کمال‌الدین شهرزوری

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
کمال‌الدین شهرزوری
ابوالفضل محمد بن عبدالله شهرزوری
زادهٔ۱۰۹۸م/ ۴۶۲ق
موصل
درگذشت۱۴ ژوئیه ۱۱۷۶م/ ۶ محرم ۵۷۲ق
دمشق
محل زندگیشام، عراق
پیشهفقیه، ادیب
آثاربرخی اشعارش

کمال‌الدین شهرزوری(۱۰۹۸-۱۱۷۶م) (نسب: محمد بن عبدالله بن قاسم بن مظفّر) فقیه اصولی، قاضی، سفیر و ادیب عربی در سدهٔ ششم هجری بود.[۱][۲][۳][۴]

زندگی[ویرایش]

در ۱۰۹۸م/ ۴۶۲ق در موصل زاده شد.[۱]نزد أسعد مِهینی فقه، نورالهدی ابی‌طالب زینبی و محمد ابن خمیس موصلی حدیث آموخت. به قضاوت موصل رسید. اتابکِ موصل عمادالدین زنگی او را در بازه‌های گوناگون به عنوان سفیر به بغداد و خراسان می‌فرستاد.[۱]در سال ۵۵۰ق به شام رفت و نزد نورالدین محمود خدمت گذارد و به قضاوتِ کل شام رسید. کمی بعد به وزارت رسید و «هیچ‌چیزی در دولت بیرون از دیدگاه او نبود».[۱]

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ فروخ، عمر (۱۹۸۴). تاریخ الأدب العربی (PDF). ج. سوم. بیروت: دارالعلم للملایین. صص. ۳۵۸. تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)
  2. حنبلی، ابن عماد (۱۹۸۶). شذرات الذهب. ج. ۴. دمشق: دار ابن کثیر. ص. ۱۲۳. بایگانی‌شده از اصلی در ۷ فوریه ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۳ اكتبر ۲۰۱۶. تاریخ وارد شده در |access-date=،|سال= را بررسی کنید (کمک)
  3. زرکلی، خیرالدین (۲۰۰۲). الأعلام (به عربی). ج. ۴. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۱۰۷. تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)
  4. صفدی، صلاح‌الدین. الوافی بالوفیات. ج. ۳. ص. ۳۳۱.