خیالی بخارایی
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
 | برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. لطفاً با توجه به شیوهٔ ویکی‌پدیا برای ارجاع به منابع، با ارائهٔ منابع معتبر به بهبود این مقاله کمک کنید. مطالب بیمنبع را میتوان به چالش کشید و حذف کرد. یافتن منابع: "خیالی بخارایی" – اخبار · روزنامهها · کتابها · آکادمیک · جیاستور (مه ۲۰۱۴) (چگونگی و زمان حذف پیام این الگو را بدانید) |
 | این مقاله نیازمند ویکیسازی است. لطفاً با توجه به راهنمای ویرایش و شیوهنامه، محتوای آن را بهبود بخشید. (مه ۲۰۱۴) |
احمد بن موسی خیالی | |
|---|---|
| درگذشت | ۸۵۰ هجری |
| ملیت |  ایران |
| پیشه | شاعر |
| سال‌های فعالیت | قرن نهم |
| عنوان | خیالی بخاری |
| دوره | تیموریان |
احمد بن موسی خیالی معروف به خیالی بخاری یا خیالی بخارایی از شاعران قرن نهم است که در ماوراءالنهر می‌زیسته است. خیالی بخاری از معاصران و شاگردان خواجه عصمت بخاری است. او در عهد الغ‌بیک می‌زیست و در حدود سال ۸۵۰ بدرود حیات گفت. دیوانی که از او به یادگار مانده، شامل دو هزار بیت است که نسخه‌هایی از آن در ایران و خارج جود دارد.
اشعار
[ویرایش]از جمله اشعار او قصیده‌ای‌ست در مدح استادش عصمت بخاری بدین مطلع:
| درین سراچه فانی که منزل خطرست | به عیش کوش که ایام عمر درگذرست |
خیالی بخاری همان است که غزل معروفش را به مطلع:
| ای تیر غمت را دل عشاق نشانه | خلقی بتو مشغول و تو غایب ز میانه |
شیخ بهایی تخمیس کرده و آن تخمیس بسیار مشهور است.
منابع
[ویرایش]تاریخ ادبیات در ایران/جلد چهارم/ذبیح‌الله صفا/چاپ سوم/۱۳۶۴/تهران