کلات نادری
کلات نادری یک دیوارهٔ طبیعی کوهی بدون دژ در حدود ۴۴ مایلی شمال توس، در شهرستان کلان، استان خراسان رضوی، ایران است.[۱]
این مکان اساساً یک فلات عظیم با محیط حدود چهار مایل است که از پیش از دوران هخامنشی به عنوان قلعه مورد استفاده قرار میگرفته است. این مکان از سه طرف توسط دیوارهای صخرهای بلند از ۱۵۰۰ فوت در ضلع جنوبی تا ۲۰۰۰ فوت در ضلع غربی دربر گرفته شده است، دیوارهای شرقی کوتاهتر و دشتی با شیب ملایم که از شمال به ارتفاعات منتهی میشود.
این قلعه به عنوان تنها قلعهای که تاکنون در برابر محاصره تیمور لنگ مقاومت کرده، مشهور است.
ارتش اسکندر مقدونی آن را محاصره کرد. در حالی که اسکندر برای مقابله با یک سردار شورشی ایرانی آنجا را ترک کرد، به کراتروس دستور داد تا فرماندهی اکثریت ارتش را بر عهده بگیرد و قلعه را تصرف کند.
برخی از اولین مسافران اروپایی که به آنجا سفر کردند، عبارتند از سر جان مکنایل و سرهنگ بیک (برادر چارلز تیلستون بیک). این مکان توسط ویلیام گیل، پس از سفر اکتشافیاش به همراه ولنتاین بیکر در سال ۱۸۷۳، بهطور کاملتر توصیف شده است:
کیلات یکی از قابل توجهترین مکانهای جهان است؛ قلعهای طبیعی است و اگر چیزی در جهان بتواند تسخیرناپذیر باشد، قطعاً کیلات است. توصیف دره شادی در رمان «راسلاس» تقریباً میتواند به عنوان یک توصیف پذیرفته شود. درهای بزرگ است که از همه سو توسط کوههایی احاطه شده که از بیرون کاملاً دسترسناپذیر هستند. [...] ساکنان گلههای خود را دارند و ذرت خود را در دره کشت میکنند، و در نتیجه نمیتوانند از گرسنگی تلف شوند.
منابع
[ویرایش]- ↑ "KALĀT-E NĀDERI". Encyclopaedia Iranica. April 19, 2012. Retrieved January 5, 2015.