نادره (شاعر)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه است که توسط Rezabot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۶ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۴:۳۱ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.

نادره
زادهٔ۱۷۹۲
اندیجان
درگذشت۱۸۴۲
آرامگاهآرامگاه مادر خان، خوقند
محل زندگیآسیای میانه
عنوانمکنونه، کامله
دورهسدهٔ نوزده میلادی

نادره (به ازبکی: Nodira) (۱۷۹۲—۱۸۴۲) با نام اصلی ماهلَر-آییم از شاعران پارسی‌گوی و ازبکی‌گوی آسیای میانه بود. وی در سروده‌های فارسی خود بیشتر مکنونه و در سروده‌های ازبکی‌اش معمولاً نادره و کامله تخلص می‌کرد.

وی در خانواده رحمان‌قلی بیگ، حاکم اندیجان به‌دنیا آمد و بعدها همسر عمرخان امیری، شاعر و حاکم خوقند شد.[۱] نادره از زمان کودکی با آثار سرایندگان دیرین پارسی و ترکی از جمله حافظ، فضولی، نوایی و بیدل آشنا شد و به آموختن آن‌ها پرداخت.

نادره به دستور نصرالله امیر بخارا اعدام شد و برای یادبود او آرامگاهی به نام آرامگاه مادر خان در خوقند برپا شد.[۲]

منابع

  • Kadyrova, Makhbuba. 1967. Nadira: Ocherk žizni i tvorčestva. Taškent: Fan.
  1. odyssey-voyage.com بایگانی‌شده در ۲۴ نوامبر ۲۰۱۲ توسط Wayback Machine، بازدید: آوریل ۲۰۱۰.
  2. Along the way of the ancient caravans، بازدید: آوریل ۲۰۱۰.