مکتب کورنایی

مکتب کورنایی یا سیرنایسیسم یا مکتب قورنائیان یا کوزئیها (به انگلیسی: Cyrenaicism) یک مکتب فلسفی فرا-لذتگرایی بود که در قرن چهارم پیش از میلاد توسط آریستیپوس (Aristippus of Cyrene) بنیانگذاری شد.

پیروان این مکتب معتقد بودند که لذت عالی‌ترین خوبی‌ها است، به خصوص لذت بردن بی‌درنگ. این مکتب طی یک قرن جای خود را به آموزه اپیکوری داد.

منابع

• Annas, Julia (1995), The Morality of Happiness, Oxford University Press, ISBN 0-19-509652-5