دانشگاه پیام نور
مختصات: ۳۵°۴۸′۳″ شمالی ۵۱°۳۰′۹″ شرقی / ۳۵.۸۰۰۸۳° شمالی ۵۱.۵۰۲۵۰° شرقی
 |
|
| شعار | آموزش برای همه، همه وقت و همه جا |
|---|---|
| تأسیس | مهرماه ۱۳۶۷ |
| نوع | سراسری (دولتی) و دانشگاه باز، آموزش از راه دور و نیمه‌حضوری |
| رئیس | دکتر میرمحمود ساعی(1366-1367)
دکتر نصرت الله ضرغام(1367-1368) دکتر حسن ظهور(1368-1374) دکترحسین صادقی شجاع(1374-1376) دکتر حسن ظهور(1376-1384) دکتر علیرضا علی احمدی(1384-1387) دکتر سید محمد حسینی(1387-1388) دکتر حسن زیاری(1388-1392) دکتر ابوالفضل فراهانی (1392-1393) دکتر محمدعلی سرلک(1393-1394) دکتر علی اصغر رستمی ابوسعیدی(1394-تاکنون) |
| هیئت علمی | ۱۳۴۵ |
| مکان | سازمان مرکزی تهران |
| وب‌گاه | pnu.ac.ir |
 |
برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. لطفاً با توجه به شیوهٔ ویکی‌پدیا برای ارجاع به منابع با ارایهٔ منابع معتبر این مقاله را بهبود بخشید. مطالب بیمنبع را می‌توان به چالش کشید و حذف کرد. |
دانشگاه پیام نور یکی از دانشگاههای ایران است که در مهرماه سال ۱۳۶۷ تأسیس شد. براساس اعلام و رتبه‌بندی جدید پایگاه استنادی علوم جهان اسلام[۱] که اواخر سال ۱۳۹۳ اعلام شد دانشگاه پیام نور جزو 10 دانشگاه برتر جامع کشور قرار گرفته است. ضمناً بر اساس رتبه بندی اعلام شده در اواخر سال ۱۳۹۳ توسط پایگاه استنادی علوم جهان اسلام[۱] دانشگاه پیام نور با کسب نمره ۱۰۰ شاخص آموزشی ، رتبه یک کیفیت آموزشی کشور را در کنار دانشگاه های شریف و علوم پزشکی تهران کسب کرد.
یکی از بزرگترین و وسیع‌ترین دانشگاه‌ها در کشور مراکز و واحدهای تحت‌پوشش دانشگاه پیام‌نور هستند که تعداد قابل‌توجهی از داوطلبان ورود به آموزش عالی را پوشش می‌دهند. این دانشگاه براساس روش آموزش از راه دور و نیمه‌حضوری تأسیس شده و دارای شیوهٔ آموزشی خاصی هستند. آموزش نیمه حضوری عبارت است از سازماندهی فرایند یاددهی-یادگیری، به‌گونه‌ای که هر مرکز آموزشی در انتخاب و کاربرد راه‌کارهایی برای استفاده از یک یا چند نوع مواد آموزشی، رسانه و سایر وسایل ارتباط جمعی توانا باشد. آموزش نیمه حضوری، نظام آموزشی است که، با بهره‌گیری از فناوری آموزشی، استفاده از کتاب‌های درسی خود آموز و دانشجو محور در یادگیری، ضرورت حضور دانشجو در کلاسهای درسی را کاهش می‌دهد. در واقع، در این‌نوع آموزش عملاً می‌توان کلاسهای تدریس را به کلاسهای مرور درس و رفع اشکال گروهی تبدیل کرد (ظهور، ۱۳۷۶).[۲]
از نظر ساختاری دانشگاه پیام‌نور دارای یک سازمان مرکزی و در سراسر کشور است. این دانشگاه دامنهٔ وسیعی از رشته‌های مختلف را به‌طور متفاوت ارائه می‌دهند.[۳] شیوه آموزشی این دانشگاه، آموزش باز و از راه دور است. مقامات این دانشگاه از سال ۱۳۸۶، علاوه بر زبان فارسی، زبان عربی را نیز به عنوان زبان دوم و رسمی در نظام آموزشی این دانشگاه وارد کرده‌اند.[۴][نیازمند منبع]
محتویات
تاریخچه دانشگاه پیام نور[ویرایش]
تحولات دانشگاه پیام نور را می‌توان به چهار دوره تقسیم بندی کرد.
دوره اول: افتتاح و جذب اولین گروه دانشجویی[ویرایش]
دانشگاه پیام نور براساس تصمیمات جلسات ۹۴ مورخ ۲۷ آبان ۱۳۶۵ و ۹۷ مورخ ۲۵ آذر ۱۳۶۵ شورای عالی انقلاب فرهنگی عملاً با پذیرش اولین گروه دانشجو در مهرماه ۱۳۶۷ تأسیس شد. این دانشگاه پس از تأسیس، با پذیرش اولین گروه دانشجویی خود در ۵ رشتهٔ تحصیلی و در ۲۸ مرکز باقی‌مانده از دانشگاه ابوریحان بیرونی[۲] و دانشگاه آزاد ایران از مهرماه سال تحصیلی ۶۸-۱۳۶۷ فعالیت آموزشی خود را آغاز کرد. در این دوره اکثر دانشجوهای جذب شده کارمندان دولت و افراد شاغل بودند. کلاسهای دانشگاه فقط روزهای پنج‌شنبه و جمعه تشکیل می‌شد.
دوره دوم: افزایش تعداد مراکز و استفاده از ساختمانهای دولتی[ویرایش]
در این دوره ساختمانهای متروکه دولتی و ساختمانهای بدون استفاده وزارت خانه‌ها به دانشگاه پیام نور داده شد تا مراکز خود را گسترش دهد. در این دوره علاوه بر کارمندان شاغل بقیه جوانان جویای تحصیل با کنکور سراسری نیز به دانشگاه پیام نور وارد می‌شدند و همین باعث افزایش کلاسهای دانشگاه پیام نور در طول هفته شد. تا این دوره دانشگاه از نظر کیفی نامطلوب بود
دوره سوم: رشد بسیار زیاد دانشگاه از نظر کمی[ویرایش]
در این دوره با کمک‌های دولت دانشگاه شروع به احداث مراکز جدید کرد ولی اینبار ساختمانهای استاندارد ساخته می‌شدند. با شروع ساخت و ساز بسیاری از مراکز دانشگاه به ساختمانهای جدید انتقال پیدا کردند و همین باعث رشد کیفی دانشگاه نیز شد. در این دوره مراکزی که از قبل ساختمانهای خوبی داشتند بیشتر رشد کیفی را تجربه کردند و ساختمانهای خود را با وسایل پیشرفته آموزشی و آزمایشگاه‌ها و کتابخانه‌ها و سامانه‌های امنیتی و مکانیزی تجهیز کردند. این دوره تحول عظیمی در دانشگاه پیام نور به وجود آورد و چهره این دانشگاه را به کلی عوض کرد.[نیازمند منبع]
دوره چهارم: شروع رشد کیفی دانشگاه[ویرایش]
در این دوره که جدیداً آغاز شده‌است رشد کمی دانشگاه عملاً متوقف شده‌بود و مسئولین دانشگاه همه توان خود را برای رشد کیفی دانشگاه بکار گرفته‌بودند ولی به یکباره در سال تحصیلی ۱۳۸۹-۱۳۹۰ تعداد بسیار زیادی رشته به رشته‌های دانشگاه پیام نور اضافه شد به طوریکه هم اکنون این دانشگاه اکثر رشته‌های مهندسی را دارا می‌باشد. البته اکنون که بزرگترین دانشگاه دولتی ایران شعار خود را (آموزش عالی برای همه) عملی کرده‌است تصمیم دارند این دانشگاه را از نظر کیفی نیز به بهترین حد ممکن برساند. از جمله اقدامات این دوره می‌توان به: شروع جذب هیئت علمی لازم. تجهیز مراکز به بهترین وسایل آموزشی. حذف مراکزی که هیئت مؤسس آن نتوانسته‌اند به تعهدات خود عمل کنند و ادغام آنها با مراکز با کیفیت تر. حذف دانشجویان ضعیف با قانون اخراج مشروطیها. گسترش شبکه کتاب درسی دانشگاه با وجود اینکه اکنون نیز بزرگترین شبکه کتاب دانشگاهی ایران می‌باشد. به نظر می‌رسد با رشد بسیار خوبی که دانشگاه در این مدت کوتاه داشته‌است در آینده نه چندان دور به عنوان یکی از بهترین دانشگاههای ایران و خاورمیانه تبدیل شود. از سال ۱۳۹۰ و بعد از گسترش رشته‌های بسیار متنوع در این دانشگاه، دانشگاه پیام نور بزرگترین دانشگاه جهان از نظر تنوع رشته و تعداد دانشجو به حساب می‌آید. در حال حاضر مرکز بین‌الملل دانشگاه پیام نور در سه مقطع تحصیلی کارشناسی در ۱۸ رشته گرایش، کارشناسی ارشد در ۳۲ رشته گرایش و دکتری تخصصی در ۸ رشته در ۵۸ کشور جهان(۷۶ شهر) دانشجوی ایرانی و غیرایرانی دارد.[نیازمند منبع]
اکنون این دانشگاه دارای بیش‌از ۲۵۰ مرکز در سراسر کشور است که به‌صورت نیمه‌حضوری به ارائهٔ آموزش می‌پردازند. (ظهور، ۱۳۷۶)[۲]
رتبه دانشگاه در ایران[ویرایش]
بر اساس رتبه‌بندی جدید گروه QS دانشگاه پیام‌نور بیست و دومین دانشگاه برتر ایران است.(منبع بررسی شود) بر اساس رتبه‌بندی[۵] دانشگاه پیام‌نور نوزدهمین دانشگاه برتر ایران و دویست و سی و دومین دانشگاه برتر آسیاست؛ و همچنین بر اساس رتبه‌بندی سایت 4ICU وبسایت دانشگاه پیام‌نور نهمین وبسایت برتر در بین دانشگاههای ایران است. همچنین دانشگاه پیام‌نور بزرگترین شبکهٔ آموزش عالی دولتی ایران و در بین دانشگاههای باز دانشگاه پیام‌نور در آسیا دوم و در جهان ششم می‌باشد.[۶][۷][نیازمند منبع][۸] صحت رتبه‌بندی بازبینی شود
دانشجویان[ویرایش]
دانشجوهای دانشگاه پیام‌نور به دو دستهٔ رسمی و فراگیر تقسیم می‌شوند.[نیازمند منبع]
دانشجویان رسمی[ویرایش]
دانشجویان رسمی دانشگاه پیام‌نور با کنکور رسمی سازمان سنجش کشور در این دانشگاه پذیرفته شده‌اند. البته در چند سال اخیر، دانشگاه متقاضیان را بدون کنکور هم می‌پذیرد و شرط ورود به دانشگاه معدل دوره متوسطه می‌باشد.[نیازمند منبع]
دانشجویان فراگیر[ویرایش]
داوطلبان (فقط کارشناسی ارشد) ابتدا در یکی از مراکز دانشگاه پیام‌نور به‌عنوان دانش‌پذیر (نه دانشجو) ثبت‌نام می‌کنند؛ و دروس ترم اول رشتهٔ موردنظر به آنها ارائه می‌شود و در صورت قبولی به‌عنوان دانشجوی فراگیر در ترم بعدیِ دانشگاه تحصیل می‌کنند و همچنین درصورت گذراندن دروس نیازی به امتحان مجدد ندارند. درضمن شهریهٔ ثابت دانشجویان فراگیر برابر با دانشجویان رسمی می‌باشد. همچنین عنوان فراگیر از مدارک (فارغ‌التحصیلی) دانشگاه پیام‌نور حذف شده است.[نیازمند منبع]
نحوه تشکیل کلاسهای دانشگاه[ویرایش]
در دانشگاه پیام‌نور کلاس‌ها به ۳ شیوهٔ غیرحضوری، نیمه‌حضوری و حضوری تشکیل می‌شوند.[نیازمند منبع]
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- «فصل سوم». در انتخاب رشته، انتخاب آینده، راهنمای انتخاب رشته آزمون سراسری ... تألیف دکتر کورش پرند، غلامرضا یادگارزاده و دکتر ابراهیم خدایی. چاپ هفتم. تهران: مرکز انتشارات سازمان سنجش کشور، مرکز انتشارات سازمان آموزش فنی و حرفه‌ای کشور، ۱۳۹۱. شابک ۱-۱۷۹-۱۵۳-۹۶۴-۹۷۸.
