مویز

مویز

مویز نوعی میوه است که با خشک کردن انگور حاصل می‌شود. مویز نوعی کشمش نیست که از انگور شاهانی تهیه می‌شود. کشمش بیشتر برای انگور خشکیدهٔ کوچک استعمال می‌شود و مویز در انگور بزرگ.

خواص

سرشار از ویتامین‌های B, A، E، و املاحی مانند کلسیم، املاحی مانند کلسیم فسفر و پتاسیم است.

مویز دارای اسید چرب امگا ۳ و امگا ۶ می‌باشد. همچنین باید اشاره کرد که بهترین و پرخاصیت‌ترین نوع آن مویز پر گوشت، کم دانه یا بی‌دانه است.

مویز از ابتلا به آلزایمر، سرطان و دیابت جلوگیری می‌کند.

ترکیبات سیاه یا قرمز رنگ موجود در مویز از نوع آنتوسیانین وپلی فنولیک است که دارای خواص ضد سرطان و ضد آلزایمر است. مقدار زیاد آنتو سیانین موجب شده که ارزش مویز در مقایسه با انگور سبز و کشمش به مراتب بیشتر و کامل‌تر باشد.

ترکیبات مویز اثر بسیار قوی در جلوگیری از بروز اختلالات بیماری آلزایمر دارد. هر چه میزان آنتو سیانین (عامل رنگ سیاه مویز) بیشتر باشد، قدرت مویز در جلوگیری از آلزایمر بیشتر می‌شود.

باید یادآوری شود که ترکیبات موجود در مویز می‌تواند از تصلب شرایین (سفت و سخت شدن رگ‌ها) و چسبندگی پلاکت‌ها جلوگیری کند. با خوردن مویز غلظت خون کاهش می‌یابد. رگ‌های خونی منبسط می‌شوند و خون می‌تواند با سرعت بیشتر ی در بدن جریان یابد و در نتیجه مانع انباشته شدن پلاکت‌های خون روی هم می‌شود و از لخته شدن خون پیشگیری می‌کند.

به طورکلی مویز درمان‌کننده بیماری‌های قلبی و پایین آورنده فشار خون است و برای بیماران دیابتی بسیار مفید می‌باشد.

مویز می‌تواند به تقویت معده کمک کند و برای افرادی که ناراحتی‌های گوارشی دارند مفید است از دیگر خواص مهم مویز می‌توان به اثرات ضد درد ضد باکتری و اثرات محافظت‌کنندگی از کبد قلب و سیستم ایمنی بدن اشاره کرد.

مصرف مویز همچنین از سردردهای میگرنی پیشگیری می‌کند و موجب کاهش شدت درد آن می‌شود.

منابع

فرهنگ معین، جلد چهارم، چاپ سال ۱۳۵۷