احمدیه
 | |
| نام برگرفته از | میرزا غلام احمد |
|---|---|
| بنیان‌گذاری | ۲۳ مارس ۱۸۸۹ |
| بنیانگذار | میرزا غلام احمد |
| ستاد | لندن، بریتانیا (از سال ۱۹۸۴) |
از اعضای | ۲۰٬۰۰۰٬۰۰۰ پیروان |
رهبر | میزرا مسرور احمد |
| وبگاه | |
احمدیه یا قادیانیه که به صورت رسمی خود را جماعت قادیانی[۱] اسلام که ریشه در تعلیمات و زندگی میرزا غلام احمد، بنیانگذار مذهب دارد که ادعای مهدویت و منجی‌گری می‌کرد. به این دلیل، در میان تشیع و اهل سنت به‌عنوان مذهب‌ای ارتدادی شناخته می‌شود.[۲] مذهب احمدیه از پیروان میرزا غلام احمد، به عنوان «قادیانی»، که نشات‌گرفته از قادیان ، شهر محل تولد اوست، یاد می‌کنند.
جمعیت[ویرایش]
آمار درستی از طرفداران این مذهب به دلیل غیرقانونی بودنشان در بعضی از کشورها وجود ندارد. مذهب احمدیه دارای شهرهایی تماماً احمدی‌نشین در کشورهای هندوستان، پاکستان و بنگلادش است. همچنین با توجه به مهاجرت بسیاری از طرفداران این مذهب به اروپا، آمریکا، کانادا و چند کشور آفریقایی از جمله تانزانیا می‌توان طرفداران جماعت احمدیه را در حدود ۷ الی ۱۰ میلیون نفر تخمین زد. طبق دانش نامه‌ی جهانی مسیحیت، احمدیه سریعترین رشد را بین شاخه‌های اسلام دارد.[۳]
گفتنی است که در حدود ۲۰۰هزار تن از پیروان مذهب احمدیه نیز در کشور اندونزی زندگی می‌کنند.[۴]
محدودیت‌های مذهبی و مراکز عمده جماعت احمدیه[ویرایش]
بعد از اخراج سومین خلیفه جماعت مسلمانان احمدیه از پاکستان، همینک مرکز این جمعیت در کشور انگلستان قرار دارد و امروزه پنجمین خلیفه جماعت احمدیه در شهر لندن زندگی می‌کند. طرفداران مذهب احمدیه در ۲ شهر ربوه در پاکستان و قادیان در هندوستان اکثریت مطلق را دارند.
در پاکستان طرفداران این مذهب حق انجام فعالیت‌های مذهبی و برپایی مساجد خودشان را ندارند و شیوخ سنی و شیعه آن‌ها را «مرتد» و «گمراه» می‌خوانند.
اما در هندوستان طرفداران تفکر احمدی مشکل ابراز عقاید و فعالیت‌های مذهبی خودشان را ندارند و در آنجا آزادانه فعالیت می‌کنند. در انگلستان، استرالیا، کانادا و آمریکا جمعیت احمدیه دارای مساجد و طرفداران زیادی است که اکثر آنان را مهاجرین هندی و پاکستانی‌تبار تشکیل می‌دهند.
عربستان سعودی برای پیروان جماعت احمدیه روادید سفر حج صادر نمی‌کند و پیروان مذهب احمدیه حق ورود به اماکن مقدس اسلامی در عربستان سعودی را ندارند.
احمدیه ستیزی[ویرایش]
- در آوریل ۲۰۰۸ میلادی، گروهی یهودیات در اندونزی، یک مسجد متعلق به مذهب اسلامی احمدیه را به آتش کشیدند و یک مدرسه مذهبی آنان را نیز ویران کردند.[۴]
شاخه‌ها[ویرایش]
بعد از مرگ میرزا غلام احمد، که خود را عیسی مسیح دوباره ظهور کرده و مهدی مسلمانان می‌خواند، پس از مدتی طرفداران وی بر سر چگونگی ادامه نهضت، رهنمود قرآن در مورد ختم پیامبران (۳۳–۴۰) و چگونگی جانشینی وی به دو دسته کاملاً متضاد تقسیم شدند که عبارت بودند از حرکت احمدیه لاهور و جماعت مسلمین احمدیه.
پیش‌زمینه[ویرایش]
پس از مرگ میرزا غلام احمد در سال ۱۹۰۸، رهبری جماعت احمدیه به دست حکیم نورالدین بِروی سپرده شد. پیروان جماعت احمدیه مدعی هستند که وی اسلام‌شناسی بی همتا بوده و اولین شخصی بوده‌است که پس از ادعای میرزا غلام احمد مبنی بر مسیح و مهدی موعود بودن با وی در سال ۱۸۸۹ بیعت کرد.
پس از مرگ وی در سال ۱۹۱۴ دوره‌ای از اختلافات و انشعابات در جماعت احمدیه شکل گرفت.
حرکت احمدیه لاهور[ویرایش]
عده‌ای از طرفداران وی خواهان تشکیل شورا و هیئتی از اُمنأ برای اداره جماعت احمدیه شدند. طرفداران این طرز فکر با شدید شدن اختلافات مذهبی و عقیدتی با طرفداران خلیفه‌گری، حرکت احمدیه لاهور را به مرکزیت لاهور تشکیل دادند.
گفتنی است که طرفداران حرکت احمدیه لاهور، میرزا غلام احمد را تنها یک شخصیت «اصلاح طلب و آگاه» و محمد را آخرین پیامبر با کتاب و چه بی کتاب خدا می‌دانند.
جماعت احمدیه[ویرایش]
طرفداران خلیفه‌گری که نگاهی کاملاً متفاوت به نقش میرزا غلام احمد داشتند، مدعی شدند که محمد آخرین پیامبر با کتاب خدا و میرزا غلام احمد «مسیح و مهدی موعود» و پیامبر بدون کتاب خدا بوده‌است.
به این ترتیب پس از مرگ حکیم نورالدین بروی در سال ۱۹۱۴، طرفداران خلیفه گری، پسر میرزا غلام احمد را به عنوان «خلیفه مسیح و مهدی دوم» برگزیدند.
امروزه خلیفه جماعت مسلمین احمدیه به وسیله نمایندگانی از سراسر کشورهایی که دارای جمعیت قابل توجه احمدی است انتخاب می‌شود و با اینکه اکثر خلفا از فرزندان و نسب میرزا غلام احمد بودند اما در آئین احمدی خلافت به صورت موروثی نیست و در کل خُلفا توسط نمایندگان جماعت احمدی در سرتاسر دنیا و به صورت مادام العمر انتخاب می‌شوند.
خُلفای جماعت احمدیه[ویرایش]
- خلیفه اول (۱۹۰۸–۱۹۱۴): حکیم نورالدین بروی (۱۸۴۱–۱۹۱۴)
- خلیفه دوم (۱۹۱۴–۱۹۶۵): میرزا بشیرالدین محمود (۱۸۸۹–۱۹۶۵)
- خلیفه سوم (۱۹۶۵–۱۹۸۲): میرزا ناصر احمد (۱۹۰۹–۱۹۸۲)
- خلیفه چهارم (۱۹۸۲–۲۰۰۳): میرزا طاهر احمد (۱۹۲۸–۲۰۰۳)
- خلیفه پنجم (۲۰۰۳- تا به امروز): میرزا مسرور احمد (۱۹۵۰- تا به امروز)
آموزه‌های جمعیت احمدیه[ویرایش]
پنج اصل بنیادین جمعیت احمدیه عبارت‌اند از: توحید، نماز، روزه، زکات و حج قابل ذکر است این جمعیت به چند باور اساسی که باورهای اکثریت قاطع مسلمانان جهان (سنی و شیعه) است اعتقاد ندارند.
از آن جمله پیروان مذهب احمدیه پیامبر مسلمانان را واپسین پیامبر نمی‌دانند و میرزا غلام احمد را به عنوان «منجی بشریت» همچنین «مهدی موعود» و «عیسی مسیح»معرفی می‌کنند.
جستارهای وابسته[ویرایش]
- اسلام
- میرزا غلام احمد
- مسیحیت
- مهدویت
- بهایت (کپی)
- وهابیت
پانویس[ویرایش]
- ↑ «Bangladesh: Breach of Faith: II. History of the Ahmadiyya Community». web.archive.org. ۲۰۱۹-۰۲-۰۵. بایگانی‌شده از اصلی در ۵ فوریه ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۲-۰۶.
- ↑ [القادیانی و القادیانیه، ابی الاعلی المودودی، ابی الحسن الندوی، احسان الهی ظهیر]،
- ↑ David B. Barrett, George Thomas Kurian, Todd M. Johnson, ed. (February 15, 2001). World Christian Encyclopedia. Oxford University Press USA. ISBN 0-19-507963-9.
{{cite book}}:|access-date=requires|url=(help)نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست ویراستاران (link) - ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ مسجد فرقه احمدیه در اندونزی به آتش کشیده شد (بی‌بی‌سی فارسی)
منابع[ویرایش]
- وبگاه رسمی جماعت مسلمین احمدیه
- وبگاه رسمی حرکت احمدیه لاهور
- ویکی‌پدیای انگلیسی
- قادیانیزم: یک تحقیق حساس - انگلیسی
- قادیانیزم چیست؟ اداره دعوت و ارشاد بایگانی‌شده در ۲۰ مارس ۲۰۰۷ توسط Wayback Machine
پیوند به بیرون[ویرایش]
 |
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ احمدیه موجود است. |
- Official website of the Ahmadiyya Muslim Community
- An Introduction and a short sketch of history of the Ahmadiyya Muslim Community
- Official website highlighting the persecution of the Ahmadiyya Muslim Community
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| کتابخانه‌های ملی | |
|---|---|
| سایر | |
