پلینیوس

تصویری خیالی از پلینی، که در سدهٔ ۱۹ میلادی کشیده شده‌است.

گایوس پلینیوس دوم، (۲۳ - ۷۹ میلادی) معروف به پلینی بزرگ، پلینی مهتر یا پلینی پیرتر، طبیعیدان، فیلسوف طبیعی و نویسندهٔ رومی و مولف «دانشنامهٔ تاریخ طبیعی» بوده‌است. گاه به اشتباه او را با بَلینوس یکسان دانسته‌اند.

زندگی

او در کوموی ایتالیا (نه در ورونا) زاده شد. در کودکی (سال ۳۵ میلادی) پدرش او را به روم برد و در آنجا دانش‌آموختگی خود را کامل کرد و به خدمت سربازی تحت نظر دوست پدرش پومپونیوس سکوندوس که یک شاعر و فرماندهٔ ارتشی بود، پرداخت. کسی که شوق کسب دانش را در او ایجاد نمود. دو سده پس از مرگ گراکوس، او برخی از دست‌نوشته‌های گراکوس را در کتابخانهٔ استادش یافت.

ایران در نوشته‌های پلینی

در نوشته‌های پلینی از شاهان، شهرها، طوایف و وضع طبیعی ایران بسیار یاد شده‌است.

منابع

• ای. م. دیاکونوف. تاریخ ماد. ترجمه کریم کشاورز. انتشارات: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی. تهران ۱۳۸۰. شابک: ‎۹۶۴-۴۴۵-۱۰۶-۶
• دائرةالمعارف فارسی، به سرپرستی غلامحسین مصاحب، تهران ۱۳۴۵ـ۱۳۷۴ خورشیدی؛
• دانشنامهٔ بزرگ اسلامی
• نسخه آنلاین کتاب پلینی.بخش فارسیستان و خلیج فارس[۱]