خوشحالی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز ویرایش Mahtabshadi (بحث) به آخرین تغییری که Kave انجام داده بود واگردانده شد برچسب: واگردانی |
Mahtabshadi (بحث | مشارکتها) برچسب: خنثی‌سازی |
||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
یک نظرسنجی که توسط مؤسسه گالوپ در سال ۲۰۱۳ انجام شده حاکی از آن است که ایرانیان دومین مردم ناشاد در دنیا هستند. بنابر گزارش منتشر شده از این نظرسنجی، [[عراق]] نخستین کشور جهان در این فهرست است. بعد از عراق و ایران، کشورهای [[مصر]]، [[یونان]] و [[سوریه]] قرار دارند.<ref>{{یادکرد وب |نویسنده = |نشانی=http://www.bbc.co.uk/persian/iran/2014/06/140606_ir_unhappiest_analysis_radio.shtml |عنوان=چرا ایران 'دومین کشور ناشاد جهان' است؟ | ناشر = |تاریخ = ۱۶ خرداد ۱۳۹۳ |تاریخ بازبینی=}}</ref> |
یک نظرسنجی که توسط مؤسسه گالوپ در سال ۲۰۱۳ انجام شده حاکی از آن است که ایرانیان دومین مردم ناشاد در دنیا هستند. بنابر گزارش منتشر شده از این نظرسنجی، [[عراق]] نخستین کشور جهان در این فهرست است. بعد از عراق و ایران، کشورهای [[مصر]]، [[یونان]] و [[سوریه]] قرار دارند.<ref>{{یادکرد وب |نویسنده = |نشانی=http://www.bbc.co.uk/persian/iran/2014/06/140606_ir_unhappiest_analysis_radio.shtml |عنوان=چرا ایران 'دومین کشور ناشاد جهان' است؟ | ناشر = |تاریخ = ۱۶ خرداد ۱۳۹۳ |تاریخ بازبینی=}}</ref> |
||
در ایران همه ساله در ایام و مناسبت‌های مختلف مراسم [[عزاداری حسین|عزاداری]] و [[روضه‌خوانی]] برپا می‌شود و نیز [[تعزیه]] به‌عنوان جزئی از فرهنگ ایرانیان محسوب می‌شود، درحالیکه این رسوم و فرهنگ‌ها با خوشحالی یا شادی در تعارض‌اند.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=|کد زبان=|تاریخ=|وبگاه=www.bbc.com|نشانی=http://www.bbc.co.uk/persian/arts/2012/11/121124_l41_culture_ashura_naghed_observation.shtml|عنوان=عزاداری شیعیان از نگاه اروپاییان}}</ref><ref>{{یادکرد وب|نویسنده=|کد زبان=fa|تاریخ=|وبگاه=|نشانی=http://fa.mobile.wikishia.net/index.php/سوگواری_محرم|عنوان=سوگواری محرم}}</ref> همچنین در ایران گاهی اندوه یا ناخوشحالی یک امتیاز مثبت به‌حساب می‌آید و خندیدن و شادی عملی منفی تلقی می‌شود. این فرهنگ به [[سینما]]، [[مجموعه تلویزیونی|تلویزیون]] و [[هنر]] ایرانیان وارد شده‌است.{{نیازمند منبع}} |
در ایران همه ساله در ایام و مناسبت‌های مختلف مراسم [[عزاداری حسین|عزاداری]] و [[روضه‌خوانی]] برپا می‌شود و نیز [[تعزیه]] به‌عنوان جزئی از فرهنگ ایرانیان محسوب می‌شود، درحالیکه این رسوم و فرهنگ‌ها با خوشحالی یا شادی در تعارض‌اند.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=|کد زبان=|تاریخ=|وبگاه=www.bbc.com|نشانی=http://www.bbc.co.uk/persian/arts/2012/11/121124_l41_culture_ashura_naghed_observation.shtml|عنوان=عزاداری شیعیان از نگاه اروپاییان}}</ref><ref>{{یادکرد وب|نویسنده=|کد زبان=fa|تاریخ=|وبگاه=|نشانی=http://fa.mobile.wikishia.net/index.php/سوگواری_محرم|عنوان=سوگواری محرم}}</ref> همچنین در ایران گاهی اندوه یا ناخوشحالی یک امتیاز مثبت به‌حساب می‌آید و خندیدن و شادی عملی منفی تلقی می‌شود. این فرهنگ به [[سینما]]، [[مجموعه تلویزیونی|تلویزیون]] و [[هنر]] ایرانیان وارد شده‌است.{{نیازمند منبع}} شادی و نشاط، با ورود جامعه ایران به زندگی مدرن، دچار مخاطراتی شده است. <ref>{{یادکرد وب|نویسنده= حمید رجایی|کد زبان=fa|تاریخ= 1384|وبگاه=|نشانی=https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/1478005/%d8%af%d8%b1%d8%a2%d9%85%d8%af%db%8c-%d8%a8%d8%b1-%d9%84%d9%88%d8%a7%d8%b2%d9%85-%d9%88-%d9%85%d9%88%d8%a7%d9%86%d8%b9-%d9%86%d8%b4%d8%a7%d8%b7-%d8%b9%d9%84%d9%85%db%8c/|عنوان=درآمدی بر لوازم و موانع نشاط علمی}}</ref> |
||
== شادی در دین‌ها == |
== شادی در دین‌ها == |
||
نسخهٔ ۲۸ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۲:۵۹
خوشحالی، خرسندی یا شادی (به انگلیسی: Happiness) یک حالت روانی است که در آن فرد احساس عشق، لذت، خوشبختی یا شادی می‌کند. مسائل مختلفی همچون مسائل زیستی، روانشناختی یا دینی برای تعریف و دلیل خرسندی آورده شده‌است.
تحقیقات نشان داده‌است که شادی رابطهٔ مستقیمی با مسائلی همچون روابط و تعاملات اجتماعی، وضعیت فرد از نظر داشتن شریک زندگی، کار، درآمد و حتی نزدیکی به انسان‌های شاد دارد.
فیلسوفان و متفکرانِ مذهبی شادی واژه‌ای برای یک زندگی خوب یا موفق و نه صرفاً یک احساس، تعریف می‌کنند.
سبب شادی
بنابر برخی اطلاعات موجود که بر اساس دیدگاه مردم گردآوری شده‌اند، ایرانیان با جشن، بودن در کنار خانواده، مسافرت، پارک (امکانات اجتماعی)، پیروزی بر دیگران، پول‌دار بودن و سلامتی احساس شادی می‌کنند.[۱] تحقیقات نشان می‌دهند مدیتیشن یا مراقبه در کنار تأثیرات مثبت روانشناختی، موجب احساس عمیق شادی در انسان می‌شود.[۲]
فواید
دانشمندان دریافته‌اند که شادی و خوشحالی سبب تقویت سیستم دفاعی بدن و همچنین سیستم عصبی انسان می‌شود.[نیازمند منبع]
در ایران
یک نظرسنجی که توسط مؤسسه گالوپ در سال ۲۰۱۳ انجام شده حاکی از آن است که ایرانیان دومین مردم ناشاد در دنیا هستند. بنابر گزارش منتشر شده از این نظرسنجی، عراق نخستین کشور جهان در این فهرست است. بعد از عراق و ایران، کشورهای مصر، یونان و سوریه قرار دارند.[۳]
در ایران همه ساله در ایام و مناسبت‌های مختلف مراسم عزاداری و روضه‌خوانی برپا می‌شود و نیز تعزیه به‌عنوان جزئی از فرهنگ ایرانیان محسوب می‌شود، درحالیکه این رسوم و فرهنگ‌ها با خوشحالی یا شادی در تعارض‌اند.[۴][۵] همچنین در ایران گاهی اندوه یا ناخوشحالی یک امتیاز مثبت به‌حساب می‌آید و خندیدن و شادی عملی منفی تلقی می‌شود. این فرهنگ به سینما، تلویزیون و هنر ایرانیان وارد شده‌است.[نیازمند منبع] شادی و نشاط، با ورود جامعه ایران به زندگی مدرن، دچار مخاطراتی شده است. [۶]
شادی در دین‌ها
آیین بودایی
شادی موضوعی اصلی در تعالیم بودایی است.[۷]
آیین یهودیت
شادی (عبری: שמחה) در یهودیت یک عنصر مهم در خدمت به خداوند است. آیه کتاب مقدس «پروردگار را با خوشحالی پرستش می‌کند» شادی را در خدمت به خدا تأکید می‌کند.[۸]
در اسلام شیعی
شادی، فرح و سرور در آیات قرآن کتاب مقدس مسلمانان و روایات شیعه در هر دو مورد مثبت و منفی آمده‌است. گاهی خوشحالان و شادی کنندگان ظالم را از محبت خدا خارج می‌داند، و گاهی بر خلاف آن، مردم را به سرور و شادی امر می‌کند. گاهی شادی صفتی برای قارون و جهنمیان، و گاهی صفتی برای شهدا و بهشتیان به حساب آمده‌است.[۹][۱۰] بنابراین، شادی و خوشحالی به تنهایی بد نیست بلکه به آن سفارش شده و سبب و علت شادی باعث خوب بودن یا بد بودن آن می‌شود.[۱۱]
برای مثال، شادی که باعث تمسخر شود، شادیِ بد محسوب می‌شود و حرام است. برخی روایت‌ها نیز به نتیجه شادی اشاره می‌کند و می‌آورد: «شخصی که باعث سرور مؤمن شود، دین و قرض او را ادا کند، طعامی به او دهد، ناراحتی اش را بزداید، و … در واقع خدا و رسول او را شاد کرده‌است.»[۱۲]
البته اگر احساس شادی و شاد بودن، غیرارادی باشد، که هرچند دلیلِ آن ارادی است، اما به این خاطر که خودِ این احساس، بدون قصد برای انسان به وجود می‌آید، جزء اصل «مالایطیقون شده»، و زیرمجموعه حدیث رفع قرار می‌گیرد.
 | این مقاله دقیق، کامل و صحیح ترجمه نشده و نیازمند ترجمه به فارسی است. کل یا بخشی از این مقاله به زبانی بهجز زبان فارسی نوشته شده‌است. اگر مقصود ارائهٔ مقاله برای مخاطبان آن زبان است، باید در نسخهای از ویکی‌پدیا به همان زبان نوشته شود (فهرست ویکیپدیاها را ببینید). در غیر این صورت، خواهشمند است ترجمهٔ این مقاله را با توجه به متن اصلی و با رعایت سیاست ویرایش، دستور خط فارسی و برابر سازی به زبان فارسی بهبود دهید و سپس این الگو را از بالای صفحه بردارید. همچنین برای بحثهای مرتبط، مدخل این مقاله در فهرست صفحههای نیازمند ترجمه به فارسی را ببینید. اگر این مقاله به زبان فارسی بازنویسی نشود، تا دو هفتهٔ دیگر نامزد حذف می‌شود و/یا به نسخهٔ زبانی مرتبط ویکی‌پدیا منتقل خواهد شد. اگر شما اخیراً این مقاله را به‌عنوان صفحهٔ نیازمند ترجمه برچسب زدهاید، لطفاً عبارت {{جا:هبک-ترجمه به فارسی|1=خوشحالی}} ~~~~را نیز در صفحهٔ بحث نگارنده قرار دهید. |
[۱۳] و از جمله: «به وسوسه در آفرینش اندیشیدن»، و «رشک ورزیدن تا زمانی که بر زبان یا دست جاری نشود»، می‌شود که غیرارادی هستند؛ و در فقه اسلامی حرام و ممنوع نمی‌باشند. پس شادی می‌تواند احکام مختلفی داشته باشد.
منابع
- ↑ Hawzah. «شادی چیست؟».
- ↑ Rose Teeter، Sabrina (آوریل ۲۰۱۶). Ford، .Thomas E، ویراستار. THE EFFECT OF MEDITATION ON MINDFULNESS AND HAPPINESS.
- ↑ «چرا ایران 'دومین کشور ناشاد جهان' است؟». ۱۶ خرداد ۱۳۹۳.
- ↑ «عزاداری شیعیان از نگاه اروپاییان». www.bbc.com.
- ↑ «سوگواری محرم».
- ↑ حمید رجایی (۱۳۸۴). «درآمدی بر لوازم و موانع نشاط علمی».
- ↑ Thoughtco. "The Seven Factors of Enlightenment" (به انگلیسی).
- ↑ jewishjournal. "Judaism's value of happiness living with gratitude and idealism". http://www.jewishjournal.com (به انگلیسی).
{{cite web}}: External link in|وبگاه= - ↑ http://wikifeqh.ir/شادی
- ↑ http://kayhan.ir/fa/news/68585/نگاهی-به-شادی-و-نشاط-در-قرآن-و-روایات
- ↑ http://kayhan.ir/fa/news/68585/نگاهی-به-شادی-و-نشاط-در-قرآن-و-روایات
- ↑ رک: کافی، ج2، ص188، باب ادخال سرور
- ↑ اصول الکافی، کلینی، ج۲، ص۴۶۳
- مقدمه‌ای بر فقه شادی، محمد مهدی محب الرحمان، نشریه حریم امام، شماره ۱۵۱، ۱۸ دی ۱۹۳۹
پیوند به بیرون
مردم شادی می‌خواهند؛ کمیل روحانی / روزنامه شرق
| اخلاق هنجاری | |
|---|---|
| اخلاق کاربردی | |
| فرااخلاق | |
| مفاهیم (نمایه) | |
| مقاله‌های مرتبط | |
 | این یک مقالهٔ خرد روان‌شناسی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |