زلالی خوانساری

زلالی خوانساری
زاده	خوانسار
درگذشته	۱۰۲۴ هجری قمری
لقب	ملک‌الشعراء، جارالله
پیشه	شاعر
ملیت	ایرانی
دوره	شاه عباس اول
کتاب‌ها	مثنوی محمود و ایاز

زلالی خوانساری، از شاعران پارسی‌گوی سدۀ ۱۱ هجری است. مهارت او بیشتر در سبک مثنوی بود. زلالی از چامه‌سرایان زمان شاه عباس اول و ملک‌الشعرای دربار وی بوده و هم‌روزگار با شیخ بهادر و میرداماد و با آن‌ها رقابت داشته‌است.

وی زاده شهر خوانسار در استان اصفهان ایران و لقبش جارالله بود.

درگذشت وی پس از سال ۱۰۲۴ است که در آن سال مثنوی محمود و ایاز را به انجام رساند.

آثار

• الکشاف فی تفسیر القرآن
• مقدمةالادب

و هفت کتاب مثنوی به‌نام سبعهٔ سیاره با نام‌های:

• آذر و سمندر
• شعلهٔ دیدار
• می‌خانه
• ذره و خورشید
• سلیمان‌نامه
• حُسن گلوسوز
• محمود و ایاز

افزون بر این از او قصیده‌ها، ترکیبات و چامه‌های پراکنده در دست‌است.

منابع

• کلیات زلالی خوانساری، تصحیح و تحقیق: سعید شفیعیون، تهران: کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی، ۱۳۸۵، شابک ‎۹۶۴−۶۶۹۰−۴۶−۷