حنظله بادغیسی: تفاوت میان نسخه‌ها
ویرایش‌های دارای حسن نیت Last author (بحث) برگردانی شد: فاقد منبع (توینکل) برچسب: خنثی‌سازی |
اصلاح برچسب‌ها: برگردانده‌شده ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
| نام اصلی = |
| نام اصلی = |
||
| زمینه فعالیت = [[شاعر]] |
| زمینه فعالیت = [[شاعر]] |
||
| ملیت =[[ |
| ملیت =[[افغانی]] |
||
| تاریخ تولد = |
| تاریخ تولد = |
||
| محل تولد = [[بادغیس]] |
| محل تولد = [[بادغیس]] افغانستان |
||
| والدین = |
| والدین = |
||
| تاریخ مرگ = [[۲۱۹ (قمری)|۲۱۹ هجری قمری]] |
| تاریخ مرگ = [[۲۱۹ (قمری)|۲۱۹ هجری قمری]] |
||
| محل مرگ =[[بادغیس]] |
| محل مرگ =[[بادغیس]] افغانستان |
||
| محل زندگی = [[بادغیس]] |
| محل زندگی = [[بادغیس]] افغانستان |
||
| مختصات محل زندگی = |
| مختصات محل زندگی = |
||
| مدفن = |
| مدفن = |
||
| خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
|امضا = |
|امضا = |
||
}} |
}} |
||
'''حنظله بادغیسی'''، شاعر فارسی زبان قرن سوم هجری قمری و از نخستین شاعران و گویندگان [[زبان پارسی]] است که در عهد [[طاهریان]] می‌زیسته‌است. [[نظامی عروضی]] از قول احمد بن عبدالله خجستانی «دیوان» شعری به وی نسبت می‌دهد. از اشعار وی تنها پنج بیت شامل یک قطعه دو بیتی و یک مفرد به دست آمده‌است. |
'''حنظله بادغیسی'''، شاعر فارسی زبان افغانستان در قرن سوم هجری قمری و از نخستین شاعران و گویندگان [[زبان پارسی]] است که در عهد [[طاهریان]] می‌زیسته‌است. [[نظامی عروضی]] از قول احمد بن عبدالله خجستانی «دیوان» شعری به وی نسبت می‌دهد. از اشعار وی تنها پنج بیت شامل یک قطعه دو بیتی و یک مفرد به دست آمده‌است. |
||
در مجمع الفصحا آمده‌است که وفات حنظله در سال ۲۱۹ هجری قمری بوده‌است. |
در مجمع الفصحا آمده‌است که وفات حنظله در سال ۲۱۹ هجری قمری بوده‌است. |
||
نسخهٔ ۱۳ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۱۲:۱۵
حنظله بادغیسی | |
|---|---|
| زاده | بادغیس افغانستان |
| محل زندگی | بادغیس افغانستان |
| درگذشته | ۲۱۹ هجری قمری بادغیس افغانستان |
| زمینه کاری | شاعر |
| ملیت | افغانی |
| دوره | طاهریان |
حنظله بادغیسی، شاعر فارسی زبان افغانستان در قرن سوم هجری قمری و از نخستین شاعران و گویندگان زبان پارسی است که در عهد طاهریان می‌زیسته‌است. نظامی عروضی از قول احمد بن عبدالله خجستانی «دیوان» شعری به وی نسبت می‌دهد. از اشعار وی تنها پنج بیت شامل یک قطعه دو بیتی و یک مفرد به دست آمده‌است. در مجمع الفصحا آمده‌است که وفات حنظله در سال ۲۱۹ هجری قمری بوده‌است.
شعری از حنظله بادغیسی به روایت از کتاب چهار مقاله اثر نظامی عروضی سمرقندی:
احمد بن عبدالله خجستانی را پرسیدند تو مردی خربنده بودی، به امارت خراسان چون رسیدی؟ گفت: روزی دیوان حنظله بادغیسی همی‌خواندم بدین دو بیت رسیدم:
مهتری گر به کام شیر در است
شو خطر کن ز کام شیر بجوی
یا بزرگی و عز و نعمت و جاه
یا چو مردانت مرگ رویاروی
داعیه‌ای در باطن من پدید آمد که به هیچ وجه در آن حالت که اندر بودم راضی نتوانستم بود. خران را بفروختم و از وطن خویش رحلت کردم...
عوفی نیز شعر زیر را به وی منسوب کرده‌است:
| یارم سپند، گرچه بر آتش همی فکند | از بهر چشم، تا نرسد مر ورا گزند | |
| او را سپند و آتش، ناید همی به کار | با روی همچو آتش و با خال چون سپند |
جستارهای وابسته
منابع
- ابراهیم زنگنه (۱۳۷۰)، تاریخ رجال شرق خراسان جلد اول (ولایت خواف از قرن اول تا قرن نهم هجری- قمری)، نشر خاطره