گوجه‌سبز
| گوجه‌سبز | |
|---|---|
| |
| رده‌بندی علمی | |
| فرمانرو: | گیاهان |
| (طبقه‌بندی‌نشده): | گیاهان گلدار |
| (طبقه‌بندی‌نشده): | دولپه‌ای‌های نو |
| (طبقه‌بندی‌نشده): | رزیدها |
| راسته: | گل‌سرخ‌سانان |
| تیره: | گلسرخیان |
| سرده: | پرونوس |
| زیرسرده: | /پرونوس Prunus |
| گونه: | آلو |
| زیرگونه: | P. d. ssp. italica |
| Varietas: | P. d. ssp. italica var. claudiana |
| نام سه‌بخشی | |
| Prunus domestica ssp. italica var. claudiana (Poiret) Gams
| |
| مترادف | |
|
[۱]
Prunus claudiana Poir. | |
گوجه‌سبز نام میوهٔ درختی است از تیرهٔ گل سرخیان که میوهٔ آن کوچک و آبدار، دارای پوست نازک به رنگ سبز یا سرخ و یک هستهٔ سخت است.[۲] بر پایهٔ نوشته‌های قدیمی، نژاد این گیاه قدمت ۲۰۰۰ ساله دارد و چینی‌ها اولین کسانی بودند که به کشت آن اقدام کردند.
درختان گوجه‌سبز در نواحی معتدل بهترین رشد را دارند و در آب و هوای ملایم به رنگ‌های ارغوانی، قرمز، نارنجی، زرد و سبز روشن در می‌آیند. آب و هوای سرد باعث ایجاد رنگ قهوه‌ای و ظاهر نامطلوب میوهٔ گوجه‌سبز می‌شود و در طعم آن نیز تأثیرگذار است. این میوه به سرعت می‌رسد و مدت نگهداری آن در یخچال ۴ روز است. گوجه‌سبز به صورت تازه و پخته در خورش‌ها مصرف می‌شود. این میوه غنی از ویتامین C، اسید مالیک، اسید سیتریک است. مصرف زیاده از حد گوجه‌سبز باعث نفخ معده می‌شود. این میوه طعمی ترش دارد و سفت و ترد است و در میان ایرانیان اغلب با نمک به عنوان تنقلات مصرف می‌شود. درخت این میوه در بیشتر نواحی ایران به‌خصوص دامنه‌های جنوبی البرز و شمال غربی ایران تکثیر و برداشت می‌شود.
نام
گوجه‌سبز در برخی از نواحی ایران همچون مازندران، گیلان و گلستان با نام آلوچه شناخته می‌شود؛[۳][منبع بهتری نیاز است]
منابع
- ↑ "Prunus domestica subsp. italica", شبکه اطلاعاتی منابع ژرم‌پلاسم (GRIN), سرویس تحقیقات کشاورزی آمریکا (ARS), وزارت کشاورزی ایالات متحده آمریکا (USDA), retrieved 22 July 2014
- ↑ Anna Pavord, "Plum job: A juicy guide to greengages and plums" Independent (12 August 2011).
- ↑ «فرق آلوچه و گوجه سبز / گوجه سبز رسیده چه می‌شود؟».
 | این یک مقالهٔ خرد تنقلات است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |