اخلاق پرستاری

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

اخلاق پرستاری (به انگلیسی: Nursing ethics) شاخه‌ای از اخلاق کاربردی بوده و به مجموعه رفتارها و کردارهای انسانی و حرفه‌ای مورد انتظار از یک پرستار در انجام وظایف پرستاری گفته می‌شود. این رفتارها و کردارها باید به‌صورت ویژگی‌های فردی در برقراری ارتباط با بیمار، بستگان و همراهان بیمار، همکاران، محیط کار، جامعه، حکومت، و دیگر موارد نمود پیدا کند.[۱]

  • در سال ۱۹۸۵، مجتمع کالج‌های پرستاری آمریکا پروژه‌ای در رابطه با شناسایی ارزش‌های ضروری جهت کار پرستاری تهیه نمود که شامل هفت سری ارزش: زیبایی شناسی، نوع دوستی، برابری، آزادی، منزلت انسانی، عدالت و حقیقت بود.[۲]
  • از آن جا که تصمیم پرستاران بر مردم تأثیر می‌گذارد بنابراین پرستاران توانایی نفع و زیان رساندن به بیمار را دارا می‌باشند. نمونه‌ای از آن، زیان رسانیدن به بیمار مبتلا به ایدز بر اثر کوتاهی در فرایند یادگیری توسط پرستار در حین مراجعه بیمار است که با ارزش‌های پرستاری مطابقت نخواهد داشت.[۳]

نظام نامه اخلاق پرستاری[ویرایش]

ساختار کلی:

  • پرستاران و مردم
  • بهیاران و ارتقا ادامه تحصیل
  • پرستاران و اعمال آن‌ها
  • پرستاران و جامعه
  • پرستاران و همکاران
  • پرستاران و حرفه پرستاری

اخلاق پرستاری در ایران[ویرایش]

آیین اخلاق پرستاری در جمهوری اسلامی ایران

این آیین‌نامه که در سال ۱۳۹۰ توسط شورای سیاستگذاری، دفتر پرستاری و بورد پرستاری وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی، و با همکاری دانشگاه علوم پزشکی تهران، مرکز تحقیقات اخلاق و تاریخ پزشکی، سازمان نظام پرستاری ایران، فرهنگستان علوم پزشکی، و جمعی از اشخاص حقیقی تدوین شده‌است به عنوان آیین‌نامه اخلاق پرستاری در جامعه پرستاری ایران کاربرد دارد. اجزای این آیین‌نامه عبارتند از:

  • مقدمه (ارزش‌ها)
  • راهنماهای اخلاقی
  1. پرستار و جامعه
  2. پرستار و تعهد حرفه‌ای
  3. پرستار و ارائه خدمات بالینی
  4. پرستار و همکاران تیم درمانی
  5. پرستار، آموزش و پژوهش

جستارهای وابسته[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

  1. "اخلاق پرستاری" (به انگلیسی). The American Heritage® Stedman's Medical Dictionary. Retrieved 2013 11 June. {{cite web}}: Check date values in: |تاریخ بازبینی= (help)
  2. حسینی، میر محمد (١٣٧٩)، «۳»، تاریخ تحولات و اخلاق پرستاری، نشر و تبلیغ بشری، ص. ص۶۲٫، شابک ۹۶۴۵۹۸۲۸۷۱
  3. یاریگر روش، دکتر محمد (١٣٧٥)، «۱»، اخلاق پرستاری در طول زندگی، ترجمهٔ علیزاده، مهتاب، نشر و تبلیغ بشری، ص. ص۵٫، شابک ۹۶۴۵۹۸۲۱۱۱
  4. حسینی، میرمحمد (١٣٧٩)، «۳»، تاریخ تحولات و اخلاق پرستاری، نشر و تبلیغ بشری، ص. ص۷۶٫، شابک ۹۶۴۵۹۸۲۸۷۱

منابع[ویرایش]