ابن القم زبیدی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
ابن القُم زبیدی ابوعبدالله حسین بن علی زَبیدی | |
---|---|
زادروز | ۱۱۳۵م/ ۵۳۰ق زبید |
درگذشت | ۱۱۸۵م/ ۵۸۱ق زبید |
محل زندگی | یمن |
پیشه | ادیب، شاعر، نثرنویس |
آثار | اشعار |
ابوعبدالله حسین بن علی زَبیدی شهرتیافته به ابن القُمِ زَبیدی (۱۱۳۵- ۱۱۸۵م) ادیب و نثرنویس و شاعر عربی یمنی در سدهٔ ششم هجری بود.[۱][۲] [۳] نخست نزد پدرش ادبیات آموخت که خود شاعر بود. نزد فرمانروایان یمن جایگاهی یافت. اما در ۵۶۲ق ناگهان روابطش کاسته و دگرگون شد، بهطوری که یمن را ترک کرد.[۱]فنون شعریاش مدح، رثا، هجو، عتاب، غزل، و شعر ادب ذکر شده است.[۱]
منابع[ویرایش]
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ فروخ، عمر (۱۹۸۴). تاریخ الأدب العربی (PDF). سوم. بیروت: دارالعلم للملایین. صص. ۳۷۹. تاریخ وارد شده در
|سال=
را بررسی کنید (کمک) - ↑ زرکلی، خیرالدین (۲۰۰۲). الأعلام (به عربی). ۲. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۲۶۷. تاریخ وارد شده در
|سال=
را بررسی کنید (کمک) - ↑ حموی، یاقوت (۱۹۹۳). معجم الأدباء. ۱۰. بیروت: دارالغرب الإسلامی. صص. ۱۳۰-۱۴۷. تاریخ وارد شده در
|سال=
را بررسی کنید (کمک)