دشت ناز

دشت ناز منطقه‌ای در ۲۹ کیلومتری شمال شرق ساری است. پیش از انقلاب اسلامی ایران، این منطقه که جزء زمین‌های ماترک رضاشاه بود، توسط عبدالرضا پهلوی توسعه یافت و در آن فرودگاه، کشاورزی مکانیزه و پناهگاه حیات وحش احداث گردید.

فرودگاه دشت ناز

نوشتار اصلی: فرودگاه دشت ناز

فرودگاه دشت ناز به عنوان یک فرودگاه بین‌المللی شناخته می‌شود.

پناهگاه حیات وحش

این منطقه حدود ۵۵ هکتار وسعت دارد و مرکز اصلی تکثیر در اسارت زیرگونهٔ در آستانهٔ انقراض گوزن زرد ایرانی است. پناهگاه دشت ناز در فضایی از جنگل‌های جلگه‌ای قرار گرفته‌است در سال ۱۳۴۶ تحت حفاظت قرار گرفت و در سال ۱۳۵۴ به عنوان پناهگاه حیات وحش نامیده شد. در این پناه‌گاه ضمن حفاظت و نگهداری گوزن زرد ایرانی که تعلیف آن‌ها دستی انجام می‌پذیرد، همه ساله تعدادی از گوزن‌های تولید شده را به زیست‌گاه‌های اصلی، یعنی حواشی رودخانهٔ دز و کارون منتقل می‌کنند. تعدادی از گوزن‌های این پناه‌گاه به جزیره اشک در دریاچه ارومیه نیز انتقال داده شده‌اند.

دشت ناز برای علاقمندان به‌طبیعت و حیات وحش منطقه‌ای جذاب ودیدنی است و گردشگران، با مجوز از سازمان محیط زیست می‌توانند از این منطقه دیدن نمایند و از تماشای گوزن زرد، قرقاول و کبوتر لذت ببرند و همچنین پیرامون این پناهگاه حصارکشی شده‌است و گوزن‌ها را از پشت دیوارهای سیمی می‌توان مشاهده کرد.

ویژگی منطقه

این منطقه کوهستانی و پوشیده از جنگلهای هیرکانی می‌باشد و ا ز منحصر بفردترین اکوسیستم‌های طبیعی کشور برخوردار استو همچنین وجود بیش از۴۴۷ گونه گیاهی از جمله ممرز؛ راش؛ توسکا؛ انجیلی و لیلکی، بیان‌کننده این مطلب است. گونه‌های گیاهی غالب درخت آزاد و بلوط می‌باشد.

گونه‌های جانورای

گونه‌های مهم جانوری منطقه شامل گوزن زرد؛ مرال؛ شوکا؛ گربه جنگلی و قرقاول ست.

عوامل مخرب منطقه

فشار ناشی از نگهداری و تکثیر گوزن زرد طی بیش از ۵ دهه و تخریب پوشش جنگلی و عدم رویش و جایگزینی درختچه‌های جدید مهمترین عوامل تأثیرگذار و مخرب بر پناهگاه دشت ناز می‌باشند.