الوهیت

مثال هایی از صور مختلف الوهیت در فرهنگهای مختلف، از بالا به پایین: کریشنا در هندوئیسم، آئین بودایی، اینکا، یوربا، یونانی، مایا، مسیحیت، رومی، شینتوئیسم

الوهیت یا خدا موجودی فراطبیعی است که الهی یا مقدس انگاشته می شود. دیکشنری آکسفورد، الوهیت را ایزد یا ایزدبانو و یا هر آنچه که به عنوان امری الهی مورد احترام است می داند. سی. اسکات لیتلتون، الوهیت را "وجودی با قدرت های فراتر از انسان های عادی که بطور مثبت یا منفی با انسان ها در تماس است؛ به گونه ای که آنها را به سطوح جدیدی از هوشیاری، ورای مشغله های زمینی زندگی عادی می‌برد." می داند.

الوهيّت، صفت آغازين يا ماهيت کنه ذات الهى است. اين اصطلاح در صوفيه، اسم مرتبه ‏ای است که جامع تمام مراتب اسماء و صفات خدا است. به عبارت ديگر اسم تمام حقايق است که آنها را در مراتب خود حفظ مى‏ کند. اگر لفظ الوهيت به چيزى اضافه شود به الهى بودن آن، دلالت مى‏ کند. مثلا مى ‏گوييم: الوهيّت جمال، الوهيّت حب و الوهيّت مال.

جستارهای وابسته

خدا