طغرایی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
طُغرایی حسین بن علی بن عبدالصمد اصفهانی | |
---|---|
زادروز |
۱۰۶۱/ ۴۵۳ق اصفهان |
درگذشت |
۱۱۲۱/ ۵۱۵ق در جنگی نزدیک همدان |
محل زندگی | اصفهان |
پیشه | ادیب، شاعر، زبانشناس و شیمیدان (کیمیاگری) |
نقشهای برجسته | منصبهای گوناگون در دربار سلجوقی |
حسین بن علی بن عبدالصمد اصفهانی با کنیهٔ ابواسماعیل و لقبهای فخرُ الکُتّاب و مؤیِّدّ الدین، شهرتیافته به طغرایی (انتساب به طُرّه یا طغرا) (۱۰۶۱ - ۱۱۲۱) ، کیمیاگر، طبیعتشناس، شاعر، زبانشناس و ادیب عربی ایرانی بود که به وزارت سجلوقیان رسید و وزیر مسعود سلجوقی، امیر موصل شد.[۱][۲]
آثار[ویرایش]
لامیّةالعجم[ویرایش]
طغرایی بیشتر بهخاطر قصیدهٔ معروفش، لامیّةلعجم، که در ۱۱۱۱–۱۱۱۲ میلادی در بغداد سروده، مشهور است. کتابهای مختلفی در باب کیمیا به او منسوب است: کتاب الجوهر النّظیر فی صِناعة الإکسیر، جامعالاسرار و تراکیبالانوار، مفاتیحالرحمة و مصابیحالحکمة، حقایقالإستشهاد (فی الکیمیا) و غیره. وی عقاید تردیدآمیز ابنسینا را دربارهٔ کیمیا مورد مناقشه و طعن قرار دادهاست.
منابع[ویرایش]
- ↑ فروخ، عمر. تاریخ الأدب العربی. ج. سوم. بیروت: دارالعلم للملایین، ۱۹۸۴. ۲۳۲.
- ↑ زرکلی, خیرالدین. الأعلام. ج. 2. بیروت: دارالعلم للملایین, 2002. 267.
- گلشن ابرار، ج۱۲، مقالهٔ محمدعلی نجفی.
- سارتن، جرج. مقدمه بر تاریخ علم. ترجمهٔ غلامحسین صدری افشار. انتشارات علمی و فرهنگی.
کیمیاگران |
| ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
مفاهیم | |||||||||||||||||
آثار |