ابن دنینیر
ظاهر
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
ابن دُنَینیر | |
---|---|
زادهٔ | ۱۱۸۷م/ ۵۸۳ق |
درگذشت | ۱۲۲۹م / ۶۲۷ق |
پیشه(ها) | ادیب، نویسنده |
ابراهیم بن محمّد لخمی قابوسی شهرتیافته به ابن دُنَینیر (۱۱۸۷–۱۲۲۹م) (نسب: ابراهیم بن محمد بن ابراهیم بن علی بن هبةالله، لخمی قابوسی موصلی) شاعر و زندگینامهنویس عراقی بود. در خدمت امیر اسدالدین مهرانی بود و او را مدح نمود. در سال ۶۱۴ق به خدمت ملک عادل ایوبی درآمد. دیوان شعر او گردآمده شده. او را دارای باورهای نادرست وصف کردهاند که «الحاد و فسق» نامیده شده. در برگهای او سخنان در رد خداپرستی و ذم پادشاهان یافت شد، در سبیته، قلعهای نزدیک بانیاس به صلیب کشیده شد. الشهاب الناجم فی علم وضع التراجم، الفصول المترجمة عن علم حلّ الترجمه از آثار اوست.[۱]
منابع
[ویرایش]- ↑ زرکلی، خیرالدین (۲۰۰۲). «ابن دنینیر». [[الأعلام]] (PDF). ج. ۱. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۶۲. دریافتشده در ۲۶ نوامبر ۲۰۱۶. تداخل پیوند خارجی و ویکیپیوند (کمک)