ابوالفضل بن عمید
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
ابوالفضل بن عمید ابوالفضل بن عمید | |
---|---|
زادهٔ | ۳۰۰ق/۹۱۲م قم |
درگذشت | صفر ۳۶۰ق/دسامبر ۹۷۰م همدان |
نژاد | فارسی |
پیشه | وزیر، شاعر، نثرنویس، کاتب |
آثار | نامهها و شعرهایش؛ برپایهٔ فهرست ابن ندیم: «دیوان الرسائل» و «المذهب فی البلاغات» |
ابوالفضل بن عمید (کوتاه: ابن عمید) (۹۱۲ - ۹۷۰م) (نسب: ابوالفضل محمد بن ابوعبداالله عمید حسین[۱]) کاتب برجسته، وزیر، فرماندهٔ نظامی و شاعر عربزبان ایرانی در سده چهارم قمری بود.[۲]
زندگی[ویرایش]
در قم زاده شد و در خانوادهای ایرانی دانشور پرورش یافت.[۲] به فلسفه، ادبیات و تاریخ آشنا بود.[۲] در سال ۳۲۸ وزارت رکنالدوله دیلمی را پذیرفت، در همان هنگام پدرش وزیر نصر بن احمد سامانی بود.[۲] هنگامی که حسنویه کردی در نواحی دینور به خونخواهی برخاست، رکنالدوله لشکری به فرماندهی ابن عمید برای سرکوبیاش فرستاد.[۲] هنگامی که ابن عمید به همدان رسید، سرما فزونی گرفته بود. بر او سخت شد، و به نقرس و قولنج دچار شد. در صفر ۳۶۰ق/دسامبر ۹۷۰م درگذشت.[۲]
منابع[ویرایش]
پیوند به بیرون[ویرایش]
![]() |
مجموعهای از گفتاوردهای مربوط به ابن عمید در ویکیگفتاورد موجود است. |
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
ردههای پنهان: