قناعت
قناعت [ ق َ ع َ ] به معنی خرسندی، رضا به قسمت، بسنده کردن، راضی شدن به اندک چیز و به قسمت خود است.[۱]
ادبیات[ویرایش]
ز عالم به دست آوری گوشه ای
به صبر و قناعت خوری توشه ای .
(ابوالقاسم فردوسی)
قناعت توانگر کند مرد را
خبرکن حریص جهان گرد را.
(سعدی)
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ . لغتنامه دهخدا http://www.loghatnaameh.org/dehkhodaworddetail-bf32cd43cac34a178fce3b58d2134208-fa.html. دریافت‌شده در ۶ ژوئیه ۲۰۱۲. پارامتر
|first1=بدون|last1=در Authors list وارد شده‌است (کمک); پارامتر|عنوان= یا |title=ناموجود یا خالی (کمک)[پیوند مرده]
 |
مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به قناعت در ویکی‌گفتاورد موجود است. |
 |
معنای contentment را در ویکی‌واژه، واژه‌نامهٔ آزاد، ببینید. |
