ابن حوقل
| ابن حوقل | |
|---|---|
| زاده | نصیبین |
| مرگ | ca. 978 |
| محل سکونت | جهان اسلام |
| پس‌زمینه‌های علمی | |
| School or tradition | Balkhi school |
| تأثیرات | ابوزید بلخی |
| کار علمی | |
| دوران | دوران طلایی اسلام |
| علاقه‌مندی‌های شاخص | Islamic geography |
| آثار برجسته | Ṣūrat al-’Arḍ |
محمد بن علی بن حوقل معروف به ابن حوقل جغرافی‌دان قرن چهارم هجری قمری است که در شهر نصیبین بدنیا آمد و در بغداد زندگی کرد.
وی برای نوشتن کتب خود بر پایه مشاهداتش سفری را آغاز کرد. وی در طی این مسیر از شمال آفریقا به اسپانیا رفت و بعد از مرزهای جنوبی صحرا به مصر و مناطق شمالی قلمرو مسلمانان و آذربایجان و ارمنستان رفته است. وی مسافرت خود را به طرف شبه جزیره عربستان و عراق و خوزستان و فارس ادامه داده است و در ۳۵۸ ه ق به خوارزم و ماوراءالنهر رسیده است. اما بعد از آن مسیر مسافرت او گم شده است و اطلاعی در مورد ادامه مسیر وی در دست نیست.
از دیگر آثار وی می‌توان به کتابی اشاره نمود که وی در مورد سیسیل نوشته است که مفقود گشته است و کتابی نیز در مورد قلمرو مسلمانان و با اقتباس از کتاب استخری و به نام «مسالک و الممالک» یا «صورة الارض» نگارش کرده است. ابن حوقل را تنها جغرافی‌دان مسلمان دانسته‌اند که از آثارش طرحی روشن ارائه کرده است.
منابع[ویرایش]
- «فرهنگ مکتشفین و جغرافی نویسان جهان».نیک بین، نصرالله.انتشارات نبوی، چاپ وزیری ٬ ۱۳۷۵ .
 |
مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به ابن حوقل در ویکی‌گفتاورد موجود است. |
