یحیی بن حمزه علوی
ظاهر
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
یحیی بن حمزه علوی | |
---|---|
زادهٔ | ۱۴ اکتبر ۱۲۷۰ / ۲۷ صفر ۶۶۹ق |
درگذشت | ۲۷ فوریه ۱۳۴۵ / ۷۴۵ق |
پیشه(ها) | پیشوای زیدیه، نویسنده در رشتههای گوناگون |
آثار | نهایة الوصول الی علم الأصول |
سبک | در ادبیات عربی: «دورهٔ اول مملوکی» |
عنوان | المؤید |
یحیی بن حمزه علوی (۱۲۷۰ - ۱۳۴۵) پیشوای زیدیه (۱۳۲۸–۱۳۴۶م)، ادیب و نویسندهٔ پُراثر در رشتههای گوناگون حدیث، اصول فقه، بلاغت، منطق، ادبیات، زبان و تصوف بود.[۱][۲]
آثار
[ویرایش]- نهایة الوصول الی علم الأصول
- التمهید لعلوم العدل والتحوید
- الحاوی
- الاقتصاد
- المُحَصَّل فی شرح المفصّل
- المنهاج
- الایجاز
- الطِراز
- الأنوار المضیّة فی شرح الأحادیث النبویة
- القانون و المحقّق فی علم المنطق
- الرسالة الوازعة للمعتمدین عن سبّ أصحاب سید المرسلین
- الانتصار علی علماء الأمصار فی تقریر المختار
- الحاصر لفوائد مقدمة طاهر: که شرح مقدمهٔ ابن بابشاذ است.
- الطِراز المتصمّن لأسرار البلاغة و علوم حقائق الإعجاز
- خلاصة السیرة
- اللباب فی محاسن الآداب
منابع
[ویرایش]- ↑ زرکلی، خیرالدین (۲۰۰۲). «یحیی بن حمزة العلوی». الأعلام (به عربی). ج. ۹. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۱۷۴. تاریخ وارد شده در
|سال=
را بررسی کنید (کمک) - ↑ فروخ، عمر (۱۹۸۶). تاریخ الأدب العربی (PDF). ج. ۳. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۷۵۶. تاریخ وارد شده در
|سال=
را بررسی کنید (کمک)