ابن درید

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

ابن دُرَیْد از لغت دانان (لغویان) مشهور قرن ۳ و ۴ هجری بود و کتاب جمهره اللغه نوشتهٔ اوست.

زندگی[ویرایش]

محمد بن حسن بن درید لغوی یمانی از نسل یعرب بن قحطان بود. سال تولد وی ۲۲۳ ق و در محله صالح بصره بوده است.

وی در زمینه ادب و شعر و لغت اساتیدی چون ابوحاتم سجستانی و ریاشی و ابن اخی اصمعی داشته و به سیاحت نیز می‌پرداخت و مدتی در ایران ساکن بود. اغلب نویسندگان مذهب وی را شیعه دانسته‌اند و اشعاری از وی نیز همین مطلب را ثابت می‌نماید.

درگذشت[ویرایش]

ابن درید در ۱۸ شعبان ۳۲۱ق در بغداد درگذشت.

آثار[ویرایش]

جمهره اللغه ، مقصوره، الاشتقاق و الملاحن و المجتنی و السحاب و اخبار الرواد ۶ کتاب دیگر وی است که در هند، اروپا و دمشق چاپ شده است.

منابع[ویرایش]