شهرستان میاندوآب

میاندوآب
اطلاعات کلی
کشور	ایران
استان	آذربایجان غربی
مردم
جمعیت	273949 نفر
مذهب	شیعه.سنی٬ اهل حق، کلیمی
جغرافیای طبیعی
مساحت	۲۶۹۴کیلومتر مربع
ارتفاع از سطح دریا	۱،۳۱۴متر از سطح دریا
آب‌وهوا
بارش سالانه	۲۸۹میلی لیتر
داده‌های دیگر
پیش‌شماره تلفنی	044
شهرها
میاندوآب، چهاربرج، باروق
تعداد بخش‌ها
بخش مرکزی، مرحمت آباد، باروق

میاندوآب (قوشاچای-قوشا در ترکی به معنی جفت - دوتا کنار هم - دوشادوش و چای به معنی رود خانه ) یکی از شهرهای جنوبی استان آذربایجان غربی در شمال غرب ایران است. این شهر در جنوب دریاچه ارومیه و میان دو رود زرینه‌رود ("جیغاتی" نام یکی از پسران هولاکوخان مغول ) و سیمینه‌رود ("تاتائو" نام یکی دیگر از پسران هولاکو خان مغول ) واقع شده‌است. زبان مورد استفاده اکثریت مردم در این شهرستان ترکی آذربایجانی است ولی در اطراف شهر میاندوآب ، به سمت شهرستان مهاباد " ساووق بولاغ " مردم چند روستا به زبان کردی سورانی تکلم می‌کنند .وجه تسمیه این شهر حاصل موقعیت این شهر بین دو رود جیغاتی و تاتائو هست. با توجه به وضعیت رودخانه‌ها و موقعیت جغرافیایی منطقه ، مسیر ارتباطی استانهای آذربایجان غربی ، آذربایجان شرقی ، کردستان و زنجان از طریق این شهرستان می‌باشد . فاصله دو روستای "باداملو " در جنوب شرق و "قلعه" در شمال غرب میاندوآب حدود 120 کیلومتر می‌باشد . این شهر به مهمان‌نوازی مردم و آب و هوای معتدل مطلوبش و جلوه زیبایی که رودهای جیغاتی و تاتائو به آن بخشیده اند بخصوص عبور جیغاتی از وسط شهرستان ، مشهور است.

تقسیمات کشوری

تقسیمات کشوری این شهرستان، بنابرآنچه در نتایج آمارگیری سرشماری سال ۱۳۸۵ کل کشور آمده‌است، بر حسب بخش، شهر، دهستان و روستا به شرح زیر است:

بخش‌ها

• بخش مرکزی
• بخش مرحمت آباد
• بخش باروق

شهرها

• شهر میاندوآب
• شهر چهاربرج
• شهر باروق

دهستان‌ها

دهستان‌های بخش مرکزی

• دهستان زرینه رود جنوبی
• دهستان زرینه رود شمالی
• دهستان زرینه‌رود
• دهستان مرحمت آباد
• دهستان مکریان شمالی
• دهستان مرحمت آباد جنوبی

دهستان‌های بخش مرحمت آباد

• دهستان مرحمت آباد شمالی
• دهستان مرحمت آباد میانی

دهستان‌های بخش باروق

• دهستان باروق
• دهستان آجرلوی غربی
• دهستان آجرلوی شرقی
• دهستان حیدرباغی

کشاورزی

موقعیت بسیار مطلوب جغرافیائی باعث رشد بسیار خوب کشاورزی و در نتیجه ترقی صنعتی منطقه میاندوآب شده‌است. کارخانه تولید قند و شکر میاندوآب در اوایل قرن بیستم با همکاری مهندسان بلژیکی بنا گردید. بنای سد انحرافی نوروزلو در سالهای ۱۳۵۰ هجری شمسی این ناحیه را مستعد آبادانی و صنعتی نمودن ناحیه نمود.

تاریخ شهرستان میاندوآب

کشف چندین اثر باستانی در اطراف میاندوآب، نشانگر اسکان بسیار قدیمی منطقه در دورانهای ثبت نشده تاریخ هست. کوچ قره پاپاق‌ها و در اوایل سلطنت آقامحمد خان قاجار به دنبال کوچ اجباری جمعیتی از منطقه کرمان به اهالی شهر اضافه شدند و کرمانی‌ها در مدت دو نسل با مردم محلی میاندوآب آمیخته شدند. نام برخی محله‌ها و شهرت‌ها مانند رابریها، سیرجانیها و کرمانیها نشانگر این حرکت جمعیتی بوده. طایفه‌ای نیز تا یک نسل پیش در میاندوآب هنوز به فارسی بالهجه کرمانی صحبت می‌کردند و از تاریخ نیاکانشان آگاه بودند.

در سالهای متلاطم جنگ جهانی اول میاندوآب نیز مانند بسیاری مردم منطقه طعم تلخ قحطی‌ها و بی‌ثباتی ایران را کشید. دولت ایران در هرج و مرج خان خانی‌های محلی و آشفتگی سیاسی بود.در اواخر جنگ دوم جهانی ارتش شوروی کنترل این منطقه را به دنبال تبعید رضاشاه به دست گرفت.

زبان

زبان اصلی مردمان شهرستان میاندوآب ترکی آذربایجانی بوده وچند روستا نیز به زبان کردی سورانی می‌باشند

آثار باستانی

آثاری از حکومت مادها و اورارتور در روستای داش تپه موجود است.

مردم

اکثر ساکنان شهرستان میاندوآب را آذربایجانی‌ها تشکیل می‌دهند و کمینهٔ قابل توجهی از کردهای سنی مذهب و اقلیت کوچکی اهل حق نیز در این منطقه سکونت دارند. در گذشته بهائیان نیز در این شهرستان زندگی می‌کردند که به سایر نقاط مهاجرت کردند.