فتیان شاغوری
| فِتیان شاغوری | |
|---|---|
| زادهٔ | ۱۱۳۵ / ۵۶۰ق بانیاس |
| درگذشت | ۹ آوریل ۱۲۱۸ / ۱۲ محرم ۶۱۸ق دمشق |
| پیشه | زبان‌شناس، ادیب، شاعر، آموزگار کودکان |
| سبک | در ادبیات عربی: «دورهٔ سوم عباسی» |
ابومحمّد، فِتیان بن علی شاغوری لقب‌گرفته به شهاب‌الدین و همچنین شهرت‌یافته به شاغوریِ معلّم (۱۱۳۵-۱۲۱۸) (نسب‌نامه: فتیان بن علی بن فتیان اسدی خُزَیمی) زبان‌شناس، ادیب، شاعر و آموزشگر شامی بود.[۱][۲][۳]
منابع[ویرایش]
- ↑ ابن خلّکان، احمد (۱۹۷۲). وفیات الأعیان. ج. ۱. بیروت: دار صادر. ص. ۱۴۳.
- ↑ ابن عماد حنبلی، عبدالحی (۱۹۸۶). شذرات الذهب. ج. ۵. دمشق: دار ابن کثیر. ص. ۶۳.
- ↑ فروخ، عمر (۱۹۸۶). تاریخ الأدب العربی (PDF). ج. ۳. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۴۶۲.
.jpg)
