مورمونیسم

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به ناوبری پرش به جستجو
باز انتشار نسخه اول کتاب مورمون (1830)

مورمونیسم (انگلیسی: Mormonism) سنت دینی اصلی جنبش قدیسان آخرالزمان در مسیحیت احیاگر است. این جنبش در دههٔ ۱۸۲۰ توسط جوزف اسمیت در بالاایالت نیویورک بنیان نهاده شد. در دهه‌های ۱۸۳۰ و ۱۸۴۰، مورمونیسم خود را از پروتستانتیسم سنتی متمایز کرد. امروزه مورمونیسم، آیین جدید غیر پروتستانی است که توسط اسمیت در دههٔ ۱۸۴۰ ترویج می‌شد. پس از مرگ اسمیت، بیشتر مورمون‌ها در هجرت بریگم یانگ به سوی غرب به قلمروی یوتا، از او پیروی کرده و خود را کلیسای عیسی مسیح قدیسان آخر الزمان نامیدند. گونه‌هایی که جزیی از این کلیسا نیستند شامل بنیادگرایی مورمون است، که خواهان حفظ آدابی چون چندهمسری است[۱] که رسمی که کلیسای قدیسان ترکش کرده، و نیز چند مذهب کوچک مستقل.[۲]

منابع[ویرایش]

  1. ↑ For a discussion on a history of Mormon polygamy, see Plural Marriage in The Church of Jesus Christ of Latter-day Saints, The Church of Jesus Christ of Latter Day Saints
  2. ↑ The second-largest Latter Day Saint denomination, the Reorganized Church of Jesus Christ of Latter-day Saints, since 2001 called "Community of Christ", does not describe itself as Mormon, but instead follows a Trinity Christian restorationist theology, and also considers itself Restorationist in terms of Latter-day Saint doctrine. In reference to Latter Day Saint denominations like the Community of Christ, the AP Stylebook states, "The term Mormon is not properly applied to the other Latter Day Saints churches that resulted from the split after [Joseph] Smith's death." "Style Guide – The Name of the Church". LDS Newsroom. Retrieved November 11, 2011.  However, the term Mormon is often used to refer to adherents of Mormon fundamentalism.

پیوند به بیرون[ویرایش]

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ مورمونیسم موجود است.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=مورمونیسم&oldid=19467937»