الوهیت
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
الوهیت یا الوهیة به مقام خدایی و ربوبیت گفته می شود. در معنای کلی هر اله را می توان متعلق این عنوان دانست، یعنی هرآنچه پرستیده شود، اما در کتب دینی چون الانسان کامل نقل است که:
الوهیت جمع حقایق وجود و حفظ آن حقایق هریک در مرتبت خود آن است.[۱][۲]
پانویس[ویرایش]
|
|||||||||||||
 |
این یک مقالهٔ خرد پیرامون دینی و آیینی است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
