اشکنه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Fatemi (بحث | مشارکت‌ها)
جز ویرایش به وسیلهٔ ابزار خودکار ابرابزار
خط ۳۵: خط ۳۵:
# إشکنه اوجز
# إشکنه اوجز
# إشکنه اودوغ
# إشکنه اودوغ
# إشکنه [[سیب زمینی]] #إشکنه پیاز
# إشکنه [[سیب زمینی]]
# إشکنه پیاز
# اشکنه سیب زمینی پیاز
# اشکنه سیب زمینی پیاز



نسخهٔ ‏۲۳ مهٔ ۲۰۱۴، ساعت ۱۲:۳۲

اشکنه
یک کاسه اشکنه، در این مورد از سیب‌زمینی استفاده نشده‌است
نام‌های جایگزیناشکینه
گونهخوراکی پرآب
خاستگاهایران
منطقهخراسان
دمای سروبسیار گرم
مواد اصلیروغن
تخم مرغ
پیاز
شنبلیله
آرد گندم
سیر
رب گوجه فرنگی
نمک، زردچوبه و ادویه‌های دیگر

اِشْکِنه یکی از غذاهای ایرانی از نوع خوراک است که به صورت معمول با نان میل می‌شود. این غذا تاریخچه‌ای طولانی دارد و ابتدا در نواحی خراسان طبخ شده است. هم اکنون نیز در میان مردم مشهد و دیگر شهرهای خراسان طرفدار زیادی دارد. اشکنه سوپ یا روغن‌آبی است از آرد، سبزی و پیازداغ.[۱]

این خوراک دارای گونه‌های مختلف است و در میان افراد گوناگون به روش‌های مختلف پخته می‌شده است.

انواع إشکنه

  1. إشکنه اوجز
  2. إشکنه اودوغ
  3. إشکنه سیب زمینی
  4. إشکنه پیاز
  5. اشکنه سیب زمینی پیاز

در تمام انواع اشکنه‌ها ابتدا پیاز خورد شده در روغن سرخ می‌شود. (گفتنی است که ایرانیان از قدیمی‌ترین مردمان جهان در استفاده از پیاز در خوراکی‌هایند. سپس دیگر مواد به آن افزوده می‌شود رایج ترین آن اشکنهٔ پیاز سیب‌زمینی است. پس از طلایی شدن پیازها به تعداد هر نفر دو عدد سیب زمینی خورد شده را اضافه می‌کنیم و بعد ادویه و زردچوبه و سپس آب را به آن اضافه می‌کنیم در قابله را می‌بندیم تا با حرارت کم نیم ساعت جوش بخورد ساده ترین و سالم ترین غذا و بسیار خوشمزه‌است إشکنه بطور کلی نیاز به گوشت مرغ و یا هیچ نوع گوشتی ندارد و در واقع این یک غذای گیاهی است. که از کهن ترین غذاهای رایج در ایران است.

منابع

  1. شهری، جعفر، قلم سرنوشت، تهران: انتشارات معین، ۱۳۷۸، ص۹۰.