اخلاق گفتمان
اخلاق گفتمان نوعی شیوهٔ استدلال است که با بررسی پیش‌فرض‌های گفتمان، تلاش دارد حقیقت‌های هنجاری یا اخلاقی را مشخص کند. انواع مختلفِ این استدلال در تدوینِ اخلاق مساوات‌طلبانه و نیز اخلاقِ لیبرترینیسم کاربرد داشته‌است.[۱] یورگن هابرماس و کارل اتو آپل بنیان‌گذاران اخلاق گفتمانِ مدرن هستند.
منابع[ویرایش]
- ↑ "Discourse Ethics". Encyclopedia.com.
 | این یک مقالهٔ خرد فلسفه است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |