ابن ابی دنیا

ابن ابی دنیا
نام اصلی	أبوبکر عبدالله بن محمد بن عبید بن سفیان بن قیس البغدادی الأموی القرشی
زاده	۲۰۸هـ/۸۲۳م بغداد
درگذشته	۲۸۱هـ/۸۹۴م
پیشه	معلم، مورخ و حدیث‌شناس
زمینه کاری	تاریخ اسلام، علم حدیث، اخلاق
تأثیرپذیرفته از	ابن سعد

أبوبکر عبدالله بن محمد بن عبید بن سفیان بن قیس البغدادی الأموی القرشی (۲۰۸هـ/۸۲۳م بغداد—۲۸۱هـ/۸۹۴م بغداد) نویسندهٔ عرب بود. اگرچه بنی‌امیه او را از بردگی آزاد کرده‌بودند، او آموزگار تعدادی از شاهزادگان عباسی بود که بعدها دو تن از آنان به نام‌های المعتضد و المکتفی به خلافت رسیدند. او زندگی زاهدانه‌ای داشت و پیوسته در حال تدریس بود و دنیا را مذموم می‌دانست. در حدیث، او تنها توسط شیعه ضعیف شمرده می‌شود.

او راوی و محدث، واعظ و سخنور بود. آثارش نشان‌دهندهٔ توجه او به تهذیب اخلاق است. به‌گفتهٔ طوسی و اردبیلی «عامی مذهب» و به‌گزارش خطیب بغدادی «شافعی» بوده‌است. ابن جوزی تعداد دست‌نوشته‌های او را بیش از صد شمرده‌است. سبط بن جوزی ۱۳۰ اثر را به چشم دیده‌است. برخی از آثار خطی او عبارتند از: الاربعین حدیثا، اعطاء السائل، ذم الدنیا، فضل شهر رمضان، .

منابع

• بخش کتاب‌شناسی (۱۳۷۴). «ابن ابی الدنیا». در سید محمدکاظم موسوی بجنوردی. دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. ج. دوم. تهران: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. شابک ۹۶۴-۷۰۲۵-۲۲-X.

• Dietrich, A.. "Ibn Abi ’l-Dunyā." Encyclopaedia of Islam, Second Edition. Edited by: P. Bearman, Th. Bianquis, C.E. Bosworth, E. van Donzel, W.P. Heinrichs. Brill Online, 2013

پیوند به بیرون

• Arberry، A. J. (۱۹۵۱). «Ibn Abi l-Dunyā on Penitence». Journal of the Royal Asiatic Society of Great Britain & Ireland. Cambridge University Press. ۸۳ (۱-۲): ۴۸–۶۳. doi:10.1017/S0035869X00104198.