گناه
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
برای دیگر کاربردها، گناه (ابهام‌زدایی) را ببینید.
گناه یا معصیت در ادیان ابراهیمی به معنای نقض اراده و قانون خداوند است. ودر اصطلاح مذهبی به معنی خلاف است. به باور پیروان گروهی از دین‌ها انسان جزای گناه را در جهانی دیگر می‌بیند.
ریشهٔ سایر گناهان[ویرایش]
گناهان اولیه که ریشهٔ سایر گناهان دانسته شده‌اند عبارتند از[نیازمند منبع]:
- تکبر که در داستان سجده نکردن ابلیس به آدم مدل شده و به رانده شدن ابلیس از بارگاه الهی منجر می‌شود.
- حرص که در داستان فریب خوردن آدم و حوا از ابلیس مدل شده و به رانده شدن آنها از بهشت انجامید.
- حسد که در داستان هابیل و قابیل مدل شده و به کشته شدن هابیل توسط قابیل می‌انجامد.
تقسیم‌بندی‌های دیگری بر گناهان اولیه، مثلاً ۷ تایی نیز وجود دارد.
هفت گناه کبیره[ویرایش]
هفت گناه کبیره در الهیات مسیحی گناهانی هستند که ارتکاب آنها مجازات دوزخ را به‌دنبال خواهد داشت.
اسلام[ویرایش]
دره را ترجمهٔ ذنب و گناه صغیره را ترجمهٔ معصیت گرفت.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ نامه مفید ج ۳
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا، «گناه»، ویکی‌پدیای انگلیسی، دانشنامهٔ آزاد (بازیابی در ۱۲ دی ۱۳۹۱).
پیوند به بیرون[ویرایش]
نسخه درمان بیماری گناه از حضرت علی علیه السلام
