پرش به محتوا

عبرت نائینی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
عبرت نائینی
نام اصلی
محمد علی مصاحبی نائینی
زاده۱۲۸۳ (قمری)
نائین،
درگذشته۱۳۲۱ خورشیدی (۷۶ سال)
تهران،
پیشهشاعر
ملیتایران ایرانی
دیوان اشعارمدینه الادب
نامه فرهنگیان

محمدعلی بن عبدالخالق مصاحبی نائینی متخلص و مشهور به عبرت نائینی (۱۲۴۵–۱۳۲۱) شاعر ایرانی بود.[۱]

اهل نائین و از خانوادهٔ مصاحب‌های نائین بود. مدفن او در امامزاده عبدالله شهرری است.

آثار

[ویرایش]

آثار او اکثراً در باب فلسفه و عرفان است که می‌توان قوی‌ترین و معروف‌ترین اثر وی را نام برد:

چون نور که از مهر جدا هست و جدا نیستعالم همه آیات خدا هست و خدا نیست
ما پرتو اوییم و هم اوییم و نه اوییمچون نور که از مهر جدا هست و جدا نیست
در آینه بینید اگر صورت خود راآن صورت آیینه شما هست و شمانیست
هر جا نگری جلوه گر شاهد غیبی استاو را نتوان گفت کجا هست و کجا نیست

همچنین آثار فلسفی و عرفانی همچون شعر زیر از او موجود است:

صبر بر درد نه از همت مردانه ماستصبر از او درد از او همت مردانه از اوست

نظرات دیگران

[ویرایش]

احمد کسروی در کتاب «در پیرامون ادبیات»، در انتقاد از برخی مضامین اشعار نائینی و در میانهٔ بحث دربارهٔ هزل‌نویسی در آن دوره چنین می‌نویسد:

نمی‌دانم می‌شناختید «عبرت» نام مردی را که هفتاد سال با بیکاری و بیخاندانی و باده‌خواری و بچه‌بازی و یاوه‌بافی گذرانیده و چند سال پیش مرد، که شعرها در مرگش گفتند و گفتارها نوشتند. این شعرها ازوست که در روزنامه‌ها چاپ شده بود:

کام دلرا یکشب از آن سیمبر خواهم گرفتوقت پیری عشقبازی را ز سر خواهم گرفت
گر پدر منعم کند از عشق آن زیبا پسراز پدر دل در هوای آن پسر خواهم گرفت

اینها هم ازوست. اینها هم در روزنامه‌ها به چاپ رسیده بود. با صد رسوایی، اینگونه شعرها را در روزنامه‌ها چاپ‌کرده می‌پراکندند. دیوان ایرج را با آن رسوایی بیست‌وپنج هزار نسخه به چاپ می‌رسانیدند. اینهمه زشتی‌ها را می‌کردند و نامش را «ادبیات» می‌گزاردند.[۲]

منابع

[ویرایش]
  1. نظمی تبریزی، علی (۱۹۷۶). دویست سخنور؛ تذکرةالشعرای منظوم و منثور. تابش. ص. ۲۳۱.
  2. کسروی تبریزی، سیداحمد (۱۳۲۱). در پیرامون ادبیات (به فارسی fa). ص. ۲۷.
  • سایت فرهنگی محمدیه
  • دیوان عبرت نائینی
    • مقدمه
    • غزلیات
  • نائین قدیم اثر مرحوم حسین امامی نائینی، ادامه و تنظیم احمد امامی نائینی
  • تذکره سخنوران نائین - مرحوم بقائی نائینی