عبدالقادر تونی
ظاهر
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
عبدالقادر تونی معروف به میرزا عبدالقادر تونی خراسانی شاعر سده یازدهم هجری است. [۱]
زندگی نامه
[ویرایش]عبدالقادر تونی زاده قرن یازدهم ه.ق در تون بود. از بزرگان ناحیه «تون» بوده و مدّتی وزیر آنجا بود.[۲] در حدود سال ۱۰۷۸ق به اصفهان آمده و چون پسرش را به داشتن آلات و ادوات سحر متهم نموده و کور کردند، او هم از غصه و اندوه در اصفهان وفات یافت.[۳]
آثار
[ویرایش]قندهار نامه که با عنوان فتح نامه قندهار و شاهنامه میرزا عبدالقادر تونی شناخته میشود دیوانی مثنوی است که عبدالقادر تونی از سال (١٠۵٢-١٠٧٧) براى شاه عباس دوم سروده است. [۴]
قندهار نامه میرزا عبدالقادر تونی حماسه ای تاریخی مربوط به دوره ی صفوی است که تک نسخه ی موجود آن ناقص و تا به حال تصحیح و بررسی نشده است.[۵]
نمونه شعر
[ویرایش]ز کار تو بس ماندهام در شگفت | که شه نامه بیامر شه کس نگفت | |
کسی تا بامروز از عهد پیش | نگفته است شه نامه از بهر خویش |
منابع
[ویرایش]- ↑ نصیری، محمدرضا. اثرآفرینان. ج. ج۶.
- ↑ نصرآبادی، محمد طاهر. تذکره نصرآبادی. ج. ج۱. ص. ۱۰۴-۱۰۶.
- ↑ آقا بزرگ تهرانی، محمد حسن. الذریعه الی تصانیف الشیعه. ج. ج۹. ص. ۶۹۱.
- ↑ مهدوی، سید مصلح الدین. اعلام اصفهان. ج. ج۴. ص. ۲۸۵.
- ↑ «عبدالقادر تونی».
- ↑ «کتاب شاهنامه عبدالقادر تونی قرن ١١».