مکتب کورنایی
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
مکتب کورنایی یا سیرنایسیسم یا مکتب قورنائیان یا کوزئیها(Cyrenaicism) یک مکتب فلسفی فرا-لذتگرایی بود که در قرن چهارم پیش از میلاد توسط آریستیپوس (Aristippus of Cyrene) بنیانگذاری شد.
پیروان این مکتب معتقد بودند که لذت عالیترین خوبی‌ها است، به خصوص لذت بردن بی‌درنگ. این مکتب طی یک قرن جای خود را به آموزه اپیکوری داد.
منابع[ویرایش]
- Annas, Julia (1995), The Morality of Happiness, Oxford University Press, ISBN 0-19-509652-5
