شمالی ایران با کشورهای شوروی سابق به عنوان قطب اصلی کمونیسم جهانی از مهمترین دلایل انتخاب آمل بود. اتحادیه با استقرار دهها نفر از اعضا و هواداران خود در جنگلهای آمل درصدد برآمد با حملهٔ نظامی ناگهانی شهر آمل را به تسخیر خود درآورد و مردم شهر را با این قیام خود همراه کند و به تدریج دیگر شهرهای شمالی یکی پس از دیگری به اشغال خود درآورد و به این شیوه قیام سراسری به وجود آورد.[۱۹۲]
پس از چند روز درگیری در ژولای ۱۹۸۱، اعضای اتحادیه کمونیستهای ایران (گروه سربداران) آماده حرکت به سمت آمل شد، اما از قبل، تعدادی وانت و مینیبوس را از جاده هراز ربودند[ و رانندگان را به اسارت گرفتند. پس از ورود به شهر سعی کردند تا کنترل شهر و ساختمان بسیج، اداره دادگستری، شهربانی و بیمارستان را به دست بگیرند. سربداران پس از درگیری ۱۸ آبان در سازماندهی خود تغییراتی را ایجاد کرده بود. نیرویی متشکل از سپاه، بسیج و ارتش با اعزام به منطقه دست به اجرای عملیات چکش و سندان زد که منجر به عقبنشینی سربداران تا جنگلهای منطقه عالی کیا سلطان شد. سربداران در پنجم بهمن با ۱۱۰ از نیروهای خود با طرح عملیاتی با نام اسب تروآ به شهر حمبه کردند. این حمله ساعت ۲۳:۴۵ با شلیک یک موشک آر پیجی به ساختمان بسیج آغاز شد. برنامه اصلی، از کار انداختن نیروی سپاه و بسیج و دعوت مردم به قیام بود. تیراندازی و تسخیر شهر تا صبح ادامه داشت اما با آغاز صبح ششم بهمن، ستاد عملیات مرکب از سپاه، اطلاعات و ژاندارمری تشکیل شده و صدها نیروی داوطلب مردمی با روی آوردن به این نیرو و گرفتن اسلحه، به مقابله سربداران رفتند.[۱۹۳] به گفته منابع رسمی جمهوری اسلامی از زن و مرد و پیر و جوان همگی با آوردن شن و گونی اقدام به سنگرسازی و نبرد سنگر به سنگر کردند. طبق ادعای منابع جمهوری اسلامی عصر روز چهارشنبه ۷ بهمن ۱۳۶۰، شهر آمل آرام شد و محور هراز نیز پس از ۴۰ ساعت باز شد. سرانجام نیز این شورش به شکست انجامید و برخی از رهبران اتحادیه کمونیستهای ایران و حزب رنجبران ایران به دار آویخته شدند. این درگیریها به مدت شش ماه به درازا کشید. پس از این واقعه روحالله خمینی تنها نام شهر آمل را در وصیتنامه سیاسی الهی خود آورد و نوشت:
این روز در سال ۱۳۸۶ وارد تقویم رسمی ایران شد و به نام حماسه ۶ بهمن یا حماسه مردم آمل معروف شد.[۱۹۶]
در دوره جمهوری اسلامی در مورد فعالیت ساختاری، شهر با شکل فعلی خود گرچه با روندی کند اما رویه گسترشی به خود گرفت و بزرگراه و خیابانهای متعددی ساخته شد و برخی از ساختمانهای ادارای نوسازی شد و در بخش شهرسازی نیز زیباسازی و ایجاد فضای سبز تا حدودی رونق گرفت. در دهه ۷۰ توجه به توسعه روستایی بیشتر از شهر مورد توجه قرار گرفت و به این امر سرعت بخشیده شد. در دهه آغازین جمهوری اسلامی شهرهای محمودآباد و سرخرود و نور از حوزه شهری آمل جدا گشتند.[۱۹۷] برخی از جدیدترین پروژههای دهه ۸۰ و ۹۰، بازسازی کامل بازار و خیابان امام رضا و یک طرح جامع برای حفاظت از محلههای قدیمی شهر بودهاند و همچنین پایانه مسافربری و چهار ایستگاه آتشنشانی جدید تأسیس شد. در حال حاضر نیز پروژههای ساختوساز در حال انجام است که قصد توسعه فضای شهری را دارند. در چند سال گذشته، بسیاری از میادین، برج، بولوارها و پلها در شهر ساخته شدند. توسعه فضای سبز در دهه ۷۰ با شهردار جدید قوت گرفت و برای مثال، در حال حاضر خیابان هراز به یکی از مدرنترین خیابانهای مازندران تبدیل شدهاست. بهطور کلی در دوره جمهوری اسلامی بخصوص در دهه ۸۰ اجرای پروژههای زیربنایی و ملی در آمل تضعیف شد و در گزارش سال ۱۳۸۷ ذکر شد که تنها چهار پروژه با بودجه ملی در یک دهه اخیر در آمل مصوب گشت. در یک دهه اخیر برخی از طرحها مانند طرح توسعه شهری مردم محور با پروژه پیادهراهسازی هسته مرکزی شهر و پروژه توسعه گردشگری پارک ساحلی هراز در سال ۱۴۰۰ آغاز شد. آمل امروزه در حال تبدیل شدن به یک شهر صنعتی است، گرچه در این دوره معظلاتی مانند معظل زباله و عدم تمرکز در گسترش شهر و عدم توجه به زیرساختها و ترمیم بافت فرسوده به وجود آمدهاست.[۱۹۸]
کاوشها و تاریخچه
در طول تاریخ به خصوص در دهه اخیر کاوشهای زیادی بر روی تپهها و منطقههای مختلف از جمله تپه قلعه کش و روستای بلیران صورت گرفتهاست.[۱۹۹] همچنین کاوشهای جدیدی در شهر قدیم آمل در سال ۱۳۹۴ در حال انجام گرفتن است.[۲۰۰][۲۰۱] در این کاوشها به دست آمدهاست که آمل اولین کانون ذوب آهن ایران بودهاست. در اولین کاوشها آثاری همچون پیکره حیوانی، ابزار سنگی، ظروف خاکستری و همینطور یک تدفین انسانی، ظرف خاکستری و یک دستبند نقرهای از دوران و عصر برنز، مسسنگی و آهن به دست آمد و کشفیات در عمق ۴ متری شهر و پایین بازار آمل، شامل سیستم فاضلاب شهری بود که نشان از فرهنگ توسعه یافته آمل در زمان گذشته بودهاست.[۲۰۲][۲۰۳] در کاوشهای بلیران نیز موجودیت انسان پارینه سنگی فوقانی حدود ۳۵ هزار سال پیش که به ساخت ابزار سنگها و شکار حیوانات میپرداخته نمایان شد.[۲۰۴][۲۰۵] در کاوشهایی که در سال ۱۳۸۶ توسط باستان شناسان فرانسوی صورت گرفت، قدمتی بیش از ۳۶ هزار سال برای بلیران تخمین زده شد.[۲۰۶] در دیگر کاوش شکل گرفته در لاریجان امیری، دلارستاق، اسک و شاهاندشت و در انتها قلادوش ملک بهمن در سال ۱۳۵۳ با حضور کارشناسان لهستانی صورت گرفت و آثار مرتبط به دوره هفت خاندان پارتی یافت شد.[۲۰۷] ژاک دو مورگان در حفاریهایی که در اطراف آمل انجام داد ابزاری به دست آورد و دانشمندان دانشگاه پنسیلوانیا با تحقیقات خود متوجه شدند که این ابزار خشن متعلق به انسانهای اولیه است.[۲۰۸] طی آخرین کاوشها در سال ۱۳۹۹ که در منطقه و تپه قلعه کش، توسط معاونت پژوهشی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری با همکاری باستانشناسان آلمانی صورت گرفت ظرف پیکرک، سفالهای خاکستری، گور نوزادان، زیورالاتی همچون گوشواره آویزهای تراش خورده سنگ لاجورد و صدف، سکههای برنزی و سفال کشف شد.[۲۰۹]
وضعیت طبیعی
جغرافیا
شهر آمل واقع در جلگه مازندران و طرفین رود هراز با ارتفاع ۷۶ متر از سطح دریا در ۵۲ درجه و ۲۱ دقیقه طول شرقی و ۲۶ درجه و ۲۵ دقیقه عرض شمالی و در فاصله ۷۰ کیلومتری غرب ساری، مرکز استان هجده کیلومتری جنوب دریای خزر، و شش کیلومتری شمال دامنه کوه البرز و ۱۸۰ کیلومتری شمال شرقی تهران قرار دارد.[۲۱۰]
موقعیت
فریدونکنار | محمودآباد دریای مازندران | |||
بابل | نور | |||
شهر آمل | ||||
تهران |
پوششهای گیاهی
ارتفاعات آمل را پوشش گیاهی جنگلی تشکیل داده و انواع رستنیها در این منطقه میرویند. درختان اوجا، توسکا، بلوط، افرا، ازگیل، زرشک، گیاه صنعتی گون، گیاهان خاکشیر، گل ختمی، کاسنی، گل گاوزبان، بمبارمنگ که کاربرد دارویی دارند و پوشش گیاهی در این شهر به فراوانی برای چرای دام موجود است. مساحت جنگلهای تجاری حوضهٔ آبریز هراز به ۴۷۵ یعنی یک پنجم کل مساحت این شهرستان میرسد و ۶/۳٪ جنگلهای تجاری شمال ایران را دربرمیگیرد. انواع درختان تجاری که جنبهٔ صنعتی نیز دارند به ترتیب کمیت عبارتند از مَمْرَز، توسکا، افرا، بلوط، نَمدار، ناروَن، انجیلی، خُرْمَندی، آزاد، زبان گنجشک، شب خُسْب، لیلکی، لَرْگ، سرخدار، انجیر، زربین، گردو، شمشاد، راش و غیره هستند.[۲۱۱][۲۱۲]
کارلا سرنا جهانگرد ایتالیایی در سفرنامه خود یاد کردهاست که:
آمل ناحیه ای باتلاقی اما سرشار از بیشه و پوشش جنگلی بودهاست. این جنگلها، انباشته از ببر، یوزپلنگ، گراز، گرگ و شغال بودهاست.
[۲۱۳]آمل با ۳۱ هزار و ۵۲۰ هکتار در ۶۳ سامانه مرتعی، بیشترین سطح مراتع مازندران را دار است.[۲۱۴]
گونه جانوری
- اسب کاسپین: یا اسبچه خزری با قدمت بیش از ۵ هزار سال به عنوان یکی از قدیمیترین نژاد اسبهای موجود در جهان تا سال ۱۳۴۵ پیش منحصراً در ایران وجود داشت. اسب کاسپین یک نماد از وضعیت خانوادگی در ایران باستان بوده و بهطور معمول به شاهها و ملکهها تعلق داشتهاست. این اسب مدتی در حالت انقراض قرار داشت، این نژاد اسپ برای اولین بار بعد از مدتها در سال ۴۴–۱۳۴۳ شمسی توسط خانم لوئیز فیروز و با انگیزه دستیابی به اسپ ای مناسب جهت آموزش سوارکاری و سواری آزاد به کودکان و نوجوانان در اطراف آمل به صورت تصادفی مورد شناسایی قرار گرفت.[۲۱۵]
- مرال و شوکا: مرال یکی از بزرگترین انواع گوزن است که بومی بسیاری مناطق اروپا، آسیای صغیر، غرب آسیا و آسیای میانه است. مرال یا همان گوزن قرمز خزری بزرگترین پستاندار جنگلهای هیرکانی مازندران است که در چند دهه اخیر به دلیل شکار بیرویه در خطر انقراض قرار گرفت. این گونه جانوری در حال حاضر پس از حدود یک دهه حفاظت رو به افزایش گذاشته و در حال حاضر ۶۰۰ راس از آن در جنگلهای آمل تحت مراقبت زندگی میکنند.[۲۱۶]شوکا نیز در همین منطقه در حال زیستن است. منطقه شکار ممنوع چلاو یکی از زیستگاههای اصلی مرال و شوکای جنگلی در ایران است.[۲۱۷]
- خرس قهوهای: گونهای خرس بزرگجثه و درشتاندام است که در بسیاری از مناطق آمریکای شمالی و شمال اورآسیا پراکندهاست. منطقه لاریجان آمل یکی از زیستگاهای این حیوان است.
- عقاب طلایی: لار آمل یکی از زیستگاهای این پرنده است. عقاب طلایی در این حوزه از شمال ایران زیست میکند و بومی این منطقه است.
- سمندر جویباری ایران: گونهای سمندر از خانواده سمندرهای آسیایی است. تاکنون فقط این گونه از جویبارهای مناطق کوهستانی آمل و توسط یک دبیر زیستشناسی در سال ۱۳۶۴ جمعآوری شده واطلاعات بیشتری در این مورد وجود ندارد.
- پلنگ، افعی البرزی، بزمجه، گراز، شغال، روباه، کل و بز، کبک، بلدرچین، باکلان، حواصیل، افعی لطیفی، قزلآلای خالسرخ، سارگپه، هما، عروسغاز، مرغابی، کلمره، قورباغه جنگلی، بز، خروس، خفاش، راسو، سنجابک، زنگولهبال، فوش، لکلک، دراج، گربه جنگلی و تشی از جمله گونههای جانوری هستند که مناطق جنگلی و کوهستانی آمل زیستگاه آنان است.[۲۱۸]
بارندگی
وجود سلسله جبال البرزدر جنوب سواحل دریای مازندران در شمال این شهر صعود تودههای مرطوب بر دامنههای پرشیب کوههای ساحلی را سبب شده و سرد شدن این هوا تا نقطه شبنم یا پایینتر آن، تشکیل سیستمهای ابری و متعاقباً وقوع بارندگیهای شدید در منطقه را موجب میگردد. متوسط بارندگی در بخش جنگلی آمل ایستگاه تحقیقات برنج ۸۱۷ میلیمتر میباشد.[۲۱۹][۲۲۰]
رودخانهها
آمل دارای رودهای مختلفی است. رودخانه هراز از مرکز شهر آمل عبور میکند.[۲۲۱]هراز که از ارتفاعات امامزاده هاشم سرچشمه میگیرد و پس از طی مسافتی آب لار را که از کوه پالون گردن سرازیر میشود در پلور دریافت مینماید، آنگاه پس از طی قوسی از جنوب دماوند و الحاق رود لاسم به آن، به طرف شمال شرق و شمال متوجه میگردد و سرانجام پس از عبور از درهٔ تنگ و عمیق و دریافت شعبهٔ پرآب نور، وارد جلگه میشود و از وسط شهر آمل میگذرد و در سرخرود به دریای مازندران میریزد. بستر این رود در منطقهٔ کوهستانی در بعضی جاها بسیار پرشیب و تند است، بنابراین فرسایش تخریبی آن در کوهستان زیاد است، ولی به محض ورود به جلگهٔ آمل حالت فرسایشِ تخریبی خود را از دست میدهد و بیشتر مواد آبرفتی خود را به سرعت برجای میگذارد و مخروط افکنهٔ هراز را پدیدمیآورد که حاوی سفرههای آب شیرین بسیار غنی است. این ذخایر برای تأمین قسمتی از آب آشامیدنی شهرهای آمل، بابلسر، دریاکنار، خزرشهر، فریدونکنار و محمودآباد مورد بهرهبرداری قرار میگیرد.[۲۲۲][۲۲۳]
آب و هوا
شهر آمل از نظر تقسیمات اقلیمی جزو اقلیم معتدل و مرطوب میباشد. آب و هوای آمل معتدل و مرطوب بوده و بیشترین درجهٔ حرارت در تابستانها ۳۶ درجه بالای صفر و کمترین درجهٔ حرارت در زمستانها ۱- درجه سانتی گراد زیر صفر است و میزان متوسط بارش سالیانه شهرستان آمل ۷۵۰ میلیمتر برآورد شدهاست.[۲۲۴]
دما
با توجه به اینکه شهر آمل در دشت جلگهای واقع شدهاست اختلاف دمای شبانهروزی و به موازات آن اختلاف دمای فصلی و همچنین سالیانه بسیار کم است.[۲۲۵]
زمینلرزهها
۷۵ درصد مازندران روی گسل زلزله قرار دارند. از این رو آمل نیز به دلیل وجود خط مستقیم روی گسل چند زلزله بیش از ۴ ریشتری را تجربه کردهاست. در مجموع شهرستان آمل بر روی سه گسل کوه، جلگه و بایجان واقع شدهاست.[۲۲۶]
معضل زیستمحیطی
یکی از مسائلی که در آمل محیط زیست را تهدید میکند مسئله منطقه عمارت آمل و انتقال آبهای زیرزمینی است.[۲۲۷] عمارت که محل دپو زباله ۱۵ شهر و روستاهای تابعه آنها برای مدت چند دهه بوده، نماد جانسختی این معضل زیستمحیطی در مازندران بهشمار میرود چرا که از دو دهه پیش که ظرفیت منطقه برای انباشت زباله پر شد تا به امروز هر راهکاری که پیشنهاد شد به بنبست رسید تا این منطقه هر روز شاهد ورود زبالههای جدید از روی ناچاری دستگاههای متولی باشد که از این رو به یک معظل ملی تبدیل گشتهاست.[۲۲۸] در این منطقه ۱۶ هکتاری زباله چند شهر استان، انباشت و آتش زده میشود و با وزش باد، بوی بد زباله در منطقه میپیچد و این درحالی است که شیرآبه این کوه زباله از اعماق کوه به رودخانه هراز میرسد. از طرفی به علت انبوده شیرابههای جمع شده طی این سالها دیواره این مخزن در حال شکسته شدن است و به علت تولید گازهای مختلف احتمال انفجار نیز وجود دارد.[۲۲۹] عمارت منطقه ای در ۳۰ کیلومتری جنوب شهر آمل در مسیر جاده هراز است که روزانه ۴۱۰ تن زباله از شهرها و روستاهای اطراف در ۹ هکتار زمین آن انباشت میشدهاست. گفته شد که برای حل این معظل تا سال ۱۴۰۰ زمین جایگزین برای ساخت و اجرای طرحهای ساماندهی پسماند وارد مرحله اجرایی میشود. در دو دوره مختلف وزارت نیروی ایران برای حل این مشکل وعده داد اما هیچگاه به سرانجام نرسید. در طی ده سال اخیر، بارها مسئله تعیین زمین برای زباله سوز، به مناقصه رفتن زباله سوز و تعیین زمین برای احداث مرکزی برای رفع معضل زباله این شهرستان مورد بررسی قرار گرفته و تا به امروز ابتر باقی ماندهاست.[۲۳۰][۲۳۱]
وضعیت آماری اقلیم
موضوع | آمار اداره هواشناسی آمل (فروردین ۱۳۸۰-اسفند ۱۳۹۶) |
---|---|
تعداد روزهای بارانی | ۱۱۴ روز |
حداکثر بارش ۲۴ ساعته | ۹۲ میلیمتر، ۲۵ مهر ۱۳۹۶ |
حداکثر ارتفاع برف ۲۴ ساعته | ۲۴ سانتیمتر، ۱۸ دی ۱۳۸۶ |
میانگین رطوبت نسبی سالانه | ۷۸ درصد، ۱۷ دی ۱۳۹۶ |
بیشینه سرعت و جهت باد | ۳۰ متر بر ثانیه ۱۰۸ کیلومتر در ساعت، ۱۳ آذر ۱۳۹۴ |
بیشینه مطلق دما | ۴۰/۲ درجه سانتی گراد، ۱۰ خرداد ۱۳۹۴ |
نوع اقلیم | نیمه مرطوب با تابستان گرم و شرجی - زمستان کمی سرد |
مردم
استان مازندران پیش از اسلام تپورستان (به پهلوی: ) نامیده میشد که برگرفته از نام قوم تپوری (به یونانی: Τάπυροι) میباشد که پس از اسلام قوم طبری نام گرفتند و سرزمینشان طبرستان نامیده شد.[۲۳۲][۲۳۳][۲۳۴] شهرهای آمل، چالوس، کلار، سعیدآباد و رویان جزئی از سرزمین قوم تپوری بودند.[۲۳۵] به گفته واسیلی بارتلد تپوریها در قسمت جنوب شرقی ولایت سکونت داشتند و در قید اطاعت هخامنشیان درآمده بودند و آماردها مغلوب اسکندر مقدونی و بعد مغلوب اشکانیان شدند و اشکانیان در قرن دوم ق. م آنها را در حوالی ری سکونت دادند و اراضی سابق آماردها به تصرف تپوریها درآمد و بطلمیوس در شرح دیلم یعنی قسمت شرقی گیلان در ساحل بحر خزر فقط از تپوریها نام میبرد.[۲۳۶] به گفته مجتبی مینوی قوم آمارد و قوم تپوری در سرزمین مازندران میزیستند و تپوریها در ناحیه کوهستانی مازندران و آماردها در ناحیه جلگهای مازندران سکونت داشتند. در سال ۱۷۶ ق. م فرهاد اول اشکانی قوم آمارد را به ناحیه خوار کوچاند و تپوریها تمام ناحیه مازندران را فرو گرفتند و تمام ولایت به اسم ایشان تپورستان نامیده شد.[۲۳۷] تمام ساکنان مازندران از نسل و نژاد دو قوم تپوری و آمارد بودند. بهطوریکه از نوشتههای تاریخی استنباط میشود که ما قبل آریایی مارد یا مازد چندین سال قبل از میلاد مسیح بر بخشهایی از این ناحیه با قدرت حکومت میکردند و باج به پادشاهان ایران نمیدادند. آماردها در اولین ورود خود به آمل آمدهاند. تپوریها قومی گسترده پیش از آریاییها بودهاند که به وسیلهٔ اقوام مهاجر ایرانی به نواحی کوهستانی عقب رانده شدند.[۲۳۸] محققین تپوریها را از بومیهای مازندران و نواحی آن از زمان قبل از آمدن آریانها به ایران میدانند.[۲۳۹] مردم آمل بهطور عمده از قوم طبری میباشند. البته بعضی از بزرگان بهائی و علویان از کشورهای خارجه در این شهر زندگی میکنند.[۲۴۰][۲۴۱] بر اساس آزمایشها و تحقیقات مؤسسه ماکس پلانک برای ژنتیک مولکولی آلمان مشخص شد، مردمان مازندران از دیرباز اصیلترین مردمان ساکن سرزمین ایران بودهاند. همچنین تجزیه و تحلیل ام دی اس به صورت شفاف نشان داد که گیلانیها و مازندرانیها بسیار نزدیک به مردمان جنوب قفقاز هستند. بر اساس این گزارش که در نشریه Current Biology منتشر شد، نشان داد که mtDNA افراد نمونهگیری شده (که فرزند آن را از مادر به ارث میبرد) به سایر مردمان ساکن در آسیای غربی (همانند سایر اقوام ایرانی) بیشتر از اروپاییها نزدیکی دارد. در این میان، مردم گیلان و مازندران در دستهای که در آن کردهای کورمانجی (زازایی) قرار داشتند جای گرفتند. همچنین نتایجی از آنالیز رشته کوروموزومهای Y (که از طریق پدر به پسر میرسد) بدست آمد که نشان داد، تک گروههای J2 و R1 به میزان زیادی در گیلانیها و مازندرانی وجود دارد و جالب آنکه نوع تک گروه J2 بسیار بیشتر از سایر ایرانیها به قفقازیها شباهت دارد. به علاوه تک گروه I که به مقدار بسیاری در میان سایر ایرانیها یافت میشود، در میان گیلانیها و مازندرانیها به هیچ وجه وجود ندارد، و به مقدار کمی در میان قفقازیها است. همچنین تجزیه و تحلیل MDS به صورت شفاف نشان داد که گیلانیها و مازندرانیها بسیار نزدیک به مردمان جنوب قفقاز (گرجیها) هستند و ایرانیان مقیم تهران و اصفهان بسیار دورتر از آنها قرار دارند.[۲۴۲] در هسته داخل شهر نیز مردمان شهر آمل در طایفههای مختلف قرار میگیرند.
زبان
بعد از اسلام زبان و خط پهلوی در مازندران بیشتر از سایر مناطق ایران متداول بودهاست. زبان طبرستانی کمتر از زبانهای دیگر تحت تأثیر زبانهای بیگانه قرار گرفتهاست. مردم آمل به گویش آملی که گویشی از مازندرانی است صحبت میکنند.[۲۴۳] گویش آملی زیر شاخه زبان مازندرانی است ولی وجود برخی قواعد زبان شرقی سغدی در آن جای تأمل دارد.[۲۴۴]
قومیت
آمارد
آماردها ساکنان اولیه آمل بودند. هرودوت از قبیله مارد (mardes) در کنار دائیها (daens)، دروپیکها (dropiques)، و ساگارتیها (sagarties) به عنوان پارسهای کوچنشین و صحراگرد یاد کردهاست.[۲۴۵] پلینیوس مورخ یونانی محل آماردها را قسمت شرقی مارگانیا شناسایی کردهاست.[۲۴۶] استرابو(۶۳ ق. م) از آمارد در کنار اقوام تپور و کادوسی به عنوان اقوام کوهستان نشین در شمال کشور یاد میکند. استرابو مینویسد: تمام مناطق این کشور به استثنای بخشی به سمت شمال که کوهستانی و ناهموار و سرد است و محل زندگی کوهنشینانی به نام کادوسی (Cadusii) و آماردی (Amardi) و تپوری (Tapyri) و سایر مردمان دیگراست، حاصلخیز است.[۲۴۷] به اعتقاد دیاکونوف آماردها در نواحی کوهستانی شمال شرق میزیستند و در دو منطقه کنارههای دریای مازندران و سرزمین پارت سکونت داشتند.[۲۴۸] به اعتقاد حسن پیرنیا آماردها در محدوده آمل تا تنکابن میزیستند.[۲۴۹]استان مازندران پیش از اسلام تپورستان (به پهلوی: ) نامیده میشد که برگرفته از نام قوم تپوری (به یونانی: Τάπυροι) میباشد که پس از اسلام قوم طبری نام گرفتند و سرزمینشان طبرستان نامیده شد.[۲۵۰][۲۵۱][۲۵۲] شهرهای آمل، چالوس، کلار، سعیدآباد و رویان جزئی از سرزمین قوم تپوری بودند.[۲۵۳] به گفته واسیلی بارتلد تپوریها در قسمت جنوب شرقی ولایت سکونت داشتند و در قید اطاعت هخامنشیان درآمده بودند و آماردها مغلوب اسکندر مقدونی و بعد مغلوب اشکانیان شدند و اشکانیان در قرن دوم ق. م آنها را در حوالی ری سکونت دادند و اراضی سابق آماردها به تصرف تپوریها درآمد و بطلمیوس در شرح دیلم یعنی قسمت شرقی گیلان در ساحل بحر خزر فقط از تپوریها نام میبرد.[۲۵۴] به گفته مجتبی مینوی قوم آمارد و قوم تپوری در سرزمین مازندران میزیستند و تپوریها در ناحیه کوهستانی مازندران و آماردها در ناحیه جلگهای مازندران سکونت داشتند. در سال ۱۷۶ ق. م فرهاد اول اشکانی قوم آمارد را به ناحیه خوار کوچاند و تپوریها تمام ناحیه مازندران را فرو گرفتند و تمام ولایت به اسم ایشان تپورستان نامیده شد.[۲۵۵] تمام ساکنان مازندران از نسل و نژاد دو قوم تپوری و آمارد بودند. بهطوریکه از نوشتههای تاریخی استنباط میشود که ما قبل آریایی مارد یا مازد چندین سال قبل از میلاد مسیح بر بخشهایی از این ناحیه با قدرت حکومت میکردند و باج به پادشاهان ایران نمیدادند. آماردها در اولین ورود خود به آمل آمدهاند. تپوریها قومی گسترده پیش از آریاییها بودهاند که به وسیلهٔ اقوام مهاجر ایرانی به نواحی کوهستانی عقب رانده شدند.[۲۵۶] محققین تپوریها را از بومیهای مازندران و نواحی آن از زمان قبل از آمدن آریانها به ایران میدانند.[۲۵۷] مردم آمل بهطور عمده از قوم طبری میباشند. البته بعضی از بزرگان بهائی و علویان از کشورهای خارجه در این شهر زندگی میکنند.[۲۵۸][۲۵۹] قوم آمارد از مردمان آریایی بودند که در آمل زندگی میکردند. نام شهر آمل دگرگونشده همان نام آمارد است. آماردها قومی نیرومند و جنگجو بودهاند و ناحیه فعلی آمل را به عنوان مرکز خود انتخاب نموده و نام خود را برنهادند و بعدها واژه آماردها به سبب کثرت تلفظ به آملد، آمرد و آمل بدل شد. اما در زمان سلسله اشکانیان و حکومت اشک سوم یا اردوان یکم پسر تیریدات یکم (۲۴۷/۵۳–۲۱۴/۱۷ پ. م) طبرستان بهطور کامل تصرف شد، آماردها که از این پیشامد رنجیده و دل خوشی نداشتند و پی فرصت میگشتند، در آغاز پادشاهی اشک پنجم (فرهاد یکم) با گرگانیها یکی شده، دم از خودسری زدند و نبردی خونین میان آنها و اشک پنجم به وجود. اشک ابتدا گرگان را کوبید و از طبرستان گذشت و به سرزمین آماردها (طبرستان باختری) رسید و سه سال با آنان جنگید تا چیره و پیروز شد؛ همه سرکشان را کشت و بازماندگان را به دو بخش کرد: بخشی را به خراسان کوچاند و بخشی را به سرزمین خوارکس فرستاد و به کارهای بیگاری واداشت. سپس فرمان داد تیره ای از مردم تپوری از خاور و جنوب باختری به سرزمین آماردها کوچانده شوند. دیگر از این دسته از مردم (آماردها) در تاریخ طبرستان و آمل نامی نمیبینم.[۲۶۰][۲۶۱]ایزیدور خاراکسی به اقوام آمارد در رشته کوه البرز اشاره میکند که در زمان فرهاد اشکانی به خاراکس (گرمسار) کوچانده شدند. ایزیدور خاراکسی مینویسد: ماردیها مردم فقیری در رشته کوههای البرز بودند که فرهاد اول آنها را شکست داد و آنها را مطیع خود ساخت.[۲۶۲] فرهاد اول ماردیها را در خاراکس اسکان داد.[۲۶۳] پس از کوچ قوم آمارد اقوام تپوری جایگزین آنان گشتند.[۲۶۴] بر اساس آزمایشها و تحقیقات مؤسسه ماکس پلانک برای ژنتیک مولکولی آلمان مشخص شد، مردمان مازندران از دیرباز اصیلترین مردمان ساکن سرزمین ایران بودهاند. همچنین تجزیه و تحلیل ام دی اس به صورت شفاف نشان داد که گیلانیها و مازندرانیها بسیار نزدیک به مردمان جنوب قفقاز هستند.[۲۶۵] در هسته داخل شهر نیز مردمان شهر آمل در طایفههای مختلف قرار میگیرند. بر اساس آزمایشات و تحقیقات انجمن ماکس پلانک مردم مازندران از مدتها قبل از اصیلترین مردم مقیم ایران بودهاند. در هسته داخل شهر نیز مردمان شهر آمل در طایفههای مختلف قرار میگیرند.
تپوری
تپوریها از اقوام باستانی مازندران میباشند. استرابون مورخ یونانی تپورها را قومی گسترده معرفی میکند. استرابو تپورها را ساکن چهار مکان متفاوت میداند. وی گروهی از تپورها را به عنوان کوهنشینهای شمال کشور در کنار آمارد نام میبرد.[۲۶۶] وی گروه دیگری از تپورها را میان هیرکانیها و دربیکها نام میبرد.[۲۶۷] وی دسته دیگر تپورها را میان هیرکانیها و آریا نام میبرد.[۲۶۸] وی دسته دیگر از تپورها را در ماد نام میبرد.[۲۶۹]
ویلیام اسمیت در فرهنگ لغت جغرافیای یونان و روم مینویسد: تپوریها قومی بودند که محل سکونت آنها در دورههای مختلف تاریخ به نظر میرسد در امتداد فضای وسیعی از کشور از ارمنستان به سمت شرق تا آمودریا گسترش یافته بود. استرابون آنها را در کنار دروازههای کاسپین و ری، در پارت و بین دربیک و هیرکانی و همراه با آماردیها و سایر مردم در امتداد سواحل جنوبی دریای مازندران قرار میدهد که آخرین دیدگاه یعنی سکونت در امتداد سواحل جنوبی دریای مازندران مطابق نظر کوینت کورس و دیونیسوس و پلینی هم میباشد. بطلمیوس در جایی آنها را در زمره اقوام سرزمین ماد به حساب میآورد و در جایی دیگر آنها را به مارگیانا نسبت میدهد. تپوریهایی که در پلینی و کوینت کورس به آنها اشاره میکند شکی در آن نیست که ناحیه کنونی طبرستان نام خود را از آنها گرفتهاست. آلیان توصیف عجیبی از تپوریهایی که در ماد زندگی میکردند ارائه میدهد.[۲۷۰]
فرادات فرمانده قوم تپور در نبرد هخامنشیان و یونانیان و همچنین والی تپورستان در عهد داریوش سوم و اسکندر مقدونی میباشد. به گزارش لوسیوس فلاویوس آریان گزنفون مورخ یونانی زمانی که اسکندر به ولایت هیرکانیا رفت قشون خود را سه قسمت کرد؛ قسمتی که از همه زیاد تر بود با خود به زادراکرات برد و قسمت دیگر را با کراتر به مملکت تپوریها (تپوریهای ساکن در هیرکانیا) برد و قسمت سوم را به سرداری اری گیوس مأمور بود که با بار و بنه و خارجیها حرکت کند.[۲۷۱] پس از اینکه اسکندر از معابر هیرکانیا گذشت وارد زادراکرات (ساری یا استراباد) شد در اینجا کراتر به او رسید. در این هنگام ارته باذ با سه پسر خود که نامشان سوفن و آریو برزن و ارسام بود نزد اسکندر آمد. فرادات فرمانده تپوریها و نمایندگان یونانیهای اجیر هم با اینها آمدند. اسکندر ارته باذ را به احترام پذیرفت و فرادات را فرمانده تپورها و والی تپورستان ابقا کرد.[۲۷۲]
پس از آنکه اسکندر وارد شهر آروس گردید و کراتر و اریگسوس را در اینجا یافت. آنها فرادات حاکم تپوریها را همراه آورده بودند. اسکندر این اسیر را خوب پذیرفت. پس از آن آن مناپیس را که در زمان اُخُس فرار کرده و به دربار فلیپ پناهنده شده بود والی هیرکانیا کرد و فرادات را به حکومت تپورستان ابقا داشت.[۲۷۳]
اسکندر پس از دست یابی به سرزمین آمارد ولایت آمارد را به تپورستان که والی آن فرادات بود ضمیمه کرد.[۲۷۴]
طبری
مردم آمل از قوم طبری میباشند که قوم طبری معرب قوم تپور میباشد و نام طبرستان (تپورستان) از نام این قوم گرفته شدهاست. در شهر آمل طوایف مختلفی از قوم طبری من جمله: مشائی، آسوری، لاسمی، ایرایی، آسکی، نیاکی، نوایی، رینهای، شاهاندشتی، امیری، بهرستاقی، دلارستاقی، آملی، چلاوی، نوری و رودگر زندگی میکنند.[۲۷۵] ثعالبی نخستین بار در قرن چهارم از طایفه اسکی به عنوان طایفهای لاریجانی سخن به میان آوردهاست و از شخصی به نام ابوبکر الاسکی لارجانی یاد کردهاست.[۲۷۶]
به گزارش قاضی نورالله شوشتری در کتاب مجالسالمؤمنین مردم آمل را طبری میگویند و نسبت ایشان به غیر از طبری اندک است.[۲۷۷]
پس از اسلام مردم طبرستان با نام طبری شناخته میشدند که این واژه معرب لفظ تپوری و تپری میباشد. یعقوبی در تاریخ یعقوبی مردم طبرستان را از قوم تبر معرفی میکند. یعقوبی مینویسد:[۲۷۸]
فرزندان عامور بن ثوبل بن یافث بن نوح به طرف چپ خاور بیرون شدند و جمعی از آنها؛ یعنی فرزندان ناعوما از ناحیه جربی به سمت شمال رفتند و در شهرها پراکنده شده و چندین امت شدند به نامهای برجان، دیلم، تبر، طیلسان، جیلان، فیلان، الان، خزر، دودانیه و ارمن.
طبری مورخ قرن سوم از مردم طبرستان با نام طبریان یاد میکند. وی مینویسد:[۲۷۹]
جمع دیلمیان را در دامنه و در جنگل یافتند که آهنگ دیلم را داشتند، محمدبن ابراهیم را از محلشان خبر دادند که از جانب خویش، طبریان و دیگران را فرستاد که به آنها رسیدند و راهشان را بگرفتند و دستگیرشان کردند که آنها را به همراه علی بن ابراهیم به شهر ساریه فرستاد.
همچنین فرودسی در شاهنامه در دوران لشکرکشی اعراب به ایران در زمان یزدگرد سوم به اقوام طبری اشاره میکند:
چو میروی طبری و چون ارمنی | به جنگاند با کیش آهرمنی | |
چو کلبوی سوری و این مهتران | که گوپال دارند و گرز گران | |
همی سر فرازند که ایشان کیند | به ایران و مازندران برچیند |
محمدصادق نامی اصفهانی مورخ قرن ۱۲ عصر زندیه در تاریخ گیتیگشا از سکنه مازندران به عنوان اقوام طبری یاد میکند وی مینویسد:[۲۸۰]
محمد دادویی سوادکوهی چهل پنجاه نفر از طبریان (طبریها) را که در آن هنگام ترقی عوامل نشین و گاو سوار بودند جمع آورده و بجانب اردوی شیخ علی خان شتافت. چون مومی الیه (فرد اشاره شده) اولین کسی بود که از مازندران به اردوی جناب شیخعلی خان رسیده از جمله سایر طبریان پیشترطریق خدمت گردیده، بجهت تألیف قلوب سایر طبریان و امیدواری جمهور اهل مازندران اورا لقب خانی داده و محمد خان نام نهاده.
زبان
بعد از اسلام زبان و خط پهلوی در مازندران بیشتر از سایر مناطق ایران متداول بودهاست. زبان طبرستانی کمتر از زبانهای دیگر تحت تأثیر زبانهای بیگانه قرار گرفتهاست. زبان مردم آمل، مازندرانی همراه با گویش آملی میباشد.[۲۸۱]گویش آملی زیر شاخه زبان مازندرانی است ولی وجود برخی قواعد زبان شرقی سغدی در آن جای تأمل دارد.[۲۸۲]
قومیت
قوم آمارد از مردمان آسیانینژاد بودند که پیش از کوچ آریاییها به سرزمین ایران در آمل زندگی میکردند. نام شهر آمل دگرگونشده همان نام آمارد است. آماردها قومی نیرومند و جنگجو بودهاند و ناحیه فعلی آمل را به عنوان مرکز خود انتخاب نموده و نام خود را برنهادند و بعدها واژه آماردها به سبب کثرت تلفظ به آملد، آمَرد و آمل بدل شد.[۲۸۳] آمل از شهرهای طایفهای ایران است که دارای طوایف مختلف میباشد.[۲۸۴] استرابون دربارهٔ قومهای ساکن مازندران مینویسد: قبیلههایی که در کناره دریای کاسپین هیرکانیان، آماردها، آناریها، کادوسها، آلبانیها و کاسیان بودند.[۲۸۵][۲۸۶]پلینیوس مورخ یونانی محل آماردها را قسمت شرقی مارگانیا شناسایی کردهاست.[۲۸۷]مردم آمل از قوم طبری میباشند که قوم طبری معرب قوم تپور میباشد و نام طبرستان (تپورستان) از نام این قوم گرفته شدهاست. پس از اسلام مردم طبرستان با نام طبری شناخته میشدند که این واژه معرب لفظ تپوری و تپری میباشد. یعقوبی در تاریخ یعقوبی مردم طبرستان را از قوم تبر معرفی میکند.[۲۸۸]به گزارش قاضی نورالله شوشتری در کتاب مجالسالمؤمنین مردم آمل را طبری میگویند و نسبت ایشان به غیر از طبری اندک است.[۲۸۹] همچنین فرودسی در شاهنامه در دوران لشکرکشی اعراب به ایران در زمان یزدگرد سوم به اقوام طبری اشاره میکند:
چو میروی طبری و چون ارمنی | به جنگاند با کیش آهرمنی | |
چو کلبوی سوری و این مهتران | که گوپال دارند و گرز گران | |
همی سر فرازند که ایشان کیند | به ایران و مازندران برچیند |
محمدصادق نامی اصفهانی مورخ قرن ۱۲ عصر زندیه در تاریخ گیتیگشا از سکنه مازندران به عنوان اقوام طبری یاد میکند وی مینویسد:[۲۹۰]
محمد دادویی سوادکوهی چهل پنجاه نفر از طبریان (طبریها) را که در آن هنگام ترقی عوامل نشین و گاو سوار بودند جمع آورده و بجانب اردوی شیخ علی خان شتافت. چون مومی الیه (فرد اشاره شده) اولین کسی بود که از مازندران به اردوی جناب شیخعلی خان رسیده از جمله سایر طبریان پیشترطریق خدمت گردیده، بجهت تألیف قلوب سایر طبریان و امیدواری جمهور اهل مازندران اورا لقب خانی داده و محمد خان نام نهاده.
دین و آئین
مردمان این منطقه در روزگار هوشنگ پیشدادی به تناوب دارای آیینهای ژروانی، مغانی، مهری و زرتشتی بودند.[۲۹۱] ولایات شمالی ایران، محتملاٌ در دوره اشکانی یا ساسانی، زرتشتی شدند. وجود آتشکدهها در استان مازندران مبین این حقیقت است. در ۵۳۳ از گیلان همراه با آمل به عنوان پایگاه کشیشی نسطوری نام برده شدهاست.[۲۹۲] محمد حسن خان اعتمادالسلطنه دربارهٔ مذهب مردم آمل چنین میگوید: اهالی آمل مرکب اند از مسلمانان، یهودی، عیسوی، گبر، پادشاه این شهر و رجال دولت و خواص او یهودی مذهب اند.[۲۹۳] در حدود قرن دوم هجری قمری مردم مازندران به دین اسلام گرویدند. در حال حاضر اسلام مانند دیگر شهرها، دین نخست شهر آمل محسوب میشود.[۲۸][۲۹۴]
گاهشمار
مازندران دارای تقویم مستقل است که به آن گاهشماری طبری میگویند. علاوه بر ماههای رسمی از ماه تبری استفاده میکنند که در زمان یزدگرد آغاز شدهاست.[۲۹۵]
فرهنگ و مراسم
آمل از دیرباز به دلیل وجود فرهیختگان و پیشینیان، دارای مراسمهای متفاوت محلی و ملی بودهاست. با توجه به فرهنگ و تمدن اصیل مازندران، مراسمهای باستانی و به دلیل علاقه به دین و مذهب، مراسم مذهبی نیز در این دیار برگزار میگردد. پس از گرویدن مردم آن به اسلام، برخی از مراسمات کهن بسته به فرهنگ مردمان مختلف مازندرانی با آداب اسلامی درآمیخته و بنا بر این شیوه اجرای آن در هر روستا با روستای دیگر متفاوت است.
- تیرگان: تیرماسیزه شو یا تیرگان یکی از جشنهای ایرانی در روز تیر از ماه تیر برابر با سیزدهم تیرماه است. عدهای این جشن را در روزهای دیگر و از جمله در دهم تیر برگزار میکنند که به اعتقاد استادان ایرانشناس نادرست است. این جشن در آمل همه ساله در جوار قله دماوند برگزار میشود. این جشن در کنار آبها، همراه با مراسمی وابسته با آب و آب پاشی و آرزوی بارش باران در سال پیش رو همراه بودهاست و تیرگان یادآور رشادت آرش کمانگیر نیز میباشد.[۲۹۶][۲۹۷]
- ورف چال: از آیینهای قابل توجه مازندران که مراسمی ملی هم بهشمار میرود در ارتباط با آب، مراسم ورف چال در روستای اسک واقع در جاده هراز انجام میشود. این رسم قدیمی و باستانی در زمانی که آخرین برفهای زمستانی منطقه در حال ذوب شدن است در یکی از جمعههای نیمه دوم اردیبهشت ماه برگزار میشود. مراسم آیینی سنتی ورفِ چال حدود ۶۰۰ سال قدمت دارد.[۲۹۸]
- مارمه: مارمه یا مادرمه مراسمی است که هنگام تحویل سال افراد خانواده دور سفره یا مشابه آن هفت سین که با ظرافت و سلیقه خانم خانه چیده شده مینشینند و در حالیکه پدر خانواده دعای تحویل میخواند منتظر سال نو میشوند. در گذشته که امکانات ارتباطی مانند رادیو و تلویزیون نبود با تیراندازی یا گفتن اذان سال جدید را به همه اعلام میداشتند. بعد از این که سال نو شد کسی معمولاً بچهها که به عنوان مادرمه انتخاب شده با مجمعی که در ان قرآن، آیینه، آب، سبزه و شاخههای سبز جوان قرار دارد وارد خانه میشود و به این نیت که سال سرسبز و خوش و خرمی برای خانواده باشد شاخه سبز را جلوی در اتاق آویزان یا روی طاقچه اتاق میگذارد. در این روز مادر خانه، غذای عید، سبزی پلو درست میکند.[۲۹۹]
- علم گردانی و نخل گردانی: علم گردانی و نخل گردانی از قدیمیترین سنت ایرانی و مازندران است که همه ساله در تمامی مناطق آمل در دستههای مختلف و محلهها انجام میشود. از ویژگیهای عزاداری ماه محرم در مازندران، وجود سقانفار و تکیهها در این استان است.[۳۰۰][۳۰۱]
- نوروز خوانی: یکی دیگر از مراسمهای معمول و جالب شهرهای مازندران به خصوص شهر آمل است. نوروزخوانان معمولاً چند روز قبل از فرارسیدن عید نوروز به داخل روستاها میآیند وبا خواندن اشعار در مدح امامان و ترانههای محلی، طلیعه سال نو را به آنها مژده میدهند. نوروز خوانان چند نفر هستند که یک نفر اشعار را می خوند، یک نفر ساز میزند و نفر دیگر که به آن کوله کش یا همان بارکش میگویند به در خانههای مردم میروند و صاحب خانه با دادن پول، شیرینی یا تخم مرغ از آنان پذیرایی میکند و به آنان عیدی میدهد.[۳۰۲]
- موسیقی: موسیقی منطقه آمل را میتوان در قالب مناطق مرکزی شمال ایران بررسی نمود از همین رو تقریباً همه نغماتی در مناطق مرکزی شمال ایران رایج است در این منطقه مورد استفاده قرار میگیرد که از مشهورترین آنها نجوا و امیری خوانی و گهره سری و مازندرانی خونش و طالبا است. شعرهای طالبا و امیری و لاره از شعرهایی هستند که با سوز خوانده میشود و بر روی شنونده تأثیر خاصی میگذارد. نوروز خوانی سنت اصیلی است که اولین منطقه قبل از اسلام در آمل اجرا شد و بعدها به جاهای دیگر مازندران و ایران گسترش یافت و بعد از اسلام این اشعار این نو خواندن با مدح و منقبت ائمه در هم آویخت و از این شکل قدیمی حیث اشکالی نو یافت.[۳۰۳]
- ادبیات: ادبیات و نظم مازندرانی تاریخی هزار و صد ساله دارد که قدیمیترین آثار آن اشعار متعلق به مسته مرد و مرزبان باوندی و علی پیروزه است و همچنین پیشینهٔ نثر طبری به قبل از اسلام میرسد که متنی در باب بنای شهر آمل از زبان بانو آمله، دختر استاد دیلمی گفته شده و در کتاب تاریخ تبرستان ابن اسفندیار آورده شدهاست. بسیاری از شاعران مازندرانیزبان را به واسطهٔ کتابهای تاریخی ابن اسفندیار، ظهیرالدین مرعشی و اولیاءالله آملی شناخته میشوند.
بازیها
- کشتی لوچو: کشتی لوچو از کشتیهای محلی استان مازندران است و در گذشته در مراسم عروسی اجرا میشد. امروزه در بعضی از نقاط استان این کشتی همه ساله در تابستان بعد از وجین شالی، هنگام فراغت کار روستاییان انجام میشود. در ایام دیگر مانند اعیاد ملی مذهبی نیز کشتی لوچو برگزار میشود و جایزه برنده یک راس گاو یا یک عدد فرش است که توسط اهالی خریداری میشود. برای مسابقه دو نفر از کشتی گیران با تجربه به عنوان داور انتخاب میشوند در این کشتی هر گونه ضربه زدن به بدن یا سر حریف، گرفتن انگشت دست، سرچنگک و ضربه زدن به کتف و گرفتن گوش، خطا محسوب میشود. کشتیگیری که در این دو هفته تمامی حریفان را شکست دهد، برنده مسابقه است. در طول برگزاری مسابقه ساز و دهل نیز نواخته میشود تا شور و هیجان بیشتری به مسابقه بدهد.[۳۰۴]
دیگر مراسم
از دیگر مراسم میتوان به شبنشینیها، خرج دادان امام حسین، سفره ابوالفضل، مراسم دندان سری، ولیمه و مراسم بین شهری اشاره کرد.
جشنواره
معاصر
آمل تقریباً هر سال میزبان برخی از جشنوارههای ملی و استانی است. جشنواره فرهنگی هنری تیتی، جشنواره مطبوعات مازندران، جشنواره برنج هرساله در این شهر برگزار میشود. چهل و چهارمین دوره جشنواره بینالمللی فیلم رشد به همراه شش شهر استان مازندران در آمل با نمایش ۱۱۰ فیلم در سال ۱۳۹۳ برگزار شد. برای اولین بار نیز جشنواره بینالمللی تئاتر فجر به میزبانی و محوریت یک شهر به غیر از تهران در سال ۱۳۹۵ به میزبانی آمل برگزار شد.[۳۰۵][۳۰۶] جشنواره بینالمللی فیلم یاس سال ۱۳۹۳ نیز به محوریت و میزبانی آمل در استان مازندران برگزار گردید. یک دوره جشنواره اقوام ایرانی نیز به میزبانی شهر آمل برپا شد. همچنین ششمین جشنواره بینالمللی فیلم سبز ایران به محوریت آمل در ۱۴ شهرستان استان مازندران برگزار گردید.[۳۰۷]جشنواره اسبهای ایرانی، جشنواره ملی برنج ایران، جشنواره ملی فرهنگی هنری هزار سنگر و جشنواره فرهنگی و هنری تیتی نیز به صورت سالانه در آمل برگزار میشود.[۳۰۸]تا کنون نیز بیش از شش دوره همایش اقوام خطه شمال با حضور با حضور گروههایی از مازندران، گلستان و گیلان در آمل برگزار شدهاست.[۳۰۹]
روز ملی استان
جشن تیرگان، روز ملی دماوند و ۱۴ آبان روز ملی مازندران نیز مرتبط با شهر آمل است که مراسمات این جشن با عنوان روز ملی قله دماوند و جشن تیرگان همه ساله در شهر آمل برگزار میشود.[۳۱۰] همچنین روز ۶ بهمن نیز در تقویم ایران به عنوان روز ملی ثبت شدهاست.[۳۱۱]
افراد سرشناس
اولینها
ردیف | عنوان | توضیحات |
---|---|---|
۱ | اولین کارخانه تولید فولاد و ذوب آهن در ایران | نخستین تلاشها برای استقرار صنعت ذوبآهن در ایران در سال ۱۸۸۷ میلادی توسط محمدحسین امینالضرب صورت گرفت. وی با اخذ اجازه و انحصار تأسیس کارخانه ذوبآهن از ناصرالدین شاه به مدت ۳۰ سال، اقدام به خرید توربینهای بخار، کورههای دمشی، و سایر تجهیزات یک واحد فولادسازی از فرانسه در آمل کرد. |
۲ | اولین کارخانه ریختهگری، ساخت توپخانه و باروت در ایران | به نوشته لرد کرزن و هانوی که این دومی مدتی را در سالهای ۱۱۵۴ ه در گیلان، مازندران و استراباد به کار تجارت گذرانده بود، در زمان نادرشاه افشار اولین کارخانه آهن سازی و ریختهگری برای ساخت توپخانه و باروت در نزدیکی آمل احداث شد تا در آنجا گلوله توپ، خمپاره و نعل اسب برای نظام بسازند. |
۳ | اولین کارخانه تولید آب معدنی در ایران | با نام آمولو در سال ۱۳۵۰ با استفاده از آب خروجی از چشمه آب معدنی پرسم واقع در دامنه رشته کوههای البرز تأسیس گردید. |
۴ | اولین خط راهآهن مدرن در ایران | در سال ۱۸۸۶ میلادی احداث خط راهآهن از سواحل آمل (محمودآباد) توسط بخش خصوصی آغاز گردید. این طرح اگرچه در نظر بود تا تهران ادامه یابد، ولی با کارشکنیهای پیمانکارهای بلژیکی به شکست انجامید و خطوط آن، برچیده و برای احداث تلگراف استفاده شد. قرارداد احداث خط راهآهن در توافقی در سال ۱۳۰۳ در پاریس بین کمپانی انگلیسی قوزی و محمدحسین امینالضرب نوشته شد. |
۶ | اولین کارخانه تولیدکننده امدیاف در ایران | در سال ۱۳۶۹ تأسیس شد. |
۷ | اولین کارخانه چاپ اسکناس ایران | در سال ۱۳۷۶ عملیات اجرایی پروژه کارخانه تولید کاغذ اسناد بهادار آغاز شد و در سال ۱۳۸۱ این کارخانه پس از اتمام عملیات نصب ماشینآلات و پشت سرگذاردن تولید آزمایشی به بهرهبرداری رسید و هماینک پس از جذب پرسنل متخصص و استقرار سازمانی آنها، بصورت شبانهروزی در حال تولیدانبوه انواع کاغذ امنیتی میباشد. |
۸ | اولین بندر تجاری شمال ایران | گای لسترنج نقل کردهاست، عین الهم یا علمده امروزی و آبسکون مهمترین بندرگاه حاشیه جنوبی دریای خزر بود و مسیر ارتباطی مردم طبرستان با قفقاز و ترکستان، روسیه و اروپای شرقی بودهاست. پیشینه این بندر به زمان هخامنشیان میرسد. |
۹ | اولین مدرسه بعد از اسلام در ایران | به همراه مدرسه بیهقیه نیشابور، در کنار مسجد فعلی امام حسن عسگری آمل توسط ناصر الحق ساخته شدهاست. |
۱۰ | اولین جاده ساسانی، مرکز - شمال ایران | در محل تنگه بند بریده، آثاری از راه باستانی ری به آمل به چشم میخورد. این آثار حکایت از آن دارد که حداقل از زمان ساسانیان، محور رودخانه هراز، به عنوان یک جاده مستقل مورد استفاده بودهاست. در داستان فریدون در شاهنامه از مسیر البرزکوه و دماوند نیز یاد شدهاست و آن هنگامی است که ایرانیان ضحاک را به بند کرده، به شیرخوان در البرزکوه میبرند که طبق نقشه شاهنامه محلی است بین ری و آمل. |
۱۱ | اولین واکسن هاری | در سال ۱۳۹۶ توسط انستیتو پاستور ایران به بهرهبرداری رسید. |
۱۲ | پیدایش اولین اسب اصیل ایرانی (اسب کاسپین) | اسبچه خزری با قدمت بیش از ۵ هزار سال به عنوان یکی از قدیمیترین نژاد اسبهای موجود در جهان است که در سال ۱۳۴۳ توسط لوئیز فیروز در اطراف آمل شناسایی شد. |
جاذبههای دیدنی و گردشگری
آمل بارها در طول تاریخ بر اثر حوادث طبیعی مانند زمینلرزه و طغیان رود هراز آسیب جدی دیده و در اثر حملههای سلجوقیان، مغولان و در اوایل دوره صفویان، تخریب آمل توسط این سه سلسله صورت گرفتهاست که شهر دچار خرابیهای شدیدی شدهاست. بر اساس دفترچه راهنمای گردشگری میراث فرهنگی و گردشگری استان، آمل بیشترین جاذبههای گردشگری مازندران را به خود اختصاص دادهاست[۳۱۲] که هر ساله هزاران گردشگر داخلی و خارجی از این جاذبهها دیدن میکنند. مهمترین جاذبهها و بناهای تاریخی، طبیعی و علمی تحقیقاتی آمل عبارت اند از:[۳۱۳][۳۱۴][۳۱۵][۳۱۶][۳۱۷][۳۱۸]
جاذبههای تاریخی
- پل دوازده چشمه: یک پل بر روی رود هراز با معماری صفوی که در عصر سلطنت شاه عباس صفوی بر روی رود هراز در مرکز شهر آمل در ابتدای خیابان سبزه میدان احداث گردیده و در دوران قاجار بهطور کامل مرمت و بازسازی شده و دو بخش شرقی و غربی شهر را بهم متصل میکند. گرچه قدمت این پل قبل از دوره صفوی یعنی ساسانیان میرسد در دوره صفوی نیز وجود داشته ولی در زمان شاه عباس صفوی بهطور کامل احداث گردیدهاست. از خصوصیات این پل این است که دارای ۱۲ طاق و دهنه میباشد که هر یک بر پایههای مستطیل شکل استوار شدهاند به صورتی که ارتفاع آخرین نقطه طاقهای قوسی شکل در محل تیزی تا سطح رودخانه حدود ۷ متر میباشد. فاصله بین هر پایه با پایه دیگر ۶ متر بوده که در ضلع جنوبی و در قسمت مخالف جریان آب دارای سیل برگردان میباشد. طول این پل تاریخی و دیدنی ۱۲۰ متر و عرض آن ۴۰/۶ متر است.
- پل معلق: پل فلزی یا پل معلق آمل مربوط به دوره پهلوی است و در داخل شهر، جنب پل دوازده چشمه واقع شدهاست. پل معلق دو پل معلق یک سان کنار هم است که یکی از بناهای با شکوه و ارزشمند توریستی شهر آمل محسوب میشود. یکی از اولین نمونههای پلهای جدید التاسیس ایران است و این اثر در تاریخ این پل به نام پل معلق هم شناخته میشود. به این علت آن را پل معلق میخوانند که اگر پایههای زیرین آن بر اثر سیل تخریب شود کمانهایی بالای آن را نگه میدارند. این پل در سال ۱۳۱۵ تا ۱۳۱۸ توسط مهندسان آلمانی و روسی شرکت اشکودا طراحی و توسط شرکت آلمانی سنتاب ساخته شد. این اثر در تاریخ ۱۳۵۳/۱۲/۰۳ با شمارهٔ ثبت ۱۵۲۴ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیدهاست. وضعیت امکانات و تسهیلات تفریحی، گردشگری، حمل و نقل، اسکان در کنار و زیر این پل در فضایی باز پارک بزرگ شهر و رودخانه هراز واقع شده که محل اسکان مسافران و تفریح گردشگران شدهاست.
- آرامگاه میر حیدر آملی: برج آرامگاهی میر حیدرآملی یا آرامگاه سه سید، مقبره میر حیدر آملی مربوط به سدهٔ ۹ هجری قمری است و در آمل، محله پائین بازار، چاکسر واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۵ دی ۱۳۱۰ با شمارهٔ ثبت ۶۱ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیدهاست. این بنا در محیطی قدیمی با وجود حیاط و موزه بنا شده و یکی از نمادهای معماری آرامگاهسازی در ایران است. حکیم عارف صوفی، بهاء الدین سید حیدر بن علی بن حیدر معروف به شیخ حیدر آملی یا میر حیدر آملی عارف و صوفی و مفسر شیعه دوازده امامی قرن هشتم است. وی از نوادگان علویان مازندران است. این بنا آجری با برج ۸ ضلعی و گنبد هرمی با ارتفاع ۱۲ متر میباشد. قسمت پایین بنا چهارگوش است و در ورودی با طاق جناقی در ضلع شرقی است؛ و ضلع مقابل آن از خارج دارای دو طاقنمای باریک است به خلاف ضلع دیگر که هر کدام یک طاقنما به پهنای ۲۰۷ سانتیمتر در میان آن بنا شدهاست بالای طاق نما محلی برای نصب کتیبه دارد؛ و بالای آنها در هر ضلع ده قرنیس سینه کفتری و کشکولی است و بالای هر دو قرنیس کشکولی نیم دایرهای از کاشی است. چهار کنج بالای نما را از داخل جمع کرده و چهار ضلع دیگر بوجود آوردهاند که با چهار ضلع اصلی مجموعاً ۸ ضلع میشود که کمربند گنبد را تشکیل میدهد و سقف را بر آن بنا کردهاند و با آن از خارج گنبد مثمن القاعده است. مصالحی که در این بنا به کار رفته آجر و گچ میباشد که در نوع خود در بین برجها و مقبرههای چهار ضلعی و قرنیس جالب توجه و خاص است. در داخل حیاط مقبره پارک کوچک و مقبره ۶ شهید گمنام هم دیده میشود. متن کتیبه صراحت دارد که در این گور جد ابوالقاسم پسر ابوالمحاسن رویانی آملی به خاک سپرده شدهاست نه خود ابوالمحاسن رویانی که به دست اسماعیلیان کشته شد. بسم الله الرحمن الرحیم. لا اله الا الله. محمد رسولالله الملک لیله العزه لله الحمدلله هذه قبر الامام السعید القاضی القضاه تاج الدین فخرالاسلام ابوالقاسم بن الامام الشهید فخر الاسلام ابوالمحاسن الرویانی آملی قدس الله الروحه این کتیبه سنگی قبر سید سه تن یا میر حیدر آملی است.
- شهر قدیم آمل: که شامل بازار قدیم آمل است مربوط به دورانهای تاریخی پس از اسلام و بعد اسلام است در محله پائین بازار واقع شدهاست. این منطقه در دورانهای ساسانیان، قاجار و صفوی آباد بود.
- بقعه شمس آل رسول: برج آرامگاهی شمس آل رسول در شهر قدیم آمل قرار دارد، بنا مربوط به قرن نهم هجری قمری بوده و از وسعت قابل ملاحظه نسبت به بناهای دوره خود برخورداراست بقعه به صورت چهار گوشه و گنبد مخروطی است و گنبد آن دو پوش میباشد که هر دو پوش آن در اثر زلزله و عوامل جوی منطقه خراب شدهاست عمده تزیینات بنا طاق و قوس و قرنیسهای آجری و کاشیکاری در قسمت فوقانی است. در طوماری که در زمان صفویان نوشتهاست شمس آل رسول به نام امام زاده شمس آل رسول خوانده شدهاست. نکته جالب در بنای این برج، کاربرد آجرهای با ابعاد و اندازههای مختلف است که تاریخگذاری بنا را از راه مصالحشناسی دچار مشکل میکند، اما با توجه به شکل کلی و شباهت بسیار آن با برجهای شناخته شده در منطقه، از آثار قرن هشتم هجری دانسته شدهاست. ابن اسفندیار در تاریخ خود دو بار از این گنبدها یاد کردهاست و چنین مینویسد، السید شمس آل رسول صلی الله علیه و آله فقیه و صاحب حدیث و از جمله سفاک و عباد، هنوز تربت او برقرار است و مشهد و مزار مشهور، به محله عوامع کوی بر در دروازه آمل اراضی گنبدین امروزین که قسمتی از محله پایین بازار است در زمان ابن اسفندیار محلهای جداگانه به نام عوامه کوی بوده و بر در دورازه آمل قرار داشتهاست. در این اراضی پاره آجر و سفال فراوان دیده میشود. سابقاً با کندن این اراضی آجرهای فراوان به دست میآوردند و همچنین ابن اسفندیار در جای دیگر در کتاب خود میآورد، قاضی حجیم زاهد و عالم و تربت بر در مشهد شمس آل رسول، به محله عوامه کوی مکلنوف ذیل عنوان سه گنبد مینویسد که در خارج شهر آمل بقاعی قدیمی است در حالیکه به جای سه گنبد پنج گنبد است. رابینو دربارهٔ گنبد شمس طبرسی یاد کرده و مینویسد، این گنبد مدور و به شکل برجی است. جسد شمس آملی در اینجا به خاک سپرده شدهاست مزار او در عوامه کوی که از کویهای شهر قدیم آمل بوده بنا شدهاست طاق این برج دو پوش بوده و گنبد خارجی و داخلی داشت که بر اثر زلزله خراب شد؛ که از این نطرات میتوان گفت اینجا مقبره محمد بن محمود آملی با نام کامل شمس الدین محمد بن محمود آملی از دانشمندان پزشکان شهیر ایرانی بودهاست.
- آتشکده: مربوط به دوره ساسانیان است و در محله پائین بازار، در شهر قدیم یا عوام کوی واقع شده و این اثر در تاریخ ۶ اردیبهشت ۱۳۵۴ با شمارهٔ ثبت ۱۰۶۰ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیدهاست.[۳۱۹] این بنا با توجه به ویژگیهای خاص معماری در شمار بناهای قرن نهم هجری قمری است و در مقایسه با سایر برجهای این دوره از وسعت قابل ملاحظهای برخوردار است. ساختمان این بقعه شامل بدنه چهار گوشه و برج مخروطی شکل است و در قسمت فوقانی بدنه دارای مقرنسهای تزیینی است.
آتشکده به صورت چهار گوشه و گنبد مخروطی است و گنبد آن دو پوش میباشد که هر دو پوش آن در اثر زلزله و عوامل جوی منطقه خراب شدهاست عمده تزیینات بنا طاق و قوس و قرنیسهای آجری و کاشیکاری در قسمت فوقانی است. نکته جالب در بنای این برج، کاربرد آجرهای با ابعاد و اندازههای مختلف است، با توجه به شکل کلی و شباهت بسیار آن با برجها و آتشکدهها شناخته شده در ایران، از آثار قرن هشتم هجری یا نهم یعنی دوره ساسانیان دانسته شدهاست. این گنبد مدور و به شکل برجی است. بنا به گفته برخی از منابع، جسد شمس آل رسول محمد بن محمود آملی با نام کامل شمس الدین محمد بن محمود آملی از دانشمندان و پزشکان شهیر ایرانی در داخل این آتشکده به خاک سپرده شدهاست. طاق این برج دو پوش بوده و گنبد خارجی و داخلی داشت که بر اثر زلزله خراب شد.
- مسجد جامع آمل: از مساجد جامع قدیمی ایران است که طبق منابع ذکر شده از سال ۱۱۰۰ به دستور شاه سلطان حسین صفوی ساخته شده و بعد از گذر از زلزله و آتشسوزی کماکان پابرجاست. یگانه کتیبه تاریخ دار بنا سنگ نبشتهای است در دهلیز مسجد، حاوی فرمانی از شاه سلطان حسین صفوی، مورخ به ۱۱۰۶. در منابع بررسی شده، از چند نفر به عنوان بانی نام برده شدهاست، از جمله، عثمان بن نهیک و ابراهیم بن عثمان بن نهیک، عبداله بن قحطبه، عمربن علاو ابوالخصیب و هانی بن هانی. خطاط سنگ نبشته مسجد محمد ابراهیم همدانی بودهاست. مَقدِسی در کتاب خود به دو مسجد در شهر آمل اشاره کردهاست، جامع عتیق، در کنار بازار، و جامع دیگر در نزدیک آن. وجود دو مسجد جامع در این شهر از دیگر منابع نیز استنباط میشود. ابن اسفندیار در تاریخ طبرستان آوردهاست که ابراهیم بن عثمان بن نهیک در سال ۱۷۷، در زمان خلافت هارون الرشید، این مسجد را بنا کردهاست، و در جای دیگر، عثمان بن نهیک، پدر ابراهیم را بانی مسجد خواندهاست. او در توصیف ساختمان این مسجد آوردهاست، چون عمارت تمام شد و خواستند تا قبله پدید کنند، چهل شبانه روز باران بود. وضع و تعیین به حقیقت میسر نشد، به حدس و تخمین فرو نهادند. در کتاب از آستارا تا استارباد آمده که امروزه در مسجد جامع آمل محراب مستقیم منطبق بر محور بنا است، ولی نمازگزاران به سمت راست منحرف میشوند، و این انحراف ظاهراً به همان سبب است که ابن اسفندیار دربارهٔ مسجد ابراهیم بن عثمان بن نهیک یادآور شدهاست. چنانکه گذشت، قدمت این مسجد به قرن اولیه هجری قمری میرسد، ولی بنا در طی زمان دچار تغییرات فراوانی شدهاست. این بنا یک بار در اثر زلزله تخریب و در سال ۱۲۲ به دست آقا علی اشرف مشایی و حاجی گرشاسب بازسازی شد. در سال ۱۳۳۵، مسجد طعمه حریق شد و بار دیگر متولیان آن را مرمت کردند. در سالهای اخیر، شبستان جنوبی بنا را تخریب و شبستان دیگری با سازه فلزی به جای آن احداث کردهاند.
- مشهد میربزرگ: از بناهای تاریخی مهم و بزرگ مازندران بهشمار میرود. ساختمان اصلی بقعه میربزرگ متعلق به قرن هشتم هجری قمری است که با طرحی چهار ضلعی ساخته شده ولی ساختمان کنونی آن به قرن یازدهم هجری و دوره صفوی مربوط میباشد. این بقعه از نظر ویژگیهای معماری، تزئینات، کاشیکاری نماها و خصوصاً سر در ورودی، اهمیت تاریخی دارد. کتیبه قدیمی در زیر طاق آن وجود دارد و کاشی کاری آن منحصر به فرد در داخل بنا و بیرون آن موجود است. داشتن حوز در بالای بقعه یکی از شاهکارهای آن زمان بودهاست که بعضی وقتها طلبهها در قدیم برای خواند درس به بالای عمارت میرفتند و درس میخواندند. در زیر گنید و شبستانهای و اتاقهای جانبی دوطرف و سر در مقبره روی جرزهای آن قطعات خشت کاشی مربوط به دوران صفوی باقیمانده همچنین مقداری کمربند داخلی گنبد نمایان است. این بقعه را اسکندر شیخی پسر افراسیاب چلابی که حکومت آمل را از طرف تیمور عهدهدار بود به دشمنی اجدادی در سنه ۷۹۶ قمری خراب و ویران کرده ولی پس از فوت امیرتیمور و مراجعت بازماندگان سادات به مازندران در سال ۸۱۴ قمری به همت سید قوام الدین پسر سید رضی الدین و کمک اهالی بقعه بزرگ به شکل اول ساخته شد. سپس در عهد سلاطین صفویه خصوصاً شاه عباس اول از لحاظ قرابت و علاقه دینی بقعه مزبور با بهترین کاشیکاری و تزیینات نفیس تکمیل گردیده؛ ولی به مرور ایام این بنای عظیم بر اثر عدم مراقبت دولتهای وقت خراب شده و تمام آجرهای کاشی و اشیای نفیس موزه آن که در دو دروه سلطنت طولانی سلسه مرعشی و صفویه در این بقعه عالی جمعآوری شده بود و همچنین آثار گرانبهای تجاری صندوق ضریح و غیره به وسیله عدهای از سودجویان به یغما رفت و جز خرابهای بیش باقی نمانده و حتی موقوفات بقعه نیز به مرور ایام چپاول گردیدهاست؛ ولی در اواخر یک مرمت کوتاهی شدهاست. دربارهٔ نسب میر بزرگ گفتهاند که او از فرزندان علی المرعش پسر عبدالله بن محمد بن حسن بن حسین الاصغر از فرزندان امام چهارم است. قاضی نورالله شوشتری دربارهٔ علی المرعش مینویسد که، کبوتر بلند پرواز مرعش می گوینند و چون به علوشان و رفعت منزلت ومکان انصاف معروف بود، بنابراین وصف او به مرعش به جهت علو منزلت او بودهاست و همو فرموده سادات مرعشیه به او منتسبند. این بقعه که آرامگاه میر قوامالدین مرعشی سرسلسله شاخهای از سادات مرعشی به نام مرعشیان تبرستان است، صندوق چوبی نفیسی داشت که دراثر آتشسوزی نابود شد و تنها چهار چوب آن باقی ماندهاست. بر روی این چهارچوب تاریخ ۱۰۳۳ هجری قمری حک شدهاست. بنای فعلی بقعه در دو طبقه احداث گردیده که با توجه به کثرت اتاقها و شیوهٔ معماری، به احتمال قریب به یقین به عنوان مدرسه، خانقاه، مسجد وعمارت و غیره مورد استفاده قرار میگرفتهاست.[۳۲۰]
- مسجد آقا عباس: یک مسجد با سنگفرشهای زیبا است که در بازارچه آمل در شرق کاردگر محله واقع است؛ و بنابه گفته خادمین مسجد، مؤسس آن آقا عباس دلارستاقی است که در حدود سه قرن پیش آن را ساختهاست و مربوط به سال ۱۴۴۰ قمری است. این مسجد که در شرق کلاگر محله قرار دارد، از مساجد قدیمی آمل به حساب میآید. بنای فعلی این مسجد متعلق به دورهٔ صفویه است که در دورهٔ قاجار مرمتهای اولیه بر روی آن صورت پذیرفت. ورودی مسجد در ضلع شمالی است و بر فراز سردر آن مناره هشت ضلعی با تزیینات خاص آجرکاری قرار دارد. قدمت این مناره احتمالاً بیشتر از بنای فعلی مسجد است و به نوعی میتوان گفت که منارهای مسجد جامع و امام حسن عسگری برگرفته از آن است.
- آرامگاه ناصرالحق: برج آرامگاهی مربوط به سدهٔ ۹ ه.ق است و در آمل، محله پایین بازار، چاکسر واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۵ دی ۱۳۱۰ با شمارهٔ ثبت ۶۰ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیدهاست. ملگنوف میگوید: گنبد ناصرالحق که یکی از سادات حسنی است در آمل قرار دارد، بهرحال این گنبد دارای چند درب ورودی و گنبدی مدور که در سابق دارای سرامیک الوان بود و هنوز تکههایی از ان آثار باقی است. در داخل بنا، سقف مدور وجود دارد که در بالای آن سوراخی وجود دارد و به گنبد بنا میرسد. مولانا اولیاءالله آملی می نوسید مقبره ناصر الحق در قرن نهم هجری قمری توسط سیدعلی ساخته شدهاست.
- موزه تاریخ آمل (ساختمان دارائی): که به موزه تاریخ آمل تبدیل شدهاست، یکی از موزههای فعال استان مازندران است که مقابل بیمارستان امام رضا قرار دارد و بنیاد این ساختمان به دوره پهلوی بر میگردد. ساختمان موزه تاریخ آمل در سال ۱۳۱۵ به عنوان اداره مالیه شهرستان آمل تأسیس گردید و تا سال ۱۳۸۷ با همین عنوان استفاده میشد تا اینکه در سال ۱۳۸۹ این بنا با کاربری فرهنگی در اختیار اداره کل میراث فرهنگی مازندران قرار گرفت و بعد از کمی مرمت و تغییرات لازم به عنوان موزه تاریخ آمل در سال ۱۳۹۰ افتتاح گردید و با استقبال تعداد زیادی روبرو شد. موزه تاریخ شهر آمل دارای سه طبقه است که طبقه اول مربوط به مردمشناسی و طبقه دوم مربوط به باستانشناسی و طبقه سوم مربوط به اسناد تاریخی ایران و مازندران است. در بخش اشیای مردمشناسی نمونههایی از هنرهای بافت محلی مانند جاجیم، گلیم، ظروف چوبی، ظروف مسی مانند آفتابه، لگن، کاسه، سینی و چندین اثر دیگر قرار داده شدهاست. بخش باستانشناسی نیز با قسمتهای دیگر موزه متمایز شده و اشیای با ارزش تاریخی قرار داده شدهاست که قدمتشان به بیش از چهار هزار سال قبل از میلاد مسیح و دوره آهن بر میگردد. در بخش اسناد تاریخی این موزه، گزارشهای ادارات وقت در خصوص زلزله وآتش سوزی آمل مربوط به سالهای ۱۳۳۵ و ۱۳۳۶ و دست نوشتههای شاهان دوره قاجار و مکاتبات اداری دربار قاجار با رؤسای حاکمان آمل به چشم میخورد. قدیمیترین دست نوشتههای اسناد تاریخی موزه صورت اسامی علما در آمل در سال ۱۲۸۶ هجری قمری است.
- گلدسته مسجد امام حسن عسگری: یک مناره یا گلدسته که مربوط به دوره قاجار است و در آمل، محله پایین بازار واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۵ اسفند ۱۳۷۹ با شمارهٔ ثبت ۳۳۳۰ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیدهاست.
- مسجد حاج علی کوچک: از بناهای عهد قاجار بوده که در پایین بازار واقع است که دارای دو مناره بلند است. بنای اولیه این مسجد بیش از دو قرن میرسد اما اخیراً ساختمان آن خراب و مسجد جدیدی بر سرجای آن احداث شد. در سابق این مسجد دارای گلدستهای آجرنما بود که پوششی سفالین داشت.
- مسجد امام حسن عسگری: کهنترین خانقاه ایران مسجد امام حسن عسگری است که کهنترین مسجد آمل هم میباشد. سازمان میراث فرهنگی مازندران تاریخ بنای این مسجد را سال ۱۴۰هـ ق میدانند. بنای اصلی آن متعلق به قرن دوم-سوم قمری است و گلدسته هشت ضلعی با بامی سفالین ساخته شده که بر فراز مسجد واقع که متعلق به قرن ششم هجری قمری است. در برخی منابع نام این مسجد، مسجد امام حسن آمده و برخی معتقدند که کلمه عسگری بعدها به آن اضافه شدهاست و در برخی منابع آمده که امام حسن عسگری در این مسجد نماز گزارده و نام مسجد به نام او گردیدهاست این مسجد در پایین بازار آمل واقع است. موضوع ورود حسن بن علی به مازندران هنوز مورد تردید است. احتمالاً این مسجد توسط حسن الطروش حسن کبیر ساخته شدهاست. ناصر کبیر که نام او حسن بود و از آنجایی که ناصر فرمانروایی مذهبی بوده مردم او را امام مینامیدند و این مسجد به نام اوست که بعدها کلمه عسگری به آن اضافه شدهاست. ناصر کبیر مسجد رادر قرن سوم هجری قمری ساختهاست.
- حمام اشرف السلطان: امروز این حمام به نام حمام اشرف معروف است که رابینو آن را به نام حمام اشرف سلطان خواندهاست. این حمام شامل سربینه یا رختکن است. سر بینه شامل سه وسط حوض و راهرو و دو طرف آن دو قسمت رختکن است. از رختکن به گرمخانه و از آنجا به صحن حمام وارد میشود. نوره خانه قدیمی دراز و طولانی بود و نور کافی نداشت. امروز قسمتی از گرمخانه را اختصاص به این دو دادهاند. کاشیهای قدیمی سربینه بر جای بود که قدمت پارهای از آنها به زمان صفوی میرسد.
- دخمه و فجه عالی: در محله راست گوی آمل دخمه وقبه عالی برای داعی کبیر ساختند. هنوز آن عمارت باقی است و مولانا اولیاءالله نوشتهاست، در ایام طفولیت اگر چه عمارت رو به خرابی نهاده بود، اما صندوق کهنهای آنجا دیدم و در میان دیوار گنبد، راه گرد میگردد و بر بالا میرود و هفتاد پاره دید در نواحی آن بغیر از باغ و ضیعه و حمام و دکان بر آنجا وقف فرمود روز دوشنبه نیمه رجب سنه ۲۷۰ وفات یافتاین مکان مرقد داعی کبیر است. عمارت و مقبره میر بزرگ مشهد میر بزرگ عمارت و مقبرهای است که مربوط به دوره صفوی -قرن ۸ ه.ق است و در آمل، سبزه میدان، محوطه مصلی آمل واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۵ دی ۱۳۱۰ با شمارهٔ ثبت ۵۹ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیدهاست.
- امامزاده ابراهیم: یکی از مقبرههای بلند متبرکه در ایران و از دو امامزادهٔ معروف شهر آمل است و هماکنون از بناهای تاریخی شهر آمل محسوب میشود. این امامزاده به دلیل آثار نفیس چوبی از قبیل در، صندوق و همچنین تزئینات و کتیبههای زیبای قاجار اهمیت هنری و تاریخی دارد. این بنا با پلان مربع شکل و بدنهٔ آجری و گنبد هرمیشکل در قرن نهم هجری در شهر آمل ساخته شدهاست. از ویژگیهای خاص این بنا میتوان به ارتفاع بلند آن، دیوارهای محصورکنندهاش، برج مکعب شکل و گنبد هشت ضلعی آن اشاره کرد. این بنا در سال ۹۲۵ هجری قمری به وسیلهٔ خواجه عبدالله نامدار، فرزند درویش حاج کفشگر، ساخته شده و بانی آن عبدالله ابن شاه حسین قاضی بودهاست. سازندهٔ مقبره آن نیز محمد حسین نجار است. چهار چوبهٔ این مقبره از شاهکارهای نجاری باستانی است که آیات قرآنی در آن حک شدهاست. در خارج دیوار محوطهٔ گنبد امامزاده ابراهیم آب انباری موجود است که در سال ۱۳۱۵ قمری توسط امیر مکرم لاریجانی اسکی ساخته شد. این بقعه از سمت غرب به خیابان طالب آملی و از سمت شرق به قادی محله و گرجی محله محدود است.
- امامزاده قاسم: بنای امامزاده قاسم متعلق به قرن هشتم هجری قمری است و در محله پایینبازار آمل و در مجاورت بلوار شهید بهشتی قرار دارد. از لحاظ شکل و پلان دارای ویژگیهایی است که آن را منحصر بفرد نمودهاست. بنای ۸ ضلعی با گنبدی کوتاه بر روی یک صفحه قرار دارد که با ملاط بر روی آجر، تزئیناتی روی آن صورت گرفتهاست. بالای طاقنماها، سه قرنیس سینه کفتری دیده میشود. بام بنا سفالپوش است و ورودی آن در جهت شرقی بنا قرار دارد. سه پنجره نورگیر چوبی، در اضلاع شمالی و جنوبی و غربی تعبیه شدهاست. در کنار این برج کوتاه یک مسجد و یک حیاط که قبرستان است وجود دارد.
- امامزاده عبدالله: از امامزادههای قدیمی، در پنج کیلومتر مانده به آمل، جادهای از راه اصلی جدا میشود که از میان جنگلهای انبوه، به امامزاده عبدالله میرسد. امامزاده عبدالله در واقع روستایی کوچک است که آرامگاه امامزاده عبدالله را دربرگرفته است. این آرامگاه، گذشته از صحن و بقعهاش، حجرههایی برای اقامت مسافران و زایران و نیز بازاری در ضلع غربیاش دارد. در حال حاضر این مقبره خراب شده و به جای آن یک حرم عظیم در حال احداث است.
- عمارت منوچهری: این عمارت در بافت قدیم آمل قرار دارد و بنا مزبور به دوره قاجار است که در زمان قدیم یک عمارت و خانه ایانی بودهاست، که یک مجموعه کامل میباشد. این بنا به صورت ورودی هشت ضلعی و عمارت پهن ساخته شدهاست. این بنا در سال ۱۳۹۸ طی مزایده توسط وزارت میراث فرهنگی جهت مرمت و احیا و بهر برداری به بخش خصوصی واگذار شد و اکنون با کاربری فرهنگی و پذیرایی و تحت عنوان مجموعه فرهنگی، اقامتی و پذیرایی عمارت منوچهری در حال فعالیت است.
- خانه شفاهی: یکی از زیباترین خانهها در شهر که با وجود به المانهای موجود در این بنا نقاشیها و گچبریها و پنجرههای اروسی و طاق و قوسهای موجود در بنا میتوان گفت متعلق به دوره قاجار است، در طبقه دوم آن تزئینات زیادی دیده میشود و گمان میرود که خانه شاه نشینی بودهاست، که میتوان به گچبریهای آن با نقشهای گل و بوته و اروسیها و طاقها با قوس زیاد داخلی و شیشههای نور گیر مشبک اشاره کرد.
- حمام میر صفی: مربوط به دوره صفوی است و در آمل روستای امین آباد واقع شده و این اثر در تاریخ ۷ مرداد ۱۳۸۲ با شمارهٔ ثبت ۹۳۵۲ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیدهاست. این حمام دارای پلانهای بسته و گنبدهای کوچک گرد است که هر کدام را با زاویه به هم متصل کردهاست.
- برج هشتل: برج هشتل مجموعه عظیم از پنج برج آرامگاهی است. این برجها به شکل مثلث کنار هم چیده شدهاند. بزرگترین برج آن مربوط به یکی از سرداران میرقوام الدین مرعشی، سر سلسله مرعشیان است. شهرت این سردار به دلیل مقاومتی ست که در زمان حمله تیمور از خود نشان داد میباشد. سردار سپاه میر قوام الدین جان خود را برای حفاظت مردمش در مقابل حمله چنگیز از دست دادهاست. بنای اصلی بقعه چهار ضلعی است که مسجدی متصل به آن است و ایوانی در جلوی مسجد ساخته شدهاست. بنای اصلی از داخل چهار گوشه است. در هر یک از اضلاع یک طاقنمای بلند است. با چهار گوشواره گود، چهار ضلعی تبدیل به دایرهٔ کامل شده و بر روی این دایره گنبدی بلند نوک تیز زدهاند. نمای خارجی بنا چهار ضلعی است که میان هر یک از اضلاع طاقنمای بزرگی است. بالای هر یک از بدنهها سیزده قرنیس سینه کفتری است. گنبد بنا از خارج از نوع گنبدهای زاویه دار مخروطی است سه گنبد دیگر در گورستان به بقعه متصل است. این بنا به شماره ۹۳۵۱ در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیدهاست.
- حسینیه آمل: معروف به خانه حسینیه آقای مدنی از جمله حسینیههای قابل توجه است و بنای آن مربوط به دوره قاجار است و در محله پشت بازار، کوچه حسینیه قرار دارد.
- تکیه و پل فیروزکلا: قدیمیترین تکیه مذهبی مازندران و یک پل تاریخی که در روستا فیروزکلا قرار دارد، از پل فقط خرابههای آن باقیمانده ولی تکیه بهطور کامل باقیمانده و برای مراسمات مذهبی از آن استفاده میشود، از معماری چوبی نفیس آن میتوان به دست نوشته و نقشهها و شکلهای منده کاری و کشیده روی چوب آن اشاره کرد و همچنین سنگفرش تکیه فیروزکلا به صورت تکه سنگها است.
- آرامگاه خضر نبی: بقعه خضر یا قدمگاه خضر مربوط به سدهٔ ۹ ه.ق است و در آمل، خیابان رضوانیه، جنب کتابخانه عمومی شهر واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۷ خرداد ۱۳۳۵ با شمارهٔ ثبت ۱۲۴۸ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیدهاست. در هویت این بقعه معروف به قدمگاه خضر در آمل، منوچهر ستوده، در جلد چهارم کتاب از آستار نا استار آباد، چنین مینگارد؛ در تاریخ طبرستان و رویان و تاریخ رویان، مؤلف میگوید؛ " حسن بن علی بن عبدالرحمن شجری معروف به داعی صغیر، دستور داد خانهای برای سادات علوی و حسنی این شهر در مصلای آمل بنا کنند و فرمود؛ مجموع سادات آنجا خانهها ساختند. گمان میرود این محله، که سادات در آن خانه بنا نهادند، احتمالاً میتواند همان رضوانیه امروزی باشد. در این محله، امروزه هم مصلی است که نماز جمعه منعقد میشود و هم دارای یک بیمارستان مجهز به نام هفده شهریور و کتابخانه عمومی قرار دارد، که این کتابخانه از موقوفات بقعه خضر است. ستوده در صفحه ۲۹ کتاب از آستارا تا استارآباد، در بخش معرفی آثار تاریخی آمل مینویسد، در محل هلال احمر ایران، سرپل مصلی، پشت کتابخانه عمومی شهر، گنبدی است به نام خضر، که ممکن است مدفن یکی از سادات باشد. داخل این گنبد محلی معروف به هفت تن است، که امکان دارد هفت تن از سادات حسینی در اینجا به خاک سپرده باشند. در روایت دیگر آمده که خضر نبی در گذر از ایران بوده که به آمل آمده و اولین جایی که نقل مکان کرد همین قدمگاه خضر نبی است.
- گرمابه خواجه یعقوب: پس از اینکه علاءالدوله علی در مازندران به سلطنت نشست -هیبت او زیادت شد و اصحاب اطراف از فتنه جویی و تحکیم بنشستند واو سلقام خاتون را به ساری بنشاند و خواجه یعقوب جوسی را وزیر او گردانید و آرم چمنو و تلار و اهلم و دیگر مواضع به نان او پدید کرد. بعد از مدتی خواجه یعقوب مسلمان شد و اسپهد علاءالدوله علی وزارت خویش بدو داد و هنوز به آمل و گرمابهٔ او را عمارت پدید است.
- آرامگاه یوسف اسماعیل: مربوط به سدهٔ ۹ هجری قمری است. مقبره این شیخ زاهد دارای نمای خارجی بقعه چهار گوش است این چهارگوش را بالاتر از تزئینات کشکولی و سینه کفتری گچی، بریده و هشت ضلعی به وجود آوردهاند.
- تکیه اوجی آباد: تکیه سردار روستای اوجی آباد را عباسقلی خان لاریجانی حاکم موروثی آمل و لاریجان در اوایل سلطنت ناصرالدین شاه قاجار احداث نمودهاست.
- تکیه سقانفار هندوکلا: مربوط به سدهٔ ۱۳ ه.ق، دارای گستردگی خط و نوشته بسیار است که موجب تمایز این سقانفار با نمونههای همسان خود شدهاست. این سقانفار در روستای هندوکلا در شرق آمل و در مسیر جادهٔ بابل به آمل قرار دارد. در گوشهای از میدان روستا، دو سقانفار به چشم میخورد که یکی از آنها ساده و فاقد نقش و دیگری دارای نقوش بیشمار است. در این مجموعه به گونهای که از تمام اشعار مرثیه دوازده بند محتشم کاشانی به صورت گزیده استفاده شدهاست. در پایان نام خادم، نقاش، کاتب و تاریخ و حدیث بدین شرح آمدهاست، خادم درگه شاهمردان حاجی قربان بن کربلایی رمضان که معروف به حاج قربان خان هندوئی مشاور حقوقی میرزا حسینخان سپهسالار بودهاست.
- سقانفار اورطشت: مربوط به دوره قاجار است و در شهرستان آمل، دهستان هزار پی شمالی، روستای اورطشت واقع شدهاست.
- خانه عبادی: خانه عبادی یکی از آثار ملی ثبت شده ایران در آمل است که قدمت آن مربوط به پهلوی اول میباشد و در سال ۱۳۸۵ در مجموعه آثار تاریخی ایران ثبت شدهاست. نشانی این اثر ملی ثبت شده آمل شهر آمل، منطقه سبز میدان، نزدیکی بقعه میر بزرگ میباشد. این مکان به عنوان نخستین مجتمع تلفیقی فرهنگی میراثی کشور در این شهر فعال است.
- خانه حاج مهدی سلطان: این خانه مربوط به اواخر دوره قاجار است و در روستای پاشاکلا در شرق آمل واقع شدهاست. این خانه از نظر فنون تزیینی و نقشمایهها بسیار غنی است. تنوع نقوش، این خانه را به موزهای برای نمایش هنر هنرمندان این دوره بدل کردهاست. که به حاج مهدی سلطان از صاحب منصبان نظامی و در عین حال مذهبی اواخر قاجار تعلق دارد، شامل یک تالار، اتاقهای سه دری، دو ایوان تابستانی و زمستانی و دو انبار آذوقه است.
- عمارت شهرداری: کاخ شهرداری از جمله بناهای دوره پهلوی در کنار رودخانه هراز است این کاخ از پلان و معماری قابل توجهی برخوردار است که همچنان هم استوار است.
- خانه قریشی: متعلق به دوره قاجاری در بافت قدیم شهر قرار دارد. بنا با پلان مستطیل در راستای شرق به غرب در دو طبقه و یک انبار نگهداری مواد غذایی با چند خمره بزرگ سفالی نسب شده در کف آن ساخته شدهاست. قدمت این اثر متعلق به قرون متأخر اسلامی (قرن ۱۰ الی ۱۳ ه.ق) بودهاست.
- خانه درزیها: خانه حاج علی ارباب معروف به خانه درزیهای آمل در فهرست آثار ملی ثبت شدهاست. این خانه قدیمی یکهزار متر مربعی که در کوچه ملکزاده، سر نبش خیابان آیت الله جوادی آملی قرار دارد، به شماره ۳۱۲۱۰ در فهرست آثار ملی ثبت شدهاست. خانه تاریخی درزیهای آمل با دارا بودن حیاط اندرونی و بیرونی است که گچ بری و نقاشیهای این خانه متعلق به دوره قاجاریه است.
جاذبههای ورزشی
- رود هراز: رودخانه هراز که در قدیم، رودخانه هرهز نیز نامیده میشد از دره لار در جنوب دماوند سرچشمه میگیرد و روانابهای دره قاضیکلا و جنگلدره نیز از کوههای شمیمکوه، آب زیارو و لاسم که از کوههای غربی قزقانچای فیروزکوه و آب رودهای جاری از دهکدههای دلارستاق، نیز به این رود وارد میشوند. رودخانه هراز در یک دره نسبتاً پهن به طرف شمال جریان یافتهاست و در مسیر آن چندین روستا و محله و حداقل ۸ کارخانه شن و ماسه وجود دارد؛ و بیش از ۱۵۰۰ کیلومتر مربع است. آب زارعی کشاورزان آمل، فریدونکنار، بخشی از بابل و نور نیز از این رودخانه تأمین میگردد. مهمترین شهرهایی که بر روی مخروط افکنه رودخانه هراز توسعه یافتهاند عبارتند از شهرستانهای آمل و فریدونکنار. شیب رودخانه هراز در محدوده کوهستانی بسیار متغیر است. شیب رودخانه هراز از مرز کوهستان تا شمال شهر آمل ۱۳ در هزار و در محدوده شهر آمل ۷ در هزار میباشد.
جاذبههای علمی تحقیقی
- طرح آبریز هراز: طرح آبریز هراز یکی از بزرگترین طرحها آبریزی خاورمیانه است که در آن به پرورش گوناگون ماهیها پرداخته میشود و به عنوان یک جاذبه طبیعی هم استفاده میشود.
- مؤسسه تحقیقات برنج کشور: آمل از بزرگترین شهرهای کاشت و برداشت برنج و تجارت صنعتی برنج است که معاونت مؤسسه تحقیقات برنج کشور در مازندران با سابقه بیش از ۴ دهه فعالیت تحقیقاتی، در حال حاضر یکی از مؤثرترین واحدهای پژوهشی دارای فعالیتهای تحقیقاتی کاربردی و اثرگذاری شاخص در تولید برنج کشور میباشد. فعالیتهای تحقیقاتی معاونت در بخشهای مختلفی از جمله اصلاح و تهیه بذر، آفات، بیماریها و علفهای هرز، خاک و آب و فنی و مهندسی بوده و در زمینه بهنژادی، به زراعی، خاک و تغذیه، شناسایی و مدیریت آفات، بیماریها و علفهای هرز، آبیاری، صنایع غذایی و همچنین تولید بذور سوپرالیت و مادری ارقام پرمحصول برنج فعالیت مینماید.
- کارگاه زغال: یکی از فعالترین کارگاههای زغال است که در منطقه بلیران قرار دارد و تمامی کارهای آن به صورت دستی انجام میشود.
- منطقه حفاظت شده چلاو چلاو یک سر سبز با آب هوای بسیار معتدل است که دارای تپهها و مراتع بیشمار که در آن به صورت جاذبه طبیعی و تحقیقاتی استفاده میشود.
- منطقه حفاظت شده سیاه بیشه: منطقه سیاه بیشه از مراکز حفاظت شده مخابراتی ایران است که در آن چندین دکل مخابراتی و آنتنهای ارتعاشی نصب شدهاست.
- قلعه کش: محوطه باستانی قلعه کش در حاشیه غربی و جنوب غربی روستای قلعه کش بخش دابودشت شهرستان آمل قرار دارد. در مجموع تعداد ۱۶ گمانه آزمایشی در پیرامون بلافصل محوطه قلعه کش به منظور تعیین حریم در این محوطه زده شد، که علاوه بر مشخص کردن عرصه واقعی محوطه (۱۷ هکتار)، یافتههای بسیار ویژهای مربوط به ادوار پیش از تاریخی عصر آهن، مفرغ، کلکولتیک بدست آمد که از جمله آنها میتوان به پیکره حیوانی، تدفین انسانی، مجموعه سفالین قابل گاهنگاری نسبی و.. اشاره کرد.
جاذبههای تفریحی و طبیعی
- پارک جنگلی میرزا کوچکخان و هلومسر: به عنوان دو پارک جنگلی نزدیک به شهر آمل هستند. پارک جنگلی نمونه گردشگری میرزا کوچکخان هراز در ۱۶ کیلومتری شهر آمل در جاده هراز در منطقه رزکه قرار دارد. این پارک توسط سهام عدالت مازندران اداره میشود. این پارک دارای امکانات تفرجگاهی آلاچیق، آب آشامیدنی، سرویس دستشویی، اجاق، میز و نیمکت، رستوران و قهوهخانه، سکوی چادر و وسایل بازی کودکان، جایگاه سوارکاری و سه مدخل ورودی است و همچنینی دارای جاذبه دو آبشار و درختان کهنسال و فضای سبز است. پارک جنگلی امامزاده عبدالله که به هلومسر معروف است نیز در ۵ کیلومتری شهر آمل قرار دارد و توسط شهرداری آمل اداره میشود و دارای امکانات رفاهی و جاذبه درختان مرتفع است. پارک جنگلی میرزا کوچک خان دومین پارک جنگلی شمال ایران از نظر مساحت است و در مسیر جاده هراز و فست فود مجموعه توریستی رفاهی نارنجستان قرار دارد.
- پارک دهکده طلایی: بزرگترین پارک بازی مازندران است و به عنوان یکی از زیباترین پارکهای ایران هم نام برده میشود، امکانات این پارک یک دریاچه برای قایق و یک شهربازی برای بزرگسالان و یک شهربازی برای خردسالان دارد، این پارک از پل میر بزرگ آغاز میشود و به پارک نارنجستان ختم میشود.
- الیمستان: یکی از زیباترین مناظر را در فصل بهار و تابستان به گردش گران و طبیعت دوستان نوید میدهد. این جنگلها محل رویش گیاه الیما ست که در اردیبهشت ماه رشد میکند. که گفته شده، نام جنگل الیمستان نیز برگرفته از آن میباشد. الیمستان یکی از مناطق توریستی در آمل است که تورهای زیادی از افراد برای تفریج و سفر به دل طبیعت الیمستان میزنند این منطقه نگاه عکاسان داخلی و خارجی راه هم به خود جذب کرده دارای طبیعت بکر و جنگل و مراتع سر سبز است. آب مردم این منطقه از چشمه تأمین میشود و محصول آن غلات، لبنیات و عسل است. قله الیمستان هم یکی دیگر از جاذبههای این روستا است که در زمستان و بهار کوهنوردان زیادی را به خود جذب میکند. قلهای که حدود ۲۵۱۰ متر ارتفاع دارد و یکی از بهترین گزینههای کوهنوردی در زمستان بهشمار میرود. اگر اهل کوهنوردی باشید، این قله با تمام جاذبههای طبیعی اطرافش بهترین گزینه سفر کوهنوردی شما بهشمار خواهد رفت.
- بلیران: بلیران از مناطق ویژه گردشگری روستایی است که با دارا بودن پتانسیلهای گردشگری و آب درمانی رودخانه (گرمارود) مورد توجه مسئولین استانی و منطقه قرار گرفته بدین لحاظ وبا توجه به استقبال گروههای مختلف گردشگری این منطقه به عنوان یک منطقه بکر با چشمه و رودخانه و فضای سبز زیبا قرار گرفته و غیر از طبیعت آن به تاریخی بودن این منطقه میشود اشاره کرد که سر نیزهها دوره عصر آهن در این منطقه زیاد پیدا میشود. اجرای تور در بلیران و حومه هر هفته در گروههای مختلف وبا برنامههای متنوع اجرا میگردد و همچنین خانوادهها برای تفریح در کنار طبیعت و رود به این روستا زیبا میروند. رودخانه گرمارود یا گرمرو و چشمههای آب معدنی نظیر «گرو» و «لالهزار» را در خود جای دادهاست.
- چشمه آب معدنی آلامل: این چشمه در مسیر جاده هراز و چهر کیلومتری آمل قرار دارد آب فراوان آن چون پودری نمناک در هوا پخش میشود.
- سروچمان هزار پله: در امتداد پارک جنگلی هراز واقع شدهاست و دارای چند پله جوبی است که یکی از جاذبههای زیبا این منطقه است شامل قوس چوب قدیمی و چندین پله که برای عبور و مرور ساخته شدهاست.
- جنگل زیارو: زیارو یا زیارود، آمل از غنیترین مناطق فضای سبز و طبیعت گردی است که با جنگلهایی انبوه به بام آمل مشهور است و در بلندای آن دریای محمودآباد به خوبی مشاهده میشود.
بناهای تاریخی تخریب شده
بسیاری از بناهای تاریخی دیگر در آمل که در گذشته وجود داشته در طول تاریخ تخریب یا از بین رفتهاست. بنا به اطلاعات موجود نزدیک به ۶۰ اثر تاریخی و فرهنگی بخصوص در حملات سلطان مسعود غزنوی، حمله تیمور لنگ، به آتش کشیده شدن شهر در دوران شاه عباس یکم، طغیان رود هراز، حریق و زلزله سال ۱۳۳۵ ویران شد.[۳۲۱][۳۲۲][۳۲۳][۳۲۴][۳۲۵][۳۲۶] لیستی از معروف ترینها آثارهایی که دیگر وجود ندارد عبارت انداز: دارالحکومه آمل، گنبد ایرج پسر فریدون، سرای و حمام خواجه یعقوب مجوسی، قصر و گور آمله، خالد سرا، مشهد شیخ ابوتراب، آرامگاه شیخ زاهد فیروی، خانقاه و تربت شیخ ابوالعباس قصاب، مرقد حسن بن حمزه علوی، مرقد شرفالدین، مزار تاجالدولهٔ شهریار، مسجد و مناره مالک اشتر، قصر فیروزآباد، قلعه قدیمی هوشنگ، کاخ خسرو پرویز، قلعه دختر، گنبد محمد آملی، اردوگاه سربازان نادرشاه افشار، باروی شهر آمل، برج گبری و زرتشتیان آمل، قلعه ماهانهسر، هشت کاروانسرا، شش حمام، دوازده آب انبار متعدد، باغ و عمارت شاهعباس صفوی در کنار رود هراز، آب انبار خسروخان، کاروانسرای وزیری شاه عباس و قیصری، قصر باوندیان، کاخ چای خوری.[۳۲۷][۳۲۸][۳۲۹] ویلیام اوزلی، جوناس هنوی، یاسنت لویی رابینو، ژاک دو مورگان و نینا ویکتوروونا پیگولوسکایا در گزارشی از آثار مخروبه در آمل سخن گفتهاند.[۳۳۰][۳۳۱][۳۳۲][۳۳۳]
سرمایهگذاری
در سالهای مختلف برای گسترش بخش گردگشری و تفریحی آمل مباحث مختلفی بیان شد و بیشتر به بخش سرمایهگذاری به مناطق محلی و روستایی توجه بیشتری شد. در بخش سرمایهگذاری خارجی در سالهای گذشته شرکتهای مختلفی از کشورهای کویت، ترکیه و ایتالیا برای سرمایهگذاری در واحدهای مختلفی همچون ساخت هتل، تله کابین و مجموعه توریستی به شهر آمل ورود پیدا کردند اما شرایط تحریم در ایران و میل کم مسئولین مانع همکاری بین این افراد در آمل شدهاست.[۳۳۴][۳۳۵]
سیاست
فرمانداری ویژه
فرمانداری آمل شامل فرمانداری مرکزی است که در سال ۱۳۲۴ شروع به کار کردهاست. در سال ۱۳۹۰ مصوبه فرمانداری آمل به فرمانداری ویژه صادر و تصویب شد.[۳۳۶]
شهرداری
شهرداری آمل سازمانی نیمه دولتی مربوط به شهر آمل است که زیر نظر شهردار اداره میشود. شهرداری آمل در سال ۱۳۰۱ از سوی وزارت کشور ابلاغی برای محمود حکیمی که ریاست مرکز بهداشت را نیز به عهده داشتند صادر گردید و او را به عنوان ریاست بلدیه منصوب داشت. بلدیه آمل کار خود را با سه نفر پرسنل آغاز کرد که مسئولیت نظافت و رفت و روب خیابانها و بهداشت محیط شهر و ساختار را به عهده داشتند. در حال حاضر شهرداری آمل در دو منطقه فعال است.[۳۳۷]
اماکن تفریحی و خدماتی
پارکها
- پارک دهکده طلایی به عنوان تنها پارک داخل شهری آمل است که به عنوان بزرگترین پارک دارای فضای سبز در مازندران نیز نام برده میشود. این پارک در سال ۱۳۷۲ احداث شد. وسعت این پارک از پل میر بزرگ آغاز میشود و به پارک نارنجستان منتهی میگردد. همچنین رود هراز از کنار این پارک میگذرد. این پارک دارای امکاناتی مانند دریاچه و قایق پدالی، شهربازی برای بزرگسالان، شهربازی برای خردسالان، پیست اسکیت، پلاژ، پارکینگ، باغ وحش، فست فود و سوپر مارکت و سرویس بهداشتی است.
- پارک جنگلی میرزا کوچک خان و هلومسر به عنوان دو پارک جنگلی نزدیک به شهر آمل هستند. پارک جنگلی نمونه گردشگری میرزا کوچکخان هراز در ۱۶ کیلومتری شهر آمل در جاده هراز در منطقه رزکه قرار دارد. این پارک توسط سهام عدالت مازندران اداره میشود. این پارک دارای امکانات تفرجگاهی آلاچیق، آب آشامیدنی، سرویس دستشویی، اجاق، میز و نیمکت، رستوران و قهوهخانه، سکوی چادر و وسایل بازی کودکان، جایگاه سوارکاری و سه مدخل ورودی است و همچنینی دارای جاذبه دو آبشار و درختان کهنسال و فضای سبز است. پارک جنگلی امامزاده عبدالله که به هلومسر معروف است نیز در ۵ کیلومتری شهر آمل قرار دارد و توسط شهرداری آمل اداره میشود و دارای امکانات رفاهی و جاذبه درختان مرتفع است.[۳۳۸][۳۳۹]
- پارک جنگلی بلیران از دیگر پارکهای و منطقههای طبیعی نزدیک به شهر است که در روستای بلیران در بخش دشت سر قرار گرفتهاست و دارای طبیعتی قابل توجه میباشد و همه ساله گردشگران زیادی را در سطح منطقه ملی به سمت خود میکشاند. بلیران دارای چشمه آب، رود و درختان انبوه است.[۳۴۰][۳۴۱]
هتلها
در دو دهه اخیر نبود هتل فعال در شهر آمل دچار مشکلاتی برای مسافران شده بود. هتل شهر به عنوان هتل اصلی شهر آمل، به دست معماران اتریشی در زمان پهلوی اول ساخته شد. نام قدیمی این هتل، هتل شهرداری آمل بود که در سال ۱۳۹۰ به هتل شهر تغییر نام داده و در سوم خرداد ۱۳۹۲ برای اولین بار پس از انقلاب ۱۳۵۷ به عنوان هتل، مورد بهرهبرداری مجدد قرار گرفت. مساحت کل زمین ۳۴۰۰ متر مربع،[۳۴۲] بنای مفید هتل ۱۷۶۰ متر مربع و دارای ۲۱ اتاق مجهز به سرویس بهداشتی و حمام، قهوهخانه سنتی، رستوران، لابی، اتاق مدیریت و پارکینگ خودرو برای حدود ۹۰ دستگاه است.[۳۴۳] هتل در ۲ طبقه و در جوار پل معلق آمل و پل دوازده چشمه واقع شدهاست.[۳۴۲] از این هتل در زمان واقعه ۱۳۶۰ آمل به عنوان ساختمان مرکزی بسیج استفاده میشد که مورد حمله اتحادیه کمونیستها قرار گرفت. هتل اکسین در ابتدای ورودی شهر در جاده هراز تنها هتل چهار ستاره موجود در آمل است که در سال ۱۳۹۷ افتتاح شد. این هتل دارای امکانات متعددی از جمله اینترنت بیسیم در همه قسمتهای هتل به صورت رایگان، پارکینگ اختصاصی، روم سرویس ۲۴ ساعته، لابی، رستوران، صبحانه رایگان، سالن همایش و کافی شاپ است.
ستاره | نام | تعداد اتاق |
---|---|---|
★★★★ | هتل اکسین | ۳۶ |
★★★ | هتل المپیک شمال | ۳۰ |
★★★ | هتل شهر | ۱۷ |
★★★ | هتل نیلوفر | ۲۶ |
★ | هتل ویشه | ۷ |
مراکز درمانی
در گذشته
آمل در زمان قدیم قرای طبرستان بودهاست و ابن فاتح و جیمز کارتن از تاریخ نویسان میگویند:
آمل دارای سه مسجد جامع که برتری خاصی به مساجد منطقه دارد و دارای طبیب خانههای عظیمی است که در کنار قصر و در کنار دارالحکومه آمل ساخته شدهاست و هر کس به دردی دچار شود به این طبیب خانهها رجوع میکند.
اولین مرکز طبابت در شهر، مریضخانه بلدیه آمل بود که با پیگیری طبیب مریضخانه به رئیس صحیه کل مملکتی در سال ۱۳۱۳ و ارسال بودجه در سال ۱۳۱۴ به بهرهبرداری رسید. قدیمیترین بیمارستان شهر، بیمارستان امام رضا است که در سال ۱۳۱۶ با نام شیر و خورشید تأسیس و در حال حاضر با ۲۰۵ تخت دائر است.[۳۴۴]
در حال حاضر
در حال حاضر آمل دارای شش بیمارستان و چند کلینیک است.[۳۴۵][۳۴۶] بیمارستان تخصصی و فوق تخصصی شمال نیز یکی از مجهزترین بیمارستانهای شمال کشور بهشمار میآید.[۳۴۷]
سینماها و تئاترها
اولین سینما آمل، فرهنگ نام داشت که در سال ۱۳۳۰ احداث شد. سینما بعدی سینما متروپل بود که در سال ۱۳۳۶ در خیابان ۱۷ شهریور بنا شد. سینما مولن روژ در سال ۱۳۴۰ جنب سینما فرهنگ با مالکیت صاحبان سینما فرهنگ تأسیس گردید. شهر آمل در حال حاضر دارای سه سینما است، سینما بهمن که در سال ۱۳۴۵ با نام آرش تأسیس شد[۳۴۸] و فعلاً گرید یک بهشمار میآید و ظرفیتی بالغ بر ۳۷۵ را نیز داراست. سینما بهمن دو که در سال ۱۳۷۹ تأسیس شد، سالن آن دارای ظرفیت ۲۵۰ نفره است.[۳۴۹] شهر آمل دارای سه سالن کوچک تئاتر است. در سال ۱۳۹۴ مجوز احداث هشتمین تئاتر شهر کشور ایران برای آمل اخذ گشت. اولین پردیس سینمایی آمل نیز با نام اکسین در سال ۱۳۹۸ با ظرفیت و گنجایش ۳۵۰ نفری احداث شد.[۳۵۰]
نام | تعداد سالن | وضعیت | سال ساخت |
---|---|---|---|
پردیس سینمایی اکسین | ۳ | فعال | ۱۳۹۸ |
سینما بهمن | ۲ | فعال | ۱۳۴۵ |
سینما فرهنگ | ۲ | منحل شد | ۱۳۳۰ |
سینما متروپل | ۱ | منحل شد | ۱۳۳۶ |
سینما مولنروژ | ۱ | منحل شد | ۱۳۴۰ |
مراکز خرید
بازار قدیم
بازار قدیم آمل معروف به پایین بازار یا چهارسوق آمل یکی از بازارهای قدیمی موجود است که در مرکز شهر قرار دارد. بازار قدیم رکن و هسته اصلی و اولیه سازمان دهنده شهر بهشمار میآید که وجود اولیه این بازار به قبل از اسلام و هسته اصلی آن به ۹۰۰ سال پیش میرسد. با این که در بعضی از قسمتهای این بازار تغییرات شتاب زده و نوسازی غیراصولی انجام شده و به دلیل مقتضیات اقتصادی، اجتماعی روزگار، زیبایی قبلی را از دست دادهاست، اما هنوز دارای اهمیت و اعتبار است. این بازار همچنان ارتباط خود را با محلات مسکونی مجاور، به میزان قابل توجهی حفظ کردهاست و به صورت مرکز تجمع و داد و ستد مردم، دارای عملکردی بسیار قابل توجه است. مغازههای این بازار با سقف سفالی شیب دار و جلو آمده به خاطر محافظت از باران و آفتاب دارای فضاهای باز داخلی برای تشکیل بازارهای هفتگی در روزگار گذشتهاست. این بازار نیز مانند بازارهای قدیمی دیگر، علاوه بر وظیفه اصلی خود یعنی مبادله کالا، نقش فرهنگی و مبادله افکار و عقاید، نشر اخبار و مرکز ارتباطات اجتماعی مردم نیز بودهاست. در حال حاضر این بازار نقش بسیار مهمی را در زندگی اقتصادی، اجتماعی مردم ایفا میکند. ساختار فضایی، عناصر معماری و کالاهای صنایع دستی و محصولات بومی آن از جاذبههای بازار به حساب میآیند. بازار قدیم آمل دارای راستههای مختلف است. راسته اصلی بازار قدیم آمل به همراه راستههای فرعی منشعب از آن که شامل راسته عطاران، راسته پالان دوزان، راسته نمدمالان و نو راسته است نقش مهمی در تشکیل و تعریف محدوده بافت ایفا کردهاند. راسته اصلی دقیقاً و بلافاصله بعد از پل دوازده چشمه در جنوب شرقی بافت آغاز و به صورت قطری و طولی در بافت حرکت کرده و تا نزدیکیهای مرکز اصلی کاشی محله یعنی مسجد جامع علی کوچک ادامه مییابد.[۳۵۱][۳۵۲] تجارت در بازار قدیم آمل هموراه یک اصل برای مردمان شهر بود که در دورههای مختلف شکلهای مختلفی از نظر کالایی به خود گرفتهاست. از سال ۱۲۸۰ اجناس انگلیسی، آلمانی، روسی و بلژیکی و در چهار دهه اخیر اجناس ایرانی، کرهای و چینی در این بازار یافت میشود.[۳۵۳]
مراکز خرید سنتی
در شهر چندین بازار محلی و سنتی وجود دارد که به صورت هفتگی دایر میشود. در این بازارها دستفروشان و دکه داران در آن محصولات خود را میفروشد.[۳۵۴]
مراکز خرید جدید
آمل دارای فروشگاه و مغازههای متعددی است که بیشتر آن در خیابان هراز، خیابان مهدیه و منطقه سبزه میدان قرار دارند.[۳۵۵]
موزهها
آمل دارای دو موزه به نامهای موزه تاریخ و موزه شهدا است. موزه تاریخ آمل در سه طبقه، شامل گالریهای آثار باستانشناسی، مردمشناسی و اسناد تاریخی استان مازندران است. گالری بخش اشیاء مردمشناسی موزه آمل نمونهای از بافتههای محلی شامل جاجیم، گلیم و نیز ظروف چوبی، ظروف مسی مانند آفتابه لگن، کاسه، سینی ودهها اثر دیگر را در خود جمع آوردهاست و دربخش اسناد تاریخی این موزه، اسنادی از گزارشهای ادارای دورانهای مختلف از جمله در مورد زلزله و آتشسوزی آمل مربوط به سالهای ۱۳۳۵ و۱۳۳۶ و نیز دست نوشتههای شاهان دوره قاجار و مکاتبات اداری دربار قاجاریه با رؤسای حاکمان این شهر و استان به چشم میخورد.[۳۵۶] قدیمیترین دست نوشتههای اسناد تاریخی موزه صورت اسامی علما درآمل در سال ۱۲۸۶ هجری قمری است. اما دربخش باستانشناسی که این بخش را از دیگر قسمتهای موزه متمایز کرده وجود اشیاء با ارزش تاریخی است که قدمت تعدادی از این آثار به بیش از سه هزار سال قبل از میلاد مسیح میرسد. بخش باستانشناسی موزه تاریخ آمل آثاری همچون سفال، فلز، سنگ و شیشه که به جای مانده از دوران پیش از تاریخ تا زمان قاجار درمحدوده شمال ایران و نیز معرفی اشیای سفالینه از سایر استانهای ایران و فرهنگهای تأثیرگذار و تأثیرپذیر منطقه شمال ایران است. در موزه آمل یکی از بخشهای جالب توجه که بازدیدکنندگان و محققان تاریخی را برای دقایقی بیشتر کنار خود نگه میدارد، ویترینهای سکهها است. موزه تارخ آمل از وجود سکهها که تاریخ مصوری از خط، آداب و رسوم کهن، آرایش صورت و نوع پوشش شاهان را نشان میدهد، بیبهره نمانده و سکههای مربوط به دورههای هخامنشی، اسکندر، سلوکیان، اشکانیان، ساسانیان و دورههای اسلامی تا قاجار را در خود جای دادهاست.[۳۵۷]
آثار به دست آمده از کاوشهای علمی باستان شناسان در سال ۱۳۸۸ درمحوطه باستانی قلعه کش که مربوط به دوره مفرغ و آهن است نیز در موزه تاریخ آمل به نمایش گذاشته شدهاست. موزه تاریخ آمل در خیابان امام رضا و در وسط دو پل معلق و پل دوازده چشمه قرار دارد. این ساختمان در سال ۱۳۱۵ به عنوان اداره مالیه شهرستان آمل بنا شده و در سال ۱۳۸۷ با کاربری فرهنگی در اختیار اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری مازندران قرارگرفته و پس از مرمت و احیا، بهمن ماه سال ۱۳۸۹ افتتاح شد. موزه شهدا نیز در مقبره میر بزرگ در دو طبقه مجهز دایر است. آثار به جا مانده از شهدا وصیتنامه و کروکیها و نقشههای هشت سال جنگ تحمیلی و واقعه شش بهمن در این مکان برای بازدید قرار دارد. در بخش نمایشگاه نیز آمل مانند هر شهر دیگری دارای نمایشگاههای فصل به فصل است که میتوان به نمایشگاه لباس، دکور و مبلمان و نمایشگاه تخصصی گل و گیاه اشاره نمود.[۳۵۸][۳۵۹][۳۶۰]
کتابخانهها
آمل دارای اندکی کتابخانه است. کتابخانههای عمومی آمل شامل کتابخانه شهیدان عباسزاده، کتابخانه عمومی دانشپژوه، کتابخانه عمومی امام خمینی و کتابخانه عمومی شهدا میباشد. فروشگاه شهر کتاب نیز در خیابان هراز، نبش آفتاب چهلم واقع شدهاست.[۳۶۱]
آموزش
در قدیم
در قرن سوم تا نهم، آمل دارای هفتاد خانقه بود.[۳۶۲] ترویج علم در دروههای مختلف دستخوش تغییرات شد اما با وجود مصائب و جنگها و خساراتهای ناشی از آن، مردم شهر آمل از تمکین به علم عقب نکشیدند. در دوره طاهریان و علویان مدارس مختلفی در آمل وجود داشت. مدارسی چون داعی کبیر، مدرسه ناصر کبیر، مدرسه زین الشرف، مدرسه امام خطیب و مدرسه پیشوایان از جمله مراکز علمی در این دو دوره بودند.[۳۶۳][۳۶۴] خواجه نظامالملک طوسی در سیاستنامه نوشتهاست: آمل در زمان قدیم دارای هفتاد مرکز علمی بوده و به همراه بلخ، بغداد، دمشق، بخارا و نیشابور جزو هفت شهر دارای دانشگاه قدیم یا همان نظامیه بودهاست.[۳۶۵] آمل به دلیل اینکه دارای خانقاهها و مدارس مختلف اسلامی بود، از همین جهت افراد متعددی از دیگر شهرها برای تحصیل به آمل میآمدند.[۳۶۶] به عنوان مثال، ابوسعید ابوالخیر، زکریای رازی، خواجه نصیرالدین طوسی و ابن سینا، سه فیلسوف بزرگ ایران به ترتیب شاگردان ابوالعباس قصاب آملی، ابن ربن طبری، سراج قمری و ابو عبدالله ناتلی بوده که هر چهار تن متولد و ساکن آمل بودند. همچنین محمد بن جریر طبری مورخ بزرگ اهل آمل است.[۳۶۷]
اولین مدرسه منطقه شمال ایران بعد از احداث مدرسه نیشابور توسط ناصر کبیر در آمل واقع گردید.[۳۶۸] شمسالدین مقدسی در مورد اهمیت علمی آمل نوشتهاست:
یکی از مراکزی که همواره توجه به علم و دانش در آن وجود داشته، آمل بودهاست. این شهر هیچگاه از امام و نظار و ادیبان، فقیهان و اهل فلاسفه خالی نبودهاست.[۳۶۹]
در دوره باوندیان نیز آمل مرکز تدریس آمار، میرزایی، سیاق و مساحی در مدارس قرن ششم و هشتم در منطقه بود.[۳۷۰]
مدرسه
اولین مدرسه جدید در آمل در نیاکی محله در نزدیکی و جنب خانه مسکونی سید حسن عطار، متعلق به شیر محمد علی گزانه ای، با سه کلاس درس به نام مدرسه ملی اسلامی تأسیس شد. آنها توانستند با دو برادر معلم به نامهای حاج خان و محمود خان گلپایگانی قراردادی امضا کنند. بعد از این اتفاق احداث مدرسه دیگری با مدیریت حاجی خان و محمود خان در سال ۱۹۰۴، یک سال پیش از پیروزی انقلاب مشروطه ایران آغاز شد. سایر مدارس، مانند دبیرستان ملکزاده، مدرسه فرهنگ، مدرسه شاه دوخت، مدرسه ابتدایی دخترانه، مدرسه نصرت، دبیرستان طبری، مدرسه متوسطه ملی و دبیرستان پهلوی در طول دودمان پهلوی ساخته شدهاند. نخستین دبیرستان دولتی در مازندران در سال ۱۲۸۷ شمسی با نام دبیرستان نصرت پهلوی در آمل گشایش یافت.[۳۷۱] این دبیرستان یک دبیرستان یک کلاسه بود و ۱۶ دانش آموز داشت. یکی از مرسومه مهم دوره پهلوی پیشآهنگی بود که در سال ۱۳۰۷ مؤسسات ورزشی پیشآهنگی مازندران تأسیس شد و در طول دوران رضاشاه، دستههای پیشآهنگی مازندران در شهرهای مختلف بابل، ساری، آمل و شهسوار در مراسم ورود رضاشاه یا ولیعهد به مازندران، مراسم سالگرد ولادت، جشن تاجگذاری و نیز جشن آیین درختکاری بیشترین توجهات را به خود جلب مینمودند. مهمترین مدرسه به جا مانده، دبیرستان پهلوی است که امروزه با عنوان دبیرستان امامخمینی شناخته میشود، این دبیرستان در سال ۱۹۳۴ توسط مهندسین و معماران آلمانی ساخته و در سال ۱۳۹۷ در فهرست میراث ملی ایران به عنوان مدرسه ماندگار ثبت شدهبود.[۳۷۲]
دانشکده و دانشگاهها
نام | نوع و سطح |
---|---|
دانشگاه شمال | آموزش عالی غیرانتفاعی - غیردولتی |
دانشگاه تخصصی فناوریهای نوین آمل | دانشگاه دولتی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری |
دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات آیتالله آملی | دانشگاه آزاد اسلامی واحد بینالملل |
دانشگاه پیام نور آمل | پیام نور سراسری-دولتی |
مؤسسه آموزش عالی آمل | وزارت علوم، تحقیقات و فناوری نیمه دولتی |
دانشگاه هراز | وزارت علوم، تحقیقات و فناوری غیرانتفاعی - غیردولتی |
مؤسسه آموزش عالی سبز آمل | وزارت علوم، تحقیقات و فناوری غیرانتفاعی - غیردولتی |
مؤسسه آموزش عالی غیرانتفاعی سمنگان | وزارت علوم، تحقیقات و فناوری غیرانتفاعی - غیردولتی |
دانشکده پرستاری آمل | وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی |
دانشکده پیراپزشکی آمل | وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی |
دانشکده دامپزشکی آمل | دانشگاه دولتی |
دانشگاه فذا | دانشگاه جامع علمی کاربردی نیمه دولتی |
دانشگاه علمی کاربردی فرهنگ و هنر | دانشگاه جامع علمی کاربردی نیمه دولتی |
مؤسسه آموزش عالی بیت الهدی | دانشگاه فرهنگیان |
دانشکده علوم قرآنی آمل | دانشکده علوم قرآنی |
مؤسسه آموزش عالی علمی کاربردی ساخا | دانشگاه جامع علمی کاربردی وابسته |
دانشکده فنی و حرفهای پسران علامه حسنزاده آملی | دانشگاه فنی و حرفهای |
دانشکده فنی و حرفهای دختران توحید | دانشگاه فنی و حرفهای |
پزشکی و فناوری
معاصر
انستیتو پاستور آمل به عنوان مرکز فوق تخصصی پژوهشکده شمال ایران نام گرفتهاست نخستین مرکز زیرساختی ملی ارتباطات رایانش زیستی کشور است. هماکنون این مرکز در بخشهای آزمایشگاهی بیماری هاری بخش هاری، انگلشناسی، کشت سلولی، علوم حیوانات آزمایشگاهی، آب وغذا، سیاه سرفه و بخش ژنتیک فعالیت میکند و رایانش زیستی به ۵ استان شمالی میپردازد.[۳۷۳] در سال ۱۳۹۴ نیز آمل با اجرای طرح بیوتکنولوژی دانشآموزی به عنوان قطب زیست فناوری ایران انتخاب شد.[۳۷۴] همچنین در همین سال اولین مرکز تولید و انجماد اسپرم و اصلاح نژاد گاوهای سیمینتال ایران نیز به عنوان اولین مرکز فناوری زایش دام در آمل افتتاح شد.[۳۷۵] دانشگاه علوم پزشکی تهران و دانشگاه تخصصی فناوریهای نوین آمل دو مرکز اولیه شبکه جهانی آموزش و تحقیقات علمی موسوم به یوسرن در ایران بودهاند. مرکز آمل به صورت همزمان به همراه مراکز آلمان، فرانسه و اوکراین افتتاح شد و دانشمندانی از کشورهای فرانسه، سوئیس، ایتالیا، هلند، سنگاپور و مالزی با همکاری دانشگاه عالی دفاع ملی در اولین اولین کنفرانس بینالمللی مدرسه تابستانه یوسرن شرکت نمودند.[۳۷۶] آمل به عنوان یکی از چهار مرکز رشد پارک علم و فناوری مازندران نیز میباشد.[۳۷۷] در سال ۱۳۹۵ نیز با همکاری سازمان پژوهشهای علمی و صنعتی ایران، توسعه فناوریهای مرتبط با گیاهان دارویی ایران برای اولین بار در آمل رقم خورد.[۳۷۸] آمل با داشتن دانشکده پرستاری و مامایی و اخذ مجوز دانشکده پیراپزشکی و پردیس پزشکی از طرف نماینده سابق آمل به سوی مجوز دانشگاه علوم پزشکی گام برداشت چون شرط مستقل شدن آمل از دانشگاه علوم پزشکی مازندران داشتن سه دانشکده علوم پزشکی بود. همچنین مجوز ایجاد دانشکده دندانپزشکی نیز اخذ گردیدهاست.[۳۷۹]
صنعت و تجارت و تولیدات
در طول تاریخ این شهر، آمل به واسطه مرکزیت در منطقه البرز و واقع بودن در یک منطقه حاصل خیز به محل طبیعی برای مبادلات خارجی و ایرانی تبدیل شده بود، صاحب کتاب حدود العالم نقل میکند:
وقتی داخل شهر آمل شدم صدها تاجر عراقی، هندوستانی و یونانی دیدهام که برای خرید طلا و نمد طبری آمده بودند، آمل در مرکز راه تاریخی و کهن ایرانی قرار داشته و دارای مبادر خانههای عظیم بین راهی در قرنهای سوم تا سیزدهم بودهاست. فرش و حصیر آمل را شهرتی بسیار بود.[۳۸۰]
ایلیا پائولوویچ پطروشفسکی نقل میکند:
ابریشم صادرتی آمل در دوران خود زبانزد بود. ترنج، برنج، سنگ، شمشاد و حصیر و فرش طبری، کاسه و آلات چوبین و فولاد آهنین و انواع کتانها در آمل فراوان بود و کارگاهای چینی سازی، سفالگری و آهن ریزی در آمل فعالیت داشتند. کاشت نیشکر و برنج در اقتصاد آمل بسیار اثربخش بود، در قرن ۵ بیشترین فروش نیشکر آمل به بغداد بود. سقسین و بلغار با طبرستان در تجارت بودهاند و شهر آمل که از راه دریایی با سقسین ارتباط داشت، بازار کالاهای سقسینی و بلغاری بود. تجار از مناطق مختلف چون عراق، شام، خراسان و هندوستان برای خرید کالاها به آمل میآمدند.[۳۸۱][۳۸۲][۳۸۳]
محمد بن منور در کتاب اسرارالتوحید در باب کیفیت دستار طبری اشاره کردهاست:
از آمل برای هدیه به نیشابور آورده میشد و ده دینار نیشابوری قیمت داشت و کاملاً مناسب فخرفروشی بود. علاوه بر این از نواحی دوردست خراسان به طبرستان سفرهایی میشد که از شهرهای باورد، شاد، میهنه و نسا که سرانجام با عبور از سرزمینهای شرقی طبرستان به آمل میرسید.[۳۸۴][۳۸۵]
زکی محمدحسن در کتاب تاریخ صنایع ایران ذکر کردهاست که:
پس از شوشتر، اصفهان، ری، نیشابور، یزد و کاشان، شهرهای آمل، شیراز و مرو دارای بیتشرین پارچههای نخی، پشمی و ابریشمی بودند که اکثر آنها به بازار بغداد روانه میشد.[۳۸۶][۳۸۷]
ابن فقیه همدانی در کتاب خود از اهمیت بازار آمل نوشتهاست:
پارچههای ابریشمی که مایه اشتهارد طبرستان بود در آمل بیش از هر جا تهیه میشد و نیشکر، سنگهای قیمتی و جامههای کتان برای خریداران بسیار موجود بود.[۳۸۸]
آمل یکی از شهرهای صنعتی ایران میباشد که به تنهایی ۴۸٪ صنعت مازندران را در خود جای دادهاست، که از صنایع آن میتوان به صنعت کارخانهای، تولید برنج، تنباکو، چای، لبنیات، گندم، دامپروری، صنایع دستی، محصولات مرکبات و سبزیجات، گلخانه، چوب و کاغذ، آهن آلات و ذوب آهن، سنگ و زغال و آب معدنی نام برد که بعضی از ارقامهای صادراتی ایران هستند. آمل در یک دهه گذشته سالانه حدود ۷۴٪ صادرات استان مازندران را به خود اختصاص دادهاست.[۳۸۹][۳۹۰] همچنین محصولات شهر که اغلب لبنی هستند به کشورهای آمریکا، روسیه، عراق، آلمان، پاکستان، عربستان سعودی، ترکیه، آنگولا، عمان، امارات و آذربایجان صادر میشود. در سال ۱۳۹۵ از مجموع ۴۲۴ میلیون دلار صادرات مازندران به میزان ۶۶ درصد یعنی بیش از ۲۸۲ میلیون دلار سهم شهرستان آمل بودهاست. گمرک آمل در سال ۱۳۹۶ به تنهایی ۷۴ درصد صادرات مازندران را به خود اختصاص داد.[۳۹۱]
آمار | درصد در استان |
---|---|
کل صعنت | ۴۸٪ |
صادرات | ۷۴٪ |
شهرک صنعتی
آمل دارای چهار شهرک صنعتی است. شهرکهای صنعتی آمل پس از سال ۱۳۴۵ با احداث کارخانهها رونق پیدا کردند و این شهر بهعنوان یک قطب صنعتی در سطح منطقه شناخته شد. در حال حاضر بیش از ۵۷۰ واحد صنعتی در این چهار واحد صنعتی مستقر است. شهرک صنعتی امامزاده عبدالله آمل دارای ۹۵ هکتار وسعت و ۲۳۷ واحد بهرهبردار است.[۳۹۲] امروزه ۵۰٪ درصد از صنعت استان مازندران در آمل مستقر شدهاند که این امر سبب مهاجرت نیروی کار مورد نیاز برای فعالیت در این کارگاهها از نقاط مختلف استان به آمل گردیدهاست.[۳۹۳][۳۹۴] دیگر شهرک صنعتی مهم آمل بابکان نام دارد که در سال ۱۳۸۳ در زمینی به مساحت ۲۱ هکتار در کیلومتر ۷ جاده قدیم آمل به بابل و با هدف توسعه، تولید و اشتغال احداث گردیدهاست.[۳۹۵] بزرگترین شهرک صنعتی تخصصی دیزل یعنی شرکت صنعتی و تولیدی دیزل سنگین ایران با نام دسا و بزرگترین کوره تونلی ایران با نام دیرگداز، بزرگترین کارخانه صنعت آلومینیوم ایران با نام آبسکون و بزرگترین کارخانه تولیدی طیور با نام زربال و بزرگترین شرکت دانش بنیان دستگاه کشاورزی و صنعتی با نام خزر الکتریک در آمل قرار دارد.[۳۹۶][۳۹۷]کارخانه تکاب که به عنوان تنها کارخانه تولید کاغذ اسناد بهادار، کاغذ اسکناس، چک، صفحات پاسپورت، کاغذ شناسنامه، چاپ پول در سطح کشور ایران محسوب میشود در سال ۱۳۶۱ در آمل افتتاح شد.[۳۹۸]همچنین دفتر نمایندگی اتاق بازرگانی مازندران در آمل به عنوان بخش بازرگانی اتاق مازندران انتخاب شد و در سال ۱۳۹۸ کلنگ ساخت ساختمان جدید این سازمان در آمل به زمین زده شد.[۳۹۹]
نوع | تعداد |
---|---|
تعداد واحد صنعتی مستقر در چهار شهرک صنعتی | ۵۸۰ عدد |
واحد بزرگ مازندران با پرسنل بیش از ۵۰ نفر | ۶۴ واحد از ۳۱۳ عدد |
کلیت تعداد واحدها | ۱۵۰۰ واحد تولیدی |
صنایع غذایی و معدنی
آمل به عنوان یکی از شهرهای سازنده و تأمینکننده مواد غذایی کشور بهشمار میرود و از این رو معروف به پایتخت لبنیات ایران میباشد.[۴۰۰] کارخانه لبنی و گوشتی کاله که یکی از بزرگترین شرکتهای تولیدی ایران و بزرگترین کارخانه غرب آسیا است در آمل قرار دارد. شرکت فراوردههای لبنی کاله مدال افتخار ملی صادرات ایران را کسب کرد و در سالهای متوالی به عنوان صادرکننده برتر کشور انتخاب شد.[۴۰۱]شرکت لبنی هراز، شرکت لبنی صالح و لبنیات گلا دیگر کارخانههای تولیدی محصولات لبنی مستقر در آمل میباشند.[۴۰۲]
اولین همایش ملی تکنولوژیهای نوین در علوم و صنایع غذایی و گردشگری ایران نیز به محوریت آمل شکل گرفت.[۴۰۳] همچنین اولین کارخانه بستهبندی آب معدنی در ایران به نام تجاری آمولو در سال ۱۳۵۰ با استفاده از آب خروجی از چشمه آب معدنی پرسم واقع در دامنه رشته کوههای البرز در جاده هراز آمل تأسیس شد. همچنین آمل با تعداد ۴۰ واحد معدنی قطب اصلی تأمین مصالح ساختمانی و مواد زیر بنایی استان مازندران است.[۴۰۴]دیگر کارخانه مطرح تولید آب معدنی، شرکت نستله واترز، یکی از شرکتهای زیرشاخه نستله شرکت صنایع غذایی سوئیسی-چندملیتی است که در شرکت آناهیتا پلور سرمایهگذاری کرده و تولید و توزیع آب آشامیدنی را تحت نام تجاری نستله پیور لایف، از سرچشمه پلور آمل را بر عهده دارد.[۴۰۵]
اقتصاد
اقتصاد استان مازندران و آمل بیشتر بر پایه کشاورزی، دامداری، باغداری، زنبورداری، پرورش ماهی و صنایع دستی است. کشاورزی و صنعتگری در این میان از اهمیت بیشتری برخوردار است.[۴۰۶] در این میان آمل ۷۲ درصد صادرات مازندران را به خود اختصاص دادهاست و ۴۷ درصد صنعت مازندران را در اختیار دارد.[۴۰۷][۴۰۸]
توسعه
صنعت در آمل گاهی دچار رکود و گاهی دچار توسعه در بخشهای تولید بودهاست. در سالهای گذشته به خصوص بعد از برجام مسئولان متععد کشورهای دیگر مانند رئیس مجلس کشور قرقیزستان، استاندار مارکه ایتالیا، استاندار مانغیستاو قزاقستان، استاندار ایسیککول قرقیزستان، استاندار آستراخان روسیه، رئیس اتاق بازرگانی کشور بلژیک، هیئت اقتصادی و تجاری کشور عمان، شهردار کپنهاگ دانمارک، فرماندار سانتورینی یونان و رئیس پارلمان هلند به همراه وزیر و معاون صنعت و معدن ایران از واحدهای صنعتی آمل بازدید کردند.[۴۰۹] در سالهای اخیر شرکتهای اندریتز اتریش، هیون وو کره جنوبی، نستله سوئیس، جِی جی سی ژاپن به صورت مستقیم با صنعت آمل تفاهمنامه امضا نمودند.[۴۱۰]در دوره اخیر نیز با رکود جمعی اقتصاد ایران نیز شهرکها و واحدهای صنعتی امل نیز دارای رکود شدند.
برنج
آمل به عنوان پایتخت برنج ایران و مرکز بینالمللی تجارت و پایانه صادرات برنج ایران شناخته شدهاست.[۴۱۱] یکی از دو ایستگاه تحقیقات برنج ایران یکی در رشت و دیگری در آمل قرار دارد که در سال ۱۳۴۲ واقع در کیلومتر ۱۰ جاده جدید آمل به بابل تأسیس شد. مؤسسه تحقیقات برنج کشور در راستای توسعه همکاریهای بینالمللی قرارداد مشترکی با مؤسسه بینالمللی تحقیقات برنج واقع در فیلیپین دارد. مرکز تجارت برنج و صادرات برنج ایران در ۲۱ اوت ۲۰۱۹ در حضور معاون اول، حسن روحانی افتتاح شد. این مرکز با سرمایهگذاری خصوصی بالغ بر ۱ تریلیون ریال (۸٫۵۸ میلیون دلار) بر روی زمین بیش از ۱۷ هکتار تأسیس شدهاست. همچنین هر ساله جشن برنج در آمل برگزار میشود. اولین صادرات برنج تولیدی آمل به مقصد کشور کانادا در سال ۱۳۹۹ صورت گرفت.[۴۱۲] وینستون چرچیل نخستوزیر بریتانیا دربارهٔ برنج آمل بیان داشت: به دلیل امکانات حمل و نقل و کیفیت، برنج تهران از طریق آمل عرضه میشد. در مراسم گشایش جاده هراز، محمدرضا شاه پهلوی آمل را به عنوان شهر برنج و علم معرفی کرد.[۴۱۳] در نوروزنامه نیز در پرحاصلی شالیزارهای آمل سخن گفته شدهاست.[۴۱۴]
موضوع | اندازه |
---|---|
شالیزار | ۳۸ هزار و ۳۵۲ هکتار زمین کشاورزی |
برداشت | ۱۸۰ هزار تن برای تأمین برنج ۶ میلیون ۳۰۰ هزار نفر |
نوع | تعداد |
---|---|
شالیکوبی | ۱۷۰ واحد فعال |
سورتینگ | ۴۶ واحد فعال |
دیگر رشتهها
آمل به عنوان اولین شهر ساخت امدیاف (صنعت چوب) و نخستین کارخانه تولید تخته فیبر در خاورمیانه و اولین شهر تولید محصولات مدرن کوره آجرپزی سنتی در ایران و به عنوان یکی از قطبهای صادرات گلهای زینتی ایران شناخته میشود. همچنین بزرگترین کارخانه چوب مداد سازی خاورمیانه و بزرگترین کوره ذوب فولاد آلیاژی خاورمیانه و بزرگترین کشتارگاه مدرن خاورمیانه در آمل قرار دارد. آمل با داشتن سطح زیر کشت دو میلیون مترمربع پرورش گلهای زینتی و تولید ۹۵ میلیون انواع گل زینتی، رتبه اول استان مازندران را به خود اختصاص دادهاست.[۴۱۵]
تصویر عمومی
رتبههای آماری
شاخص | رتبه در استان |
---|---|
جمعیت | سوم |
کیفیت زندگی شهری | دوم (۰/۷۱) |
تولید ناخالص داخلی | اول |
مشارکت در صنعت، معدن و تجارت | اول |
شاخص توسعه انسانی | دوم (۹۶٫۰۳٪) |
امکانات بهداشتی و درمانی | سوم |
جاذبههای تاریخی و طبیعی | اول (۰/۰۲۳۰) |
مشارکت در کارآفرینی و اشتغال زایی | اول (۷۷٫۰) |
لگاریتم سرانه درآمد و مخارج کلی | اول |
زیرساخت توسعه رفاهی و عمومی | دوم |
سرانه مطالعه | اول |
نرخ باسوادی بر پایه جمعیت خانوار | سوم |
ساخت و ساز و تراکم ساختمان شهری | اول |
مشارکت در کشاورزی و باغداری | سوم |
تمایل به سرمایهگذاری در امور عمرانی | اول |
میزان بارندگی سالیانه | سوم |
تسهیلات رونق تولید | دوم |
شرکتهای تعاونی معدنی | اول (۷/۷۴۸) |
وسعت فضای سبز | دوم (۲۴۳۴۶۷) |
نرخ توسعه و مشارکت در ورزش | سوم |
نرخ ازدواج و طلاق | سوم |
مشارکت در فرهنگ خاص و عمومی | دوم |
حمل و نقل و ارتباطات شهری | چهارم (۰/۰۲۹۳) |
سرانه سازمانهای دولتی در شهر | چهارم |
تعداد شاغلین کارگاههای صنعتی، اداری | اول (۱۸/۹۸۳) |
تولید زغال و فلورین، محصولات دامی و گوشتی و گیاهان | اول |
نیروی انسانی و متخصص | دوم (۰/۰۴۷۸) |
مشارکت در امور پژوهشمحور | اول (۶۰/۰۰۰) |
میل و مشارکت سرمایهگذاری بخش خصوصی | اول |
نرخ هزینه خانوار برای تحصیل | اول |
شاخص قانون مندی | سوم (۰٬۰۳۹۲) |
جذب مشارکتهای مردمی در موسسات بهزیستی و خیریه | اول |
قابلیت پذیرش اجتماعی سیاسی | سوم |
تعداد شعبههای فعال دادگاهها، دادسراها و شورای حل اختلاف | سوم |
تعداد دانشجویان موسسات آموزش عالی | سوم |
جاذبههای گردشگری از نظر جذب گردشگر خارجی | ششم |
توسعه تسهیالت و امکانات اقامتی و رفاهی مربوط به گردشگری | هفتم (۳٫۴) |
استقبال از دیدنیها و مناظر طبیعی از طرف گردشگر داخلی | سوم (۰٫۳۱) |
- آمارها بر اساس دادههای: فصلنامه شهر پایدار، اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی، پرتال جامع علوم انسانی، سیویلیکا، فصلنامه جغرافیا و آمایش شهری-منطقهای، جغرافیا و توسعه فضای شهری، سامانه نشریات علمی ایران-کتابخانه ملی، دانشگاه تهران و درگاه ملی آمار است.
هسته شهر
مناطق
نوع قشر و آهنگ توسعه شهری، گسترش شهر آمل را در دورههای بعد از تأسیس و خاصه در ابتدای دوره صفویان علاوه بر رشد طبیعی شهر و مهاجرت شهر را به جنوب، جنوب شرقی و شرق آمل گسترش داد. آمل در گذشته دارای هشت دروازه بوده که ورود و خروج از شهر از طریق آنها انجام میپذیرفتهاست.[۴۱۶]
محلههای تاریخی
محلههای تاریخی شامل نیاکی محله (حسینیه ارشاد)، اسپه کلاً (تکیه اسک)، قادی محله (تکیه شهدا)، کاردگر محله (مسجد امیریها)، مشائی محله (چهار سوق)، شاهاندشت محله (تکیه هاشمی)، چاکسر محله (امامزاده قاسم)، کاشی محله (مسجد حاج علی کوچک)، پائین بازار محله (تکیه آملیها)، گلباغ محله (مسجد جامع) و گرجی محله (امامزاده تقی) میباشد.[۴۱۷][۴۱۸]
هسته اولیه شهر
مقر اولیه شهر سکونتی آمل به صورت اتفاقی برگزیده نشد، بلکه اندیشه در انتخاب آن محل نقش داشته اشت. در کتاب تاریخ شهرسازی آمده که قصد داشتهاند ابتدا شهر سکونتی آمل را در پای دشت بسازند ولی چون آوردن رود هراز به این مکان امکانپذیر نبود شهر را در نزدیکی رود هراز ساختند، چون در قدیم هر جا که آب بود تمدن حیات بشری نیز پایدار بود.[۴۱۹] بهطور کلی مقر ابتدایی شهر آمل از حوالی سبزه میدان و مصلای قدیم تا منطقه پائین بازار و کمی پائینتر از محله پائین بازار یعنی اراضی گنبدین که در گذشته دور به آنجا عوامه کوی میگفتند، بودهاست.[۴۲۰] باغ و دژهای اطراف و آتشکده مقر ساسانیان بوده و بعد از ورود اسلام به منطقه و احداث مسجد و اردوگاه اعراب در بخش ربض شهر ساسانی کُهندژ عملاً شهر به نقطه و موقعیت جدید گلباغ محله و محدوده مسجد جامع منتقل شد و کهن دژ سابق را ویران کرده و تنها آتشکده و دیواره سنگی آن دوره از حوادث روزگار سالم ماند.[۴۲۱]
-
سردر بازار قدیم آمل
-
نمایی از عمارت منوچهری در آمل قدیم
-
درون خانه شفاهی
گسترش
آمل در گذشته دارای هشت دروازه بوده که ورود و خروج از شهر از طریق آنها انجام میگرفت. بعدها در امتداد این دروازههای تاریخی، بازارچههایی احداث گردیدند تا نیاز مردم هر منطقه را تأمین نمایند و از مراجعهٔ مستمر مردم به بازارهای مرکزی جلوگیری شود. رفتهرفته در پیرامون این بازارچهها واحدهای مسکونی شروع به ساخت گردیدند و از همین روی بازارچهها به هم متصل شدند و محلههای جدیدی در گوشه و کنار شهر پدید آمدند. همچنین چهار دروازه اصلی به این شهر باز میشد و بعدها بعد خرابی خندقها زیاد شکل شمایل دیگر در مکانهای مرکزی و کناری شهر صورت گرفت. در دو دوره پهلوی با ایجاد تأسیسات مختلف با مهندسی ایرانی، آلمانی و اتریشی در آمل در دوره پهلوی تحولاتی به عنوان زیر ساخت و برای ادامه راه در سالهای بعدی شکل گرفت.[۴۲۲][۴۲۳]
مشکلات و معضلات حاشیهنشینی
در یک دهه گذشته مشکلات متعددی در سه محله شهر به نام امت آباد، رضوان ۳۸ و شادمحل پدید آمدهاست. این سه منطقه حاشیهنشین به عنوان یکی از مناطق آسیبپذیر و کم برخوردار استان مازندران بوده و عدم توسعه و امکانات شهری از جمله امکانات بهداشتی در آن مشهود است. در چند سال گذشته سعی شد در طرح بازآفرینی با ساخت مرکز سلامت، پارک محله و ترمیم زیرساختها مانند آسفالت و اتصال لوله گاز اندکی از مشکلات این محلات کاسته شود. طبق آمار بیش از ۲۰۰ خانوار که بیشتر مهاجر و غیربومی هستند، در مناطق آسیبپذیر شهرستان آمل سکونت دارند.[۴۲۴][۴۲۵]
تراکم و قیمت
شهر آمل یکی از گرانترین شهرهای استان مازندران در زمینه مسکن است. اگرچه افزایش قیمتها در شهر آمل به نسبت سایر شهرها بیشتر صورت میگیرد اما بخش مسکن نسبت به سایر بخشها با رشد فزاینده تری روبرو است.[۴۲۶]
معضل ترافیک درونشهری
عدم تناسب زیرساختها با حجم ترافیک ورودی به معابر مرکزی شهر آمل از قبیل خیابانهای انقلاب، مهدیه، سبزه میدان موجب شده بحث ترافیک به یک معضل در شهر آمل تبدیل شود. بریدگیهای زائد در شهر آمل یکی از دیگر مشکلات مربوطه به بحث ایجاد ترافیک است.
حمل و نقل
خیابانها
آمل به عنوان یک شهر مرکزی در استان است که دارای میان برهای متعددی است. با توجه به گسترش شهری که مناطق مختلف هم کشانده شدهاست و معماری تردد شهری آمل از پیش بازتر شده، معماری برونشهری توسط بزرگراهها و کمربندیها به داخل شهر و پنج خیابان اصلی مرکز شهر ختم میشود. شهر آمل دارای هشت میدان مرکزی است.
پایگاه هوایی
فرودگاه امداد آمل به عنوان اولین پایگاه امداد نجات ایران یا اورژانس هوایی با یک فروند هلیکوپتر آغاز به کار کرد. یک فروند هلیکوپتر این مرکز در حادثهای سقوط کرد و سرنگون شد و بعد از این حادثه، یک فروند هلیکوپتر دیگر جایگزین شد.[۴۲۷]
ترمینال
پایانه مسافربری فیروزی که همانند یک شهرک داخلی بوده دارای طرح فرودگاهی است، در زمینی به مساحت ۲۰ هزار و ۵۰۰ متر مربع و با زیربنای ۸ هزار متر مربع بنا شدهاست. این ترمینال به عنوان بزرگترین پایانه مسافربری شمال کشور شناخته شدهاست و دارای امکانات جانبی مانند رستوران، کافی شاپ و سالن انتظار میباشد.[۴۲۸]
راهآهن
پیشینه
پیشینه احداث موفق اولین راهآهن در ایران که از آمل آغاز میشد به سال ۱۸۸۶ میلادی با احداث خط راهآهن محمودآباد یعنی سواحل جنوبی دریای مازندران به آمل برمیگردد.[۴۲۹] این طرح اگرچه در نظر بود تا تهران ادامه یابد، ولی با کارشکنیهای پیمانکارهای بلژیکی به شکست انجامید و خطوط آن برچیده و از آن به عنوان تیرکهای تلگراف استفاده شد، طرح احداث راهآهن توسط محمدحسین امینالضرب صورت گرفته بود. کمپانی شوال ۱۳۰۴ قمری، همراه با برادرش محمدرحیم و میرزا جعفر برادر حاجی سیاح به پاریس رفت تا مقدمات راهآهن را تدارک ببیند و اواخر سلطنت ناصرالدین شاه قاجار شروع به ساخت راهآهن آمل محمودآباد کرد. امین دارالضرب برنامههای بسیاری برای گسترش این کار داشت، امّا منفعتطلبی شاه و دخالت بیگانگان از جمله روسیه هرگز اجازه تحقق آنها را به او نداد و نخستین تجربه تجاری بخش خصوصی در این زمینه با شکست مواجه شد.[۴۳۰]
حال حاضر
در حال حاضر پروژه راهآهن آمل که به شکل قطار برقی است در سال ۱۳۹۰ به تصویب ملی در مجلس شورای اسلامی رسید که عملیات ساخت آن در سال ۱۳۹۳ آغاز شد و در حال حاضر در دست ساخت است. این پروژه در سال ۱۳۹۴ به مرحله اجرایی رسید.[۴۳۱][۴۳۲] را آهن برقی رودهن، آبعلی، لاریجان، آمل در کناره جاده هراز در حال ساخت است. با این خط مترو میتوان مسیر تهران به آمل و بلعکس را در ۵۵ دقیقه طی نمود.[۴۳۳][۴۳۴]
اتوبوس و تاکسی
سازمان مدیریت و نظارت بر تاکسیرانی آمل یکی از سازمانها فعال در شهر است که در تمامی خیابانهای آمل یک یا دو ایستگاه در نظر گرفتهاست و همچنین هشت ایستگاه اتوبوس بین شهری آمل در نظر گرفته شده که نقاط مختلف شهر را به یکدیگر متصل مینماید. در شهر آمل سه هزار تاکسی فعال وجود دارد.[۴۳۵]
راهها
اصطخری دربارهٔ پیشینه راه در آمل نوشتهاست: «راه از ری به طبرستان، از ری به برزیان یک منزل سبک است، از برزیان به نامهند یک مرحله بزرگ است از نامهند به آسک یک مرحله از آسک به بلور یک مرحله از بلور به کنازل یک مرحله از کنازل به قلعه لارز یک مرحله پنج فرسنگ و از آنجا به فرست یک مرحله شش فرسنگ و از آنجا به آمل یک مرحله».[۴۳۶]نکته قابل توجه این بود که جاده یاد شده مورد توجه سیاحان اروپایی نیز قرار گرفت. دربارهٔ مسیر راه قدیمی تهران-هراز، دو تن از محققان فرانسوی نیز مطالبی دارند. ژاک دو مورگان در کتاب خود از این راه چنین یاد میکند: «تهران- حصارک- بومهن- چشمه علی- علیآباد- امامزاده هاشم - پلور- رینه (کوه دماوند در سمت چپ جاده قرار دارد) - وهنه- محمودآباد- کیالوبند - عمارت و آمل، که این جاده مهمترین راهی است که همه کاروانها از آن میگذرند.[۴۳۷][۴۳۸]
جاده هراز به عنوان ورودی شهر آمل و یکی از دو ورودیهای اصلی به شمال ایران است. این جاده از درهٔ رود هراز میگذرد و نزدیکترین راه اصلی به قله دماوند است. این جاده یکی از زیباترین و تاریخیترین جادههای موجود است. همچنین این جاده تاریخ منطقه البرز، لاریجان - آمل را بیان میکند. برآورد صورت گرفته این است که فقط در ایام نوروز، این جاده میزبان ۵ میلیون مسافر است. حجم زیاد تردد در کنار ظرفیت کم جاده گاهی موجب به وجود آمدن ترافیکهای بسیار طولانی میشود. این جاده دارای جاذبههای گردشگری بسیاری نیز میباشد. جاده هراز یکی از چهار محور ارتباطی شهر تهران به شمال ایران است.[۴۳۹] در سال ۱۳۸۹ فقط در ایام نوروز نزدیک به ۴ میلیون نفر، یعنی حدود ۳۰٪ از مسافران نوروزی استان مازندران، از طریق این جاده وارد استان شدهاند.[۴۴۰] استقبال تردد کنندگان از این جاده باعث شدهاست تا در برخی از روزهای سال، ترافیک ۱۷۰ کیلومتری در این جاده شکل بگیرد.[۴۴۱][۴۴۲][۴۴۳] بر اساس طرح مصوبه مجلس و دولت تا پایان سال ۱۳۸۹ حدود نیمی از مسیر این جاده چهاربانده شد[۴۴۴] و قرار است است این جاده تا پایان سال ۱۳۹۹ بهطور کامل چهاربانده شود.[۴۳۹][۴۴۵]
دیگر جادهها
به غیر از جاده هراز جاده آمل به بابل به طول چهل کیلومتر، جاده آمل به محمودآباد به طول هجده کیلومتر، جاده آمل به فریدونکنار به طول سی و پنج کیلومتر و جاده آمل به چمستان به طول بیست و پنج کیلومتر راههای مواصلاتی اطراف آمل هستند.[۴۴۶]
بلوارها
- خیابان امام رضا
- خیابان هراز
- خیابان ملکالشعرا طالب آملی
- خیابان دماوند
- خیابان مهدیه
- خیابان محمد بن جریر طبری
- خیابان مصطفی خمینی
- خیابان انقلاب
- خیابان آیتالله طالقانی
- خیابان جانبازان
- خیابان فرهنگ
- خیابان هروی
- خیابان آیتالله مدرس
- خیابان شهید احمد امین طبرسی
- خیابان شهید بهشتی
- خیابان بسیج
- خیابان نور
- خیابان ولایت شمالی و جنوبی
- خیابان پاسداران
- خیابان آزادگان
- خیابان شهید مطهری
- خیابان شهید سرلشکر منفرد نیاکی
- خیابان آیتالله میرزا هاشم آملی
- خیابان شهید حسین قاسمی
- خایابان کارگر
- خیابان آموزش و پرورش
-
نمای خیابان هراز (فصل زمستان)
-
خیابان مدرس ورودی آمل از سمت تهران
-
پل روگذر بلوار طالب آملی
-
پل بلوار طبرسی
فاصلهٔ آمل با شهرهای دیگر
شهر مقصد | فاصله (کیلومتر) |
---|---|
محمودآباد | ۲۰ |
ساری | ۷۰ |
نوشهر | ۹۴ |
تهران | ۱۸۴ |
گرگان | ۲۰۶ |
آستارا | ۴۷۷ |
همدان | ۵۰۱ |
اصفهان | ۶۲۵ |
کرمان | ۶۸۰ |
یزد | ۷۹۶ |
مشهد | ۸۰۱ |
ایلام | ۸۵۴ |
اهواز | ۱۰۰۱ |
ورزش
والیبال و کشتی به عنوان ورزش اول شهر آمل به حساب میآیند. فوتبال، بوکس، فوتسال و ورزشهای رزمی نیز به عنوان دیگر ورزشهای رایج در شهر آمل بهشمار میآیند. آمل دارای چند تیم لیگ برتری در لیگهای مختلف از جمله والیبال است. باشگاه والیبال کاله مازندران تا به حال دو دوره به عنوان قهرمان سوپر لیگ والیبال ایران و یک دوره به عنوان قهرمان جام باشگاههای آسیا در سال ۲۰۱۳ رسیدهاست.[۴۴۷] تیم والیبال کاله جزو تیمهای پرطرفدار قاره آسیا محسوب میشود. مجموعه باشگاه ورزشی کاله دارای چندین تیم دیگر از جمله تیم تیم والیبال کاله جوان و تیم بسکتبال کاله و تیم بسکتبال کوچین است.[۴۴۸] باشگاه والیبال هراز آمل نیز در سال ۱۳۹۹ تأسیس شد و در سوپرلیگ والیبال ایران فعالیت میکند. باشگاه دماوند آمل در لیگ دسته سوم فوتبال و لیگ یک فوتسال بانوان، تیم شهروند آمل و تیم تجهیزات پزشکی عمرانی آمل در لیگ برتر بسکتبال با ویلچر، تیم هیئت بدمینتون آمل در لیگ برتر بدمینتون و تیم هیئت آمل در لیگ دسته یک فوتسال دیگر تیمهای فعال به عنوان نمانده شهر در مسابقات ملی هستند. باشگاه فولادین ذوب آمل نیز در سال ۱۴۰۰ برای فعالیت در رشته وزنهبرداری و کشتی تأسیس شد. فولادین ذوب در اولین سال فعالیت خود به قهرمانی در لیگ کشتی فرنگی و نایب قهرمانی در لیگ کشتی آزاد رسید. آمل از دیر باز در کشتی نیز دارای کشتی گیران متعددی در سطح ملی بودهاست. قاسم رضایی یکی از اعضای ایران در بازیهای المپیک تابستانی ۲۰۱۲ توانست مدال طلا المپیک را به دست آورد.[۴۴۹] به غیر از این چهار رشته تقریباً تمامی رشتههای ورزشی در آمل فعال است اما کمبود برخی از زیرساختهای ورزشی در آمل از جمله مشکلاتی است که شهر با آن مواجه است.
مدال المپیک
- طلا - قاسم رضایی: ۲۰۱۲ لندن
- برنز - قاسم رضایی: ۲۰۱۶ ریو
- برنز - محمدهادی ساروی: ۲۰۲۰ توکیو
- برنز - امیرحسین زارع: ۲۰۲۰ توکیو
ورزشگاهها
مجموعه مرعش، سالن پیامبر اعظم و نشاط، مجموعه ورزشی آدمرس، ورزشگاه چمران، ورزشگاه و سالن شهید حسن نژاده، ورزشگاه چهل شهید، پارک و سالن بانوان غدیر، سالن حجاب، سالن المپیا و فردوس، سالنهای بیلیارد، بولینگ و پیست اسکیت پارک طلایی از امکانات ورزشی آمل محسوب میشوند. ورزشگاه ده هزار نفری کاله نیز به عنوان بزرگترین سالن ورزشی ایران با امکانات مختلف در حال تأسیس است.[۴۵۰][۴۵۱]
میزبانی بینالمللی
- مسابقات قهرمانی فوتسال غرب آسیا
- مسابقات قهرمانی بسکتبال جوانان غرب آسیا
- مسابقات قهرمانی هندبال باشگاههای آسیا
- مسابقات اسنوکر قهرمانی آسیا
- مسابقات بینالمللی شطرنج جام فجر
- دوره مربیگری فدراسیون بینالمللی والیبال
رسانهها
نشریهها
از دوران اولیه مطبوعات، تاکنون نشریات و روزنامههایی در آمل به چاپ رسیدهاست که بعد از مشروطه قوت بسزایی گرفت. فعالیت چشمگیر روزنامهنگاری در مازندران در اواخر دهه ۱۳۲۰ بود که حدود ۲۶ نشریه فعالیتشان را در ساری، بابل، آمل و بابلسر آغاز کردند. از جمله این نشریات، هفتهنامه مازندران بود که با همکاری زنان روزنامهنگار در ۱۳۲۸ در آمل به چاپ رسید.[۴۵۲] از نشریات آمل در طول تاریخ میتوان به رساله کبیر، هفتهنامه مازندران، لسان ملّت، لاریجان، امواج خزر، شمشیر ملت، فر آزاد، الآمل، از خزر تا، امید مازندران، خورشید طبرستان، سرای امید، آمل شهر اولینها، پیام آمل، هفتهنامه صبح آمل و پیک شمال اشاره کرد.[۴۵۳]
امکانات
بیمارستانها
نام | مالکیت | تعداد تخت خواب | نوع | سال ساخت |
---|---|---|---|---|
بیمارستان امام رضا | دولتی | ۲۰۵ | عمومی | ۱۳۱۶ |
بیمارستان شمال | خصوصی | ۱۵۰ | فوق تخصصی و توریسم سلامت | ۱۳۹۳ |
بیمارستان امام خمینی | دولتی | ۲۱۷ | عمومی و قلب | ۱۳۹۵ |
بیمارستان امام علی | دولتی | ۱۷۵ | عمومی و زنان زایمان | ۱۳۷۶ |
بیمارستان ۱۷ شهریور | دولتی | ۱۴۰ | عمومی و سوانح سوختگی | ۱۳۴۴ |
بیمارستان پیمان آرین | خصوصی | ۴۰ | عمومی و شیمی درمانی | ۱۳۹۰ |
بیمارستان نیک درمان | خصوصی | ۵۰ | تخصصی و عمومی | در دست احداث |
مرکز خرید
- سیتی سنتر اکسین شمال
- مرکز خرید قائم
- مرکز خرید آفتاب
- بازار بزرگ قائم
- پاساژ بزرگ آمل
- پاساژ مروارید
- پاساژ میرداماد
- مجتمع تجاری و اداری سپهر
- پاساژ فرزانه
رهآوردها
غذاهای سنتی
خورشت آلو، شامی، اسفناج پته، آغوز مسما، مرغ شکم پر، اردک شکم پر، ماهی شکم پر، ترشه کباب، آلو اناردون، بادمجان کباب، خورشت ناردون، آش دوغ، آش ترش، کئی انار، ترشی تره و قلیه از جمله غذاهای محلی و سنتی آمل میباشند.[۴۵۴]
شیرینی و ترشیها
انواع شیرینی، مرباجات و ترشیها مانند آب دندان، اغوزکنا، کماج، ساق عروس، نان کوهی، پیس گندله، پشت زیک، رشته به رشته، قطاب محلی، حلوا محلی، بادمجان ترشی، رب انار، نازخاتون، سیر ترشی، هفت بیجار، ترشی یارمسی، دلال، مربای به، مربای آلبالو، مربای سیب، مربای پرتقال، مربای انجیر، مربای بهار نارنج، مربای تمشک و مربای بالنگ از رهآوردهای آمل در این بخش هستند.[۴۵۴]
صنایع دستی
معرق، منبت کاری، سفال، گلیم، گل، لاک تراشی، نمد مالی، حصیر بافی، جاجیم بافی، ابریشم بافی، جوراب بافی و محصولات آهنی از جمله رهآوردهای آمل در بخش صنایع دستی هستند.[۴۵۵]
محصولات
در بخش محصولات نیز برنج طارم آمل یکی از مرغوبترین و بنامترین محصولات کشاورزی ایران است. گردو، سیب، گیلاس، آلبالو، هلو، عسل، پرتغال، نارنگی، تمشک، کیوی، روغن کلزا، فرش و سبزی نیز از دیگر محصولات و رهآوردهای این شهر میباشد.[۴۵۶]
بندرگاه و گمرک
آمل در زمان قدیم دارای بندرگاه بودهاست که این بندرگاه یکی از تجارتگاههای مطرح شمال ایران به حساب میآمد، در گذشت زمان این بندر تبدیل به شهر فعلی محمودآباد شد. گمرک فعلی آمل در شهر قرار دارد و صادرات محصولات در این مرکز انجام میشود. ساختمان جدید اداره گمرک و پایانه صادراتی آمل در سال ۱۴۰۰ افتتاح شد.[۴۵۷][۴۵۸][۴۵۹]
حوادث و وقایع
واقعه آمل
واقعه سال ۱۳۶۰ شهر آمل که در منابع رسمی نظام جمهوری اسلامی و رسانههای داخلی، همچنین با عنوان حماسه مردم آمل یا حماسه اسلامی مردم آمل، از آن یاد شده[۴۶۰] و در منابع برخی گروههای اپوزیسیون جمهوری اسلامی به اختصار قیام آمل نامیده میشود، به مبارزه مسلحانه حدود صد نفر از گروهی مارکسیست-لنینیست-مائوئیست به نام اتحادیه کمونیستهای ایران سربداران علیه نظام جمهوری اسلامی ایران در شهر و جنگلهای اطراف شهر آمل اشاره دارد. این مبارزه پس از ساعتها درگیری سرانجام در تاریخ ۶ بهمن با تمرکز قوای نیروهای سپاه پاسداران، پلیس و بسیجیان و مردم با سرکوبی آن پایان یافت.[۴۶۱] منابع نیروهای مردمی[۴۶۲] در این درگیریها و خنثی نمودن آن نقشی فزاینده داشتهاند.[۴۶۳] و حکومت برای سرکوبی از انبوه نیروهای مسلح بهره جستهاست.[۴۶۴] حماسه مردم آمل یا حماسه اسلامی مردم آمل اصطلاحی است که رسانههای داخلی ایران[۴۶۵][۴۶۶][۴۶۷] و مقامات جمهوری اسلامی ایران، به دلیل آنچه مقاومت مردم[۴۶۸] این شهر در مقابل سربداران در واقعه آمل در ۶ بهمن سال ۱۳۶۰ نامیدهاند به کار میبرند.[۴۶۹][۴۷۰][۴۷۱] این روز در تقویم رسمی ایران نیز با نام «حماسه مردم آمل» به ثبت رسیدهاست.[۴۷۲][۴۷۳][۴۷۴]
وقایع تلخ تاریخی
شهر آمل از حوادث تلخ روزگار بیبهره نبوده و نشیب و فراز جهان را اعم از عوامل سیاسی و طبیعی بسیار دیدهاست دربارهٔ شهرت آن هم مورخان اسلامی و غیر اسلامی بسیار مینوشتهاند که آمل از جمله آسیب پذیرترین شهرها بوده که دو بار به کلی به زیر آب رفت و چندین بار بر اثر تهاجمات و زلزله به ویران تبدیل شد و دوباره شهری جدید بر روی آن نهاده شد. چندین بار مردم شهر گرفتار بیماری چون وبا، مشمشه و طاعون گشتند. چندین بار در سالهای ۱۳۲۹ و ۱۲۰۸ بر اثر آتشسوزی آمل به کلی سوخت شد و بعد ار پیگیریهای حکام و خانهای محلی و همدردی برخی از حاکمان جهان آمل دوباره مرمت شد.[۴۷۵][۴۷۶]
ازجمله حوادثی که منجر به کشتار و ویرانی در شهر آمل گردید کی توان به حادثههای زیر اشاره کرد:
- در نمارستاق آب دریا وک با دریوک در تنگه کوه طغیان کرد و کوه را پاره کرد که بر اثر شکستن سد طبیعی دریاوک نمارستاق سیلی مهیب ایجاد شد که شهر آمل و روستاهای اطراف آن ویران و در زیر رسوبات منهدم گردید. در قسمت شرقی شهر، زمین نسبتاَ مسطحی دیده میشود که سابقاَ ساختمانهای زیادی داشته و اگر زیر خاک را کاوش کنند آثار خانههایی که رسوبات رودخانه انباشته شده به خوبی مشاهده میشود. بعضی این سیلاب را در سال ۱۰۸ هجری میدانند.
- آتشسوزی بزرگی که در دوره جدید در شهر آمل اتفاق افتاد که باعث خرابی زیاد و ویرانی شدید شهر گردید. این آتشسوزی و حریق در سال ۱۳۳۵ هجری قمری شد که ابتدا از نزدیک تکیه نیاکیهای شروع شد و بر اثر وزش تند باد همه شهر را فرا گرفته و به رودخانه هراز رسید و بر اثر سرایت آتش به مغازه باروت و معمات و اسلحه فروشی، آن مغازه منفجر گردید و آتش مهیب به آن طرف رودخانه افتاد و بعد بواسطه شدت باد تمامی شهر آمل در گرداب آشت فرورفت. تجارتخانه تومانیانس کمک هزینهای برای بازسازی شهر فرستاد.
- معروف است که این حریق در فروردین ماه، هنگامی که ساکنین شهر مشغول خوشگذرانی و برگزار کردن مراسم نوروز بودند واقع شد و بخش اعظم شهر به تل خاکستری تبدیل گردید.
- بروز بیماری خطرناک طاعون که در سال ۱۱۹۸ هجری رخ داد شهروندان بیشمار را نابود گرداند و شهر به ویرانه تبدیل گشت.
- در سال ۱۲۶۹ هجری بیماری و با در آمل به جان مردم افتاد و عدهای از مردم را از بین برد و دستخوش فنا نمود.
- جنگ اسکندر شیخی و تیمور لنگ در آمل که نیمی از مردم دو بخش شهر کشته شدند
- در سال ۱۳۳۶ هجری شمسی بیماری خطرناکی به نام بیماری مشمشمه به آمل حمله کرد که افراد زیادی از شهروندان نابود شدند.
- حمله چنگیز خان مغول و فرزندانش به تبرستان که طی آن شهرهای زیادی از جمله آمل ویران گرید ولی دوباره و به سرعت بازسازی شد.
- حمله امیر مسعود به شهر آمل و جنگ با علویان که این سلسله را منقرض کردند و مازندران و آمل را ضمیمه قلمرو حکومت خود نمودند.
- حمله سامانیان با اسپهبدان آمل و رویان که ویرانی و کشتار بیشمار در پی داشت. در این جنگها شهر و روستا به کلی ویران نشدند، زیرا ساکنین شهر که معدودی باقیماندند دوباره شهر را آباد و به سرعت بازسازی کردند و کشاورزی و بازار را رونق دادند.
- حمله آقا محمد خان قاجار به لاریجان و شهر آمل که چندین ماه به طول انجامید و سرانجام با حمله آقا محمد خان قاجار و حمله محمد قلی خان مردم لاریجان و آمل را کشتند و شهر را ویران کردند.
- در سال ۹۷۹ سیلاب هراز رود شهر آمل و روستاهای اطراف آن را ویران کرد و هزاران نفر را کشت.
- حمله تیمور لنگ و رومیان به آمل که باعث نابودی کل آم از جمله چهار دژ کناری شهر شد.
- این شهر در طول تاریخ بارها مورد تهاجم اقوام گوناگون قرار گرفته که آخرین حمله از سوی قوم مشایی (از بازماندگان و نوادگان چنگیز مغول) در سال ۱۰۰۵ ه.ق صورت پذیرفته و در جنگ سیاه بیشه این قوم شکست سختی از اقوام بومی ساکن آمل خورده و فرمانده آنها به نام نوشین به دست مازیار به هلاکت رسیده و قوم مشایی به محلی در دامنه دماوند با نام فعلی مشا تبعید گشتند.
- در ۴۲۶ شهر آمل مورد حملهٔ سلطان مسعود غزنوی قرار گرفت و خرابی زیادی بر آن وارد آمد و بهشت آمل به ویرانهای بدل شد و در ۶۰۲ در آمل علاءالدین محمد خوارزمشاه خطبه خواند و از آن پس خراج آنجا را به خوارزم فرستاد. این وضع تا حملهٔ مغول در ۶۱۶ ادامه داشت. سلطان محمد خوارزمشاه در روزگار دربهدری، زمانی به آمل پناه برد. به هنگام یورش مغولان، آمل مورد حمله قرار گرفت و بیش از دیگر شهرهای این ناحیه صدمه دید ولی در عهد ایلخانیان آمل دوباره آباد شد، به گونهای که شهر ۷۰ مدرسه داشت.[۴۷۷][۴۷۸]
- تیمور لنگ پس از گشودن قلعهٔ ماهانه سر، به قتلعام اهالی آمل و ساری و دیگر نقاط مازندران پرداخت.[۴۷۹]
شهرهای خواهر
آمل با دو شهر از کشورهای ویتنام و پاکستان دارای پیوند خواهرخواندگی است.
نام کشور | شهر خواهرخوانده | |
---|---|---|
پاکستان | لاهور[۴۸۰] | |
ویتنام | کان تو[۴۸۱] |
پانویس و منابع
- ↑ DARYOUSH KARGAR (۲۰۰۶). "دانشنامه ایرانیکا (برخط)" (به انگلیسی). Retrieved 22 May 2011 میلادی.
Nišāpur, the city known also as Irānšahr (Moqaddasi, pp. 299-300; Ebn Faqih, p. 321)
{{cite web}}
: Check date values in:|تاریخ بازدید=
و|سال=
/|تاریخ=
mismatch (help); Unknown parameter|ماه=
ignored (help) - ↑ نتایج سرشماری سال ۱۳۹۵ بایگانیشده در ۲۱ سپتامبر ۲۰۱۹ توسط Wayback Machine وبگاه مرکز آمار ایران
- ↑ شرکت مخابرات مازندران
- ↑ «بیوگرافی هاشمی-شهردار آمل». شهرداری آمل.
- ↑ ۷۱ درصد صادرات مازندران متعلق به آمل است
- ↑ قلب صنعت مازندران
- ↑ ۷۵ درصد صادرات مازندران در سال ۹۷ توسط واحدهای صنعتی آمل انجام شد/ فعالیت ۳۰ واحد صنعتی و تجاری شهرستان آمل در حوزه صادرات
- ↑ جشن خرمن در پایتخت برنج ایران، شهرستان آمل
- ↑ مهاجرت آریائیها به ایران و تأثیرات سیاسی - فرهنگی آن
- ↑ تاریخچه و نقشه جامع شهر آمل در ویکی آنا
- ↑ سهم ۴۶ درصدی آمل از صنعت مازندران
- ↑ جلسه پر برکت با معدن داران و مدیرکل صمت مازندران
- ↑ شهر تاریخ و فلسفه در انتظار گردشگران / آمل شهر عمارتهای قجری و مناطق جنگلی بکر
- ↑ درباره شهر آمل
- ↑ مازندران در شاهنامه و نگاه ویژه مازنیها به فردوسی - ایرنا
- ↑ شهری به نام نخستین پایتخت علویان و مرکز اشکانیان
- ↑ میراث تاریخی جاده ۷۷
- ↑ بام ایران به نام مازندران سند خورد
- ↑ تیر ماه روز ملی دماوند
- ↑ جشن "تیرماه سیزده شو" در آمل
- ↑ جشن "تیرگان" یادی از "تشتر" ایزد باران و آرش کمانگیر
- ↑ [۱]
- ↑ اقلیم آمل - هواشناسی مازندران
- ↑ شهردار منطقه دوم آمل معرفی شد/ تبدیل ضلع شرقی آمل به منطقه 2
- ↑ فهرست ۱۰۰ شهر پرجمعیت ایران + آمار
- ↑ آمل، شهری که بام ایران را بر سر دارد
- ↑ آمل شهر هزار سنگر
- ↑ ۲۸٫۰ ۲۸٫۱ آمل، اولین مرکز حکومت دین شیعه
- ↑ دربارهٔ شهر آمل
- ↑ آمل با صدها جاذبه گردشگری دروازه ورود مسافران به شمال
- ↑ آمل بی مرگ است
- ↑ سکههای ساسانی
- ↑ معرفی اقوام باستانی کناره دریای مازندران
- ↑ اردشیر از آمل میگوید
- ↑ ۳۵٫۰ ۳۵٫۱ نام شهر آمل به چه معناست
- ↑ قدمت نام آمل
- ↑ تاریخ طبرستان (التدوین فی احوال جبال شروین) - تالف: محمدحسنخاناعتمادالسلطنه - مقدمه، تحشیه و تعلیقات: میترا مهرآبادی - انتشارات دنیای کتاب - چاپ اول: ۱۳۷۳
- ↑ تکرار ۱۶ باره نام آمل در شاهنامه
- ↑ و شاهنامه، فریدون
- ↑ و شاهنامه، فریدون
- ↑ و شاهنامه، رزم کاووس با شاه هاماوران
- ↑ مولوی / دیوان شمس / غزلیات
- ↑ در وصف خزان و مدح سلطان مسعود غزنوی
- ↑ آرش کمانگیر قهرمان افسانهای صلح در ایران
- ↑ شعر نو، طالب آملی
- ↑ تاریخچه شهر آمل
- ↑ رفتن رامین به گوراب و دیدن گل و عاشق شدن بر وی
- ↑ شمارهٔ ۹ - در بعضی از فتوحات شاهزاده شجاعالسلطنه گوید
- ↑ غزل شمارهٔ ۲۵۰۴ طائب تبریزی
- ↑ غزل شمارهٔ ۱۳ خاقانی
- ↑ شمارهٔ ۱۶ - در وصف نوروز
- ↑ نسخه جنگ نامه نادر به زبان هورامی اثر «الماسخان کندوله ای» /، ق ۱۳ق (تهران ـ انجمن آثار ملی ش: ۲۵ درایتی، ج۱۰، ص۴۳۶.
- ↑ سفرنامه مازندران
- ↑ جمعیت و موقعیت آمل
- ↑ موقعیت و جغرافیای استان مازندران
- ↑ آمل، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی
- ↑ (بارتولد ۲۳۳–۲۳۴) تاریخ ایران باستان
- ↑ (حکیمیان، ۱۷)
- ↑ (خواندمیر، ۲/۴۰۴)
- ↑ (رابینو، ۵۸).
- ↑ (ابن اسفندیار، ۱۸۱).
- ↑ (زرینکوب، ۵۴۶)
- ↑ (اقبال، ۴۰).
- ↑ (رابینو، ۷۰).
- ↑ (بارتولد، ۲۴۳).
- ↑ (کرزن، ۲/۶۰۹؛ محبوبی اردکانی، ۴۱).
- ↑ (فرهنگ جغرافیایی ایران، ۳/۲۵
- ↑ (کرزن، ۱/۵۰۲–۵۰۳؛ بارتولد، ۲۴۳–۲۴۴).
- ↑ تاریخچه شهر آمل، شورا نیوز
- ↑ تاریخ بهبهانی، از ایران تا جیحون ص. ۱۲۹. سال ۱۳۷۹
- ↑ آمل، جمهوری اسلامی ایران
- ↑ آمل - اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان مازندران
- ↑ آمل در یک نگاه، روزنامه قانون
- ↑ جستاری چند در فرهنگ ایران، ۸۵
- ↑ تاریخ ایران کمبریج، ۵۳۰
- ↑ بنیاد نیشابور، فریدون جنیدی. بایگانیشده از اصلی در ۲۸ فوریه ۲۰۱۹. دریافتشده در ۱۱ نوامبر ۲۰۱۹.
- ↑ آموزگار، ژاله (۱۳۹۱). تاریخ اساطیری ایران. سازمان سمت. ص. ۵۵.
- ↑ کیا، صادق (۱۳۵۳). شاهنامه و مازندران. تهران: انتشارات وزارت فرهنگ و هنر. صص. ۱۴،۱۹،۲۰،۲۱.
- ↑ جغرافیای تاریخی مازندران، آمل
- ↑ Pamiatniki arkhitektury Turkmenistana, A. , Karriev, Leningrad, 1974.
- ↑ تاریخچهای از کهن شهر آمل
- ↑ داندامایف، محمد (۱۳۹۴)، تاریخ سیاسی هخامنشی، ص ۸۰
- ↑ نام "شهر آمل" به چه معناست؟/ از ریشه در افسانهها تا رونقی بی بدیل در عهد کهن
- ↑ اطلس فرهنگی ایران
- ↑ (سایکس، ۱۳۶۶: ۱۹۰).
- ↑ بررسی نقش و جایگاه نظامی ساتراپنشنهای ایران در ارتش شاهنشاهی هخامنشی (از 550 تا 330 پ. م)
- ↑ Babur-Nama, by Beveridge, vols. I, II; Bartold, V. V. , Sochineniia, vol. I, Moskva, 1963-1965, vols. I, II(1)
- ↑ نورورززاده چگینی، ۱۳۶۶: ۲۱، شایان، ۱۳۶۷: ۱۹
- ↑ نوروززاده چگینی، ناصر، ۱۳۶۶، مازندران در دوره ساسانی (بخش دوم)
- ↑ واگذاری ضرابخانه به بانک مرکزی
- ↑ شهرنشینی و ساختارهای آن در طبرستان
- ↑ خاستگاه و پیشینه آمل در دوره ساسانیان
- ↑ مرجع شهرهای ایران، آمل
- ↑ آتشکده آمل | آتشکدهای به یادگار از دوران ساسانیان
- ↑ مارکوارت، یوزف، ایرانشهر بر مبنای جغرافیای موسی خورنی، ترجمه مریم میر احمدی، چاپ اول، تهران: انتشارات اطالعات، ۱۳۷۳، ص ۲۴۵.
- ↑ معرفی شهر و پیشینه
- ↑ ابن فضل اهلل عمری، احمد بن یحیی، مسالک األبصار فی ممالک األمطار، محقق و مصحح مصطفی مسلم و دیگران، ابوظبی، المجمع الثقافی، بیتا، ص ۱۶۴؛ ابن مستوفی، مبارک بن احمد، تاریخ اربل، محقق و مصحح صقار سامی بن السید خماس، عراق: دار الرشید للنشر، ۱۹۸۰م، جلد دوم، ص ۳۲۷–۳
- ↑ تاریخ ایران از زمان باستان تا امروز، ا.آ. گرانتوسکی – م.آ. داندامایو، مترجم، کیخسرو کشاورزی، ناشر: مروارید ۱۳۸۵
- ↑ تاریخ ایران باستان / از جاده ابریشم تا فلات ایران / ص. ۳۷۵
- ↑ بررسی نقش باوندیان در تحولات دینی و مذهبی طبرستان
- ↑ ایران در صورة الارض. ترجمه دکتر جعفر شعار. تهران: امیرکبیر، چ۲.
- ↑ مفرد، ظهور و سقوط آل زیار، ۱۶۰–۱۶۱.
- ↑ مفرد، ظهور و سقوط آل زیار، ۱۵۰–۱۵۳.
- ↑ تاریخ تحلیلی اسلام از ظهور عباسیان تا سقوط بغداد - دانشگاه پیام نور
- ↑ سامی، علی. "سیردانش و فرهنگ ایران درادوار مختلفه بعدازاسلام، مساجد بزرگ نخستین مراکز و مجامع درسی درسدههای نخستین اسلام".
- ↑ زوال والیان عباسی در طبرستان - پژوهش در تاریخ
- ↑ EI2, suppl. fascs. 5-6, Leiden 1982, s.v. "Al-Hasan b. al Kasim" (by W. Madelung).
- ↑ مبارزهٔ مردم طبرستان برابر تازیان / عبد الرفیع حقیقت (رفیع)
- ↑ روزگار علویان طبرستان
- ↑ امیر حسن بن زید علوی
- ↑ (خواندمیر، ۲ / ۴۰۴)
- ↑ علویان طبرستان
- ↑ بنیانگذار سلسله علویان طبرستان
- ↑ واردی کولایی، ۷۰.
- ↑ حقیقت (رفیع)، ۵۴۵.
- ↑ تاریخ یعقوبی - صفحهٔ ۷۳۰
- ↑ طبرستان و دیلمان و جیلان، چاپ ویلفرد مادلونگ، بیروت: المعهد الالمانی للابحاث الشرقیة، ۱۹۸۷؛
- ↑ آمل نخستین سرزمین تشکیل حکومت علویان
- ↑ علویان طبرستان، حدود ۲۵۰ تا ۳۱۶ هجری قمری
- ↑ حسینعلی رزم آرا، فرهنگ جغرافیایی ایران (آبادیها)، ج۳، ص۲۰۴، ج ۳: استان دوم، تهران ۱۳۵۵ ش.
- ↑ گیرشمن، پیشین، ص۷، دیباچه
- ↑ تاریخچه راههای ایران / محمد بهمنی قاجار / روزنامه اطلاعات
- ↑ حسن پیرنیا مشیرالدوله، تاریخ ایران باستان، چاپ چهارم، تهران، ابنسینا، ۱۳۴۴، ص۱۴۸۹، ۱۴۹۰ کتاب ششم.
- ↑ ابن اسفندیار کاتب، بهاءالدوله محمدبن حسن. (۱۳۶۶). تاریخ طبرستان. تصحیح عباس اقبال. تهران: خاور. چ۲.
- ↑ Frye, R.N. , “Bāwand”, in: Encyclopaedia of Islam, Second Edition, Edited by: P. Bearman, Th. Bianquis, C.E. Bosworth, E. van Donzel, W.P. Heinrichs. Consulted online on 28 March 2018
- ↑ (مک داول، ص ۱۵۵).
- ↑ جامعهشناسی تاریخی آمل ص. ۲۵
- ↑ Iran", in The Cambridge history of Iran , vol.4, ed. R. N. Frye, Cambridge 1975;
- ↑ درباره آمل
- ↑ میر قوام الدین مرعشی معروف به میر بزرگ
- ↑ همگونی تصوف با تشیع و کارکردهای اجتماعی و سیاسی آن در مازندران (760-795 ه.ق)
- ↑ زندگی و زمانه «میربزرگ» | روزنامه همشهری
- ↑ حمله تیمور به مازندران و عوامل سقوط مرعشیان - SID.ir
- ↑ Samuel Miklos Stern, " The coins of A ¦mul", in Coins and documents from the medieval Middle East , London 1986.
- ↑ شاه اسماعیل اول صفوی
- ↑ آمل در یک نگاه
- ↑ زنان و زمامداران صفوی / ص ۳۵۱
- ↑ آشنایی با معماری ایران در دوره صفویه/ عصر شکوفایی نبوغ
- ↑ تلاش شاه عباس صفوی برای صادرات فرش و منسوجات به اروپا
- ↑ مجهول المولف. (۱۳۶۲). حدود العالم من المشرق الی المغرب. به کوشش منوچهر ستوده. تهران: طهوری
- ↑ آمل به چه معناست
- ↑ کتاب صوره الارض، صفحهٔ ۲۷
- ↑ کارخانههایی که ساخته و نابود شدند
- ↑ کرزن، ۲ / ۶۰۹؛ محبوبی اردکانی، ۴۱
- ↑ سفرنامه هنوی به ایران، سازمان میراث فرهنگی
- ↑ اضمحلال صفویه و توجه به صنعت کشتی سازی در دوران افشاریه
- ↑ تاریخ ایران تألیف سرجان ملکم ترجمهٔ حیرت
- ↑ تاریخ زندیه در آرامش و قدرت / ص. ۴۱۷. انتشارات صبح سپید
- ↑ کینه شتری آقامحمدخان از زندیه
- ↑ سفر به شمال ایران / ساموئل گتلیب گملین پزشک و گیاهشناس آلمانی، نشر فرهنگ ایلیا
- ↑ کتاب احسن التواریخ / فتحالله محمد بن محمد تقی ساروی. س ۱۳۷۱
- ↑ زنی که سنگ قبر آقا محمدخان قاجار را به نجف برد
- ↑ Knowledge Graph / تاریخچه لاریجان و گزنک
- ↑ «دانشنامه مازندران و تبرستان به زودی رونمایی میشود». ایرنا.
- ↑ «سایت فرمانداری شمیران».[پیوند مرده]
- ↑ جغرافیای رودبار قصران / محمد میرزا مهندس / به کوشش: مصطفی نوری
- ↑ سردار بیدار قاجار / ایمنا
- ↑ سفرنامه اعتضادالسلطنه به لاریجان - پرتال جامع علوم انسانی
- ↑ ملاعلی کنی و لغو نخستین امتیاز استعماری
- ↑ «نساجی در عصر قاجار: تولید و تجارت پنبه»، گنجینه اسناد، ۱۳۹۱.
- ↑ آذری دمیرچی، علاءالدین. "نظری کوتاه به مازندران و آثار تاریخی آن، آمل منطقهای سرشار از آثار باستانی و از کانونهای نخستین ذوب آهن"
- ↑ لسترنج، گی. (۱۳۷۷). جغرافیای تاریخی سرزمینهای خلافت شرقی. ترجمه محمود عرفان. چ۳. تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.
- ↑ آمل. منطقهای سرشار از آثارباستانی و ازکانونهای نخستین ذوب آهن
- ↑ تاریخ ایران و مه آلوده به خون / ص ۳۲۶ / نشر اول
- ↑ حدود العالم، ۱۳۶۲: ۱۴۶
- ↑ گزارش سفر کنسول ابوت به ساحل بحر خزر در طول اول نوامبر ۱۸۴۷ تا ۱۷ فوریه ۱۸۴۸ (اسناد وزارت امور خارجه انگلستان: محرمانه، شماره ۱۳۶) ترجمه دکتر احمد سیف.
- ↑ BSE3; The Cambridge history of IRAN, Vol, V, ed. J. A. Boyle, Cambridge, 1968; Gafurov, B. G. , Tadzhiki, Moskva, 1972
- ↑ امینالضرب، محمدحسین، «زندگینامه حاج امینالضرب»، سواد و بیاض، به کوشش ایرج افشار، تهران، ۱۳۴۹
- ↑ اعتمادالسلطنه، روزنامه، ۵۹۹،۶۲۴
- ↑ کرزن، ۱ / ۵۰۲–۵۰۳؛ بارتولد، ۲۴۳–۲۴۴
- ↑ راهآهن ناصری به روایت جرج کرزن در ایران و قضیه ایران
- ↑ جلسه: ۶۶ صورت مشروح مجلس مورخه سهشنبه ۲ اسفندماه ۱۳۰۵ مطابق ۱۸ شعبه آن ۱۳
- ↑ نخستین کارخانه ذوبآهن ایران
- ↑ حاج محمدحسن امین الضرب - مؤسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران
- ↑ تاریخچه صنایع سنگین در ایران: History of heavy industries in
- ↑ تاریخچه احداث کارخانه ذوب آهن در ایران
- ↑ ۱۱ فروردین، سالروز آتشسوزی در آمل / سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران
- ↑ Ouseley, III, pp. 297-99.
- ↑ عین السلطنه، روزنامه خاطرات، به کوشش م. سالوروا. افشار، ج ۶، تهران، اساطیر، ۱۳۷۸ش
- ↑ توسعه و نوسازی ایران در دوره رضا شاه: ٠٢٣١-٩٩٢١ - محمد خلیلی خو،
- ↑ روزشمار تاریخ معاصر ایران جلد پنجم
- ↑ کتاب جغرافیای تاریخی آمل، صفحهٔ ۳۳
- ↑ ارزیابی کیفیت زندگی شهری / شهر آمل
- ↑ محبوبی اردکانی، حسین. (۱۳۷۴). چهل سال تاریخ ایران. تصحیح ایرج افشار. تهران: اساطیر.
- ↑ معاونت مؤسسه تحقیقات برنج کشور در آمل/ نیم قرن قدمت یک دنیا مشکلات
- ↑ شهرام نصیری (۲۵ تیر ۱۳۸۳)، «نگرشی بر زمینلغزشهای ایران: بررسی موردی ناپایداری شیبها در جاده هراز»، پایگاه ملی دادههای علوم زمینی کشور، ص. ۱۶
- ↑ کتاب گنجینه تصاویر آمل در گذر زمان
- ↑ ساماندهی مبارزات مردم در آمل
- ↑ قیام عمومی ۱۲ آبان مردم آمل و بابل
- ↑ روزشمار دهه فجر ۱۳۵۷ در مازندران
- ↑ سی و ششمین روزِ زمستان / مؤسسه مطالعات و پژوهشهای سیاسی
- ↑ اسناد اتحادیهٔ کمونیستهای ایران در واقعهٔ آمل، صفحه ۵۵؛ مقاومت اسلامی مردم هزار سنگر آمل، صفحهٔ ۱۰۱
- ↑ اسناد اتحادیهٔ کمونیستهای ایران در واقعهٔ آمل، صفحهٔ ۶۶
- ↑ وصیتنامة سیاسی ـ الهی امام خمینی
- ↑ باید از مردم آمل تشکر کنیم
- ↑ ششم بهمن به عنوان روز «حماسه مردم آمل» وارد تقویم رسمی کشور شد
- ↑ سیر تحول شهر در دوران معاصر
- ↑ آمل در محاصره زباله/ آب شرب در معرض آلودگی
- ↑ گزارش حریم محوطه تاریخی آمل
- ↑ آمل منطقهای سرشار از آثارباستانی و از کانونهای نخستین ذوب آهن
- ↑ کاوش در تاریخ گمشده آمل
- ↑ نخستین فصل کاوش وجود معماری عصر مفرغ در آمل
- ↑ کاوشهای باستانشناسی در تپه تاریخی قلعه کش آمل
- ↑ انسان پارینه سنگی فوقانی ۳۵ هزار سال پیش در آمل ابزار سنگها را میساختهاست
- ↑ دومین فصل کاوش در محوطه تاریخی گرم رود بلیران آمل
- ↑ روستایی به قدمت ۳۶ هزار سال
- ↑ تاریخچه باستانشناسی در حاشیه زیست مردم ایران ص. ۵۰۱
- ↑ کتاب دوازده هزارسال پیش - صفحهٔ ۸۷
- ↑ جزئیاتِ کشفِ گورهای نوزادان و کودکان مفرغی بیمار در شمال ایران
- ↑ دانشنامه ایران زمین - مازندران
- ↑ آمارنامه استان مازندران ۱۳۶۲، سازمان برنامه و بودجه استان مازندران، تهران، ۱۳۶۴ ش
- ↑ درمورد پوشش گیاهی آمل
- ↑ سفرنامهٔ کارلا سرنا - رادیو فرهنگ
- ↑ آمل بیشترین سطح مراتع مازندران را دارد
- ↑ بقایای قدیمیترین اسب کاسپین در ایران کشف شد
- ↑ [۲]
- ↑ "چلاو"؛ زیستگاه شمالی وزیبای شوکا و مرال در ایران
- ↑ ثبت تصاویر شگفتانگیز از تنوع زیستی در یکی از مناطق جنگلی آمل
- ↑ پژوهش و عمران ۱، ۱۳۷۸، ص ۷۴
- ↑ (کسمائی، ۱۳۷۲، ص ۱۵۷)
- ↑ منابع آب استان مازندران
- ↑ حدود العالم، ۴۹: هَرهِز؛ ابن اسفندیار، ۷۱: هرهز
- ↑ فرهنگ جغرافیایی ایران، سازمان جغرافیایی کشور، تهران؛ ۱۳۲۸–۱۳۳۳ ش
- ↑ وضع هوای آمل، ایستگاه هواشناسی
- ↑ (پژوهش و عمران ۱، ۱۳۷۸، ص ۷۳)
- ↑ قرار گرفتن شهرستان آمل روی ۳ گسل زلزله
- ↑ کوه زباله در دل جنگل
- ↑ انباشت زباله در منطقه 'عمارت' آمل تهدید زیستمحیطی و مشکل ملی
- ↑ از "بحران زباله" تا "نهایی شدن زمین جایگزین دپو" در آمل
- ↑ طلسم عمارت زباله شکسته شد
- ↑ تداوم معضل پسماند در آمل
- ↑ عمادی، اسدالله (۱۳۷۲). بازخوانی تاریخ مازندران. نشر فرهنگ خانه مازندران. ص. ۷۲.
- ↑ مارکوارت، یوزف (۱۳۷۳). ایرانشهر بر مبنای جغرافیای موسی خورنی. ترجمهٔ مریم میر احمدی. تهران انتشارات اطلاعات. ص. ۲۴۵.
- ↑ BORJIAN, HABIB (2004). "Mazandaran: Language and People (The State of Research)". Yerevan State University (به انگلیسی): 289. doi:10.1163/1573384043076045.
- ↑ محمدپور، صفرعلی (۱۳۸۶). چالوس در آیینه تاریخ. انتشارات کلام مسعود. ص. ۳۷۰.
- ↑ بارتلد، واسیلی (۱۳۰۸). تذکره جغرافیای تاریخی ایران. اتحادیه تهران. ص. ۲۸۳.
- ↑ مینوی، مجتبی (۱۳۴۲). مازیار. مؤسسه مطبوعاتی امیرکبیر. ص. ۹.
- ↑ مارکوارت، یوزف (۱۳۷۳). ایرانشهر بر مبنای جغرافیای موسی خورنی. ترجمهٔ مریم میر احمدی. تهران انتشارات اطلاعات. ص. ۲۴۵.
- ↑ پیرنیا، حسن (۱۳۹۱). تاریخ ایران باستان جلد دوم. انتشارات نگاه. ص. ۱۳۴۷.
- ↑ آماردها در آمل
- ↑ «نژاد و تیره در استان مازندران». بایگانیشده از اصلی در ۹ سپتامبر ۲۰۱۶. دریافتشده در ۲۰ ژانویه ۲۰۲۱.
- ↑ «تحقیقات و آزمایشها آلمانیها بر روی نژاد مردمان شمال ایران». بایگانیشده از اصلی در ۲۹ ژوئیه ۲۰۱۷. دریافتشده در ۲۰ ژانویه ۲۰۲۱.
- ↑ زبان و گویش مردم مازندران
- ↑ ذبیحی، علی (۱۳۹۱). آمل. رسانش نوین. ص. ۳۸.
- ↑ هدایتی، هادی (۱۳۸۴). تاریخ هرودوت جلد اول. انتشارات دانشگاه تهران. ص. ۲۱۱.
- ↑ مارکوارت، یوزف (۱۳۷۳). ایرانشهر بر مبنای جغرافیای موسی خورنی. انتشارات اطلاعات. ص. ۲۵۶.
- ↑ All regions of this country are fertile except the part towards the north, which is mountainous and rugged and cold, the abode of the mountaineers called Cadusii, Amardi, Tapyri, Cyrtii and other such peoples, who are migrants and predatory. strabo (11.13.3)
- ↑ دیاکونوف، م.م. (۱۳۴۶). تاریخ ایران باستان. ترجمهٔ روحی، ارباب. بنگاه ترجمه و نشر کتاب. ص. ۹۷–۹۶.
- ↑ پیرنیا، حسن (۱۳۹۱). تاریخ ایران باستان جلد سوم. انتشارات نگاه. ص. ۱۸۲۸.
- ↑ عمادی، اسدالله (۱۳۷۲). بازخوانی تاریخ مازندران. نشر فرهنگ خانه مازندران. ص. ۷۲.
- ↑ مارکوارت، یوزف (۱۳۷۳). ایرانشهر بر مبنای جغرافیای موسی خورنی. ترجمهٔ مریم میر احمدی. تهران انتشارات اطلاعات. ص. ۲۴۵.
- ↑ BORJIAN, HABIB (2004). "Mazandaran: Language and People (The State of Research)". Yerevan State University (به انگلیسی): 289. doi:10.1163/1573384043076045.
- ↑ محمدپور، صفرعلی (۱۳۸۶). چالوس در آیینه تاریخ. انتشارات کلام مسعود. ص. ۳۷۰.
- ↑ بارتلد، واسیلی (۱۳۰۸). تذکره جغرافیای تاریخی ایران. اتحادیه تهران. ص. ۲۸۳.
- ↑ مینوی، مجتبی (۱۳۴۲). مازیار. مؤسسه مطبوعاتی امیرکبیر. ص. ۹.
- ↑ مارکوارت، یوزف (۱۳۷۳). ایرانشهر بر مبنای جغرافیای موسی خورنی. ترجمهٔ مریم میر احمدی. تهران انتشارات اطلاعات. ص. ۲۴۵.
- ↑ پیرنیا، حسن (۱۳۹۱). تاریخ ایران باستان جلد دوم. انتشارات نگاه. ص. ۱۳۴۷.
- ↑ آماردها در آمل
- ↑ «نژاد و تیره در استان مازندران». بایگانیشده از اصلی در ۹ سپتامبر ۲۰۱۶. دریافتشده در ۲۰ ژانویه ۲۰۲۱.
- ↑ تاریخ تبرستان، پدید آورنده اردشیر برزگر، سال 1379، جلد اول، ص 58-59
- ↑ تاریخ مازندران باستان، پدید آورنده: طیار یزدان پناه لموکی، سال 1383، جلد اول
- ↑ خاراکسی، ایزیدور (۱۳۸۱). کاروانسراهای اشکانی. ترجمهٔ صنعتی، همایون. انتشارات کتابخانه تخصصی تاریخ ایران و اسلام. ص. ۲۹.
- ↑ خاراکسی، ایزیدور (۱۳۸۱). کاروانسراهای اشکانی. ترجمهٔ صنعتی، همایون. انتشارات کتابخانه تخصصی تاریخ ایران و اسلام. ص. ۵.
- ↑ آقاجانی الیزه، هاشم (۱۳۹۲). «خاستگاه تپوریها تا تشکیل شهربی تبرستان» (PDF). ۸ (۳۱): ۵–۹.
- ↑ تحقیقات و آزمایشها آلمانیها بر روی نژاد مردمان شمال ایران
- ↑ All regions of this country are fertile except the part towards the north, which is mountainous and rugged and cold, the abode of the mountaineers called Cadusii, Amardi, Tapyri, Cyrtii and other such peoples, who are migrants and predatory. strabo (11.13.3)
- ↑ The Tapyri are said to live between the Derbices and the Hyrcanians. strabo (11.9.1)
- ↑ that Tapyri occupy the country between Hyrcani and Arii; that around the shores of the sea, next to the Hyrcani, are Amardi, Anariacæ, Cadusii, Albani, Caspii, Vitii, and perhaps other tribes extending as far as the Scythians; that on the other side of the Hyrcani are Derbices. strabo (11.8.8)
- ↑ Parts of the Parthian country are Comisene and Chorene, and, one may almost say, the whole region that extends as far as the Caspian Gates and Rhagae and the Tapyri, which formerly belonged to Media. strabo (11.9.1)
- ↑ "Dictionary of Greek and Roman Geography, illustrated by numerous engravings on wood. William Smith, LLD. London. Walton and Maberly, Upper Gower Street and Ivy Lane, Paternoster Row; John Murray, Albemarle Street. 1854. ,TAPU´RI". www.perseus.tufts.edu. Retrieved 2021-02-04.
- ↑ حسن پیرنیا، تاریخ ایران باستان، ج2، انتشارات نگاه، 1391، ج 2، ص 1344
- ↑ حسن پیرنیا، تاریخ ایران باستان، ج2، انتشارات نگاه، 1391، ج 2، ص 1344
- ↑ حسن پیرنیا، تاریخ ایران باستان، ج2، انتشارات نگاه، 1391، ج 2، ص 1345
- ↑ حسن پیرنیا، تاریخ ایران باستان، ج2، انتشارات نگاه، 1391، ج 2، ص 1346
- ↑ ذبیحی، علی (۱۳۹۱). آمل. رسانش نوین. ص. ۳۸.
- ↑ برزگر، اردشیر (۱۳۸۰). تاریخ تبرستان جلد سوم. انتشارات رسانش. ص. ۲۱۸.
- ↑ شوشتری، نورالله (۱۳۷۷). مجالس المونین. نشر اسلامیه. ص. ۹۸.
- ↑ گلیجانی مقدم، ندا (۱۳۹۵). «تحول معنایی واژه دیلم» (PDF). مطالعات تاریخ اسلام: ۱۱۶.
- ↑ طبری، محمد بن جریر (۱۳۷۵). تاریخ طبری جلد سیزدهم. ترجمهٔ پاینده، ابوالقاسم. انتشارات اساطیر. ص. ۵۹۱۴.
- ↑ نامی اصفهانی، محمد صادق (۱۳۶۳). تاریخ گیتی گشا در عصر زندیه. نشر اقبال. ص. ۷۱.
- ↑ زبان و گویش مردم مازندران
- ↑ ذبیحی، علی (۱۳۹۱). آمل. رسانش نوین. ص. ۳۸.
- ↑ گردشگری- قوم و طوایف شهر آمل
- ↑ گزارش از مراسم طایفههای آمل
- ↑ مازندران به روایت خبرنگار گاردین
- ↑ 10 - بارتلد، ویلهلم، جغرافیای تاریخی ایران، ترجمه همایون صنعتی زاده، تهران: انتشارات بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار ،۱۳۷۷، ص ۱۴۲؛ پیگولوسکایا، ن، شهرهای ایران در روزگار پارتیان و ساسانیان، ترجمه عنایت الله رضا، چاپ چهارم، تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی، ۱۳۸۷، ص ۱۰۸.
- ↑ مارکوارت، یوزف (۱۳۷۳). ایرانشهر بر مبنای جغرافیای موسی خورنی. انتشارات اطلاعات. ص. ۲۵۶.
- ↑ گلیجانی مقدم، ندا (۱۳۹۵). «تحول معنایی واژه دیلم» (PDF). مطالعات تاریخ اسلام: ۱۱۶.
- ↑ شوشتری، نورالله (۱۳۷۷). مجالس المونین. نشر اسلامیه. ص. ۹۸.
- ↑ نامی اصفهانی، محمد صادق (۱۳۶۳). تاریخ گیتی گشا در عصر زندیه. نشر اقبال. ص. ۷۱.
- ↑ کتاب تاریخچه مازندران - صفحه ۳۴ - مجید رجایی
- ↑ گیلان باستان / تاریخ شمال ایران
- ↑ مرآت البلدان
- ↑ دین مردم آمل
- ↑ گاه شمار مازندرانی
- ↑ جشن تیرگان، یادآور حماسۀ آرش کمانگیر
- ↑ جشن تیرگان در مازندران
- ↑ نگاهی گذرا به سنت ورف چال در مازندران/زن سالاری یک روزه در اسک وش
- ↑ مارمه ، آیین سنتی نو شدن ماه در مازندران
- ↑ پیرعلم و نخلگردانی؛ آیینهای ۳۰۰ ساله روستاییان مازندران
- ↑ نگاهی به آیینهای محرم در مازندران
- ↑ آئین نوروزخوانی در مازندران
- ↑ نگاهی به برخی رسمهای نوروزی در مازندران
- ↑ آشنایی با کشتی لوچو - مازندران
- ↑ مازندران میزبان جشنواره تئاتر فجر شد
- ↑ جشنواره بینالمللی تئاتر فجر در آمل آغاز شد
- ↑ نمایش 110 فیلم در چهل وچهارمین جشنواره بینالمللی رشد در آمل
- ↑ جشنواره ملی برنج ایران در آمل
- ↑ طنین موسیقی و آئینهای سنتی اقوام خطه شمال کشور در آمل
- ↑ جشن تیرگان و همایش روز ملی دماوند در آمل
- ↑ ثبت حماسه ۶ بهمن آمل در تقویم ملی
- ↑ جاذبههای گردشگری مازندران
- ↑ درباره آمل، دانشگاه شمال
- ↑ جاذبههای گردشگری آمل
- ↑ مکانهای دیدنی و جاذبههای گردشگری آمل
- ↑ راهنمای مسافرت، دیدنیها و مراکز تفریحی آمل
- ↑ آشنایی با جاذبههای گردشگری آمل، مازندران
- ↑ برترین جاذبههای گردشگری آمل در سال ۱۴۰۱
- ↑ «دانشنامهٔ تاریخ معماری ایرانشهر». سازمان میراث فرهنگی و گردشگری ایران. دریافتشده در ۱۹/۵/۲۰۱۱. تاریخ وارد شده در
|تاریخ بازدید=
را بررسی کنید (کمک) - ↑ سیدظهیرالدین مرعشی (۱۳۴۵)، تاریخ طبرستان و رویان و مازندران، به کوشش محمد جواد مشکور، تهران: انتشارات مؤسسه مطبوعاتی شرق.
- ↑ جامع التواریخ، ۵۰۹.
- ↑ Blarr, “Amul, Islamic Monuments,” Encyclopaedia Iranica, vol. 1, pp. 980-81.
- ↑ لسانالملک سپهر، ۱۰۸؛ اعتمادالسلطنه
- ↑ طبری، محمد بن جریر، تاریخ الرسل و الملوک، سری III /ج ۲، به کوشش م.ی. دخویه، لیدن، بریل، ۱۸۸۱م.
- ↑ آرشیو وزارت امور خارجه، اسناد کارگزاری مازندران، سال ۱۳۳۵–۱۳۳۶ق
- ↑ Rabino, Journey to Astarabad, Diary April 26th to May 16th 1908, FO 248/940
- ↑ فهرست بناهای تاریخی و اماکن باستانی ایران، تهران، ۱۳۴۹ ش؛ مهجوری، اسماعیل
- ↑ دانشنامه اسلامی، آمل
- ↑ جامعهشناسی تاریخ آمل ص. ۷۵
- ↑ پیگولوسکایا، ن. شهرهای ایران در روزگار پارتیان و ساسانیان: از شیخ صفی تا شاه صفی، به کوشش ا. اشراقی، تهران، علمی، ۱۳۶۴ش.
- ↑ دومرگان، ژ، هیئت علمی فرانسه در ایران: مطالعات جغرافیایی، ترجمهٔ ک. ودیعی، ج ۱
- ↑ جوینی، عطاملک، تاریخ جهانگشای، به کوشش م. قزوینی، ج ۱، لیدن، بریل،
- ↑ Fraser, J. B. , Travels and Adventures in the Persian Provinces on the Southern Banks of the Caspian Sea, London, Longman, 1826.
- ↑ واقعیتهایی از سرمایهگذاری خارجیها در گردشگری ایران
- ↑ دیدار سرمایهگذاران ترکیه با اعضای شورای اسلامی شهر آمل
- ↑ فرمانداری ویژه آمل در هیئت دولت تصویب شد
- ↑ تاریخچه شهرداری آمل
- ↑ پارک جنگلی هلومسر
- ↑ پارک جنگلی هراز
- ↑ پایگاه خبری تحلیلی اعتدال
- ↑ خبرگزاری مجلس شورای اسلامی
- ↑ ۳۴۲٫۰ ۳۴۲٫۱ «پس از ۳۰ سال از آغاز طرح هتل شهر آمل آماده پذیرایی از مسافران شد». خبرگزاری فارس. 4 خرداد 1392. دریافتشده در ۰۴ دسامبر ۲۰۱۳. تاریخ وارد شده در
|تاریخ بازبینی=
را بررسی کنید (کمک) - ↑ «بهرهبرداری از تنها هتل شهر آمل». باشگاه خبرنگاران جوان. دریافتشده در ۰۴ دسامبر ۲۰۱۳. تاریخ وارد شده در
|تاریخ بازبینی=
را بررسی کنید (کمک) - ↑ سند، در بردارنده صورت بودجه مریضخانه بلدیه آمل در سال 1313ش.
- ↑ بیمارستان امام رضا آمل
- ↑ افتتاح بیمارستان ۲۱۷ تخت خوابی امام خمینی
- ↑ افتتاح بیمارستان شمال
- ↑ سینما آرش آمل قبل از انقلاب + تاریخچه و تصاویر
- ↑ سکوت در سینما بهمن، صندلیها را هم به حرف آورد
- ↑ آمل صاحب خانه تئاتر شهر شد
- ↑ بازار قدیمی آمل
- ↑ بازار قدیم آمل - شبکه بازار
- ↑ بافت بازار آمل - صفحهٔ ۹۲
- ↑ بازار محلی آمل
- ↑ مراکز خرید آمل
- ↑ بازدید بیش از هزار و ۳۰۰ مسافر نوروزی از موزه تاریخ و شهدای آمل
- ↑ موزه تاریخ شهرآمل، مقصد فرهنگ دوستان نوروزی به کهنترین شهر مازندران
- ↑ معرفی موزه تاریخ و موزه شهدای آمل
- ↑ نمایشگاه تخصصی آمل
- ↑ انتقال کاشیهای مقبره سلطان شهاب سهروردی از انگلستان به آمل
- ↑ فهرست کتابخانههای عمومی آمل
- ↑ Alexander, C. (۲۰۰۷). Architecture and the secret of Immortality: timeless way of building.
- ↑ پیشینه علمی - فرهنگی آمل / صفحهٔ ۳۰۲
- ↑ کلیات جغرافیای ایران، تهران، ۱۳۵۰ ش؛ هرینگتون
- ↑ نقشه مراکز علمی در تمدن اسلامی
- ↑ مدارس نظامیه، دانشنامه آریانیکا، تاریخ، فرهنگ و تمدن مردم ایران
- ↑ زندگینامه محمد بن جریر طبری | مشاهیر تاریخ ما
- ↑ جامعهشناسی تاریخی آمل - صفحهٔ ۲۲۴
- ↑ مقدسی، احسن التقاسیم فی معرفة الاقالیم، ج ۲, ص ۵۲۷
- ↑ جامعهشناسی تاریخی آمل، ص. ۲۲۵
- ↑ بررسی تحولات آموزشی وفرهنگی مازندران در دوره پهلوی اول / فصلنامه علمی - پژوهشی پژوهشنامه تاریخ سال یازدهم، بهار - ۱۳۹۵
- ↑ مدرسه امام خمینی آمل در فهرست میراث ملی ثبت شد
- ↑ آمل مرکز فوق تخصصی پژوهشکده انستیتوپاستور شمال
- ↑ «آمل» قطب زیست فناوری کشور شد
- ↑ اولین مرکز اصلاح نژاد گاوهای سیمینتال کشور در آمل
- ↑ همزمان با ۳ کشور اروپایی / رونمایی از دومین شبکه جهانی پژوهشهای علمی ایران در آمل
- ↑ آغاز بهرهبرداری از ساختمان جدید مرکز رشد پارک علم و فناوری مازندران در شهرستان آمل با حضور معاون وزیرعلوم
- ↑ توسعه فناوریهای مرتبط با گیاهان دارویی در دانشگاه آمل
- ↑ راه اندازی رشته پزشکی در شهرستان آمل
- ↑ حدود العالم، ۱۴۵ ،۱
- ↑ تاریخ اجتماعی ایران (جلد: ۵)، مرتضی راوندی، نشر روزبهان، تهران، سال ١٣۵۴، ص۱۲۵
- ↑ ابن اسفندیار، ۱۳۸۶ :۹۲
- ↑ اصطخری: مسالک الممالک، ص ۲۱۲ و بعد
- ↑ محمدبن منور، ۶۲ ،۶۳
- ↑ ابن ابی سعد، ۱۳۶۶: ۶۷
- ↑ تاریخ صنایع ایران بعدازاسلام ناشر: اقبال - مؤلف: زکی محمدحسن
- ↑ • Markus, T. and Cameron, D. (۲۰۰۲). The Words Between The Spaces: Building and Language.London: Routledge
- ↑ (ابن فقیه، ۱۳۴۹: ۳۰۴
- ↑ ۴۶ درصد صنعت مازندران در آمل است
- ↑ قلب صنعت مازندران در انتظار احیا
- ↑ آمل به قطب برتر صادرات مواد صنعتی و معدنی مازندران تبدیل شد
- ↑ ۲۳۷ واحدی تولیدی در شهرک صنعتی آمل فعال هستند
- ↑ شرکتهای شهرک صنعتی
- ↑ ۹۸ درصد شرکتهای مستقر در شهرک صنعتی امامزاده عبدالله آمل بومی هستند
- ↑ تاریخچه شهرک صنعتی بابکان
- ↑ احداث نخستین شهرک صنعتی تخصصی دیزل کشور در (دسا)
- ↑ بهرهبرداری از بزرگترین کوره تونلی مدور پخت آجرهای نسوز ایران در دیرگداز آمل
- ↑ واحد تولیدی تکاب مازندران؛ تنها کارخانه چاپ اسکناس در کشور
- ↑ ساختمان دفتر نمایندگی اتاق بازرگانی مازندران در آمل
- ↑ آمل پایتخت لبنیات کشور است
- ↑ تاریخچه کاله
- ↑ پیشتازی لبنیات مازندران در صادرات
- ↑ اولین همایش ملی تکنولوژیهای نوین در علوم و صنایع غذایی و گردشگری
- ↑ نگاه کلی به تاریخچه مصرف آّب معدنی در جهان
- ↑ نستله در ایران
- ↑ شناخت مازنداران
- ↑ 72 درصد صادرات مازندران به آمل اختصاص دارد
- ↑ آمل به قطب برتر صادرات مواد صنعتی و معدنی مازندران تبدیل شد
- ↑ گشایش دروازههای اروپا به روی مازندران
- ↑ شرکت خودروسازی هیون وا کره جنوبی در آمل
- ↑ ثبت آمل به عنوان پایتخت برنج ایران
- ↑ برنج آمل روی سفره کاناداییها
- ↑ نام کتاب : دانشنامه جهان اسلام نویسنده : مؤسسه دائرة المعارف الفقه الاسلامی / جلد : 1 صفحه : 1052
- ↑ (ص ۲۴). خیّام و نوروزنامه
- ↑ تولید ۹۵ میلیون واحد انواع گل زینتی در آمل
- ↑ معماری شهری و گسترش شهر آمل
- ↑ محلات تاریخی آمل
- ↑ • Talbot, M. (۲۰۱۲). Holographic universe. Translated by dariush, D. Tehran: Hermes.
- ↑ آمل خاستگاه آمارد
- ↑ خاطرات لونجی، ۱۳۷۱
- ↑ بررسی و مطالعه برج - مقبرههای قرن ۸ و ۹ هجری قمری در مازندران
- ↑ گسترش اولیه شهری آمل
- ↑ Islami Moghadam, A. R. (2010). Amol, the origin of Amard. Noshahr: Caspian.
- ↑ جلسه ستاد بازآفرینی و بازدید میدانی از مناطق آسیب رضوان ۳۸ و امت آباد
- ↑ اختصاص اعتبار ۲۵ میلیاردی برای مناطق محروم مازندران
- ↑ رکود و گرانی مسکن در شهر آمل
- ↑ بالگرد امداد و نجات ، آماده پرواز + تصاویر
- ↑ بزرگترین پایانه مسافربری شمال در آمل بهرهبرداری شد
- ↑ ط آهن آمل - محمودآباد نخستین تجربه تلخ بخش خصوصی در ایران
- ↑ راهآهن در ایران - جام جم آنلاین
- ↑ عملیات-اجرایی-قطعه-اول-مترو-آمل-تهران آغاز عملیات اجرایی قطعه اول مترو آمل - تهران
- ↑ آغاز عملیات احداث متروی تهران – شمال
- ↑ راه اندازی متروی آمل - تهران با اعتبار ۷۵۳ میلیارد تومانی - روزنامه مردم سالاری
- ↑ آغاز فعالیت پروژه راهآهن برقی آمل-تهران - فارس نیوز ۲۲ مهر ۱۳۸۴
- ↑ تعداد تاکسیهای فعال آمل
- ↑ راه قدیم دره هراز
- ↑ نگاهی به کهن راه ری به مازندران
- ↑ دمرگان، ۱۳۳۸ :۱۶۰–۱
- ↑ ۴۳۹٫۰ ۴۳۹٫۱ «توسعه جاده هراز به قرارگاه خاتمالانبیاء سپرده شد». بیبیسی فارسی. ۲۹ مرداد ۱۳۸۹. دریافتشده در ۲۶ مارس ۲۰۱۱.
- ↑ «۳۰ درصد مسافران نوروزی از طریق محور هراز وارد مازندران میشوند». استانداری مازندران. ۱۸ اسفند ۱۳۸۹. دریافتشده در ۲۶ مارس ۲۰۱۱.
- ↑ «ترافیک ۱۷۰ کیلومتری در جاده هراز». جام جم آنلاین. ۸ مرداد ۱۳۸۹. دریافتشده در ۲۶ مارس ۲۰۱۱.
- ↑ الف، آشنایی با جاده هراز
- ↑ همشهری، جاده هراز مازندران
- ↑ «۵۰ درصد جاده هراز تعریض و چهار بانده شد». آفتاب. ۹ دی ۱۳۸۹. دریافتشده در ۲۶ مارس ۲۰۱۱.
- ↑ «بهبهانی: جاده هراز چهار بانده میشود». جام جم آنلاین. ۹ آذر ۱۳۸۹. دریافتشده در ۲۶ مارس ۲۰۱۱.
- ↑ نقشه و راههای آمل
- ↑ کاله قهرمان آسیا شد
- ↑ کاله قهرمان لیگ برتر شد
- ↑ سایت کمیته ملی المپیک جمهوری اسلامی ایران - قاسم رضایی
- ↑ سالن ده هزار نفری باشگاه کاله مازندران
- ↑ نصرالله سجادی ورزشگاه کاله را دید
- ↑ نوری کوتنائی، ص ۵۱۴ تا ۵۲۵؛ گذری بر مطبوعات استان مازندران، ۱۳۸۴ ش
- ↑ پیشینه ی مطبوعات در مازندران
- ↑ ۴۵۴٫۰ ۴۵۴٫۱ آشنایی با غذاها و شیرینیهای سنتی و محلی استان مازندران
- ↑ صنایع دستی آمل، سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری
- ↑ محصولات شهرهای استان مازندران
- ↑ گمرک واردات در آمل راهاندازی میشود
- ↑ شعبه گمرک مازندران آماده بهرهبرداری شد
- ↑ معرفی بندرگاه محمودآباد
- ↑ حماسه مردم آمل در برابر اتحادیه کمونیستهای داخلی؛ ۶ بهمن ۱۳۶۰ در تثبیت انقلاب نقشی انکار ناشدنی دارد (خبرگزاری دانشجویان ایران)؛ روزنامه کیهان
- ↑ جنبش چپ در ایران معاصر، سپهر ذبیح، صفحه ۱۶۳، ۱۸۰ و ۱۸۲. ؛ مائوئیسم در ایران، وبگاه مائوئیسم بینالملل در دنیای در حال توسعه
- ↑ شهر هزار سنگر، صفحهٔ ۵۸. ؛ مقاومت اسلامی مردم هزار سنگر آمل، صفحهٔ ۱۵۶
- ↑ پرنده نوپرواز، صفحه ۱۱۲–۱۱۳و ۱۱۹
- ↑ پرنده نوپرواز، صفحهٔ ۱۳۴
- ↑ حماسه مردم آمل در برابر اتحادیه کمونیستهای داخلی
- ↑ ۶ بهمن ۱۳۶۰ در تثبیت انقلاب نقشی انکار ناشدنی دارد (خبرگزاری دانشجویان ایران)
- ↑ روزنامه کیهان
- ↑ ششم بهمن روز حماسه مردم آمل نامگذاری شد
- ↑ کتاب حماسه اسلامی مردم آمل، پژوهشکده علوم دفاعی استراتژیک دانشگاه امام حسین، ۱۳۴۷.
- ↑ کتاب حماسه مردم آمل، ستاد مرکزی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، بهمن ۱۳۶۱.
- ↑ کتابشناسی حماسه مردم آمل
- ↑ ششم بهمن به عنوان روز «حماسه مردم آمل» وارد تقویم رسمی کشور شد
- ↑ ثبت ششم بهمنماه به عنوان روز حماسه مردم آمل، روزنامه اطلاعات
- ↑ ششم بهمن روز حماسه مردم آمل نامگذاری شد (روزنامه قدس)
- ↑ حادثههای تلخ در تاریخ شهر آمل
- ↑ نقش موقوفات در پایداری زندگی اجتماعی آمل پس از آتشسوزی سال ۱۳۳۵ قمری در بازار آمل
- ↑ کتاب رابینو، صفحه ۶۰، حمله به طبرستان
- ↑ سلطان مسعود تعطیلاتش را چگونه میگذراند
- ↑ حمله تیمور لنگ به ایران
- ↑ آمل و لاهور با طالب آملی
- ↑ کانتو ویتنام و آمل خواهر خوانده شدند
جستارهای وابسته
پیوند به بیرون
- فرمانداری آمل
- شهرداری آمل
- شورای شهر آمل
- سازمان فرهنگی، اجتماعی و ورزشی شهرداری آمل
- سازمان پارکها و فضای سبز شهرداری آمل
نقشه استان مازندران به تفکیک شهرستان |
خطای یادکرد: خطای یادکرد: برچسب <ref>
برای گروهی به نام «یادداشت» وجود دارد، اما برچسب <references group="یادداشت"/>
متناظر پیدا نشد. ().