گناه

برای دیگر کاربردها، گناه (ابهام‌زدایی) را ببینید.

گناه یا معصیت در ادیان ابراهیمی به معنای نقض اراده و قانون خداوند است و در اصطلاح مذهبی به معنی سرپیچی از فرمان خداوند است. به باور پیروان گروهی از ادیان، انسان جزای گناه را یا در این جهان و یا در دو جهان (این جهان و جهان آخرت )می‌بیند.

ریشهٔ سایر گناهان

گناهان اولیه که ریشهٔ سایر گناهان دانسته شده‌اند عبارتند از:

• تکبر که در داستان سجده نکردن ابلیس به آدم مدل شده و به رانده شدن ابلیس از بارگاه الهی منجر می‌شود.
• حرص که در داستان فریب خوردن آدم و حوا از ابلیس مدل شده و به رانده شدن آن‌ها از بهشت انجامید.
• حسد که در داستان هابیل و قابیل مدل شده و به کشته شدن هابیل توسط قابیل می‌انجامد.

تقسیم‌بندی‌های دیگری بر گناهان اولیه، مثلاً ۷ تایی نیز وجود دارد.

هفت گناه کبیره

هفت گناه کبیره در الهیات مسیحی گناهانی هستند که ارتکاب آن‌ها مجازات دوزخ را به‌دنبال خواهد داشت.

اسلام

دره را ترجمهٔ ذنب و گناه صغیره را ترجمهٔ معصیت گرفت.

منابع

• فرهنگ نامه مفید ج ۳
• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «گناه». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۲ دی ۱۳۹۱.