کمال‌الدین ابن اعمی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
کمال‌الدین، ابن اعمیٰ
زادهٔ۱۲۰۱م/ ۶۰۰ق
قدس
درگذشت۱۲۹۲م/ محرم ۶۹۲ق
قلیجیه
ملیتMameluke_Flag.svg مملوکی
پیشهشاعر، قاری

علی بن محمد بن مبارک شهرت‌یافته به کمال‌الدین، ابن عمیٰ (۱۲۰۱ - ۱۲۹۲م) شاعر فلسطینی در سده هفتم هجری بود. پدرش «ظهیرالدین، محمد اعمیٰ» خطیب قدس بود. کمال‌الدین در روزگار صلاح‌الدین ایوبی، سرودن را آغاز کرد و گرایش‌های صوفیانه داشت. مشهور است که او «مقامه» ای نیز سروده یا نگاشته است.[۱][۲][۳][۴]

منابع[ویرایش]

  1. ابن شاکر کتبی، محمد (۱۹۷۳). فوات الوفیات. ج. ۲. بیروت: دار صادر. ص. ۱۰۱. تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)
  2. ابن عماد حنبلی، عبدالحی (۱۹۸۶). شذرات الذهب. ج. ۵. دمشق: دار ابن کثیر. ص. ۴۲۱. تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)
  3. زرکلی، خیرالدین (۲۰۰۲). الأعلام (به عربی). ج. ۵. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۱۵۵. تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)
  4. فروخ، عمر (۱۹۸۶). تاریخ الأدب العربی (PDF). ج. ۳. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۶۶۶. تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)